Wpływ lokalizacji stanowiska lęgowego na potencjalny sukces reprodukcyjny bażantów

Środowisko życia ma kluczowy wpływ na zachowania rozrodcze bażantów. Okres lęgowy bażanta na terenie Polski trwa od marca do maja–czerwca, a stosowaną strategią rozrodczą jest polygynia tokowiskowa. W pracy oceniono presję drapieżników na lęgi bażantów na terenach rolniczych i miejskich w okresie 5 kolejnych lat (2014–2018). Corocznie w maju w każdym z ocenianych terenów wykładano 15 gniazd, w których umieszczano po 5 jaj kurzych. Wyłożone gniazda były zakładane niestarannie, tak aby jak najbardziej przypominały naturalne stanowiska zakładane przez bażanty. Wyłożone gniazda były czterokrotnie monitorowane. Podczas każdorazowej kontroli notowano liczbę jaj, a w przypadku stwierdzonego deficytu identyfikowano drapieżnika na podstawie pozostawionych śladów. Najwięcej strat w wyłożonych gniazdach na terenach miejskich stwierdzono na terenie parku miejskiego, gdzie wszystkie jaja zostały zniszczone. Na terenach rolniczych najwięcej strat (77%) zarejestrowano w gniazdach zlokalizowanych na miedzach. Najczęstszymi sprawcami zniszczeń na terenach miejskich były krukowate, natomiast na terenach rolniczych lisy. Ogółem w okresie 5 lat badań zniszczenia na terenach miejskich wynosiły ok. 80%, natomiast na obszarach rolniczych straty sięgały blisko 55%.