Zakres badań naukowych w pielęgniarstwie rodzinnym. Przegląd piśmiennictwa z lat 1995–2015

TWstęp: Pielęgniarstwo rodzinne jest rozwijającą się specjalizacją pielęgniarską podlegającą szybkim przemianom związanym z zapoczątkowaną w 1995 r. reformą podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce. Szeroki zakres samodzielności pielęgniarek rodzinnych w realizacji świadczeń zdrowotnych wymaga od nich ustawicznego kształcenia oraz konieczności wykorzystania w codziennej praktyce wyników badań naukowych.Celem pracy jest określenie rodzaju i zakresu badań empirycznych w obszarze pielęgniarstwa rodzinnego prowadzonych w Polsce w latach 1995–2015.Materiały i metody: Zastosowano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa. Bazę do wyszukiwania danych stanowiła Polska Bibliografia Lekarska, baza PubMed oraz wyszukiwarka Google Scholar. Poszukiwanie prac było ograniczone do artykułów opublikowanych w latach 1995–2015 i dotyczących świadczeń realizowanych przez pielęgniarki rodzinne w Polsce.Wyniki: Ustalono, że w analizowanych pracach przewagę stanowiły badania ilościowe z wykorzystaniem techniki ankiety. Opublikowane prace mieściły się w następujących grupach badawczych: 1) pacjenci – odbiorcy świadczeń; 2) realizatorzy świadczeń, tj. pielęgniarki rodzinne; 3) lekarze rodzinni oraz opiekunowie nieformalni osób objętych opieką pielęgniarki rodzinnej z uwzględnieniem relacji pielęgniarka–pacjent.Wnioski: 1. Widoczny jest brak różnorodności metodologicznej w badaniu roli pielęgniarki rodzinnej. 2. W pracach zmarginalizowana jest rola pielęgniarki rodzinnej w opiece nad osobami w wieku rozwojowym i produkcyjnym. 3. Pielęgniarki rodzinne wykonują niewiele zadań samodzielnych wynikających z posiadanych kompetencji.