Kistik fibrozisli çocuklarda inhale steroid tedavisinin bronş hiperreaktivitesi, oksidatif durum, klinik ve inflamatuar parametreler üzerine etkileri

Ekzokrin epitel hücre membranında aktif klor transportunu sağlayan Kistik Fibrozis Transmembran Regülatör (KFTR) proteininin mutasyonu sonucu oluşan kistik fibrozisin (KF) morbidité ve mortalitesinde akciğerdeki enflamasyon önemli bir yer tutmaktadır. Tedavi edilmediği takdirde bu enflamasyon; hava yollarına hasar vermekte, bronşiektazi ve solunum yetmezliğine neden olabilmektedir. Bu nedenle; KF'te antiinflamatuar tedavinin geri dönüşümsüz akciğer haşan gelişmeden önce, erken dönemde başlanması önerilirken antiinflamatuar tedaviler arasında yer alan inhale steroid tedavisinin gerek erişkin gerekse çocuk KF hastalarında kullanılabilirliği ve etkinliği oldukça tartışmalıdır. Bu çalışmada; inhale steroidlerin KF'li çocuklarda bronş hiperreaktivitesi, oksidatif durum, klinik ve inflamatuar parametreler üzerine etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla; Marmara Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Polikliniği'nde KF tanısı ile izlenen 32 hasta çalışmaya alınmıştır. Hastalara randomize olarak 2 mg/gün (2x2cc) budesonid veya serum fizyolojik (2x2cc) verilmiştir. Çalışmaya başlandıktan sonra 3 hasta çalışma dışı kalmış ve çalışma 29 hasta ile tamamlanmıştır. Sekiz haftalık nebulize budesonid/plasebo kullanımı sonrası; ortalama yaşı 10,5 + 2,9 yıl olan hastaların semptomlan, solunum fonksiyonlan (FVC; FEVi; FEF25-75 için p değerleri sırası ile 0,28; 0,19; 0,46) ve metakolin provokasyon testi (Nebulize budesonid/plasebo kullanımı öncesi ve sonrasındaki PC20FEV1 değerleri için p=0,22) sonuçlan açısından gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Nebulize budesonid/plasebo kullanımı öncesi ve sonrasındaki monositlerdeki solunumsal patlama, hs- CRP, ESR sonuçlan karşılaştınldığmda da hem grupların kendi içinde hem de gruplar arasında (monositlerdeki solunumsal patlama için p=0,89, hs-CRP için p=0,81, ESR için p=0,81) anlamlı bir fark bulunmamıştır. Budesonid ve plasebo gruplarının her ikisinde de sekiz haftanın sonunda kan MDA düzeyinde anlamlı bir azalma görülmekle birlikte gruplar arasında anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (p=0,65). Sekiz haftanın sonunda; hastaların balgamdaki beyazküre sayısının budesonid grubunda ilaç sonrası anlamlı ölçüde azaldığı görülmüş (p=0,02), nötrofîl yüzdesi ise hem budesonid hem de plasebo grubunda ilaç sonrası azalmış fakat budesonid grubundaki azalma anlamlı bulunurken (p=0,00) plasebo grubundaki azalma anlamlı bulunmamıştır (p=0,50). Balgamdaki IL-8 düzeyi hem budesonid hem de plasebo grubunda ilaç sonrasında artmış olarak ölçülmüş fakat gruplar arasında anlamlı bir fark görülmemiştir (p=0,39). Balgamdaki TNF-a sonuçlan açısından ise nebulize budesonid/plasebo kullanımı öncesi ve sonrasında gruplar arasında fark görülmemiştir (p=0,92). Sonuç olarak; 8 hafta süre ile 2 mg/gün nebulize budesonid kullanımının KF'li çocuklarda bronş hiperreaktivitesi, oksidatif durum, klinik ve inflamatuar parametreler üzerine anlamlı bir etkisinin bulunmadığı görülmüştür. Cystic fibrosis (CF) is the disease caused by mutation of Cystic Fibrosis Transmembrane Regulator (CFTR) protein which is responsible from the active transport of chlorine in eczocrine epithelial membranes. Inflammation in the lungs has an important role in morbidity and mortality of CF. If untreated, this inflammation can destroy the airways and lead to bronchiectasis and respiratory failure. Therefore; antiinflammatory treatment is advised to be initiated early in the disease progress, before the inevitable lung damage occurs. The effectivity of inhaled steroids which are found among the antiinflammatory medications is debateble both in adult and child patients with CF. The aim of this study is to investigate the effect of inhaled steroids on bronchial hyperreactivity, oxidative status, clinical and inflammatory parameters in CF patients. With this aim; 32 patients who were followed at Marmara University Pediatric Pulmonology Department with the diagnosis of CF were enrolled for the study. The patients were randomized to receive either 2 mg/day (2x2cc) nebulised budesonide or sterile saline (2x2cc) for eight weeks. Since three patients were excluded during the study, it was concluded with 29 patients whose mean age was 10,5 + 2,9 years. There was no statistically significant difference between the two goups at the end of eight weeks in terms of symptoms, respiratory function (p values for FVC; FEVi; FEF25-75 were 0,28; 0,19; 0,46; respectively) and metacholine challange test results (p=0,22). When the results of oxidative burst, hs-CRP and ESR before and after nebulised budesonide/placebo administration were evaluated; there was again no statisticaly significant difference both among and between the groups (p valus for oxidative burst, hs-CRP and ESR were 0,89, 0,81, and 0,81; respectively). Although there was a statistically significant decrease in MDA results at the end of eight weeks in both gropus; there was no statistically significant difference 84