Onderzoek toepassing Farboregeling

De Farbo-regeling is een fiscaal instrument waarmee investeringen in apparaten of voorzieningen, die de arbeidsomstandigheden van werknemers verbeteren, willekeurig kunnen worden afgeschreven, op het moment dat de werkgever of ondernemer daar zelf voor zelf kiest. De Farbo-regeling is van kracht sinds 1 januari 1998 voor de profitsector. Per 1 januari 2001 is een soortgelijke regeling van kracht voor de nonprofitsector. Organisaties in deze sector kunnen gebruik maken van een afdrachtvermindering loonheffing, die is vastgesteld op 3,5% van het investeringsbedrag. Ieder jaar wordt een nieuwe Arbolijst met middelen gepubliceerd, die voor willekeurige afschrijving of afdrachtvermindering in aanmerking komen. Eind 2003 is het functioneren van de Farbo-regeling nader onderzocht door TNO Arbeid. Daarvoor is gebruik gemaakt van de VBTB-methodiek (van Beleidsbegroting tot Beleidsverantwoording). In dit rapport wordt een antwoord op drie onderzoeksvragen gegeven: 1. Is met de regelingen bereikt wat werd beoogd?; 2. Is bij de uitvoering gedaan wat daarvoor was afgesproken?; 3. Heeft het gekost wat gedacht werd dat het zou kosten?