8.2 KA iklim değişikliğinin Anadolu’daki kültürel etkinlikleri

Holosen Çağ içinde yaşanmış ani iklim değişimlerinden birisi olan 8.2 ka iklim değişikliği, yarattığı çevresel şartlar göz önünde alındığında büyük etki alanına sahiptir. M.Ö 6400 – 5900 arasına yayılan iklim değişikliği özellikle Güneybatı Asya ve Güneydoğu Avrupa’da önemli kültürel değişimlere neden olmuştur. 8.2 ka yarattığı kurak şartlar nedeniyle Neolitik toplumları yeni yerleşim modelleri, besin stratejileri benimsemeye itmiş ve materyal kültüründe değişimlere yol açmıştır. Farklı coğrafi nişleri içerisinde barındıran Anadolu’da ise 8.2 ka’ya bölgesel tepkiler aynı olmamıştır. Güneydoğu ve Orta Anadolu’nun iklim şartlarında daha etkili olan kuraklık, bölge toplumlarını yerleşimlerini terk etmeye, depolama stratejileri geliştirmeye, yeni yaşam biçimi benimsemeye ve sıkı bir işbirliği kurmaya zorlamıştır. Batı Anadolu toplumları ise bu iki bölgede yaşanan kuraklığın yarattığı göç dalgasından doğan beşeri krize karşı önlem almak zorunda kalmışlarıdır. Büyük boyutlarda yaşanan bu sosyal karmaşa Neolitik yaşam biçiminin geniş alanlara yayılmasına da katkı sağlamıştır. Meydana gelen bu gelişmelerin yerleşim bazında mikro ölçekte incelenmesi tez çalışmasının esasını oluşturmaktadır. 8.2 ka event, one of the most dramatic climate change in Holocene, have crucial affects in a greater area. This climate change, dating to 6400 and 5900 BC, caused important cultural changes, particularly in southwestern Asia and sourheastern Europe. As a result of the arid conditions caused by 8.2 ka event neolithic communities adopted new strategies in settlement models, subsistence patterns and material culture. By analyzing settlement patterns, subsistence strategies and material culture this thesis aims to understand the effects of 8.2 ka event in Anatolia. In Anatolia which consists of various geographical nishes the responses of the neolithic communities to this event were not the same. Among the several responses by the neolithic communities in southeastern and central Anatolia where aridity is more tangible are the abondonment of the settlements, adoption of new storage strategies and efforts for close cooperations. On contrary, the effects of 8.2 ka event in western Anatolia seem to have been not drastic. However, western Anatolian communities appears to have taken some measures against to movements from the East. Ultimately this social chaos in a greater geograpical area may well contributed to the spread of neolithic way of life in new regions.