Kitosanın farklı aplikasyon yöntemleri uygulanarak medikal tekstillerde kullanılabilirliğinin araştırılması

Bu tez çalışmasında, kitosanın medikal amaçlı kullanılabilmesi için tekstil materyallerine uygulanmasında yeni bir yöntem olan sol jel yöntemi kullanılarak, etkilerinin incelenmesi ve emdirme, çapraz bağlayıcılarla bağlama gibi diğer aplikasyon yöntemleri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.Kitosan, karides ve yengeç gibi kabuklu deniz hayvanlarının kabuklarında doğal olarak bulunan bir biyopolimerdir. Kitosan, canlılara karşı toksik özelliğinin olmaması,biyolojik olarak parçalanabilirliği, biyouyumluluğu, kimyasal ve fiziksel özellikleri bakımından diğer biyopolimerlere göre üstün özellikler göstermesi nedeniyle tekstil endüstrisi için uygun bir antibakteriyel madde olarak bilinmektedir.Medikal tekstil yüzeylerine yapılacak işlemlerden istenmeyen mikroorganizmaların üremesini önlemesinin yanı sıra insan ve çevre açısından toksik özellik göstermemesi, tekstil yüzeylerinin özelliklerini olumsuz etkilememesi ve yıkama işlemlerine dayanıklılık göstermesi gibi etkiler de beklenmektedir. Bu nedenle en uygun yöntemin belirlenmesi için antibakteriyel testler, yıkama işlemleri, çeşitli fiziksel testler (renk ölçümü, kopma ve yırtılma mukavemeti, sertlik ölçümü) ve karakterizasyon analizleri (SEM-EDX ve FT-IR)yapılmıştır. Daha sonra, deneme bulguları çizelgeler halinde gösterilmiş ve kıyaslanmıştır. Bu bulgulardan yola çıkarak uygun yöntemler ortaya konmuştur. In this thesis, it has been aimed to use sol-gel method which is a new method for chitosan to apply to the medical textile materials, to evaluate the effects of this method and to compare these effects with the effects of other application methods like padding and crosslinking methods.Chitosan is a natural biopolymer that is found in the shells of crustaceans such as shrimps and crabs. Chitosan has been known as suitable antibacterial agent for textile industry due to be non-toxic, biodegradable and biocompatible and to have superior chemical and physical properties than other biopolymers.It has been expected from the processes to be applied to medical textile surfaces not only to prevent the growth of undesired microorganisms but also to be non-toxic to human and the environment, not to have negative effects to textile properties and to be durable to laundering. Therefore, to determine the optimum method, antibacterial tests, multiple laundering processes, various physical tests (color measurement, tensile and tear strength tests, hardness evaluation)and characterization analyses (SEM-EDX and FT-IR) were made. Then, experimental results were shown in the tables and compared to each other. Considering these results, acceptable methods were introduced. 236