Şirketler Topluluğu Hukukunda paysahipliği haklarına dayalı hâkimiyet

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (`TTK`), Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 13 Ocak 2011 tarihinde kabul edildikten sonra 14 Şubat 2012 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanmış ve 1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe girmiştir.TTK kapsamında sunulan yeni hukuki müesseseler arasından şüphesiz en çok ilgi çeken konulardan biri TTK'nın 195 ila 209'uncu maddeleri arasında düzenlenen şirketler topluluğu hukukudur. Şirketler topluluğu yapısı altında; hâkim ve bağlı şirketlerin belirlenmesi, ilgili hukuki mekanizmaların harekete geçirilmesi ve sorumluluk tespiti gibi birçok konu açısından öncelikle göz önünde bulundurulması gereken husus hâkimiyet kavramıdır. TTK tahtında açık bir hâkimiyet tanımı bulunmamakla birlikte m. 195 çerçevesinde hâkimiyetin paysahipliği haklarına, sözleşmeye ya da başka bir yola dayalı olarak elde edilebileceği belirtilmiştir.Bu çalışmada, TTK'da belirtilen sistem uyarınca paysahipliği haklarına dayalı hâkimiyet tesisi konusunu detaylı şekilde incelemeye çalışacağız. The Turkish Commercial Code No. 6102 (`TCC`) was enacted by the Turkish Grand National Assembly on 13 January 2011, published in the Official Gazette on 14 February 2012, and entered into force on 1 July 2012. One of the most attractive subject matters which were introduced under the TCC is the group of companies law, regulated between article 195 and 209. Within the scope of group of companies structure, the term of dominance should be primarily taken into consideration in terms of several subject matters such as determination of dominant and subsidiary companies, activating relevant legal mechanisms and examination of liabilities. Even though the TCC does not contain an explicit definition of dominance, it is specified within the framework of article 195 that dominance shall be created through shareholding rights, agreements or other ways.In this study, we aim to examine the creation of dominance through shareholding rights in detail which is regulated under the TCC. 130