The relevance of developmental toxicity endpoints for acute limit setting

Dit rapport beschrijft onderzoek naar de relevantie van een aantal eindpunten binnen de ontwikkelingstoxiciteit die kunnen worden waargenomen in dierstudies voor het afleiden van limieten voor acute blootstelling. Hiertoe worden NOAELs en LOAELs uit studie met een eenmalige blootstelling vergeleken met studies met herhaalde blootstelling (uitgevoerd volgens gangbare richtlijnen). Op basis van deze analyse wordt geconcludeerd dat maternale toxiciteit (lichaamsgewicht, voedselopname, orgaangewichten, klinische verschijnselen) geen geschikt einpunt is voor het vaststellen van limieten voor acute blootstelling. De relevantie van foetal lichaamsgewicht (en vertraagde ossificatie) voor het vaststellen van acute limieten moeten worden geevalueerd binnen de totale context van effecten op de foetus en de moeder. Resorpties worden beschouwd als relevante eindpunten voor acute limieten. Malformaties and effecten op het skelet worden beschouwd als relevante eindpunten tenzij er informatie beschikbaar is die anders uitwijst. Het gebruiken van een NOAEL uit een ontwikkelingstudie volgens de gangbare richtlijnen (herhaalde blootstelling) verschaft te allen tijde een conservatieve (veilige) inschatting van de NOAEL bij een eenmalige blootstelling.