Radne karakteristike nekih pasmina lovačkih pasa u lovu na divlje svinje

Lovstvo kao gospodarska grana predstavlja značajan izvor dohotka i značajan doprinos razvoju kontinentalnog turizma Republike Hrvatske. Paušalni lov divljih svinja prigonom psima ostvaruje najveći udio u ukupnom dohotku u lovstvu. Za potrebe lova prigonom koriste se različite pasmine pasa ovisno o nadmorskoj visini, ukupnoj površini lovišta i broju divljih svinja i drugih vrsta krupne divljači u lovištu. Za lov u brdskim i planinskim lovištima najviše se koriste pasmine dugonogih goniča, a posebice posavski gonič, koji od ispitivanih pasmina ima najkvalitetniji njuh (4, 31), brak jazavčari (3, 9), dok su lovni terijeri ocijenjeni prosječnom ocjenom 4, 05. Količina i kvaliteta glasa prilikom oblajavanja divlje svinje u mjestu kod posavca je bila 4, 23 ; kod brak jazavčara 4, 2 ; a kod lovnog terijera 4, 15. Volja za traženje i način pretraživanja terena iznosila je 4, 27 kod posavskog goniča, brak jazavčara 4, 12 ; a kod lovnog terijera je najizraženija i bila je 4, 52. Oštrina kod posavskog goniča iznosi 3, 47 ; kod brak jazavčara 3, 4 ; dok je kod lovnog terijera 3, 53. Ustrajnost u oblajavanju kretala se od 4, 4 kod posavca, 4, 52 kod brak jazavčara, odnosno 4, 35 kod lovnog terijera. U ravničarskim lovištima veće površine koriste se alpski brak jazavčari vrlo velike ustrajnosti u oblajavanju koje je potrebna prilikom lova kapitalnih grla. U nizinskim posebice ograđenim lovištima s obiljem svinja i drugih vrsta divljači koriste se njemački lovni terijeri.