Utjecaj reduciranih sustava obrade tla na stanje zbijenosti oraničnog sloja

Četverogodišnja (2001/2002-2004/2005), stacionarna istraživanja reducirane obrade tla za ozimu pšenicu i soju u plodoredu, provedena su na černozemu sjeverne Baranje, na Pogonu “Kneževo” PIK “Belje”, po slučajnom rasporedu u četiri ponavljanja, sa slijedećim varijantama obrade tla: I) Konvencionalna obrada tla temeljena na oranju-CT ; II) Tanjuranje-DH ; III) Rahljenje i tanjuranje-CH ; IV) No- tillage-NT (sve četiri kontinuirano) ; V) Konvencionalna obrada za soju (prve), a tanjuranje za pšenicu (druge godine) - CSDW ; VI) Konvencionalna obrada za pšenicu (prve), a tanjuranje za soju (druge godine)-CWDS ; VII) Konvencionalna obrada za soju (prve), a no- tillage za pšenicu (druge godine)- CsNw ; VIII) Konvencionalna obrada za pšenicu (prve), a no- tillage za soju (druge godine)-CwNs. Mjerenjem otpora tla penetrometriranjem za ozimu pšenicu, najveći su otpori zabilježeni za varijanti DH (1.98 MPa) i NT (2.06 MPa), a najmanji na varijantama s oranjem, dok su najveći otpori tla u usjevu soje zabilježeni na varijantama CWDS (2.53 MPa) i DH (2.44 MPa). Uslijed kontinuirane obrade tanjuračom i plugom na istu dubinu, došlo je do antropogenog zbijanja tla na liniji tanjuranja (10-15 cm) i na liniji oranja (25-30 cm), ali utvrđeni otpori tla nisu ograničavali normalan razvoj usjeva kod obje kulture.