Cerebralno oštećenje vida – dijagnostički kriterijumi i elementi tretmana

Cerebralno oštećenje vida predstavlja vodeći uzrok teškoća u vizuelnom funkcionisanju kod prevremeno rođene dece i dece s cerebralnom paralizom. Imajući u vidu da je veliki deo mozga uključen u regulaciju vizuelno- perceptivnih aktivnosti, činioci koji utiču na njegovu strukturu i funkcionisanje su čest uzrok oštećenja vida. Složena neurološka i neurooftalmološka osnova cerebralnog oštećenja vida zahteva transdisciplinarni pristup, kao najefektivniji za postavljanje precizne dijagnoze i planiranje tretmana. Uvođenje posebnog koda za cerebralno oštećenje vida u Međunarodnu klasifikaciju oboljenja može da pojednostavi dijagnostiku, formiranje jedinstvenih dijagnostičkih kriterijuma i obezbedi, na dokazima zasnovano, uključivanje u tretman. Utvrđivanje prisustva neurološkog oštećenja i detaljna procena vizuelnog funkcionisanja olakšavaju kreiranje programa intervencije i „prijateljskog okruženja” za rad i svakodnevno funkcionisanje, zasnovanog na individualnim potrebama deteta.