Search

In recent years, the importance of sustaining social innovation initiatives, once initiated, has gained increasing attention and, in particular, the role that design(ers) can play in this process. However, both the academic study and the practice of design and social innovation are currently lacking sufficient insight into how initiatives are sustained outside of experimental or academic settings and rarely move beyond the involvement of designers and/or researchers. The paper shares experiences from practitioners from Asia-Pacific that are operating in the real world, highlighting their precarious working conditions. The significance of building and maintaining healthy social relations in essential in this context, as these enable the weaving of a strong social fabric around the initiatives that will provide necessarily shelter and to endure long after the practitioners’ involvement. Therefore, facilitating the creation of meaningful social relations should be the key objective for design, instead of designing artefacts.

Labmeeting talk

Onze aanwezigheid in gebouwen is vaak zo vanzelfsprekend dat we ons niet meer bewust lijken te zijn van de ruimte waarin we werken en leven. Maar hoe werkt dat eigenlijk? Wat ís de invloed van gebouwen op mensen? Hoe is die invloed positief te duiden? En hoe betrekken we eindgebruikers erbij? Mark Mobach neemt ons mee op een zoektocht naar eigenschappen van de gebouwde omgeving (gebouw, inrichting, techniek) die bepalend zijn bij een positieve invloed op de mens. Zijn aanpak is steeds multidisciplinair, en altijd met een scherpe blik voor cross-overs.

The objective is to develop the redesign of patient clinics by a living lab consisting of a multidisciplinary group of designers (interior design, facility design, organization design) and art students in participation with end-users and health care professionals at a Dutch university hospital.

Background and aim – In practice, phone pods and office booths, hereafter referred to as pods, have proven their added value and popularity in open-plan offices. How would that work in another context, such as in higher education? This study explores use and user perceptions of these pods in an atrium on a Dutch university campus. Methods / Methodology – After placing nine pods, the effects were studied through document analysis, guest journey, direct observation (behaviour, indoor climate, bacteria, fungus), interview, and survey. Results – Students use the pods mainly for seven activities: meeting, project work, noise-free work, study, phone call, relaxation, or hang out. Students report a positive general experience of the pod, a very positive experience when entering the pod, and hardly any negative experiences. They feel at ease and the pods ensure better concentration. Finally, pod users reported to be a little less nervous than other atrium users. Originality – The studied pods are mostly applied in open-plan offices. By placing them in an atrium at a Dutch university campus the pods are exposed to different users, generating new user-related findings. Practical or social implications – In order to perform well, students need a variety of places on campus. An atrium is normally crowded, loud, and noisy. Pods provide an extra option, a space within a space, that students use and appreciate. By adding these tiny spaces to their repertoire, universities seem to be better aligned with user needs. Facility managers and researchers could consider experimenting with pods in other lively contexts.

Door de toenemende inzet van ICT middelen en multimedia in het basisonderwijs en de wetenschappelijk aangetoonde effectiviteit van animaties bij het ondersteunen van de cognitieve ontwikkeling is het gebruik van animaties bij het leren herkennen van de letters een logische ontwikkeling. Echter, over de invloed van kleurgebruik in animaties en het effect op leerrendement bij jonge kinderen is nog weinig bekend. Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of kleurgebruik in animaties die gebruikt worden ter ondersteuning van het leren herkennen van letters bij 4-, 5- en 6-jarige kleuters in groep 1/2 van het basisonderwijs invloed heeft op het leren herkennen van letters. Uit de conclusies van dit onderzoek worden vervolgens aanbevelingen afgeleid betreffende de vormgeving van animaties die bedoeld zijn om leren te ondersteunen, alsmede aanwijzingen voor vervolgonderzoek. De 56 deelnemers van het onderzoek zijn leerlingen uit groep 1/2 van de basisschool en op het moment van het onderzoek tussen de 4 en 6 jaar oud. De deelnemers zijn niet gerandomiseerd en op basis van een aselecte gestratificeerde steekproef in twee groepen verdeeld. De groep die gekleurde animaties te zien kreeg (groep A) bestond uit 28 leerlingen, waarvan 14 jongens en 14 meisjes (n=28). De groep die animaties in grijstinten te zien kreeg (groep B) bestond eveneens uit 28 leerlingen, waarvan 14 jongens en 14 meisjes (n=28). De gemiddelde leeftijd van de deelnemers is 4,89 jaar (SD = .705). Omdat het onderzoek heeft plaatsgevonden in een bestaande onderwijskundige context is gebruik gemaakt van een quasi experimenteel design (Creswell, 2014). Het onderzoek is erop gericht het effect te meten van kleurgebruik in animaties op het onthouden van de letters, waarbij ook gekeken is naar eventuele verschillen tussen jongens en meisjes. Voor deze onderdelen heeft een voor- en een nameting plaatsgevonden, waarbij de ene groep gedurende twee weken dagelijks een drietal korte animaties over letters in kleur te zien kreeg en de andere dezelfde animaties in grijstinten. De mate van kijkplezier is middels een zelf ontworpen vragenlijst vastgesteld. De letterkennis is gemeten door het afnemen van een deel van de Letterkennistoets (Aarnoutse & Verhagen, 2012). Uit het onderzoek blijkt dat kleurgebruik inderdaad een positieve invloed heeft op het kijkplezier dat kleuters beleven aan het kijken naar animaties, maar dat kleurgebruik geen significant effect heeft op het leren herkennen van de letters. De analyse laat geen significant effect zien op de invloed van de covariaat geslacht. De resultaten uit dit onderzoek geven aan dat het gebruik van kleur wel degelijk van invloed is op het kijkplezier van de deelnemers. Motivatie is volgens de Cognitive-Affective Theory of Learning with Media (CATLM) (Moreno, 2005) van invloed op de mate waarin geleerd kan worden van multimediale toepassingen in het onderwijs. Zodoende is het bij het ontwerp van educatieve animaties kleurgebruik zeker aan te raden. Eerder onderzoek geeft aan dat kleuren niet bij iedereen dezelfde emoties oproepen (Jonauskaite et al., 2018), derhalve is het aan te raden bij de vormgeving van educatieve animaties rekening te houden met het kleurgebruik.

Introductie in Kunstzone, het vaktijdschrift voor cultuureducatie, op het onderzoeksprogramma Curious Minds - Kunsteducatie.

Introductie in Kunstzone, het vaktijdschrift voor cultuureducatie, op het onderzoeksprogramma Curious Minds - Kunsteducatie.

This paper argues that a first step in finding a sustainable solution for the pressing global issue of ‘waste’, is to consider waste a value attribution rather than a material condition. Doing so means a shift in focus from finding more efficient ways to ‘clean up the mess’ to changing the way in which value is attributed to things. The paper looks at a selection of recent literature on value systems to identify useful concepts and theory for a value-based solution to waste and proposes to probe such potential solutions through art and design.

This paper argues that a first step in finding a sustainable solution for the pressing global issue of ‘waste’, is to consider waste a value attribution rather than a material condition. Doing so means a shift in focus from finding more efficient ways to ‘clean up the mess’ to changing the way in which value is attributed to things. The paper looks at a selection of recent literature on value systems to identify useful concepts and theory for a value-based solution to waste. Furthermore, art and design are proposed to explore and probe such potential solutions.

This booklet is a short reflection on the workshop activities by the research group, Popular culture Sustainability and Innovation (PSI), of the Hanze University in Groningen for the CCC Reloaded: CREALAB project over the last one and half years. Based on a series of explorative workshops this booklet includes reflections on art, design & sustainability. A broad range of different stakeholders share their views on bio based design, the value of waste and the artist as agent of sustainable change. The urgency of the topic and the innovative opportunities it generates are highlighted by contributors like creative entrepreneurs, scientists, teachers and art students that collaborated in the past workshop series. A Sense of Green includes contributions by Han Brezet, Nathalie Beekman, Klaas Pieter Lindeman, Aart van Bezooijen, Anouk Zeeuw van der Laan, Anne Nigten and others.

This booklet is a short reflection on the workshop activities by the research group, Popular culture Sustainability and Innovation (PSI), of the Hanze University in Groningen for the CCC Reloaded: CREALAB project over the last one and half years. Based on a series of explorative workshops this booklet includes reflections on art, design & sustainability. A broad range of different stakeholders share their views on bio based design, the value of waste and the artist as agent of sustainable change. The urgency of the topic and the innovative opportunities it generates are highlighted by contributors like creative entrepreneurs, scientists, teachers and art students that collaborated in the past workshop series. A Sense of Green includes contributions by Han Brezet, Nathalie Beekman, Klaas Pieter Lindeman, Aart van Bezooijen, Anouk Zeeuw van der Laan, Anne Nigten and others.

In this lecture Nigten talks about processpatching where a range of methods and approaches are loosly combined. This approach is well known from art and design practice and is a key concept in Nigten's ideas about the role of artists and designers can play as agents of change in trans- and interdisciplinary collaborations. Nigten refers to 20th century performance art and media art for examples about interactivity and co-creation as well as her own practice, The Patching Zone in Rotterdam and the PSI research group that she leads in Groningen, both in the Netherlands. This lecture is part of the European Live Transmission project with Blast Theory (UK), OCAD U (CA), Translocal (FI) and The Patching Zone (NL).

In celebration of the anniversary of the Hanze University and Academy Minerva in the year 2013, the research group Popular culture, Sustainability and Innovation (Centre of Applied Research and Innovation Art & Society) and Academy Minerva presented the first edition of the Energize Festival for sustainable art, design and lifestyle last November. I am happy to present this limited edition catalogue box with inspiring research posters and one minute movies by our students that formed the heart of the Energize Festival Exhibition. However, before informing you in more detail about the content of this box, I would first like to provide you with some background information on the festival’s theme…

In this paper we will be investigating the relevance of artistic practice-based research as a design method for interactive co-design works. Our study is based on Are You for Real?, an urban co-creation project which was developed by a cross-disciplinary project team with co-design contributions by students and youngsters. Although this case study was initially developed with and for youngsters and students of a technical vocational school, its design and creation approach addressed assumptions that are expected to be valuable for professionals as well as for educators in higher education. This study could contribute to people’s understanding of ‘real-life’ research methods for ‘real-life’ situations. For our reference framework we identified two issues that were brought forward as impediments for new cross-disciplinary courses that dealt with interactive works in a public space. Following that, the lessons learned from our investigation are suggested as input for the next editions of these courses.

This books describes the content, goals and methods used in the course Research & Development/New Media Art Practices. ‘It opened up research terrains, and confronted me with art practices I had never even thought of’ said a university student when asked what she had gained from the course Research & Development/New Media Art Practices. In this master course, art students and university students collaborate on the formulation of research proposals containing artistic and scholarly components. Working together in the field of Art and New Media, on subjects such as wearables, mixed reality or mobile media, students become acquainted with each other’s practices, concepts and research methods. In this introduction, we will describe the content, goals and methods used in the course.

In this paper we will be investigating the relevance of artistic practice-based research as a design method for interactive co-design works. Our study is based on Are You for Real?, an urban co-creation project which was developed by a cross-disciplinary project team with co-design contributions by students and youngsters. Although this case study was initially developed with and for youngsters and students of a technical vocational school, its design and creation approach addressed assumptions that are expected to be valuable for professionals as well as for educators in higher education. This study could contribute to people’s understanding of ‘real-life’ research methods for ‘real-life’ situations. For our reference framework we identified two issues that were brought forward as impediments for new cross-disciplinary courses that dealt with interactive works in a public space. Following that, the lessons learned from our investigation are suggested as input for the next editions of these courses.

This books describes the content, goals and methods used in the course Research & Development/New Media Art Practices. ‘It opened up research terrains, and confronted me with art practices I had never even thought of’ said a university student when asked what she had gained from the course Research & Development/New Media Art Practices. In this master course, art students and university students collaborate on the formulation of research proposals containing artistic and scholarly components. Working together in the field of Art and New Media, on subjects such as wearables, mixed reality or mobile media, students become acquainted with each other’s practices, concepts and research methods. In this introduction, we will describe the content, goals and methods used in the course.

Herontwerpen van Baeyer–Villiger monooxygenases voor synthetische applicaties (korte samenvatting) In het veld van biokatalyse worden enzymen toegepast om chemische reacties te katalyseren, die kunnen leiden tot efficiëntere en milieuvriendelijkere processen. Tegenwoordig is het mogelijk om eigenschappen van enzymen aan te passen met behulp van “protein engineering” methodes. Het onderzoek dat beschreven wordt in dit proefschrift, focust zich voornamelijk op het modificeren van fenylaceton monooxygenase (PAMO), een enzym dat behoort tot de Baeyer–Villiger monooxygenase familie, tot een efficiëntere biokatalyst. Allereerst, is er geprobeerd om de coenzym en substraatspecificiteit aan te passen door plaats-gerichte mutagenese. Dit resulteerde in gematigde verbeteringen van de enzymeigenschappen, maar niettemin verbeterde het onze kennis over dit type enzymen. Door het beperkte succes van onze experimenten, hebben we de focus verlegd naar alternatieve methodes en hebben we gekozen voor het ontwikkelen van een activiteitsassay om mutant collecties te kunnen screenen. Deze nieuwe activiteitsassay is gebaseerd op het gebruik van een tweede enzym dat gekoppeld is aan de activiteit van PAMO en kon worden toegepast op het screenen van een grote hoeveelheid enzym varianten. Met behulp van gedetailleerde kennis over het actieve centrum van het enzym, het katalytisch mechanisme dat voortkomt uit structurele studies, modeleren, kinetische analyses en karakterisatie van varianten is het mogelijk geworden om banken te ontwerpen van hoge kwaliteit, terwijl efficiënte screeningsmethodes het mogelijk maken om verbeterde varianten te herkennen. Deze aanpak is succesvol gebleken voor PAMO en kan worden toegepast in het herontwerpen of aanpassen van andere (Baeyer–Villiger) monooxygenases, mede doordat de ontwikkelde screeningsmethode generiek is voor NADPH-verbruikende enzymen.

Herontwerpen van Baeyer–Villiger monooxygenases voor synthetische applicaties (korte samenvatting) In het veld van biokatalyse worden enzymen toegepast om chemische reacties te katalyseren, die kunnen leiden tot efficiëntere en milieuvriendelijkere processen. Tegenwoordig is het mogelijk om eigenschappen van enzymen aan te passen met behulp van “protein engineering” methodes. Het onderzoek dat beschreven wordt in dit proefschrift, focust zich voornamelijk op het modificeren van fenylaceton monooxygenase (PAMO), een enzym dat behoort tot de Baeyer–Villiger monooxygenase familie, tot een efficiëntere biokatalyst. Allereerst, is er geprobeerd om de coenzym en substraatspecificiteit aan te passen door plaats-gerichte mutagenese. Dit resulteerde in gematigde verbeteringen van de enzymeigenschappen, maar niettemin verbeterde het onze kennis over dit type enzymen. Door het beperkte succes van onze experimenten, hebben we de focus verlegd naar alternatieve methodes en hebben we gekozen voor het ontwikkelen van een activiteitsassay om mutant collecties te kunnen screenen. Deze nieuwe activiteitsassay is gebaseerd op het gebruik van een tweede enzym dat gekoppeld is aan de activiteit van PAMO en kon worden toegepast op het screenen van een grote hoeveelheid enzym varianten. Met behulp van gedetailleerde kennis over het actieve centrum van het enzym, het katalytisch mechanisme dat voortkomt uit structurele studies, modeleren, kinetische analyses en karakterisatie van varianten is het mogelijk geworden om banken te ontwerpen van hoge kwaliteit, terwijl efficiënte screeningsmethodes het mogelijk maken om verbeterde varianten te herkennen. Deze aanpak is succesvol gebleken voor PAMO en kan worden toegepast in het herontwerpen of aanpassen van andere (Baeyer–Villiger) monooxygenases, mede doordat de ontwikkelde screeningsmethode generiek is voor NADPH-verbruikende enzymen.

While the notion of autarky is often contested in terms of feasibility and desirability, art and design projects that deal with autarky seem to highlight the positive socio-cultural and ecological effects of autarkic living. This paper will discuss three notable media artworks that highlight these positive effects of autarkic living, and will unify them with opposing views by introducing a social network model of autarky.

While the notion of autarky is often contested in terms of feasibility and desirability, art and design projects that deal with autarky seem to highlight the positive socio-cultural and ecological effects of autarkic living. This paper will discuss three notable media artworks that highlight these positive effects of autarkic living, and will unify them with opposing views by introducing a social network model of autarky.

Summerschool Urban Geography, Amsterdam, UvA, 08-07-2012

The Cartographic Manual is a report that can serve as a guideline to map design and map production within RIVM. The report is intended for everyone in the organisation who is, in one way or another, involved in map making for the preparation of strategic reports like the National Environmental Balance and the National Environmental Outlook. It contains a discussion of some essential principles and technical skills with respect to map design. This is clarified with the use of example maps from recent RIVM publications. Furthermore, the report gives a view on the technical and organizational procedures of future map production at RIVM. The recommendations made in this report are aimed at a further optimization of the transfer and presentation of spatial information from RIVM to policy makers.

The Cartographic Manual is a report that can serve as a guideline to map design and map production within RIVM. The report is intended for everyone in the organisation who is, in one way or another, involved in map making for the preparation of strategic reports like the National Environmental Balance and the National Environmental Outlook. It contains a discussion of some essential principles and technical skills with respect to map design. This is clarified with the use of example maps from recent RIVM publications. Furthermore, the report gives a view on the technical and organizational procedures of future map production at RIVM. The recommendations made in this report are aimed at a further optimization of the transfer and presentation of spatial information from RIVM to policy makers.

It goes without saying that studies in evidence-based medicine should lead to clear and convincing evidence of the effectiveness of treatments. But can this approach be extrapolated to other research areas; for instance, where medicine connects with other scientific disciplines, such as hospital architecture? Although the link between a hospital building and patient treatment seems very remote, several studies indicate that there is more to it than one would expect at first sight. These studies address the impact of hospital design on the healing process and reduction of medication.

Hints, noten, referenties, bronverwijzingen behoren bij de tekst en opgaven in het andere deel van Beeldspel.

Hints, noten, referenties, bronverwijzingen behoren bij de tekst en opgaven in het andere deel van Beeldspel.

De teksten in dit boekje beschrijven wetenschappeiijke theorieën en onderzoek over creativiteit in het algemeen, en over beelddenken en ruimtelijk inzicht in het bijzonder. De oefeningen, puzzels, en spellen zijn er om dit soort ruimtelijke vaardigheden te trainen.

It goes without saying that studies in evidence-based medicine should lead to clear and convincing evidence of the effectiveness of treatments. But can this approach be extrapolated to other research areas; for instance, where medicine connects with other scientific disciplines, such as hospital architecture? Although the link between a hospital building and patient treatment seems very remote, several studies indicate that there is more to it than one would expect at first sight. These studies address the impact of hospital design on the healing process and reduction of medication.

Dit boekje gaat niet over een kameel maar over een museum. Een museum voor architectuur en ruimtelijke vormgeving wel te verstaan. De auteur wil ideeën aandragen voor de stichting van een dergelijk museum in Nederland. Net zoals een kameel een dier van vlees en bloed is, zo is ook een architectuurmuseum een levend 'geval' dat niet simpelweg gevangen kan worden in een voorafbepaalde vorm. Het museumgebouw moet de uitkomst zijn van een intelligent programma van eisen: eenduidig, innerlijk consistent en getuigend van een visie op het toekomstige functioneren. Pas wanneer hierover duidelijkheid bestaat kan worden nagedacht over het te realiseren bouwwerk. Drie verschillende architectuurrnuseumtypen worden onderscheiden: een documentair, een laboratorium- en een cultuur-historisch museum. In het eerste type staan de documenterende; en informerende activiteiten centraal; in het tweede de innoverende; in het derde de visuele presentaties. Elk van de drie is een denkbaar, op zichzelf staand en volwaardig museum. Welke kameel wordt er straks gebouwd? Wordt het een kameel met een, met twee of met drie bulten?

Dit boekje gaat niet over een kameel maar over een museum. Een museum voor architectuur en ruimtelijke vormgeving wel te verstaan. De auteur wil ideeën aandragen voor de stichting van een dergelijk museum in Nederland. Net zoals een kameel een dier van vlees en bloed is, zo is ook een architectuurmuseum een levend 'geval' dat niet simpelweg gevangen kan worden in een voorafbepaalde vorm. Het museumgebouw moet de uitkomst zijn van een intelligent programma van eisen: eenduidig, innerlijk consistent en getuigend van een visie op het toekomstige functioneren. Pas wanneer hierover duidelijkheid bestaat kan worden nagedacht over het te realiseren bouwwerk. Drie verschillende architectuurrnuseumtypen worden onderscheiden: een documentair, een laboratorium- en een cultuur-historisch museum. In het eerste type staan de documenterende; en informerende activiteiten centraal; in het tweede de innoverende; in het derde de visuele presentaties. Elk van de drie is een denkbaar, op zichzelf staand en volwaardig museum. Welke kameel wordt er straks gebouwd? Wordt het een kameel met een, met twee of met drie bulten?