Search

Fish farming is growing but is also facing challenges regarding economic viability and environmental sustainability. Selective breeding could enhance the sustainability of fish farming by changing animal performances. Thus, our aim was to develop sustainable breeding goals by using economic (EV) or environmental values (ENV) to weigh the traits to improve. EV and ENV represent the economic and environmental impacts of improving a trait. They were calculated using a bioeconomic model combined with a life cycle assessment. We showed that the EV and ENV of traits change with the factor constraining the production of the farm. It suggests that breeding goals should be finely tuned according to the limiting factor to maximize economic or environmental responses. In addition, we showed that improving feed conversion ratio is a major trait to improve because it always increases profit and decreases environmental impacts. We conclude that it is possible to develop breeding programs enhancing the sustainability of fish farming by improving the right trait in the right production system.

An experiment with forage maize plants representing early and late-ripening types of Dry Down and Stay Green cultivar types was conducted to study the effects of cultivar and maturity stage on in vitro rumen fermentation characteristics and to investigate the validity of the generally supposed qualities of these cultivars. Plants were harvested at an estimated whole plant dry matter (DM) content of 250, 320 or 390 g kg−1, on 20 August, 16 September and 3 October 2003, respectively. Chemical composition and in vitro rumen fermentation characteristics, using the gas production technique, were determined of samples from entire not ensiled plants, ears and stover and from entire plants after ensiling. The increase in whole plant DM content from 250 to 320 g kg−1 (20 August — 16 September) caused starch content of the whole plants to increase and neutral detergent fibre (NDF) digestibility to decrease, both more than prolonged ripening (to 390 g DM kg−1). DM content at harvest had a statistically significant influence on degree and rate of in vitro rumen fermentation. Calculated in vitro starch degradation after 10 h of incubation in rumen fluid suggested an increased content of rumen escape starch in the older samples. Maize type had only minor effects on fermentation characteristics, which were most pronounced for the ears and the remaining stover. Although the observed differences caused by the Dry Down or Stay Green characteristics were statistically significant in some cases, they were not systematic not for the early nor for the late-ripening types.

The effect of chop length and ensiling period on in vitro rumen fermentation characteristics of forage maize was studied in two experiments. In the first experiment, maize plants of eight cultivars representing different combinations of Dry Down, Stay Green, early ripening, late ripening, starch and cell wall types were chopped at harvest into pieces of 6 or 15 mm and ensiled in small laboratory silos. After 8 weeks, silage samples were taken and freeze-dried (not ground] before in vitro rumen fermentation characteristics were determined using the gas production technique. Chop length appeared not to affect the in vitro fermentation characteristics. In the second experiment, plants of two of these maize cultivars were chopped into 6-mm pieces and ensiled for different periods in small laboratory silos and in large bunker silos as used in practice. After 0, 14, 42 and 180 days of ensiling, chemical composition and in vitro rumen fermentation characteristics were determined using the gas production technique. The in vitro fermentation characteristics were not influenced by the ensiling period up to 180 days. During the first two weeks of the ensiling period sugar content decreased and so did the gas production caused by fermentation of the soluble components.

Het rekenmodel KringloopWijzer brengt op jaarbasis de waarden van een aantal kengetallen van het melkveebedrijf in beeld. Aan de veestapel gerelateerde kengetallen zijn 1) de excretie van stikstof (N) en fosfaat (P2O5) ‘onder de staart’, 2) de hoeveelheden N en P2O5 als voer geconsumeerd, 3) de efficiëntie waarmee de in het voer aanwezige N en P2O5 wordt omgezet in melk en groei en 4) de emissie van ammoniak (NH3) uit mest. De waarden van deze kengetallen kunnen vergeleken worden met referentie- en forfaitaire waarden. Referentiewaarden zijn waarden die door bedrijven gerealiseerd worden die in vergelijkbare omstandigheden verkeren wat betreft grondsoort en intensiteit (melkproductie per hectare). De veehouder weet daardoor hoe hij scoort in vergelijking met collega’s. Deze notitie gaat enkel in op de forfaitaire waarden voor de eerder genoemde kengetallen.

In 2013 was de P(benutting van de Nederlandse melkveestapel gemiddeld 30%. De benutting neemt de laatste twee decennia toe met ongeveer 0.25 procentpunt per jaar, met name door het beter presteren van melkkoeien en de afname van het aandeel jongvee. Om onder het plafond van 84.9 miljoen kg fosfaat(excretie te blijven zal een uitbreiding van de melkproductie met 10% gepaard moeten gaan met een verbetering van de benutting van de veestapel met 0.8 procentpunt; een uitbreiding met 20% of 30% verlangt een verbetering van respectievelijk 2.7 procentpunt en 4.5 procentpunt. Bij indeling van bedrijven in klassen, naar grondsoort en intensiteit (melk/ha), blijkt dat de 10% best scorende bedrijven een benutting realiseren die 5.4 tot 7.6 procentpunt hoger is dan die van de 10% slechts scorende. Als de 10%, 20% of 30% slechts scorende bedrijven gedwongen worden de minimum prestatie te realiseren van de resterende 90%, 80% of 70% leidt dit per stap tot een verbetering van 0.2 procentpunt; bij 30% dus tot 0.6 procentpunt. Besproken wordt de opzet van een tool waarmee de veehouder wordt geholpen de P(benutting te verbeteren.

In 2013 was de P(benutting van de Nederlandse melkveestapel gemiddeld 30%. De benutting neemt de laatste twee decennia toe met ongeveer 0.25 procentpunt per jaar, met name door het beter presteren van melkkoeien en de afname van het aandeel jongvee. Om onder het plafond van 84.9 miljoen kg fosfaat(excretie te blijven zal een uitbreiding van de melkproductie met 10% gepaard moeten gaan met een verbetering van de benutting van de veestapel met 0.8 procentpunt; een uitbreiding met 20% of 30% verlangt een verbetering van respectievelijk 2.7 procentpunt en 4.5 procentpunt. Bij indeling van bedrijven in klassen, naar grondsoort en intensiteit (melk/ha), blijkt dat de 10% best scorende bedrijven een benutting realiseren die 5.4 tot 7.6 procentpunt hoger is dan die van de 10% slechts scorende. Als de 10%, 20% of 30% slechts scorende bedrijven gedwongen worden de minimum prestatie te realiseren van de resterende 90%, 80% of 70% leidt dit per stap tot een verbetering van 0.2 procentpunt; bij 30% dus tot 0.6 procentpunt. Besproken wordt de opzet van een tool waarmee de veehouder wordt geholpen de P(benutting te verbeteren.

Expansion ofdemand for porkis expected to meet the nutritional requirements of an increasing world population. However, higher levels of pig production are using limited feed resources and are often associated with higher levels of environmental pollution, which provide substantial challenges for pork producers. Therefore, strategies that simultaneously improve feed efficiency and increase production with reduction of environmental pollution of pork production (e.g. per kg product) is necessary. The general aim of the current project was to investigate opportunities for improvement of energy usage and nitrogen excretion at different stages of growth in pigs, and to determine their phenotypic and genetic background in association with other performance traits as well as to provide the basis for developing strategies for improvement of these traits using biological growth models.Feed efficiency was characterised by residual energy intake (REI) as the surplus of energy intake which is not used for protein and lipid deposition along with maintenance throughout growth to 140 kg BW whereas nitrogen excretion was estimated as the difference between nitrogen intake and retention. The results of phenotypic analyses indicate that nitrogen excretion increases substantially during growth of pigs and can be reduced most effectively by improving feed efficiency and to a lesser extent through the improvement of weight gain and/or body composition. Results of genetic analyses indicate that REI as a measure of feed efficiency is highly heritable (h2= 0.44), suggesting great potential for genetic improvement. REI has different genetic background at different stages of growth, suggesting that genetic improvement of REI should consider the stage of growth. In addition, REI explains a large portion of variance in nitrogen excretion, suggesting that selection for lower REI is expected to reduce nitrogen excretion of pork production as well as improve feed efficiency. Genomic analysis showed that different genes are responsible for efficiency of feed utilisation at different stages of growth.The results further suggest that only a small proportion of the variance in REI was explained by variation in feed intake, whereas underlying factors of feed utilisation, such as metabolism and protein turnover, are likely to have great influence on REI. A biological growth model was used to characterize a crossbred population regarding feed energy and nitrogen efficiency in comparison to two purebred population selected for different performances. The results of the biological growth model can be used to developed optimal genetic, nutritional and production strategies, e.g. the impact of reduction in slaughter weight on marginal energy efficiency and nitrogen excretion was estimated. Furthermore, based on the results of the biological growth model, the influence of changes of production traits during growth on energy and nitrogen efficiency can be estimated to optimise genetic strategies. Furthermore, opportunities for further improvement of energy and nitrogen utilisation have been outlined.

Biggen die voor spenen vast voer opnemen (eters) groeien na spenen circa 50 gram per dag sneller dan biggen die tijdens de zoogperiode geen vast voer opnemen (niet-eters). Daarnaast groeien zwaardere biggen bij spenen circa 50 gram per dag sneller dan lichtere biggen bij spenen. Dit blijkt uit onderzoek dat door Wageningen UR Livestock Research is uitgevoerd op VIC Sterksel.

Hoe meer melk een koe per kilo voer maakt, hoe minder methaan wordt uitgestoten per kilo melk. Op deze voerefficiëntie kun je fokken, laat onderzoek van Wageningen UR Livestock Research zien.

Hoe meer melk een koe per kilo voer maakt, hoe minder methaan wordt uitgestoten per kilo melk. Op deze voerefficiëntie kun je fokken, laat onderzoek van Wageningen UR Livestock Research zien.

In juni 1998 is het ureumgehalte op de melkgeldafrekening geontroduceerd. Deze graadmeter voor de stikstofbenutting door de melkveestapel kan veel zeggen over de bedrijfsvoering.

Uit onderzoek naar mogelijke alternatieven voor anti-microbiële groeibevorderaars, kortweg AMGB-s, bleek dat bij het weglaten er van de technische resultaten verminderen. Dit wordt met name veroorzaakt door een verslechtering van de voerconversie.

The present work was carried out to study the effect of polychaete Nereis virens on feed intake, utilization of protein and energy for growth and body composition in sole (S. solea). It is hypothesized that intake, efficiencies of protein utilization and growth rates obtained for sole fed ragworm are comparable to those previously reported for S. solea. The mussel M. edulis was used as a reference diet to allow comparisons of present results with those obtained previously, which until today serve as reference for optimum growth in sole. Intake, efficiencies of utilization for protein and energy for growth and growth rates obtained for sole fed ragworm are expected to be higher compared to commercial feed. A commercial feed, commonly used for turbot but also in sole culture served as a second reference diet to discuss differences between natural and commercial feeds.

The present work was carried out to study the effect of polychaete Nereis virens on feed intake, utilization of protein and energy for growth and body composition in sole (S. solea). It is hypothesized that intake, efficiencies of protein utilization and growth rates obtained for sole fed ragworm are comparable to those previously reported for S. solea. The mussel M. edulis was used as a reference diet to allow comparisons of present results with those obtained previously, which until today serve as reference for optimum growth in sole. Intake, efficiencies of utilization for protein and energy for growth and growth rates obtained for sole fed ragworm are expected to be higher compared to commercial feed. A commercial feed, commonly used for turbot but also in sole culture served as a second reference diet to discuss differences between natural and commercial feeds.

In this literature review, the physiological basis for possible differences in energy and protein requirements of organic versus conventional poultry is investigated. Energy need for maintenance of organic housed poultry seems to be increased, whereas protein requirements might not differ between the two systems. This might result in an increased energy to protein ration in organic diets. In dit literatuuronderzoek is nagegaan of er een fysiologische basis is voor de mogelijke verschillen in energie- en eiwitbehoefte van biologische gehouden pluimvee in vergelijking met conventioneel gehouden pluimvee. Biologisch pluimvee lijkt wel een hogere onderhoudsbehoefte voor energie te hebben, maar niet voor eiwit. Dit pleit voor een hogere energie-eiwitverhouding in biologische pluimvee voeders

In this literature review, the physiological basis for possible differences in energy and protein requirements of organic versus conventional poultry is investigated. Energy need for maintenance of organic housed poultry seems to be increased, whereas protein requirements might not differ between the two systems. This might result in an increased energy to protein ration in organic diets.

In this literature review, the differences in energy and protein requirement between organic and conventional growing finishing pigs were studied. In general, the environmental temperature in organic pig facilities is lower than in conventional ones. By way of compensation, organic pigs have higher energy requirements. On average, organic pigs have a higher feed intake and a unfavourable feed conversion ratio.

In this literature review, the differences in energy and protein requirement between organic and conventional growing finishing pigs were studied. In general, the environmental temperature in organic pig facilities is lower than in conventional ones. By way of compensation, organic pigs have higher energy requirements. On average, organic pigs have a higher feed intake and a unfavourable feed conversion ratio. De energie- en aminozurenbehoeften van vleesvarkens in de gangbare houderij zijn goed onderbouwd. Door diverse factoren kan de energie- en aminozurenbehoeften van biologisch gehouden vleesvarkens afwijken van die van gangbare varkens. De belangrijkste factoren zijn huisvesting, klimaat en activiteit. In opdracht van het Ministerie van LNV is een literatuurstudie uitgevoerd om antwoord te geven op de vraag in hoeverre de energie- en aminozurenbehoeften van biologisch gehouden vleesvarkens afwijken van die van gangbare vleesvarkens. Ook is nagegaan welke aanpassingen in de rekenregels van groeimodellen doorgevoerd moeten worden om de energie- en aminozurenbehoeften van biologische vleesvarkens te kunnen modelleren. De omgevingstemperatuur is in een biologische vleesvarkensstal vaak lager dan in een gangbare stal. Onder een bepaalde omgevingstemperatuur stijgt de warmteproductie, wat resulteert in een hogere energiebehoefte. Tot op zekere hoogte zijn varkens in staat om deze extra warmteproductie te compenseren door een hogere voeropname. In dit rapport is een recent ontwikkeld rekenmodel (Quiniou et al., 2000, 2001) opgenomen, waarmee men op basis van de omgevingstemperatuur en het lichaamsgewicht de opnamecapaciteit en warmteproductie van varkens kan berekenen. De resultaten van enkele simulaties met dit model zijn in het rapport vergeleken met het in Nederland veel toegepaste model BEZOVA.

Biggen die voor spenen vast voer opnemen (eters) groeien na spenen circa 50 gram per dag sneller dan biggen die tijdens de zoogperiode geen vast voer opnemen (niet-eters). Daarnaast groeien zwaardere biggen bij spenen circa 50 gram per dag sneller dan lichtere biggen bij spenen. Dit blijkt uit onderzoek dat door Wageningen UR Livestock Research is uitgevoerd op VIC Sterksel.

Uit onderzoek naar mogelijke alternatieven voor anti-microbiële groeibevorderaars, kortweg AMGB-s, bleek dat bij het weglaten er van de technische resultaten verminderen. Dit wordt met name veroorzaakt door een verslechtering van de voerconversie.

Omdat ureumgehalten snel en doorlopend beschikbaar zijn via de melkcontrole kunnen ze bruikbaar zijn bij het verbeteren van de voeding en stikstofbenutting van melkveebedrijven

In juni 1998 is het ureumgehalte op de melkgeldafrekening geontroduceerd. Deze graadmeter voor de stikstofbenutting door de melkveestapel kan veel zeggen over de bedrijfsvoering.

Het bleek dat de gehalten aan darmverteerbare aminozuren methionine en lysine in het krachtvoer weinig invloed hadden op de opnames aan droge stof, energie (VEM) en eiwit (DVE). Wel werd in twee proeven een duidelijk positief effect gevonden van het gehalte aan darmverteerbaar methionine in het krachtvoer op de melkeiwitproductie.