Search

Skills and knowledge gaps between senior and junior staff is prevalent in engineering projects. This study aimed to identify the factors that affect knowledge transfer and methods to retain transferred knowledge between senior and junior staff in the South African engineering environment. Although several studies have examined the factors that influence knowledge transfer, very few have studied the factors affecting knowledge transfer between senior and junior staff in engineering projects. This study found that knowledge transfer is not made a priority in projects, and that there is a lack of knowledge transfer platforms and structures in projects. Incentivising knowledge transfer by making it a work outcome would improve knowledge transfer in projects. Kennis- en vaardigingsgapings kom al hoe meer voor tussen senior and junior personeel wat op ingenieursprojekte werk. Hierdie studie het ten doel om die faktore wat die kennisoordrag tussen senior en junior personeel in die Suid-Afrikaanse ingenieurs omgewing belemmer, asook die metodes wat dit kan behou, te bepaal. Heelwat navorsing is reeds gedoen op die faktore wat kennisoordrag in die algemeen beïnvloed, maar min van hierdie studies spreek die faktore aan wat vir die kennis oordrag tussen senior en junior personeel in ingenieursprojekte geld. Hierdie studie het bevind dat kennisoordrag nie as 'n prioriteit binne ingenieursprojekte beskou word nie en dat daar 'n tekort aan kennisoordragstrukture en -platforms binne projekte bestaan. Verder is bevind dat die kennisoordrag binne projekte verbeter kan word indien dit aangespoor kan word deur dit deel te maak van die prestasie uitkomste van projekte en individue.

The desire to gain knowledge about the quality and timing of construction projects delivered to clients has become an increased focus point in the field of construction management. Clients have expectations that are often based on their assumptions about the validity of making the learning curve theory applicable to construction projects. This research aims to determine what criteria need to be met for the learning curve theory to have some validity for construction projects. The results from the questionnaire survey, completed by professionals from the construction industry, show that several concepts were found to be of importance: project specifications, design, scope, budget, site management, planning, monitoring and controlling, and quality. If these concepts correspond between two projects, the chance of successfully applying the learning curve theory increases. Practical recommendations are made that highlight the concepts identified as critical for the successful application of the learning curve theory to construction projects, and that can be used by clients and contractors as a basis for negotiating project schedules. As deel van die evolusie in konstruksiebestuur het kennis van projekkwaliteit asook die tydsduur van konstruksieprojekte 'n groter noodsaaklikheid geword. Kliënte het verwagtinge wat dikwels gebaseer word op persoonlike aannames rondom die geldigheid van die leerkurweteorie en die toepaslikheid daarvan op konstruksieprojekte. Die doel van hierdie navorsing is om die projekkriteria te bepaal wat in plek moet wees om die geldigheid van die leerkurweteorie op konstruksieprojekte te bevorder. Die uitslag van die opnamevraelys, wat deur professionele persone in die konstruksiebedryf voltooi is, het getoon dat daar verskeie kriteria van belang is, naamlik: die projekspesifikasie, die ontwerp en omvang van die projek, die begroting, die bestuur van die konstruksiewerf, die beplanning, monitering en kontrole, asook die kwaliteitverwagtinge van die projek. Indien meerdere van hierdie kriteria tussen twee projekte ooreenstem, verhoog dit die kans dat die leerkurweteorie suksesvol van een projek na 'n ander toegepas kan word. Ter afsluiting word praktiese aanbevelings gemaak wat die belangrike kriteria uitlig wat nodig is vir die suksesvolle toepassing van die leerkurweteorie op konstruksieprojekte. Hierdie aanbevelings kan deur kliente en kontrakteurs gebruik word as n basis tydens die onderhandeling van projekskedules vir opkomende en soortgelyke projekte.

Knowledge dissemination, as part of the knowledge exchange process, is particularly challenging in any project environment due to the temporary nature of projects. Although several studies in the earlier literature studied the factors that influence knowledge exchange, very few examined them from the 'knowledge push' perspective. This study aims, therefore, to highlight the critical factors that impact knowledge dissemination in a project environment. This empirical research found ten critical factors, such as individual experience, trust, source credibility, shared understanding, motivation, and articulability. These individual factors seem to have a dominant influence on knowledge dissemination from the view point of the knowledge source. Kennisverspreiding, as deel van die kennis uitruilproses, is besonders uitdagend in enige projek omgewing as gevolg van die tydelike aard van die projekte. Alhoewel verskeie studies in die literatuur die faktore wat kennis uitruiling bei'nvloed, bestudeer het, is daar min studies wat dit vanuit 'n "kennisuitstoot" perspektief oorweeg. Hierdie artikel lig dus om die kritiese faktore wat kennis verspreiding in 'n projek omgewing bei'nvloed, uit. Hierdie empiriese navorsing het tien faktore identifiseer, onder andere individuele ervaring, vertroue, bronbetroubaarheid, gedeelde verstaan, motivering en artikuleerbaarheid. Hierdie individuele faktore blyk om 'n dominante invloed op die kennis verspreiding vanuit die oogpunt van kennisbron te he.

This paper examines mechanisms to use lessons learned on individual projects within an organisation. A Delphi study highlighted the organisation's responsibility for incorporating knowledge from projects into a project management methodology. Knowledge from a project should be transferred through a centralised knowledge management function that should evaluate codified knowledge within the context in which it was generated, determine how the knowledge should be used, and maintain the explicit knowledge database and the knowledge flow process. Based on a literature review, structured interviews, archived data, and a Delphi survey, a framework for transferring knowledge to the organisation is proposed. The framework enables the organisation to motivate and guide knowledge transfer within a methodology that indicates where, when, and how knowledge transfer and use should take place. Meganismes om lesse wat op projekte geleer is in 'n organisasie te gebruik, is ondersoek. 'n Delphi studie het die verantwoordelikheid van die organisasie t.o.v. die inkorporering van kennis in 'n projekbestuur-metodologie uitgelig. Kennis vanuit 'n projek behoort via 'n sentrale kennisbestuur-funksie oorgedra te word. Hierdie funksie moet gekodifiseerde kennis evalueer in die konteks waarin dit ontwikkel is, bepaal hoe die kennis gebruik behoort te word, en die databasis asook die kennis vloeiproses instand hou. Op grond van die literatuur, gestruktureerde onderhoude, geargiveerde data en 'n Delphi opname, word 'n raamwerk vir die oordrag van kennis na die organisasie voorgestel. Die raamwerk stel die organisasie in staat om die oordrag van kennis te motiveer en te lei in 'n metodologie wat aandui waar, wanneer en hoe kennisoordrag en benutting behoort plaas te vind.

The Project Management Office (PMO) has been associated with organisational project management competence. However, there is a lack of empirical evidence to support this perception. This study examines the relationship of PMO maturity and the nine knowledge areas that describe Organisational Project Management (OPM) by collecting data from 129 PMO executives, staff, and project managers in South African Government Infrastructure Departments (SAGID) using a structured questionnaire. The results show that a PMO's 'strategic' maturity has the highest impact on all nine areas of OPM. It is thus recommended that public organisations need to accelerate the strategic maturity of their PMOs to benefit from them. Die projekbestuurkantoor word met organisatoriese projekbestuurbevoegdheid assosieer. Daar is egter min empiriese bewysstukke om hierdie persepsie te regverdig. Die verwantskap tussen die projekbestuurkantoor volwassenheid en die nege kundigheidsareas wat organisatoriese projekbestuur volgens die Project Management Institute (PMI) beskryf, word ondersoek deur inligting van 129 projekbestuurkantoor uitvoerende beamptes, personeel en projekbestuurders in die Suid-Afrikaanse Regering se Infrastruktuur Departemente te versamel met 'n gestruktureerde vraelys. Die resultate wys daarop dat die projekbestuurkantoor se strategiese volwassenheid die grootste invloed op al nege die kundigheidsareas het. Dit word dus aanbeveel dat publieke organisasies die strategiese volwassenheid van hul projekbestuurkantore versnel om sodoende die meeste baat daarby te vind.

Projects that fail, for whatever reason, can impact negatively on society, organisations, and other stakeholders. A number of researchers have identified various critical success factors (CSFs) that can influence the outcome and success of a project. This research therefore aims to determine the CSFs that influence various success measures of small- to medium-sized projects at a South African mining company, Exxaro Resources' Grootegeluk Coal Mine. Other objectives of this research include determining the extent of the impacts of these CSFs on the different success measures of a project. The investigation suggests that there are correlations among CSFs, and that certain factors impact the outcome of projects far more than others. This research finds that the single most important CSF for small- to medium-sized projects is the selection of a competent project manager. The competent project manager is characterised by a group of interrelated CSF factors: good leadership, commitment, and learning from past experiences. Based on the research results, other CSFs are discussed and explored in order for recommendations to be made on how this mining company, and possibly other organisations, can achieve greater project success. Mislukte projekte kan negatiewe impakte op die samelewing, organisasies en ander belanghebbendes hê. In die literatuur is daar reeds verskeie kritiese suksesfaktore geïdentifiseer wat die uitkoms en sukses van 'n projek kan beïnvloed. Hierdie navorsing mik daarna om die kritiese suksesfaktore wat verskeie suksesmaatstawwe van klein- tot mediumgrootte projekte by Exxaro Resources se Grootgeluk steenkoolmyn in Suid-Afrika beïnvloed. Nog 'n doelstellings van die studie sluit in die bepaal van die mate van die impak van hierdie kritiese suksesfaktore op die verskillende suksesmaatstawwe van 'n projek. Die ondersoek dui daarop dat daar korrelasies onder kritiese suksesfaktore bestaan en dat sekere faktore 'n baie groter invloed op die uitkoms van projekte het as ander. Die belangrikste kritiese suksesfaktor vir klein- tot mediumgrootte projekte is die aanstel van 'n bevoegde projekbestuurder. 'n Bevoegde projekbestuurder word gekenmerk deur etlike onderlinge kritiese suksesfaktore, naamlik goeie leierseienskappe, toewyding en ervaring. Ander kritiese suksesfaktore word op grond van hierdie studie bespreek en ondersoek om aanbevelings te maak oor hoe die mynboumaatskappy, en moontlik ander organisasies, verbeterde projek sukses kan behaal.

Past studies of performance management systems (PMS) have focused more on designing the framework and less on the effect it has on employees. Moreover, employees in developing countries may not be knowledgeable or familiar with PMS. This paper proposes two competing statistical models to examine the roles that supervisor support (SS) has in engineering organisations. It was found that SS is a mediator, but not a moderator, in the relationship between PMS and employee job satisfaction. In other words, SS partially explains why employees have positive perceptions of their jobs based on their evaluation of the current PMS; SS thus enhances the PMS in engineering organisations. Vorige studies van prestasiebestuurstelsels het op die ontwerp van die raamwerk, eerder as die effek daarvan op werknemers, gefokus. Verder is werknemers in ontwikkelende lande dikwels nie ingelig en vertroud met prestasiebestuurstelsels nie. Twee meedingende statistiese modelle om die rol van toesighouerondersteuning te ondersoek word voorgestel. Daar is gevind dat toesighouerondersteuning in die verhouding tussen prestasiebestuurstelsels en werksbevrediging 'n bemiddelaar eerder as 'n moderator is. Toesighouerondersteuning verduidelik dus hoekom werknemers positiewe persepsies van hulle werksgeleenthede koester, gegrond op hul evaluering van die huidige prestasiebestuurstelsel. Toesighouerondersteuning bevorder dus die prestasiebestuurstelsel in ingenieursfirmas.