Search

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2022. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland ligt in 2022 op 75,0 kg (op basis van karkasgewicht). Dit is het laagste verbruikscijfer in de gerapporteerde periode sinds 2005. Bovendien betekent deze uitkomst dat de in 2020 ingezette daling zich voortzet en er geen terugkeer is naar cijfers uit pre-coronajaren. Integendeel, de 2022-cijfers nemen hier verder afstand van. De daling in 2022 ten opzichte van 2021 wordt veroorzaakt door afname in het verbruik van rund- en pluimveevlees, terwijl varkensvlees geen verschil met 2021 laat zien.

Deze nota geeft een overzicht van de consumptie van zuivelproducten en eieren per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2022. Een onderscheid wordt gemaakt tussen consumptiemelk, consumptiemelkproducten, boter(olie), kaas en eieren. Het totale verbruik van melk(producten) vertoont een aanmerkelijke daling in de loop der jaren. De neerwaartse trends voor zowel melk als melkproducten krijgen in beide gevallen een onderbreking in de ‘coronajaren’ 2020-2021, maar de (voorlopige) 2022-cijfers suggereren dat de dalende trends na corona weer verdergaan. Het kaasverbruikscijfer per hoofd van de bevolking beweegt zich in omgekeerde richting en laat een opwaartse trend zien sinds 2005 om uit te komen op een stabiel en hoog consumptieniveau in recente jaren (2019-2022). De verbruikscijfers voor boter(olie) en eieren vertonen in vergelijking met voornoemde productgroepen respectievelijk nauwelijks en geringere verandering over de jaren.

Er wordt al lange tijd gewerkt aan de verduurzaming van de veehouderijsectoren. In dit rapport wordt een overzicht gegeven van maatregelen en stimulansen die invloed hebben gehad op de verduurzaming van de melkveehouderij, varkenshouderij en pluimveehouderij in de periode van 1980 tot 2020. Bij verduurzaming gaat het in dit rapport met name om de thema’s milieu (stikstof, fosfaat), klimaat, dierenwelzijn en diergezondheid.

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2021. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland ligt in 2021 op 76,1 kg (op basis van karkasgewicht). Dit betekent dat de daling in 2020 met bijna 2 kg ten opzichte van 2019 zich vrijwel heeft gehandhaafd in het ‘tweede coronajaar’ 2021. De hedendaagse cijfers blijven zodoende duidelijk op afstand van cijfers uit pre-coronajaren. De lichte toename in 2021 ten opzichte van 2020 wordt veroorzaakt door kleine stijgingen in het verbruik van roodvlees (varken en rund) terwijl witvlees (kip en gevogelte) een geringe daling laat zien.

Two kinds of initiatives exist to ensure welfare in broiler production: welfare legislation, where all broiler production in a country or region must comply with legally defined welfare standards; and market driven initiatives, where part of the production must meet specific welfare standards and is sold with a particular label, typically at a price premium, or as part of minimum welfare standards defined by a retailer, a fast-food chain or the like. While the effects of national legislation may be undermined by price competition from lower-welfare imported products, the effects of market driven initiatives may be limited by lack of willingness from consumers to pay the extra cost. To investigate how this works out in practice, we compared broiler welfare requirements in five European countries, Denmark, Germany, United Kingdom, the Netherlands, and Sweden, in 2018, by means of the Benchmark method. A number of welfare dimensions, covering the input features typically modified in broiler welfare initiatives, were defined. A total of 27 academic welfare experts (response rate 75%) valued the different levels within each dimension on a 0-10 scale, and then weighted the relative contribution of each dimension to overall welfare on a 1-5 scale. By combining these values and weights with an inventory of existing welfare initiatives, the additional welfare generated by each initiative was calculated. Together with information on national coverage of each initiative, the Benchmark score for each country's production and consumption of chicken meat was calculated. Sweden achieved a much higher Benchmark for national production due to higher legal standards than any of the four other countries. The Netherlands, on the other hand, achieved a Benchmark for national consumption of chicken at the same level as that found in Sweden, because market driven initiatives complemented more welfare-limited Dutch legislation. So, despite some uncertainties in the Benchmark method, it app

Two kinds of initiatives exist to ensure welfare in broiler production: welfare legislation, where all broiler production in a country or region must comply with legally defined welfare standards; and market driven initiatives, where part of the production must meet specific welfare standards and is sold with a particular label, typically at a price premium, or as part of minimum welfare standards defined by a retailer, a fast-food chain or the like. While the effects of national legislation may be undermined by price competition from lower welfare imported products, the effects of market driven initiatives may be limited by lack of willingness from consumers to pay the extra cost. To investigate how this works out in practice, we compared broiler welfare requirements in 5 European countries, Denmark, Germany, United Kingdom, the Netherlands, and Sweden, in 2018, by means of the Benchmark method. A number of welfare dimensions, covering the input features typically modified in broiler welfare initiatives, were defined. A total of 27 academic welfare experts (response rate 75%) valued the different levels within each dimension on a 0 to 10 scale, and then weighted the relative contribution of each dimension to overall welfare on a 1 to 5 scale. By combining these values and weights with an inventory of existing welfare initiatives, the additional welfare generated by each initiative was calculated. Together with information on national coverage of each initiative, the Benchmark score for each country's production and consumption of chicken meat was calculated. Sweden achieved a much higher Benchmark for national production due to higher legal standards than any of the four other countries. The Netherlands, on the other hand, achieved a Benchmark for national consumption of chicken at the same level as that found in Sweden, because market driven initiatives complemented more welfare-limited Dutch legislation. So, despite some uncertainties in the Benchmark method, it

Adapting feed in the Netherlands to specific requirements of the feed cycle ('No soy' in compound feed or 'Use only European feed commodities') will lead to price increases in feed concentrates at constant feed commodity prices. Depending on the scenario and type of feed, these price increases will vary from 0% to 14%. If the Netherlands starts to source more feed commodities from Europe, additional price increases are expected for oilseed meal and other protein raw materials. Due to the high import dependency of protein-rich feed commodities, the intensive livestock complex is more sensitive to price increases than the land-based livestock complex., Aanpassing van het Nederlandse veevoer aan kringloopeisen (‘Geen soja’ in mengvoer of ‘Alleen gebruik van Europese grondstoffen’) leidt bij constante grondstofprijzen tot prijsstijgingen van krachtvoer. Afhankelijk van het scenario en de voersoort variëren die van 0% tot 14%. Als Nederland meer grondstoffen uit Europa gaat betrekken, worden extra prijsstijgingen verwacht voor oliezaadschroot en overige eiwithoudende grondstoffen. Door de grote importafhankelijkheid van eiwitrijke grondstoffen is het intensieve veehouderijcomplex gevoeliger voor prijsstijgingen dan het grondgebonden veehouderijcomplex.

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2020. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland ligt in 2020 op 75,9 kg (op basis van karkasgewicht). Dit is een daling van 1,9 kg ten opzichte van 2019. Beide cijfers betekenen het laagste vleesverbruikscijfer en de grootste daling sinds het begin van onze cijferreeks die teruggaat naar 2005. De afname komt voor het overgrote deel voor rekening van de drie belangrijkste onderscheiden vleescategorieën pluimveevlees (0,8 kg), varkensvlees (0,5 kg) en rundvlees (0,4 kg). De 2020-cijfers laten voor het eerst sinds de periode 2010-2016 weer een afname in het vleesverbruik zien.

This research is a first exploration for the Ministry of Agriculture, Nature and Food Quality into whether a remuneration of 65% of the replacement value of stables plus 100% of the value of production rights is an attractive option for dairy, pig and poultry farmers to discontinue their activities. The scheme appears to be an attractive option for part of the pig farms and possibly for tenant dairy farms. Poultry farmers aren’t expected to be enthusiastic due to the high revenues if sold commercially. For the analysis, use has been made of insights into market and income developments obtained from literature research and from expert knowledge., Dit onderzoek is een eerste verkenning voor het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit naar de vraag of een vergoeding van 65% van de forfaitaire vervangingswaarde van stallen plus 100% van de waarde van productierechten mogelijk aantrekkelijk is voor ondernemers in de melkveehouderij, varkenshouderij en pluimveehouderij om hun bedrijf te staken. De regeling lijkt aantrekkelijk voor een deel van de varkensbedrijven en mogelijk voor pachtbedrijven in de melkveehouderij. Vanuit pluimveebedrijven zal er naar verwachting weinig animo zijn in verband de hoge opbrengstprijzen van bedrijven op de vrije markt. Voor de analyse is gebruikgemaakt van inzichten in markt- en inkomensontwikkeling verkregen door literatuuronderzoek en op basis van expertkennis.

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2019. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland ligt in 2019 op 77,8 kg (op basis van karkasgewicht). Dit is een stijging van 0,6 kg ten opzichte van 2018. De toename komt voor het overgrote deel (0,4 kg) voor rekening van een stijging in het verbruik van pluimveevlees. Na de stijging met ruim een halve kilo tussen 2017 en 2018 is er tussen 2018 en 2019 eenzelfde toename.

In this report, the design and results of the poultry meat program in the Dutch Indonesian Food Safety Program (DIFSlive) are presented. The program consisted of a consumer campaign to promote trade in and consumption of chilled poultry meat, scenario studies into the development of poultry meat production, improvements in small-scale slaughtering and cooling of poultry and improvements in broiler farming., In dit rapport worden de opzet en resultaten van het pluimveevleesprogramma in het Dutch Indonesian Food Safety Programme (DIFSlive) gepresenteerd. Het programma bestond uit een consumentencampagne ter bevordering van de handel in en consumptie van gekoeld pluimveevlees, scenariostudies naar de ontwikkeling van de pluimveevleesproductie, verbeteringen in het kleinschalig slachten en koelen van pluimvee en verbeteringen in de houderij van vleeskuikens.

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2018. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland ligt in 2018 iets boven de 77 kg (op basis van karkasgewicht). Dit is ruim een halve kilo meer dan in 2017.

In the 2000s, the idea of a so-called middle-segment arose in North-West Europe to address the criticism on intensive broiler production systems. Middle-segment systems being indoor housing of slower-growing broiler strains at a stocking density ≤38 kg/m2. Previous literature showed that Dutch middle-segment systems entail a relatively large gain in animal welfare at a relatively low increase in costs, i.e., have a high cost-efficiency. The question is to what extent these findings are applicable to other countries. Therefore, the aim of this study is to gain insight in the global prospects of middle-segment systems by exploring the cost-efficiency of these systems in other parts of the world. A set of representative countries, containing the Netherlands, United States and Brazil were selected. Cost-efficiency was defined as the ratio of the change in the level of animal welfare and the change in production costs. The level of animal welfare was measured by the Welfare Quality (WQ) index score. Data was collected from literature and consulting experts. Results show that in the Netherlands, United States and Brazil a change from conventional towards a middle-segment system improves animal welfare in a cost-efficient manner (the Netherlands 9.1, United States 24.2 and Brazil 12.1). Overall, it can be concluded that in general middle-segment production systems provide a considerable increase in animal welfare at a relatively small increase in production costs and therefore offer good prospects for a cost-efficient improvement of broiler welfare.

Since the 1970s, animal welfare (AW) in Dutch broiler production has been criticized by non-governmental organizations (NGOs) and the general public. Despite the development of production concepts aimed at improving AW, the conventional concept, which satisfied only the minimum legal requirements, remained by far the most dominant one in the Dutch fresh broiler meat market. Then, quite suddenly, in 2014–2015 (i.e., within less than two years), a new broiler concept with increased AW was introduced, which included a slower growing animal, more space, and an improved light regime. This alternative completely replaced the by then conventional concept. The aim of this study was to investigate the origin, causes, and driving forces of this sudden change. Popular and scientific literature, as well as interviews with key players in this transition process, were used to re-construct the chronology of events and draw the main and decisive findings. The latter include: (1) The availability of a cost-efficient alternative to conventional concepts, (2) a basic willingness to change within the entire value chain (including consumers), (3) initiating and triggering actions by NGOs, (4) decisive initiatives by retailers and (5) simultaneous introduction of the new concept and replacement of the conventional concept (i.e., depriving the consumer of a cheaper choice alternative). The result was a real transition of the Dutch fresh meat market without negative purchasing responses of the consumers. It was concluded that, although the Dutch fresh broiler meat market only included 30% of total domestic production, the existence of the abovementioned decisive factors could bring about an important change in favor of AW within a short period of time.

Wageningen Economic Research conducted a study on the potential consequences of a free trade agreement between Mexico and the EU. The Dutch government is concerned that giving access to products from countries with a lower level of animal welfare could undermine the EU welfare standard. This study shows that production costs are lower in Mexico compared to the EU in all three sectors investigated: egg production, poultry meat and pig meat. In egg production in particular, the welfare standard in Mexico is far below the EU standard. Nevertheless, it is concluded that for all products (eggs, egg products, poultry meat and pig meat) in a free trade situation no large amount of imports from Mexico can be expected.

Deze nota geeft een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking in Nederland in de jaren 2005-2017. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van de bevolking in Nederland bedraagt in 2017 bijna 77 kg (op basis van karkasgewicht). Dit is gelijk aan de consumptie in 2016.

In deze notitie geven we een overzicht van de vleesconsumptie per hoofd van de bevolking inNederland in de jaren 2005-2016. Het totale verbruik van vlees en vleeswaren per hoofd van debevolking in Nederland bedraagt in 2016 bijna 77 kg (op basis van karkasgewicht). Dat is vrijwel gelijkaan de consumptie in 2015.