Search

This article analyzes the evolution of the EU security policies. It is a sphere that has been recognized for decades of integration as the competence of the Member States. Hence, the analysis includes mehanisms ensuring participation in the decision-making processes of institutions representing supranational interests (ie. the European Commission, the European Defense Agency, the Political and Security Committee), with a simultaneous decision-making guarantee for the governments of the Member States (within the Council). In the first part, the discussion concerns the role of the Treaty in the process of shaping the Common Security and Defense Policy (CSDP) and dilemmas regarding, for example, the dyplomatic attempts for a negotiating consensus, as well as the importance of the level of investments in the field of security for the possibility of achieving the assumed goals. Then, the theoretical foundations of the policy integration are discussed, as well as the related interpretative challenges. The third part is an analysis of the institutional and agency sphere related to the management of CSDP, as well as decision-making mechanisms and sources of financing for the actions and projects. Additionally, the role of PESCO - permanent structured cooperation is shown as a new concept of practical implementation of the Treaty and strategic goals of the EU in the field of security and defence., Artykuł ten analizuje ewolucję polityki bezpieczeństwa UE, czyli sfery, która była uznawana przez dziesięciolecia integracji za kompetencję państw członkowskich. Stąd rozwadze poddano z jednej strony mechanizmy zapewniające udział w procesach decyzyjnych organów reprezentujących interesy ponadnarodowe (tj. Komisja Europejska, Europejska Agencja Obrony, Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa), przy jednoczesnej gwarancji decyzyjnej dla rządów państw członkowskich (m.in. w ramach Rady). W pierwszej części dyskusja dotyczy roli Traktatu w procesie kształtowania Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO) oraz dylematów dotyczących np. poszukiwania konsensusu negocjacyjnego, jak również znaczenia poziomu inwestycji w sferze bezpieczeństwa dla możliwości realizacji założonych celów. Następnie omówione są teoretyczne podstawy integracji omawianej polityki, oraz związane z tym wyzwania interpretacyjne. Trzecia część to analiza sfery instytucjonalno-agencyjnej związanej z zarządzaniem WPBiO, jak również mechanizmów decyzyjnych oraz źródeł finansowania podjętych działań i projektów. Dodatkowo, ukazana jest rola PESCO, czyli stałej współpracy strukturalnej, jako nowej koncepcji praktycznego realizowania założeń traktatowych i celów strategicznych UE w sferze bezpieczeństwa i obrony.