Search

Solidago canadensis L. cv. Tara and Delphinium elatum, the hybrid White River are summer flowers with great agronomic potential. The goal of this study was to establish the phenology of these species grown under greenhouse conditions, as well as to determine the correlation between climatic elements (relative humidity - RH, growing degree-days for development - GDD and soil moisture - SM) with growth variables (stem length and diameter, fresh weight FW - and dry weight - DW) in S. canadensis and D. elatum. The life cycle for S. canadensis and D. elatum ended when reaching 30% of the flower opening, the stem length reached 118.05 and 123.74 cm, at 94 and 77 days, respectively. The growth of both species showed a logistic curve pattern throughout the crop cycle; S. canadensis showed maximum values for absolute growth rate (AGR) and relative growth rate (RGR) at 77 and 42 days after transplanting (DAT), respectively; in contrast to D. elatum which occurred at 77 and 28 DAT. On the other hand, for the correlation between climatic elements and growth variables in S. canadensis, the GDD and RH were directly correlated with both FW and DW, stem diameter and length, while an inverse correlation occurred for SM. D. elatum showed a direct correlation between climatic conditions and growth variables. Resumo Solidago canadensis L. Cv. Tara e Delphinium elatum híbrido White Rever são flores de verão com grande potencial agronômico. O objetivo foi estabelecer a fenologia destas espécies cultivadas em estufa, assim como determinar o tipo de correlação existente entre os elementos climáticos (umidade relativa - UR, graus-dia de desenvolvimento - GDD e umidade do solo) e as variáveis de crescimento (longitude e diâmetro das hastes, peso fresco e seco). O ciclo de cultivo em S. canadensis e D. elatum, finalizou quando se tinha 30% de abertura floral, e o comprimento das hastes atingiram 118,05 e 123,74 cm, aos 94 e 77 dias, respectivamente. Ao longo do cultivo o crescimento das espécies estudadas acompanhou um patrão de curva logística, em S. canadensis os máximos valores da taxa de crescimento absoluto e a taxa de crescimento relativo foram aos 77 e 42 dias após o transplantio (DAT), respectivamente, sendo que diferença de D. elatum aconteceu aos 77 e 28 DAT. Por outro lado, no que se refere à correlação entre os elementos climáticos e as variáveis de crescimento em S. canadenis, GDD e UR correlacionaram-se de forma direta com o peso fresco e seco, diâmetro e longitude da haste, em contraste a umidade do solo que teve uma relação inversa. D. elatum evidenciou uma relação direta entre as variáveis climáticas e as variáveis de crescimento.

Belichten met een lage intensiteit LED-belichting lijkt in de teelt van verschillende zomerbloemen een positief effect te hebben op de teeltduur en de kwaliteit. Dit constateren telers en onderzoekers in een praktijkproef op zes bedrijven, vijf in de Greenport Aalsmeer en één in Maasdijk.

Elk teeltbedrijf van Vaste Planten en Zomerbloemen heeft een reststroom van plantaardig materiaal. Deze reststroom wordt nu meestal als afval afgevoerd. Hiermee verdwijnen kostbare nutriënten en organische stoffen van het bedrijf, die later in de vorm van compost en (kunst)mest weer moeten worden aangevoerd. In dit project is de mogelijkheid van het centraal composteren van gewasresten, met gesloten mestboekhouding, onderzocht. Een composteerbedrijf zamelt dan de gewasresten van verschillende bedrijven in. Deze worden bij elkaar gecomposteerd. Vervolgens wordt de ontstane compost naar evenredigheid over de bedrijven verdeeld. De conclusie van dit project is dat het centraal laten composteren van gewasresten door een groep telers niet met gesloten mestboekhouding mogelijk is. Daarnaast is de aparte compostering van de deze groep op de composteringsbedrijven (praktisch) niet mogelijk en kan de kwaliteit, door wisselende samenstelling van het afval niet worden gegarandeerd. Het beste alternatief is afvoer van gewasresten en aanvoer van kwalitatief goede (gecontroleerde) compost, eventueel in een collectief van telers.

Elk teeltbedrijf van Vaste Planten en Zomerbloemen heeft een reststroom van plantaardig materiaal. Deze reststroom wordt nu meestal als afval afgevoerd. Hiermee verdwijnen kostbare nutriënten en organische stoffen van het bedrijf, die later in de vorm van compost en (kunst)mest weer moeten worden aangevoerd. In dit project is de mogelijkheid van het centraal composteren van gewasresten, met gesloten mestboekhouding, onderzocht. Een composteerbedrijf zamelt dan de gewasresten van verschillende bedrijven in. Deze worden bij elkaar gecomposteerd. Vervolgens wordt de ontstane compost naar evenredigheid over de bedrijven verdeeld. De conclusie van dit project is dat het centraal laten composteren van gewasresten door een groep telers niet met gesloten mestboekhouding mogelijk is. Daarnaast is de aparte compostering van de deze groep op de composteringsbedrijven (praktisch) niet mogelijk en kan de kwaliteit, door wisselende samenstelling van het afval niet worden gegarandeerd. Het beste alternatief is afvoer van gewasresten en aanvoer van kwalitatief goede (gecontroleerde) compost, eventueel in een collectief van telers.

In 2012 en 2013 is de mogelijkheid van teeltsturing, bij het telen van zomerbloemen in kisten onderzocht. Hiervoor is een teelt opgezet worden met vijf gewassen (Aconitum, Astrantia, Delphinium, Monarda en Phlox), deze gewassen zijn in 2012 in bakken buiten geteeld. Het fertigatiesysteem is aangepast om een uniforme groei te krijgen. De productie in het eerste jaar is bijgehouden. In het najaar van 2012 zijn de bakken overgebracht naar koelcellen. In 2013 zijn de bakken op verschillende tijdstippen uit de cel gehaald en overgebracht naar kas en veld, waar de kwaliteit en productie is bepaald. Daarnaast zijn vijf overblijvende gewassen uit de teelt van 2011 in de koelcel overgehouden en in 2012 als pilot in de kas en buiten verder geteeld. De planten stonden in kisten van 1x1m, 20cm diep, gevuld met grof rivierzand. Onderin de kisten lag een drainagelaag, met daarop anti-worteldoek. Er zijn 2 substraatvolumes per plant aangelegd, waarbij de kist geheel gevuld was met substraat of met de halve volume substraat, waardoor het beschikbare substraatvolume per plant halveerde. De methode van watergift (fertigatie) is aangepast door 4 slangen per bak te installeren, waarbij een slang langs elke rij planten lag. De teelt van zomerbloemen in kisten met substraat bleek goed mogelijk. Grof zand als substraat voldeed goed. Het aangepaste ertigatiesysteem bleek te voldoen; er traden geen randeffecten (meer) op. Voor een optimale oogst verdient het aanbeveling de bemesting (gewasafhankelijk) te optimaliseren. Bloeispreiding door vroeg inhalen in de kas en laat inhalen naar buiten bleek bij de meeste gewassen goed mogelijk. Slechts Monarda gaf minder opkomst na lang invriezen. Wellicht geeft aanpassing van het invriesprotocol betere groei. Het halveren van het substraatvolume per plant bleek bij de meeste gewassen de productie en/of kwaliteit negatief te beinvloeden. Dit betekent dat de keuze van de container en het aantal planten per container goed gekozen moet worden. Dit kan het beste in een test worden bepaald.

Bijbelichten met een weinig licht gedurende de nacht kan in een aantal zomerbloemen een flinke teeltversnelling geven. Dit bleek afgelopen voorjaar in een praktijkproef op zes bedrijven. Telers en onderzoekers zien perspectief voor LED-belichting, zeker als de efficiëntie van deze lampen verder toeneemt.

Bacterieziekten vormen een toenemend probleem in de bloemisterij. Voor met name de zomerbloemenbranche, maar feitelijk bloemisterij breed, wordt gezocht naar effectieve behandeling van (jong) plantmateriaal en volgroeide gewassen tegen bacteriën. Er zijn geen chemische middelen beschikbaar om deze bacterieproblemen het hoofd te bieden. Hygiëne maatregelen zijn noodzakelijk, maar niet altijd voldoende ingepast in de bedrijfsvoering. Er bestaat sterk de behoefte aan meer informatie over bacteriebeheersing uit andere branches. Daarnaast is onderzoek naar beschikbare mogelijkheden om bacterieziekten in de sierteelt in ieder geval beter beheersbaar te kunnen maken, noodzakelijk.

In 2012 en 2013 is de mogelijkheid van teeltsturing, bij het telen van zomerbloemen in kisten onderzocht. Hiervoor is een teelt opgezet worden met vijf gewassen (Aconitum, Astrantia, Delphinium, Monarda en Phlox), deze gewassen zijn in 2012 in bakken buiten geteeld. Het fertigatiesysteem is aangepast om een uniforme groei te krijgen. De productie in het eerste jaar is bijgehouden. In het najaar van 2012 zijn de bakken overgebracht naar koelcellen. In 2013 zijn de bakken op verschillende tijdstippen uit de cel gehaald en overgebracht naar kas en veld, waar de kwaliteit en productie is bepaald. Daarnaast zijn vijf overblijvende gewassen uit de teelt van 2011 in de koelcel overgehouden en in 2012 als pilot in de kas en buiten verder geteeld. De planten stonden in kisten van 1x1m, 20cm diep, gevuld met grof rivierzand. Onderin de kisten lag een drainagelaag, met daarop anti-worteldoek. Er zijn 2 substraatvolumes per plant aangelegd, waarbij de kist geheel gevuld was met substraat of met de halve volume substraat, waardoor het beschikbare substraatvolume per plant halveerde. De methode van watergift (fertigatie) is aangepast door 4 slangen per bak te installeren, waarbij een slang langs elke rij planten lag. De teelt van zomerbloemen in kisten met substraat bleek goed mogelijk. Grof zand als substraat voldeed goed. Het aangepaste ertigatiesysteem bleek te voldoen; er traden geen randeffecten (meer) op. Voor een optimale oogst verdient het aanbeveling de bemesting (gewasafhankelijk) te optimaliseren. Bloeispreiding door vroeg inhalen in de kas en laat inhalen naar buiten bleek bij de meeste gewassen goed mogelijk. Slechts Monarda gaf minder opkomst na lang invriezen. Wellicht geeft aanpassing van het invriesprotocol betere groei. Het halveren van het substraatvolume per plant bleek bij de meeste gewassen de productie en/of kwaliteit negatief te beinvloeden. Dit betekent dat de keuze van de container en het aantal planten per container goed gekozen moet worden. Dit kan het beste in een test worden bepaald.

Bacterieziekten vormen een toenemend probleem in de bloemisterij. Voor met name de zomerbloemenbranche, maar feitelijk bloemisterij breed, wordt gezocht naar effectieve behandeling van (jong) plantmateriaal en volgroeide gewassen tegen bacteriën. Er zijn geen chemische middelen beschikbaar om deze bacterieproblemen het hoofd te bieden. Hygiëne maatregelen zijn noodzakelijk, maar niet altijd voldoende ingepast in de bedrijfsvoering. Er bestaat sterk de behoefte aan meer informatie over bacteriebeheersing uit andere branches. Daarnaast is onderzoek naar beschikbare mogelijkheden om bacterieziekten in de sierteelt in ieder geval beter beheersbaar te kunnen maken, noodzakelijk.

Belichten met een lage intensiteit LED-belichting lijkt in de teelt van verschillende zomerbloemen een positief effect te hebben op de teeltduur en de kwaliteit. Dit constateren telers en onderzoekers in een praktijkproef op zes bedrijven, vijf in de Greenport Aalsmeer en één in Maasdijk.

In diverse siergewassen veroorzaken bacteriën steeds vaker grote problemen, onder meer in zomerbloemen. Erwinia-, xanthomonas- en psuedomonassoorten bijvoorbeeld kunnen veel schade veroorzaken. Echte bestrijding is niet mogelijk, maar met een goede weerstand kan een plant zich beter weren.

Op verzoek van de sector (financiering via Productschap Tuinbouw) en de overheid (Ministerie van Economische Zaken) doet Proeftuin Zwaagdijk al enige jaren onderzoek naar alternatieve en innovatieve systemen voor o.a. de teelt van zomerbloemen. De aandacht heeft zich daarbij steeds nadrukkelijker gericht op een systeem waarbij de planten in een drijver (van EPS = geëxpandeerd polystyreen, merknaam Tempex) in een voedingsoplossing drijven en vrijwel de gehele wortelontwikkeling in de voedingsoplossing plaatsvindt (drijvend teeltsysteem). Het onderzoek richtte zich daarbij meer en meer op gewassen die in de gangbare grondteelt steeds meer problemen ondervinden en die ook op in het drijvende teelt niet probleemloos te telen zijn.

Rhizoctonia solani (dradenschimmel) is een algemeen in de grond voorkomende bodemschimmel zowel in de open teelten als onder glas. Delphinium is één van de vele waardplanten van Rhizoctonia solani. Een aantasting van Rhizoctonia solani begint meestal aan de plantvoet op de grens van lucht en grond. Bij een ernstige aantasting vallen planten volledig weg. Nadat in Alchemilla groeiremming (zonder ziekteverschijnselen) was gezien als gevolg van Rhizoctonia, kwam de vraag of groeiremming in Delphinium, die tot nu toe in verband werd gebracht met herinplantziekte, ook een gevolg kon zijn van Rhizoctonia solani. In een kasteelt en in een buitenteelt van Delphinium zijn monsters genomen van gewas en wortels. Een slechte groei is op beide locaties gezien, maar in de monsters die op deze plaatsen zijn genomen is geen enkele keer Rhizoctonia aangetroffen. Uit analyses van de wortels en de grond bleek dat vooral op de plekken waar slechte groei werd gezien, veel wortellesie-aaltjes (Pratylenchus penetrans) voorkwamen. Ook de grondanalyses gaven een sterke aanwijzing dat wortellesie-aaltjes een rol spelen bij de slechte groei van Delphinium op deze bedrijven. Bekend is dat Delphinium waardplant is voor Pratylenchus penetrans en dat schade in de vorm van groeiremming optreedt. Naast Pratylenchus penetrans kwamen aaltjes uit de groep van Paratylenchus (speld- of naaldaaltjes) voor. Bekend is dat Paratylenchus-aaltjes groeiproblemen kunnen geven in enkele andere zomerbloemen en in schermbloemigen zoals peen, selderij en venkel. De waardplantstatus van Delphinium voor Paratylenchus-soorten is niet bekend. Nader onderzoek naar de relatie tussen Paratylenchus en slechte groei in Delphinium wordt aanbevolen.

Op verzoek van de sector (financiering via Productschap Tuinbouw) en de overheid (Ministerie van Economische Zaken) doet Proeftuin Zwaagdijk al enige jaren onderzoek naar alternatieve en innovatieve systemen voor o.a. de teelt van zomerbloemen. De aandacht heeft zich daarbij steeds nadrukkelijker gericht op een systeem waarbij de planten in een drijver (van EPS = geëxpandeerd polystyreen, merknaam Tempex) in een voedingsoplossing drijven en vrijwel de gehele wortelontwikkeling in de voedingsoplossing plaatsvindt (drijvend teeltsysteem). Het onderzoek richtte zich daarbij meer en meer op gewassen die in de gangbare grondteelt steeds meer problemen ondervinden en die ook op in het drijvende teelt niet probleemloos te telen zijn.

Omdat meer kennis over natuurlijke bestrijders in zomerbloemen gewenst is, hebben de projectpartners een vijftal bijeenkomsten gehouden. Voor deze bijeenkomsten zijn de telers van zomerbloemen uitgenodigd. De bijeenkomsten werden begeleid door LTO Groeiservice, FytoConsult en DLV Plant. Naast de bijeenkomsten is onderzoek gedaan in Delphinium en Alchemilla naar de aanwezigheid en vestiging van roofmijten. In Delphinium komen weekhuidmijten voor en in Alchemilla komt trips voor als plaag. Spint kan eveneens in deze gewassen optreden. In beide gewassen werden drie soorten roofmijten geïntroduceerd: Neoseiulus alpinus, Neoseiulus reductus en Amblyseisus montdorensis. In Delphinium werden tijdens de waarnemingen geen weekhuidmijten gevonden en in Alchemilla was trips schaars. Neoseiulus reductus werd goed terug gevonden in Delphinium, in tegenstelling tot de andere soorten roofmijten. In Alchemilla werden alle drie de soorten roofmijten terug gevonden. Voorlopig lijkt Neoseiulus alpinus in het voordeel in Alchemilla, gevolgd door Neoseiulus reductus. Om hieromtrent duidelijkheid te krijgen en ook om een effect aan te tonen van de roofmijten op de plagen zijn meer waarnemingen noodzakelijk.

Spint, trips en weekhuidmijten. Hardnekkige plagen waarmee ook zomerbloementelers worstelen. Reden voor Wageningen UR Glastuinbouw om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van natuurlijke vijanden in deze gewassen. En wat blijkt? Inheemse roofmijten kunnen een belangrijke rol spelen in de geïntegreerde bestrijding.

Omdat meer kennis over natuurlijke bestrijders in zomerbloemen gewenst is, hebben de projectpartners een vijftal bijeenkomsten gehouden. Voor deze bijeenkomsten zijn de telers van zomerbloemen uitgenodigd. De bijeenkomsten werden begeleid door LTO Groeiservice, FytoConsult en DLV Plant. Naast de bijeenkomsten is onderzoek gedaan in Delphinium en Alchemilla naar de aanwezigheid en vestiging van roofmijten. In Delphinium komen weekhuidmijten voor en in Alchemilla komt trips voor als plaag. Spint kan eveneens in deze gewassen optreden. In beide gewassen werden drie soorten roofmijten geïntroduceerd: Neoseiulus alpinus, Neoseiulus reductus en Amblyseisus montdorensis. In Delphinium werden tijdens de waarnemingen geen weekhuidmijten gevonden en in Alchemilla was trips schaars. Neoseiulus reductus werd goed terug gevonden in Delphinium, in tegenstelling tot de andere soorten roofmijten. In Alchemilla werden alle drie de soorten roofmijten terug gevonden. Voorlopig lijkt Neoseiulus alpinus in het voordeel in Alchemilla, gevolgd door Neoseiulus reductus. Om hieromtrent duidelijkheid te krijgen en ook om een effect aan te tonen van de roofmijten op de plagen zijn meer waarnemingen noodzakelijk.

Rhizoctonia solani (dradenschimmel) is een bodemschimmel die in veel zomerbloemgewassen ernstige schade kan veroorzaken. Jonge scheuten worden vanuit de grond door de schimmel aangetast. Aangetaste planten worden geel, blijven achter in groei en sterven vervolgens af. In onder andere Astilbe, Alchemilla, Delphinium, Aconitum, Paeonia en Helianthus kan de schimmel veel schade aanrichten. Voor de chemische bestrijding van R. solani werd tot nu toe het middel Rizolex (tolclofos-methyl) gebruikt. Sinds 2009 heeft het middel geen reguliere toelating meer in de onbedekte teelt van zomerbloemen. In 2010 kon men Rizolex nog gebruiken op basis van een Dringend Vereiste Toelating (DVT), maar deze DVT kon niet meer worden verlengd. Op korte termijn is behoefte aan andere middelen voor de bestrijding van R. solani in zomerbloemen. Het doel van dit onderzoek is een alternatief te vinden voor het middel Rizolex voor de bestrijding van R. solani in zomerbloemen.

Rhizoctonia solani (dradenschimmel) is een bodemschimmel die in veel zomerbloemgewassen ernstige schade kan veroorzaken. Jonge scheuten worden vanuit de grond door de schimmel aangetast. Aangetaste planten worden geel, blijven achter in groei en sterven vervolgens af. In onder andere Astilbe, Alchemilla, Delphinium, Aconitum, Paeonia en Helianthus kan de schimmel veel schade aanrichten. Voor de chemische bestrijding van R. solani werd tot nu toe het middel Rizolex (tolclofos-methyl) gebruikt. Sinds 2009 heeft het middel geen reguliere toelating meer in de onbedekte teelt van zomerbloemen. In 2010 kon men Rizolex nog gebruiken op basis van een Dringend Vereiste Toelating (DVT), maar deze DVT kon niet meer worden verlengd. Op korte termijn is behoefte aan andere middelen voor de bestrijding van R. solani in zomerbloemen. Het doel van dit onderzoek is een alternatief te vinden voor het middel Rizolex voor de bestrijding van R. solani in zomerbloemen.

Spint, trips en weekhuidmijten. Hardnekkige plagen waarmee ook zomerbloementelers worstelen. Reden voor Wageningen UR Glastuinbouw om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van natuurlijke vijanden in deze gewassen. En wat blijkt? Inheemse roofmijten kunnen een belangrijke rol spelen in de geïntegreerde bestrijding.

Uit onderzoek blijkt dat Basta 200 een goed alternatief is voor het niet meer toegestane afbrandmiddel Gramoxone dat werd gebruikt voor het bestrijden van onkruid in zomerbloemen. Van belang is dat het middel wordt gespoten voor opkomst van het teeltgewas en als rijbehandeling.

In een test met buitenteelten van vaste planten en zomerbloemen op substraat en water, bleek de teelt in een laag zand van 15 cm diep succesvol. Mede door de dagelijks bemesting was de opbrengst fors hoger dan in de volle grond. Ook de teelt op water verliep goed voor de meeste gewassen.

Bladvlekkenziekten veroorzaken regelmatig problemen in de teelten van verschillende soorten zomerbloemen. Bladvlekken kunnen door verschillende ziekteverwekkende schimmels worden veroorzaakt. Om een betrouwbaar en gericht advies te geven is het van belang om te weten welk organisme de bladvlekken veroorzaakt. In dit project zijn monsters met bladvlekken bij telers verzameld en is met behulp van de infectieproeven getracht de veroorzaker aan te wijzen.

Bladvlekkenziekten veroorzaken regelmatig problemen in de teelten van verschillende soorten zomerbloemen. Bladvlekken kunnen door verschillende ziekteverwekkende schimmels worden veroorzaakt.

Bladvlekkenziekten veroorzaken regelmatig problemen in de teelt van verschillende soorten zomerbloemen. Bladvlekken kunnen door verschillende ziekteverwekkende schimmels worden veroorzaakt.

Onkruidbestrijding in zomerbloemen is een stuk lastiger geworden sinds het middel Gramoxone niet meer is toegestaan. Gramoxone was een veelgebruikt afbrandmiddel. Het werd ingezet in de winter en het vroege voorjaar; voordat gewassen opnieuw gingen uitlopen en in de zomer op afgemaaide gewassen. In verschillende zomerbloemgewassen is onderzocht of het middel Basta 200 hiervoor toegepast kan worden als volvelds behandeling voor opkomst en als rijbehandeling.

Bladaaltjes veroorzaken schade in veel bloemen en planten. Ze zijn lastig te bestrijden. DLV Plant en PPO Boomkwekerij deden onderzoek naar de bestrijding. Vooralsnog bleken geteste middelen niet te werken. Het onderzoek wordt in 2011 vervolgd.

Bladvlekkenziekten veroorzaken regelmatig problemen in de teelten van verschillende soorten zomerbloemen. Bladvlekken kunnen door verschillende ziekteverwekkende schimmels worden veroorzaakt. Om een betrouwbaar en gericht advies te geven is het van belang om te weten welk organisme de bladvlekken veroorzaakt. In dit project zijn monsters met bladvlekken bij telers verzameld en is met behulp van de infectieproeven getracht de veroorzaker aan te wijzen.

Bijbelichten met een weinig licht gedurende de nacht kan in een aantal zomerbloemen een flinke teeltversnelling geven. Dit bleek afgelopen voorjaar in een praktijkproef op zes bedrijven. Telers en onderzoekers zien perspectief voor LED-belichting, zeker als de efficiëntie van deze lampen verder toeneemt.

Valse meeldauw is het grootste ziekteprobleem in de zonnebloementeelt. Het wordt veroorzaakt door de oömyceet Plasmopara halstedii, een bodemgebonden ziekte. Valse meeldauw kan tot tien jaar in de grond overleven als rustspore. In de bodem kan valse meeldauw onder natte omstandigheden via de jonge wortels van een kiemplant infecteren. Bij infectie vanuit de bodem, de zogenaamde systemische infectie, zijn er verschillende symptomen zichtbaar. De planten blijven achter in groei, bladeren vergelen en bij een zware aantasting kan de plant afsterven. Als een plant is aangetast en op de bladeren nieuwe sporen worden gevormd verspreiden deze sporen zich via de lucht. Ze veroorzaken een bovengrondse aantasting waarbij bladvlekken ontstaan. Beide soorten infecties leiden tot verminderde kwaliteit van de bloemen en met name de systemische infectie leidt tot verminderde productie. Meer dan 50% uitval is meermalen voorgekomen. Zowel in de gangbare teelt, als in de biologische teelt waarbij geen chemische ingreep mogelijk is, wordt het probleem steeds groter. Werkzame fungiciden zijn vooralsnog in de teelt niet toegelaten en coaten van zaad met fungiciden werkt niet afdoende. Er is daarom gezocht naar een geïntegreerde aanpak voor valse meeldauw in zonnebloem met de nadruk op preventieve maatregelen.

In een bijeenkomst met kwekers en voorlichters zijn herinplantproblemen in de praktijk geïnventariseerd. Aangegeven werd dat vooral behoefte is aan inzicht in herinplantproblemen bij pioenrozen en groeiproblemen bij Campanula en Delphinium. Onderzoek heeft aangetoond dat aaltjes niet de oorzaak zijn. Zowel kwekers als voorlichters vermoeden een rol voor toxische stoffen uit de planten zelf bij het ontstaan van deze problemen (allelopathie).

Deze literatuurstudie heeft tot doel om kennis te verzamelen over de levenswijze en de symptoomontwikkeling door bladaaltjes en de bestrijdingsmogelijkheden van gewasbeschermingsmiddelen en / of methoden. De resultaten uit deze studie samen met de bevindingen uit proeven binnen het project moeten een goede basis vormen voor een bladaaltjes-beheersingsplan.

Deze literatuurstudie heeft tot doel om kennis te verzamelen over de levenswijze en de symptoomontwikkeling door bladaaltjes en de bestrijdingsmogelijkheden van gewasbeschermingsmiddelen en / of methoden. De resultaten uit deze studie samen met de bevindingen uit proeven binnen het project moeten een goede basis vormen voor een bladaaltjes-beheersingsplan.

De éénjarige zomerbloeier Impatiens walleriana vormt een belangrijk onderdeel in het assortiment van perkgoed. Ondermeer in 2007 waren er door de natte weersomstandigheden grote problemen met uitval door valse meeldauw in de consumentfase. Hierdoor kwam de vraag of er tijdens de opkweek niet meer preventieve maatregelen genomen kunnen worden om infectie door valse meeldauw onder vochtige omstandigheden te verminderen of te voorkomen. Daarnaast was het onbekend of de besmetting met valse meeldauw op Nederlandse locaties veroorzaakt wordt door één soort of meerdere soorten. In een literatuurstudie is alle beschikbare informatie over valse meeldauw en mogelijkheden voor beheersen/ bestrijding samengevat

Broccoli, aardbeien, zomerbloemen, bloembollen en bomen hebben geen grond nodig om te groeien. Het kan ook met teelt op water of substraat, en dat is beter voor het milieu. Het prijskaartje dat eraan hangt is voor veel gewassen nog wel te hoog. Onderzoekers van Wageningen UR en Proeftuin Zwaagdijk proberen daar wat aan te doen.

Bij 10 soorten zomerbloemen is het effect van voorbehandeling met middelen, die bruikbaar zouden kunnen zijn voor telers van biologische bloemen onderzocht. De bloemen kregen een transportsimulatie van 5 dagen.

Bij 10 soorten zomerbloemen is het effect van voorbehandeling met middelen, die bruikbaar zouden kunnen zijn voor telers van biologische bloemen onderzocht. De bloemen kregen een transportsimulatie van 5 dagen.

Het verbod op paraquat heeft een flink gat geslagen in het pakket onkruidbestrijdingsmiddelen voor zomerbloemen. Het middel Basta lijkt perspectief te bieden, maar mechanische onkruidbestrijding heeft dat ook.

Valse meeldauw is het grootste ziekteprobleem in de zonnebloementeelt. Het wordt veroorzaakt door de oömyceet Plasmopara halstedii, een bodemgebonden ziekte. Valse meeldauw kan tot tien jaar in de grond overleven als rustspore. In de bodem kan valse meeldauw onder natte omstandigheden via de jonge wortels van een kiemplant infecteren. Bij infectie vanuit de bodem, de zogenaamde systemische infectie, zijn er verschillende symptomen zichtbaar. De planten blijven achter in groei, bladeren vergelen en bij een zware aantasting kan de plant afsterven. Als een plant is aangetast en op de bladeren nieuwe sporen worden gevormd verspreiden deze sporen zich via de lucht. Ze veroorzaken een bovengrondse aantasting waarbij bladvlekken ontstaan. Beide soorten infecties leiden tot verminderde kwaliteit van de bloemen en met name de systemische infectie leidt tot verminderde productie. Meer dan 50% uitval is meermalen voorgekomen. Zowel in de gangbare teelt, als in de biologische teelt waarbij geen chemische ingreep mogelijk is, wordt het probleem steeds groter. Werkzame fungiciden zijn vooralsnog in de teelt niet toegelaten en coaten van zaad met fungiciden werkt niet afdoende. Er is daarom gezocht naar een geïntegreerde aanpak voor valse meeldauw in zonnebloem met de nadruk op preventieve maatregelen.

In de biologische teelt van zomerbloemen ondervinden de telers veel last van bovengrondse schimmelaantastingen (echte meeldauw, roest en bladvlekkenziekten). In dit project is een lijst met een tiental potentiële middelen tegen schimmels in buiten geteelde biologische zomerbloemen samengesteld. Voor veel van deze middelen bleek er geen zicht op een toelating, zodat het opnemen in een veldproef niet zinvol was. Er zijn vier middelen in een veldproef opgenomen: spuitzwavel (toegelaten), twee middelen met toelating in andere teelten en één experimenteel middel. De proef is in een perceel Phlox met een lichte aantasting van echte meeldauw ingezet. Van de vier getoetste middelen liet alleen spuitzwavel een reductie van de aantasting zien. De andere drie, (nog) niet toegelaten, middelen gaven geen reductie.