Search

Celem artykułu jest ocena wpływu stopnia uzwiązkowienia rynków pracy na zmiany popytu na pracę w krajach OECD. Stopień uzwiązkowienia mierzony jest udziałem liczby członków związków zawodowych wśród liczby pracujących ogółem. W opracowaniu opisano zróżnicowanie oraz zmiany stopnia uzwiązkowienia, stopy wzrostu PKB oraz stopy wzrostu liczby pracujących w krajach OECD w latach 2001-2014. Chcąc zbadać wpływ stopnia uzwiązkowienia na popyt na pracę w krajach OECD posłużono się równaniem będącym rozszerzeniem keynesistowskiego modelu rynku pracy. Przyjęto hipotezę, że przy danej stopie wzrostu PKB, wzrost stopnia uzwiązkowienia początkowo przyspiesza tempo wzrostu liczby pracujących, a po osiągnięciu pewnego poziomu zaczyna je ograniczać. Analizy statystyczne nie potwierdziły przyjętej hipotezy. Z oszacowanych parametrów wynikało, że wzrost stopnia uzwiązkowienia zazwyczaj przekładał się na spadek stopy wzrostu liczby pracujących przy danej stopie wzrostu PKB. The aim of this article is examination of the influence of trade union density on the changes in labor demand in the OECD countries. Trade union density is measured as the percentage of trade union members among total employment. In this paper there was described the diversity and changes in trade union density, the GDP growth rate and the employment growth rate in the OECD countries in the years 2001-2014. To examine the impact of trade union density on the labor demand in the OECD countries, there was used equation, which is an extension of the Keynesian model of the labor market. It was assumed that, increase in the trade union density initially accelerates the employment growth rate (at a certain GDP growth rate), and after reaching a certain level starts to reduce them. Statistical analyzes did not confirm this hypothesis. The estimated parameters showed that the trade union density increase is usually reason of the employment growth rate decline (at a certain GDP growth rate).

The aim of the study is a comparative analysis of growth paths of basic macroeconomic variables (labor productivity and capital labor ratio) in the Solow growth model with three alternative assumptions about the trajectory of the number of workers. There are standard trajectory (the number of workers increasing exponentially), logistics trajectory (the number of workers is growing to the certain asymptote) and so-called Gaussian trajectory (the number of workers is similar to the density function of Gaussian distribution). In the result, nonstandard growth paths of macroeconomic variables are defined by certain functions compose with hypergeometric function and Gauss error function (so called Gaussian special functions). Moreover, labor productivity and capital labor ratio for logistic trajectory is growing to asymptote, which is located higher than in the original Solow model. The labor productivity and capital labor ratio for Gaussian trajectory of the number of workers increase to infinity.

The aim of the study is to examine the long-run equilibrium of Solow growth model with a modified assumption for a rate of employment growth. In the first case, it is assumed that the number of workers changes in the trajectory defined by the logistic function. In the second case, it is assumed that the rate of growth of employment is a decreasing function of labor productivity (so called post-Malthusian growth path). The capital labor ratio and labor productivity with logistic growth path of the number of workers are defined by certain functions composed of hypergeometric function of Gauss. When we consider post-Malthusian growth path of employment, solution of the Solow equation depends on the value of the parameter α (production elasticity with respect to capital) – it may have no, one or two non-trivial steady-states. In performed numerical simulations, we calibrated elasticity of production with respect to capital at a level equal to 0.68216. In all variants of simulated investment rates, the standard, logistic and post-Malthusian trajectory of employment, labor productivity grows to a certain asymptote. Asymptotes of labor productivity for the logistic and post-Malthusian trajectory are located at a similar (slightly higher for logistic trajectory) level. Both are located far higher than the asymptotę of labor productivity function in the original Solow growth model. Celem opracowania jest zbadanie równowagi modelu wzrostu gospodarczego Solowa przy zmodyfikowanym założeniu dotyczącym stopy wzrostu liczby pracujących. W pierwszym wariancie przyjmuje się, że liczba pracujących zmienia się po trajektorii określonej przez funkcję logitową. Natomiast w drugim wariancie zakłada się, że stopa wzrostu liczby pracujących jest pewną malejącą funkcją wydajności pracy (tzw. post-maltuzjańska ścieżka wzrostu). Przy logitowej ścieżce wzrostu liczby pracujących trajektorie technicznego uzbrojenia pracy i wydajności pracy określone są przez pewne funkcje złożone z funkcją hipergeometryczną Gaussa. Natomiast przy post-maltuzjańskiej ścieżce wzrostu liczby pracujących rozwiązanie równania Solowa zależne jest od przyjętej wartości parametru α (elastyczności produkcji względem nakładów kapitału) – może ono nie posiadać żadnego punktu stacjonarnego, posiadać jeden lub dwa nietrywialne punkty stacjonarne. W przeprowadzonych w opracowaniu symulacjach numerycznych elastyczność produkcji względem nakładów kapitału skalibrowano na poziomie równym 0,68216. We wszystkich symulowanych wariantach stóp inwestycji, przy standardowej, logitowej oraz post-maltuzjańskiej trajektorii liczby pracujących, wydajność pracy rośnie do pewnej asymptoty. Asymptoty funkcji wydajności pracy dla trajektorii logitowej i post-maltuzjańskiej położone są na zbliżonym (nieznacznie wyższym dla trajektorii logitowej) poziomie. Obie położone są zdecydowanie wyżej niż asymptota funkcji wydajności pracy z oryginalnego modelu wzrostu gospodarczego Solowa. Opracowanie powstało w ramach grantu NCN pt. Cykle wzrostu – dynamiczne modele koniunktury i wzrostu gospodarczego nr OPUS8 UMO-2014/15/B/HS4/04264.