Search

Bespuitingen met de bladmeststof ATS zijn al meer dan tien jaar een door veel fruittelers toegepaste teelthandeling om de vruchtzetting bij appel te beperken. Vooral bij uitbundig bloeiende bomen kunnen telers bij een juist toepassingsmoment de vruchtzetting verkleinen. Later is dan minder chemische vruchtdunning en arbeidsintensieve handdunning nodig. Recent onderzoek van WUR/PPO Fruit wijst uit dat de huidige wijze van vruchtdunning aangepast dient te worden.

Animal houses are extremely dusty environments. Airborne particulate matter (PM) poses a health threat not only to the farmer and the animals, but, as a result of emissions from ventilation systems, also to residents living in livestock farming areas. In relation to this problem, the objectives of this thesis were threefold. The first objective was to increase our understanding and knowledge of concentrations and emission rates of PM in commonly applied animal housing systems. This objective is worked out in chapter 2 which presents a national emission survey into the concentrations and emissions of PM, which covered 13 common housing systems for poultry, pigs, and dairy in the Netherlands and included 202 24-h measurements at 36 farms. The emission figures from this work are currently used in the Netherlands in environmental permit granting procedures (to model the local dispersion of PM10 in the vicinity of livestock farms), to estimate national emissions, to compute large-scale pollutant concentration maps, and to annually evaluate the state of affairs of the National Air Quality Cooperation Programme (NSL). The second objective was to develop, test, and validate technologies to mitigate PM concentrations and emissions in poultry farms and ultimately contribute to cleaner outdoor air. This objective is worked out in chapters 3 through 7. Chapters 3 and 4 describe two experiments, one in broilers, one in layers, that investigated the effects of spraying rapeseed oil droplets onto the litter of poultry houses which prevents particles from the litter from becoming airborne. On the basis of chapters 3 and 4, chapter 5 describes a field evaluation of four systems that mitigate PM emissions by reducing indoor concentrations: a fixed oil spraying system, an autonomously driving oil spraying vehicle, a negative air ionization system, and a positive air ionization system. Chapter 6 describes a field evaluation of two ‘end of pipe’ systems to remove PM from the exhaust air of poultry farms, namely: a dry filter wall and an electrostatic precipitator. Chapter 7 describes an emission survey carried out at a total of 16 commercial poultry farms with an ‘end of pipe’ manure drying tunnel. This chapter aimed to elucidate the PM abatement potential and possible additional emissions of ammonia and odor of these tunnels. Furthermore, this chapter aimed to elucidate the perspective of two strategies to reduce any additional emissions from the manure drying tunnels. The results from chapters 5 through 7, carried out at commercial farms, have been used to adopt accurate PM removal figures in Dutch regulations on PM emissions from livestock houses. Finally, the third objective was to determine the applicability (in terms of acceptable accuracy and comparability) of alternative PM10 measurement methods – i.e., alternative to the ‘cyclone sampler’ developed prior to this thesis and used in chapters 2 through 7. Such alternative samplers could then be applied in future for determination of PM10 emission rates of animal houses. This objective has been worked out in chapter 8 as an equivalence study between the European reference sampler for PM10 (described in EN 12341) and five different candidate measurement methods (the cyclone sampler, a beta-ray attenuation sampler, a microbalance device, and two light-scattering devices) in four different environments (a fattening pig house, a laying hen house, a broiler house, and an office room). Results show that all samplers showed a systematic deviation from ‘true’ values, that between-device variation was relatively high, and that samplers started to dysfunction after about 432 to 500 h of operation. Therefore, appropriate measures (such as duplicate sampling, correction factors, and more frequent servicing) must be taken. The results can be used to harmonize PM10 measurement methods across institutes and to further increase the availability of samplers for the measurement of PM10 in animal production.

Recentelijk zijn enkele doorbraken gerealiseerd op het gebied van biomassa-afhankelijk doseren in open teelten. Het gaat hierbij om plaatsspecifieke dosering van bepaalde herbiciden en fungiciden op basis van de hoeveelheid bovengrondse biomassa onder de spuitdoppen. Om dit effectief te maken, zijn toegesneden sensoren, beslisregels en spuitapparatuur nodig. Plaatsspecifieke dosering van loofdodingsmiddelen in consumptieaardappelen is nu praktijkrijp middels MLHD-PHK (Minimum Lethal Herbicide Dose-Potato Haulm Killing) in combinatie met de N-sensor (stikstof-sensor), of SensiSpray. In de testfase werd een reductie van gemiddeld 50% in het gebruik van loofdodingsmiddel t.o.v. gangbare praktijk bereikt. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van onderwerpen op het gebied van biomassa-afhankelijk doseren van gewasbeschermingsmiddelen waarbij de Plant Science Groep (PSG) van Wageningen UR trekker van de ontwikkeling is.

Spray drift can be limited through the use of drift- reducing nozzles and spray techniques; and is obligatory when applying Plant Protection Products (PPP) alongside waterways in the Netherlands. The spray drift reducing measures implemented to protect the surface water also protect spray drift exposure of bystanders and residents in the neighbourhood of sprayed orchards.Spray drift is estimated at different distances from a sprayed orchard based on earlier performed spray drift field experiments. A differentiation is made to measured spray drift deposition at ground level and estimated airborne spray drift up to 50 m distance from the treated field. Airborne spray drift curves are based on measured airborne spray drift at 7,5 m distance from the last tree row. Airborne spray drift is further divided in exposure in the 0-3 m high air layer and the 3-6 m high air layer. Both for the dormant (before May 1st) and the full leaf situation (after May 1st) analyses have been performed based on spray drift data related to dermal and inhalation exposure of bystanders and residents of some often used plant protection products in the Netherlands. It is shown that spray drift reducing technology (DRT) is important in reducing the exposure risk of bystanders and residents too. Also the effects of filter crops, like wind breaks, hedgerows etc., grown on the edge of the field on exposure of bystanders and residents is shown.

Spray drift can be limited through the use of drift- reducing nozzles and spray techniques; and is obligatory when applying Plant Protection Products (PPP) alongside waterways in the Netherlands. The spray drift reducing measures implemented to protect the surface water also protect spray drift exposure of bystanders and residents in the neighbourhood of sprayed orchards.Spray drift is estimated at different distances from a sprayed orchard based on earlier performed spray drift field experiments. A differentiation is made to measured spray drift deposition at ground level and estimated airborne spray drift up to 50 m distance from the treated field. Airborne spray drift curves are based on measured airborne spray drift at 7,5 m distance from the last tree row. Airborne spray drift is further divided in exposure in the 0-3 m high air layer and the 3-6 m high air layer. Both for the dormant (before May 1st) and the full leaf situation (after May 1st) analyses have been performed based on spray drift data related to dermal and inhalation exposure of bystanders and residents of some often used plant protection products in the Netherlands. It is shown that spray drift reducing technology (DRT) is important in reducing the exposure risk of bystanders and residents too. Also the effects of filter crops, like wind breaks, hedgerows etc., grown on the edge of the field on exposure of bystanders and residents is shown. Momenteel vinden in verschillende gemeenten discussies plaats over de veiligheidszones rond fruitteeltbedrijven als gevolg van bespuitingen en de blootstelling van te bouwen woningen dichtbij de boomgaard. In deze rapportage wordt voor de blootstelling vanuit fruitteelt bespuitingen een overzicht gegeven van de drift bij standaard en drift beperkende op- en zijwaarts gerichte spuittechnieken en maatregelen die in de fruitteelt gebruikt kunnen worden om tot een beperking van de veiligheidszones te komen. In een aparte rapportage is dit ook gedaan voor neerwaarts gerichte bespuitingen van veldgewassen met een veldspuit. Naast de optredende drift vanuit de boomgaard tijdens de bespuitingen is ook de toxiciteit van de middelen en de blootstelling van personen belangrijk.

Een belangrijk aspect bij het spuiten is de balans in de spuitboom. Als deze niet goed is, heeft het vrijwel geen nut om te spuiten. Resultaat van enkele tests met zwiepende spuitbomen

De minimum effectieve dosering van een herbicide wordt bepaald door een complex van factoren zoals onkruidsoorten, onkruidgrootte, gewasstadium, weersomstandigheden, spuittechniek, formulering en hulpstoffen. In dit artikel wordt nader ingegaan op het Minimum Letale Herbicide Docering (MLHD) concept. MLHD is de laatste jaren ontwikkeld met als doel (vooral via sensingtechnieken) herbicidengebruik rationeler en duurzamer te maken

De MLHD-methode (Minimum Letale Herbicide Dosering) is een nieuw concept binnen de chemische onkruidbestrijding om het gebruik van herbiciden terug te brengen en zo de ongewenste neveneffecten voor het milieu te verminderen

In this study, the emission reduction of an oil spraying system was determined through validation measurements in a layer house with aviary housing. In dit onderzoek zijn de emissiereducties onder praktijkomstandigheden vastgesteld van een oliesysteem door validatiemetingen in een leghennenstal met stallen met volièrehuisvesting.

Spray drift measurements have been performed to quantify the effect of variations in wind angle and wind speed during application and the sprayer boom movement alongside the sprayed edge of the field on spray drift deposition alongside a sprayed potato field (2007-2008). Results of these spray drift measurements are used to develop spray drift models incorporating the effects of wind variability and sprayer boom movement on spray drift deposition. Measured spray drift deposition patterns are analysed based on the wind field and sprayer boom movements measured during the spray drift experiments. Models have been developed incorporating the variability of the windfield and the sprayer boom movement calculating the trajectories of individual packages of spray drift from discrete nozzle positions in time during the spraying of the edge of the field. The addition of sprayer boom movement in the spray drift model over wind field alone improved the calculated results of spray drift deposition variation alongside the field.

ElectroHydroDynamische Atomisatie (EHDA) wordt ook wel “electrospraying” genoemd. Atomisatie is het proces van het uit elkaar vallen van een vloeistof in kleine druppeltjes. Een elektrisch veld wordt toegepast om het proces van druppelvorming (grootte van de druppels) te beïnvloeden en de druppeltjes een elektrisch lading mee te geven. De geladen druppeltjes stoten elkaar af waardoor een nevel ontstaat. Deze wordt aangetrokken door het gewas. Drie methoden van toepassen van gewasbeschermingsmiddelen zijn met elkaar vergeleken met behulp van een fluorescerende stof (Tinopal) op de bladeren van potplanten en chrysantenstek en bloemknoppen van roos: EHDA, conventioneel en een pulverisateur (rugketel). De verdeling van druppeltjes over de bladeren bij toepassing van EHDA is goed zowel bij de rozen als bij de potplanten en chrysantenstekken. Op de onderkant van de bladeren zijn echter geen druppletjes terecht gekomen. Dit heeft te maken met de grootte van de druppels, 200 micron. Deze zijn te zwaar om af te buigen naar de onderkant van de bladeren. Onderzoek in het verleden heeft aangetoond dat druppels met een kleinere diameter wel op de onderkant van de bladeren terecht komen. Bloemknoppen zijn opengemaakt om te kijken in hoeverre de druppeltjes in de knoppen zijn doorgedrongen. Bij toepassing van EHDA blijkt dit dieper te zijn dan bij de andere methoden.

In this study, the emission reduction of an oil spraying system was determined through validation measurements in a layer house with aviary housing.

Bij veldmetingen (Zande et al., 2005) werd bij gebruik van een standaard spleetdop (TeeJet XR11004 bij 3 bar spuitdruk) bij een rijsnelheidsverhoging van 6 km/h naar 12 km/h op de strook 2½-3½ m vanaf de buitenste dop een toename van de drift van 46% gevonden. Tijdens dezelfde metingen werd bij een voorkamer spleetdop (TeeJet DG11004 bij 3 bar spuitdruk) in combinatie met een kantdop (Lechler IS8004) een toename gevonden van 364%. Bij validatiemetingen voor het IDEFICS model werd bij een rijsnelheidsverhoging van 0,5 m/s tot 1,5 m/s een gemiddelde toename in driftdepositie van 20% gevonden (Holterman et al., 1997). Van een aantal geselecteerde spuitdoppen uit de driftreductieklassen 50,75, 90 en 95 (TCT,2012) zijn in 2012 de druppelgrootte spectra gemeten (Zande et al., 2012) en is de drift uitgerekend met het driftmodel IDEFICS (Holterman et al., 1997). De spuitdopselectie bestond uit verschillende doptypen zoals venturi spleetdoppen, tweewaaier spleetdoppen en hispeed spleetdoppen. De drift van de geselecteerde doppen werd berekend bij de standaard rijsnelheid van 6 km/h en bij de hogere snelheden van 8, 10, 12 en 18 km/h. Resultaat van deze modelberekeningen was dat de gemiddelde toename in drift door toename van de snelheid 20% was. Doel van deze berekeningen was of aangegeven kon worden of spuitdoppen of een hogere rijsnelheid resulteert in een andere klassenindeling. Gevonden werd dat door toename van de rijsnelheid bij de meeste doppen de driftdepositie toe nam. Omdat eerdere veldmetingen van de drift afwijken van de modelberekeningen door toename van de rijsnelheid zijn enkeldops drift metingen uitgevoerd ter validatie van het driftmodel IDEFICS. Om het driftmodel IDEFICS te valideren voor rijsnelheidseffecten en doptype zijn met de doppen uit bovenstaande studie enkeldops driftmetingen uitgevoerd in 2011-2012. Naast meting van de drift naar de grond is ook de drift naar de lucht gemeten. Bij de metingen zijn twee meetmethoden vergeleken: een passieve methode met bolcollectoren (standaard) en door middel van met actieve aanzuiging (filters). Doel daarvan is om te kijken wat de verschillen zijn en of er een correlatie tussen de twee methoden is. In deze rapportage worden de meetmethodieken beschreven in hoofdstuk 2 en de resultaten in hoofdstuk 3. Het rapport eindigt met discussie (hoofdstuk 4) en conclusies (hoofdstuk 5).

Spray drift measurements have been performed to quantify the effect of variations in wind angle and wind speed during application and the sprayer boom movement alongside the sprayed edge of the field on spray drift deposition alongside a sprayed potato field (2007-2008). Results of these spray drift measurements are used to develop spray drift models incorporating the effects of wind variability and sprayer boom movement on spray drift deposition. Measured spray drift deposition patterns are analysed based on the wind field and sprayer boom movements measured during the spray drift experiments. Models have been developed incorporating the variability of the windfield and the sprayer boom movement calculating the trajectories of individual packages of spray drift from discrete nozzle positions in time during the spraying of the edge of the field. The addition of sprayer boom movement in the spray drift model over wind field alone improved the calculated results of spray drift deposition variation alongside the field.

In a series of indoor experiments spray drift potential was assessed when spraying over a spray drift testbench with two different driving speeds, 2m/s and 4m/s, two different spray boom heights, 30 cm and 50 cm, and two different nozzle spacing, 25 cm and 50 cm, for six different nozzle types. The nozzles types used were the standard flat fan XR as a reference nozzle and the DG, XLTD, IDN, AIXR and AIRmix as drift reducing nozzles types. A Patternator was used to check the cross distribution for the different nozzle types and settings. Spraying tests were carried out by adding the fluorescent dye Brilliant Sulfo Flavine to the spray agent. Potential spray drift deposition was measured placing collectors along the testbench quantifying the deposition of the spray plume behind the moving spray boom in windstill conditions. Results obtained from two laboratories set ups differ because of the variability of relative humidity in one laboratory. Spray drift reducing capability can be different at different settings depending on the nozzle type.