Search

Op de Aardappeldemodag te Westmaas waren 5 toonaangevende merken inschuurlijnen te zien die live een demonstratie gaven. Een uitgelezen kans om ze allemaal eens nader te bestuderen en verschillen en overeenkomsten uit te lichten in woord en beeld.

Huishoudelijk afval, afkomstig van 1000 geselecteerde huishoudens, werd geanalyseerd voor de bepaling van de fysische samenstelling. Dit afval vormt een afspiegeling van het totale Nederlands huishoudelijke restafval (exclusief de gescheiden ingezamelde afvalstromen). Het rapport geeft gedetailleerde informatie over 15 hoofdcomponenten en een groot aantal subcomponenten aanwezig in het huishoudelijk afval, de hoeveelheid verpakkingsmateriaal, de calorische waarde en de concentratie van een aantal elementen. De belangrijkste componenten in het huishoudelijk restafval zijn: GFT en ongedefinieerde rest (34,8%), papier en karton (33,6%), kunststof (10,8%), glas (3,5%, ferro (3,8%), non-ferro (0,5%), textiel (2,6%), brood (2,0%), dierlijk afval (1,5%), keramiek (2,7%), tapijten/matten (0,6%), leer/rubber (1,5%), hout (1,6%), bijzonder afval (0,4%) en klein chemisch afval (0,2%). De hoeveelheid verpakkingsafval is vastgesteld op 24,8% van de totale hoeveelheid huishoudelijk restafval.

The Section of Measuring of the Laboratory of Waste Materials and Emissions analyses the composition of domestic waste in the Netherlands. This report presents the results of 1993. The composition of domestic waste varies, due to socio-economic and regional differences. Therefore eleven districts in the Netherland were sampled. The main components of domestic waste, amongst others: Vegetable, Fruit and Garden waste and indefined particles (39,8%); Paper/Cardboard (27,1%) ; Plastics (8,9%) ; Glass (4,2%) Ferrous (4,1%).

De Sectie Metingen onderzoekt sinds een aantal jaren de hoogte van metaalconcentraties in het huishoudelijk afval alsmede de calorische waarde. De resultaten van dit onderzoek leveren de basisinformatie voor het inzicht over de herkomst en de concentratie van metalen zoals aangetroffen in het huishoudelijk afval, indirect in bodemas en vliegas uit verbrandingen, en compost. Tevens kan zij dienen voor het volgen van beleidsmaatregelen of afspraken bijvoorbeeld tot vermindering van de emissie van cadmium. In dit rapport worden de resultaten van dit onderzoek beschreven. In de periode 1986 - 1992 werd een zestal monsters huishoudelijk afval onderzocht. De monstername en opzet van het onderzoek sloot zoveel mogelijk aan bij het lopende onderzoek naar de fysische samenstelling van huishoudelijk afval. Hierdoor was het mogelijk de resultaten van het onderzoek naar de fysische samenstelling van huishoudelijk afval te relateren aan de resultaten van dit onderzoek. De analyse van het huishoudelijk afval vond plaats nadat de monsters waren gesorteerd in 14 kenmerkende componenten. In deze componenten werden de metaalconcentraties alsmede de calorische waarde bepaald. Samengevat geeft dit onderzoek de volgende informatie: De concentratie van 18 metalen nn 12 uit het huishoudelijk afval gesorteerde componenten, uitgedrukt in mg/kg droge stof. De concentratie van 18 metalen in huishoudelijk afval, uitgedrukt in mg/kg inclusief het 'van nature' aanwezige vocht. De distributie van metalen in het huishoudelijk afval over de belangrijkste componenten. Metaalconcentraties in produktgroepen gesorteerd uit de leer/rubber component. Metaalconcentraties in bepaalde produkten behorend tot het zogenaamd bijzonder afval en het klein chemisch afval. De calorische waarde en droge stof gehaltes van de belangrijkste componenten uit het huishoudelijk afval

This report presents the results of sorting analyses of used glass derived from communal glass containers. Analyses took place in February 1993 in the framework of activities defined in an agreement between the Dutch Government and the packing industry, the so called 'Convenant Verpakkingen'. Glass samples from 11 sites were analysed for the origine of used packings (pots or bottles), color and the presence of impurities (non-glass). Sorting analyses proved that the average amount of glass originated from bottles is 72.9% and from pots 23.9% of the total sample. Colorness glass is found 47% of the total sample. The presence of impurities, defined as non-glass, is quantified 1.3% of the total sample.

This report presents the results of sorting analyses of paper and cardboard waste, collected house-to-house or derived from communal paper containers. Analyses took place in January 1993 in the framework of activities defined in an agreement between the Dutch government and the packing industry, the so called 'Convenant Verpakkingen'. Sorting analyses proved that the average amount of paper, originated from used packings, is 14.8%. The impurity, defined as found non-paper, non-cardboard, is quantified 0.9% average.

describes the recyclability of Dutch post-consumer plastic packages. It focusses on the recyclability of the packages at the Dutch households and those present in the sorting products (mainly Mix and Sorting Residue). The objective of this study was to comprehend which packages are currently not being recycled in the Dutch recycling system of plastic packaging waste. The research question answered in this report is:What is the recyclability of the post-consumer plastic packages on the Dutch market, especially the plastic packages at the households and in the sorting residue and Mix sorting product?This study has been performed in the period of June until September 2017 by researchers of Wageningen Food & Biobased Research (WFBR) and is commissioned and financed by the Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Afval- en Reinigingsmanagement (NVRD). Other participants in the study were Midwaste, HVC and Omrin by delivering samples and additional information. The research has concisely been performed, making maximally use of an existing model of WFBR. The research was done objectively and independently.The main conclusion is that 56% of the packages on the Dutch market are recyclable. 6% of the packages can be recycled into utensils, but are not ideal as they disturb the recycling of other packages in more circular applications, such as coloured PET bottles and PP film. PET trays are not recyclable at the moment, but are potentially recyclable in the future. These packages are now being sorted in a separate sorting product and stored until a recycling process is available. The PET trays amount to 10% of the plastic packages. 28% of the packages on the Dutch market are not recyclable, these are mainly PS and PVC packages, laminated packages and blisters.There are still significant amounts of potentially well recyclable plastic packages present in the Mix sorting product, which would rather belong to the PE and PP sorting product. The sorting residue still contains some well recyclable packages, which gets lost via this route. Additionally, the sorting residue consist of large amounts of non-recyclable packaging, non-packages and residual waste, which are intentionally added to of the sorting residue.The Dutch recycling system for post-consumer plastic packages and their recyclability can be improved in three ways:- Better sorting; produce less Mix sorting product and sort more packages in the intended sorting category.- Design for recycling; packages that are non-recyclable can be changed or replaced by packages that are recyclable. For instance PS and PVC flasks can be replaced by PE or PP flasks. Design from recycling; packages that cannot be changed or replaced should be recycled by new or adjusted recycling technologies. For instance a part of the laminates and blisters.---Dit rapport is het resultaat van een studie naar de recyclebaarheid van kunststofverpakkingen, in het bijzonder de huishoudelijke kunststofverpakkingen. Hierbij is gekeken naar de recyclebaarheid van de verpakkingen op de Nederlandse markt en in de sorteerproducten (specifiek de Mix en sorteerrest). Het doel van deze studie is inzicht krijgen welke verpakkingen nu nog niet worden gerecycleerd in het huidige recyclingsysteem in Nederland.De onderzoeksvraag die in dit rapport beantwoord is:Wat is de recyclebaarheid van huishoudelijke kunststofverpakkingen op de Nederlandse markt, in het bijzonder de kunststofverpakkingen aanwezig bij de huishoudens en in de sorteerrest en de mengkunststoffen (Mix)?Deze studie is uitgevoerd in de periode van juni tot en met september 2017 door onderzoekers van Wageningen Food & Biobased Research (WFBR) in opdracht van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Afval- en Reinigingsmanagement (NVRD), die tevens deze studie heeft gefinancierd. Daarnaast zijn Midwaste, HVC en Omrin participant geweest in de studie door het leveren van monsters en informatie. Het onderzoek is kort en krachtig uitgevoerd, waarbij gebruik is gemaakt van een bestaand basismodel ontwikkeld door WFBR. De onderzoekers hebben een objectief en onafhankelijk onderzoek uitgevoerd om deze vraag te beantwoorden.Uit het onderzoek blijkt dat 56% van de verpakkingen op de Nederlandse markt goed recyclebaar zijn. 6% van de verpakkingen is in principe goed recyclebaar naar toepassingen als gebruiksartikelen, maar niet ideaal omdat deze verpakkingen de recycling van andere verpakkingen richting meer circulaire toepassingen kunnen verstoren, zoals gekleurde PET flessen en PP folie. PET trays zijn nu nog niet recyclebaar, maar mogelijk wel recyclebaar in de toekomst. Deze verpakkingen worden nu wel in een aparte categorie gesorteerd, maar er moet nog een recyclingroute voor deze verpakkingen worden ontwikkeld. De PET trays bedragen 10% van de kunststofverpakkingen. 28% van de verpakkingen zijn slecht recyclebaar, dit zijn voornamelijk PS en PVC verpakkingen, laminaten en doordrukstrips.In het Mix sorteerproduct is nog een hoog aandeel goed recyclebare verpakkingen aanwezig, dit betreft voornamelijk verpakkingen die eigenlijk in het PE of PP sorteerproduct thuishoren. De sorteerrest bevat nog een deel goed recyclebare verpakkingen, die via deze route verloren gaan. Daarnaast bevat de sorteerrest een groot aandeel slecht recyclebare verpakkingen, niet-verpakkingen en restafval, zoals de bedoeling is voor de sorteerrest.Het Nederlandse recyclingsysteem kan op het gebied van recyclebaarheid van verpakkingen op een drietal punten verbeterd worden: - Beter sorteren; minder Mix produceren en meer verpakkingen in de gewenste sorteercategorie sorteren.- Design for recycling; slecht recyclebare verpakkingen die goed vervangen of verbeterd kunnen worden voor een recyclebare verpakkingen. Bijvoorbeeld PS en PVC flacons vervangen voor een PE of PP flacon.- Design from recycling; voor verpakkingen die niet vervangen of verbeterd kunnen worden, bijvoorbeeld een deel van de laminaten en doordrukstrips, nieuwe of aangepaste recycling technologieen ontwikkelen

In chapter 1 we introduce microalgae, photosynthetic microorganisms with potential to replace commodities (such as food, feed, chemicals and fuels). Production costs are still high, reason why microalgae are still only economically feasible for niche markets. We suggest to borrow the concept of plant domestication to select industrial microalgae cells. Two approaches can be successfully used to domesticate microalgae: adaptive laboratory evolution (ALE) and fluorescence assisted cell sorting (FACS). ALE takes advantage of the natural adaptability of microorganisms to different environments, while FACS actually select cells with specific phenotypes. This thesis aimed to select cells of Chlorococcum littorale with improved phenotypes, assuming that these cells could establish new populations with increased industrial performance. In Chapter 2 we wanted to know what happened during time to biomass and lipid productivities of Chlorococcum littorale repeatedly subjected to N-starvation. We tested 2 different cycles of N-starvation, short (6 days) and long (12 days). Short cycles didn’t affect lipid productivity, highlighting the potential of C. littorale to be produced in semi-continuous cultivation. Repeated cycles of N-starvation could have caused adaptations of the strain. Hence, we also discussed the implications of using repeated N-starvation for adaptive laboratory evolution (ALE) experiments. Chapter 3 introduces a method to detect and to select microalgae cells with increased lipid content. The method requires only the fluorescence dye Bodipy505/515 dissolved in ethanol, and the method was designed to maintain cellular viability so the cells could be used to produce new inoculum. In chapter 4 we evaluated a question that emerged while deciding which criteria to use to sort lipid-rich cells: does cellular size affects lipid productivity of C. littorale? We hypothesized that cells with different diameters have different division rates, which could affect lipid productivity. Therefore, we assessed the influence of cell diameter, as a sorting parameter, on both biomass and lipid productivity of Chlorococcum littorale (comparing populations before and after sorting, based on different diameters). Results showed that the size of vegetative cells doesn’t affect the lipid productivity of C. littorale. In chapter 5 we present a strategy to sort cells of C. littorale with increased TAG productivity using the method developed at chapter 3. Both the original and the sorted population with the highest lipid productivity (namely, S5) were compared under simulated Dutch summer conditions. The results confirmed our data from experiments done under continuous light: S5 showed a double TAG productivity. Our results showed also that the selected phenotype was stable (1.5 year after sorting) and with potential to be used under industrial conditions. In chapter 6 we extrapolated our results (indoor and outdoor) to other climate conditions. We ran simulations changing the light conditions to four different locations worldwide (the Netherlands, Norway, Brazil and Spain) to estimate both biomass and TAG productivities. Results indicated that biomass yields were reduced at locations with higher light intensities (Brazil/Spain) when compared with locations with lower light intensities (Norway/Netherlands). Hence, the choice of location should not be based on light intensity, but on how stable irradiation is. Chapter 7 is the general discussion of the thesis, demonstrating that both ALE and FACS are effective approaches to select industrial microalgae cells. We also present our view on how ALE and FACS could further improve microalgae strains for industry.

Hergebruik van huishoudelijk kunststofverpakkingsafval is een ingewikkelde keten die in het algemeen uit drie stappen bestaat; gescheiden inzameling bij de burgers of nascheiding uit het huisvuil, sorteren en opwerken tot gewassen maalgoed. Dit onderzoek analyseert de tweede stap, waarin of gescheiden ingezameld kunststofverpakkingsafval of nagescheiden kunststofconcentraat wordt gesorteerd in materiaalfracties die verhandeld kunnen worden met recyclingbedrijven.

Hergebruik van huishoudelijk kunststofverpakkingsafval is een ingewikkelde keten die in het algemeen uit drie stappen bestaat; gescheiden inzameling bij de burgers of nascheiding uit het huisvuil, sorteren en opwerken tot gewassen maalgoed. Dit onderzoek analyseert de tweede stap, waarin of gescheiden ingezameld kunststofverpakkingsafval of nagescheiden kunststofconcentraat wordt gesorteerd in materiaalfracties die verhandeld kunnen worden met recyclingbedrijven.

Vijftien onderzoeksgroepen van Wageningen UR hebben de handen ineengeslagen om te komen tot het beter meten, begrijpen en voorspellen van plantgedrag en productkwaliteit. Het vakgebied heet ‘Plant phenomics’ en maakt gebruik van innovatieve technieken en sensoren. Het doel is een betere beheersing van teelt- en veredelingsproces en productkwaliteit. Toepassingen voor de praktijk liggen nog vooral op het terrein van sorteren en automatische kwaliteitsbeoordeling.

Uniformiteit van het gewas is van groot belang in de tuinbouw. Een logische gedachtegang is dat selectie van het plantmateriaal op uniformiteit nuttig kan zijn om later minder variatie in de productie te krijgen. Dat blijkt ingewikkeld te liggen.

De sorteerresultaten van een fictieve, ideale sorteerinstallatie en bestaande sorteerinstallaties zijn ingeschat met een berekeningsmodel. Dit model wordt gevoed door de gemiddelde samenstelling van Nederlands gescheiden ingezamelde kunststofverpakkingen en de verdelingen van verpakkingsvormen over de sorteerproducten van verschillende sorteerinstallaties. Deze laatste verdelingen zijn weer afgeleid van de samenstellingsanalyses van de gesorteerde producten van deze sorteerinstallaties. Dit model werkt goed voor de waarde-kunststoffen, leidt tot een geringe overschatting van de hoeveelheid mengkunststof en een geringe onderschatting van de hoeveelheid sorteerrest. Sorteerresultaten worden uitgedrukt in een R-verhouding, wat de verhouding is van de waarde-kunststoffen over alle kunststofproducten. Voor een fictieve, ideale sorteerinstallatie is de R-factor begrenst tot zo’n 59%. Deze R-factor is afhankelijk van de herkomst van het kunststofverpakkingsafval en varieert tussen de 46 en de 65% voor ideale sortering van materiaal van verschillende inzamelgebieden. De samenstelling van het Nederlandse kunststofverpakkingsafval is dusdanig dat hogere R-verhoudingen niet mogelijk zijn. R-verhoudingen van bestaande sorteerbedrijven komen op zo’n 45- 50%. In het geval het ingaande materiaal niet optimaal is, kan deze verhouding dalen naar zo’n 30%.

Op de Aardappeldemodag te Westmaas waren 5 toonaangevende merken inschuurlijnen te zien die live een demonstratie gaven. Een uitgelezen kans om ze allemaal eens nader te bestuderen en verschillen en overeenkomsten uit te lichten in woord en beeld.

De sorteerresultaten van een fictieve, ideale sorteerinstallatie en bestaande sorteerinstallaties zijn ingeschat met een berekeningsmodel. Dit model wordt gevoed door de gemiddelde samenstelling van Nederlands gescheiden ingezamelde kunststofverpakkingen en de verdelingen van verpakkingsvormen over de sorteerproducten van verschillende sorteerinstallaties. Deze laatste verdelingen zijn weer afgeleid van de samenstellingsanalyses van de gesorteerde producten van deze sorteerinstallaties. Dit model werkt goed voor de waarde-kunststoffen, leidt tot een geringe overschatting van de hoeveelheid mengkunststof en een geringe onderschatting van de hoeveelheid sorteerrest. Sorteerresultaten worden uitgedrukt in een R-verhouding, wat de verhouding is van de waarde-kunststoffen over alle kunststofproducten. Voor een fictieve, ideale sorteerinstallatie is de R-factor begrenst tot zo’n 59%. Deze R-factor is afhankelijk van de herkomst van het kunststofverpakkingsafval en varieert tussen de 46 en de 65% voor ideale sortering van materiaal van verschillende inzamelgebieden. De samenstelling van het Nederlandse kunststofverpakkingsafval is dusdanig dat hogere R-verhoudingen niet mogelijk zijn. R-verhoudingen van bestaande sorteerbedrijven komen op zo’n 45- 50%. In het geval het ingaande materiaal niet optimaal is, kan deze verhouding dalen naar zo’n 30%.

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

Ten behoeve van dit onderzoek wordt enige malen jaarlijks huishoudelijk afval ingezameld in de gemeenten: Arnhem, Amsterdam (oudere stadswijk), Amsterdam (nieuwere stadswijk) en Overasselt. De belangrijkste resultaten van 1988 t.o.v. 1987 zijn: - daling van het aandeel groente-, fruit- en tuinafval. - stijging van het aandeel papier. Dit wordt vooral geconstateerd in de subcomponent drukwerk/tijdschriften. - stabilisering van de overige componenten. - Het convenant drankverpakking is gebaseerd op de uitkomsten van het sorteeronderzoek.

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

Dit rapport doet verslag van sorteeranalyses van kantoor-, winkel- en dienstenafval (KWD) afkomstig uit de binnenstad van Breda. De sorteeranalyses, uitgevoerd in december 1994, maken deel uit van een monitoring programma ten behoeve van het KWDI-project Breda. Dit project zal worden geevalueerd binnen het programma Afvalscheiding Droge Componenten (ADC) dat is geinitieerd door het ministerie van VROM. Het project maakt deel uit van het onderzoeksprogramma ten behoeve van het Convenant Verpakkingen waarin afspraken zijn vastgelegd tussen de Rijksoverheid en de verpakkings-industrie om te komen tot vermindering van verpakkingsafval. Om een representatief beeld van de samenstelling van het KWD-afval uit de binnenstad van Breda te krijgen zijn twee sorteeranalyses uitgevoerd. Een met integraal ingezameld KWD-afval (mengmonster ; rest-afval) en een met afval afkomstig van de horeca (restafval). Bepaald is dat maximaal 60% van het kantoor-, winkel- en dienstenafval uit de binnenstad van Breda gescheiden kan worden ingezameld. Het percentage verpakkingen is bepaald op 30% waarvan maximaal 65% gescheiden kan worden ingezameld.

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

Voor de uitvoering van het Convenant Verpakkingen is onderzoek naar de samenstelling van de inhoud van glasbakken verricht. Daartoe is begin 1995 de fysische samenstelling van gescheiden ingezameld glas afkomstig van 10 locaties onderzocht. De aandacht was gericht op het aandeel (eenmalig) verpakkingsglas, de kleursamenstelling en de verontreiniging. Het percentage verpakkingsglas is vastgesteld op gemiddeld 97%. Het percentage wit, groen en bruin glas bedraagt repectievelijk 45,3%, 43,3% en 10,1% van de totale monsterhoeveelheid. Het gemiddelde percentage aangetroffen restmateriaal (niet-glas), wat als verontreiniging wordt beschouwd, bedraagt 1,3%. De maximale hoeveelheid verontreiniging gemeten in een monster is 2,7%. De kleurzuiverheid van op kleur gescheiden ingezameld glas is voor wit glas op 95,5% vastgesteld, voor groen glas op 95,6% en voor bruin glas op 71%. Door het RIVM is berekend dat 74% van de totale hoeveelheid in huishoudens gebruikt eenmalig verpakkingsglas gescheiden is ingezameld. Hiervan is 39% op kleur gescheiden ingezameld.

niet beschikbaar

Voor de uitvoering van het Convenant Verpakkingen is onderzoek naar de samenstelling van de inhoud van glasbakken verricht. Daartoe is begin 1995 de fysische samenstelling van gescheiden ingezameld glas afkomstig van 10 locaties onderzocht. De aandacht was gericht op het aandeel (eenmalig) verpakkingsglas, de kleursamenstelling en de verontreiniging. Het percentage verpakkingsglas is vastgesteld op gemiddeld 97%. Het percentage wit, groen en bruin glas bedraagt repectievelijk 45,3%, 43,3% en 10,1% van de totale monsterhoeveelheid. Het gemiddelde percentage aangetroffen restmateriaal (niet-glas), wat als verontreiniging wordt beschouwd, bedraagt 1,3%. De maximale hoeveelheid verontreiniging gemeten in een monster is 2,7%. De kleurzuiverheid van op kleur gescheiden ingezameld glas is voor wit glas op 95,5% vastgesteld, voor groen glas op 95,6% en voor bruin glas op 71%. Door het RIVM is berekend dat 74% van de totale hoeveelheid in huishoudens gebruikt eenmalig verpakkingsglas gescheiden is ingezameld. Hiervan is 39% op kleur gescheiden ingezameld.

Onderhavige nota beoogt de doelstellingen van het sorteren van huishoudelijke afvalstoffen te expliciteren en op basis daarvan een representatief en voldoende betrouwbaar systeem aan te geven. Ook wordt aandacht geschonken aan te verrichten chemische analyses naar de samenstelling en de wijze van verwerking van de verkregen meetresultaten.

Huishoudelijk afval, afkomstig van 1000 geselecteerde huishoudens, werd geanalyseerd voor de bepaling van de fysische samenstelling. Dit afval vormt een afspiegeling van het totale Nederlands huishoudelijke restafval (exclusief de gescheiden ingezamelde afvalstromen). Het rapport geeft gedetailleerde informatie over 15 hoofdcomponenten en een groot aantal subcomponenten aanwezig in het huishoudelijk afval, de hoeveelheid verpakkingsmateriaal en de concentratie van een aantal elementen. De belangrijkste componenten in het huishoudelijk restafval zijn: GFT en ongedefinieerde rest (30,7%), papier en karton (34,9%), kunststof (11,0%) , glas (4,7%), ferro (3,8%), non-ferro (0,7%), textiel (3,1%), brood (2,2%) , dierlijk afval (1,7%), keramiek (2,7%), tapijten/matten (0,4%), leer/rubber (1,1%), hout (2,2%), bijzonder afval (0,5%) en klein chemisch afval (0,4%). De hoeveelheid verpakkingsafval is vastgesteld op 25,7% van de totale hoeveelheid huishoudelijk restafval.

niet beschikbaar

niet beschikbaar

Onderhavige nota beoogt de doelstellingen van het sorteren van huishoudelijke afvalstoffen te expliciteren en op basis daarvan een representatief en voldoende betrouwbaar systeem aan te geven. Ook wordt aandacht geschonken aan te verrichten chemische analyses naar de samenstelling en de wijze van verwerking van de verkregen meetresultaten.

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

niet beschikbaar

In dit rapport zijn de resultaten vermeld van de samenstelling van huishoudelijke afvalstoffen. Ten behoeve van dit onderzoek wordt jaarlijks enige malen huishoudelijk afval ingezameld in de gemeenten: - Arnhem (laagbouw, hoogbouw met 3 woonlagen) ; - Amsterdam (oude stadwijk) ; - Amsterdam (nieuwere stadswijk, hoogbouwflats) ; - Overasselt (district Nijmegen, overwegend agrarisch met forensen). Door de keuze van deze wijken wordt getracht een zo representatief mogelijk beeld te verkrijgen van het Nederlandse huishoudelijke afval.

niet beschikbaar

Ten behoeve van dit onderzoek wordt enige malen jaarlijks huishoudelijk afval ingezameld in de gemeenten: Arnhem, Amsterdam (oudere stadswijk), Amsterdam (nieuwere stadswijk) en Overasselt. De belangrijkste resultaten van 1988 t.o.v. 1987 zijn: - daling van het aandeel groente-, fruit- en tuinafval. - stijging van het aandeel papier. Dit wordt vooral geconstateerd in de subcomponent drukwerk/tijdschriften. - stabilisering van de overige componenten. - Het convenant drankverpakking is gebaseerd op de uitkomsten van het sorteeronderzoek.

In dit rapport zijn de resultaten vermeld van de samenstelling van huishoudelijke afvalstoffen. Ten behoeve van dit onderzoek wordt jaarlijks enige malen huishoudelijk afval ingezameld in de gemeenten: - Arnhem (laagbouw, hoogbouw met 3 woonlagen) ; - Amsterdam (oude stadwijk) ; - Amsterdam (nieuwere stadswijk, hoogbouwflats) ; - Overasselt (district Nijmegen, overwegend agrarisch met forensen). Door de keuze van deze wijken wordt getracht een zo representatief mogelijk beeld te verkrijgen van het Nederlandse huishoudelijke afval.