Search

Aim: In this study, the role of lung cancer symptom screening in smokers aged 30 and over in Duzce city was investigated.Materials and Methods: 500 cases over 30 years of age with a smoking history randomly selected from 700 households were included in the study. The smoking habits and symptoms of lung cancer cases were evaluated by a questionnaire with a face to face manner. It was emphasized that smoking is an important risk factor for lung cancer. Smoking habits were re-questioned by phone in 353 of 474 active smokers 6 months later.Results: Of the 353 smokers, 32 (9.1%) were female and 321 (90.9%) were male. It consisted of cases with a mean age of 46±9 and an average of 36±24 pack/year smoking history. 130 cases (%36.8) were intended to smoking cessation and 65 (%18,4) had tried smoking cessation. In the 6 months follow-up 17 (%4.8) of them had given up smoking, 59 (%16) of them had decreased, and 2 (%0,6) of them had increased it. The cases who had given up smoking were not the ones who had an intention to smoking cessation and had tried to quit at the first interview. Those who quit smoking had a higher mean age (p=0.044) and had a longer smoking history (p=0.001). The presence of hemoptysis and clubbing symptoms significantly increased smoking cessation rates (p=0.048, p=0.013, respectively). In this study, the quit rate after 6 months of lung cancer symptom questioning (4.8%) was significantly higher than the spontaneous smoking cessation rate (1%) (p=0.001).Conclusion: Smoking cessation rates can be increased by screening for lung cancer symptoms. Along with smoking cessation outpatient clinics, such approaches can contribute to the fight against smoking., Amaç: Bu çalışmada Düzce ilinde 30 yaş ve üzeri sigara içenlerde akciğer kanseri semptom taramasının sigara bırakmadaki rolü araştırıldı.Gereç ve Yöntemler: Randomize 700 hane seçilerek 30 yaş üzeri sigara anamnezi olan 500 olgu çalışmaya alındı. Olguların sigara alışkanlıkları ve akciğer kanseri semptomları bir anket formuyla yüz yüze görüşmeyle sorgulandı. Sigaranın akciğer kanseri için önemli bir risk faktörü olduğu vurgulandı. Halen aktif sigara içen 474 olgunun 353'üne 6 ay sonra telefonla sigara alışkanlıkları yeniden sorgulandı.Bulgular: Toplam 353 sigara içen olgunun 32’si (%9,1) kadın, 321’i (%90,9) erkekti. Yaş ortalaması 46±9 olan olguların, ortalama 36±24 paket-yıl sigara anamnezi vardı. 130'u (%36,8) sigarayı bırakmayı düşünüyordu ve 65'i (%18,4) sigarayı bırakmayı denemişti. 6 ay sonraki kontrolde 17 olgu (%4,8) sigarayı bırakmış, 59 olgu (%16) sigarayı azaltmış, 2 olgu (%0,6) ise artırmıştı. Sigarayı bırakanların hiçbiri ilk görüşmede bırakmayı düşündüğünü söyleyenler veya daha önce bırakmayı deneyenlerden değildi. Sigarayı bırakanların yaş ortalaması sigara içmeye devam edenlere göre daha yüksekti (p=0,044) ve sigarayı bırakanların daha uzun süredir sigara içme öyküleri vardı (p=0,001). Hemoptizi ve çomak parmak semptomlarının varlığı sigara bırakma oranlarını anlamlı düzeyde artırmaktaydı (sırasıyla p=0,048, p=0,013). Bu çalışmada akciğer kanseri semptom sorgulamasından 6 ay sonraki sigara bırakma oranı (%4,8), kendiliğinden sigarayı bırakma oranından (%1) anlamlı düzeyde yüksekti (p=0,001).Sonuç: Akciğer kanseri semptom taramasıyla sigara bırakma oranları artırılabilir. Sigara bırakma poliklinikleri yanında bu tip yaklaşımlar sigara mücadelesine katkıda bulunabilir.