Search

Het ministerie van LNV wil duidelijk hebben of mestvergisting bij kan dragen aan de klimaatdoelstellingen waar de landbouw aan moet voldoen. De vraag is of mestvergisting kan bijdragen aan de reductie van broeikasgas- en ammoniakemissie, wat het (lange termijn) effect is op de organische stofopbouw en of het toevoegen van extra organisch materiaal aan de mest in de mestvergister hierop van invloed is. In deze studie is gekeken naar verschillende scenario’s: rundveedrijfmest, varkensdrijfmest, beide mest typen 100% vergist en beide mest typen met covergist met organisch materiaal. Uit de literatuur komt naar voren dat er nog weinig (veld)onderzoek gedaan is naar het verschil in effect dat mestvergisting heeft op de emissies en opbouw van organische stof in de bodem. Toedieningstechniek, (weers)omstandigheden, viscositeit van de mest en bodemcondities bepalen of mestvergisten wel of niet bijdraagt aan emissiereductie. Het wel of niet meteen afvoeren van de mest naar de vergister blijkt volgens het gebruikte vergistingsmodel het meest te bepalen of vergisting bijdraagt aan de reductie van broeikasgas- en ammoniakemissie. Monovergisting met rundveedrijfmest blijk volgens het organische stof model substantieel meer bij de dragen aan de organische stof opbouw in de bodem dan de overige meststypen.

This report focusses on the question: is it useful to process the surplus of cattle slurry on a dairy farm, or is it better to export non-processed slurry directly to arable farmers? The economic value of ten different manure products has been evaluated from the perspective of a dairy farmer who delivers it and the arable farmer who receives it. The revenues concern fertiliser savings (nitrogen, phosphorus, potassium) and organic matter supply for improving the soil fertility / quality. The costs involve costs of different housing system, (mechanical) separation, sampling & analysing, transport and application on the field. The results show that with regard to fertiliser savings and costs in many cases processing cattle slurry is not profitable. When organic matter is also included in the financial profits the solid fraction of mechanical separation is also an attractive product. Farmyard manure (straw manure) can also be favourable for arable farmers but production costs are high due to high costs for straw. Dit rapport gaat in op de vraag: heeft het zin dat melkveehouders niet op het eigen bedrijf plaatsbare rundveedrijfmest bewerken, of is het beter om deze onbewerkt af te zetten naar akkerbouwers? De economische waarde van tien verschillende mestproducten zijn geëvalueerd vanuit het perspectief van de melkveehouder en akkerbouwer. De opbrengsten betreffen de besparing aan meststoffen (stikstof, fosfor en kalium) en de waarde van de organische stof als bodemverbeteraar. De kosten betreffen verschil in kosten huisvesting, mechanische scheiding, monstername & analyse, transport en aanwending op het land. De resultaten laten zien dat mestbewerking in veel gevallen niet gunstiger is dan gebruik van onbewerkte rundveedrijfmest wanneer gekeken wordt naar kunstmestbesparing en kosten. Wanneer ook de organische stof financieel wordt gewaardeerd, wordt ook de dikke fractie na mestscheiding economisch interessant. mest kan voor de akkerbouwer interessant zijn, maar is duur vanwege het benodigde stro.

Beoordeling van de mogelijke werking van het AGRITON systeem om ammoniakemissie uit rundveestallen tegen te gaan. De maatregel behelst het op regelmatige basis toevoegen van een middel aan verse rundveedrijfmest in de mestkelder.

Beoordeling van de mogelijke werking van het AGRITON systeem om ammoniakemissie uit rundveestallen tegen te gaan. De maatregel behelst het op regelmatige basis toevoegen van een middel aan verse rundveedrijfmest in de mestkelder.

Sinds 2014 zijn veehouders verplicht een deel van hun mestoverschot te laten verwerken. Veehouders kunnen dit regelen door mestverwerkingsovereenkomsten af te sluiten met mestverwerkers. Dit artikel beschrijft de landbouwkundige waarde van diverse meststoffen die verwerking van rundermest oplevert.

To assess cattle slurry manure quality in relation to feeding strategy, a field experiment and a bio-assay were carried out with slurries from four dairy farming systems that used diets differing in protein content and digestibility. Several quality aspects were evaluated. In the field experiment the effects of slurry manure type on herbage rejection by grazing heifers and herbage yield on undisturbed plots under cages were studied for a grass monoculture and a grass/clover mixture. The bio-assay, consisting of a cress (Lepidium sativum L.) seed germination test, was used to study differences in phytotoxicity between the slurry types. After five weeks of undisturbed growth at equal amounts of applied inorganic nitrogen (N), the herbage yields differed statistically for the different slurries. This was probably due to immobilization of N in the case of the two slurries from farming systems in which straw was fed and used as bedding material. Herbage rejection by grazing animals was significantly shown for all slurry types and was significantly and positively correlated with the NH3/NH4+-N content of the slurry. The slurries showed large differences in phytotoxicity to seeds and seedlings in the bio-assay. Ammonia and electric conductivity appeared to be the most important slurry parameters with inhibiting effects. The slurries with a high C/N ratio showed lowest phytotoxicity. Phytotoxicity in the cress seed germination test did not account for reduced herbage yields in the field experiment. On the contrary, when the slurries were ranked according to their phytotoxicity the order was the same as the ranking on the basis of undisturbed herbage yield. It was concluded that there is a need for other laboratory tests that show greater resemblance with what is observed in the field to assess slurry quality.

Cattle slurry manure applied to land increases the risk of phosphorus (P) movement to surface waters, which may lead to eutrophication. The water-extractable fraction of P in slurry manure is correlated with P concentration in runoff from soils amended with slurry smanure, and thus is an effective indicator of environmental P loss. We evaluated the water-extractable P (WEP) and readily soluble P (RSP; i.e., P extractable in a single water extract) contents in slurry manure from nine farms. On some farms, the additive Euromestmix® (MX) is used to complex N-compounds in the slurry manure, but the effect of MX on P in the slurry manure is not known. We also focused on methodological factors affecting the measurement of P in slurry manure. Drying the slurry manure before analysis decreased WEP and RSP contents. Dilution of slurry manure by varying the dry matter-to-distilled water ratio increased the water-extractable fractions. Analysis of calcium and magnesium contents in water showed that these minerals are involved in the release of P in water. Total RSP content of slurry manures from the nine farms ranged from 1.83 to 4.06 mg P per g dry matter. A substantial portion of total P in the slurry manure occurred in the water-extractable (46–71%) and the readily soluble P fractions (24–51%). The addition of MX tended to decrease the readily soluble inorganic P content of slurry manures.

The effects of dairy cattle slurry management on soil biota, soil respiration and nitrogen (N) mineralization were evaluated in a farm trial across 12 farms and a field experiment on 2 farms located in a dairy farming area in the north of the Netherlands. The slurry management consisted of slit injection or surface application of slurry; the use or no use of additives [Euromestmix® (MX) and Effective Microbes® (EM)] and the type and level of inorganic N fertilization. Slit injection negatively affected epigeic earthworms whereas its effect on anecic and endogeic earthworms was absent or even positive. Enchytraeids were not affected in a consistent way, whereas numbers of nematodes indicative of nutrient- enriched conditions increased. Inorganic N fertilizer had similar effects. Bacterial diversity was not different among the treatments. Nitrifier diversity, however, was high at one of the farms in the field experiment, and was negatively affected by inorganic N fertilizer. The use of MX was usually associated with higher numbers of earthworms. EM affected numbers of earthworms and numbers of bacterial and plant-feeding nematodes, but only in specific combinations of field history, slurry type and slurry application method. We found no effects of EM on the composition of the microbial community. Soil respiration was increased when slurry was surface-applied. The calculated N mineralization by earthworms was in the order of 70–200 kg N ha -¹ year -¹. It was highest under farm-characteristic surface application of slurry with MX and lowest under farm-characteristic slit injection of slurry without additives. Compared with the N mineralization by earthworms, that by enchytraeids and nematodes was quantitatively insignificant. Negative treatment effects on earthworms led to corresponding reductions in calculated N mineralization.

Cattle slurry represents a significant resource on grassland-based farming systems. The objective of this thesis was to investigate and devise cattle slurry application methods and strategies that can be implemented on grassland farms to improve the efficiency with which nitrogen (N) in cattle slurry is recycled. The research focused on slurry application method and timing techniques that have been shown to reduce ammonia emissions following slurry application. Further, it was investigated whether the reduction in ammonia emissions translates into an increase in the N fertiliser replacement value (NFRV) of applied slurry. The study also included an economic analysis of the costs and benefits of low-emission slurry application methods, including a sensitivity analysis of the impact of costs that are likely to vary between farms. A modelling study showed that low-emission application methods, which reduce herbage contamination and therefore permit slurry application into taller grass swards, increase the opportunity for application in spring when the slurry NFRV is relatively high due to the prevailing weather conditions that reduce ammonia volatilisation. The extent to which the opportunity for application in spring can be extended is affected by soil type, with more opportunity being afforded on more freely drained soil types. The extent to which herbage contamination is reduced by the low-emission application method was also affected by the grass height at application. Application methods that permit damage free traffic into taller swards permit greater potential to extend the opportunity for spring application. In multi-year and multi-site field experiments, the NFRV of cattle slurry applied to grassland was increased by application using trailing shoe in short grass swards compared with conventional broadcast application using splash-plate. The NFRV was also higher when slurry was applied in April compared with June. However, there was no advantage over splash-plate in using the trailing shoe application method in taller grass swards, as the damage to the sward by the machinery traffic negated the benefits of reduced ammonia volatilisation. An economic assessment showed that there was a net cost associated with adopting low-emission application methods on farms. The benefit of mineral N fertiliser savings due to ammonia emission abatement was not sufficient to offset the additional costs of adoption. The sensitivity analysis showed that the factors that had greatest impact on the costs were the assumed ammonia emission abatement potentials, the volume of slurry being applied annually with each machine, and the hourly work rate of the equipment. The capital costs of increased tractor power contributed significantly to the total capital costs of adoption of low-emission equipment. The results of this work were combined with literature data to devise updated NFRVs for slurry application to grassland in Ireland. The new advice includes differentiation of NFRVs based on application method, timing and residual N release. This represents a major step forward in advice to farmers for slurry application, and farmers have responded through improved management of application timing. The study shows that the combination of more application in spring and adopting low-emission application methods have a role to play in improving N efficiency from slurry in the future.

Cattle slurry represents a significant resource on grassland-based farming systems. The objective of this thesis was to investigate and devise cattle slurry application methods and strategies that can be implemented on grassland farms to improve the efficiency with which nitrogen (N) in cattle slurry is recycled. The research focused on slurry application method and timing techniques that have been shown to reduce ammonia emissions following slurry application. Further, it was investigated whether the reduction in ammonia emissions translates into an increase in the N fertiliser replacement value (NFRV) of applied slurry. The study also included an economic analysis of the costs and benefits of low-emission slurry application methods, including a sensitivity analysis of the impact of costs that are likely to vary between farms. A modelling study showed that low-emission application methods, which reduce herbage contamination and therefore permit slurry application into taller grass swards, increase the opportunity for application in spring when the slurry NFRV is relatively high due to the prevailing weather conditions that reduce ammonia volatilisation. The extent to which the opportunity for application in spring can be extended is affected by soil type, with more opportunity being afforded on more freely drained soil types. The extent to which herbage contamination is reduced by the low-emission application method was also affected by the grass height at application. Application methods that permit damage free traffic into taller swards permit greater potential to extend the opportunity for spring application. In multi-year and multi-site field experiments, the NFRV of cattle slurry applied to grassland was increased by application using trailing shoe in short grass swards compared with conventional broadcast application using splash-plate. The NFRV was also higher when slurry was applied in April compared with June. However, there was no advantage over splash-plate in using the trailing shoe application method in taller grass swards, as the damage to the sward by the machinery traffic negated the benefits of reduced ammonia volatilisation. An economic assessment showed that there was a net cost associated with adopting low-emission application methods on farms. The benefit of mineral N fertiliser savings due to ammonia emission abatement was not sufficient to offset the additional costs of adoption. The sensitivity analysis showed that the factors that had greatest impact on the costs were the assumed ammonia emission abatement potentials, the volume of slurry being applied annually with each machine, and the hourly work rate of the equipment. The capital costs of increased tractor power contributed significantly to the total capital costs of adoption of low-emission equipment. The results of this work were combined with literature data to devise updated NFRVs for slurry application to grassland in Ireland. The new advice includes differentiation of NFRVs based on application method, timing and residual N release. This represents a major step forward in advice to farmers for slurry application, and farmers have responded through improved management of application timing. The study shows that the combination of more application in spring and adopting low-emission application methods have a role to play in improving N efficiency from slurry in the future.

Voor representatieve bouwplannen op zand en op klei zijn modelberekeningen uitgevoerd m.b.t. de aan- en afvoer van (effectieve) organische stof. Op grond daarvan is voor verschillende soorten organische mest (varkensdrijfmest, runderdrijfmest, slachtkuikenmest en GFT-compost) de maximale plaatsingssruimte op bedrijfsniveau bepaald, rekening houdend met de Minas-verliesnormen voor fosfaat en stikstof, en (bij volledige benutting van de mestruimte) de aanvoer van effectieve organische stof, werkzame N, P2O5 en K2O. Bij gebruik van varkensdrijfmest blijkt de organischestofvoorziening vaak krap te zijn; groenbemesters, inwerken van graanstro, voorjaarstoediening van mest, of andere mestsoorten kunnen dan een oplossing zijn

Bij de teelt van snijmaïs wordt naast dierlijke mest bij de zaai meestal een kunstmestrijenbemesting gegeven ter ondersteuning van de jeugdgroei. Uit bemestingsproeven van PPO is gebleken dat de kunstmeststartgift kan worden door drijfmest in de rij toe te dienen. Vergeleken met volvelds toegediende mest en volvelds toegediende mest plus N/P-startgift geeft rijenbemesting een hogere opbrengst en een betere stikstofbenutting, wat gunstig is voor de mineralenbalans

Een groep veehouders uit de Brabantse Kempen onderzoekt het gebruik van de dunne fractie en mineralenconcentraat in gras en maïs. Dit gebeurt in het project 'Fosfaat: de bodem als bron' onder leiding van CLM, DLV en Louis Bolk Instituut. Doel van de veehouders is om uiteindelijk in eigen beheer mest te gaan scheiden. Binnen het project is het effect van het gebruik van dunne fractie en mineralenconcentraat op de bodemorganische stof bij maïsteelt onderzocht met het model NDICEA.

A study was conducted to investigate the potential of using mixtures of cattle slurry with cheap urea (U) or urea-ammonium nitrate (UAN). The kinetics of NH3 volatilization, nitrous oxide (N2O) emission and denitrification after the addition of U and

Sinds 2014 zijn veehouders verplicht een deel van hun mestoverschot te laten verwerken. Veehouders kunnen dit regelen door mestverwerkingsovereenkomsten af te sluiten met mestverwerkers. Dit artikel beschrijft de landbouwkundige waarde van diverse meststoffen die verwerking van rundermest oplevert.

PPO heeft de alternatieven voor runderdrijfmest tegen stuiven onderzocht. Runderdrijfmest ingeregend met water werkt goed bij geringe meerkosten.

De belangrijkste informatie over zowel technische als economische aspecten

Een laag olie blijft drijven op de mest en remt hierdoor de vervluchtiging van ammoniak uit de mest.

Het drogen van pluimveemest of strooisel gebeurt nu vaak met een continue luchtstroom die over de mest gestuurd wordt. De vraag is of altijd met de volle capaciteit continu belucht moet worden of dat er andere mogelijkheden zijn om voldoende droge mest of strooisel te verkrijgen.

De stikstofwerking van organische meststoffen uit mestverwerking is in 2010 en 2011 vergeleken met de stikstofwerking van onbewerkte mesten. Daartoe is het effect van mineralenconcentraat, varkensdrijfmest, rundveedrijfmest, dikke fractie van gescheiden varkensdrijfmest, dikke fractie van het gescheiden digestaat van suikerbietenloof, rundveestalmest, zwavelzure ammoniak-kunstmest en kalkammonsalpeter op de opbrengst van snijmaïs bepaald. De proef is er ook op gericht om het niet-werkzame deel van de stikstofgift nader te verklaren. Daartoe is een deel van het proefveld na de oogst van de snijmaïs met een rogge-vanggewas ingezaaid en in het voorjaar volgend op de bemesting de stikstofuitspoeling bepaald.

De stikstofwerking van organische meststoffen uit mestverwerking is in 2010 en 2011 vergeleken met de stikstofwerking van onbewerkte mesten. Daartoe is het effect van mineralenconcentraat, varkensdrijfmest, rundveedrijfmest, dikke fractie van gescheiden varkensdrijfmest, dikke fractie van het gescheiden digestaat van suikerbietenloof, rundveestalmest, zwavelzure ammoniak-kunstmest en kalkammonsalpeter op de opbrengst van snijmaïs bepaald. De proef is er ook op gericht om het niet-werkzame deel van de stikstofgift nader te verklaren. Daartoe is een deel van het proefveld na de oogst van de snijmaïs met een rogge-vanggewas ingezaaid en in het voorjaar volgend op de bemesting de stikstofuitspoeling bepaald.

Het doel van dit project is het verkennen van de perspectieven van mestscheiding voor de melkveehouderij. Dit gebeurt door het uitvoeren van scheidingsexperimenten, door raadplegen van deskundigen en door het bepalen van de bemestende waarde van scheidingsproducten in veldexperimenten.

In 2008 and 2010 field research was carried out on sandy soil with different forms of starter fertilisation in silage maize at different fertilisation levels of nitrogen and phosphate. No differences were found in yield and composition of the silage maize among the forms of starter fertilisation studied. A supplementary amount of nitrogen from fertiliser in addition to an amount of slurry had a yield-increasing effect, while a supplementary phosphate amount had hardly any effect.

In 2008 and 2010 field research was carried out on sandy soil with different forms of starter fertilisation in silage maize at different fertilisation levels of nitrogen and phosphate. No differences were found in yield and composition of the silage maize among the forms of starter fertilisation studied. A supplementary amount of nitrogen from fertiliser in addition to an amount of slurry had a yield-increasing effect, while a supplementary phosphate amount had hardly any effect. In 2008 en 2010 is veldonderzoek uitgevoerd op zandgrond met verschillende vormen van rijenbemesting in snijmaïs bij verschillende bemestingsniveaus van stikstof en fosfaat. Er waren geen verschillen in opbrengst en samenstelling van de snijmaïs tussen de onderzochte rijenbemestingsvormen. Een aanvullende stikstofgift uit kunstmest bovenop een drijfmestgift had een opbrengst verhogend effect terwijl een aanvullende fosfaatgift nauwelijks effect had.

Toevoeging van salpeterzuur aan dunne mest is een effectieve methode om ammoniakvervluchtiging uit mest te verminderen bij opslag. Dunne mest vlak voor de toediening aanzuren voorkomt ook ammoniakvervluchtiging. Deze twee methodes zijn in de praktijk

Een groep veehouders uit de Brabantse Kempen onderzoekt het gebruik van de dunne fractie en mineralenconcentraat in gras en maïs. Dit gebeurt in het project 'Fosfaat: de bodem als bron' onder leiding van CLM, DLV en Louis Bolk Instituut. Doel van de veehouders is om uiteindelijk in eigen beheer mest te gaan scheiden. Binnen het project is het effect van het gebruik van dunne fractie en mineralenconcentraat op de bodemorganische stof bij maïsteelt onderzocht met het model NDICEA.

De hoeveelheid biogas die via anaerobe vergisting per m3 rundvee- en varkensdrijfmest wordt geproduceerd is relatief gering. Dit wordt enerzijds veroorzaakt doordat drijfmest voor het overgrote deel (>90%) uit water bestaat en anderzijds doordat het energiepotentieel in de organische stof maar deels wordt benut. In deze studie is gezocht naar mogelijkheden om de biogasproductie te verhogen teneinde mestverwerking rendabeler te maken.

De hoeveelheid biogas die via anaerobe vergisting per m3 rundvee- en varkensdrijfmest wordt geproduceerd is relatief gering. Dit wordt enerzijds veroorzaakt doordat drijfmest voor het overgrote deel (>90%) uit water bestaat en anderzijds doordat het energiepotentieel in de organische stof maar deels wordt benut. In deze studie is gezocht naar mogelijkheden om de biogasproductie te verhogen teneinde mestverwerking rendabeler te maken.

Bespreking van de regelgeving van het Besluit gebruik dierlijke meststoffen voor de periode 1991-'95

Eén van de onderdelen van het praktijkonderzoek in de legsector betreft het drogen van de mest. Verschillende manieren van drogen worden vergeleken. Hoewel de proef nog loopt, zijn hier reeds enkele tussentijdse resultaten.

Excess: een milieu-economisch expertsysteem voor varkenshouders

A life cycle analysis has been carried out to compare with each other solid manure of cows, slurry of cows, digestate, effluent and solid fraction of separated digestate, GFT-compost and fertilizers (CAN, Triple super phosphate and K60) in the phase of production of the manure and transport to the farmer (phase 1) and the phase of application at the field (phase 2). With digestate the phase of biogas production is evaluated in a phase 0. Evaluated are energy use, emission of ammonia, greenhousegas and nitrate in a comparison per ton manure, per kg nitrogen and applicated in a fertiliser strategy at farm level for a conventional and an organic farm. Besides environmental aspects also the agricultural value of the manures is evaluated; the contribution of the manures to the direct nutrition of the crop, to keep the soil fertility up to the mark and to enlarge the stability of the yield. It is impossible to evaluate the manures in short words. The results are dependant of the definitions that are used and it is impossible to compare unequal parameters. The result of the evaluation depends of the weight given to the parameters. Besides that the result is dependant of the phase that is evaluated and the parameter in which the results are expressed (per ton manure, per kg nitrogen or applicated in a fertiliser strategy at farm level for a conventional and an organic farm). The report contains interesting information for growers, managers and authorities Door PPO is een levenscyclusanalyse uitgevoerd van vaste rundermest, runderdrijfmest, digestaat, effluent en dikke fractie van gescheiden digestaat, GFT-compost en kunstmest (kalkammonsalpeter, Tripelsuperfosfaat en Kali 60), waarbij de mestproducten met elkaar zijn vergeleken in de fase van productie van de meststof en het transport naar de akkerbouwer (fase 1) en in de fase van toepassing op de akker (fase 2). Vergeleken zijn het energieverbruik, de broeikasgasemissie, ammoniakemissie en nitraatuitspoeling in een vergelijking per ton meststof, per kilogram stikstof en toegepast in een bemestingsstrategie in bedrijfsverband in een biologisch en gangbaar bedrijfssysteem. Behalve de milieukundige aspecten is ook de landbouwkundige waarde van de meststoffen beoordeeld; de bijdrage die de meststoffen leveren aan de directe voeding van het gewas, aan het op peil houden van de bodemvruchtbaarheid en het vergroten van de oogstzekerheid

Op de meeste veehouderijbedrijven in Nederland worden urine, feces en spoelwater gemengd bewaard. De samenstelling van deze mengmest (‘drijfmest’) sluit landbouwkundig en milieukundig niet altijd goed aan bij de behoefte van specifieke gewassen, sectoren en regio’s. In verband daarmee wordt drijfmest over grote afstanden getransporteerd. Scheiding van drijfmest in een dikke en een dunne fractie kan hierin verbetering brengen. Het onderhavige rapport geeft een overzicht van de effectiviteit, de kosten en het energiegebruik van een aantal relatief eenvoudige (‘low tech’) scheidingtechnieken.

Op de meeste veehouderijbedrijven in Nederland worden urine, feces en spoelwater gemengd bewaard. De samenstelling van deze mengmest (‘drijfmest’) sluit landbouwkundig en milieukundig niet altijd goed aan bij de behoefte van specifieke gewassen, sectoren en regio’s. In verband daarmee wordt drijfmest over grote afstanden getransporteerd. Scheiding van drijfmest in een dikke en een dunne fractie kan hierin verbetering brengen. Het onderhavige rapport geeft een overzicht van de effectiviteit, de kosten en het energiegebruik van een aantal relatief eenvoudige (‘low tech’) scheidingtechnieken.

A life cycle analysis has been carried out to compare with each other solid manure of cows, slurry of cows, digestate, effluent and solid fraction of separated digestate, GFT-compost and fertilizers (CAN, Triple super phosphate and K60) in the phase of production of the manure and transport to the farmer (phase 1) and the phase of application at the field (phase 2). With digestate the phase of biogas production is evaluated in a phase 0. Evaluated are energy use, emission of ammonia, greenhousegas and nitrate in a comparison per ton manure, per kg nitrogen and applicated in a fertiliser strategy at farm level for a conventional and an organic farm. Besides environmental aspects also the agricultural value of the manures is evaluated; the contribution of the manures to the direct nutrition of the crop, to keep the soil fertility up to the mark and to enlarge the stability of the yield. It is impossible to evaluate the manures in short words. The results are dependant of the definitions that are used and it is impossible to compare unequal parameters. The result of the evaluation depends of the weight given to the parameters. Besides that the result is dependant of the phase that is evaluated and the parameter in which the results are expressed (per ton manure, per kg nitrogen or applicated in a fertiliser strategy at farm level for a conventional and an organic farm). The report contains interesting information for growers, managers and authorities

Fertiliser and manure application are important sources of nitrous oxide (N2O) emissions from agricultural soils. The current default IPCC emission factor of 1.0% is independent of the type of fertiliser and manure, and application time, method and rate. However, in the IPCC Tiered system it is possible to use more specific emission factors that better reflect the actual fertiliser and manure management in a given country or region. The first and primary aim of this study was to determine whether the combination of cattle slurry injection with fertiliser application, which is common practice in intensively managed grasslands in the Netherlands and neighbouring countries, warrants an adjusted emission factor. A second aim was to evaluate whether alternative emission factors, based on N uptake and N surplus, respectively, give more insight in the N2O emission rates of various fertilisation strategies. In a 2-year field experiment on sandy soil in the Netherlands we measured the annual N2O emission from grasslands receiving repeated simultaneous applications of fertiliser and cattle slurry. The N2O fluxes and N uptake by grass were measured from plots receiving calcium ammonium nitrate (CAN) at four application rates, either with or without additional application of liquid cattle slurry, applied through shallow soil injection. The average emission factor for fertiliser-only treatments was 0.15%. The annual N2O emissions were similar for treatments receiving only fertiliser or only cattle slurry. In the first experimental year, application of cattle slurry increased the emission factor for fertiliser to 0.35%, but the second year showed no effect of cattle slurry on the emission from fertiliser. With regard to the first objective, we conclude that these results do not conclusively justify an adjusted emission factor for combined application of fertiliser and cattle slurry. To minimise risks however, it is sensible to avoid simultaneous application of fertiliser and cattle slurry. The N2O emission factor expressed as percentage of kg N uptake by grass was consistently higher after combined application of fertiliser and cattle slurry (0.29%), compared to fertiliser-only (0.17%). With regard to the second objective we conclude that an emission factor based on N uptake expresses the relatively inefficient N supply of cattle slurry to crop growth better than the traditional emission factor based on N application.