Search

Forenzična rekonstrukcija lica je multidisciplinarna forenzična disciplina koja se analizom morfologije kostiju lica i glave koristi u svrhu identifikacije nepoznate osobe u kriminalističkim slučajevima. Primarna implementacija rekonstrukcije lica koristi se u forenzici, kriminalističkim istragama, ali i u antropologiji i arheologiji. Forenzična rekonstrukcija lica uglavnom se primjenjuje u identifikaciji koštanih ostataka nepoznate osobe kada su ostale metode identifikacije neuspješne. DNK analiza i us- poredba zuba pomoću stomatološkog kartona nerijetko je neuspješna kad ne postoji referentni uzorak za usporedbu, te se identifikacija osobe u tim slučajevima oslanja na rekonstrukciju lica. Rekonstrukcija lica samo je sredstvo za prepoznavanje, odnosno stvaranje popisa mogućih žrtava ko- jima se potom identitet potvrđuje pomoću DNK profila, analizom zubnog kartona ili nekom drugom pravno prihvatljivom metodom za identifikaci- ju. Glavna svrha ovog rada je izrada rekonstrukcije lica muške osobe u svrhu provjere metode rekonstrukcije morfologije mandibule kada man- dibula nije dostupna. Lubanja muške osobe fotografirana je frontalno i u profilu, te se preko tih fotografija gradilo lice u Adobe Photoshop CC programu. Pri izradi lica muške osobe koristila se dvodimenzionalna me- toda rekonstrukcije koja uključuje postupno građenje karakteristika lica uz pomoć fotografija iz baze podataka pridržavajući se antropometrijskih podataka specifičnih za dob, spol i podrijetlo pojedinca. Ovim radom predstavljaju se rezultati i metodologija izrade rekonstrukcije lica osobe s lokaliteta Rižinice i metoda aproksimacije morfologije nedostajuće mandibule., Forensic facial reconstruction is a multidisciplinary forensic discipline that uses the analysis of facial and cranial bone morphology for the purpose of identifying unknown persons in criminal cases. Facial reconstruction is primarily implemented in forensics and criminal investigations, as well as in anthropology and archaeology. Forensic facial reconstruction is mainly applied in the identification of bone remains of unknown individuals when other methods of identification have failed. DNA analysis and comparison of teeth using dental records are often unsuccessful when there is no reference sample for comparison, and the identification in these cases relies on facial reconstruction. Facial re- construction is but a means of recognising, i.e. creating a list of possible victims whose identity is then confirmed by DNA profile, dental record analysis or some other legally acceptable method of identification. The main goal of this paper is to present the procedure of reconstructing the face of a male person in order to test the method of reconstruction of the morphology of the mandible when the mandible is not available. The skull of a male person was photographed from the front and sides, and a face was built in Adobe Photoshop CC. A two-dimensional reconstruction method was used to make the man’s face, involving gradual development of facial features with the help of photographs from the database, while adhering to anthropometric data specific to the age, sex and ancestry of an individual. This paper presents the results and methodology of reconstruction of the face of a person from the site of Rižinice, and the method of approximation of the morphology of the missing mandible.

Rekonstrukcija lica postala je važno područje antropologije koje se neprestano razvija. Teorijsko ishodište i brojne morfološke te morfometrijske metode prethode računalnoj rekonstrukciji mekih tkiva lica. Cilj ovog diplomskog rada jest izraditi rekonstrukciju mekih tkiva lica na primjeru lubanje te stvoriti približan izgled osobe za vrijeme njezina života. Također, cilj je prikazati primjenjivost uređaja za digitalizaciju i slobodnih softvera za 3D modeliranje u kontekstu forenzične antropologije. Neprestani razvoj tehnologije omogućuje uključivanje novih izvora i uređaja u praksu forenzične antropologije. Zahvaljujući nekontaktnim skenerima moguće je prikupiti i obrađivati podatke o željenim predmetima bez njihovog oštećenja. Postupak rekonstrukcije započeo je identifikacijom skeletnih ostataka s naglaskom na kraniofacijalnu antropometriju. Potom su opisani dijelovi lubanje te antropometrijske točke koje su glavni izvor podataka potrebnih za daljnje provođenje rekonstrukcije. Postupak se nastavlja procesom 3D skeniranja te 3D modeliranja. Analiziraju se dostupni programi za računalnu rekonstrukciju lica te se na temelju dobivenih rezultata navode prednosti i nedostaci računalnih metoda 3D rekonstrukcije lica. Facial reconstruction has become an important and constantly advancing part of anthropology. Theoretical basis and many morphological and morphometric methods precede computer-based soft tissue reconstruction. The aim of this thesis is to reconstruct soft tissue of the chosen skull and create approximate appearance of the person, as well as to show the applicability of digitization devices and open source software for 3D modelling in the context of forensic anthropology. Constant technological development enables new sources and new devices in the forensic anthropology practice. Thanks to non-contact scanners it is possible to gather and process information about objects without causing any damage. The reconstruction begins with the identification of the skeletal remains focussing on craniofacial anthropometry. Description of the parts of the skull and the anthropometric points, which are the main source of the information needed to conduct further reconstruction, are given. The process continues with 3D scan and 3D modelling. Further, the thesis analyses available software for computer facial reconstruction and discusses benefits and weaknesses of the computer methods for 3D facial reconstructions.