Search

In recent years, it is seen that studies on the strong relationship between political stability and economic growth have increased. Political stability is an important element in the policies that political actors or political parties will implement during their term of office. İn this study, 43 percent of the world's population and the world's economy is estimated to comprise 30% BRICS-T countries to investigate the relationship between political stability and economic growth performance is the main purpose of the study. For this purpose, the relationship between political stability and economic growth in the BRICS-T countries, which are among the developing countries, in the 1996-2020 period was tested with the panel data method. In the study, Durbin-Hausman cointegration tests were used for the cointegration relationship when determining the degree of stasis of variables with the second generation CIPS unit root test. Finally, the second generation AMG estimator test was used to determine the coefficient and direction of the long-term cointegration relationship of variables. According to the results of the analyzes, it was found that the impact of political stability, inflation and general government expenditures on economic growth in the BRICS-T countries is statistically significant and negative., Son yıllarda politik istikrar ile ekonomik büyüme arasındaki güçlü ilişki üzerine yapılan çalışmaların artığı gözlenmektedir. Politik aktörlerin veya siyasi partilerin görev süreleri boyunca uygulayacakları politikalar üzerinde politik istikrarlılık durumu önemli bir unsurdur. Yapılan bu çalışmada dünya nüfusunun %43’ünü ve dünya ekonomisinin yaklaşık %30’unu oluşturan BRICS-T ülkelerinde politik istikrar ile ekonomik büyüme performansı arasındaki ilişkiyi araştırmak çalışmanın ana amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda 1996–2020 arası dönemde gelişmekte olan ülkeler arasında yer alan BRICS-T ülkelerinde politik istikrar ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki panel veri analiz yöntemi ile test edilmiştir. Çalışmada ikinci nesil CIPS birim kök testi ile değişkenlerin durağanlık dereceleri belirlenirken eşbütünleşme ilişkisi için Durbin-Hausman eşbtünleşme testi kullanılmıştır. Son olarak değişkenlerin uzun dönem eşbütünleşme ilişkisinin katsayı ve yönünün tespiti için ikinci nesil AMG tahmincisi testi kullanılmıştır. Yapılan analizlerin sonucunda elde edilen bulgulara göre, BRICS-T ülkelerinde politik istikrarın, enflasyonun ve hükümet harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi istatistiki olarak anlamlı ve negatif olduğu tespit edilmiştir.

Modern ekonomik büyümenin temel dinamiklerinden biri sermaye birikimidir. Gelişmekte olan ülkelerde düşük tasarruf düzeyi, sermaye birikiminin ve dolasıyla yatırımların istenilen seviyeye ulaşmasına engel teşkil etmektedir. Bu bağlamda, gelişmekte olan ülkeler için yatırım ve büyümenin sağlanmasında doğrudan yabancı yatırım akımı önem arz etmektedir. Yapılan çalışmada, politik istikrar ve doğrudan yabancı yatırımlar arasındaki eşbütünleşme ve nedensellik ilişkileri 1984-2020 dönemi için D-8 ülkelerinin yıllık verileri kullanılarak ampirik olarak analiz edilmeye çalışılmıştır. Panelin geneli için politik istikrar ile doğrudan yabancı yatırımlar arasındaki ilişkinin pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Değişkenler arasında nedensellik ilişkisinin belirlenmesi için Dumitrescu ve Hurlin (2012) heterojen nedensellik testi uygulanmıştır. Farklı gecikme uzunlukları uygulanarak değişkenler arasındaki çift yönlü nedensellik ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Gelişmekte olan ülkelerin istihdam, üretim ve büyümeye katkı sağlayan doğrudan yabancı yatırımı akımları için politik istikrar seviyesini arttırmaya dönük politikalar uygulamaları önerilmektedir.

Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim şekillerinde hükümet sistemleri, halkın, yalnızca siyasette değil beraberinde ülke ekonomisine de yön vermektedir. Bu çalışmanın amacı, hükümet değişikliklerinin ülkeler açısından siyasal ve ekonomik anlamda ne derece istikrar sağladığı, başkanlık sisteminin bu anlamda ne ölçüde önem arz ettiği cevaplarına bakılmıştır. Türkiye'deki hükümetlerin yapılarına göre tek parti hükümetleri mi yoksa koalisyon hükümetleri mi siyasal ve ekonomik açıdan istikrarı sağlayıp sağlamadığı gibi sorulara karşılık gelen cevaplar aranmıştır. Bu konu hakkında yazılmış mevcut çalışmalar değerlendirilmiş, pek çok görüşün fikirlerine yer verilmiştir. Bu görüşler doğrultusunda hükümetlerin hem siyasi hem ekonomik yönleri bir arada toplanarak istikrar açısından değerlendirilmiştir. Öncelikle istikrar ile ilgili belirli kavramlar açıklanmış, politik ve ekonomik istikrarı etkileyen faktörlerden bahsedilmiş olup, siyasal mekanizmalara değinilmiştir. Daha sonra hükümet sistemlerine değinilmiştir. Özellikle başkanlık sistemi ile ABD'de uygulanılan tipik başkanlık modelinden bahsedilmiş son olarak ise ekonomik ve politik istikrarın başkanlık sistemi üzerindeki etkisine dair genel bir değerlendirme yapılmıştır. Türkiye'de siyasi ve ekonomik istikrarın sağlanmasında hükümet sistemlerinin ne derece etkili olduğu açıklanmaya çalışılmıştır. Değerlendirmelerin sonucunda ise siyasi istikrarsızlığın olduğu dönemde ekonomik istikrarsızlıklar ve ekonomik krizler ortaya çıktığı görülmüş ve siyasi istikrarın oluşmasıyla birlikte ekonomik istikrarında sağlandığı izlenmiştir. Hükümet sistemlerinin istikrar sağlaması konusunda bu kanının ülkeler açısından farklılık arz ettiği görülmüştür. As one of the forms of government systems based on the sovereignty of the people, the government forms directly not only the politics but also the economy of the country. In this sense, what the government systems mostly affect the political and economic stability, and especially the importance of the presidential system for the countries in ensuring political and economic stability are discussed in this study. The purpose of this study is to ask questions such as to what extent government changes provide political and economic stability for countries, to what extent the presidential system is important in this sense, and whether it is single-party governments or coalition governments, depending on the structures of governments in Turkey, provide political and economic stability. the corresponding answers were sought. The literature on this subject were evaluated and the divergent opinions were given. Based on these considerations, both political and economic aspects of governments were gathered together and evaluated in terms of stability. First of all, certain concepts related to stability were explained, factors affecting political and economic stability were mentioned and political mechanisms were mentioned. Afterwards, government systems were mentioned and especially the presidential system and the typical presidential model applied in the USA were mentioned. Finally, a general assessment of the effect of economic and political stability on the presidential system, and how effective government systems are in ensuring political and economic stability for Turkey are explained. As a result of the evaluations, it was seen that economic instabilities and economic crises emerged in a period of political instability. It has been observed that, economic stability has been achieved with the establishment of political stability. In addition, it has been observed that the opinion regarding the stabilization of government systems differs between countries.

Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ İLKER İNMEZ Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Ekonomi Finans Ana Bilim Dalı / Ekonomi ve Finans Bilim Dalı Konu: Ekonomi = Economics, Kamu otoritesinin güvenlik ve meşruiyetini en az düzenleyen bir kenarın, hem sabit sermayede hem de teoride ticari alışverişler ve girişimler yapması beklendiğinden, siyasi istikrar ve ekonomik yürütme arasındaki bağlantının genel olarak açık olmasına rağmen; ekonomilerin makul ve yetkin bir şekilde çalışması için insanların bir güvenlik duygusuna ve dayanacak sosyal bağlılık duygusuna sahip olmaları için hayati önem taşıdığından; uzun bir süre bu ilişki olduğu gibi alındı ve hem varsayımsal hem de deneysel düzeyde bir değişkenin fark üzerindeki potansiyel etkilerinin değerlendirilmesi araştırılmadı. Bundan böyle, 80'lerin son döneminden bugüne kadar siyasi istikrarsızlık sahnelerinin ekonomik kalkınma üzerindeki etkilerini nicelleştirmeye yönelik ilginin yeniden ortaya çıktığı görülmektedir. Bu sergiden elde edilen sonuçlar, 2008 yılında ortaya çıkan finansal krizin söz konusu ülkelerin siyasi güçleri üzerindeki makul etkileri ve aynı zamanda bu siyasi kırılganlık artışlarının yaratacağı etkiler dikkate alınarak mevcut koşullardan bahsedilmesi önerilmektedir. iyileşme ve müteakip finansal gelişme. 61 yaratılmış ve sanayileşmemiş ülke örneğiyle, 1996-2020 dönemi için, siyasi sağlamlık ve finansal gelişme arasındaki bağlantının, özellikle kişi başına ücretlerdeki değişiklikler ve siyasi istikrar ve barışçıllık söz konusu olduğunda olumlu ve kritik olduğu keşfedildi. seviyeleri fark edilir. Ayrıca, benzer bir zaman dilimi için sadece daha yüksek gelişme seviyelerine sahip ulusların genel olarak daha istikrarlı olacağı da aynı şekilde onaylanmıştır. Bu doğrultuda, finansal gelişmeyi (veya istikrarı) desteklemek için yaklaşım konfigürasyonunda faktörlerin içselliği göz önüne alındığında, tıpkı hiçbir dostane güvenlik stratejisi konfigürasyonunun olmaması gerektiği gibi, bir hedefi kaybederek diğerini destekleyen bir uzlaşma olamayacağı iddia edilmektedir. parasal iyileşme ve kalkınma bileşenlerinden vazgeçilerek yapılmıştır. Ayrıca, aynı şekilde, parasal düzenleme konfigürasyonunun açık olması şartının, Devlet temellerini güçlendirme ihtiyacına dayandığı düşünülmektedir., Despite the fact that the connection between political stability and economic execution is generally clear since an edge of least regulating security and legitimacy of the public authority is expected to make business exchanges and ventures both in fixed capital and in theory, from one perspective; as is vital for economies to work reasonably and proficiently for people to have a sense of security and social attachment to endure, then again; for a long time this relationship was taken as given and both at the hypothetical and experimental level the assessment of the potential impacts of one variable on the difference was not explored. Henceforth, since the last part of the 80's to date a reappearance of the interest to quantify the effects of political instability scenes on economic development is noticed. The outcomes got in this exposition it is proposed to talk about the current conditions by taking the reasonable impacts of the financial crisis that buildout in 2008 on the political strength of the countries in question and, simultaneously, the impacts that these political flimsiness increments would have in the recuperation and the subsequent financial development. With an example of 61 created and non-industrial nations it is discovered that, for the 1996-2020 time period, the connection between political soundness and financial development is positive and critical, particularly when changes in per capita pay and the political steadiness and peacefulness levels are noticed. Moreover, it is likewise affirmed that for a similar time span just nations with higher improvement levels will in general be steadier. Along these lines, it is contended that given the factors endogeneity, in the approach configuration to support financial development (or steadiness) there can't be a compromise that favors one goal by forfeiting the other, just as no friendly security strategy configuration should be made by forfeiting monetary recuperation and development components. Moreover, it is likewise viewed as that the requirement for the monetary arrangement configuration to be unequivocal rests in the need to reinforce the State foundations.

Çalışmanın amacı, düşük, orta, yüksek ve çok yüksek insani gelişime sahip 128 ülkede insani gelişmenin ekonomik ve politik belirleyicileri olan iktisadi hoşnutsuzluk endeksi, ekonomik özgürlük, politik istikrar ve demokrasi gibi değişkenlerin insani gelişmişlik üzerine etkisini test etmektir. Çalışmada 2010-2018 dönemine ait veriler kullanılarak panel sıralı nitel tercih analizi gerçekleştirilmiştir. Analiz sonucuna göre ülkelerin ekonomik ve politik belirleyicileri olan iktisadi hoşnutsuzluk endeksi, ekonomik özgürlük, politik istikrar ve demokrasi değişkenlerinin insani gelişmenin çok yüksek düzeylerinde daha etkili ve çok yüksek insani gelişme düzeyini etkileme olasılığının daha yüksek olduğu sonucu elde edilmiştir., The aim of the study is to test the effect of variables such as misery index, economic freedom, political stability and democracy, which are economic and political determinants of human development in 128 countries with low, medium, high and very high human development. In the study, panel ordered qualitative choice analysis was carried out using data from the 2010-2018 period. According to the results of the analysis, it was concluded that the misery index, economic freedom, political stability and democracy variables, which are the economic and political determinants of the countries, are more effective at very high levels of human development and is higher likely to effect very high level of human development.

Gelişen ülkelerin kalkınmalarına eşlik eden yapısal dönüşüm süreçlerinde, emek-yoğun teknolojiye ve düşük katma değere sahip olan tarımsal üretimden ve doğal kaynağa dayalı büyümeden, katma değeri yüksek ve ileri teknolojiye dayalı büyüme sürecine geçilmesi gerekmektedir. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin tarımsal ürün üretimindeki farklı katma değer yapıları nedeniyle, yükselen ekonomilerin tarımsal üretimdeki mevcut durumunu ve bu ülkelerin sektördeki etkinliğini belirleyen faktörlerin tespiti, çalışmanın temel amacıdır. Bu kapsamda, ekonomik karmaşıklık endeksi (EKİ), politik istikrar endeksi, hükümet etkinliği endeksi ile tarımsal katma değer arasındaki ilişkiler nedensellik analizi ile incelenmektedir. Sonuç olarak; hükümet etkinliği endeksi hem EKİ’ni hem de tarımsal katma değeri etkilerken, politik istikrardan hükümet etkinliğine nedensellik bulunmuştur. EKİ’nin tarımsal ürün katma değeri etkilemesinin yanı sıra tarımsal katma değerden de hükümet etkinliği endeksine bir nedensellik bulunmuştur.

Ekonomik büyümenin kaynaklarına yönelik olarak son dönemde kurumsal değişkenler üzerinde çok fazla durulmaktadır. Ekonomik büyümenin yaklaşık nedenlerinin aksine doğrudan veya dolaylı olarak büyümenin temel nedenlerini oluşturan kurumsal faktörler arasında politik istikrar da yer almaktadır. Politik istikrarın ekonomik büyümeye yönelik etkileri konusunda iki farklı görüş bulunmaktadır. İlk görüşe göre; politik istikrar ortamı geleceğe yönelik belirsizliği azaltarak ekonomik aktörlerin geleceğe yönelik etkin karar vermelerinde önemli bir rolü vardır. Bu durum tüketim ve yatırım gibi kararlar üzerinden ekonomik büyümeyi de olumlu yönde etkilemektedir. Diğer taraftan ikinci görüşe göre ise, bazı ülkelerin kendilerine özgü kurumsal yapıları rüşvet, yolsuzluk ve rant kollama gibi faaliyetleri besleyerek politik istikrarsızlık ortamında da ekonomik aktivite düzeyinin sürdürülmesine, hatta ekonomik büyümenin sağlanmasına neden olabilmektedir. Bu çalışmada Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika ve Türkiye’de 2002-2017 dönemine ait verilerden hareketle politik istikrar ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki Panel Görünürde İlişkisiz Regresyon Yöntemiyle incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; Brezilya, Rusya, Güney Afrika ve Türkiye’de politik istikrar ekonomik büyümeyi olumlu yönde etkilese de etkisi düşük düzeydedir. Hindistan’da politik istikrar ve ekonomik büyüme arasında anlamlı bir ilişkiye ulaşılamazken, Çin’de ise iki değişken arasındaki ilişki negatiftir. Bu sonuçlar, genel olarak politik istikrarın gerekli olmasına rağmen ekonomik büyüme için yeterli bir faktör olmadığını ortaya koymaktadır., Therehas been a lot of emphasis on institutional variables regarding the sources ofeconomic growth. Contrary to the approximate causes of economic growth,political stability is directly or indirectly among the institutional factorsthat form the main causes of growth. There are two different views on theeffects of political stability on economic growth. According to the firstopinion; The political stability environment has an important role for economicactors to make effective decisions for the future by reducing uncertainty aboutthe future. This situation positively affects economic growth on land such asconsumption and investment. On the other hand, according to the second view,the specific institutional structures of some countries may lead to economicactivity and even economic growth in an environment of political instability bypromoting activities such as bribery, corruption and rent-seeking. In thisstudy, the relationship between political stability and economic growth wereexamined by the Panel Seemingly Unrelated Regression Method in Brazil, Russia,India, China, South Africa and Turkey based on the data for the period2002-2017. According to the results obtained, in Brazil, Russia, South Africaand Turkey, even if political stability affects economic growth positively, itsimpact is low. While there is no meaningful relationship between politicalstability and economic growth in India, the relationship between the twovariables is negative in China. These results reveal that although politicalstability is necessary in general, it is not a sufficent factor for economicgrowth.

This study investigates the long run relationship between political stability and economic growth of Turkey in between 2002 and 2016. Political stability has been referred to be one the causes of existence of strong institutions together with democracy for economic development for countries around the world. Empirical investigations have shown that strong institutions will be supported by political stability and democratic governance, and that these institutions will bring about robust economic growth. This work first focuses on how political stability index is related with the country’s economic output level (GDP) and then the focus moves on to see the long run relation between political stability and several other prevalent macro-economic variables such as inflation rate, exchange rate and short term interest rates. For this purpose, a bivariate regression models were used by running ARDL method. The study found that the political stability index, when used as sole independent variable, had no long run relationship with each of the selected macro-economic variables including gross domestic product when testing by Bound test of Pesaran. Later, a multivariate regression was used to see the effect of political stability index together with selected macroeconomic variables on economic growth of Turkey. Upon building our econometric modeling for long run relation, the multivariate regression results suggest that, while political stability has positive relation with economic growth in the long run, it seems to be irrelevant in the short term. In addition, inflation is found to have a negative relation with economic growth in the long run, that is, when inflation increases the economic growth slows down in Turkey. One of the finding is that lagged value of exchange rate implies that decareasing value of Turkish lira put downward pressure on the economic growth., Bu çalışma 2002 ve 2016 yılları arasında Türkiye’de politik istikrarın ekonomik büyüme üzerindeki uzun dönemli ilişkisini inceleyecektir. Politik istikrar, demokratik yönetim sistemleri ile beraber düşünüldüğünde ülkelerde güçlü kurumların yerleşmesine neden olmakta ve bu durumun bu ülkelerde ekonomik kalkınmayı hızlandırdığı ampirik çalışmaların sonuçlarında ileri sürülmüştür. Bu çalışma öncelikle politik istikrar endeksinin Türkiye’nin ekonomik çıktısıyla (GSYIMH) nasıl bir ilişki içinde olduğuna odaklanacak ve daha sonra ise politik istikrar ile diğer önemli makro-ekonomik değişkenler- bu değişkenler sırasıyla enflasyon oranı (tüketici fiyat endeksi), döviz kuru ve kısa vadeli faiz oranları- arasındaki uzun dönemli ilişkisine bakacaktır. Bu amaçla, iki değişkenli regresyon modelinde ARDL yöntemi kullanılacaktır. Bu çalışmada, Pesaran’ın Sınır Testi yöntemi kullanıldığında politik istikrar endeksinin tek bir bağımsız değişken olarak kullanıldığı iki değişkenli regresyon modelinde politik istikrar ile diğer kullanılan makro-ekonomik değişkenler, ekonomik büyüme değişkeni dâhil olmak üzere, arasında uzun dönemli bir ilişki bulunamamıştır. Daha sonra çok değişkenli ekonometrik modelleme yapılarak politik istikrar endeksi diğer makroekonomik değişkenlerle beraber ekonomik büyüme üzerinde her hangi bir ilişkilerinin olup olmadığı incelenmiştir. Uzun dönemde böyle bir ilişkinin bulunabilmesi için çok değişken ekonometrik modelleme sonucunda politik istikrarın ekonomik büyüme ile uzun dönemde bir ilişki içinde olduğu bulunmuş, ancak bu ilişki kısa dönemde ise istatistikî olarak elde edilememiştir. Bununla beraber, enflasyon ile ekonomik büyüme arasında negatif bir ilişki bulunmuştur. Türkiye’de enflasyon yükseliş eğilimi gösterdiğinde ekonomik büyümenin bundan olumsuz etkilendiği görülmektedir. Öte yandan, gecikmeli döviz kurundaki değerlerin ekonomi üzerinde baskı oluşturduğu istatistiki olarak anlamlı görünmektedir.

Araştırmacılar için doğrudan yabancı yatırım girişlerini etkileyen faktörlere yoğunlaşmak motive edici bir konu olmaya devam etmektedir. Literatürde politik istikrar düzeyi, yabancı yatırımları çekmeyi amaçlayan ev sahibi ülkeler için önemli bir konum avantajı olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de politik istikrar ile doğrudan yabancı yatırım girişleri arasındaki ilişkiyi ampirik olarak test etmek ve bu ilişkiyi destekleyen daha iyi sonuçlar elde etmektir. Bu amaç doğrultusunda 1998Q1-2019Q4 dönemine ait üç aylık veriler kullanılmıştır. Serilerin durağanlık özelliği ADF ve Fourier ADF birim kök testleri kullanılarak sınanmıştır. İlk farklılıkları alındığında tüm değişkenlerin durağan olduğu tespit edilmiştir. Seriler arasında eşbütünleşme ilişkisinin varlığı Fourier ADL eşbütünleşme testi ile araştırılmıştır. Elde edilen bulgular Türkiye’de politik istikrar ile doğrudan yabancı yatırımlar arasında pozitif bir ilişkinin varlığını ortaya koymaktadır. Ampirik bulgular çerçevesinde Türkiye ekonomisine yönelik politika önerileri sunulmuştur. Focusing on the factors which affecting FDI inflows remain as a motivating issue for researchers. In the literature, the political stability level recognized as an important location advantage for host countries that aiming to attract foreign investment. The aim of this study is testing the relationship between political stability and foreign direct investment inflows empirically in Turkey and to obtain better results that support this relationship. For this purpose, quarterly data for the period of 1998Q1-2019Q4 are used. Stationarity of the series is tested using ADF and Fourier ADF unit root tests. All variables are found to be stationary when their initial differences are taken. The existence of the cointegration relationship between the series is investigated with the Fourier ADL cointegration test. The findings reveal a positive relationship between political stability and foreign direct investments in Turkey. Policy recommendations for the Turkish economy are presented within the framework of empirical findings.