Search

Wyznania świętego Augustyna ze swoją specyfiką literacką i duchową wyznaczyły ważny kierunek w piśmiennictwie chrześcijańskim, który ciągle jest kontynuowany, i to nie tylko w środowiskach chrześcijańskich. Dyskutuje się w badaniach, dotyczących Biskupa z Hippony, co skłoniło go do napisania tego autobiograficznego dzieła. W niniejszym artykule nawiązujemy do hipotezy, że dokonało się to pod wpływem Paulina z Noli. Wskazujemy następnie motywy, które określiły już konkretną realizację zamysłu Augustyna, a zwłaszcza motyw sławienia Boga i uznania swojej grzeszności. Te dwa główne motywy dopełniają motywy okazania pomocy braciom w drodze do świętości poprzez „opowiadanie” dzieł, jakie Bóg w nim wypełnił, oraz motyw prośby skierowanej do braci, aby otrzymać od nich modlitewną pomoc. W swoim ostatecznym kształcie dzieło Augustyna stanowi ważną pomoc okazaną chrześcijanom w kształtowaniu ich wędrówki prowadzącej do Boga.

Copyright of Theology & Morality / Teologia I Moralmosc is the property of Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (IH UAM) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Theology & Morality / Teologia I Moralmosc is the property of Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (IH UAM) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Niepodważalnym rysem muzyki bluesowej jest jej religijność oraz wyznaniowość powiązana z osobistym tonem wypowiedzi lirycznej. Postawa konfesyjna jest wpisana w osobiste doświadczenie podmiotu performatywnego, czego wyrazem zarówno warstwa tekstowa, jak również skorelowane z nią rozwiązania muzyczne. Wyrastający z tradycji negro spirits blues operuje odpowiednią estetyką muzyczną: obniżone stopnie skali bluesowej korespondują ze skargami-zaśpiewami, wyrażającymi ból ludzkiej egzystencji. Zarysowane tu przestrzenie wypowiedzi: muzycznej, egzystencjalnej, emocjonalnej, osobistej spotykają się w modlitwie rozumianej jako forma wypowiedzi liryczno-muzycznej. Podjęta w artykule analiza dwóch piosenek: Modlitwy Tadeusza Nalepy i zespołu Breakout oraz Modlitwy III Dżemu, wpisuje utwory w rozważania gatunkowe, sytuację komunikacyjną wynikającą z przyjętej konwencji oraz strukturę wyrażającą się poprzez trzy elementy: inwokację, petycję i „owoc” (fructus).

Copyright of Annals of Philosophy / Roczniki Filozoficzne is the property of John Paul II Catholic University of Lublin, Faculty of Philosophy and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

The contemporary context of life is conducive to deepening reflection on the fatherland. Nowadays, this idea has revived in our thinking. It raises our concern about what is related to the fatherland and conducive to its security, development and living in peace. The sacred liturgy does not depreciate the earthly homeland; however, it instills and deepens in Christ's disciples the belief in eternal life in the Father's house, where there are many dwelling places (cf. John 14:2). The Church's liturgy calls the homeland which is prepared for the believers in heaven the eternal or true homeland, thus the one to which the believers are led by Jesus, the Precursor of eternal happiness in heaven. According to the Missal texts analyzed in this article, the task of Christ's disciples is to make their stay and life on earth become a way leading to the heavenly homeland. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

W artykule przedstawiono analizę dwóch modlitw Ildefonsa z Toledo skierowanych do Maryi zawartych w dziele De virginitate Sanctae Mariae. Na uwagę zasługuje zarówno bardzo osobista forma modlitw, jak i ich treść. Biskup Toledo wyraża w nich swoje najgłębsze uczucia do Maryi, określając Ją jako swoją Panią i Władczynię. Wychwala Ją za udział w dziele zbawienia, ale przede wszystkim prosi o wstawiennictwo, aby mógł zjednoczyć się z Chrystusem. W ten sposób wskazuje, na czym polega prawdziwa pobożność maryjna: powinna zawsze prowadzić do pogłębienia więzi z Chrystusem.

Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).

Artykuł ukazuje wpływ karmelitańskiej duchowości na życie, a szczególnie na modlitwę służebnicy Bożej Dorothy Day. Jest wynikiem analizy jej publikacji, czyli książek i artykułów w różnych czasopismach, przede wszystkim w „Tha Catholic Worker”. Proces beatyfikacyjny Dorothy Day daje nadzieję na ukazanie jej całemu Kościołowi jako przykładu duchowości laikatu. Największy wpływ na jej życie wywarli: Teresa Wielka, Jan od Krzyża i Teresa od Dzieciątka Jezus. Autor bada i przedstawia wpływ świętych karmelitańskich na życie i modlitwę amerykańskiej kandydatki na ołtarze.

W artykule podjęto problem relacji modlitwy wierzącego do Osób Trójcy Przenajświętszej, opierając się na pismach św. Jana od Krzyża (1542–1591), karmelitańskiego mistyka i doktora Kościoła. Refleksja zawiera dwa powiązane ze sobą zagadnienia: podstawa modlitwy trynitarnej oraz jej praktyka, inaczej mówiąc być i działać wierzącego. Praktyka modlitwy opiera się na świadomym włączeniu się wierzącego w trynitarny dialog: do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym. Zastosowano metodę analizy źródeł teologicznych i pism św. Jana od Krzyża, uwzględniając strukturę artykułu, by móc uzyskać odpowiedź na postawiony na początku problem badawczy. Wnioski: Źródłem modlitwy jest nasze synostwo Boże w Chrystusie i związane z nim uzdolnienie do nadprzyrodzonej komunikacji z Bogiem oraz misterium zamieszkania Trójcy Świętej w duszy. Bez obiektywnej obecności Boga w życiu człowieka i bez jego zdolności do dialogu z Nim, modlitwa nie byłaby absolutnie możliwa. Modlitewny dialog realizuje Duch Święty. Naszym zadaniem jest pozostać zjednoczeni z Chrystusem i w Nim dawać się prowadzić Duchowi Świętemu. Jakość modlitwy zależeć będzie od stopnia poznania Boga i siebie oraz od jakości miłości, którą wierzący może rozwijać pełniąc wolę Bożą, zależną od rodzaju otrzymanego powołania. O ile uzdolnienie do modlitwy jest oczywistością katechizmową, to logikę praktyki trynitarnej modlitwy najlepiej uchwycić, analizując mistyczne zjednoczenie wierzącego z Bogiem. Na jego podstawie można zaobserwować absolutne pierwszeństwo działania Ducha Świętego w całym życiu duchowym wierzącego, któremu przyda rola otwartości na Jego działanie i współpracy.

Copyright of Łódzkie Studia Etnograficzne is the property of Polish Ethnological Society / Polskie Towarzystwo Ludoznawcze and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Pamiętnik Janusza Korczaka jest zapisem z ostatnich trzech miesięcy jego życia. To dzieło hybrydowe, patchworkowe, zawierające w sobie fragmenty opisów życia w getcie, szkice ideowe, wspomnienia z dzieciństwa oraz projekcje aktualnych przeżyć wewnętrznych Starego Doktora. W artykule Pamiętnik został potraktowany jako kanwa, na podstawie której próbuje się odtworzyć zarysy życia duchowego autora. Jego tekst stanowi swoistą oś, na orbicie której podjęto próbę rekonstrukcji portretu duchowego Pedagoga. Hermeneutyczne wniknięcie w różne obszary i poziomy tekstu źródłowego ma posłużyć przeprowadzeniu tego zabiegu badawczego.

Celem artykułu jest przypomnienie tradycyjnych form pokuty często zwanych; Trzy dobre uczynki: post, jałmużna i modlitwa. Spojrzenie na główny przedmiot tych rozważań z punktu widzenia teologii moralności społecznej pozwala zobaczyć, jak duży wpływ mają te trzy dobre uczynki na życie, na samorealizację, na relację z Bogiem, jak również na relację z Bogiem. inni. Oprócz tego, korzystając z tradycji biblijnej, nauczania Ojców i bogatego nauczania Kościoła, podejmuje refleksję nad źródłem ich żywotności od starożytności po czasy nowożytne. Ostatnia część badań koncentruje się na zagrożeniach w praktykowaniu tych trzech dobrych uczynków, do których zalicza się: sekularyzm, zatracenie poczucia grzechu, konsumpcjonizm i permisywizm. Warto wspomnieć, że refleksja ta nabiera dodatkowej wartości w tym „roku wiary”, zwłaszcza jeśli jest interpretowana w kontekście żywej wiary. Często z powodu braku wiary zapomina się i źle rozumie post, jałmużnę i modlitwę.

W artykule przedstawiono modlitewniki będące w obiegu od czasów Soboru Watykańskiego II. Klasyczny modlitewnik ma stałą strukturę i charakter formacyjny, ponieważ przekazuje religijne spojrzenie na życie. Zwykle zawiera wypowiedzi spisane stylem hieratycznym z elementami stylu oficjalnego. Współczesne modlitewniki nie mają ustalonej struktury, choć zachowują formę sylwy (zbioru różnorodnych gatunków). Ich formacyjny charakter polega albo na dopuszczaniu do głosu różnych podmiotów (świętych lub innych autorytetów moralnych), albo na uwzględnianiu światopoglądu adresata. Może to prowadzić do daleko posuniętej otwartości stylistycznej polegającej na wprowadzaniu form typowych dla danej społeczności adresatów. Współczesne modlitewniki mogą przyjąć styl potoczny (w tym niskie rejestry), zanika natomiast ich hieratyczny charakter.

Jednym z przejawów współczesnego kryzysu człowieka jest modlitwa. Publikacja podejmuje tę problematykę w kontekście wyzwań cywilizacyjnych. Posługując się metodą analityczną, wskazuje na genotypiczne i fenotypiczne fundamenty modlitwy. Kluczowe jest doświadczenie wynikające z Pisma Świętego, które jest modlitewno-uświęcającym dialogiem. Punktem szczytowym tego procesu jest osoba Jezusa Chrystusa. W tym kontekście konieczne jest zauważenie i sprecyzowanie współczesnych wyzwań, które są wielowarstwowe oraz wieloaspektowe. Cywilizacyjny postęp, który znalazł się w centrum współczesnej egzystencji wraz z narastającą apostazją, postawił człowieka w centrum wszechświata. To spowodowało potężne zachwianie antropologiczno-tożsamościowe. Analiza wskazuje, że odniesienie do Boga jako Prawdy w modlitewnym dialogu interpersonalnym, może prowadzić do odzyskania przez człowieka jego tożsamości.

Elżbieta od Trójcy Świętej (Elżbieta Catez; 1880–1906), francuska karmelitanka i mistyczka, została kanonizowana przez papieża Franciszka w dniu 16 października 2016 roku. Jej mistyka ściśle wiąże się z teologią św. Pawła Apostoła oraz karmelitańską szkołą duchowości. Łącząc w oryginalny sposób teksty natchnione Pisma Świętego, odkryła „własną” drogę do świętości. Pozostaje zawsze aktualne pytanie, na ile mistyk jest inspirowany również swoim środowiskiem. Artykuł analizuje, na ile oryginalność Elżbiety jest przyobleczona w szatę francuskiej szkoły duchowości. Skupia się na trzech rzeczywistościach: teologiczno-duchowe idee francuskiej szkoły duchowości XVII wieku; prądy myślowe epoki schyłku XIX wieku — myśl społeczna i religijna; francuska pobożność ludowa. W świetle analizy jej pism można stwierdzić, że życie modlitewne Elżbiety, a także jej nauczanie na temat modlitwy są w wielu miejscach podobne do prądów duchowych epoki, w której żyła. Niemniej, można dojść do przekonania, że jej doświadczenie mistyczne było na wskroś oryginalne, przekraczające jej wykształcenie (nie była teologiem). W ten sposób dostrzega się ukryte działanie Boga, który uzdalnia człowieka do podążania za Nim nową ścieżką, według Jego zamysłu, współmiernie do ofiarowanego powołania.

Rola apostolstwa, o której mówi Sobór Watykański II jest niezmiennie ważna. Można ją odczytać w IV wieku chrześcijaństwa na przykładzie św. Moniki wobec jej syna św. Augustyna, jak i w posłannictwie Maryi, objawionej w XIX wieku w La Salette we Francji. Apostolstwo w wymiarze nawrócenia wydaje się jedną z najbardziej palących potrzeb pierwszej połowy XXI wieku.

Copyright of Theology & Morality / Teologia I Moralmosc is the property of Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (IH UAM) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Poznan Theological Studies / Poznanskie Studia Teologiczne is the property of Adam Mickiewicz University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

The subject of the study in the hereby article are the prayers directed to Saint Hubert and excerpted from the Internet and non-serial publications. It has been attempted to define the linguistic and stylistic features of the studied texts, their functions and display of the capturing the image of the Saint.In the analyzed prayers there were used: dialogical structure, a formalized pattern, the lexis which is stylistically marked, as well as elements of vocabulary items from the hunter’s jargon which make them distinguishing.Among desires and needs expressed by the faithful there can be distinguished those connected with the nature and hunting as the people living close to nature and hunters worship Saint Hubert. He sets the example for them to follow as far as devotion goes, directs them in their behaviour as their patron saint. The researched texts are the examples of not only the testimony of their faith, the act of the cult but also the creation of social awareness and attachment to the community.

Copyright of Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo is the property of University of Warsaw and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Christian Philosophy / Filozofia Chrześcijańska is the property of Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (IH UAM) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

This article presents the importance of the Psalms in the life of a Christian in the light of the teaching of Benedict XVI. The Psalms allow us to dialogue with God in His words. They are a true school of prayer: they teach us to turn to God in every state of mind, in every situation and with every emotion that man experiences. The Psalms take on their full meaning and value in the light of the Person of Jesus Christ. In praying the psalms, the Christian addresses himself to the Father in Christ and with Christ, opening himself to a new perspective which has its ultimate interpretative key in the paschal mystery. In this way he comes to know the Saviour better and can deepen his relationship with Him. Praying the Psalms is important in the contemporary context because, in times of crisis of hope and forgetfulness of God, it teaches us to seek reliable support in the Creator and Saviour and to turn always to Him. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Prace Jezykoznawcze is the property of University of Warmia & Mazury in Olsztyn and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Artykuł przedstawia zagadnienie modlitwy osób konsekrowanych na podstawie nauczania Benedykta XVI. Według papieża, modlitwa – która stanowi o istocie życia osób całkowicie poświęconych Bogu – jest pierwszym ważnym miejscem uczenia się nadziei opartej na Bogu i Jego obietnicach. Osoby konsekrowane pełnią posługę nadziei, ponieważ więź z Chrystusem i życie duchowe są dla nich czymś fundamentalnym. Poprzez swoje życie oddane modlitwie i kontemplacji rzeczy Bożych wskazują, gdzie odnawia się i oczyszcza wiara oraz ufność. Modlitwa osób konsekrowanych wyraża ofiarę składaną przez nich Bogu; jako znak nadziei ma niezastąpione znaczenie we współczesnym świecie.

Wypalenie wewnętrzne człowieka jest zjawiskiem, które jako pojęcie pojawiło się w latach siedemdziesiątych XX w. (Herbert Freudenberger). Odtąd powstaje coraz więcej publikacji na ten temat. Jednak większość autorów opisuje przede wszystkim wypalenie na gruncie zawodowym. Tymczasem wypalenie naznacza całą aktywność człowieka, który jest jednością cielesną, psychiczną i duchową. Psychologia umożliwia pewne zrozumienie wypalenia, ale nie daje ostatecznego rozwiązania. Autorka z pozycji chrześcijańskiej nauki o człowieku szuka odpowiedzi na pytania: Czym jest wypalenie wewnętrzne? Jakie są symptomy wypalenia? Jak zaradzić wypaleniu? Trzeba w porę szukać pomocy, uznając własną ułomność w życiowych zmaganiach.

Stwórca kosmosu oraz rodzaju ludzkiego uczynił świat doskonałym i trwającym w idealnej harmonii. Bóg uczynił człowieka w Raju, aby żył wiecznie, pozostawał wówczas zdrowy w jakiejkolwiek sferze. Niedomagania, martyrologia, melancholia, cierpienie pojawił się w chwili upadku człowieka i popadnięciu w grzech (grzech praojców). Wszelkie praktyki religijne stanowią pomost pomiędzy empirycznym światem materii oraz transcendentnym światem duchowym. Chcąc osiągnąć pełnię zdrowia niezwykle ważne jest współistnienie sfery duchowej, cielesnej, ich koegzystencja. Człowiek nawraca się ontologicznie, odwracając się od przeciwnego naturze patologicznego stanu i powraca do Boga odzyskując zdrowie swej natury. Początkowo uzdrawia się to co duchowe, czyli to co związane z duszą, następnie psychika i somatyka. Wśród grona licznych świętych lekarze posiadają swoich patronów, zaś ich podopieczni – pacjenci wielu orędowników w chorobach wszelakich. Wielu pacjentów jak i lekarzy codziennie zanoszą prośby i zwracają się z prośbą o wsparcie podczas walki z chorobami. Życie wielu świętych i niejednokrotnie ich męczeństwo i śmierć mogą być przykładem życia i stawiania oporu problemów. W tekście przedstawiono listę niespełna setki świętych orędowników w wielu chorobach. Wszyscy orędują przed obliczem Chrystusa i przedstawiają Bogu nasze prośby i błagania. Modlitwa szczególnie z prośba o wstawiennictwo świętych, może być wyjątkowo pomocna przy próbie przywrócenia zdrowia.

Biskupi Cerkwi greckokatolickiej w listach pasterskich często wzywali wiernych do pokuty i zmiany życia. Nie chodziło im jednak tylko o regularne przystępowanie do Sakramentu Pokuty. Podkreślali, że całe życie chrześcijanina musi być pokutą. Wskazywali jednocześnie na modlitwę, post i jałmużnę jako uczynki prowadzące do podjęcia prawdziwej pokuty. Sakrament Pokuty ma być ukoronowaniem pokutniczego życia.

Celem tego artykułu było zbadanie, jak św. Paweł rozumie rozeznawanie woli Boga w życiu wierzących. Egzegeza modlitwy wstawienniczej apostoła zanoszonej do Boga za Filipian (1, 9–11) wskazuje na to, że rozeznawanie jest przede wszystkim darem, łaską Boga, o którą warto prosić dla siebie i dla innych, dla Kościoła. Apostoł Narodów podkreśla, że rozeznawanie łączy się ściśle ze wzrostem w miłości, ale też z otwieraniem się na poznanie objawiającego się Boga. Kluczową kwestią w rozeznawaniu – dla Pawła – jest odnajdywanie tego, co jest faktycznie wartościowe. Odczytując tę zasadę poprzez Rz 12, 2 można przyjąć, że chodzi o to, co dobre – w znaczeniu – pomocne do zbawienia, o to w czym Bóg ma upodobanie, czyli o czystość serca i całkowite ofiarowanie się Jemu oraz o to, co doskonałe, dojrzałe. Treść tej modlitwy wstawienniczej zdaje się uwrażliwiać wierzących na dzia- łającego Boga, od którego pochodzi dar miłości, rozpoznawania i wybierania tego, co sprawia, że podobieństwo wierzących do Chrystusa coraz wyraźniej się uwidacznia.

Tłumaczenie dzieła Jana Samotnika z Apamei, O modlitwie

Zdrowie definiuje się jako stan pełnego fizycznego, umysłowego i społecznego dobrostanu człowieka, a nie wyłącznie całkowity brak choroby czy niepełnosprawności. Z czasem podstawową definicję zaproponowaną przez WHO rozszerzono o kolejne składniki: zdolność do prowadzenia efektywnego życia społecznego i ekonomicznego, a także wymiar duchowy. Zdrowie duchowe człowieka od początku istnienia ludzkiej świadomości nierozerwalnie związane jest relacją z Bogiem. W osiągnięciu pełni zdrowia niezwykle ważne jest osiągnięcie harmonijnego współdziałania i współistnienia sfery duchowej ze sferą cielesną, ich koegzystencji. Praktyki religijne są próbami utworzenia pomostu między postrzegalnym i mierzalnym światem materialnym, a doświadczalnym pozazmysłowo światem duchowym. Praktyki religijne zostały wielokrotnie powiązywane z leczeniem różnych chorób, a powodując poprawę parametrów fizjologicznych mogą przyczyniać się do faktycznej poprawy zdrowia człowieka. Modlitwa może wpływać na funkcjonowanie organizmu za pomocą różnych mechanizmów. Stwierdzono, że medytacja transcendentalna z dominacją mistyczną daje znaczące efekty prozdrowotne. Wielu publikacji potwierdza, że modlitwa i praktyki religijne mają istotny wpływ na regulację funkcjonowania układu autonomicznego, hormonalnego oraz psychiki. Osoby praktykujące rzadziej chorują na choroby powodowane nadmiernym stresem. W dotychczas przeprowadzonych badaniach naukowych znaleziono dowody na istnienie korzystnej korelacji pomiędzy uprawianiem praktyk religijnych, a mierzalnymi parametrami biologicznymi np. stężeniem IL 6, długością telomerów, liczbą limfocytów T CD4+ oraz wykładnikami zdrowia psychicznego. Wydaje się prawdopodobne, że osoby oddające się praktykom religijnym mogą charakteryzować się mniejszą częstością niektórych chorób somatycznych. Wyniki badań sugerują potrzebę ponownego otwarcia się na inne formy terapii, które w umiejętny i zindywidualizowany sposób powinny uzupełniać podstawowe „somatyczne” metody terapii stosowane aktualnie. Pracownicy ochrony zdrowia oprócz zwrócenia uwagi na duchowe tło istniejących zaburzeń somatycznych, powinni ściślej współpracować z psychologami, psychiatrami i duchownymi, w celu skoordynowania holistycznej opieki nad pacjentem, które powinno obejmować także aspekty duchowości jednostki.

Artykuł podejmuje problematykę modlitwy Jezusowej w interpretacji wielkiego męża i ojca Kościoła św. Marka Eugenikosa. Hierarcha swoje rozważania opiera w głównej mierze na przesłaniu Pisma Świętego oraz spuściźnie patrystycznej. Szczególny nacisk kładzie on na rozróżnienie greckich pojęć takich jak: θεωρία oraz πρᾶξις. Każde ze słów tego modlitewnego wezwania niesie za sobą wyjątkowe – zarówno historyczne, jak i teologiczne przesłanie. Krótka objętościowo, ale obszerna w przekazie modlitwa serca odkrywa cząstkę mądrości i mocy Bożej. Owoce, które skrywa ona w sobie - zgodnie z zapewnieniem św. hierarchy - skosztują ci, którzy nie poprzestaną jedynie na jej podziwianiu, ale podejmą się jego trudu jej praktykowania i pielęgnowania w życiu codziennym.

Copyright of Studia Gdańskie is the property of Gdanskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdanska and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Rodzina jest najmniejszą jednostką zarówno społeczeństwa, jak i Kościoła. W ro­dzi­nie i poprzez rodzinę Kościół się realizuje i urzeczywistnia. Kościół, jako wspólnota osób ochrzczonych, ma spełniać misję głoszenia Dobrej Nowiny, która realizuje się w potrójny sposób: prorocki, kapłański i królewski. Ustawodawca ukazuje tę misję w kan. 204 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., stwierdzając: „Wiernymi są ci, którzy przez chrzest wszczepieni w Chrystusa, zostali ukonstytuowani Ludem Bożym i staw­szy się z tej racji na swój sposób uczestnikami kapłańskiego, prorockiego i kró­lew­skiego posłannictwa Chrystusa, zgodnie z własną każdego pozycją, są powołani do wypełniania misji, jaką Bóg powierzył pełnić Kościołowi w świecie”.

The article deals with issues connected with chosen stylistic characteristics of prayers in the paraphrase of David’s Psalter by Mikołaj Rej. The analyses aim to determine the stylistic features of the prayer and to point out the features which give it a unique character. Rej’s prayers are kept in the poetics and conventions of a psalm. They make use of the biblical imagery, at the same time complementing the preceding psalms. Emotional epithets, accumulated through synonymous attributes, play an important role in the stylistic shape of the text. Rej uses means characteristic of the elevated style: evaluating epithets, numerous periphrastic expressions and distinguished metaphors of the biblical origin. On the other hand, Rej’s writing witnesses visible instances of crossing the boundaries of the familiar biblical style. The analyzed texts often assume a conversational character and each request is expressed in an individual, spontaneous way by means of different syntactic structures and emotive lexicon.

Analizowany tekst Historii mego wieku... uznany jest za pamiętnik typowy dla sentymentalizmu. Jego autor, Franciszek Karpiński, nie był osobą duchowną, dlatego przyjęto, że leksyka religijna w tym tekście nie powinna odbiegać znacznie od przeciętnego języka, jakim posługiwano się w tej epoce. W artykule rozpatrzono słownictwo i frazeologię związaną semantycznie z religią, między innymi odnoszącą się do Boga, modlitwy, budynków sakralnych (kościół, kaplica, cerkiew), osób duchownych (ksiądz, zakonnik, mnich, pop, zakonnica). Mimo tego, że autor rzadko snuje refleksje dotyczące swojej wiary i religijności, jednak słownictwo związane z tymi zagadnieniami jest w tekście obecne i zróżnicowane, co świadczy, że w epoce uznanej powszechnie za czasy racjonalizmu i ateizmu pisarze – w tekstach opisujących życie codzienne – odwoływali się do religii.

The article is a presentation of the previously undiscussed prayer book Dworskie nabożeństwo, published in 1781 in Kalisz, a city which has a long tradition of publishing, mainly connected with the activities of Jesuits. Currently there are 6 known copies of this anonymously published prayer book (commissioned for print “by a priest of the former order of The Society of Jesus”), including the one unknown to XX century bibliographers, found in the Library of Elbląg, which has been recovered and made available recently. Dworskie nabożeństwo is a book constructed in a very original way. It contains 368 identical hexamerous prayers. Parts of the prayers are placed in tables, in a way that makes the reader consciously reconstruct the whole prayer from the elements divided between different rows in the table.

Ojcze nasz” to nie tylko jedna z najważniejszych wezwań Kościoła. To dany przez Samego Stwórcę wzór upodobanych przez Boga słów skierowanych „pod Jego adresem”. Już ponad dwa tysiące lat Modlitwa Pańska jest nieustannie powtarzana zarówno w domach, jak i świątyniach chrześcijańskich. To ponadto, najczęściej pierwsze modlitewne wezwanie, którego rodzice uczą swoje małe dzieci. Nie istnieje lepszy sposób zrozumienia istoty wiary i życia duchowego, jak wgłębienie się w jego proste i zarazem bogate w treści przesłanie. „Ojcze nasz” zdecydowanie wyróżnia się na tle innych modlitw Kościoła, a jej miejsce w nabożeństwach nigdy nie było przypadkowe.

Copyright of Studia Warmińskie is the property of University of Warmia & Mazury in Olsztyn and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Studia Oecumenica is the property of Editorial Office of the Faculty of Theology at the University of Opole and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of LUD is the property of Polish Ethnological Society / Polskie Towarzystwo Ludoznawcze and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Studia Gdańskie is the property of Gdanskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdanska and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

The prayer of a Christian is the subject of his daily care in the process of spiritual development. We can say that without it and its dynamic development it is not possible for the spiritual progress of the Christian and the Church in which he or she lives. It is also a very extensive subject of research and scientific work in the field of theology and especially the theology of spirituality. Hence, it must be treated in a multi-faceted and multi-directional way. Among all the different categories of prayer, community prayer and common prayer are very important. This distinction is necessary because it reveals to us the truth that every prayer has a communal character, but it is not always common. However, prayer celebrated together is the source of Christian life and the Church, and it is the clearest and most readable testimony of faith. [ABSTRACT FROM AUTHOR]