Search

Doelstellingen van het Actieplan “Minder virus in Tulp” zijn: Dit project organiseert de opstart en de uitvoering van een actieplan dat leidt tot minder virus in tulp in een economisch rendabele teelt. De aandacht ligt met name bij TBV, TVX, Augustaziek, ArMV en LSV. Uitvoering van het actieplan moet leiden tot enthousiasme en power in de sector waardoor ook nieuwe inspiratie voor innovaties ontstaat. De beoogde modulaire en stapsgewijze aanpak van dit project zorgt voor een duidelijke afbakening van doelstellingen, activiteiten en budget en maakt tussentijdse nadere invulling van activiteiten mogelijk. Dit verslag beschrijft een aantal onderzoeken die hebben plaatsgevonden vanaf de start van dit Actieplan.

Doelstellingen van het Actieplan “Minder virus in Tulp” zijn: Dit project organiseert de opstart en de uitvoering van een actieplan dat leidt tot minder virus in tulp in een economisch rendabele teelt. De aandacht ligt met name bij TBV, TVX, Augustaziek, ArMV en LSV. Uitvoering van het actieplan moet leiden tot enthousiasme en power in de sector waardoor ook nieuwe inspiratie voor innovaties ontstaat. De beoogde modulaire en stapsgewijze aanpak van dit project zorgt voor een duidelijke afbakening van doelstellingen, activiteiten en budget en maakt tussentijdse nadere invulling van activiteiten mogelijk. Dit verslag beschrijft een aantal onderzoeken die hebben plaatsgevonden vanaf de start van dit Actieplan.

De verspreiding van tulpenmozaïekvirus (TBV) in de tulpenteelt gebeurt door bladluizen en is voornamelijk tegen te gaan door selectie en het bestrijden van de bladluizen soor gewasbespuiting met pyrethroïden. Met de huidige middelen is daarmee een reductie van 50-70% haalbaar. Bij probleempartijen wordt in tulp ook minerale olie ingezet.

Een laag olie blijft drijven op de mest en remt hierdoor de vervluchtiging van ammoniak uit de mest.

Door het niet plaatsen van minerale olie op de Annex I lijst dreigt dit middel binnenkort te verdwijnen. In dit project worden de mogelijkheden van alternatieven voor minerale olie in lelie en Zantedeschia in kaart gebracht. Er wordt getracht het effect van minerale olie te benaderen dmv een combinatie van alternatieve olie plus insecticiden.

De verspreiding van tulpenmozaïekvirus (TBV) in de tulpenteelt gebeurt door bladluizen en is voornamelijk tegen te gaan door selectie en het bestrijden van de bladluizen soor gewasbespuiting met pyrethroïden. Met de huidige middelen is daarmee een reductie van 50-70% haalbaar. Bij probleempartijen wordt in tulp ook minerale olie ingezet.

Reactie op kritiek op de NEN-normen voor analysemethoden en metingen van organische contaminanten, met name PAK (polycyclische aromatische koolwaterstoffen) en minerale olie, in bodem en waterbodem (sediment). De NEN-normen zijn een compromis en de bruikbaarheid en beperkingen zijn inmiddels voldoende bekend; in specifieke situaties kan daar rekening mee worden gehouden

Naar aanleiding van toxiciteitexperimenten zijn milieu risicogrenzen voor minerale olie afgeleid, waarbij onderscheid wordt gemaakt naar fracties op basis van kookpunt (lengte van de koolstofketens). In dit onderzoek is onderzocht in hoeverre de voorgestelde risicogrenzen overeenkomen met waargenomen toxiciteit in veldsedimenten. Het oliegehalte werd in deze sedimenten bepaald door middel van XAD-extracties, waarmee het snel desorberend gehalte werd bepaald. Toxiciteit werd bepaald met een 10-daagse test met de slijkgarnaal Corophium volutator.

In lelie wordt minerale olie zeer frequent toegepast ter bescherming tegen virusoverdracht door bladluizen. Voor een aantal (relatief dure) minerale oliën is deze actieve werking verwoord op het etiket. Daarnaast zijn er een aantal (relatief goedkope) minerale oliën in de handel die met name onkruidbestrijding tot doel hebben. Vooral in periodes met relatief lage bladluizendruk wordt er soms wel eens vanuit kostenoverweging een alternatieve minerale olie toegepast. Het is onduidelijk in hoeverre alternatieve minerale oliën voldoen aan de optimale eigenschappen die nodig zijn voor een effectieve bescherming tegen virusoverdracht door bladluizen. Mogelijk dat door toepassing van deze alternatieve minerale oliën er onbewust een verhoogd risico wordt gelopen op virusoverdracht door bladluizen.

In lelie wordt minerale olie zeer frequent toegepast ter bescherming tegen virusoverdracht door bladluizen. Voor een aantal (relatief dure) minerale oliën is deze actieve werking verwoord op het etiket. Daarnaast zijn er een aantal (relatief goedkope) minerale oliën in de handel die met name onkruidbestrijding tot doel hebben. Vooral in periodes met relatief lage bladluizendruk wordt er soms wel eens vanuit kostenoverweging een alternatieve minerale olie toegepast. Het is onduidelijk in hoeverre alternatieve minerale oliën voldoen aan de optimale eigenschappen die nodig zijn voor een effectieve bescherming tegen virusoverdracht door bladluizen. Mogelijk dat door toepassing van deze alternatieve minerale oliën er onbewust een verhoogd risico wordt gelopen op virusoverdracht door bladluizen.

Naar aanleiding van toxiciteitexperimenten zijn milieu risicogrenzen voor minerale olie afgeleid, waarbij onderscheid wordt gemaakt naar fracties op basis van kookpunt (lengte van de koolstofketens). In dit onderzoek is onderzocht in hoeverre de voorgestelde risicogrenzen overeenkomen met waargenomen toxiciteit in veldsedimenten. Het oliegehalte werd in deze sedimenten bepaald door middel van XAD-extracties, waarmee het snel desorberend gehalte werd bepaald. Toxiciteit werd bepaald met een 10-daagse test met de slijkgarnaal Corophium volutator.

Om virusverspreiding in lelies zo veel mogelijk te beperken, wordt nu standaard (twee-) wekelijks gespoten met minerale olie in combinatie met pyrethroïde. Vooral de grote hoeveelheid minerale olie die bij deze bespuitingen nodig is, roept weerstand op bij milieuorganisaties en andere maatschappelijke organisaties. Om de hoeveelheid minerale olie te beperken is de mogelijkheid van selectief spuiten onderzocht, waarbij in de teelt van hoogwaardige (virusarme) schubbollen de standaardbespuiting van minerale olie plus pyrethroïde wordt toegepast en in de teelt van handelspartijen alleen pyrethroïdebespuitingen zonder minerale olie plaatsvinden. Voor deze handelspartijen, ongeveer 2/3 deel van het lelieareaal, is te verwachten dat het percentage virus zal oplopen als er geen minerale olie wordt gebruikt. Doel van het onderzoek is na te gaan wat het effect is van het verminderen van het gebruik van minerale olie op het uiteindelijke viruspercentage van leverbare lelies (broeierij). Hierbij is er van uitgegaan dat er verschillen zijn in virusresistentie tussen verschillende leliecultivars. Als het viruspercentage voldoende laag zou blijven, kan dat de mogelijkheid bieden het gebruik van minerale olie te verminderen. Bij de virusbestrijding in lelie gaat het om twee virussen: het symptoomloos lelievirus (LSV) en Lily Mottle Virus (leliemozaïekvirus, LMoV). De bestrijding zelf is gericht op bladluizen, de verspreider van het virus. In eerder uitgevoerde experimenten zijn al gegevens verzameld over het effect van het weglaten van bespuiting met minerale olie op het percentage leliemozaïekvirus (LMoV) bij leliecultivars die vatbaar zijn voor dit virus. In dit project is onderzocht hoe snel, bij een matige infectiedruk (5-10 %), virusverspreiding (LMoV en LSV) plaatsvindt in mogelijk LMoV-resistente cultivars (LA- en OT-hybriden). Daarnaast is een vatbare cultivar (Vivaldi) meegenomen om vergelijking met eerdere proeven mogelijk te maken. Dit onderzoek, uitgevoerd in 2005/2006, sluit nauw aan bij een soortgelijk onderzoek dat in 2004 werd uitgevoerd. Bij de analyses zijn de resultaten uit beide onderzoeken zoveel mogelijk gecombineerd.

Om virusverspreiding in lelies zo veel mogelijk te beperken, wordt nu standaard (twee-) wekelijks gespoten met minerale olie in combinatie met pyrethroïde. Vooral de grote hoeveelheid minerale olie die bij deze bespuitingen nodig is, roept weerstand op bij milieuorganisaties en andere maatschappelijke organisaties. Om de hoeveelheid minerale olie te beperken is de mogelijkheid van selectief spuiten onderzocht, waarbij in de teelt van hoogwaardige (virusarme) schubbollen de standaardbespuiting van minerale olie plus pyrethroïde wordt toegepast en in de teelt van handelspartijen alleen pyrethroïdebespuitingen zonder minerale olie plaatsvinden. Voor deze handelspartijen, ongeveer 2/3 deel van het lelieareaal, is te verwachten dat het percentage virus zal oplopen als er geen minerale olie wordt gebruikt. Doel van het onderzoek is na te gaan wat het effect is van het verminderen van het gebruik van minerale olie op het uiteindelijke viruspercentage van leverbare lelies (broeierij). Hierbij is er van uitgegaan dat er verschillen zijn in virusresistentie tussen verschillende leliecultivars. Als het viruspercentage voldoende laag zou blijven, kan dat de mogelijkheid bieden het gebruik van minerale olie te verminderen. Bij de virusbestrijding in lelie gaat het om twee virussen: het symptoomloos lelievirus (LSV) en Lily Mottle Virus (leliemozaïekvirus, LMoV). De bestrijding zelf is gericht op bladluizen, de verspreider van het virus. In eerder uitgevoerde experimenten zijn al gegevens verzameld over het effect van het weglaten van bespuiting met minerale olie op het percentage leliemozaïekvirus (LMoV) bij leliecultivars die vatbaar zijn voor dit virus. In dit project is onderzocht hoe snel, bij een matige infectiedruk (5-10 %), virusverspreiding (LMoV en LSV) plaatsvindt in mogelijk LMoV-resistente cultivars (LA- en OT-hybriden). Daarnaast is een vatbare cultivar (Vivaldi) meegenomen om vergelijking met eerdere proeven mogelijk te maken. Dit onderzoek, uitgevoerd in 2005/2006, sluit nauw aan bij een soortgelijk onderzoek dat in 2004 werd uitgevoerd. Bij de analyses zijn de resultaten uit beide onderzoeken zoveel mogelijk gecombineerd.

In this study, bioremediation parameters were determined and quantified for different clayey dredged sediments. The research described in this thesis increased the insight into the individual processes of physical ripening, biochemical ripening – including PAH and TPH degradation – that result from drainage of disposed water-logged sediments. This increased insight can be used to optimize conditions for ripening of dredged sediments at upland sediment disposal sites

In this study, bioremediation parameters were determined and quantified for different clayey dredged sediments. The research described in this thesis increased the insight into the individual processes of physical ripening, biochemical ripening – including PAH and TPH degradation – that result from drainage of disposed water-logged sediments. This increased insight can be used to optimize conditions for ripening of dredged sediments at upland sediment disposal sites

The present standard methods for the determination of mineral oil in environmental matrices give a total concentration. This concentration is not found to be a good estimate for ecotoxicological, human and agricultural risks. It is shown that the existing ISO standards for mineral oil and volatile compounds can be further developed to more risk based methods. This report is written to stimulate the discussion on the development of risk-based analytical procedures.

Important in this study was the landfarm on Kreekraksluizen where landfarming was investigated in cooperation with RIZA, during a period of more than 10 years, which made it possible to predict the effect of landfarming in the long term. The database for this site is unique and will be extended in the future. The large experimental research on Kreekraksluizen was supported by several studies at other sites and in the laboratories of Alterra. As a traditional management practice, slightly polluted sediments from ditches in the rural area of The Netherlands are spread over adjacent land. In experiments on the island of Goeree-Overflakkee, it has been shown that the practice of spreading of thin layers also led to fast, slow and very slow degradation of the PAH's present

Important in this study was the landfarm on Kreekraksluizen where landfarming was investigated in cooperation with RIZA, during a period of more than 10 years, which made it possible to predict the effect of landfarming in the long term. The database for this site is unique and will be extended in the future. The large experimental research on Kreekraksluizen was supported by several studies at other sites and in the laboratories of Alterra. As a traditional management practice, slightly polluted sediments from ditches in the rural area of The Netherlands are spread over adjacent land. In experiments on the island of Goeree-Overflakkee, it has been shown that the practice of spreading of thin layers also led to fast, slow and very slow degradation of the PAH's present

Effect van het spuiten met minerale olie op het voorkòmen van virusbesmetting bij tulp: verslag van onderzoek, uitgevoerd door PPO Sector Bloembollen

Although laboratory experiments show that non-aqueous phase liquid (NAPL) is retained in the unsaturated zone, no existing multiphase flow model has been developed to account for residual NAPL after NAPL drainage in the unsaturated zone. We developed a static constitutive set of saturation-capillary pressure relationships for water, NAPL and air that accounts for both this residual NAPL and entrapped NAPL. The set of constitutive relationships is formulated similarly to the set of scaled relationships that is frequently applied in continuum models. The new set consists of three fluid-phase systems: a three-phase system and a two-phase system, that both comply with the original constitutive model, and a newly introduced residual NAPL system. The new system can be added relatively easily to the original two- and three-phase systems. Entrapment is included in the model. The constitutive relationships of the non-drainable residual NAPL system are based on qualitative fluid behavior derived from a pore scale model. The pore scale model reveals that the amount of residual NAPL depends on the spreading coefficient and the water saturation. Furthermore, residual NAPL is history-dependent. At the continuum scale, a critical NAPL pressure head defines the transition from free, mobile NAPL to residual NAPL. Although the Pc-S relationships for water and total liquid are not independent in case of residual NAPL, two two-phase Pc-S relations can represent a three-phase residual system of Pc-S relations. A newly introduced parameter, referred to as the residual oil pressure head, reflects the mutual dependency of water and oil. Example calculations show consistent behavior of the constitutive model. Entrapment and retention in the unsaturated zone cooperate to retain NAPL. Moreover, the results of our constitutive model are in agreement with experimental observations.

Reactie op kritiek op de NEN-normen voor analysemethoden en metingen van organische contaminanten, met name PAK (polycyclische aromatische koolwaterstoffen) en minerale olie, in bodem en waterbodem (sediment). De NEN-normen zijn een compromis en de bruikbaarheid en beperkingen zijn inmiddels voldoende bekend; in specifieke situaties kan daar rekening mee worden gehouden

In deze studie zijn de risico's onderzocht van vier verschillende sedimenten die al gedurende vier tot acht jaar waren gereinigd met behulp van intensieve en extensieve landfarming. De biologisch beschikbare fracties zijn vastgesteld met chemische en fysische tests. Ecologische risico's zijn onderzocht met biotests en een bioaccumulatietoets. De resultaten zijn vergeleken met de chemische samenstelling en gegevens verkregen op de landfarm Kreekraksluizen. In de partiële extractie konden drie verontreinigingsfracties worden onderscheiden, namelijk snel, langzaam en zeer langzaam desorberend. Deze fracties konden in verband worden gebracht met de resultaten van biotests, bioaccumulatie en de biologische afbraak op de landfarm. De gemeten biologische beschikbaarheid geeft daarom mogelijkheden tot sturing van de biologische afbraak en inzicht in risico's op een landfarm.

In deze studie zijn de risico's onderzocht van vier verschillende sedimenten die al gedurende vier tot acht jaar waren gereinigd met behulp van intensieve en extensieve landfarming. De biologisch beschikbare fracties zijn vastgesteld met chemische en fysische tests. Ecologische risico's zijn onderzocht met biotests en een bioaccumulatietoets. De resultaten zijn vergeleken met de chemische samenstelling en gegevens verkregen op de landfarm Kreekraksluizen. In de partiële extractie konden drie verontreinigingsfracties worden onderscheiden, namelijk snel, langzaam en zeer langzaam desorberend. Deze fracties konden in verband worden gebracht met de resultaten van biotests, bioaccumulatie en de biologische afbraak op de landfarm. De gemeten biologische beschikbaarheid geeft daarom mogelijkheden tot sturing van de biologische afbraak en inzicht in risico's op een landfarm.

In het kader van een door RIKZ geleid onderzoek naar de effectconcentratie van minerale olie in sediment is de chemische verschijningsvorm van minerale olie nader onderzocht. Diverse methoden zijn gebruikt om zowel het totaalgehalte als specifieke oliefracties te meten. De methoden zijn kritisch geëvalueerd en hebben geleid tot een model waarin fracties van minerale olie worden onderscheiden met een verschillende bindingskracht met het sediment.

In het kader van een door RIKZ geleid onderzoek naar de effectconcentratie van minerale olie in sediment is de chemische verschijningsvorm van minerale olie nader onderzocht. Diverse methoden zijn gebruikt om zowel het totaalgehalte als specifieke oliefracties te meten. De methoden zijn kritisch geëvalueerd en hebben geleid tot een model waarin fracties van minerale olie worden onderscheiden met een verschillende bindingskracht met het sediment.