Search

Blog. Sense Ecology is een duurzaam en praktijkgerciht kunst-onderzoeksproject. Het project onderzoekt alternatieve manieren om het landschap te ervaren, en onderzoekt en ontwikkelt nieuwe methoden en hulpmiddelen voor biodiversiteitsonderzoek. Sense Ecology ontwerpt en ondersteund projecten die zich richten op zintuigelijke waarneming van de natuurlijke omgeving.

The Dutch conservation area Oostvaardersplassen was initiated as a rewilding project within the Netherlands’ protected area network. It came under the spotlight when management strategies and practices were criticized by scientists, conservation practitioners, and the public, from a number of perspectives – not all of which were compatible. This article reviews the origin, evolution, and application of the rewilding concept and examines the Oostvaardersplassen project as a case study. Our assessment demonstrates that the area was never an appropriate site for rewilding, beset by rudderless management, and led to a situation that was ecologically and ethically untenable. The case study is used to illustrate humanity’s evolving role in environmental protection where advances in the understanding of ecological complexity, animal behavior, and sentience, cannot be ignored when addressing environmental protection, problem solving, and management. Finally, it lays out options for the future in the absence of the three Cs of rewilding, the Cores, Corridors, Carnivores, and introduces the concept of the fourth C, Compassion. https://ijw.org/learning-to-rewild/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/

The Dutch conservation area Oostvaardersplassen was initiated as a rewilding project within the Netherlands’ protected area network. It came under the spotlight when management strategies and practices were criticized by scientists, conservation practitioners, and the public, from a number of perspectives – not all of which were compatible. This article reviews the origin, evolution, and application of the rewilding concept and examines the Oostvaardersplassen project as a case study. Our assessment demonstrates that the area was never an appropriate site for rewilding, beset by rudderless management, and led to a situation that was ecologically and ethically untenable. The case study is used to illustrate humanity’s evolving role in environmental protection where advances in the understanding of ecological complexity, animal behavior, and sentience, cannot be ignored when addressing environmental protection, problem solving, and management. Finally, it lays out options for the future in the absence of the three Cs of rewilding, the Cores, Corridors, Carnivores, and introduces the concept of the fourth C, Compassion. https://ijw.org/learning-to-rewild/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/

This article aims to supplement the three “golden rules” of rewilding – or three Cs – the Cores, Carnivores, and Corridors – by a fourth C – Compassion, in discussing the case of Oostvaardeplassen in The Netherlands. The cores refer to large, strictly protected ecologically intact areas, carnivores refer to natural predators, and corridors connect passages for fauna movements. We propose a fourth requirement: Compassion. This fourth C would ensure that any active (re)introduction must be in the interests of the individual animals involved. This article briefly explains the history of the Oostvaardeplassen project and leads into a discussion of the scientific (biological requirements of the species, area, and species fit, etc. ) and ethical (animal welfare, ecocentrism, etc.) constraints and opportunities for rewilding. All four Cs, we argue, are absent from Oostvaardeplassen, which can be considered an example of how rewilding should not be undertaken. Against this background, we propose an alternative way forward. https://www.ecos.org.uk/ecos-406-the-golden-rules-of-rewilding-examining-the-case-of-oostvaardersplassen/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/

This article aims to supplement the three “golden rules” of rewilding – or three Cs – the Cores, Carnivores, and Corridors – by a fourth C – Compassion, in discussing the case of Oostvaardeplassen in The Netherlands. The cores refer to large, strictly protected ecologically intact areas, carnivores refer to natural predators, and corridors connect passages for fauna movements. We propose a fourth requirement: Compassion. This fourth C would ensure that any active (re)introduction must be in the interests of the individual animals involved. This article briefly explains the history of the Oostvaardeplassen project and leads into a discussion of the scientific (biological requirements of the species, area, and species fit, etc. ) and ethical (animal welfare, ecocentrism, etc.) constraints and opportunities for rewilding. All four Cs, we argue, are absent from Oostvaardeplassen, which can be considered an example of how rewilding should not be undertaken. Against this background, we propose an alternative way forward. https://www.ecos.org.uk/ecos-406-the-golden-rules-of-rewilding-examining-the-case-of-oostvaardersplassen/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/helenkopnina/

In het Actieprogramma Gezondheid en Milieu (april 2002) staat dat VROM en VWS onderzoek zullen doen naar die aspecten waar handhaving kan bijdragen aan het behalen van gezondheidswinst (actienummer 15). De opdracht tot het onderhavige onderzoek is in dit kader gegeven. Doel van deze opdracht is dat de VROM-Inspectie meer inzicht krijgt in haar mogelijkheden de gezondheid van de mensen in Nederland te bevorderen. Dit onderzoek heeft hieraan bijgedragen door alle thema's op een rij te zetten waarvoor VROM beleid is en die effecten op de volksgezondheid kunnen hebben. Vervolgens is in een vast stramien informatie gegeven over de geschatte of gemeten omvang van gezondheids-effecten, de doelgroepen of activiteiten waardoor het probleem optreedt, en de wettelijke aangrijpings-mogelijkheden voor de VROM-Inspectie. De omvang van de gezondheidseffecten is beschreven door aan te sluiten bij het Beoordelingskader Gezondheid en Milieu. Het schaalniveau om de omvang van de gezondheidseffecten in kaart te brengen was heel Nederland. Naast informatie over de thema's was het verzoek van de opdrachtgever de thema's te ranken naar grootte van de omvang. Enkele beschikbare methoden om een weging naar grootte van de omvang zijn gekvalueerd. De DALY - een samengestelde maat om het verlies aan gezonde levensjaren in uit te drukken - en de zogenaamde GES-methode zijn met name beschouwd. Voor de gegenereerde informatie bleek er geen methode beschikbaar om de verscheidenheid in gezondheidseffecten naar omvang te kunnen wegen.

Demand for palm oil in Thailand has increased as a result of Thai policies promoting the use of biodiesel. This increased demand results in negative effects on ecosystem services and increases environment pollution. Most existing studies focus on global warming impact alone, while other environmental impacts are being overlooked. Moreover, several mitigation options are widely studied but none of them has been investigated for cost-effectiveness. Such information is crucial for decision makers to explore possibilities for improving environmental performance towards sustainable palm oil production in Thailand. Therefore, this thesis aimed to analyse environmental impacts in the past and future, and to explore possibilities for improving environmental sustainability of the palm oil sector in Thailand. These objectives have been met through an integrated environmental assessment by coupling a landscape model and sectoral model which can be seen as the novelty of this thesis.

To protect its natural heritage and biodiversity, Vietnam has established a system of ‘special use forest’ (SUFs) which is “the backbone of the national protected areas”. The ineffective management of SUFs based solely on the state leads to a decline in biodiversity and density of the forests. Recognizing this, collaborative or ‘co’-management for SUFs is advocated to get more participation and shared responsibilities and rights between government and non-state actors. However, it is widely noted that co-management is a particularly great challenge in Vietnam because of the nature of strong state control, decades of SUF conflicts, and the lack of capacity and initiatives of communities to negotiate with the government in co-management arrangements. This PhD thesis questions the degree to which co-management can be put in Vietnamese SUFs and the degree of ‘adaptiveness’ it can engender. Conditions of the economic, political and social context surrounding SUFs becomes key to any understanding of how co-management can be implemented, including insights into how co-management may need to be amended to adjust to ‘fit’ the context of mono-organisational states.

Boeren beheren steeds meer natuurgebieden door natuurbeheer te combineren met landbouw, recreatie of zorg. Tot voor kort zette dreigende ammoniakvervuiling elk plan van deze boeren voor bedrijfsontwikkeling op slot. De overheid bedacht een oplossing: een veehouder mag groeien, mits hij milieuwinst behaalt. Voor stikstofdepositie is dat geregeld via de ‘PAS’. Hoe werkt dat?

Pesticides are intensively used in agriculture across the globe to prevent or control pests, diseases, and weeds. In this process, improper pesticide registration, distribution and use has become more serious, which has resulted in heavy environmental and human health risks in many parts of the world. This holds especially true for developing countries, including Ethiopia where good agricultural practices are often poorly implemented. To safeguard human health and the environment, a strict regulatory policy is essential. In line with this, Ethiopia has developed pesticide registration and control procedures, which are regulations and directives in which the country also included different international agreements related to agropesticides. Therefore, the overall policy with respect to pesticide plays a key role in improving the environment, the health of growers and the surrounding community and stimulates the economic performance of the Ethiopian agricultural sector. However, there was no clear answer to the question whether the policy on pesticide registration, distribution and use was implemented in an effective and sustainable way. Arguably, governance failures are the origin of many environmental and human health problems regarding pesticides in developing countries. This paper argues that the influence of state and non-state actors and the relative importance of their interactions are the major structural characteristics of pesticide governance. However, it is still important to ask what governing mechanisms and actors are available and what can be developed further to promote sustainable pesticide governance. Therefore, the aim of this thesis is to investigate the pesticide policy-and-practice nexus, which includes the roles of governmental actors, private actors(traders) and farmers, and to review the actual and potential contribution from various governance actors in changing the existing (unsafe) pesticide practices in vegetables and cut flowers sector in which pesticides are used intensively.I have to conclude that both state and private actors hardly contribute to significant improvements in achieving sound pesticide management in Ethiopia. The state regulatory system has revealed an inability in controlling proper registration, distribution and safe use. Pesticide registration systems are not well established. A major challenge in pesticide registration is the double/ triple registration of pesticides with the same active ingredient (ai) but under different commercial names. Importing unregistered pesticides (only with import permits) by most flower growers allowed them to use extremely harmful/chemicals toxic to the environment and workers for higher risks. The government’s political commitment in this regard has never been observed in the floriculture industries, where there is no supervision or monitoring at all. In addition, commercial pesticide traders prove unable/unwilling to comply with regulations prescribed by the government proclamation. Among other problems, importation of pesticides with the wrong labels, conflicts of interest between importers (registrants) and double/triple registration of pesticides with the same (ai) under different commercial names cause confusion for retailers and farmers. Moreover, importation without obtaining a prior import permit and requests to import unregistered pesticides have grown over time. At the same time, the responsibility for controlling the pesticide market (inspection) failed in terms of quality control in distribution and use. The retailing of pesticides has been handled by unqualified and unlicensed retailers in shops and open markets with other commodities. Finally, this challenge is particularly critical at farm (local) level. There is substantial overuse, misuse and abuse of pesticides by end users, especially by smallholder farmers, due to lack of knowledge, technical support and training on hazards and risks associated with pesticides. Challenges to pesticide governance throughout the pesticide supply chain has resulted in negative policy outcomes for the environment and human health, particularly with the failure of state authorities to actively engage non-state actors in the complex pesticide registration, distribution and use system. Following the findings in this thesis, these situations call for the reshaping of the pesticide governance system throughout the country. To effectively address the human health and environmental impacts of pesticides requires a pesticide governance system that facilitates agricultural and environmental sustainability.

Deze casestudy geeft inzicht in de ontwikkeling van drie maatschappelijke initiatieven in het natuurdomein: de Levende Tuin, Tijdelijke Natuur en Red de Rijke Weide. Rond alle drie de initiatieven ontwikkelen zich krachtige discoursen over nieuwe mogelijkheden voor natuurontwikkeling. De netwerken rond de initiatieven lopen uiteen van losjes gekoppeld tot formeel verankerd. Uitdagingen voor het opschalen van de initiatieven liggen in het veranderen van het keuzegedrag van achtereenvolgens tuineigenaren, grondeigenaren en melkveehouders.

Deze casestudy geeft inzicht in de ontwikkeling van drie maatschappelijke initiatieven in het natuurdomein: de Levende Tuin, Tijdelijke Natuur en Red de Rijke Weide. Rond alle drie de initiatieven ontwikkelen zich krachtige discoursen over nieuwe mogelijkheden voor natuurontwikkeling. De netwerken rond de initiatieven lopen uiteen van losjes gekoppeld tot formeel verankerd. Uitdagingen voor het opschalen van de initiatieven liggen in het veranderen van het keuzegedrag van achtereenvolgens tuineigenaren, grondeigenaren en melkveehouders.

De natuurwetgeving en het omgevingsrecht groeien steeds meer naar elkaar toe. Dit komt tot uiting in het vrijwillig aanhaken van natuurvergunningen in de omgevingsvergunning onder de huidige Flora- en faunawet. In het wetsvoorstel Natuurbescherming is sprake van een verplichting tot aanhaken. Wanneer voor een locatiegebonden activiteit een omgevingsvergunning nodig is, moeten de natuurtoetsen onderdeel uitmaken van die omgevingsvergunning. Een separate Flora- en fauna-ontheffing (of Natura 2000-vergunning) is dan niet mogelijk. Het is de taak van de gemeente, het bevoegd gezag inzake een omgevingsvergunning, om te controleren of de initiatiefnemer bij een aanvraag omgevingsvergunning rekening heeft gehouden met mogelijke gevolgen van de handeling voor beschermde gebieden of soorten. Gemeenten spelen daarmee een actieve rol bij natuurbescherming. Het onderzoek natuurwetgeving en omgevingsrecht richt zich op de vragen of de voorgestelde integratie van soortbescherming in het ruimtelijk ordeningsspoor via het wetsvoorstel Natuurbescherming tot minder regeldruk leidt en of gemeenten voldoende zijn uitgerust voor hun nieuwe taak. Trefwoorden: natuurwetgeving, omgevingsrecht, natuurvergunning, omgevingsvergunning, natuurbescherming, soortbescherming, Flora-en faunawet, Natura 2000, Wabo

Dit rapport geeft een evaluatie van de provinciale vrijstellingslijst, waarbij de schade en overlast van de soorten van de provinciale vrijstellingslijst en zeven extra soorten in beeld zijn gebracht. Per soort is informatie opgenomen over de staat van instandhouding van de soort, de landelijke verspreiding, de aard van de schade of overlast, een inschatting of de schade of overlast in het gehele land optreedt en een overzicht van andere preventieve maatregelen om schade of overlast te voorkomen. Deze informatie helpt het rijk en de provincies bij het besluit om soorten op de vrijstellingslijsten te handhaven, toe te voegen dan wel van de lijst te verwijderen.

Een veldspuit kun je na gebruik spoelen op het veld om vervolgens het restwater te verspuiten. Een andere optie is het gebruik van biologische filterbakken bij de vul- en wasplaats, die het afvalwater van de veldspuit zuiveren. Voor akkerbouwers die zo de emissie vanaf het erf willen terugdringen, zijn er verschillende systemen op de markt.

Drijvend bouwen geniet in Nederland en internationaal veel aandacht. Gezien de relatief nieuwe ontwikkelingen is er echter nog weinig over de langdurige effecten op bijvoorbeeld waterkwaliteit bekend. Vanwege internationale kansen en kennisvragen is eind 2013 een onderzoek gestart naar de effecten van drijvende woningen op de waterkwaliteit met de focus op mitigerende maatregelen om de ontwikkelingen verder te stimuleren.

Advisory service provisioning on sustainability issues such as environmental care and food safety is considered suboptimal in privatized extension systems, which comprise a diverse set of private advisors. Apart from funding dedicated ‘public good’ projects, government also relies on these advisors to address sustainability issues in their regular service contacts with farmers. Policy measures have hence been proposed to stimulate farmer demand for such sustainable farm management (SFM) advice (pull measures) and to build capacity among advisors (push measures). This paper assesses two interventions, in nutrient management and mastitis prevention, that integrate pull measures (awareness building and economic incentives) and push measures (promoting facilitative advisory styles and optimizing knowledge system linkages) to stimulate advisory service provisioning on SFM. Results indicate that effectiveness appears to depend on an adequate mix of, and balance between, push and pull measures. Awareness building is a prerequisite to creating demand for such services and appears more important than economic incentives. However, awareness is not built by the interventions alone; indeed, a lack of awareness may not be the main problem: the broader institutional context may not be conducive to a proactive approach to addressing SFM if regulatory frameworks are unclear and inconsistent. The main conclusion is that, despite interventions having an impact, it is uncertain whether the demand for, and supply of, SFM advice will be sustained after interventions are withdrawn

In het onderhavige artikel, dat voor een belangrijk deel is gebaseerd op de ervaringen met milieutechnologie binnen de Sectie Milieutechnologie van Wageningen Universiteit, wordt een schets gegeven van de betekenis van de milieutechnologie voor het ontwikkelen van een duurzame samenleving. De opvatting hierover is de afgelopen decennia sterk veranderd. Het is nu algemeen aanvaard dat de oplossing voor de wereldwijde klimaat- en milieuproblematiek voor een zeer belangrijk deel zal moeten komen van de technologie, met name van de milieutechnologie, aldus Rulkens

Alterra heeft samen met Waterschap Peel en Maasvallei de werking van een speciale variant van peilgestuurde drainage (het systeem Van Iersel) onderzocht. Dit is een drainagesysteem waarbij de drains niet uitkomen op een verzamelsloot, maar worden aangesloten op een verzameldrain die uitmondt in een pvc-koker en waarbij de hoogte van de ontwateringsbasis kan worden gevarieerd: peilgestuurde samengestelde drainage. Het onderzoek vond plaats naar aanleiding van claims van boeren die betoogden dat het juist toepassen van drainage de verdroging tegengaat en de waterkwaliteit verbetert. De belangrijkste conclusie uit dit literatuur- en modelonderzoek is dat peilgestuurde drainage inderdaad kan zorgen voor een structurele verhoging van de grondwaterstand zonder dat de landbouwkundige gebruiksfuncties daaronder te leiden hebben. Voorwaarde is wel dat tegelijkertijd de drainagebasis wordt verhoogd

The Dutch ministries of Infrastructure and Environment and the ministry of Economic Affairs are developing management measures to protect the seafloor in the Frisian Front (FF) and Central Oysterground (CO) areas of the Dutch EEZ. In the consultations with the fishing industry and environmental NGO’s the following questions were raised about the impact of the flyshoot fishery: a. Where do fishermen deploy flyshoot (or other bottom seine gear) and what is the value of the landings taken. b. What are the effects of the flyshoot on the ecology of the benthos in general, and in particular in the areas where this gear is being deployed. What is the recovery potential of the seafloor if there would be no flyshooting. c. How do the effects of the flysoot compare to the effects of the other towed demersal gear in the typical flyshoot grounds.

Boeren beheren steeds meer natuurgebieden door natuurbeheer te combineren met landbouw, recreatie of zorg. Tot voor kort zette dreigende ammoniakvervuiling elk plan van deze boeren voor bedrijfsontwikkeling op slot. De overheid bedacht een oplossing: een veehouder mag groeien, mits hij milieuwinst behaalt. Voor stikstofdepositie is dat geregeld via de ‘PAS’. Hoe werkt dat?