Search

Günümüzde, insanın çevreye müdahaleleri ile gerçekleşen antropojenik değişimler küresel ölçekteki en önemli sorunlardandır. Çalışmanın konusu, iklim değişikliği/değişkenliği çerçevesinde ekstrem hava olaylarının alansal ve zamansal değişkenliğinin özelliklerini değerlendirmektir. Bu kapsamda, Marmara Bölgesi özelindeki meteoroloji istasyonlarının sıcaklık verileri ekstrem sıcaklıklar kapsamında analiz edilmiştir. Marmara Bölgesi, coğrafi konumu nedeniyle önemli iklimsel açıdan önemli bir geçiş alanıdır ve bölge jeomorfolojik olarak da farklılıkları içerisinde barındırır. Çalışma kapsamında kullanılan veriler Meteoroloji Genel Müdürlüğü tarafından sağlanmıştır. Sıcaklık verilerinin homojenliği, Pettitt, Buishand Sıra ve Standart Normal Homojenlik Testleri ile sınanmıştır. Ardından ETCCDMI (İklim değişikliği Belirleme, Görüntüleme ve İndis Uzman Grubu) tarafından belirlenen indisler hesaplanmıştır. Homojenlik analizleri kapsamında, sıcaklık verilerinde belirli yıllarda kırılmalar tespit edilmiştir. Kırılmalar, 1997-98 yılları ile 2006-2007 dönemlerinde gözlemlenmiştir. Bunların nedenleri arasında, kullanılan istasyonlara doğal olmayan müdahaleler, veri setlerinin ölçümlerindeki değişimler, şehirleşme gibi unsurların etkileri sayılabilir. Ayrıca, etkilerini ekstrem sıcaklıklarda sıklıkla görmeye başladığımız iklimsel değişkenlik verilerdeki homojenliğin bozulmasına neden olmaktadır. Ekstrem sıcaklık indislerinin sonuçlarında alansal ve zamansal (mevsimsel) değişmeler gözlenmiştir. Çalışma alanı içerisinde özellikle şehir/kır farkı belirgindir. Şehirleşmenin açık bir şekilde gözlendiği; İstanbul, Bursa ve Balıkesir gibi istasyonlarda sıcak gün ve gece sayıları yüksek iken, kırsal alanlarda azdır. Bu kapsamda da sınırlar içerisinde dar alanda değişkenlikler belirgindir. Özellikle serin günler ve serin geceler yaz ve kış mevsimlerinde oldukça az yaşanmaktadır. Bunun yerine sıcak gün ve sıcak gece indislerinde belirgin bir artış egemendir.

Trace elements are essential biomolecules for the organism as they are cofactors of various enzymes. The amount of minerals in animal biochemistry gives information about the mineral concentration in plants and soil. Thus, it allows the examination of resistance or susceptibility to diseases in animals living in the region. In this study, it was aimed to examine the levels of some trace elements, which have important effects on the immune system, in sheep in the Marmara region. In the study, blood sera obtained from 74 sheep in 7 provinces (Çanakkale, Düzce, İstanbul, Kırklareli, Sakarya, Tekirdağ, Yalova) in the Marmara region were used. Copper and zinc levels in serum samples collected were examined by spectrophotometer. Trace element concentrations in the blood serum of sheep in the Marmara region were determined to provide data for future studies. Regional differences were examined by calculating the average mineral substance content., İz elementler çeşitli enzimlerin kofaktörü oldukları için organizma gerekli biyomoleküllerdir. Minerallerin hayvan biyokimyasındaki miktarları bitkilerdeki ve topraktaki mineral konstrasyonu hakkında bilgi vermektedir. Böylece bölgede yaşayan hayvanlarda, hastalıklara direncin ya da yatkınlığın incelenmesine olanak sağlamaktadır. Bu çalışmada immun sistem için önemli etkileri olan bazı iz elementlerin, Marmara bölgesinde yetiştirilen koyunlardaki seviyelerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada Marmara bölgesindeki 7 ilde (Çanakkale, Düzce, İstanbul, Kırklareli, Sakarya, Tekirdağ, Yalova) yetiştirilen 74 adet koyun kan serumları kullanılmıştır. Serum numunelerinde bakır ve çinko seviyeleri Atomik Absorpsiyon spektrofotometre (AAS) cihazı ile incelenmiştir. Marmara bölgesindeki koyunların kan serumlarında Cu ve Zn konsantrasyonları mevcut durumun gözlenmesi ve sonraki çalışmalara veri teşkil etmesi amacıyla, ortalama madde miktarları belirlenerek bölgesel farklılıklar değerlendirilmiştir.

Amaç – Bu araştırmanın amacı stratejik yenilik yönetiminin işe adanmışlık üzerine etkisini belirlemektir. Yöntem – Araştırmada nicel araştırma modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Marmara Bölgesindeki aile şirketleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunu ise bu şirketlerdeki çalışanlar oluşturmaktadır. Araştırmada İşe Adanmışlık Ölçeği ve Stratejik İnovasyon Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada verileri analiz etmek amacıyla tanımlayıcı istatistiksel analizleri, t-testi, ANOVA, korelasyon, Regresyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular – Araştırmaya katılan çalışanların yenilik stratejisi, örgüt yapısı, inovasyon kültürü, teknoloji yeteneği, müşteri ve tedarikçilerle ilişkiler konusunda olumlu düşündükleri görülmektedir. Araştırmaya katılan çalışanlar, başarısızlıkları öğrenme fırsatı olarak gördüklerini, teknolojideki yeni gelişmeleri izlediklerini, resmi iletişimi kolaylaştırmak amacıyla çalışma yapıldığını, ilerleme eylem planlarının olduğunu ifade etmektedirler. Araştırma katılımcıları yöneticilerin teknolojik hedeflerin yeni fikirlerin değerlendirilmesine rehberlik ettiğini, işletmenin itibarının önemli olduğunu, tedarikçilerin ve müşterilerin bu süreçte önemli olduklarını belirtmektedirler. Araştırma örneklem grubunun cinsiyetleriyle, stratejik inovasyon ve işe adanmışlık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı görülmektedir. Araştırmaya katılanların mesleki kıdemleriyle yenilik stratejisi arasında bir ilişkinin olduğu görülmektedir. Araştırmaya katılan çalışanların stratejik inovasyon ile ilgili görüşleriyle işe adanmışlık ile ilgili görüşleri arasında pozitif yönlü yüksek düzeyde bir ilişkinin olduğu görülmektedir. Tartışma – İşe adanmışlıkla stratejik inovasyon arasında anlamlı bir ilişki olduğu, işe adanmışlığın stratejik inovasyonun anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmüştür. Araştırmanın bulguları stratejik yenilik yönetiminin işe adanmışlık ile güçlü bir bağının olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca araştırmada stratejik yenilik yönetiminin çalışanlar üzerinde önemli bir etkisinin olduğu görülmüştür. Purpose – The purpose of this research is to determine the effect of strategic innovation management on commitment. Design/methodology/approach – In the research, relational scanning model, one of the quantitative research models, was used. Family companies in the Marmara Region constitute the universe of the research. The sample group of the research is the employees in these companies. Commitment to Work Scale and Strategic Innovation Scale were used in the study. Descriptive statistical analyzes, t-test and ANOVA, correlation and regression analysis were performed on the data obtained in the study. Findings – It is seen that the employees participating in the study think positively about innovation strategy, organizational structure, innovation culture, technology ability, relations with customers and suppliers. They state that the employees participating in the research see failures as an opportunity to learn, they follow new developments in technology, studies are carried out to facilitate formal communication, and there are action plans for progress. Research participants state that managers' technological goals guide the evaluation of new ideas, the reputation of the enterprise is important, suppliers and customers are important in this process. It is observed that there is no significant relationship between the gender of the research sample group and the levels of strategic innovation and commitment to work. It is seen that there is a relationship between the professional seniority of the participants and the innovation strategy. It is observed that there is a high-level positive relationship between the views of the employees participating in the study on strategic innovation and their views on commitment to work. Discussion – It was observed that there was a significant relationship between commitment to work and strategic innovation, and that commitment to work was a significant predictor of strategic innovation. The findings of the study reveal that strategic innovation management has a strong link with business commitment. In addition, it was seen in the research that strategic innovation management has a significant effect on employees.

In this study, the annual total ETo values were estimated using the FAO Penman-Monteith method for 18 meteorological stations in the Marmara Region between the years 1990-2020 and their spatial and temporal changes were evaluated. For this purpose, annual total ETo trends were determined for each station using the non-parametric Mann-Kendall test and Sen method, and ETo maps were prepared using the Geographical Information System (GIS) Inverse Distance Weighted (IDW) interpolation method. According to the results of the study, the annual total ETo values varied between 742.3-1440.7 mm. While statistically significant increasing trends were determined in ETo values for Edirne, Kocaeli, Sakarya, Bozcaada, Çanakkale, Kırklareli, Uzunköprü, Tekirdağ, İpsala and Dursunbey stations, the trends were significantly decreasing for Kumköy-Kilyos and Keles stations. However, the increasing trends in ETo for Bandırma, Bursa, Şile, Florya and Gönen stations and the decreasing trend determined for Bilecik were not statistically significant. According to the annual average ETo map, ETo has reached high values in the western parts of the Marmara Region (south of Edirne, west of Balıkesir and Çanakkale), while ETo values have decreased in the east of Kırklareli and Tekirdağ (in the northern parts of the region) and east of Istanbul, Kocaeli and Sakarya (in the eastern parts of the region). In addition, while the average ETo values for long-term years were low in Kırklareli, the east of Tekirdağ, Kocaeli and Sakarya, statistically significant increasing trends were determined in the annual total ETo values calculated from the data of meteorology stations in these provinces., Bu çalışmada, Marmara Bölgesinde bulunan 18 meteoroloji istasyonu için 1990-2020 yılları arası aylık iklim verileri kullanılmış ve FAO Penman-Monteith yöntemi ile yıllık toplam ETo değerleri tahmin edilerek alansal ve zamansal değişimleri değerlendirilmiştir. Bu amaçla, her bir istasyon için parametrik olmayan Mann-Kendall testi ve Sen yöntemi kullanılarak yıllık toplam ETo eğilimleri belirlenmiş ve coğrafi bilgi sistemleri (CBS) Ters Mesafe Ağırlıklı (IDW) enterpolasyon yöntemi kullanılarak ta ETo haritaları hazırlanmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, yıllık toplam ETo değerleri 742.3-1440.7 mm arasında değişim göstermiştir. Edirne, Kocaeli, Sakarya, Bozcaada, Çanakkale, Kırklareli, Uzunköprü, Tekirdağ, İpsala ve Dursunbey istasyonları için ETo değerlerinde istatistiksel olarak önemli artış eğilimleri belirlenirken, Kumköy-Kilyos ve Keles istasyonları için eğilimler önemli düzeyde azalan yönde olmuştur. Bununla birlikte, Bandırma, Bursa, Şile, Florya ve Gönen istasyonları için gerçekleşen ETo artış eğilimleri ile Bilecik için belirlenen azalış eğilimi istatistiksel olarak önemli olmamıştır. Yıllık ortalama ETo haritası değerlendirildiğinde, Marmara Bölgesi’nin batı kesimlerinde (Edirne’nin güneyi, Balıkesir’in batısı ve Çanakkale) ETo yüksek değerlere ulaşmıştır. Bölgenin kuzey kesimlerinde; Kırklareli ve Tekirdağ’ın doğusunda ve bölgenin doğu kesimlerinde; İstanbul’un doğusu, Kocaeli ve Sakarya’da ETo değerleri düşmüştür. Ayrıca Kırklareli, Tekirdağ’ın doğusu, Kocaeli ve Sakarya’da uzun yıllar ortalama ETo değerleri düşük bulunurken, bu illerde ki meteoroloji istasyonları verilerinden hesaplanan yıllık toplam ETo değerlerinde istatistiksel olarak önemli düzeyde artış eğilimleri belirlenmiştir.

Manisalı EB. Marmara Popülasyonunda Auricula Morfometrisinin İncelenmesi. Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Anatomi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ, 2022. Karmaşık bir duyu organı olan kulağın en dış kısmında bulunan ve yüz bölgesinin estetik görüntüsüne de katkıda bulunan auricula, çevreden gelen ses dalgalarının toplanarak dış kulak yoluna iletilmesini sağlar. Ayrıca gözlük, küpe, kulaklık ve cerrahi maske gibi yardımcı ekipmanların yerleştirilmesinde kafanın her iki yanındaki çıkıntı özelliği kullanılan auricula'nın anomalileri ya da travmaya bağlı değişiklikleri bireylerde estetik ve işitsel sorunlara yol açmaktadır. Bunların giderilmesi için uygulanacak cerrahi işlemler ve yerleştirilecek protezler içinse auricula'nın yerleşimine ve kompleks yapısına ait detaylı morfometrik bilgilere ihtiyaç duyulmaktadır. Ayrıca, "müzik kulağı" söyleminden yola çıkarak, sesin algılanmasında önemli bir göreve sahip olan auricula'nın profesyonel olarak müzikle uğraşanlar ile toplumun diğer bireyleri arasında anatomik farklılıklara sahip olup olmadığı merak edilmektedir. Çalışmamızda, duyulan bu ihtiyaçlar çerçevesinde yaşadığımız Marmara Bölgesi popülasyonundaki auricula morfolojisine ait ortalama değerleri saptanması, pandemi nedeniyle kullanılan cerrahi maskelerin değişikliğe yol açıp açmadığının belirlenmesi ve "müzik kulağı" söyleminin auricula morfometrisi ile ilişkili olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamıza 53'ü erkek (21'i müzisyen) 30'u kadın (9'u müzisyen) toplam 83 gönüllü katılmış olup katılımcıların auricula'larına ve yüz bölgesine ait morfometrik ölçümleri dijital bir kumpas ve esnek olmayan bir mezura yardımıyla ölçülmüştür. Katılımcılara ayrıca demografik özellikleri ve gözlük/kulaklık kullanımı gibi bilgilerin sorulduğu kısa bir anket uygulanmıştır. Çalışmamız, Helsinki Bildirgesine uygun şekilde kişisel bilgilerinin korunarak gerçekleştirilmiş, elde edilen veriler GraphPad Prism versiyon 8.0 yazılımı ile tanımlayıcı ve karşılaştırıcı (Mann-Whitney-U testi, One Way ANOVA testi) istatistikler ile analiz edilmiştir. İstatiksel anlamlılık değeri p

Zeytin, yazılı ve yazısız kaynaklarda insanlık tarihi boyunca önemli olmuştur. Zeytin meyvesinden ağacına, dalından yaprağına hatta yağına kadar kutsal kabul edilerek, adeta yaşamı yansıtan anlam yüklenmiştir. Akdeniz coğrafyasındaki varlığıyla bu havzadaki ülkelerin Akdeniz kültürünü temsil etmiştir. Türkiye‟de de doğal iklim ve coğrafi koşullara dayalı kendiliğinden yetişen zeytin, sofralık ve yağlık üretiminde farklı bölgelerde farklı yönleriyle ön plana çıkmıştır. Marmara‟nın güneybatısında yağlık, güneydoğusunda ise sofralık zeytin yetişmiştir. Bu çalışmada 1923-1960 yılları arasında Cumhuriyet Döneminde Marmara Bölgesindeki zeytin faaliyetine dair alınan kararlar, uygulamalar, araştırmalar ve basına yansıması üzerinde durulmaya çalışılmıştır. 1920-1930 yılları arasında T.B.M.M. zabıt ceridelerindeki görüşmeler ve yine bu dönemde hazırlanan Zeytin Raporu ana kaynaklardan biri olmuştur. 1930-1960 yılları arasında zeytin faaliyetlerine dair yayınlanan yerel ve ulusal gazetelerdeki haberlerde nasıl yer aldığı bu dönem için ana kaynağımızı teşkil etmektedir. Beraberinde yine bu dönemdeki zeytin üzerine yayınlanan dergilerde zeytincilik konusunda yapılan araştırma ve yazılar incelenmiştir. Zeytin tarımı, hastalıkları ve haşeratları mücadelesi, ıslah çalışmaları, fiyat politikası, zeytin ve zeytinyağının ekonomik değeriyle birlikte diğer tali etkilerine dair yıllara göre değişim incelenmiştir. 1923-1960 yılları arasında zeytin üretimi, zeytinyağının elde edilmesi ve sabun imalatına dair aksaklıkları zeytin faaliyeti çerçevesinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. Olive has been important throughout human history in written and unwritten sources. From the olive fruit to the tree, from the branch to the leaf, and even to the oil, it is considered sacred and a meaning that reflects life has been given. With its presence in the Mediterranean geography, it represented the Mediterranean culture of the countries in this basin. In Turkey, there have been differences in the production of self-grown olives, tableware and oil based on natural climate and geographical conditions. Olive oil is grown in the southwest of Marmara, and table olives are grown in the southeast. In this study, “What are the decisions, practices, researches and the reflection on the press regarding the olive activity in the Marmara Region in the Republican Period between 1923- 1960?” We sought an answer. Between 1920-1930 T.B.M.M. The negotiations in the minutes and the Olive Report prepared in this period were one of the main sources. Our main subject is how it took place in the news in local and national newspapers about olive activities between 1930-1960. We also examined the researches and articles on olive cultivation in the journals published on olives in this period. We have compiled olive cultivation, disease and pest control, improvement studies, price policy, economic value of olives and olive oil, as well as other secondary effects. In this period, we evaluated the problems related to olive production, olive oil production and soap production within the framework of olive activity.

Su, canlılarda yaşamın devamı için bir ihtiyaç olmasının yanı sıra geçmişten günümüze pek çok kültürde kullanılagelen önemli bir öge olmuştur. İnsanın su ile olan ilişkisi toplumsal hayatın, yerleşimlerin ve dolayısıyla mimarinin etkilenmesini sağlamıştır. Su ögesi, farklı yapı türlerinde hem yapı içerisinde hem de yapılı çevrede mimari bir unsur olarak yer almıştır. İslam mimarisi ibadet yapılarında, su ögelerini merkeze alan veya ibadet mekânı içerisine dâhil eden çeşme, süs havuzu, şadırvan gibi uygulamalar yapılmıştır ve yapılmaya devam etmektedir. Durağan ve akan olmak üzere, farklı biçimlerde kullanımlarıyla su, fiziki temizlenme ile birlikte, ruhsal arınma, yenilenme, canlanma gibi mesajları da içeren; dünya hayatı ve cennet tasvirini kullanıcı zihninde canlandıran bir algı unsurudur. Bu çalışmada; cami mimarisinde bir tasarım elemanı olarak kullanılan suyun mekân içerisinde bilinçli bir şekilde algı unsuru oluşturma durumu ve algısal etkileri incelenmiştir. Osmanlı Devletinden 2022 yılına kadar olan süreçte inşa edilmiş Marmara Bölgesinde yer alan çeşitli camilerin iç mekânlarında bulunan müstakil su ögeleri örneklemi belirlenerek; biçimsel özellikleri, kullanım amaçları ve suyun fiziksel özellikleri yönüyle değerlendirilmiştir. Nitel araştırma yöntemleri kullanılarak yapılan bu araştırmada veriler, literatür ve dijital kaynak taraması yöntemi ile elde edilmiştir. Çalışmanın özgün niteliğiyle literatüre katkı sağlaması beklenmektedir., Water has been an element suitable for use in many cultures to be supplemented as well as a support for the continuation of living things. Human's relationship with water has affected social life, settlements, and therefore architecture. The water element has taken place as an architectural element in different types of buildings, both inside the building and in the built environment. In Islamic architectural worship structures, applications such as fountains, ornamental pools, and fountains, which center the water elements or include them in the place of worship, have been made and continue to be made. With its use in different forms, static and flowing, water, which contains messages such as physical purification, spiritual purification, renewal and revitalization; It is an element of perception that enlivens the depiction of worldly life and heaven in the mind of the user. In this study, the conscious perception of water, which is used as a design element in mosque architecture, and its perceptual effects are examined. By determining the sample of detached water elements in the interior spaces of various mosques in the Marmara Region, which were built in the period from the Ottoman Empire until 2022; It has been evaluated in terms of its formal properties, usage purposes and physical properties of water. In this research, which was carried out using qualitative research methods, the data were obtained by literature and digital source scanning method. Due to the original nature of the study, it is expected to contribute to the literature.

Son yıllarda küresel ısınma ve iklim değişikliği, hızlı nüfus artışı, sanayileşme ve sürdürülebilir gıda üretiminin sağlanması, su kaynaklarının etkin bir şekilde kullanılmasını gerekli kılmıştır. En büyük su kullanıcısı ise tarımdır. Referans bitki su tüketimi (ETo) tarımsal su yönetiminde, sulama projeleri ve sulama programlarının hazırlanmasında önemli bir role sahiptir. Bu çalışmada, Marmara Bölgesinde bulunan 18 meteoroloji istasyonu için 1990-2020 yılları arası aylık iklim verileri kullanılarak FAO Penman-Monteith yöntemi ile yıllık toplam ETo değerleri tahmin edilerek alansal ve zamansal değişimleri değerlendirilmiştir. Bu amaçla, her bir istasyon için parametrik olmayan Mann-Kendall testi ve Sen yöntemi kullanılarak yıllık toplam ETo eğilimleri belirlenmiş ve coğrafi bilgi sistemleri (CBS) Ter Mesafe Ağırlıklı (IDW) enterpolasyon yöntemi kullanılarak ta ETo haritaları hazırlanmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, yıllık toplam ETo değerleri 742,3-1440,7 mm arasında değişim göstermiştir. ETo eğilim analizlerine göre, Edirne, Kocaeli, Sakarya, Bozcaada, Çanakkale, Kırklareli, Uzunköprü, Tekirdağ, İpsala ve Dursunbey istasyonları için istatistiksel olarak önemli artış eğilimleri belirlenirken, Kumköy-Kilyos ve Keles istasyonları için eğilimler önemli düzeyde azalan yönde olmuştur. Bununla birlikte, Bandırma, Bursa, Şile, Florya ve Gönen istasyonları için gerçekleşen ETo artış eğilimleri ile Bilecik için belirlenen azalış eğilimi istatistiksel olarak önemli olmamıştır. Yıllık ortalama ETo haritası değerlendirildiğinde, Marmara Bölgesi’nin batı kesimlerinde (Edirne’nin güneyi, Balıkesir’in batısı ve Çanakkale) ETo yüksek değerlere ulaşmış, bölgenin kuzey kesimlerinde Kırklareli ve Tekirdağ’ın doğusunda ve bölgenin doğu kesimlerinde İstanbul’un doğusu, Kocaeli ve Sakarya’da ETo değerleri düşmüştür. Ayrıca Kırlareli, Tekirdağ’ın doğusu, Kocaeli ve Sakarya’da uzun yıllar ortalama ETo değerleri düşük bulunurken, bu illerde ki meteoroloji istasyonları verilerinden hesaplanan yıllık toplam ETo değerlerinde istatistiksel olarak önemli düzeyde artış eğilimleri belirlenmiştir. In recent years, global warming and climate change, rapid population growth, industrialization and ensuring sustainable food production have made it necessary to use water resources effectively. The biggest water user is agriculture. Reference crop evapotranspiration (ETo) has an important role in agricultural water management, irrigation projects and preparation of irrigation schedules. In this study, the annual total ETo values were estimated using the FAO Penman-Monteith method for 18 meteorological stations in the Marmara Region between the years 1990-2020 and their spatial and temporal changes were evaluated. For this purpose, annual total ETo trends were determined for each station using the non-parametric Mann-Kendall test and Sen method, and ETo maps were prepared using the Geographical Information System (GIS) Inverse Distance Weighted (IDW) interpolation method. According to the results of this study, the annual total ETo values varied between 742.3-1440,7 mm. According to the ETo trend analysis, statistically significant increasing trends were determined for Edirne, Kocaeli, Sakarya, Bozcaada, Çanakkale, Kırklareli, Uzunköprü, Tekirdağ, İpsala and Dursunbey stations, while the trends were significantly decreasing for Kumköy-Kilyos and Keles stations. However, the increasing trends in ETo for Bandırma, Bursa, Şile, Florya and Gönen stations and the decreasing trend determined for Bilecik were not statistically significant. When the annual average ETo map is evaluated, it is seen that ETo has reached high values in the western parts of the Marmara Region (south of Edirne, west of Balıkesir and Çanakkale), while in the northern parts of the region, east of Kırklareli and Tekirdağ, and in the eastern parts of the region, east of Istanbul, Kocaeli and Sakarya, ETo values decreased. In addition, while the annual average ETo values were found to be low in Kırlareli, the east of Tekirdağ, Kocaeli and Sakarya, statistically significant increasing trends were determined in the annual total ETo values calculated from the data of meteorology stations in these provinces.

Bu çalışmada, Marmara Bölgesi'nde, klimatolojik yağış açığı indisinin 1975-2018 yılları arasındaki zamansal değişimi Mann-Kendall trend analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Çalışmada kullanılan meteoroloji istasyonlarına ait yağış değerlerinin 461 mm ile 828 mm arasında değiştiği ve ortalama değerin 644 mm olduğu tespit edilmiştir. Çalışmayı içeren dönem içerisinde, özellikle 1989, 2008 ve 2011 yıllarında ortalamanın oldukça altında yağış değerlerinin ölçüldüğü gözlenmiştir. Referans evapotranspirasyon değerlerinin ise 935 mm ile 1355 mm arasında değişiklik gösterdiği ve bölgenin ortalama değerinin 1048 mm olduğu hesaplanmıştır. Çalışma alanında, en düşük yağış açığı (PD) değeri 108 mm ile Sakarya istasyonunda, en yüksek PD değeri ise 668 mm ile evapotranspirasyon değerinin de en yüksek olduğu, Edremit istasyonunda gözlenmiştir. Mann-Kendall trend analizi sonuçlarına göre, çalışmada kullanılan 15 meteoroloji istasyonundan Kadıköy ve Lüleburgaz istasyonlarına ait yağış açığı değerlerinde, istatistiksel olarak %95 düzeyinde anlamlı bir trend varlığı tespit edilmiştir. Diğer 13 istasyonun 4'ünde artış, 9'unda ise azalış yönünde olmak üzere, istatistiksel olarak %95 güven düzeyinde önemli olmayan trend tespit edilmiştir., In this study, the temporal variation of the climatological precipitation deficit index between 1975-2018 in the Marmara Region was analyzed using the Mann-Kendall trend analysis method. It was determined that the precipitation values of the meteorology stations used in the study varied between 461 mm (Bilecik) and 828 mm (Sakarya) and average is 644 mm. During the period including the study, it was observed that precipitation values well below the average were measured especially in 1989, 2008 and 2011. It was calculated that the reference evapotranspiration values varied between 935 mm and 1355 mm and the average value of the region was 1048 mm. In the study area, it was observed that the lowest precipitation deficit (PD) value was in Sakarya station with 108 mm, and the highest PD value was in Edremit station with 668 mm, where the evapotranspiration value also was the highest. According to the results of the Mann-Kendall trend analysis, a statistically significant trend at the level of 95% was detected in the precipitation deficit values of Kadıköy and Lüleburgaz stations among 15 meteorology stations used in the study. A trend that is not statistically significant at 95% confidence level was determined, at the 4 of the remaining 13 stations in the direction of an increase and 9 of a decrease.

Türkiye'nin7 coğrafi bölgesinden biri olan Marmara Bölgesi, Avrupa ve Asya’yı birbirinebağlayan köprü görevi görmektedir. Bölge, yaklaşık olarak 67 bin km2’likbir yüzölçümüne sahiptir. Demografik olarak ele alındığında ise nüfusunun 24milyon olduğu görülmektedir. Bu yoğunluk, bölgenin Türkiye'nin önemli sanayi,toptan ve perakende ticaret, uzmanlaşmış tarım ve turizm bölgesi olmasındankaynaklanmaktadır. İstihdam olanakları nedeniyle bölgede kentleşme oranı artmıştır.Kentleşme ise beraberinde atık su, katı atık ve hava kirliliği gibi önemliçevre sorunlarını getirmiştir. Hava kirliliği ise bölgede kendini hissettirenönemli çevre sorunlarından bir tanesidir. Özellikle yoğun sanayi, trafik veyerleşimin olduğu alanlarda hava kirliliği artan oranlarda görülmektedir. Buçalışmada, Marmara Bölgesi’nin 2015-2016 yılları kış sezonu (1 Ekim-31 Mart)hava kalitesi SO2 ve PM10 bakımından incelenmiştir. Çalışma zamanına aitveriler Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na bağlı Hava Kalitesi İzlemeİstasyonları web sitesinden temin edilmiştir. Bu verilerin hava kalitesiüzerindeki etkileri ve dağılımları, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) yardımıylaüretilen dağılım haritalarıyla incelenmiştir. Kirletici verilerikarşılaştırılmış ve bölgede hava kalitesi düşük olan iller belirlenmiştir.Çalışmada elde edilen kış sezonu ortalamaları 06.06.2008 tarih ve 26898 sayılıHava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliği'nde bulunan Kış SezonuLimit Değerleri ile karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara bakıldığında SO2kirleticisi için en yüksek konsantrasyona sahip ilin 2015 ve 2016 yıllarındaEdirne olduğu belirlenmiştir. PM10 incelendiğinde ise 2015 ve 2016 yıllarındaBursa’nın en yüksek konsantrasyona sahip il olduğu görülmüştür., Marmara Region, one of the 7 geographicalregions of Turkey, serves as a bridge connecting Europe and Asia. It has asurface area of approximately 67 thousand km2. When considered as apopulation, it’s determined that there’re approximately 24 million in total.The reason for this density is that the region is a major industrial,commercial, agricultural, tourism region of Turkey. The urbanization rate in the region hasincreased due to employment opportunities. Consequently, there are significant environmental problems likeurbanization, wastewater, solid waste and air pollution in the region. Airpollution is one of the environmental problems that makes itself felt in theregion. Especially air pollution is seen at increasing rates in areas wherethere are intensive industry, traffic and settlement. In this study, airquality parameters of SO2 and PM10 in Marmara region during thewinter season of 2015-2016 (1 October-31 March) was examined. The effects anddistributions of these data on air quality have been examined with distributionmaps generated by Geographic Information Systems. The data of pollutants werecompared statistically and cities with low air quality were identified. Theaverage pollution values for the winter season obtained in this study wascompared with the Winter Season Limit Values in the Air Quality Assessment andManagement Regulation No. 26898 dated 06.06.2008. According to the statisticalresults, the province with the highest concentration for SO2pollutant was Edirne in 2015 and 2016. When the PM10 value was examined, Bursa hadthe highest concentration in 2015 and 2016.

Bu araştırmada, Marmara Bölgesi'nde Pleurotus ostreatus türü mantarın mevcut üretim durumu ve bölgedeki üretim yoğunluğu araştırılmaktadır. Bu amaçla bölgede 6 mantar üreticisi işletme ile yüz yüze görüşülerek bir anket çalışması yapılmıştır. Üretici firmaların kompost ve misel de üreten işletmeler olmasına dikkat edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; görüşülen mantar işletmelerinin tesis büyüklüklerinin optimum düzeyde olduğu görülmüştür. Üretici firmalar, ortalama olarak %23 düzeyinde bir verimle istiridye mantarı üretmektedir. İşletmelerin bu verim düşüklüğünde en önemli sebeplerden birinin istiridye mantarı üretimindeki girdi fiyatlarının yüksekliği olduğu görülmüştür. İstiridye mantarı üretiminin yaygınlaşması için özellikle kompost içeriğinde yer alan bitkisel materyallerin fiyatlarının daha normal seviyelere çekilmesinin önemi ortaya çıkmıştır., This research investigates the current production status of Pleurotus ostreatus in Marmara Region and the density of production in the region. In order to do this a survey study had been conducted by meeting 6 different mushroom producer company face-to-face. The companies have been carefully choosen from those who are also producing composts and mycelium. According to the results of the research, it's been seen that the size of the plants of the interviewed companies are at optimum levels. The producer companies are producing Pleurotus ostreatus with an average of 23% efficiency. It's been found out that one of the most important reasons in this low efficiency levels is the high input prices for the production of Pleurotus ostreatus. The importance of pulling the prices of the herbal materials of the components of compost to more normal levels comes up in order to extend the production of Pleurotus ostreatus.

Kültür mantarlarının yetiştirilmesine ilk defa 1650 yılında Fransa’da, ticari boyutta ilk üretimine ise 1880’lerde Amerika Birleşik Devletleri’nde başlanmıştır. Türkiye’de mantarların kültüre alınma çalışmalarına ilk 1960’larda başlanmış, 1990’larda ticari bir değer kazanarak sektörleşen mantar üretimi, 2000’li yıllarda önemli bir yatırım alanına dönüşmüştür. Kültürü yapılan mantarlar sıralamasında ilk sırayı “beyaz şapkalı mantar” olarak da bilinen Agaricus bisporus türü mantar alırken, kayın, kavak ya da istiridye mantarı olarak bilinen Pleurotus ostreatus türü mantarın ise ikinci en çok üretilen mantar çeşidi olarak karşımıza çıktığı görülmektedir. Bu araştırmada, Marmara Bölgesi’nde Pleurotus ostreatus’un mevcut üretim durumu ve bölgedeki üretim yoğunluğu araştırılmıştır. Bu amaçla bölgede 6 mantar üreticisi işletme ile yüz yüze görüşülerek bir anket çalışması yapılmıştır. Üretici firmaların kompost ve misel de üreten işletmeler olmasına dikkat edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; görüşülen mantar işletmelerinin tesis büyüklüklerinin optimum düzeyde olduğu görülmüştür. Üretici firmalar, ortalama olarak %23 düzeyinde bir verimle istiridye mantarı üretmektedir. İşletmelerin bu verim düşüklüğünde en önemli sebeplerden birinin istiridye mantarı üretimindeki girdi fiyatlarının yüksekliği olduğu görülmüştür. İstiridye mantarı üretiminin yaygınlaşması için özellikle kompost içeriğinde yer alan bitkisel materyallerin fiyatlarının daha normal seviyelere çekilmesinin önemi ortaya çıkmıştır., Cultivated mushrooms have been grown firstly in France in 1650 and commercially produced for the first time in the United States of America during 1880s. In Turkey the practice of cultivating mushrooms have been started firstly in 1960s, the production of cultivated mushrooms had gained a commercial value and turned into an industry in 1990s and an important area of investment in 2000s. Amongst those mushrooms that have been cultivated, Agaricus bisporus (also known as “common mushroom”) comes first and Pleurotus ostreatus appears as the second most produced mushroom type. This research investigates the current production status of Pleurotus ostreatus in Marmara Region and the density of production in the region. In order to do this a survey study had been conducted by meeting 6 different mushroom producer company face-to-face. The companies have been carefully choosen from those who are also producing composts and mycelium. According to the results of the research, it’s been seen that the size of the interviewed mushroom companies are at optimum levels. The producer companies are producing Pleurotus ostreatus with an average of 23% efficiency. It’s been found out that one of the most important reasons in this low efficiency levels is the high input prices for the production of Pleurotus ostreatus. The importance of pulling the prices of the herbal materials of the components of compost to more normal levels comes up in order to extend the production of Pleurotus ostreatus.

Yüksek hava sıcaklığı ve hava nemi, süt sığırlarında rahatsızlığa sebep olmakta, bunun sonucunda yem ve süt verimini azaltmaktadır. Sıcaklık-nem indeksi (SNİ), ısı stresinin oluşturduğu rahatsızlığın seviyesinin ortaya konulmasında önemli bir ölçü olmaktadır. Marmara Bölgesi, süt sığırcılığı için nüfus yoğunluğu ve gelişmiş sanayisi ile önemli bir bölge haline gelmiştir. Marmara Bölgesi, Karadeniz, Akdeniz ve karasal iklim özelliklerine sahip bir geçiş iklim bölgesidir. Bu çalışmada, Marmara Bölgesi'nde, yaz dönemine ait haziran, temmuz ve ağustos ayları için SNİ değerleri hesaplanarak, zamansal ve konumsal düzeyde bölgenin durumu ortaya konulmuş ve yapısal önlemler üzerinde durulmuştur. Ayrıca, Hadley Küresel Çevre Modeli (HadGEM2-ES) ve Bölgesel İklim Modeli'nin (RegCM4.3.4), RCP4.5 ve RCP8.5 senaryolarına göre benzetim çıktıları ve projeksiyonları kullanılarak bölgenin ısı stresi bakımından gelecekteki durumu analiz edilmiştir. Sonuçta, günlük ortalama SNİ değerleri bakımından haziran, temmuz ve ağustos ayları için bölgenin en elverişli ve en elverişsiz kesimleri, sırasıyla, bölgenin güneydoğusu ve güneybatısı olarak belirlenmiştir. Günlük ortalama maksimum SNİ değerlerine göre de her üç ay için en elverişli kesimler ile en elverişsiz kesimler, sırasıyla, bölgenin güneydoğu kesimleri ile kuzeybatı kesimleri olmuştur. Projeksiyonlar, gelecek 2021–2050, 2051–2080 ve 2081–2099 dönemlerinde, bölge genelinde ortalama SNİ değerlerinde artışların azalışlardan fazla olacağını göstermiştir. Isı stresine bağlı süt verimlerindeki azalmaların, en yüksek düzeyde her üç ay için de bölgenin kuzeybatı ve güneybatı kesimlerinde, en düşük düzeyde ise bölgenin güneydoğu kesimlerinde olduğu belirlenmiştir. Süt verimindeki azalmalar, haziran, temmuz ve ağustos ayları için günlük en yüksek, Uzunköprü dolaylarında, sırasıyla 6,7, 10,2, 9,4 kg/baş; bölge genelinde günlük ortalama olarak da 1,6, 4,1, 3,9 kg/baş olarak bulunmuştur. High air temperature and air humidity cause discomfort in dairy cattle, resulting in reduced feed and milk yield. Temperature-humidity index (THI) is an important indicator of the level of discomfort due to heat stress. Marmara Region has become an important region with its population density and developed industry for dairy cattle. The Marmara Region is a transition climate region with characteristics of the Black Sea, Mediterranean and continental climate. In this study, the THI values for June, July and August of the summer period in Marmara region were calculated and the situation of the region at the temporal and spatial level was revealed and structural measures against heat stress were emphasized. In addition, the future situation of the region in terms of heat stress was analyzed using the Hadley Global Environment Model (HadGEM2-ES) and Regional Climate Model (RegCM4.3.4) simulations and projections according to RCP4.5 and RCP8.5 scenarios. As a result, the most suitable and the most unsuitable parts of the region for June, July and August months in terms of daily average THI values were determined as southeastern and southwestern parts of the region, respectively. According to the daily average maximum THI values, the most suitable parts and the most unsuitable parts for the three months were respectively the southeastern parts and the northwestern parts of the region. Projections show that in the next 2021-2050, 2051-2080 and 2081-2099 periods, the overall increase in mean SNI values will be greater than decreases. Reductions in milk yield due to heat stress were determined to be highest in the northwestern and southwestern parts of the region for every three months and lowest in the southeastern parts of the region. The reductions in milk yield were found as maximum, 6.7, 10.2, 9.4 kg/head per day around Uzunkopru and as regional average, 1.6, 4.1, 3.9 kg/head per day, respectively, for June, July and August months. Meteoroloji Genel Müdürlüğü

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmanın amacı, izci liderleri' nin izcilik faaliyetlerine katılmaktaki nedenleri ve motivasyonel faktörleri incelemektir. Çalışmada katılımcıların faaliyetlere katılım nedenlerini belirlemek amacıyla "Strigas A. ve Jackson N.(2001)" tarafından geliştirilen, Sertbaş, K. tarafından 2006 yılında Türkçeye uyarlanan MSSV ( Motivational Scale for Sport Volunteers) "Spor Gönüllüleri Motivasyon Ölçeği" kullanılmıştır. Örneklem seçiminde kolayda örnekleme yöntemi, verilerin toplanmasında ise yüz yüze anket yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde SPSS paket programı aracılığıyla Kruskal Wallis, Man Whitney ve Tamamlayıcı İstatistikler kullanıldı. Çalışmaya, 64 erkek (%77,6) 19 kadın (%22,4) olmak üzere toplamda 85 izci lideri gönüllü katılım göstermiştir. Araştırma bulgularına göre faaliyetlere gönüllü katılımın tüm alt boyutları arasında pozitif yönde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Spor Gönüllüleri Motivasyon Ölçeği tüm alt boyutlarında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların % 38,1 inin 40 ve üzeri yaş grubunda, % 67, 1 ' inin eğitim düzeyinin Üniversite olduğu, % 77,1 ' inin öğretmenlik mesleği yaptığı tespit edilmiştir. Gönüllü liderlerin faaliyetlere katılım nedenleri ve motivasyonel faktörlerin belirlenmesine yönelik soruların değerlendirilmesi sonucunda, Materyal Faktörü, Dış Etkenler Faktörü, Amaçsal Faktörü, Egozim Faktörü ve Boş Zaman Faktörü 1 ile 5 arasında puan almakta olup, çalışmaya katılan Gönüllü İzci Liderleri ' nin İzcilik Faaliyetlerine katılmaktaki en önemli motivasyonel faktörün "Egozim Faktörü" olduğu sonucuna ulaşılmıştır. The aim of this study is to investigate the motivational factors and reasons for Scout Leaders' participation in Scouting Activities. Motivational Scale for Sport Volunteers (MSSV), which was developed by Strigas A. and Jackson N. (2001) and adapted into Turkish by SERTBAŞ, K. in 2006, to determine the reasons for participation of the participants in the study, was used. Convenience sampling method was used for sampling and face-to-face survey method was used for data collection. Kruskal Wallis, Man Whitney and Complementary Statistics were used through SPSS package program. A total of 85 scout leaders which include 64 male (77.6%) and 19 female (22.4%) voluntarily participated in the study. According to research findings, it was detected that activities are related to positive aspects among all sub-dimensions of voluntary participation. It was detected that there were significant differences in all sub dimensions of the Sports Volunteer Motivation Scale. It was detected that 38.1% of the participants were in the age group of 40 and over, 67.1% of the participants' educational level was university and 77.1% of the participants were teacher. As a result of evaluating the questions that included the reasons for participation of volunteer leaders in the activities and determining the motivational factors, the Material Factor, External Factors , Objective Factor, Egozim Factor and Leisure Factor scores were obtained between 1 and 5, and it is reached that the most important motivational factor was ''Egoizm Factor'' for Volunteer Scout Leaders participating in the Scouting Activities.

Atmosferde bulunan sera gazlarının giderek artması, çağımızın en önemli sorunu olan küresel ısınmaya neden olmaktadır. Fosil yakıtlar, hızlı nüfus artışı, yeterince ağaçlandırma yapılmaması, ormanların tahrip edilmesi, hızlı şehirleşme, yanlış arazi kullanım politikaları gibi nedenler küresel ısınmanın etkilerini artırmaktadır. Türkiye’de de özellikle hızlı nufüs artışının görüldüğü Marmara Bölgesi’nde iklim değişiminin kısmi etkileri görülmektedir. Bu çalışmada seçilen Marmara Bölgesi için bitki örtüsü değişiminin yağışla ilişkisi matematiksel modellere dayalı olarak analiz edilmiştir. Bu makalede NASA’ya ait MODIS uydusunun TERRA bandından alınan Marmara Bölgesi’ne ait 2011-2016 yılları arası YAİ (Yaprak Alan İndeksi) verilerinin yerel ve zamansal değişiminde şehirleşme, göç vb. etkilerin rolü incelenmiştir. Marmara Bölgesi’nde yer alan 10 istasyondan (Edirne, Tekirdağ, Çanakkale, Balıkesir, Bursa, İstanbul, Sakarya, Kocaeli, Bilecik, Kırklareli) alınan yağış verilerinin değişimi bitki örtüsü verileri ile birlikte yorumlanmıştır. Bu illerden en düşük ve en yüksek ortalama YAİ değerine sahip 2 il ayrıntılı olarak incelenmiştir. Sakarya ilinin en yüksek ortalama YAİ değerine sahip olmasında nüfus yoğunluğu ve yapı sayısının az olması etkilidir denilebilir. Buna karşın orman varlığının azlığı ve topraklarının büyük bölümünün tarım arazisi olarak kullanılması, Tekirdağ ilinin en düşük YAİ ortalamasına sahip olmasının nedeni olarak gösterilebilir. Sonuç olarak YAİ ile yağış arasında negatif korelasyon olduğu gözlemlenmiştir. YAİ ile yağış değişimi arasında illere göre farklılıklar gözlenmekle birlikte 5-6 aylık zaman kayması dikkat çekmektedir. Topraktan bitki üyelerine suyun transferindeki gecikmenin bu zaman kaymasına neden olduğu söylenebilir. The ever-increasing greenhouse gases in the atmosphere cause the most important problem of our era, the global warming. Fossil fuels, population growth, insufficient afforestation, destruction of forests and urbanization increase the impact of global warming. The effects of climate change have also been felt in Marmara Region, where rapid population growth has been observed. In this study, some signals of climate change have been noticed in Marmara Region by analyzing vegetation cover based on mathematical modelling. The LAI (Leaf Area Index) data for 2011-2016 of the Marmara Region were taken from the TERRA Band of MODIS satellite belonging to NASA to examine spatio-temporal variations of vegetation index in terms of urbanization, migration etc. In addition, descriptive statistics of rainfall data from 10 stations (Edirne, Tekirdağ, Çanakkale, Balıkesir, Bursa, İstanbul, Sakarya, Kocaeli, Bilecik, Kırklareli) in the Marmara Region have been analyzed. Hereby, the change in rainfall amount due to global warming has been analyzed. Among these provinces, 2 of them with the lowest and highest mean LAI values were examined in detail. It can be said that the population density and the small number of buildings are effective in having the highest average LAI value in Sakarya province. On the contrary, the lack of forest assets and the use of a large part of the land for agriculture can be cited as the reason why Tekirdağ province has the lowest LAI average. As a result, negative correlation between LAI and precipitation has been observed. Accordingly, depending on the cities, 5-6 months time lag between LAI and precipitation attracts attention. It has been attributed that the delay of vegetation was caused by some delay of transferring water from soil to the plant members.

Fungal samples were collected from different localities in the boundaries of Yalova province between 2010 and 2012. As a result of field and laboratory studies, 92 species within the 41 families and 14 orders were identified. 17 of them belong to the division Ascomycota and 75 to Basidiomycota. The species list is given with the informations on localities, habitats, collecting dates and fungarium numbers., Mantar örnekleri 2010 ve 2012 yılları arasında Yalova il sınırları içerisindeki farklı lokalitelerden toplanmıştır. Arazi ve laboratuar çalışmaları sonucunda, 14 ordo ve 41 familya içerisinde yer alan 91 tür tespit edilmiştir. Bunlardan 17'si Ascomycota, 74'ü ise Basidiomycota bölümüne aittir. Tür listesi, lokaliteler, habitatlar, toplama tarihleri ve koleksiyon numaraları ile ilgili bilgilerle birlikte verilmiştir., DOI: 10.15318/Fungus.2017.36

The automotive industry in Turkey displays clustering on a geographic and sectoral basis in the Eastern Marmara Segment of the Marmara Region. Ten of the twelve automotive main industry enterprises located in the Marmara Region operate in the Eastern Marmara provinces. According to the General Census of Industry and Business Local Units 2002, 76.9% of 527 automotive component industry businesses, which employed 10+ workers, operated in the Eastern Marmara provinces. 86.5 % of employment in the main automotive industry of the Marmara Region is in the Eastern Marmara provinces. 65% of in the automotive component industry, in which about 200.000 people are employed in Turkey, are employed in the region. According to the aforementioned census data, while the automotive industry was ranked 1st in the Kocaeli and Sakarya provinces for employment in the manufacturing industry, it was ranked 2nd in the Bursa province. This data clearly puts forward a sector-oriented spatial concentration.When competitiveness analysis of the provinces in Turkey is conducted, four provinces out of the first ten situated in the aforementioned region can be shown among the reasons why the automotive sector exhibits clustering in the Marmara Region. 30% of Turkey’s population in 2012 resided in the Marmara Region, which has turned the region into a good market. It is a region where industry and commerce are the most intense, and where large-scale firms operate. The geographical location which the Marmara Region possesses enables the shortest transportation time to Europe and EU countries. The logistic infrastructure of the region, and R&D institutions and universities has technical infrastructures and programs that can meet the needs of the automotive industry. Türkiye’de otomotiv sanayi 1960’lı yıllarda “ithal ikamesi” politikası çerçevesinde kuruldu. 1970’li yıllarda aksam parça üretimine yönelik “yerlileştirme” ve “otomobil üretimi” süreci başladı. Sektör, 1980’li yılların başından bu yana yaptığı yoğun atılımlar sayesinde rekabetçi bir nitelik kazandı. Sektör için 1990’lı yıllar “küresel rekabet” için yeniden yapılanma ve küresel sanayi ile entegrasyon dönemidir. 1996 yılında Türkiye’nin Avrupa Birliği ile Gümrük Birliği’ni sağlaması, değişen pazar ve rekabet koşulları otomotiv sanayini yeni bir yapılanma sürecine itti. Günümüzde Türk otomotiv sanayi dünya pazarlarına yönelik tasarım ve üretim için atılımlarını sürdürmektedir. Otomotiv sektörünün ayırt edici özelliklerinden biri de güçlü, standartları yüksek ve rekabetçi bir yan sanayiye sahip olmasıdır.Türkiye’de otomotiv sanayi, Marmara Bölgesi Doğu Marmara illerinde sektör ve coğrafi temelde kümelenme göstermektedir. Marmara Bölgesi’nde yer alan 12 otomotiv ana sanayi işletmesinden 10’u Doğu Marmara illerinde faaliyet göstermektedir. 2002 Genel Sanayi ve İşyerleri Sayımı’na göre Marmara Bölgesi’nde 10+işçi çalıştıran 527 otomotiv yan sanayi işletmesinden % 76.9’u Doğu Marmara illerinde faaliyet göstermektedir. Marmara Bölgesi otomotiv ana sanayi istihdamının % 86.5’i de bu illerde istihdam edilmektedir. Türkiye’de yaklaşık 200 bin kişinin istihdam edildiği otomotiv yan sanayi istihdamının % 65’i bölgede istihdam olmaktadır. Adı geçen sayım verilerine göre Kocaeli ve Sakarya illerinde imalat sanayi istihdamında otomotiv sanayi birinci sırada yer alırken, Bursa İli’nde ikinci sırada yer almaktadır. Bu veriler sektör odaklı mekansal yoğunlaşmayı net bir şekilde ortaya koymaktadır.Otomotiv sektörünün Marmara Bölgesi’nde kümelenme göstermesinin nedenleri arasında; Türkiye’de illerin rekabetçilik analizleri yapıldığında ilk ona giren iller arasında dördünün sözü edilen bölgede yer alması gösterilebilir. 2012 yılı Türkiye nüfusunun % 30’u Marmara Bölgesi’nde ikamet etmekte ve bölgeyi iyi bir pazar haline getirmektedir. Sanayi ve ticaretin en yoğun olduğu ve büyük ölçekli firmaların faaliyet gösterdiği bir bölgedir. Marmara Bölgesi’nin sahip olduğu coğrafi konum, Avrupa ve AB ülkelerine en kısa ulaşımı sağlamaktadır. Bölgenin lojistik altyapısı, Ar-Ge kurumları ve üniversiteler otomotiv sanayinin ihtiyaçlarına cevap verebilecek teknik altyapı ve programlara sahiptir.

Bu çalışmada, 2013-2015 yılları arasında Marmara Bölgesi’nin Trakya Bölümü’ndeki 72 farklı lokaliteden 1449 ergin örümcek toplanmış ve 30 familyaya ait 178 tür tespit edilmiştir. Türlerin morfolojileri ayrıntılı olarak tanımlanmış; sinonimleri, habitatları, dünya ve Türkiye’deki yayılışları verilmiştir. Bu çalışmada, 1 yeni tür (Hoplopholcus sp.) ve 10 yeni kayıt tespit edilmiştir. Yeni kayıtlar: Anagraphis ochracea (L. Koch, 1867), Centromerus valkanovi Deltshev, 1983, Harpactea clementi Bosmans, 2009, Harpactea strandjica Dimitrov, 1997, Inermocoelotes karlinskii (Kulczyński, 1906), Ozyptila confluens (C. L. Koch, 1845), Piratula knorri (Scopoli, 1763), Pseudeuophrys vafra (Blackwall, 1867), Textrix chyzeri de Blauwe, 1980 ve Titanoeca quadriguttata (Hahn, 1833). Bu çalışma ile 91 tür ise Marmara Bölgesi’nin Trakya Bölümü’nden ilk kez kaydedilmiştir. Örümceklerin tayininde Simon (1932), Locket ve Millidge (1953), Heimer ve Nentwig (1991) ve Roberts (1995) tarafından hazırlanmış teşhis anahtarları kullanılmıştır. Teşhisleri yapılan örnekler, etiketlenerek Niğde Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Araknoloji Müzesi’nde (NUAM) muhafaza altına alınmıştır., In this study, 1449 adult spiders were collected from 72 different localities between 2013 and 2015 in Thrace part of Marmara Region and 178 species belong to 30 family were determined. Morphology of species were exactly identified; synonyms, habitats, their distribution in the world and Turkey was given. In this study, 1 new species (Hoplopholcus sp.) and 10 new records were determined. New records: Anagraphis ochracea (L. Koch, 1867), Centromerus valkanovi Deltshev, 1983, Harpactea clementi Bosmans, 2009, Harpactea strandjica Dimitrov, 1997, Inermocoelotes karlinskii (Kulczyński, 1906), Ozyptila confluens (C. L. Koch, 1845), Piratula knorri (Scopoli, 1763), Pseudeuophrys vafra (Blackwall, 1867), Textrix chyzeri de Blauwe, 1980 and Titanoeca quadriguttata (Hahn, 1833). In this study, ninety one species are also recorded for the first time from Thrace part of Marmara Region. In spider classification, identification was made using the keys by Simon (1932), Locket and Millidge (1953), Heimer and Nentwig (1991) and Roberts (1995). They were taken under preservation in the museum of Arachnology at Niğde University (NUAM)

Propolis, bal arılarının, bitkilerin reçine ve salgıları toplayıp balmumu, polen ve kendi enzimleri ile karıştırarak oluşturdukları önemli bir arı üründür. İçeriğinde 300 den fazla aktif bileşik bulundurur ve bu bileşikler propolise birçok biyolojik aktive kazandırır. Propolisin içeriğinde bulunan bu aktif bileşikler propolisin kaynağı olan bitkilere (kavak, söğüt vb.) ve propolisin toplandığı mevsime bağlı olarak değişir. Bu çalışmada, Marmara bölgesinde 0-200 m, 200-500 m ile 500 m ve üzeri yüksekliklerde belirlenen 58 arılıktan, ilkbahar, yaz ve sonbahar mevsimlerinde, toplam174 propolis numunesi toplandı. Bu propolislerin % 70'lik etil alkol/su ile ekstraksiyonu yapıldı. Propolis numunelerinde galangin, kuersetin, kaemferol, rutin, naringenin, pinosembrin, apigenin, luteolin flavonoidleri ve kafeik asit, ferulik asit, sinamik asit, m-kumarik asit, p-kumarik asit, kafeik asit fenetil ester (CAPE), gallik asit fenolik asitleri LC-MS/MS sistemi ile analiz edildi. Galangin, naringenin, pinosembrin, kuersetin, luteolin, kafeik asit, sinamik asit, m-kumarik asit, p-kumarik asit ve CAPE fenolik bileşiklerin ortalamalarının mevsim ve yüksekliğe bağlı istatistiki olarak anlamlı düzeyde değiştiği fakat rutin, apigenin, kaemferol, ferulik asit ve gallik asit, fenolik bileşiklerin etkilenmediği belirlendi. Marmara bölgesi propolislerinin ana fenolik bileşikleri; pinosembrin, naringenin, m-kumarik asit, p-kumarik asit, kafeik asit ve CAPE'in olduğu belirlendi. Araştırmacılar propolisin genel standardizasyonun mümkün olmadığını, fakat bölgesel standardizasyonun yapılabileceğini bildirmektedir. Bu araştırma ile aynı bölgede yüksekliğin ve mevsimin propolis içeriğindeki fenolik bileşikleri etkilediği bu nedenle bölgesel standardizasyon yerine aynı bölgede mevsime ve yüksekliğe göre standardizasyonun yapılmasının daha doğru olacağı kanısına varıldı. Propolisin içeriğinde bulunan aktif bileşiklerin belirlenerek bu bileşiklerin biyolojik etkileri doğrultusunda propolisin ticari ürüne dönüştürülmesi ve içeriği bilinen propolislerin bilimsel çalışmalarda kullanılımasının daha faydalı olacağı belirlendi. Propolis is a important bee product that is collected by honeybees from plants resins, secretion and mixture with wax, pollen and their enzyme. Propolis has more than 300 biologically active compounds that has many biologically active. Active compounds in propolis can change according to source of propolis plants and its collection seasons. In the present study totally 174 propolis samples were collected from 58 apiaries according to 0-200 m, 200-500 m and higher than 500 m altitudes in spring, summer and autumn. The propolis samples were extracted with 70% ethanol/water. Galangin, quercetin, kaemferol, rutin, (+)naringenin, pinocembrin, apigenin luteolin flavonoids and caffeic acid, trans-ferrulic acid, trans-cinnamic acid, m-coumaric acid, p-coumaric acid, caffeic acid phenethyl ester (CAPE) and gallic acid phenolic acid compounds were analysed using LC-MS/MS. According to our results, significant differences were found in the mean levels of galangin, (+)naringenin, pinocembrin, quercetin, luteolin, caffeic acid, trans-cinnamic acid, m-coumaric acid, p-coumaric acid and CAPE in propolis across the seasons and altitudes. However, the amounts of rutin, apigenin, kaemferol, trans-ferulic acid and gallic acid in propolis were not significantly different across the seasons and altitudes. The main phenolic compounds determinated that were pinocembrin, naringenin, p-coumaric acid, m-coumaric acid, caffeic acid and CAPE of Marmara region propolis. Researchers reported that a universal standardization of propolis is impossible but local standardization can be possible. According our result chemical composition of propolis in same area are effected seasons and altitudes. For this reason propolis ought to standardize according to seasons and altitudes in same areas instead of regional standardization. It was proved that it would be more useful to convert propolis into a commercial commodity and use in scientific studies in terms of identifying biological effects of active compounds in propolis. 118

Tezin amacı; Marmara Bölgesi Örtüaltı Tarımın mevcut durumunu irdelemek ve bölgede örtü altı tarımı geliştirme koşul ve olanaklarını araştırmaktır. Bu çalışmada: (a) Bölgede örtüaltı tarımda çağdaş teknolojinin kullanımı (modernleşme ve modernleşme eğilimleri) açısından mevcut durum, (b) Örtüaltı tarım yapan işletmeler ve karşılaştıkları sorunlar (Bireysel özellikleri, bilgi kanalları, yeniliklere (İnovasyona) bakışları, pazarlama, rekabet, iletişim, vb. alanlarda mevcut durum ve (c) saptanan bu sorunları çözme ya da en aza indirgeme koşul ve olanakları irdelenmiştir. Bu araştırmada, Türkiye’nin gelişmiş bölgelerinden olan Marmara Bölgesinde örtüaltı tarım yapan çiftçilerin demografik ve iletişim özellikleri, üretiminde karşılaşılan sorunlar ve örtüaltı tarımı geliştirme koşul ve olanakları irdelenmiştir. Bu bağlamda üreticilerinin % 50’den fazlasının verimlilik çağında olduğu, çiftçilerin eğitim düzeylerinin düşük olduğu, kamu kurum ve kuruluşlarla iletişimin zayıf, serbest danışmanlar ile iletişimin daha güçlü olduğu saptanmıştır. Ayrıca üreticilerin çiftçi toplantılarına, demonstrasyonlara, tarla günlerine vb. katılımının zayıf olduğu, görsel ve basılı yayınlardan yeterince yararlanmadığı ve etkin örgütlenmediği saptanmıştır. The purpose of this master thesis project is to examine the current status of Marmara Region Greenhouse Agriculture and to investigate the conditions and search for the opportunities for developing of greenhouse agriculture in the region. Thus, in this study, the following terms and possibilities will be examined ; (a) The current situation of the usage of modern technologies for Greenhouse Agriculture in the region (in terms of modernization & modernization trends). (b) The companies dealing Greenhouse Business and their troubles. The current situation of their individual characteristics, information channels, innovation view, marketing, competition, communication , etc. (c) The opportunities to solve or at least to minimize the problems which are informed in section a and b . In this connection, the demographic situations, communication properties, the troubles faced on manufacturing and terms & possibilities of improving of Greenhouse Agriculture will be examined in this study named," Research On Terms And Conditions Of Developing Greenhouse Agriculture At Marmara Region / Turkey”With this examination, it has been determined that more than 50% of the farmers are at their efficiency age, the educational level of the farmers are low and they have fair communication with Official Public Organizations, but better communication with individual consultants. In addition , it has been determined that the participation to the farmer meetings, to demonstrations, to field days and etc. is fair. Also it has been seen that the farmers are not utilizing from the visual and printed publications enough and they are not efficiently organized.

Yılmaz, Fadime (Balikesir Author), This study was conducted on specimens of macrofungi collected from Soma District in the Province of Manisa and Savastepe District in Balikesir Province in 1994 and 1995. As a result of field and laboratory studies, 52 species belonging to 18 families were identified. 15 of these species are new records for Turkey. These new records have now been added to the Turkish Macrofungal Flora. All the identified species of macrofungus are listed here and the new records among them are described.

Bu çalışmada Marmara Bölgesi Florası?nda bulunan Anadolu adaçayı (Salvia fruticosa Mill.) populasyonlarının morfolojik, agronomik ve kalite özelliklerini belirlemek amaçlanmıştır. Floradan toplam 20 adet populasyon toplanmış, daha sonra bu populasyonların içinden uçucu yağ oranı %2,5?ten yüksek olan 10 tanesi ile 2 yıl süreli verim ve kalite denemesi yürütülmüştür. Araştırmada populasyonların bitki boyu (cm), dal sayısı (adet), gövde kalınlığı (cm), yaprak boyu (cm), yaprak eni (cm), yeşil herba verimi (kg/da), kuru herba verimi (kg/da), yeşil yaprak verimi (kg/da), kuru yaprak verimi (kg/da), uçucu yağ oranı (%), uçucu yağ verimi (l/da), uçucu yağ bileşenleri (%) antioksidan aktivite, toplam fenolik madde ve flavonoid miktarı saptanmıştır. Çalışmada ilk yıl kuru yaprak ve uçucu yağ verimi sırası ile 439,86-691,62 kg/da ve 15,36-29,68 l/da arasında, ikinci yıl 507,74-986,70 kg/da ve 16,00-33,63 l/da arasında gerçekleşmiştir. Uçucu yağ oranları yıllar ve populasyonlar arasında önemli bir değişim göstermemiş, uçucu yağın ana bileşenleri doğadan toplanan ve kültüre alınan bitkilerde 1,8-cineole ve camphor olarak belirlenmiştir. Floradan toplanan bitkiler ile denemeye alınan bitkiler arasında antioksidan aktivite, toplam fenolik madde ve flavonoid miktarları açısından önemli bir fark oluşmamıştır. The aim of this study was to determined the morphological, agronomic and quality characteristics of Anatolian sage populations (Salvia fruticosa Mill.) in the flora of Marmara Region. Total 20 populations were collected from nature and after that there were conducted a yield and quality trial for 2 years with 10 populations had higher than 2,5% essential oil. In the trial, plant height (cm), branch number (number), stem diameter (cm), foliage height (cm), foliage width (cm), fresh herbage yield (kg/da), dry herbage yield (kg/da), fresh folia yield (kg/da), dry folia yield (kg/da), essential oil ratio (%), essential oil yield (l/da), essential oil components (%), antioxidant activity, total fenolic matter and the amount of flavonoid were investigated. First and second year year dry folia and essential oil yield varied between 439,86-691,62 kg/da and 15,36-29,68 l/da, 507,74-986,70 kg/da and 16,00-33,63 l/da respectively. There were no significant difference between years and populations with result to essential oil ratio, and the main components of essential oil were determined as 1,8-cineole and camphor both the collected and cultivar plants. There were no significant difference between collected and cultivar plants in terms of antioxidant activity, total fenolic matter and the amount of flavonoid. 152

Şiddetliyağış, sel olaylarında küresel iklim değişimine bağlı olarak gözlenen artışlarve doğal afete dönüşmesi sonucu oluşturduğu etkiler, inceleme bölgesinintopografyası, toprak - bitki örtüsü ve kentleşme özelliklerine bağlı olarakönemli değişimler göstermektedir. Bu araştırma çalışmasında Marmara Bölgesi’ninAsya ve Avrupa yakasında seçilen istasyonlarda (Bahçeköy, Florya, Göztepe veŞile) sıcaklık ve yağış değerlerinin yerel ve zamansal değişimlerinin analizineyer verilmiştir. Göztepe ve Florya istasyonlarında gözlenen ortalama hava sıcaklığıdeğerlerinde %3 ve %5 oranında artılar kaydedilmiştir. Aylık maksimum hava sıcaklığı değerlerinde enfazla artış %6 oranı ile Şile İstasyonunda saptanmıştır. Bahçeköy ve Şile’deaylık toplam yağış miktarında %10 ve %17 oranlarında artışlar olduğubelirlenmiştir. Makalemin sonuç bölümünde hızlı şehirleşmeningünlük ve aylık ortalama ve maksimum gözlem değerli üzerinde oluşturduğudeğişiklik istatistiksel olarak analiz edilmiş, şehirleşmenin rolü üzerindedurulmuştur., Frequency of showers and floods show an increasing trend in recent yearin the world. Role of climate changing on frequency of natural hazardousdepends on topographic structure, vegetation cover, land use- land surfaceclassification and urbanization. This paper covers analyses of spatial andtemporal variations of air temperature and precipitation at four selectedstations (Bahçeköy, Florya, Göztepe and Şile) in European and Asian parts ofIstanbul. Mean air temperature variations show an increasing trend between 3% and 5% at Göztepe and Florya.The extreme increasing ratio of monthly maximum air temperature values (6%) isobserved at Şile. Increasing trends of monthlytotal rainfall rates at Bahçeköy and Şile are 10% and 17% respectively. Role ofurbanizations on temporal and spatial variations of daily, monthly averages andextremes of variables have been statistically evaluated in this paper.

Bu makalede 2025’e dek olan dönemdeki büyüme olanakları araştırılan ve çalışmada kısaca Çanakkale (ya da ÇAN) bölgesi diye anılan bölge, Çanakkale ve sınır komşusu olan Balıkesir, Tekirdağ ve Edirne illerini kapsar. Bölgede fert başına gelir 1999 yılı verilerine göre 3.100 dolarla Türkiye ortalamasının (2.900 dolar) yaklaşık yüzde 7 üstündedir. Ancak bölgenin fert başına geliri Marmara Bölgesi’nin diğer illerindeki 4.100 dolarlık rakama kıyasla yaklaşık yüzde 24 daha düşüktür. Öte yandan, komşu ülke Yunanistan'ın ulaştığı 12 bin dolarlık fert başına gelirin sadece dörtte biri kadardır. Çanakkale bölgesinin, Marmara Bölgesi ve sınır komşusu Yunanistan'a kı-yasla gözlenen bu gelişmişlik farkını azaltması için, Sanayi ve Hizmetler sek-törlerinin yakın geçmişte gerçekleştirdikleri hızları aşan yüksek düzeyde bü-yüme hızlarına ulaşması gerekir. Kalkınma için zorunlu görülen ve gelecek 25 yılda (2001 - 2025) başarılabilecek büyüme hızı yılda ortalama yüzde 6,3 ve birikimli olarak yüzde 387,9 olmalıdır. Bunun için gerekli gayri-safi yatırımla-rın tutarı 25 yılda birikimli olarak 111 milyar doları bulacaktır. This paper considers the economy of the region, ÇAN, containing Çanakkale and three neighbouring provinces, namely Bal¸kesir, Edirne and Tekirdaæg, and investigates the regional prospects for growth over a time horizon covering the first quarter of the 21st century. While the 1999 value of regional per capita income standing at $3,100 is slightly greater than the national average of $2,900, it is about 75% of the per capita income in the greater Marmara region. To complete the picture, one should add that in the same year per capita in-come in Greece is $12 thousand, or about four times as high as that in ÇAN. In order for the ÇAN region to catch up with the greater Marmara region and Greece, and to secure a sustainable growth path, the economic structure of the region should be transformed in such a way to increase the regional GDP and employment shares of Industry an Services. To envisage such a growth path, a simple multi-sector economic planning model is constructed and solved over the next 25 years (2001 - 2025) under a growth scenario allowing the economy of the region to grow at about 6.3 percent per annum over the plan-ning horizon. The required amount of gross investment for this ambitious growth scenario is shown to be about $111 billion.

Bu çalışmada, Marmara Bölgesi'nde yayılış gösteren Quercus L. taksonları üzerindeki kortikol miksomiset çeşitliliğinin belirlenmesi ve miksomiset türlerinin substrat tercihlerinin incelenmesi amaçlanmıştır.15.05.2005 - 06.07.2008 tarihleri arasında Marmara Bölgesi'nde Quercus L. cinsine ait taksonların bulunduğu 251 farklı lokaliteden, 324 adet kabuk örneği toplanmıştır. Toplanan örneklerin nem odası tekniği ile değerlendirilmesi sonucunda 16 cinse ait 58 kortikol miksomiset taksonu belirlenmiştir. Tespit edilen taksonlardan, 15'i (Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr., Comatricha longipila Nann.-Bremek., Diderma cinereum Morgan, Diderma umblicatum Pers., Didymium dubium Rostaf., Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh., Didymium trachysporum G. Lister, Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan, Licea testudinacea Nann.-Bremek., Physarum nudum T.Macbr., Physarum serpula Morgan, Physarum straminipes Lister, Physarum tessellatum G.W.Martin & M.L.Farr, Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek. ve Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek.) Türkiye için yeni kayıttır.Çalışma alanında bulunan substratlar ve bunlar üzerinden tespit edilen kortikol miksomiset takson sayıları ise şu şekildedir; Quercus cerris L. 20, Q. frainetto Ten. 27, Q. hartwissiana Steven 1, Q. infectoria Olivier 10, Q. ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge 6, Q. petraea (Mattuschka) Liebl. 24, Q. pubescens Willd 27, Q. robur L. 4, Q. trojana P. B. Webb 4, ve Q. virgiliana Ten. 11. Q. coccifera L.'dan hiç örnek kayıt edilememiştir. In this study, we were determined corticolous myxomycete biodiversity on Quercus L. taxa found in the Marmara Region and aimed to investigate about substrate preference of myxomycete species.324 bark specimens were collected from 251 different localities which were found Quercus taxa, between the dates 15 May 2005 and 06 July 2008. In consequence of the evaluating of specimens collected by moist chamber technique, 58 corticolous myxomycetes taxa belonging to 16 genera were determined. Fiftheen of these taxa, Amaurochaete tubulina (Alb. & Schwein.) T. Macbr., Comatricha longipila Nann.-Bremek., Diderma cinereum Morgan, Diderma umblicatum Pers., Didymium dubium Rostaf., Didymium lenticulare K. S. Thind & T. N. Lakh., Didymium trachysporum G. Lister, Fuligo cinerea (Schwein.) Morgan, Licea testudinacea Nann.-Bremek., Physarum nudum T.Macbr., Physarum serpula Morgan, Physarum straminipes Lister, Physarum tessellatum G.W.Martin & M.L.Farr, Stemonitis inconspicua Nann.-Bremek. ve Symphytocarpus confluens (Cooke & Ellis) Ing & Nann.-Bremek., are new records for Turkey.Substrates are found on study area and number of their corticolous taxa were; Quercus cerris L. 20, Q. frainetto Ten. 27, Q. hartwissiana Steven 1, Q. infectoria Olivier 10, Q. ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge 6, Q. petraea (Mattuschka) Liebl. 24, Q. pubescens Willd 27, Q. robur L. 4, Q. trojana P. B. Webb 4, ve Q. virgiliana Ten. 11.There were no specimen obtained from Q. coccifera L. 241

Bu çalışmada, İç Anadolu ve Marmara Bölgelerinde bulunan tüketicilerin Gıda, Hazır Giyim ve Mobilya Sektörlerinde satınalma davranışında bulunurken ürün özelikleri, marka imajı, mağaza fiziksel koşullarının ve bu faktörlere genel anlamda etkisi bulunan çevresel faktörlerin satın alma kararına ne şekilde etkilediğinin belirlenmesi için bir dizi araştırma yapılmıştır. Bu amaçla, satınalma davranışlarının bölgelere ve sektörlere göre hangi faktörün etkili olduğunu belirlemek için İki bölgede toplam 16 ilde Anket uygulaması yapılmıştır. Anket çalışmasının analizinde iki bölgeyi birbiri ile karşılaştırmak, bölge içerisinde demografik özelliklere göre farklılıkları belirlemek için ?Faktör Analizi?, ?Bağımsız Örnek T testi?, ?Tek Yönlü ANOVA? kullanılmıştır. In this research, we have done some investigations to determine how product features, brand image, physical conditions of stores and the environmental factors that generally affect these factors can influence the purchasing decisions of consumers who live in İç Anadolu and Marmara regions while purchasing in Food, Confection and Furniture sectors. For this aim, we have applied questionnaires in two regions totally in 16 cities to determine in which factor can affect the purchasing behaviours in terms of regions and sectors. While analysing questionnaire application, we have used ?Factor Analyse?, ?Independent T Test? and ?One Way ANOVA? to compare one region with the other one and to state the differencies between the regions in terms of demographic features 129

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Ana liman literatürdeki en basit tanımıyla bir yükleme merkezidir. Konum lojistiği, aktarma hacmi ve hizmet etki alanı özellikleri bakımından diğer tür limanlardan ayrılır. Doğrusal taşımacılık ağlarının yapısının zaman içinde evrimleşmesi ile birlikte ana liman kavramı da ön plana çıkmıştır. Ana limanların ortaya çıkmasını tetikleyen en önemli etkenler, ülkelerin neden ana limana sahip olma ihtiyacını duyduklarını da açıklamaktadır. Bu noktada günümüzde ticari gelişimin üzerinde çok etkin bir güce sahip olan küreselleşme ve konteynerleşme ilişkisinin iyice anlaşılması gerekmektedir. Küreselleşebilme isteği konteynerleşme için çok uygun bir ortam yaratmış olup, konteynerleşme da küreselleşmeye ulaşabilmeyi sağlamıştır. Okyanus nakliyeciliğinden toplam lojistik nakliyeciliğine geçiş, ticaret yollarının konteyner elleçlenebilen limanlara doğru birleşmesi, üretim tesislerinin küreselleşmesi ve tedarik zinciri sisteminin bir disiplin olarak ortaya çıkması ile konteynerleşme ve küreselleşme ilişkisi daha da artmıştır. Bunun bir getirisi olarak birbiri ile bağlantısı olan bir üs ve tali limanları olacak şekilde bir düzene kayılarak ana limanların etkinliği artmıştır. Ana limanların etkinliğindeki bu artış aslında merkez üsler teorisinin bir sonucudur. Yani birbirleriyle bağlantılı ve işbirliği halinde olan düğümlerden oluşmuş bir ağ söz konusudur. Yani ana liman ve üs tesisleri çıkış-varış noktası akışları için aktarma ve birleştirme noktaları gibi davranırlar. Bu teoriden yola çıkarak bu çalışmada liman bağlantılılık indisi ve liman işbirliği indisi kullanılarak Marmara Bölgesi limanlarının ağ yapısı rastgele çizge ağ yapısından ölçeksiz ağ yapısına kayarak bağlantı açısından zengin düğümleri yani limanları incelenerek ana liman potansiyeli ortaya konmuştur. Liman bağlantılılık indisi ve işbirliği indisi, ana liman seçimi ve analizi için kullanılan bilimsel analiz ve öngörü yöntemlerinden birisi olan Network Based Hub Port Assessment Model (Ağ Tabanlı Ana Liman Değerlendirme Modeli) yöntemi ile elde edilmiştir. Adı anılan yöntem ile analiz ve öngörü yapabilmek üzere 2004 ile 2008 yılları arasında Marmara Bölgesi’nde konteyner elleçleyen limanların yük hareketleri çıkartılarak konteyner hareketleri belirlenmiş ve hangi limanın hangi limanlarla bağlantılarının bulunduğu ve bu limanlar arasındaki ağ yapısı ortaya konulmuştur. Elde edilen veriler Ağ Tabanlı Ana Liman Değerlendirme Modeli yöntemi ile analiz edilmiş ve limanların ana liman olabilme kriterleri bakımından özellikleri belirtilmiş ve geleceğe yönelik bilimsel öngörülerde bulunulmuştur., The main hub port, in the literature, is basically defined as the loading centre. It differs from other types of ports in terms of location-logistics, transshipment volume and hinterland properties. With the evolution of the linear shipping network structures, the main hub port concept has become prominent. The main factors that triggered the main hub ports to come to the fore also shed light on why the countries are in need of main hub ports. In this respect, it is crucial to realise the relation of globalisation to containerisation, which have an effective impact on today’s commercial development. The urge to globalise has created a very suitable environment for containerisation and in turn containerisation provided access to globalisation. With the transition from open seas shipping to total logistics shipping, the accretion of trade routes towards the ports that can handle containers, the globalisation of the manufacturing plants, and the emergence of supply-chain as a discipline, the relation of globalisation to containerisation has increased more. As a return of this relation, the efficiency of the main hub ports has increased, shifting towards a hub-and-spoke structure. The increase in the efficiency of the main hub ports is a result of the home base theory. Put it another way, a network comprising of linked nodes in that are collaboration is at issue here. In a sense, the bases and facilities of the main hub port serve as the transshipment and assembling centres for the departure-destination flows. Based on this theory, this study puts forth the main hub port potentials for the Marmara Region ports, by analysing the connection-rich nodes in the region through a transition from a random graph network structure to a non-scaled network structure using the port-connectivity index and the port-collaboration index. Port-connectivity index and port-collaboration index are obtained using the Network Based Hub Port Assessment Model, one of the scientific analysis and prediction methods for port selection and analysis. In order to conduct analysis and to make predictions using the aforementioned method, the cargo movements of the container handling ports in the Marmara Region between 2004 and 2008 were extracted and their container movements were separated. Then the connections between the ports were calculated and the network structure between these ports were extricated. The data obtained were analysed using the Network Based Hub Port Assessment Model and the features of the ports in terms their potential to be a main hub port were defined and some forecasting about their future situation were performed., Doktora, PhD

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010, Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010, Bu çalışmada, Marmara Bölgesi Sürekli GPS Ağı (MAGNET) ve kampanya GPS verileri kullanılarak, 1999 İzmit depremi (Mw=7.4) baz alınarak Marmara Bölgesindeki Deprem döngüsünün belirlenmesine çalışılmıştır. Depremden önceki 10 yıllık verilerin sağladığı deprem öncesi uzun dönem hız alanı, ana veri seti olarak alınmış ve deprem anı ve sonrasında oluşan deformasyonların bu alana göre değişimleri ile jeodezik veriler ışığında deprem döngüsüne yönelik bulgular tanımlanmıştır. Bu amaçla, uzun dönem hız alanını baz alan bir blok modelleme yapılmış, elde edilen geometri esas alınarak deprem sonrası değişimler sınıflandırılmıştır. Jeodezik veriler ve onların modellenmesi ile jeofizik modellemeler için gerekli altlık bilgiler üretilmiştir. Elde edilen bulgular, deprem öncesi uzun dönem davranışı tanımlayan model çalışmalar baz alındığında bölgedeki yamulma birikimlerinin diğer çalışmalarda ortaya konan değerlere göre düşük olduğunu, halihazırda bölgenin tümünde deprem sonrası deformasyonların devam ettiğini, yakın alanda deprem öncesine göre yaklaşık %40’lık, uzak alanda yaklaşık %3’lük bir oranda fazlalık görüldüğünü ve deprem döngüsünün tamamlanmadığını göstermektedir., In this study, the earthquake cycle on the North Anatolian Fault in the Marmara region is analyzed using geodetic data gathered from the Marmara Region Continuous GPS Network (MAGNET) and campaign type GPS measurements since 1988. Using the preseismic long-term velocity field as the main dataset, the coseismic and postseismic deformation fields of the 1999 Izmit Earthquake (Mw=7.4) are calculated and compared with the interseismic period to gain new insights on the earthquake cycle in the region. In order to achieve this, a block modeling technique is used with the long term GPS velocity field, and the postseismic changes are investigated using the same fault and block geometry. A framework for future geophysical modeling is defined based on the geodetic data and their modeling results. It is inferred that the strain accumulation is fairly low compared to the rates reported by previous studies dealing with the preseismic long-term behavior of the fault. The postseismic velocities are found to be reaching approximately to 40% higher of the interseismic steady state in the near field, and about 3% in far field. Accordingly, it can be stated that the earthquake cycle has not been completed yet., Doktora, PhD