Search

BACKGROUND: Prevention of overweight during early childhood seems promising. OBJECTIVE: To evaluate the effectiveness of the parenting-based BBOFT+ overweight prevention program on child BMI, child health behavior and parenting behavior among 0-36 month old children. BBOFT+ is an acronym for the key healthy lifestyle behaviors that are targeted in the BBOFT+ intervention: breastfeeding (B), daily breakfast (B), daily going outdoors (O), limiting sweet beverages (in Dutch, F) and minimal TV or computer time (T), complemented with healthy sleep behavior and improvement of parenting skills (+). METHODS: A cluster randomized controlled trial in newborn children visiting well-baby clinics, comparing the BBOFT+ intervention (N = 901) with care as usual (CAU) (N = 1094). In both groups, parents received regular well-child visits (±11 visits in the first 3 years). In the intervention group, care was supplemented with the BBOFT+ program, which focuses on improving parenting skills from birth onwards to increase healthy behavior. Questionnaires were filled in at child's age 2-4 weeks, 6, 14 and 36 months. In multivariate analyses we corrected for child's birthweight, age, ethnic background, mother's educational level and BMI. RESULTS: No differences were found in weight status at 36 months between intervention and control group children. At 6 months, BBOFT+ parents reported their child drinking less sweet beverages than control parents (48% vs 54%;p = .027), and going outdoors daily with their child less often (57% vs 62%;p = .03). At 14 months, more BBOFT+ parents than control parents reported to have breastfed for six months or longer (32% vs 29%;p = .022). At 36 months, more BBOFT+ parents than control parents reported their child going outside daily (78% vs 72%;p = .011) and having less TV/computer time on week- (38% vs 46%;p = .001) and weekend days (48% vs 56%;p = .002). Also, BBOFT+ parents reported having more parental control than control parents (3.92 vs 3.89;p = .02). No significant differences were found for daily breakfast, sleep duration and parenting practices in adjusted analyses. CONCLUSION: The BBOFT+ overweight prevention program showed small improvements in parent-reported child health behaviors, compared to care as usual; no effect was observed on child BMI. The identified modifiable elements are potentially relevant for interventions that aim to prevent overweight.

Sinds 2017 maakt de jeugdgezondheidszorg (JGZ) voor de preventie en aanpak van slaapproblemen gebruik van de JGZ-richtlijn Gezonde slaap en slaapproblemen bij kinderen. Onlangs verscheen in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde naar aanleiding van de JGZ-richtlijn een discussiestuk over de beschreven interventies in de richtlijn. In dit artikel gaan wij in op het richtlijnontwikkelproces en de punten uit het discussiestuk. Bij een herziening van de richtlijn zal eventuele nieuwe evidentie over interventies worden beoordeeld en bij positieve beoordeling in de richtlijn worden opgenomen.

CONTEXT: Swaddling is a traditional practice of wrapping infants to promote calming and sleep. Although the benefits and risks of swaddling in general have been studied, the practice in relation to sudden infant death syndrome remains unclear. OBJECTIVE: The goal of this study was to conduct an individual-level meta-analysis of sudden infant death syndrome risk for infants swaddled for sleep. DATA SOURCES: Additional data on sleeping position and age were provided by authors of included studies. STUDY SELECTION: Observational studies that measured swaddling for the last or reference sleep were included. DATA EXTRACTION: Of 283 articles screened, 4 studies met the inclusion criteria. RESULTS: There was significant heterogeneity among studies (I(2) = 65.5%; P = .03), and a random effects model was therefore used for analysis. The overall age-adjusted pooled odds ratio (OR) for swaddling in all 4 studies was 1.58 (95% confidence interval [CI], 0.97-2.58). Removing the most recent study conducted in the United Kingdom reduced the heterogeneity (I(2) = 28.2%; P = .25) and provided a pooled OR (using a fixed effects model) of 1.38 (95% CI, 1.05-1.80). Swaddling risk varied according to position placed for sleep; the risk was highest for prone sleeping (OR, 12.99 [95% CI, 4.14-40.77]), followed by side sleeping (OR, 3.16 [95% CI, 2.08-4.81]) and supine sleeping (OR, 1.93 [95% CI, 1.27-2.93]). Limited evidence suggested swaddling risk increased with infant age and was associated with a twofold risk for infants aged >6 months. LIMITATIONS: Heterogeneity among the few studies available, imprecise definitions of swaddling, and difficulties controlling for further known risks make interpretation difficult. CONCLUSIONS: Current advice to avoid front or side positions for sleep especially applies to infants who are swaddled. Consideration should be given to an age after which swaddling should be discouraged.

Binnen de gezondheidszorg neemt het volgen van de groei en ontwikkeling van kinderen een belangrijke plaats in. Gedurende de eerste 4 levensjaren kent de jeugdgezondheidszorg (jgz) 15 contactmomenten. Dit biedt mogelijkheden om de groei en ontwikkeling van een kind nauwkeurig te monitoren, alert te zijn op afwijkende groeipatronen en zo nodig vroegtijdig te beginnen met preventieve maatregelen. Het groeidiagram is een centraal instrument in de jgz. Het groeidiagram geeft, bij een gegeven leeftijd, aan hoe de lengte, het gewicht, de BMI of de hoofdomtrek zijn verdeeld in een gezonde populatie. Het groeidiagram maakt het eenvoudig om te bepalen waar een kind staat ten opzichte van zijn of haar leeftijdsgenoten. Lastiger is het te beoordelen of de groeicurve van de persoon, dat wil zeggen: het patroon van metingen bij eenzelfde persoon op verschillende leeftijden, ‘normaal’ is. Nog moeilijker is te voorspellen hoe de groei van een kind in de toekomst zal verlopen, of te bepalen wat het effect zal zijn van een interventie om afwijkende groei in een vroeg stadium te voorkomen.

Excessive crying, often described as infantile colic, is the cause of 10% to 20% of all early pediatrician visits of infants aged 2 weeks to 3 months. Although usually benign and selflimiting, excessive crying is associated with parental exhaustion and stress. However, and underlying organic cause is found in less than 5% of these infants. In the majority of cases, treatment consists not of “curing the colic,” although usually it is possible to reduce crying, but of helping the parents to get through this challenging period in their baby’s development. The aims of this review are to discuss definition, etiology, and evaluate different treatment regimes in infants who cry excessively.

Purpose. Helmet therapy is regularly prescribed in infants with positional skull deformation. Evidence on the effectiveness is lacking, which complicates decision making. This study aims to assess the relation between parents’ decision for treatment of skull deformation in their infant and their level of anxiety, decisional conflict, expectations of treatment effect, perceived severity of deformation and perceived side effects. Methods. Parents of 5-month-old infants with skull deformation were invited to participate in a survey. Data collection included background characteristics, anthropometric assessment, parent-reported outcomes, decision for treatment (helmet therapy or awaiting natural course), decisional conflict scale and questions about perceived (side) effects of helmet therapy. Factors significantly correlated with treatment decision (p

The large decline in deaths due to the sudden infant death syndrome (SIDS) in the last 20 years in many countries is largely due to risk-reduction advice resulting from observational studies that examined the relationship between infant care practices and SIDS. Most of this advice remains largely uncontroversial and educators and researchers in this field are in agreement as to the specific recommendations that should be given to parents and health professionals. However, advice surrounding the apparent protective effect of dummies (also known as pacifiers) has been controversial. Several systematic reviews have demonstrated a strong association between the lack of a pacifier being used by the infant for the final sleep and SIDS, but it is not clear how pacifiers confer protection or if this is a marker for something as yet unmeasured. The Epidemiology and Physiology Working Groups of the International Society for the Study and Prevention of Perinatal and infant Death (ISPID) are comprised of leading SIDS researchers with an objective to provide evidence-based position statements surrounding the factors associated with SIDS (http://www.ispid.org/) and risk-reduction strategies. The evidence, discussion and conclusions from these working groups regarding dummies (pacifiers) are described below to help inform this debate and describe the future evidence required so that we mig ht find a common recommendation about dummies (pacifiers) and SIDS.

Huilen is een onderdeel van normaal gedrag van baby’s, maar kan ouders erg onzeker maken. Zeker als een baby excessief huilt. Als JGZ-professionals kun je ouders ondersteunen en empoweren op een manier die aansluit bij de behoeften van ouders en kind. De richtlijn geeft professionals handvatten voor de preventie, signalering en het komen tot een eenduidige ketenaanpak van excessief huilen.

Beweeg Wijs heeft tot doel bewegingsarmoede tegen te gaan en de psychosociale ontwikkeling van kinderen te bevorderen vóór, tijdens en na schooltijd. Het onderzoek wordt beschreven naar de werkzaamheid van Beweeg Wijs. In dit onderzoek hebben Beweeg Wijs basisscholen vragenlijsten opgestuurd gekregen om hun mening te geven over Beweeg Wijs. In dit artikel wordt het onderzoek beschreven en de resultaten gepresenteerd.

De JGZ richtlijn opvoedingsondersteuning is bedoeld om de preventie, signalering en aanpak van opvoedingsvragen en lichte opvoedproblemen in de jeugdgezondheidszorg wetenschappelijk te onderbouwen en te stroomlijnen. Deze richtlijn is specifiek gericht op: 1) vragen die ouders hebben over opvoeden aan medewerkers in de JGZ; 2) (anticiperende) voorlichting over opvoeding die de JGZ verstrekt; 3) signalen die JGZ-professionals opvangen over eventuele opvoedingsproblemen; 4) voorlichting, advisering, (lichte) hulp en eventuele verwijzing van ouders en jeugdigen naar gedragswetenschappers en andere specialistische zorgverleners binnen of buiten het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). In de JGZ wordt zoveel mogelijk vraaggericht gewerkt, waarbij de professional het perspectief van de ouder als uitgangspunt kiest en zoekt naar sterke punten van de ouder in de opvoedingssituatie en deze benoemt. De adviezen die de JGZ geeft, moeten acceptabel zijn voor ouders, aansluiten bij hun behoeften en die van hun kind, en passen bij hun visie over opvoeding en de zorg rond hun kind. De JGZ richtlijn omvat een op consensus gebaseerde werkwijze voor opvoedingsondersteuning in de JGZ.

De JGZ wil ouders optimaal ondersteunen bij de opvoeding en verzorging van hun kinderen. Deze richtlijn geeft een overzicht van de huidige evidence based kennis over signalering van (dreigende) problemen in de opvoeding en het aanbod van opvoedingsondersteuning.

Inleiding. In 2009 is gestart met “Eetplezier & Beweegkriebels. Ontwikkelen, uitrollen en evalueren van de scholing voor (aanstaande) pedagogisch medewerkers werkzaam in de kinderopvang.” Het doel van dit project is om door middel van scholing van (aanstaande) pedagogisch medewerkers te realiseren dat het Kinderdagverblijf (KDV), de Peuterspeelzaal (PSZ) en Voorschool een omgeving wordt die de ontwikkeling van een gezond eet- en beweeggedrag bij kinderen in de leeftijd van 0 tot 4 jaar positief beïnvloedt. Methode In september 2011 is een tweedaagse train-de-trainer georganiseerd om docenten op te leiden voor de scholing Eetplezier en Beweegkriebels. Daarnaast heeft een aantal ROC’s en KDV’en meegedaan met een pilotstudie. De deelnemers hebben vooraf en na afloop van de scholing een vragenlijst ontvangen. Resultaten De tweedaagse train-de-trainer werd gevolgd door 14 gecertificeerde docenten. Over het algemeen waren deze docenten erg enthousiast over de scholing en geven zij aan over voldoende kennis en vaardigheden te beschikken om de scholing uit te voeren. De scholing Eetplezier en Beweegkriebels is gegeven door docenten die de trainde- trainer hadden gevolgd aan 53 deelnemers. Slechts 19 deelnemers hebben de vragenlijst beantwoord (21%). De doelstelling om de pedagogisch medewerkers (in opleiding) te laten beschikken over voldoende kennis op het gebied van voeding, bewegen en opvoeding hieromtrent is niet behaald. Minder dan de helft van de deelnemer weet na afloop van de scholing het juiste antwoord op vragen over de onderwerpen schijf van vijf, duur borstvoeding, nieuw voedsel proberen, overgewicht herkennen, BMI, positief opvoeden, gewoontevorming, stimuluscontrole, imitatieleren, leren door instructie, opvoedstijlen, straffen en ethiek. Wel lijken de pedagogisch medewerkers (in opleiding) na afloop van de scholing te beschikken over voldoende vaardigheden om het gesprek over deze thema’s met ouders aan te gaan en zijn zij in staat zelf voorbeeldgedrag t.a.v. voeding en beweging te vertonen naar de kinderen die zij verzorgen (eigen effectiviteit). Verder blijkt dat het aanpassen van het gezondheidsbeleid op KDV’en en PSZ ten aanzien van voeding en beweging (en automatisch opvoeding), hoe hiernaar te handelen niet haalbaar is voor veel pedagogisch medewerkers (in opleiding). Conclusie Over het algemeen wordt de scholing goed beoordeeld en de docenten zien de meerwaarde ervan in. Aangezien niet alle doelstellingen van de scholing zijn behaald, is een aantal aanpassingen gemaakt. Deze zijn doorgevoerd in de definitieve materialen. Het onderdeel over opvoeding is vereenvoudigd en aangevuld met illustratieve filmfragmenten. Het kijken naar voorbeelden in plaats van het lezen van voorbeelden sluit beter aan bij SPW niveau 3. Er is een onderscheid gemaakt in de materialen voor SPW 3 en SPW 4. Bovendien is meer variatie aangebracht in de opdrachten. Tenslotte is de leesbaarheid van de materialen verbeterd.