Search

This PhD thesis delves into electrochemical CO2 reduction reactions (eCO2RR), aiming to convert CO2 into valuable chemicals and fuels for environmental sustainability. Chapter 1 introduces the motivation and challenges of eCO2RR, highlighting the low product selectivity and limited understanding of electrocatalyst design. Transition metal Cu is capable of producing C2+ products, but often with low product selectivity and high hydrogen production, while post-transition metals exhibit high selectivity for formic acid production and good hydrogen suppression ability. The thesis combines Cu with post-transition metals as electrocatalysts in eCO2RR and employs multiscale in situ characterization techniques to investigate the structure-performance relationship involved. In Chapter 2, CuxPby electrocatalysts are synthesized from industrial residue Fayalitic slags, with Cu to Pb ratios varied. This tuning improves CO selectivity, revealing a volcano-shaped relationship with the Cu/Pb ratio. Cu9.20Pb0.80 demonstrates a two-fold increase in CO selectivity compared to pure Cu, while excessive Pb hinders CO production. In situ Raman Spectroscopy underscores the importance of the reducibility of Cu+ and Pb2+ in enhancing CO selectivity. Chapter 3 focuses on Sn-doped CuO electrocatalysts, showing enhanced CO2 to CO formation compared to pure CuO. CuO−0.4%Sn achieves 98.0% CO selectivity at -0.75 V vs. RHE, suppressing H2 production to 2.0%. In situ Raman Spectroscopy and in situ XRD reveal catalyst activation, indicating Sn-doping inhibits the Hydrogen Evolution Reaction (HER) and enhances CO generation. Chapter 4 explores Bi-based electrocatalysts, specifically layered Bi oxyhalides (BiOX). BiOBr achieves 91.0% formic acid Faradaic Efficiency (FE) at -1.05 V vs. RHE, with in situ characterization uncovering structural transformations during catalysis. Different halides influence facet exposure, with the Bi(003) facet in BiOBr being more selective for formic acid formation. In si

Negatieve emissies of koolstofverwijdering — processen waarbij broeikasgassen uit de atmosfeer permanent of langdurig worden verwijderd — worden steeds vaker gezien als een onderdeel in de gereedschapskist voor klimaatbeleid. Zo zijn in alle scenario’s van het IPCC negatieve emissies nodig om klimaatneutraliteit in 2050 te bereiken. Dit onderzoek, in opdracht van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat, brengt de technische en beleidsmatige aspecten van dit onderwerp in kaart. Het geeft een actueel beeld van de toekomstige behoefte, aanbod en mogelijke tijdpaden voor negatieve emissies, gaat in op de rol van CCS, en geeft inzicht in de behoefte aan en de opties voor beleid.

Op een landbouwbedrijf is er altijd veel leven in de brouwerij, of boerderij. Toch zijn er jaarlijks heel wat ongevallen, vaak met dodelijke afloop… en dat heeft lang niet altijd met het gebruik van zware machines te maken, er zijn ook veel ‘stille’ gevaren, zoals mestgassen.

Het klimaat verandert. Om te kunnen anticiperen op de veranderingen, is het van groot belang dat de uitstoot aan broeikasgassen sterk wordt gereduceerd. Waterschap De Dommel streeft dan ook naar een klimaat neutrale bedrijfsvoering in 2035. Energie-efficiency en opwekking van duurzame energie is daar onlosmakelijk aan verbonden. Met de voorliggende voortgangsrapportage wordt jaarlijks inzicht gegeven in de huidige CO2-uitstoot van de organisatie, de energiehuishouding en de behaalde resultaten. Deze voortgangsrapportage wordt mede opgesteld in het kader van de CO2- prestatielade. Dit is de eerste rapportage na de certificering van de organisatie in 2022.

Short clip about Carbon accounting.

Short clip about Carbon accounting.

In voorgaande bijeenkomst van community Mestverwaarding is nagegaan in hoeverre het mogelijk is om CO2-credits te verzilveren teneinde tot een betere business case van mestverwaarding te komen. Naar aanleiding van die bijeenkomst hebben verschillende bedrijven aangegeven op welk terrein zij denken dat CO2 credits behaald kunnen worden. De opties zijn gebundeld en deze opties worden vandaag in meer detail besproken. NCM is als partner betrokken bij het programma Leerreis Nutriëntenkringloop en Rembert van Noort vervangt vandaag Jan Roefs die als ambassadeur van het thema Mestverwaarding optreedt. De bijeenkomst wordt verder begeleid door Oscar Schoumans (WUR) die tevens algehele projectleider van deze Leerreis Nutriëntenkringloop is.

Het doel van dit onderzoek is het bepalen van de broeikasgasreductie van twaalf circulaire beleidsmaatregelen op mondiale schaal in Nederland, en hoe deze vertaald kan worden naar de Klimaat en Energieverkenning (KEV) van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). De effecten zijn uitgedrukt in kton CO2-eq. voor het jaar 2030.

Het Hoogheemraadschap van Delfland levert CO2 dat vrijkomt op afvalwaterzuiveringsinstallatie Houtrust, sinds kort in vloeibare vorm aan de glastuinbouw. Dit is een primeur voor een waterschap.

CO2 als Grondstof is een korte documentaire over kansen en bedrijven in de Nederlandse CCU-markt. CCU betekent carbon capture & usage en is een techniek die de CO2 recycled voor hergebruik in plastics, bouwmaterialen, chemicaliën en duurzame brandstoffen. In de documentaire gaan we in op de pioniers, projecten, bedrijven, beleid, infrastructuur en de toekomst van CCU. Aan het woord komen: - Rob Kreiter (TKI Energie) - Ulco Vermeulen (Gasunie) - Joost Brinkman (Synkero) - Erica Ording (Avantium) - Dennis Medema (Glastuinbouw NL) - Peter Rowe (Deep Branch)

Sommige bacteriën en archaea kunnen groeien met kooldioxide (CO2) als enige koolstofbron, net als planten. Ze zetten CO2 om naar organische stof via zes verschillende routes en sinds tientallen jaren zochten biologen naar een zevende route. Deze zevende route werd vorig jaar gevonden door Irene Sánchez-Andrea, onderzoeker bij het Laboratorium voor Microbiologie van WUR.

Duurzaamheid staat hoog in het vaandel bij Vromans Kwekerijen. Samen met M-Plastics, producent van kunststof trays voor de groene sector, zet de kweker vol in op herbruikbare trays. Er loopt momenteel een pilot met trays die de 9-centimeterpotten vervangen. Dit resulteert in minder afval, minder gebruik van potgrond en minder transportbewegingen. De aanvullende automatisering verhoogt de efficiency. Vromans kan gemakkelijker oppotten en sneller klanten beleveren en het levert arbeidsbesparing op. Sjors Vromans en Paul Schildmeijer van M-Plastics gunnen ons een blik achter de schermen van het pilotproject.

De jarenlange lobby lijkt zijn vruchten af te werpen. Dit najaar wordt hopelijk de SDE++ susidieregeling opengesteld voor projecten die CO2-afvangen en leveren aan glastuinbouwbedrijven. Ook voor afvang bij biomassa installaties wordt geld vrijgemaakt. Daarnaast lijkt samenwerking tussen Shell en Alco de bestaande levering via OCAP veilig te stellen. Maar niks is nog zeker.

Met betrokkenen en experts uit de Veenkoloniën zijn een aantal boerderijvarianten besproken die kunnen bijdragen aan een meer klimaatbestendige akkerbouw. Vervolgens zijn enkele varianten die kansrijk worden geacht verder geanalyseerd en uitgewerkt. Voor deze varianten is een economische doorrekening en een inschatting van de effecten op broeikasgasemissie gemaakt. Op die manier kunnen varianten vergeleken worden op beide criteria, waardoor trade-offs in beeld gebracht kunnen worden. De geanalyseerde en uitgewerkte varianten zijn: de energieboerderij, met focus op zonnepanelen; de groenblauwe boerderij, waar aandacht is voor het dooraderen van het bedrijf met water en natuur; de circulaire boerderij, waar permanent grasland en/of een extensief beheer pakket een mogelijkheid is; de vezelboerderij met focus op natte teelten waarvan de producten input zijn voor de vezelindustrie; de eiwitboerderij om de veenkoloniën de eiwitschuur van Nederland te maken; en tot slot de internetboerderij, waarin met technologie de watersituatie van percelen wordt geoptimaliseerd voor gewassen en veenbehoud.

Landbouwkundig gebruik van veen en moerige gronden leidt tot de uitstoot van broeikasgassen doordat veen oxideert. Dat gebeurt als de veenpakketten boven de grondwaterstand liggen. Tezamen stoten veen en moerige gronden in Nederland rond de zes megaton CO2 equivalenten per jaar uit. Binnen het Klimaatakkoord hebben alle sectoren, ook de landbouw, een opgave toegekend gekregen om een emissiereductie te realiseren. Veen en moerige gronden hebben de opgave om vanaf 2030 één megaton CO2 equivalenten minder uit te stoten per jaar. Dit rapport focust zich op mogelijkheden om bij te dragen aan de emissiereductie doelstelling van veen en moerige gronden die akkerbouwmatig gebruikt worden. Hierbij wordt er gefocust op de Veenkoloniën, waar veenpakketten in variabele diktes voorkomen en akkerbouw het gangbare landgebruik is, met bijbehorende grote ontwateringsdiepte. Dat leidt op plekken waar veel veen voorkomt tot een flinke bodemdaling van 1 a 2 cm per jaar. Dat resulteert in toenemende hoogteverschillen binnen percelen; de zandkoppen dalen niet mee, en de veenputten dalen juist steeds meer. Dit veroorzaakt droogte schade aan gewassen in droge tijden op de hoge plekken, en natschade in de lage plekken tijdens natte periodes. Het waterschap staat voor de beslissing voor de inrichting van het toekomstig watersysteem. Blijft akkerbouwmatig landgebruik, met bijbehorende lage waterstanden mogelijk? Of kunnen er andere vormen van landbouw plaatsvinden, waardoor er geen grote investeringen in het watersysteem gedaan hoeven te worden. Dit onderzoek draagt bij aan deze discussie. Er is in literatuur onderzoek gedaan naar maatregelen die de CO2 emissies van veengronden kunnen reduceren. Maatregelen zoals het onderwerken van veen en infiltratiedrainage zouden het huidige akkerbouw systeem in stand kunnen houden en tegelijkertijd een reductie van emissies realiseren. Er zijn ook maatregelen gevonden waarbij de functie akkerbouw wordt gewijzigd naar grasland, natte teelten of natte n

In 2019 is gewerkt aan het opstellen van boerderijvarianten die passen binnen een circulaire en klimaat neutrale maatschappij. Om meer handen en voeten te geven aan de opgestelde boerderijvarianten is er nu een nadere uitwerking en verfijning uitgevoerd. Er zijn zes boerderijvarianten uitgewerkt op broeikasbasemissies en verdiencapaciteit per hectare. Gedurende het proces werd duidelijk dat enkele varianten of maatregelen uit de verkenning van 2019 niet realistisch gezien worden. Deze zijn daarom niet in de boerderij-analyses meegenomen. De volgende zes boerderijvarianten zijn op beide criteria (economie en broeikasgasemissies) beoordeeld en vergeleken met de referentie situatie in het gebied: De Eiwitboerderij, de groenblauwe boerderij, de energieboerderij, de circulaire boerderij, de vezelboerderij en de internetboerderij. Deze varianten zijn afgezet ten opzichte van de referentie situatie; akkerbouw met lage grondwaterstanden tussen de 120-160 cm onder maaiveld, waar zetmeelaardappelen, suikerbieten en zomergerst worden geteeld. De dikkere veenpakketten op deze bedrijven emitteren met de huidige lage grondwaterstanden veel broeikasgassen door de oxidatie van het veen. Doelstellingen vanuit het klimaatakkoord richten zich erop deze uitstoot te verminderen. Dit rapport presenteert inschattingen van mogelijk te realiseren emissiereducties door de toepassing van de boerderijvarianten op deze dikke veenpakketten. Veel varianten passen een ander gewas of maatregel toe op 20% van het bedrijf, omdat aangenomen is dat 20% van het oppervlakte van het bedrijf dikke veenlagen bevat. Daarnaast zijn economische cijfers zijn verzameld voor de verschillende maatregelen en alternatieve gewassen. Deze zijn uitgewerkt op saldo niveau per hectare per jaar en vervolgens toegepast in boerderijvarianten. Uit deze analyse blijkt dat de energie boerderij met zonnepanelen in vaste constructie en een verhoogd waterpeil op 20% van het bedrijf het best scoren op zowel economisch perspectief

The research in this report examines the effect of manure digestion on the carbon footprint of a dairy farm by means of a desk study and a C flow model with different scenarios. Based on the results, a number of perspectives of action for the farmer are outlined to reduce methane emissions.This study was financed by the Ministry of Agriculture, Nature and Food quality and FrieslandCampina., Het onderzoek in deze rapportage gaat in op het effect van mestvergisting op de carbon footprint van een melkveebedrijf middels een deskstudie en een rekenmodel met verschillende scenario’s. Aan de hand van de uitkomsten worden enkele handelingsperspectieven voor de veehouder geschetst om de methaanemissies te reduceren. Deze studie is uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en FrieslandCampina.

Het kennisplatform Renewable Carbon Initiative wil de ontwikkeling van polymeren uit broeikasgas CO2 in plaats van fossiel petroleum tot commerciële producten aanjagen. Via katalyse en fermentatie kunnen met CO en CO2 nu al polyolen en ethanol gemaakt worden. Het RCI verwacht dat plastics snel zullen volgen.

The province of South Holland is a key player in the global food economy. However, its agrifood sector is currently generating unwanted outputs. CO2 emissions are the largest and most problematic output flow of this sector, causing negative externalities such as climate change and sea-level rise. Actors producing the CO2 are interlocked into a system and do not have the resources to escape this. This report uses the concept of the circular economy to design out this polluting output flow, while also taking the financial position of the actors into account. The transition to a circular agrifood economy for CO2 has to happen spatially. The available space in the province of South Holland is already under pressure to solve other major challenges, such as land degradation, climate adaptation, decreasing biodiversity and a poor urban landscape relationship. Solving all these challenges separately is inefficient and impossible.This report explores the possible synergies between mitigating those challenges and the transition towards a CO2 circular (i.e. CO2 neutral) agrifood economy, while also taking spatial justice into account. A future is envisioned of an interconnected metropolitan landscape where CO2 is stored in the form of biomass and where knowledge about a biobased economy is gained and exported to the world. A cross-subsidy CO2 exchange policy based on creating synergies with other challenges is proposed as a catalyst policy for this transition. Furthermore, specific spatial interventions in the form of setting up knowledge parks are also contributing to the transition. The agrifood sector will become much more robust and sustainable by trading CO2 together. The production of biomass mitigates other spatial challenges too, and vulnerable farmers get an additional source of income. With the proposed strategies, the province of South Holland is ready for a sustainable and cooperating tomorrow.

In het kader van het Klimaatakkoord (zomer 2018) zijn in opdracht van Vogelbescherming Nederland diverse GIS-kaarten ontwikkeld en bij elkaar gebracht die van belang om het uitwerken van CO2 - beperkende maatregelen binnen veenweidegebieden zo goed mogelijk te benutten voor weidevogels en moerasvogels. De kaartlagen betreffen basiskaarten en kansenkaarten. De basiskaarten betreffen informatie over de landschappelijke kwaliteit voor weidevogels en moerasvogels en daarnaast de gebieden met de hoogste dichtheden van deze soorten (Q35-kaarten). De kansenkaarten geven de gebieden aan waar voor deze soortgroepen de beste kansen zijn, werkend vanuit prioriteit voor weidevogels. Gebieden worden geïdentificeerd waar met de minste inspanningen de landschappelijke geschiktheid passend kan worden gemaakt en waar met beheeraanpassingen een goede habitatkwaliteit kan worden gerealiseerd.

Tourism accounts for a significant portion of the world's total carbon emissions. Price drops in airplane tickets have increased both the number of people traveling by air and the distance they travel, a trend that is predicted to continue growing.

Het kan niemand zijn ontgaan: de VNCI bestaat 100 jaar. Op 17 mei 1918 tekenden de 21 leden van het eerste uur het oprichtingsdocument. Dit jaar zijn er op meerdere plaatsen feestelijke bijeenkomsten, maar wel met een serieuze ondertoon. Ook de komende 100 jaar zullen namelijk nogal wat uitdagingen met zich meebrengen.

Als Europese hotspot voor groene chemie krijgt het Chemical Cluster Emmen de komende jaren te maken met zeer ambitieuze doelstellingen in het Klimaatakkoord. Eénderde van de landelijke CO2-reductie zou in Groningen en Drenthe moeten worden gerealiseerd, berekende de Industrietafel Noord-Nederland in juli: een reductie van 9 Mton. Hoe gaan de chemiebedrijven in Emmen daaraan bijdragen?

Lisianthus growers look for methods to minimise the emission of nutrients, crop protection chemicals and CO2. In 2014 and 2015, nine crops with Lisianthus have been tested at the Delphy Improvement Centre. This report describes the four trials that have been carried out in the extended research in 2016. With this extension, a distinction was made between different substrates and intensities of assimilation lighting. In addition to knowledge about light use efficiency, water use, heat use, substrate differences and growth development, these extra crop cycles have brought to light that growing Lisianthus on substrate gives a less resilient plant against soil fungi than was experienced during the first crop cycles., Lisianthustelers zoeken naar methoden om de emissies van nutriënten, gewasbeschermingsmiddelen, en CO2 emissie te minimaliseren. Van 2014 tot en met 2016 zijn daarvoor op het Delphy Improvement Centre proeven uitgevoerd met Lisianthus. In het onderzoek 2014-2015 zijn negen teelten uitgevoerd en in het vervolgonderzoek in 2016 zijn vier extra teelten uitgevoerd, waarvan de resultaten in dit rapport worden weergegeven. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen verschillende substraten en belichtingsintensiteiten. Naast kennis over belichtingsefficiëntie, watergebruik, warmtegebruik, substraatverschillen en groeiontwikkeling hebben deze extra teelten aan het licht gebracht dat het telen op substraat minder weerbaar is tegen bodemschimmels dan tijdens de eerste negen teelten was ervaren.

The carbon account provides a comprehensive overview of all relevant carbon stocks and flows. The carbon account for the Netherlands was developed within the scope of the ‘System of Environmental Economic Accounts – Experimen tal Ecosystem Accounting’ (SEEA EEA) project for the Netherlands (Natuurlijk Kapitaalrekeningen Nederland: NKR_NL), which is currently c arried out jointly by Statistics Netherlands and Wageningen University. Funding and support was provided by the Ministries of Economic Affairs and Infrastructure and the Environment. Within the NKR_NL project, a number of accounts are currently under devel opment. The carbon account is described in detail in this report.

The goals of this thesis are to increase the understanding of microbial metabolism and to functionally (re-)design microbial systems using Genome- Scale Metabolic models (GSMs). GSMs are species-specific knowledge repositories that can be used to predict metabolic activities for wildtype and genetically modified organisms. Chapter 1 describes the assumptions associated with GSMs, the GSM generation process, common GSM analysis methods, and GSM-driven strain design methods. Thereby, chapter 1 provides a background for all other chapters. In this work, there is a focus on the metabolically versatile bacterium Pseudomonas putida (chapters 2,3,4,5,6), but also other model microbes and biotechnologically or societally relevant microbes are considered (chapters 3,4,6,7,8).GSMs are reflections of the genome annotation of the corresponding organism. For P. putida, the genome annotation that GSMs have been built on is more than ten years old. In chapter 2, this genome annotation was updated both on a structural and functional level using state-of-the-art annotation tools. A crucial part of the functional annotation relied on the most comprehensive P. putida GSM to date. This GSM was used to identify knowledge gaps in P. putida metabolism by determining the inconsistencies between its growth predictions and experimental measurements. Inconsistencies were found for 120 compounds that could be degraded by P. putida in vitro but not in silico. These compounds formed the basis for a targeted manual annotation process. Ultimately, suitable degradation pathways were identified for 86/120 as part of the functional reannotation of the P. putida genome.For P. putida there are 3 independently generated GSMs, which is not uncommon for model organisms. These GSMs differ in generation procedure and represent different and complementary subsets of the knowledge on the metabolism of the organism. However, the differing generation procedures also makes it extremely cumbersome to compare thei

In order to realise a horticultural sector that operates without the combustion of fossil fuel, the first step is to reduce the demand for heating by improving the insultation of greenhouses. This holds especially for crops that are grown at high temperatures, like sweet pepper. The Venlow Energy greenhouse with its double glass cladding and energy screen is a good example of such a highly insulated greenhouse. This report presents the results of a one year cultivation and serves as a bench mark for the state of the art in energy conserving production of Sweet Pepper in the Netherlands. It shows the greenhouse climate conditions required, and the possibilities to meet these requirements with a low energy consumption and options to realise this from sustainable sources. The application of sustainable energy sources was not tested in practice, but since the exact resources (heat and CO2) required from hour to hour were measured, it is easy to do the math on the amounts and capacities needed. The application of pure CO2 or CO2 from another sustainable source is essential when aiming at a fossil energy free horticulture. Without external CO2 the production will drop substantially, especially because an energy conserving greenhouse has typically a strongly reduced air exchange. But, for the same reason, the amount of CO2 needed to increase the CO2 concentration is quite limited, 25 kg/m² per year in this experiment. With a production of 32.5 kg class I of red Sweet Pepper per m², the experiment has shown that halving the energy consumption compared to the general practice did’nt reduced the production., Voor de realisatie van een energieneutrale glastuinbouw helpt het enorm wanneer kassen beter geïsoleerd zouden zijn. Dit geldt des te meer voor gewassen die warm geteeld worden, zoals de Paprika. De Venlow Energy kas met een dubbel glas kasdek en energiescherm is een voorbeeld van zo’n hoog-isolerende kas. Dit verslag geeft het resultaat van een jaarrond teelt en vormt een ijkpunt voor de huidige stand van de techniek in de energiezuinige teelt van Paprika. Het toont de klimaatvereisten voor de teelt, en de mogelijkheden om dit klimaat energiezuinig en klimaatneutraal in te vullen. Dit laatste punt, klimaatneutrale invulling is niet in praktische zin getoetst, maar omdat van uur tot uur precies bekend is hoeveel energie- en CO2 zijn ingezet is gemakkelijk te berekenen hoe deze resources op klimaatneutrale wijze ingevuld zouden kunnen worden. Het gebruik van zuivere CO2 of CO2 uit een andere externe bron is overigens essentieel voor een energieneutrale glastuinbouw. Zonder toevoer van CO2 daalt de productie zeer sterk, vooral omdat er in energiezuinige kassen weinig gelucht wordt. Omgekeerd betekent de beperkte luchtuitwisseling met buiten ook dat er geen grote hoeveelheden CO2 nodig zijn. Er is 25 kg CO2 per m² gebruikt. Met de productie van 32.5 kg klasse I aan rode Paprika per m² heeft het experiment laten zien dat de halvering van de warmtevraag ten opzichte van de praktijk niet ten koste is gegaan van productie en kwaliteit.

Start-up Green Minerals werkt op de Brightlands Innovation Factory niet alleen aan de vermindering van de CO2-voorraad; door het broeikasgas te laten reageren met mineralen ontstaat namelijk ook een waardevolle grondstof voor de beton-, papier- en kunststofindustrie. "Over een aantal jaren staan er wereldwijd meerdere Green Minerals-plants."

Er bestaat al een netwerk dat afgevangen CO2 uit de Rotterdamse haven naar de Westlandse kassen vervoert. Maar de ambities van West-Nederland reiken verder: uitbreiding van dit OCAP-netwerk tot een CO2 Smart Grid voor de hele Randstad en grootschalig CO2-hergebruik binnen vijftien jaar. Het zou een wereldwijde primeur zijn.

Het Wuppertal Institut heeft in opdracht van het Havenbedrijf Rotterdam, dat de ambitie heeft koploper in de energietransitie te zijn, onderzocht langs welke transitiepaden de Rotterdamse industrie haar CO2-uitstoot drastisch kan reduceren en tegelijkertijd de producten kan blijven maken waar de samenleving naar vraagt, zoals brandstoffen en chemische producten. De belangrijkste uitkomst: door gebruik van verschillende technieken lijkt tot wel ­98 procent CO2-reductie haalbaar.

Ruim een jaar levert GreenCO2 Groene CO2 aan verschillende afnemers, hoofdzakelijk de bier- en frisdrankenindustrie. 'Er is een vraag naar deze grondstof. We kunnen deze CO2 verwaarden en tegelijkertijd de CO2-footprint van onze bio-ethanol verbeteren.'

Kooldioxide is vooral bekend als broeikasgas. Zes partijen zien mogelijkheden om CO2 met behulp van duurzame elektriciteit om te zetten in mierenzuur dat onder meer als brandstof kan worden gebruikt. het principe van het omzetten van CO2 in mierenzuur is wereldwijd bekend, zegt Martijn de Graaff, vanuit TNO business developer bij VoltaChem.

In september presenteerden ISPT en de industrie op het duurzaamheidsforum Springtij diverse technologische oplossingen om de industrie om te bouwen van energie-intensief naar energie-efficiënt. Realistische oplossingen die de CO2- uitstoot terugbrengen en de circulaire economie bevorderen.

As commissioned by the consortium around the CO 2 Smart Grid and financed by the Dutch Ministry of Infrastructure & Environment, Ecofys has performed an objective, high - level assessment of the feasibility of their CO 2 smart grid (CO 2 SG) initiative as a starting point for a more in - depth feasibility assessment.

Open doors for CO2-based fuels, but non-level playing field for the biobased material sector continues and threatens access to tall oil, animal fats and glycerol by the chemical industry as well as access to pulp wood by the forest industry.