Search

Soğan sağlığa yararları ile birlikte büyük öneme sahiptir ve dünya çapında yemeklerde lezzet için temel sebze olarak kullanılmaktadır. Tuzluluk ve kuraklık, gıda güvenliğini sağlamak için ele alınması gereken başlıca sorunlar olarak görünmektedir. Literatürde, tarımsal mahsullerin bu en önemli iki abiyotik strese tepkilerini özetleyen birçok çalışma olmasına rağmen, soğan için veriler oldukça sınırlı görünmektedir. Bu nedenle, kuraklık ve tuzluluğun seçilmiş soğan çeşitleri üzerindeki etkisini gözlemlemek için sera ortamında bir çalışma yapılmıştır. Yedi soğan çeşidi, tuz ve kuraklık stresine verdikleri tepkilerde morfolojik, fizyolojik, biyokimyasal ve gen ekspresyon seviyeleri açısından karşılaştırılmıştır. Yaprak uzunluğu, yaprak çapı, yaprak sayısı ve soğan baş özellikleri (çapı, uzunluğu ve ağırlığı) gibi çeşitli morfolojik özellikler incelenmiştir. Bağıl su içeriği (RWC), klorofil (a, b, toplam) ve karotenoid içerikleri, SPAD indeksi, yaprak sıcaklığı ve gaz değişim özelliklerini içeren fizyolojik veriler gözlenmiştir. SOD, CAT ve APX enzimlerinin aktivitesi de prolin ile birlikte ölçülmüştür. Soğan bitkilerindeki lipid peroksidasyon ve MDA içerikleri ile ölçülmüştür. Sonuçlar, İnci, Perama ve Seyhan çeşitlerinin her iki stres koşulu altında da iyi performans gösterdiğini göstermiştir. Elit ve Hazar çeşitlerinin tepkisi ise tam tersine zayıf bulunmuştur., Onion has tremendous importance with its health benefit, and it is used as the main condiment vegetable crop globally. Salinity and drought appear to be the major issues to be addressed to ensure food security. Although there are many works in literature summarizing responses of agricultural crops to these two most important abiotic stresses, data for onion appears to be quite limited. Therefore, a greenhouse study was conducted to observe the effect of drought and salinity on selected onion cultivars. Seven onion cultivars were compared for their morphological, physiological, biochemical and gene expression levels in responses to salt and drought stresses. Various morphological traits such as leaf length, leaf diameter, number of leaves and bulb characteristics (bulb diameter, bulb length and total bulb weight) were collected. Physiological data including relative water content (RWC), chlorophyll (a, b, total) and carotenoids contents, SPAD index, leaf temperature and gaseous exchange traits were observed. The activity of SOD, CAT and APX enzymes was also measured along with proline. Lipid peroxidation in onion plants was quantified by MDA contents. Results showed that among all the cultivars Inci, Perama and Seyhan performed well under both stress conditions. Contrarily, the response of Elit and Hazar cultivars was poor.

TEZ12588 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 79-89) var. XV, 91 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu çalışmanın amacı, iki farklı mikoriza tür aşılaması ve biyoçar uygulaması koşulları altında farklı tuz konsantrasyonları ile sulanmış topraklarda yetiştirilen buğday bitkisinin fotosentez etkinliğini arttırarak, bitkinin tuza toleransının araştırılmasıdır. Deneme Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü yarı kontrollü serasında 90 günlük bir sürede saksı denemesi koşullarında gerçekleştirilmiştir. Tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulan denemede bitki materyali olarak Adana-99 buğday çeşidi, 5 tuz dozu (0, 50, 100, 150, 200 mM), üç mikoriza türü (kontrol, G. mosseae ve G. etinicatum) ve biyoçar uygulanmış ve uygulanmamış olarak kullanılmıştır. Araştırmada, gövde ve kök kuru madde üretimi, kök infeksiyonu, fotosentez etkinliği, kök hacmi, kök çapı, C, N, K, P, Na, konsantrasyonları ile toprakta pH, tuz, CaCO3 ve organik karbon içerikleri belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre biyoçar ve mikoriza uygulamalarına bağlı olarak bitkinin C ve N içeriği artmıştır. Biyoçar ve mikoriza uygulaması fotosentez aktivitesine olumlu yönde etki etmiştir. Sonuç olarak; Biyoçar ve mikoriza uygulamaları bitkinin fotosentez aktivitesini arttırarak bitkinin tuzdan etkilenme oranını azaltır ve bitki büyüme ve gelişmesi üzerine olumlu yönde etki eder şeklinde kurulan hipotezimiz destek görmüştür. The aim of this study is to investigate the photosynthesis efficiency increases and its effects on wheat growth and development under different salt levels, biochar and two mycorrhizae species inoculation conditions. Two different mycorrhiza species inoculant and biochar application under the conditions of wheat plants grown in salty soil photosynthesis efficiency by increasing the tolerance of the plant to investigate. The experiment was carried out in a semi-controlled greenhouse in Çukurova University, Department of Soil Science and Plant Nutrition. The experiment was established as a factorial experimental design with three replicates. Adana-99 wheat cultivar was used as a plant species with 5 salt doses (0, 50, 100, 150, 200 mM), two species of mycorrhizae (Control, G. mosseae, G. etinicatum) and with and without biochar application. At the end of the experiment, dry matter production, root infection, photosynthetic activity, root volume, root diameter, C, N, K, P, Na concentrations, pH, salt , CaCO3 and organic carbon content were determined. Results are shown that C and N content of the plant increased due to the application of biochar and mycorrhizal fungi. The application of biochar and mycorrhizae had a positive effect on photosynthesis activity. As a result; our hypothesis was supported that biochar and mycorrhizae applications increase the photosynthetic activity of the plant and decrease the rate of salt effect of the plant and have a positive effect on the growth and development of the plant. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL-2018-10241.

In this study, Lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As) chromium (Cr), nickel (Ni) and copper (Cu) toxic effects have been determined of Salvinia natans (L) All. (water fern) species, with the help of physiological, biochemical and molecular parameters. Salvinia natans, cultured under appropriate conditions in a laboratory environment, heavy metal application was applied in different concentrations (Ni; 1- 5-10- 20 mg L-1, Cd; 0.5-1- 4-8 mg L-1, Pb; 5-10- 25- 50 mg L-1, Cu;1- 5- 10- 20 mg L-1, Cr;1- 5- 10- 20 mg L-1 and As; 1-5-10-50 mg L-1). Plant samples were dissolved in the microwave sample preparation device, and the concentration of elements on the samples were determined by using the ICP-OES instrument. Growth rates (RGR), photosynthetic pigment quantities (kl a, kl b and carotenoid), electrical conductivities (EC) and lipid peroxidation of plants were determined. A PCR-based ISSR (İnter Simple Sequence Repeat) , one of the molecular parameters, was used to determine the genotoxic effect of heavy metal stress on plant samples. It was observed that the accumulation of the heavy metals in the plant increased as the concentration of heavy metals increased. When the effects of heavy metals on the growth rate of the plant were examined, it was observed that there was a significant decrease with increasing heavy metal concentrations. When the amount of photosynthetic pigment was examined, it was determined that there was a significant decrease in the amounts of kl a, kl b and carotenoid as concentrations increased. In terms of lipid peroxidation, the amount of MDA increased as the concentration levels vii increased, depending on the stress. When the genetic relationship dendrograms were examined, it was observed that the genomic variation of Salvinia natans was highest in Cr as a result of heavy metal accumulation, while at least genomic variation was observed in As samples. Bu çalışmada Kurşun (Pb), Kadmiyum (Cd), Arsenik (As) Krom (Cr), Nikel (Ni) ve Bakır (Cu) ağır metallerinin Salvinia natans (L) All. (su eğreltisi) türündeki toksik etkileri, fizyolojik, biyokimyasal ve moleküler parametreler yardımıyla tespit edilmiştir. Laboratuvar ortamında uygun şartlar altında kültüre alınan Salvinia natans’a farklı konsantrasyonlarda (Ni;1- 5- 10- 20 mg L-1, Cd; 0.5- 1- 4- 8 mg L-1, Pb;5- 10- 25- 50 mg L-1, Cu;1- 5- 10- 20 mg L-1, Cr;1- 5- 10- 20 mg L-1 ve As;1-5-10-50 mg L-1) ağır metal uygulaması yapılmıştır. Bitki örnekleri mikrodalga numune hazırlama cihazında çözülmüş, örneklerdeki element konsantrasyonları ICP-OES cihazında belirlenmiştir. Bitkilerin büyüme oranları (RGR), fotosentetik pigment miktarları (kl a, kl b ve karotenoid), elektrik iletkenlikleri (EC) ve lipid peroksidasyonu tayin edilmiştir. Moleküler parametrelerden biri olan PCR tabanlı ISSR (Basit Tekrarlı Diziler Arası Polimorfizm), ağır metal streslerinin bitki örnekleri üzerinde genotoksik etkisinin belirlenmesinde kullanılmıştır. Çalışmamızda bitki örneklerinin maruz bırakıldığı ağır metal konsantrasyonlarının artışı ile birlikte, bitkinin akümüle ettiği metal konsantrasyonlarının da arttığı gözlenmiştir. Ağır metallerin bitki örneğindeki büyüme oranına etkisine bakıldığında, bitkiye uygulanan ağır metal konsantrasyonları arttıkça büyüme oranında belirgin bir düzeyde düşüş olduğu gözlenmiştir. Fotosentetik pigment miktarına etkisine bakıldığında uygulama konsantrasyonu arttıkça kl a, kl b ve karotenoid miktarlarında önemli derecede düşüş olduğu tayin edilmiştir. Lipid peroksidasyonu için ise maruziyet konsantrasyonunun artışı ile birlikte bitkide belirlenen MDA miktarı strese bağlı olarak v artış göstermiştir. Genetik ilişki dendogramı incelendiğinde Salvinia natans bitkisinin ağır metal akümülasyonu sonucunda genomik değişikliğin en fazla Cr da olduğu görülürken, en az genomik değişimin ise As akümüle eden bitki örneklerinde olduğu gözlenmiştir.

Macroalgae living in the intertidal zone are exposed to a wide range of environmental stress, such as high light, desiccation, radiation, high temperature and salinity. Salinity stress is one of the most significant abiotic stresses and affects to vary aspect of macroalgae physiology. Therefore, this study performed to investigate the effect of salinity on photosynthetic performance of some brown seaweeds (Scytosiphon lomentaria ve Ectocarpus siliculosus). The samples were collected from southern region of the Marmara Sea and cultivated in different salinity concentration (23, 33 and 43 ppt). Photosynthetic performances of samples were determined by measuring variable chlorophyll fluorescence of photosystem II. In this sudy, Fv/Fm ratio, chlorophyll-a content and relative electron transport rate of samples exposed to high salinity did not significantly differ among the different treatment. The results indicated that, both species exposed to different salinity are not photosynthetically stressed and they are tolerant to salinity changes. İntertidal bölgede yaşayan deniz yosunları yüksek ışık, kuruma, radyasyon, yüksek sıcaklık ve tuzluluk gibi çevresel streslere büyük oranda maruz kalmaktadır. Tuzluluk en önemli abiyotik streslerden biridir ve birçok açıdan deniz yosunlarının fizyolojisini etkilemektedir. Bu nedenle, bu çalışma tuzluluğun bazı denizel kahverengi alglerde (Scytosiphon lomentaria ve Ectocarpus siliculosus) fotosentetik performans üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Örnekler Marmara Denizi’nin güney kıyılarından toplanmış ve farklı tuz derişimlerinde (23, 33 ve 43 ppt) kültüre alınmıştır. Örneklerin fotosentetik performansı fotosistem II’nin değişen klorofil floresansının ölçülmesiyle belirlenmiştir. Bu çalışmada, yüksek tuz derişimine maruz kalan örneklerin Fv/Fm oranı, klorofil-a içeriği ve göreceli elektron transfer oranı farklı uygulamalar arasında istatistiksel olarak farklılık göstermemiştir. Elde edilen veriler farklı tuz derişimlerine maruz kalan her iki türün, fotosentetik olarak stres altında olmadığını ve tuzluluk değişimlerine karşı toleranslı olduklarını göstermektedir.

Bitkiler soğuk, kuraklık, aşırı ışık, su, tuz ve ağır metaller gibi çeşitli abiyotik stres koşullarına morfolojik, fizyolojik, biyokimyasal ve moleküler olmak üzere çeşitli adaptasyon mekanizmaları geliştirerek dayanıklılık göstermeye ve bu stresi savuşturmaya çalışmaktadır. Yapılan birçok çalışmada, reaktif oksijen türlerinin (ROS) regülasyonu ve antioksidanlar, ağır metallerin (HM) alımı ve translokasyonu, ağır metal türlerindeki değişiklikler ve sonucunda hücre membranı ve kloroplast yapısının yeniden inşası, fotosentetik sistemin onarılması gibi çeşitli mekanizmalarda Selenyum' un rol oynadığı işaret edilmiştir. Ancak optimal dozun ayarlanması, etkinin pozitif veya negatif yönde olması açısından büyük önem teşkil eder. Selenyumun düşük konsantrasyonlarda bitki büyümesini teşvik ederken, yüksek konsantrasyonlarda pro-oksidan olarak davranır ve bitkide oksidatif hasara sebep olur. Bu bilgiler ışığında Selenyumun Arabidopsis thaliana' nın fotosentez ve antioksidan savunma sistemi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Materyal olarak yabani tür Arabidopsis thaliana Col. kullanılmıştır. Sterilizasyonu gerçekleştirilen tohumlar hidroponik kültür ortamına ekilmiştir. On iki günlük bitkilere selenat ve selenit uygulanmasının ardından bitkilerin hasatı gerçekleştirilmiştir. Hasat edilen bitkilerin sürgünlerindeki ROS (H2O2 ve O2•−) miktarları belirlenmiştir. Ayrıca antioksidan enzimlerin [süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT), peroksidaz (POX), askorbat peroksidaz (APX) ve glutatyon redüktaz (GR)] aktiviteleri spektrofotometrik yöntemlerle belirlenmiş, ayrıca CO2 asimilasyonu, PSI- PSII etkinliği tayinleri gerçekleştirilmiştir. Selenyum uygulanan Arabidopsis thaliana Col. bitkilerinin SOD, CAT, POX ve APX antioksidant enzim aktivilerinin farklı dozajlardaki selenat ve selenit uygulamasıyla belirgin oranda değiştiği belirlenmiştir. Benzer etki her grubunun hücre membran lipidlerindeki peroksidasyonda da gözlenmiştir. Bu çalışmayla selenyuma maruz bırakılan bitkilerin fotosentez mekanizmasında sebep olduğu değişimler ve ROS seviyeleri ve antioksidan savunma sistemi üzerine selenyumun etkileri ortaya konmuştur., Plants exhibit various adaptation mechanisms in morphological, physiological, biochemical and molecular levels to cope with abiotic stress conditions such as cold, drought, excessive light, water, salt and heavy metals. In several studies it was indicated that Se plays roles in the reactive oksigen species (ROS) and antioxidants regulation, uptake and translocation of heavy metals, changing the heavy metal species which result in reconstruction of cell membrane and chloroplast structure and maintenance of photosynthetic system. However it is important to determine the optimum Se dosage because it can affect plants both positively and negatively in a dosage dependent manner. Whilst Se promotes the plant growth at low concentrations, at high concentrations it acts as a pro-oxidant and can cause oxidative damage to the plant. In light of this knowledge, effects of selenium on antioxidant defense system and photosynthesis was investigated in Arabidopsis thaliana. Wild type Arabidopsis thaliana Col. seeds were surface sterilized and were grown under hydroponic conditions. 15-day-old seedlings are treated with selenate and selenite for seven days and they were harvested. The amount of ROS (H2O2 ve O2•−) was assayed from harvested plants. Further, antioxidant enzymes (superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), peroxidase (POX), ascorbat peroxidase (APX) ve glutathione reductase (GR)) activity and CO2 asimilation, PSI- PSII efficiency assays were carried out. Selenate and selenite treated Arabidopsis thaliana Col. plants exhibited different SOD, CAT, POX and APX antioxidant activity in the different dosages. Similar effects also observed on the cell membrane lipid peroxidation in all groups. To sum up, in this thesis the effects of selenium on photosynthesis mechanism and antioxidant defense system was performed.

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Anabilim Dalı, Kayıt no: 383678, Bu çalışmada öncelikle fotosistem II (FS II) kompleksinin ıspanak bitkisinden kimyasal parçalama yöntemiyle izolasyonu sağlanmış ve saflaştırmasında kullanılmak üzere kriyoyel tabanlı katı destek materyalleri geliştirilmiştir. Bu bağlamda çalışmanın ilk aşamasında fenilalanin içerikli hidroksi etilmetakrilat (HEMA) monomeri ile çapraz bağlayıcı N,N' metilenbisakrilamit (MBA) polimerleştirilerek kriyojel kolonlar hazırlanmıştır. Daha sonra sentezlenen kriyojel katı desteğin karakterizasyonları gerçekleştirilmiştir. Ayrıca; saflaştırılan FS II'lerin molekül ağırlığı SDS PAGE analizi ile protein içeriği ise Bradford yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Çalışmanın ikinci aşamasında, saflaştırılan FS II yapısından yola çıkılarak biyoenerjetikler sentezlenmiştir. Bunun için fotoduyarlı mikro-emülsiyon polimerizasyon yöntemi uygulanmış olup biyonanoenerjetikler floresan spektrofotometresi, circular dichroism (CD) spektroskopisi ve zetametre ile karakterize edilmiştir. Çalışmanın son aşamasında, dönüşümlü voltametri ve kronoamperometri kullanılarak sentezlenen bu biyonanoenerjetiklerin biyobellek ve redox özellikleri incelenerek nanoFSII kompleksine yeni yönelimler getirilmiştir.

Bu çalışmada, C3'den C4 fotosentezine geçiş sırasında reaktif oksijen türlerinin düzenlenmesi ve antioksidan savunma sistemde oluşan değişimleri ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu amaçla C4 evrim sürecinde farklı aşamalarda türlere sahip olan Flaveria cinsi materyal olarak kullanılmıştır. Bu türler farklı karboksilasyon yolaklarına sahip olan Flaveria robusta (C3), Flaveria anomala (C3-C4), Flaveria brownii (C4 benzeri), Flaveria bidentis (C4)'dir. Bu bitkilerin ozmotik stres altında verdikleri yanıtlar fizyolojik parametreler (büyüme, bağıl su içeriği, osmotik potansiyel), fotosentetik parametreler (stomatal iletkenlik, özümseme hızı, elektron iletim hızı), antioksidan savunma sistemi enzimler ve izozimleri (süper oksit dismutaz, katalaz, peroksidaz, askorbat peroksidaz, glutatyon redüktaz), enzimatik olmayan antioksidanlar (askorbat ve glutatyon), NADPH oksidaz aktivitesi, hidrojen peroksit ve lipid peroksidasyon seviyeleri belirlenerek ortaya çıkarılmıştır. Stressiz koşullarda, C3'den C4'e geçişte CAT aktivitesinde düşüş, APX ve GR aktivitelerinde artış belirlenmiştir. Fakat dört türün ozmotik strese karşı yanıtlarında farklılıklar bulunmuştur. C3 F. robusta'da en yüksek H2O2 ve TBARS içerikleri gözlenirken, C4 benzeri F. brownii ve C4 F. bidentis'de bu artışlar çok sınırlıdır. Oksidatif sters en iyi şekilde C4 benzeri ve C4 bitkilerince yatıştırılmıştır. Bu durum C4 bitkilerinde F. bidentis'de yüksek SOD, CAT, POX, APX aktiviteleri ve C4 benzeri F. brownii'de enzimatik olmayan antioksidanların işlerliği ile sağlanmıştır., In the present study, we aimed to elucidate how strategies of reactive oxygen species (ROS) regulation and the antioxidant defense system changed during transition from C3 to C4 photosynthesis, by using the model genus Flaveria, which contains species belonging to different steps in C4 evolution. For this reason, four Flaveria species that have different carboxylation mechanisms, Flaveria robusta (C3), F. anomala (C3–C4), F. brownii (C4-like) and F. bidentis (C4), were used. Physiological (growth, RWC, osmotic potential), and photosynthetical parameters (stomatal conductance (gs), assimilation rate (A), electron transport rate (ETR)), antioxidant defense enzymes (superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), peroxidase (POX), ascorbate peroxidase (APX), glutathione reductases(GR)) and their isoenzymes, non-enzymatic antioxidant contents (ascorbate, glutathione), NADPH oxidase (NOX) activity, hydrogen peroxide (H2O2) content and lipid peroxidation levels (TBARS) were measured com-paratively under polyethylene glycol (PEG 6000) induced osmotic stress. Under non-stressed conditions, there was a correlation only between CAT (decreasing), APX and GR (both increasing) and the type of carboxylation pathways through C3 to C4. The greatest increase in H2O2 and TBARS content was observed in C3 F. robusta, while the least substantial increase was detected in C4-like and C4 plants, suggesting that oxidative stress is more effectively countered in C4-like and C4 species. This was achieved by a better induced enzymatic defense in F. bidentis (increased SOD, CAT, POX, and APX activity) and non-enzymatic antioxidants in F. brownii.

Tez (doktora) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2012 Libra Kayıt No: 72547 Özet

Atmosferik karbondioksit (CO2) miktarındaki artış ve bunu takiben deniz suyundaki CO2 artışı, deniz sularının karbon kimyasını değiştirmektedir. Okyanus asitleşmesi olarak isimlendirilen bu değişim, deniz sularında daha düşük pH ve daha yüksek bikarbonat derişimlerine neden olmaktadır. Çözünmüş inorganik karbon havuzundaki bu yeni düzenlenme, ultraviyole radyasyonu (UVR) ile etkileşerek makroalg türlerinin fizyolojilerini etkileyebilmektedir. Önceki çalışmalar artan atmosferik CO2 derişimlerinin, deniz suyundaki karbon kimyasını değiştirmesi sebebiyle, bazı kalkerli plankton ve makroalg türlerinin kalsifikasyonunu etkilediğini göstermektedir. Ancak kalkerli alglerin UVR'ye karşı nasıl davrandıkları hakkında çok az veri bilinmektedir. UVR, okyanus asitleşmesiyle birlikte sinerjistik, antagonistik veya bağımsız yönde davranabilmektedir. Bu nedenle, UVR ve okyanus asitleşmesinin Corallina officinalis L. türü üzerine etkilerini belirlemek için, UVR ve UVR olmadan, CO2 ile zenginleştirilmiş asitleştirme deneyleri yapılmıştır.Elde edilen sonuçlara göre düşük pH, 2 haftalık uygulama sürecinde UV absorbe eden bileşikler, fotosentetik performans ve fotosentezin doygunluk ışık yoğunluğunu artırırken, büyüme oranı ve CaCO3 içeriğini azaltmıştır, fakat 4 haftalık uygulama sürecinde, maksimum fotosentetik kapasitede anlamlı bir değişim göstermemiştir. UVR'nin, fotosentetik aktif radyasyon ile gerçekleşen fotosentezi inhibe ettiği bilinmektedir. Ancak çalışmada, UVA (4,25Wm-2) ve orta düzeydeki UVB (0,5Wm-2) hem okyanus asitleşmesi ile birlikte hem de tek başına iken C. officinalis örneklerinin fotosentez ve büyüme oranlarını artırmıştır. Fakat yüksek düzeydeki UVB hem okyanus asitleşmesi ile birlikte hem de tek başına iken büyüme oranını inhibe etmiş, fotosentetik performansı ise etkilememiştir. Ayrıca UVR aksesuar pigment içeriklerinin de azalmasına neden olmuştur.Çalışmadan elde edilen sonuçlar, okyanus asitleşmesi ve UVB'ye maruz kalan C. officinalis örneklerinin fizyolojik olarak dezavantajlı konuma geçebilecegini göstermektedir. Bu dezavantajın ekolojik etkileri henüz belirlenmemiştir ancak, gelecekte olması tahmin edilen CO2 senaryosunda, kalkerli türlerin kalkerli olmayan türlerle karşılaştırıldığında, daha az rekabet edebileceği düşünülebilir. An increase in the level of atmospheric carbon dioxide (CO2) and the resultant rise in CO2 in seawater alter the carbon chemistry of seawater. This change, known as ocean acidification, causes lower concentrations of pH and higher concentrations of bicarbonate in seawater. This new composition of the dissolved inorganic carbon pool may, by interacting with ultraviolet radiation (UVR), affect the physiology of macroalgae species. Previous researches show that increasing concentrations of atmospheric CO2, due to the resultant alteration in the carbon chemistry of seawater, affect the calcification of certain species of calcareous plankton and macroalgae. However, very little is known about how calcareous algae react towards UVR. UVR may behave synergistically, antagonistically or independently in relation to ocean acidification. For this reason, in order to determine the effects of UVR and ocean acidification on the species Corallina officinalis L., acidification experiments in CO2-enriched cultures with and without UVR exposure were conducted on the species.According to the results obtained, during the two-week implementation period, low pH increased compounds which absorbed UV, photosynthetic performance and the saturation light intensity of photosynthesis, but decreased growth rate and CaCO3 content. However, during the four-week implementation period, no significant change in photosynthetic activity was seen. It is known that UVR inhibits photosynthesis, which is carried out by photosynthetically active radiation. In this research, however, UVA (4,25Wm-2) and mid-range UVB (0,5Wm-2) increased photosynthesis and growth rates in the C. officinalis samples both independently and in conjunction with ocean acidification. On the other hand, high-level UVB inhibited growth rates both independently and in conjunction with ocean acidification, while photosynthetic performance was unaffected. Moreover, UVR caused a decrease in accessory pigment content.The results obtained from the research reveal that C. officinalis samples exposed to ocean acidification and UVB may become physiologically disadvantaged. Whilst the ecological effects of this disadvantage have not yet been determined, according to the projected future CO2 scenario, it may be considered that calcareous species will be less able to compete with non-calcareous species. Yükseköğretim Kurulu Bremen Üniversitesi (Almanya) Alman Eğitim ve Araştırma Bakanlığı Biological Impacts of Ocean Acidification (BIOACID) Projesi

TEZ9034 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s. 89-99) var. xiii, 101 s. : res. ; 29 cm. In this study, physiological responses of Navelina orange budded on eight different citrus rootstocks were investigated to iron stress under high pH conditions. The experiment was evaluated in a climate-controlled plant growth chamber under 26oC- 20oC day-night temperature, 16 hours of photoperiodism and 60% humidity. Navelina oranges grafted on Tuzcu 31-31 sour orange, Gou Tou sour orange, Volkameriana, Antalya Cleopatra mandarin, Carrizo citrange, Troyer citrange, C-35 citrange and Poncirus trifoliate were grown for two months and irrigated with a modified nutrient solution. At the end of this period, 10 ?M FeEDTA+3 mM NaHCO3 and 2g/l CaCO3 (pH=7.8) were added to the nutrient solution to mimic an iron chlorosis environment and control plants were irrigated with a nutrient solution containing 100 ?M FeEDTA (pH=6) for five months. At the end of the experiment, plant height, leaf number, plant fresh weight, iron chlorosis color scale and leaf total and active Fe concentrations parameters were determined. Chlorophyll concentration was estimated using a portable SPAD-502 meter and chlorophyll fluorescence was measured with a portable fluorometer. Also leaf gas exchange parameters (photosynthetic rate, stomal conductivity, leaf transpiration rate, leaf water use efficiency) were measured using a LCA-4 photosynthesis measurement instrument. With iron stress, plant height, leaf number, plant fresh weight, total and active Fe, leaf gas exchange parameters, chlorophyll fluorescence yield and SPAD values of Navelina seedlings were reduced relative to control plants and tolerance to iron deficiency differed among the rootstocks. As a result, Navelina seedlings budded on Tuzcu 31-31 and Gou Tou sour oranges were found very tolerant; the ones budded on Volkameriana and Antalya Celopatra were mid-tolerant; seedlings budded on Carrizo citrange less tolerant; seedlings budded on Troyer citrange as susceptible and Navelina budded on C-35 citrange and Poncirus trifoliate as very susceptible. Bu çalışmada 8 farklı turunçgil anacı üzerine aşılı Navelina göbekli portakalının yüksek pH'lı koşullarda demir stresine karşı gösterdiği fizyolojik tepkiler belirlenmiştir. Deneme iklim kontrollü büyüme odasında 26oC-20oC gündüz-gece sıcaklığı, 16 saat gün uzunluğu ve %60 nem koşulları sağlanarak yürütülmüştür. İklim odasında Tuzcu 31-31 turuncu, Gou Tou turuncu, Volkameriana, Antalya Kleopatra mandarini, Carrizo sitranjı, Troyer sitranjı, C-35 sitranjı ve Yerli üç yapraklı anaçları üzerine aşılı 1 yaşlı Navelina portakalları modifiye edilmiş besin çözeltisiyle 2 ay büyütülmüştür. Daha sonra demir stresi yaratmak için (-)Fe bitkilerine 10 ?M FeEDTA+3 mM NaHCO3 ve 2g/l CaCO3 (pH=7.8); kontrol bitkilerine ise besin solüsyonlarına 100 ?M FeEDTA (pH=6) eklenerek 5 ay süreyle uygulanmıştır. Deneme sonunda bitki boyu, yaprak sayısı, bitki taze ağırlığı, demir klorozu skalası, yaprak toplam ve aktif demir konsantrasyonları belirlenmiştir. Yaprak klorofil konsantrasyonu SPAD-502 metre; yaprak gaz değişim parametreleri (fotosentez hızı, stomal iletkenlik, yaprak terleme oranı ve yaprak su kullanım etkinliği) LCA-4 fotosentez ölçüm seti ile ve klorofil ışıma etkinliği ise Fluorpen fluorometresi ile saptanmıştır. Navelina portakalı fidanlarında incelenen bitki boyu, yaprak sayısı, bitki taze ağırlığı, toplam ve aktif demir, fotosentetik parametreler, klorofil ışıma verimi ve SPAD parametrelerinin demir stresi bitkilerinde kontrol grubuna göre azalma gösterdiği belirlenmiş ve kullanılan anaçların tolerans düzeyleri birbirinden farklılık göstermiştir. Elde edilen bulgular sonucunda, Fe stresi bakımından Tuzcu 31-31 ve Gou Tou turunçları üzerine aşılı olan Navelina fidanları çok tolerant; Volkameriana ve Antalya Kleopatra mandarini üzerindekiler orta tolerant; Carrizo sitranjına aşılılar az tolerant; Troyer sitranjına aşılılar duyarlı; C-35 sitranjı ve Yerli üç yapraklı anaçları üzerindekiler ise çok duyarlı olarak saptanmıştır. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2010YL30.

ÖZETİLKÖĞRETİM 8.SINIF ÖĞRENCİLERİNDE FOTOSENTEZ, SOLUNUM KAVRAMLARININ ÖĞRENİLMESİNE, BAŞARIYA VE BİLİMSEL SÜREÇ BECERİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİNDE ARAŞTIRMAYA DAYALI ÖĞRENMENİN ETKİLERİBu araştırmada, ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinde fotosentez ve solunum kavramlarını öğrenmelerine, başarıya ve bilimsel süreç becerilerini geliştirmelerine araştırmaya dayalı öğrenmenin etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma 2006- 2007 Eğitim- Öğretim yılı 8. sınıfa devam eden FMV Özel Işık İlköğretim Okulu öğrencileri ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu (n=24), kavramların öğretmen tarafından verildiği yönlendirmeli araştırmaya dayalı öğrenmenin uygulandığı deney 1 (n= 25) ve kavramların öğrencilere verilmeyip öğrencinin aktif olarak gerçekleştirdiği deneylerden kavramları çıkarım yapmasını beklediğimiz yönlendirme yapılmayan araştırmaya dayalı öğrenmenin uygulandığı deney 2 grubu (n= 23) olmak üzere toplam 3 grupla çalışılmıştır. Her iki deney grubunda 5 E öğrenme döngüsü modeli kullanılmıştır. Çalışmada bilimsel süreç becerileri, başarı, kavram testleri ön test ve son test veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Veriler, SPSS 14 istatistik programı kullanılarak ANOVA ve t testleri ile analiz edilmiştir. Öğrencilerin bilimsel süreç becerilerindeki gelişimlerine bakıldığında, sadece deney 2 grubunda gelişme sağlanmıştır. Başarı ön test ve son test sonuçları karşılaştırıldığında, her üç grupta anlamlı bir fark ortaya çıkmıştır. Fotosentez ve solunum kavramlarının öğrenilmesinde kontrol grubunda anlamlı bir fark elde edilemezken deney gruplarında anlamlı bir fark elde edilmiştir. Bu fark, fotosentez kavramında deney 1 grubunun lehine iken solunum kavramında deney 2 grubunun lehine bulunmuştur. Bu çalışma, araştırmaya dayalı öğrenme uygulamaları ile ilgili yaşanabilecek sorunlar ve çözüm önerileri ile öğretmenlere örnek teşkil etmesi açısından önemlidir. Anahtar Sözcükler: Araştırmaya dayalı öğrenme, fotosentez, solunum, bilimsel süreç becerileri, laboratuarABSTRACTTHE EFFECTS OF INQUIRY ON THE CONCEPT LEARNING, ACHIEVEMENT AND DEVELOPMENT OF SCIENTIFIC PROCESS SKILLS OF 8TH GRADE STUDENTS AS RELATED TO PHOTOSYNTHESIS AND RESPIRATION The aim of this research is to see the effect of inquiry based on the 5 E learning cycle model on the concept learning, achievement and development of science process skills of 8th grade students in relation to photosynthesis and respiration. The research was done with the 8th grade students (n=72) attending to FMV Isık Schools at 2007-2008 education year. The control group (CG) (n=24) is taught by using the traditional laboratory approach, one of the experimental groups (E1) (n= 25) received a guided inquiry which include concepts of photosynthesis, respiration and laboratory experiments with the 5 E learning cycle and the other experimental group (E2) (n = 23) received an unguided inquiry which didn’t include concepts of inquiry and laboratory experiments based on the 5E learning cycle model. The science process skill (SPS) test, achievement test and concept test were used as a pre- test and post-test to collect data. The data was analyzed by ANOVA and t tests of SPSS 14 statistic program. The results of this study showed that there is only meaningful difference of E2 group on SPS improvement. The meaningful difference between pre- achievement and post- achievement test result of all groups was found. There was no meaningful difference on both photosynthesis and respiration concept test of control group. But the result of pre-concept and post-concept test on both photosynthesis of E1 and E2 groups was found meaningful. The group E1 has the most meaningful difference on photosynthesis. The group E2 has the most meaningful difference on respiration. This research provides an important data for teachers to see the problems and the solutions of inquiry application. The new science and technology program which is based on inquiry to gives students the science process skills, problem solution, critical thinking abilities and scientific concept learning. Key words: inquiry, scientific process skills, photosythesis, respiration, laboratory

TEZ7617 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2009. Kaynakça (s.369-385) var. xli, 386 s. : res. ; 29 cm. Bu araştırmada, değişik ara anaçlar kullanılarak oluşturulan kombinasyonlarda bodurluk özelliği gösteren anaçların belirlenmesi, anaç kalem ilişkilerinin incelenmesi, uyuşmazlık belirtilerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla, Navelina göbekli portakalı (N) ve Kütdiken limon (K) çeşitlerinin Turunç (T) üzerine; ayrıca Turunç üzerine ara anaç olarak Flying Dragon üç yapraklısı (FD), Citrumelo 1452 (C), Star Ruby altıntop (SR), Rubidoux üç yapraklısı (R) kullanılarak oluşturulan kombinasyonlara ait bitkiler kontrollü cam seralarda yetiştirilmiştir. Bitkilerde çap ve sürgün ölçümleri aşılamalardan sonra aylık olarak yapılmıştır. Çalışmada yedi dönemde alınan bitki örneklerinde yaprak sayısı, yaprak alanı, fotosentez hızı, yaş bitki-kök ağırlığı, kuru bitki-kök ağırlığı belirlenmiştir. Bu dönemlerde yapraklarda; anaç, ara anaç altı ve ara anaç üstü kabuklarında karbonhidrat ve bitki besin elementi, tanen analizleri yapılmıştır. Aşı noktalarında boyuna kesitler IKI ile boyanarak nişasta dağılımları görüntülenmiştir. Değişik aşı kombinasyonlarının taçlandırmadan sonra, son dönemde yapılan ölçümlerde Navelina portakalında kontrole göre FD, Kütdiken limonunda kontrole göre R ara anacı en fazla bodurluk etkisi göstermiştir. Fotosentez hızı Yaz döneminde en hızlı bulunmuştur. En yüksek toplam şeker içeriği çeşit kabuklarında saptanmıştır. Bitki besin elementleri bakımından aşı kombinasyonlarının elementlerden yararlanma durumları farklılık göstermiştir. Kombinasyonların kabuk örneklerinde tanen birikimi olmadığı bulunmuştur. In this research, we aimed to determine, using combinations of different interstocks, the rootstocks with dwarfing characteristics, to elucidate the dwarfing mechanism, photosynthetic activities and its relations to starch and other carbohydrate accumulation and plant nutrients on bud union. For these purposes, the plants of Navelina (N) orange and Kütdiken (K) lemon, which are commonly grown as standard cultivars, were grown on either on sour orange (T) rootstocks or sour orange rootstocks with inter-stocks of Flying Dragon trifoliate orange (FD), Citrumelo 1452 (C), Star Ruby grapefruit (SR) or Rubidoux trifoliate orange (R), were grown on temperature-controlled greenhouse. The diameters of rootstocks, inter-stocks and scions were determined and shoot developments were monitored monthly after budding. In the experiments, the samples were taken on seven periods and fresh plant-root weights, dry plant-root weights, leaf number, leaf area, photosynthetic rate photosynthetic capacity were determined. In these periods, carbohydrates and plant nutri-elements were analyzed on leaf, rootstocks, below inter-rootstock and above inter-rootstock. Longitudinal sections were taken and viewed the distribution of the starch was stained with IKI. In combination with various grafts, after crowning shoot measurements which are made in Navelina orange respectively to the control plants FD interstock and in Kütdiken limon respectively to the control plants R interstock had showed the most dwarfism effect. Photosynthetic rates had the highest levels in the summer period. The highest sugar concentration was found in bark samples. Among the plant nutrielements, grafting combinations differ in terms of benefiting from nutri-elements. On samples taken from the bark tannin accumulation was not found. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No

Bu çalışmada, fotosentetik etkinliği ölçme yöntemlerinden klorofil fluoresansı üzerine bir derleme yapılmıştır. Geçmişten günümüze kullanılan yöntemlerden kısaca bahsedilmiş, bizim için yeni bir teknik olan klorofil fluoresansı hakkında temel bilgiler verilmiştir. Klorofil fluoresansı, çok uzun zamandan beri bilinmesine rağmen, kullanımı son on yıldır yaygın hale gelmiştir. Özellikle bitki stres fizyolojisinde kullanılan önemli tekniklerden birisidir. Kullanım kolaylığı, hızlı, doğru ve güvenilir olması, canlı örneğe zarar vermemesi bu tekniğin en önemli özelliklerindendir., In this study, chlorophyll fluorescence from measurement methods of photosynthetic efficiency was reviewed. Techniques used from previous to now were shortly mentioned and basic information about chlorophyll fluorescence that is new technique for us was given. Although chlorophyll fluorescence has been known for a long time, its usage has been common last decade. It is one of the most important techniques used in especially plant stress physiology. Being rapid, reliable and accurate, non-destructive are the most important features of this technique.

In this study, the effects of training method (slender spindles, Y-system), light (light, shade) and fruit load (trees with or without fruits) on the rates of photosynthesis and transpiratîon of leaves on long and short shoots, flower formation and yield in apple cv. Cox's Orange were investigated. As a result of the research, non-fruiting trees in 1994 gave more the rates of photosynthesis and transpiratîon in 1995. And Y-systems and light conditions were found more effective with respect to flower formation, yield, rates of photosynthesis and transpiration in both fruiting and non-fruiting trees than slender spindles and shade conditions. Bu çalışmada "Cox's Orange" elma çeşidinde uzun ve kısa sürgünlerde bulunan yapraklardaki fotosentez ve transpirasyon oranları, çiçek oluşumu ve verim üzerine terbiye metodunun (Slender spindles, Y- istem), ışığın (ışık, gölge) ve ürün yükünün (meyveli ve meyvesiz ağaçlar) etkileri araştırılmıştır. Araştırma sonucunda, 1994 yılında ürün alınamayan ağaçlarda 1995 yılında daha fazla fotosentez ve transpirasyon oranları görülmüştür. Ayrıca hem meyveli hem de meyvesiz ağaçlarda, Slender spindles ve gölge ortamlarına göre, Y-sistem ve ışık ortamlarında çiçek oluşumu, verim ile fotosentez ve transpirasyon oranları açısından daha etkili sonuçlar elde edilmiştir.

Bazı bitkilerin atmosfer karbondioksiti ve su buharından yararlanarak ürettikleri organik maddeler öteki bitkilere göre çok daha fazla olabilmektedir. Bu durum bitkilerdeki fotosentez metabolizmalarındaki farklılıktan ileri gelmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalara göre bitkilerde fotosentez sırasında karbondioksitin özümlenme mekanizmaları üçe ayrılmaktadır: a) C3 tipi bitkiler, b) C4 tipi bitkiler ve c) KAM tipi bitkiler. Fotosentez etkinliğini kontrol eden bu mekanizmaların çözümlenmesi ile bitkilerin verimlilikleri artırılabilmektedir. Bu nedenle atmosfer karbondioksitinin özümlenmesinin çeşitli biyokimyasal reaksiyonlarını incelemek ve fotosentez etkinliği kavramını açıklığa kavuşturmak gerekmektedir. Certaines plantes sont beaucoup plus éfficaces que d'autres pour produire de la matière organique à partir du gaz carbonique de l'air et de la vapeur d 'eau. D'après les travaux qui effectuent dans les derniéres années, les mécanismes d'assimilation du gaz carbonique dans les plantes partagent en trois: a) Les plantes en C3 , b) Les plantes en C4 et c) Les plantes CAM. Avec le démélage des mécanismes qui controlent l'efficacité photosynthétique, on peut augmenter la productivité des plantes cultivées. Pour cette raison, il est nécessaire d'expliciter le concept d 'efficacité photosynthétique et de décrire plusieurs réactions bio chimiques de la fixation du CO2 atmosphérique.

Seralarda normal olarak 300 ppm olması gereken karbondioksit konsantrasyonu sera havasının yenilenmemesi durumunda gündüz azalmakta, gece ise fotosentezin durması ile artış göstermektedir. Gündüz fotosentezin artırılması için karbon dioksit gübrelemesi yapılması gerekmektedir. ilave edilecek karbondioksit miktarı hem bitkinin atmosferden absorbe ettiği karbondioksit miktarını, hem de serada meydana gelecek kayıpları karşılayacak miktarda olmalıdır. Karbondioksit gübrelemesinin ekonomik olması sera konstrüksiyonunun izolasyon durumuna bağlı bulunmaktadır. Ülkemizde bu tekniğin uygulanması yeni sera konstrüksiyonlarının geliştirilmesi ile mümkün olacaktır.

Hava kirliliğinde etkili olan belli başlı bileşikler SO2,H2S,HF,HCI,O3,PAN,NO,NO2,CO2,etilen,ağır metaller ve tozlardır. Hava kirliliği üzerinde biyokimyacılar, fizyologlar, tarımcılar ve fizikokimyacılar çeşitli araştırmalar yapmaktadırlar. Yapılan araştırma sayısının çok fazla ve çeşitli olması bugün için bir sentez oluşturulmasını zorlaştırmaktadır. Gerçekten elde edilen sonuçların çoğu birbirleri ile çelişkili bir durum göstermektedir. Aynı çeşit bir bitki üzerine hava kirliliğinin etkileri, ortam koşulları, kirleticilerin konsantrasyonları ve bitki ile temas süresiyle ilgili olarak değişiklik göstermektedir. Les principaux composés qui font l'effet sur la pollution de l 'air sont SO2, H2S,HF,HCl,O3,PAN,NO,NO2,CO2,éthylène,métaux lourds et poussières. De nombreux travaux sont réalisés par les biochimistes, les physiologistes,les agronomes et les physico-chimistes sur la pollution de l'air. Actuellement, la synthèse de ces recherches est tres dificile en considerant la diversite et le nombre important de ces travaux. En effet, beaucoup de resultats obtenus apparaissent contradictoires. Les effets de la pollution de l'air sur la meme espece de plante different suivant les conditions extérieures,les concentrations des polluants dans l'atmosphère et la durée de contact des polluants.