Search

Bu çalışmada, tuzun ve fosfatın miyofibriler proteinlerin fonksiyonel özellikleri üzerindeki etkisinin pH 2, 4, 6, 8, 10 değerlerinde araştırılması amaçlanmıştır. Emülsiyon aktivite indeksi (EAI), emülsiyon stabilite indeksi (ESI), köpük kapasitesi (FC), köpük stabilitesi (FS), su absorpsiyon kapasitesi (WAC) ve yağ tutma kapasitesi (FAC) incelenmiştir. pH 10'da tuz ve fosfat kullanımıyla, en yüksek EAI değeri (8,51 m²/g protein) elde edilmiştir. pH 8'de, tuz kullanımıyla en yüksek ESI sonucu (230,8 dakika) belirlenmiş; tuz ve fosfat ilavesinin, proteinlerin emülsifiye edici özelliklerini önemli ölçüde iyileştirdiği (p, This study aimed to investigate the effect of salt and phosphate on the functional properties of myofibrillar proteins (MPs) at pH 2, 4, 6, 8, and 10. The highest emulsion activity index (EAI) value (8.51 m²/g protein) was obtained with the use of NaCl, and phosphate at pH 10. The highest emulsion stability index (ESI) result was determined (230.8 minutes) with the use of salt at pH 8. The addition of salt and phosphate significantly (p

Fesleğen (Ocimum basilicum), Lamiaceae familyasına ait bitkidir. Esansiyel yağı ve fenolik içeriğiyle birlikte fesleğen tohumu iyi bir protein kaynağıdır. Bu çalışmanın amacı, fesleğen tohumlarından protein izole edilmesi, izolatta bulunan protein miktarının belirlenmesi, izolatın ana fraksiyonlarına ayrılması ve teknik özelliklerinin araştırılmasıdır. Son olarak glutensiz ekmeğin fesleğen tohumu protein izolatı kullanılarak proteince zenginleştirilmesi ve tekstürel özelliklerinin değerlendirilmesidir. Fesleğen tohumu protein içeriği Dumas yöntemi ile ~%27 olarak ölçülmüştür. Müsilaj, önce sulu ekstraksiyonu ve sonra termal hidrasyon yöntemleriyle uzaklaştırılmıştır. Fesleğen yağı soğuk pres yöntemiyle tohumlardan ayrıştırılmıştır. Ardından, alkali ekstraksiyonu-izoelektrik çöktürme yöntemiyle fesleğen tohumu protein izolatları (FTPİ) elde edilmiştir. FTPİ numunelerinin protein içeriği Lowry yöntemiyle ~%95 olarak ölçülmüştür. FTPİ, Osborne yöntemiyle fraksiyonlanmış olup albumin, globülin, glutelin ve prolamin içerikleri Lowry yöntemi ile sırasıyla %13.5, %16.7, %39.5 ve %30.2 olarak tayin edilmiştir. Bu işlemi takiben FTPİ'nin fonksiyonel özellikleri incelendikten sonra fraksiyonları ile birlikte temel yapısal analiz tamamlanmıştır. FT-IR analizleri kapsamında Amid bölgesi ve glikoprotein bantları incelenmiştir. FTPİ'nin ve fraksiyonlarının, α- Helix, β-Turn ve β-Sheet yapısal elementleri içerdiği saptanmıştır. DSC spektrumunda, FTPİ ve fraksiyonlarının denatürasyon sıcaklığı sırasıyla 110, 142, 112, 93 ve 107 °C ve entalpi değişimi sırasıyla 22.3 ,79, 76, 223.9 ve 190 J/g olarak bulunmuştur. Son olarak FTPİ'nin ve fraksiyonlarının moleküler ağırlıklarının SDS-PAGE elektroforez ile 25-55 kDa arasında değiştiği gözlemlenmiştir. FTPİ su ve yağ tutma kapasitesi sırasıyla 2.45 g/g, 2.64 g/g olarak bulunmuştur. pH 2,4,6,8 ve 10 değerlerinde köpük kapasitesi %34-%180 ve kararlılığı %26-%105 arasında ölçülmüştür. Ayrıca FTPİ numunelerinin emülsiyon kararlılığı 10 gün boyunca izlenmiştir. Onuncu günün bitiminde FTPİ pH 4 değerinde yüksek emülsiyon kararlılığı (%92), pH 8 değerinde ise daha düşük %78 emülsiyon kararlığı olarak belirlenmiştir. Glutensiz ekmek %2, %5 ve %10 FTPİ ile zenginleştirilerek; nihai ürünün tekstürel parametreleri analiz edilmiştir. Yaklaşık tüm tekstür parametrelerinin %5 FTPİ içeren ekmekte olumsuz ve %10 FTPİ içeren ekmekte olumlu etkilendiği tespit edilmiştir. Bu sonuca dayanarak FTPİ glutensiz ekmeğin zenginleştirilmesinde %10'e kadar kullanılabileceğini göstermiştir. Basil (Ocimum basilicum) is an annual plant that belongs to the Lamiaceae family. Along with its essential oil, and phenolic content, basil seed is a good source of proteins. The aim of the study is to extract and quantify proteins from basil seeds and evaluate their technical properties as well as their fractions. Finally, evaluating the nutritional texture profile analysis of gluten-free bread enrichment with different concentrates of basil seed protein isolates (BSPI). After the basil seeds were procured, the protein content of the seeds was measured to be approximately 27% by the Dumas method. The mucilage was removed first by aqueous extraction and then by the thermal hydration methods. The essential oil content was separated from the seeds by the cold press method. Then, BSPI was obtained by the alkali extraction-isoelectric precipitation method and was measured approximately as ~ 95% As determined by the Lowry method. BSPİ was fractionated by applying the Osborne method. Albumin (%13,52), globulin (%16,7), glutelin (%39.5), and prolamin (%30.2) content were determined by the Lowry protein determination method. Based on this result, the basic structure of BSPI and their fractions and functional properties of BSPI were analyzed. The positions of the amide region and glycoproteins in the FT-IR curve were determined. BSPİ and their fractions were found to contain α-Helix, β-turn, and β-sheet structural elements. In the DSC spectrum, the denaturation temperature of BSPİ and their fractions were 110, 142, 112, 93, and 107 °C, respectively, and the enthalpy change was 22.3,79, 76, 223.9, and 190 J/g, respectively. Finally, it was observed that the molecular weights of BSPİ and their fractions varied between 25-55 kDa by SDS-PAGE electrophoresis. BSPI water and oil holding capacity were found to be 2.45 g/g and 2.64 g/g respectively. At pH values of 2,4,6,8 and 10, foam capacity was measured between 34-180% and stability between 26% and 105%. In addition, the emulsion stability of FTPI samples was monitored for 10 days. At the end of the tenth day, FTPI was determined as high emulsion stability (92%) at pH 4, and lower 78% emulsion stability at pH 8. The texture parameters of gluten-free bread were analyzed by enriching the gluten-free bread with 2%, 5%, and 10% basil seed protein. Almost in all texture parameters, it was determined that bread was negatively affected by the addition of %5 BSPI, and positively affected by the addition of %10 BSPI. Based on this result, BSPI showed that it can be used up to 10% for the enrichment of gluten-free bread.

Bu çalışmada, emsallerine yurt dışında bilhassa uzak doğu ülkelerinde rastlanan su ürünleri içerikli “Fish cake” ve uzak doğuda “Eomuk” olarak bilinen ürünlere benzer hazır bir gıda ürününü üretmek ve soğuk muhafazada raf ömrünü, dokusal parametrelerini inceleyerek, ülkemiz su ürünleri pazarına yeni bir ürün kazandırılması amaçlanmıştır. Gökkuşağı alabalığı (Oncorhynkus mykiss), sübye (Sephia officinalis) ve jumbo karides (Melicertus kerathurus) etleri kullanılarak emülsiyon teknolojisi ile üretim gerçekleştirilmiştir. Dolgu malzemesi olarak, bünyesinde düşük oranlarda buğday unu ve modifiye patates nişastası içermektedir. Besin içeriklerinin korunması düşüncesi ile pastörizasyon işlemi derin yağda kızartılarak ve fırınlanarak gerçekleştirilip 2 ayrı grup ürün oluşturulmuştur. Soğuk muhafaza şartlarında (+2 (±2)°C) şartlarında depolanan ürünün kalite takibi gerçekleştirilmiştir. Pastörizasyon işlemleri ile ham ürüne kıyasla uzun raf ömrüne sahip, yağ asitlerince zengin özellikle yüksek omega-6 içeriğine sahip ve panelistlerce duyusal olarak da beğenilen alternatif ürün üretimi gerçekleştirilmiştir. Ürünün raf ömrü yapılan analizler sonucunda TVB-N değerlerinin limit değerlere ulaşması 22 nedeni ile gün olarak bulunmuştur. Sağlık açısından değerlendirildiğinde fırınlanmış ürünün değerleri daha olumlu verilere sahip olsa da kızartılmış ürün genel beğeni testlerinde daha çok beğenildiği gözlemlenmiştir., In this study, it is aimed to produce a convenience food product similar to "Fish cake" with aquatic products, whose counterparts are found abroad, especially in the far east countries, namely "Eomuk" and to introduce a new product to our country's aquaculture market by examining its shelf life and textural parameters in cold storage. Production was carried out using emulsion technology using rainbow trout (Oncorhynkus mykiss), cuttlefish (Sephia officinalis) and jumbo shrimp (Melicertus kerathurus). It contains low amounts of wheat flour and modified potato starch as a filling material. With the idea of preserving the nutritional content, the pasteurization process was carried out by deep frying and baking, 2 different groups of products were created. The quality of the product stored under cold storage conditions (+2 (±2) °C) was monitored. With the pasteurization processes, alternative products have been produced, which have a long shelf life compared to the raw product, are rich in fatty acids, especially high omega-6 content and are liked by the sensory analysis results of the panelists. The shelf life of the product was found to be 22 days due to the TVB-N values reaching the limit values as a result of the analyzes made. Although the values of the baked product have more positive data when evaluated in terms of health, it has been observed that the fried product is more appreciated in the general taste tests.

Bu çalışmada, çift tabakalı mangan oksit@nikel oksit içi kovuk kürelerin üretiminde şablon olarak poli[2- (dietilamino)etil metakrilat-blok-2-(dimetilamino)etil metakrilat] (PDEA-b-PDMA) diblok kopolimer ile stabilize edilmiş polistiren (PS) mikroküreleri kullanıldı. Emülsiyon polimerizasyonu ile blok kopolimer ile stabilize edilmiş eş dağılımlı PS mikroküreler sert şablon olarak kullanılarak sırasıyla KMnO4 ve NiSO4’ün kontrollü çöktürme yöntemiyle metal oksit öncüsü bileşikler ile kaplandı. Kalsinasyon işlemi ile mangan oksit@nikel oksit içi kovuk çift tabakalı metal oksit küreler üretildi. PS küreler ve içi kovuk metal küreler dinamik ışık saçılması (DLS), termogravimetrik analiz (TGA), ışık mikroskobu, X-ışını kırınımı (XRD) ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile karakterize edildi. Mangan oksit@nikel oksit içi kovuk kürelerin, iç tabakasında kalan mangan oksit tabakasının ağırlıkça oranı oldukça düşükken (~%4), dış tabakasında yer alan nikel oksit tabakasının ağırlıkça oldukça yüksektir (~%96). Üretilen metal oksit kürelerin 1,60- 1,77 µm çapında olduğu ve bu kürelerin kabuk kalınlığının ise 200 nm civarındadır. İçi kovuk kürelerin dış tabakası, kataliz çalışmaları için önemli avantajlar sunan oldukça pürüzlü bir dış yüzeye sahip olduğu tespit edildi. In this study, poly[2-(diethylamino) ethyl methacrylate-block-2-(dimethylamino) ethyl methacrylate] (PDEA-b-PDMA) diblock copolymer stabilized polystyrene (PS) microspheres were used as a template in the production of double layer manganese oxide@nickel oxide hollow spheres. Monodispers PS microspheres stabilized with block copolymer by emulsion polymerization were coated with metal oxide precursors using the controlled precipitation method of KMnO4 and NiSO4, respectively. Double layer manganese oxide@nickel oxide hollow spheres were produced by calcination process. PS spheres and hollow metal spheres were characterized by dynamic light scattering (DLS), thermogravimetric analysis (TGA), light microscope, X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscope (SEM). The weight of the manganese oxide@nickel oxide hollow spheres in the inner layer of the manganese oxide is quite low (~4%), while the outer layer of the nickel oxide layer is quite high (~96%). The produced metal oxide spheres have a diameter of 1.60-1.77 µm and the shell thickness of the spheres is around 200 nm. The outer layer of hollow spheres was found to have a rather rough outer surface, which offers significant advantages for catalysis studies.

Madde kullanımının bir sonucu olarak gelişen glutamat uyarımının artması, nörodejenerasyona yol açmakta ve sonuç olarak sinir hücrelerinde yapı-fonksiyon bozuklukları ve hücre ölümü görülmektedir. Glutamat eksitotoksisitesinden temel olarak iyonotropik glutamat reseptörlerinin aktivasyonu, hücre içi oksidatif stresin artması ve mitokondri fonksiyon bozuklukları sorumludur. Sinaptik glutamatın azaltılması, NMDA reseptör antagonistlerinin kullanılması, antioksidan bileşiklerin verilmesi ya da hücre içi antioksidan savunma mekanizmalarının güçlendirilmesi ile eksitotoksisite kaynaklı nörodejenerasyon ortadan kaldırılabilir. Tez çalışması kapsamında, eksitotoksisitenin in vitro koşullarda modellenmesi için nöroblastoma hücre hatları ve primer serebral korteks hücreleri kullanılarak hücre canlılığı ve sitotoksisite testleri yapıldı. Glutamat ile tetiklenen eksitotoksik etkinin giderilmesi için doğal antioksidan bileşikler ve bunları içeren emülsiyonlar kullanılmıştır. Ayrıca, metamfetaminin yol açtığı eksitotoksisite mekanizmalarının aydınlatılması için eksitatör amino asit taşıyıcı protein 3 (EAAT3) mercek altına alınmıştır. EAAT3 proteinin hücre membran lokalizasyonu ile metamfetamin arasındaki ilişki mikroskobik olarak incelenmiş ve mutant EAAT3 kullanılarak protein yapısında sorumlu bölge çalışılmıştır. Ayrıca, bu proteinin glutamat ve sistein taşınımı üzerinden, hücre içi antioksidan savunmalara etkisi incelenmiştir. Elde edilen bulgular ve literatür karşılaştırıldığında, hücre hatları ve glutamat kullanılarak oluşturulan in vitro eksitotoksisite modellerinde, kullanılan çözgen girişiminin ihmal edildiği ve hatalı olarak düşük konstantrasyonların etkin doz olarak verildiği görülmüştür. Yüksek doz glutamat ile devam ettiğimiz modelde, kurkumin ve kurkumin içeren nanoemülsiyonlar, glutamat eksitotoksisitesinin giderilmesinde etkili olmuştur. Bununla beraber, kurkumin içeren nanoemülsiyon, kontrol nanoemülsiyonlar ile karşılaştırıldığında daha etkin olmadığı görülmüştür. Metamfetaminin, sitotoksisiteden ziyade hücre proliferasyonu üzerinde inhibe edici bir etkisi olduğu görülmüştür. EAAT3 proteini incelendiğinde, bu proteinin metamfetamin etkisiyle hücre membranından ayrılarak hücre içine göç ettiği gösterilmiştir. Bunun sonucu olarak da hücre içi sistein alımı mekanizmaları etkilenerek, glutatyon sentezi ve indirgenmiş glutatyon miktarı azalmıştır. Çalışmalar, eksitotoksisitede oksidatif stres gideriminin hedeflenebileceğini göstermiştir. Ayrıca, EAAT3 proteininin hücre içine alımında sorumlu motifinin belirlenmesi daha sonraki çalışmalarda protein-protein etkileşimlerinin aydınlatılmasına ve ilaç etki hedeflerinin belirlenmesini sağlayabilecektir., Increased glutamate stimulation which may be result of drug abuse leads to increased neurodegeneration and as a result structural and functional disorders as well as cell death occurs in neural cells. Activation of ionotropic glutamate receptors, increased intracellular oxidative stress and mitochondrial dysfunction are mainly responsible for glutamate excitotoxicity. Excitotoxicity-induced neurodegeneration can be eliminated by reducing synaptic glutamate, using NMDA receptor antagonists, introducing antioxidant compounds or strengthening intracellular antioxidant defence mechanisms. Within the scope of the thesis, in order to model excitotoxicity in vitro, cell viability and cytotoxicity assays were performed on neuroblastoma cell lines and primary cerebral cortex cells. Natural antioxidant compounds and emulsion containing these compounds ere used to eliminate the excitotoxic effect induced by glutamate. In addition, the excitatory amino acid transporter protein 3 (EAAT3) was examined to elucidate the mechanisms of excitotoxicity caused by methamphetamine. The relationship between the cell membrane localization of EAAT3 protein and methamphetamine was examined by microscopy and the responsible region in the protein structure was studied using mutant EAAT3. Moreover, effect of this protein on intracellular antioxidant defence systems via glutamat and cysteine transport. Comparison of our findings and literature indicates that, in vitro excitotoxicity models using cell lines and glutamate neglect the intervention caused by solvent and thus, result of reporting low concentrations of glutamate as effective dose. Curcumin and curcumin-containing nanoemulsions were effective in removing glutamate excitotoxicity in the preferred model of high-dose glutamate applied in this study. However, curcumin-containing nanoemulsion was not more effective than control nanoemulsions. It was observed that, methamphetamine has an inhibitory effect on cell proliferation instead of direct cytotoxicity. When the EAAT3 protein was examined, it was shown that this protein was translocated from the cell membrane and migrated into the cell by methamphetamine. As a result, cellular uptake mechanisms of cysteine were affected and glutathione synthesis and reduced glutathione levels were decreased. Studies show that, oxidative stress can be a viable target to reduce excitotoxicity. Additionally, identification of the motif responsible for EAAT3 internalization may elucidate future protein-protein interactions and identify drug action targets.

Bu tez çalışmasında, daha sağlıklı et ürünleri formülasyonlarının geliştirilmesi hedefi doğrultusunda; yağ asitleri kompozisyonunun değiştirilmesinde yenilikçi stratejiler olan su içinde-yağ içinde-su (W1/O/W2) çoklu emülsiyonları ve su içinde-yağ (O/W) jel emülsiyonlarının dana sosis formülasyonunda yağ kaynağı olarak kullanılmasının ürün kalitesi ve oksidatif stabilitesi üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. İki ana denemeden oluşan bu çalışmada: Deneme I kapsamında yer fıstığı yağı (YFY) ve keten tohumu yağı (KTY) içeren W1/O/W2 çoklu emülsiyonu, Deneme II kapsamında ise yer fıstığı yağı (YFY) ve keten tohumu yağı (KTY) içeren O/W jel emülsiyonu ile sığır et yağı (SEY) %50 veya %100 oranında ikame edilerek dana sosis formülasyonlarına taşınmıştır. Sosis denemelerinde kullanılacak olan YFY ve KTY, doymamış yağ asitlerince zengin olmaları dolayısıyla oksidatif değişimlere açık yağlardır. Dolayısıyla ürünlerin oksidatif değişimlerini en aza indirmek için emülsiyon formülasyonlarında α-tokoferol, biberiye ekstraktı ve α-tokoferol+biberiye ekstraktı kullanılmıştır. Farklı tekniklerle hazırlanan ön emülsiyonların emülsiyon karakteristikleri incelenmiş, bu emülsiyonların farklı et sistemlerinde sığır et yağı ile farklı oranlarda yer değiştirilerek kullanımının ürünlerde ve depolama boyunca fiziksel, kimyasal, teknolojik ve duyusal kalite parametreleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Deneme I ve Deneme II kapsamında üretilen dana sosislerde W1/O/W2 çoklu ve O/W jel emülsiyonların kullanımının örneklerin teknolojik karakteristiklerini geliştirdiği ve kontrol örneklerine kıyasla emülsiyon stabilitesi daha yüksek sosislerin elde edilmesine yardımcı olduğu tespit edilmiştir. Emülsiyon kullanımına bağlı olarak örneklerin pH değerlerinde, L* ve b* değerlerinde artış gözlenirken a* değerlerinde azalma tespit edilmiştir. Emülsiyon kullanılan örneklerin mikroyapısının daha pürüzsüz ve tekdüze hal aldığı gözlenmiştir. Ürün formülasyonuna doymamış yağ asitlerince zengin olan YFY ve KTY ilave edilmesi örneklerin doymamış yağ asitleri miktarını önemli miktarda artırmış, örneklerin n6/n3 oranları, aterojenik ve trombojenik indeksinde düşüşe yardımcı olmuştur. Ürün formülasyonlarında doymamış yağ asitleri miktarının artışına ve emülsiyonların üretimi sırasında uygulanan sıcaklık, mekanik etkiler ve basınç gibi etkiler dolayısıyla emülsiyon ilave edilmiş örneklerde daha yüksek lipid oksidasyonu sonuçları gözlenmiştir. Emülsiyon formülasyonlarında antioksidanların kullanımı üretim ve depolama süresince genel olarak oksidatif değişimleri en aza indirmiştir. En başarılı sonuçlar ise α-tokoferol ve biberiye ekstraktının birlikte kullanıldığı örneklerde tespit edilmiştir. Sosis örneklerinde yağ kaynağı olarak W1/O/W2 ve O/W jel emülsiyonların kullanımı depolama sırasında daha yüksek sızıntı kayıplarına neden olmuştur. Sosis formülasyonlarında emülsiyonların kullanım oranından bağımsız olarak daha sert ürünler elde edildiği tespit edilmiştir. W1/O/W2 emülsiyon ile formüle edilen sosis örneklerinin genel kabul puanları kontrol örneğinden yüksek bulunurken, jel emülsiyon ile formüle edilen örnekler kontrol örneğinden daha düşük genel kabul puanı almıştır. Sonuç olarak, dana sosislerinde sığır et yağı ikamesi olarak farklı ön emülsiyonların kullanımı örneklerin daha yüksek teknolojik özelliklere sahip olmasına yardımcı olduğu, daha sağlıklı yağ asidi kompozisyonlarına sahip et ürünleri üretimi için potansiyelinin olduğu tespit edilmiştir. Ürün formülasyonunda artan doymamış yağ asitleri dolayısıyla meydana gelen oksidatif değişimlerin ise antioksidanların tek başına veya kombinasyon olarak kullanımıyla geciktirilebileceği sonucuna varılmıştır., In this thesis, it was aimed to produce healthier beef sausages by using waterin-oil-in-water (W1/O/W2) double emulsion and oil-in-water (O/W) gelled emulsion as beef fat replacer and investigate the effects of replacement on quality and oxidative changes. This study is consisted of two main trials: In Trial I double emulsion was prepared with peanut oil (PO) and linseed oil (LO); In Trial II gelled emulsion was prepared with peanut oil and linseed oil was used as beef fat replacer in different ratios (50% and 100%) in beef sausages. PO and LO are susceptible to oxidative changes due to their rich content of unsaturated fatty acids. For this reason, α-tocopherol, rosemary extract and α-tocopherol-rosemary extract combination was used in emulsion formulation to inhibit oxidative changes. Within both trials, the characteristics of the emulsions were examined and the physical, chemical, technological, and sensory quality parameters of sausages were analyzed in both final products and during storage. In Trial I and Trial II, use of emulsions improved the technological characteristics of beef sausages and resulted higher emulsion stability than control samples. With respect to emulsion addition pH, L* and b* values increased while a* values decreased. Microstructure of samples were found smooth and homogenous due to emulsion addition. Use of PO and LO resulted sausages with higher MUFA and PUFA contents, and lowered the n6/n3 ratio as well as atherogenic and trombogenic indexes. Due to high amount of unsaturated fatty acids and effects during emulsion preparation, such as heat, mechanical effects and pressure, higher lipid oxidation results were found in products formulated with emulsions. However, use of antioxidants in emulsion formulation decreased oxidative changes; the best results were found in sausages with α-tocopherolrosemary extract in formulation. Purge loss was found higher in sausages formulated with only gelled or double emulsions. Generel acceptability of sausages formulated with double emulsion were found higher than control; however contradictory result was found in sausages formulated with gelled emulsion. As conclusion, use of different emulsions as beef fat replacer in beef sausages resulted sausages with higher technological characteristics and offered a potential to produce meat products with healthier fatty acid composition. Use of antioxidants can inhibit the oxidative changes due to unsaturated fatty acid content increment in sausage formulations.

Bu çalışmada tavuk ve hindi taşlıklarının fizikokimyasal, teknolojik ve tekstürel özellikleri belirlenmiştir. Tavuk taşlıklarının pH'ı (6.48) hindi taşlıkların pH'ından (6.09) daha yüksek bulunmuştur. Tavuk taşlıklarının, protein, yağ ve kül içerikleri hindi taşlıklarına göre daha düşük, nem içeriği ise daha yüksektir (p˂0.01). Hindi taşlıklarının L* , a* ve b* değerleri tavuk taşlıklarına kıyasla daha yüksek olup ayrıca aralarındaki fark istatistiki olarak çok önemli (p˂0.01) bulunmuştur. Tavuk taşlığının kollajen içeriği % 2.07, hindi taşlığının %2.32'dir. Tavuk taşlığının Ca, Mg ve P içeriği hindi taşlığın göre daha yüksek, K, Na, Fe, Zn içeriği daha düşüktür. Tavuk ve hindi taşlıkları önemli düzeyde; Fe ve Zn içermektedir. Tavuk ve hindi taşlıklarında, doymuş yağ asidi içerikleri düşük seviyede olup çoklu doymamış yağ asidi içerikleri tavuk taşlık için %37.38 ve hindi taşlık için %44.82 düzeyinde bulunmuştur. Tavuk ve hindi taşlıklarında omega 3 (n-3) çoklu doymamış yağ asidi içeriğinin tamamını linolenik asit oluşturmaktadır. Hindi ve tavuk taşlıklarının mısır yağı ile oluşturdukları emülsiyonların bazı karakteristik özellikleri belirlenmiş olup tavuk taşlığının emülsiyon pH değerleri, hindi taşlığına kıyasla yüksek bulunmuştur (p˂0.01). Tavuk ve hindi taşlıklarının emülsiyon kapasitesiteleri sırasıyla 300.01 ml yağ/g protein ve 230.0 ml yağ/g protein şeklinde belirlenmiştir. Hindi taşlığa göre, tavuk taşlığı daha fazla su ve daha fazla yağı yapısında tutmuş olup tavuk taşlık emülsiyonu, hindi taşlık emülsiyonuna göre daha stabil yapı göstermiştir(p, Physicochemical, technological and textural properties of chicken and turkey gizzards have been determined in this study. It has been determined that pH value of chicken gizzard (6.48) used in the study is higher than pH value of turkey gizzard (6.09). Moisture, fat and ash contents of chicken gizzard are lower, moisture content is higher when compared to turkey gizzard (p˂0.01). L* (brightness), a* (redness) and b* (yellowness) values of turkey gizzard are higher when compared to chicken gizzard and difference between them has been found statistically very important (p˂0.01). Collagen content of chicken gizzard has been determined as 2.07% and this value is 2.32% for turkey gizzard. While Ca, Mg and P contents of chicken gizzard are higher than turkey gizzard, its K, Na, Fe, Zn contents are lower. Chicken and turkey gizzards contain trace elements (Fe and Zn) significantly within their structures. Chicken and turkey gizzards have low SFA content as desired. PUFA content was found as 37.38 for chicken gizzard and 44.82 for turkey gizzard. Linolenic acid constitutes the entire n-3 polyunsaturated fatty acid content of chicken and turkey gizzards. Possibilities of using turkey and chicken gizzards in model emulsion system have also been tried to be determined. Within this context, we have determined some characteristic and textural properties of the emulsions formed by turkey and chicken gizzards with corn oil. Emulsion pH values of chicken gizzard have been found to be higher when compared to turkey gizzard (p˂0.01). Emulsion capacity of chicken gizzard has been determined as 300.01 ml fat/g protein and emulsion capacity of turkey gizzard has been determined as 230.0 ml fat/g protein. Chicken gizzard emulsion has kept more water and more fat in its structure when compared to turkey gizzard (p

Tez çalışmasında, değişik maddlerin mikrokapsüllenmesinde yaygın olarak kullanılan polimer esaslı emülsiye edici maddelerin sentezi, bu maddelerle misk esansının emülsiye edilmesi, kabuk maddesi olarak kullanılan metillenmiş melaminformaldehit sentezi ve emülsiye edilmiş esansın metillenmiş melaminformaldehit ile mikrokapsülasyonu yapılmıştır. Emülsiye edici polmerler olarak; stiren-maleik anhidrid kopolimeri (SMA) stiren ve maleaik anhidrit monomerlerinden, akrilik asit-akrilamid kopolimeri (AA/AAm) akrilik asit ve akrilamidden ve poli 2-Acrylamido-2-methyl-1-propanesulfonic acid (PAMPS) polimeri ise 2-Acrylamido-2-methyl-1-propanesulfonic acid sentezlenmiştir. Sentezlenen bu maddelerle değişik pH’larda misk esansı homojenizatörde mikrodamlacıklar şeklinde emülsiye edilerek zamanla karalılıkları incelenmiştir. Mikrokapsülasyonda yaygın olarak kullanılan metillenmiş melamin formaldehit (farklı mol oranlarında) sentezlendi ve sentezlenen bu maddeler ile yukarıda emülsiye edilmiş olan mikro-damlacıkların mikrokapsülasyonu gerçekleştirlmiştir. Sentezlenen polimerlerin karekterizasyonu FT-IR, NMR ve TGA ile metillenmiş melamin formadehidin karekterizasyonu FT-IR ve TGA ile mikrokapsüllerin yüksek sıcaklıktaki kararlılıkları TGA ile ve kapsüllerin oda sıcaklığındaki esans salımları ve kapsüllem verimleri incelenmiştir. Elde edilen mikrokapsüllerin verimleri AA/AAm için % 93,7-95,1, PAMPS için % 96,0-96,8 ve SMA için ise % 71,1-74,7 olarak bulunmuştur. In this study, Synthesis of polymer-based emulsifiers commonly used in microencapsulation of different substances, emulsifying of musk essence with synthesized polymers, synthesis of methylated melaminformaldehyde used as shell material, and microcapsulation of the emulsified musk essence with methylated melaminformaldehyde. Styrene-maleic anhydride copolymer (SMA) from styrene and maleaic unhydride monomers, acrylic acid-acrylamide copolymer (AA/AAm) from acrylic acid and acrylamide and poly 2-Acrylamido-2-methyl-1-propanesulfonic acid (PAMPS) polymer 2-Acrylamido-2-methyl-1-propanesulfonic acid were synthesized as emulsifying polymers; With these synthesized substances, the musk essence was emulsified in the form of micro-droplets in the homogenizer, and their stability was examined over time. Methylated melamine formaldehyde (MMF) (in different molar ratios) commonly used in microcapsulation has been synthesized and emulsified micro-droplets were microcapsulated with these synthesized MMF. Characterization of synthesized polymers by FT-IR, NMR and TGA Characterization of methylated melamine formadehide by FT-IR and TGA high temperature stability of microcapsules with TGA, the emissions of the microcapsules at room temperature and encapsulation efficiencies were examined. The yields of the microcapsules obtained were 93,7-95,1 % for AA / AAm, 96,0-96,8 % for PAMPS and 71,1-74,7 % for SMA.

Deri sanayiinde kıl giderme işlemi sırasında yünler atık bir ürün olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada kıl giderme işleminden sonra atık olarak ortaya çıkan koyun yünü keratin elde etmek amacıyla kullanılmıştır. Denemeler sonucunda elde edilen keratinin aktif madde miktarı, FTIR ile tespit edilmiştir. Keratinin pH, yoğunluk ölçümü ile stabilite çalışmaları yapılmıştır. Araştırmada 7 çeşit emülsiyon hazırlanmıştır. Hazırlanan emülsiyonlarda kontrol 0 grubunda sadece emülsiyon bazı bulunmaktadır. Kontrol 1 grubuna emülsiyon içinde %1 keratin, birinci emülsiyona %1 kekik-%1 keratin, ikinci emülsiyona %1 at kestanesi-%1 keratin, üçüncü emülsiyona %2 kekik-%2 at kestanesi-%1 keratin, dördüncü emülsiyona %2 kekik-%1 keratin, beşinci emülsiyona %2 at kestanesi yağı-%1 keratin ilave edilmiştir. Emülsiyonların organoleptik olarak değerlendirilmesi, stabilite, pH ve viskozite ölçümleri yapılmıştır. Hazırlanan emülsiyonların ve keratinin mikrobiyolojik açıdan toplam aerobik mezofilik bakteri yüküne dökme plaka yöntemi ile bakılmıştır ve hiçbir aerobik mezofilik bakteri içermedikleri tespit edilmiştir. Stabilite çalışmaları sonucunda ikinci emülsiyon (%1 at kestanesi), üçüncü emülsiyon (%2 kekik, %2 at kestanesi), dördüncü emülsiyon (%2 kekik), beşinci emülsiyon (%2 at kestanesi) stabil çıkmamış, faz ayrımı gözlenmiştir. Tüm emülsiyonların pH değerlerinin cilde uyumlu olduğu tespit edilmiştir., In the leather industry, wool appears as a waste material during the unhairing process. In this study, sheep wool which was produced as waste after hair removal was used to obtain keratin. Active ingredient of the keratin obtained from the experiments was determined by FTIR in Argefar laboratory. Stability studies were carried out by measuring the pH, density of keratin. 7 kinds of emulsions were prepared in the research. The emulsions prepared contain only the emulsion base in the control 0 group. 1% keratin, 1% oregano-1.5% horse chestnut, 1% horse chestnut -1% keratin, 2% oregano -2% horse chestnut -1% keratin, 2% oregano -1% keratin, 2% horse chestnut -1% keratin poured to the emulsions respectively. Organoleptic evaluation of emulsions, stability, pH and viscosity measurements were performed. The microbiological total aerobic mesophilic bacterial load of the emulsions and keratin prepared was examined by pour plate method and it was determined that they did not contain any aerobic mesophilic bacteria. As a result of stability studies, second emulsion (1% horse chestnut), third emulsion (2% oregano, 2% horse chestnut), forth emulsion (2% oregano), fifth emulsion (2% horse chestnut) unstable, phase separation was observed. The pH values of all emulsions were found to be compatible with the skin.

Bu çalışmada, sığır ve tavuk etlerinin bazı teknolojik ve emülsiyon özellikleri üzerine çörek otu ve yer fıstığı tohum yağlarının etkileri araştırılmıştır. Sığır ve tavuk etlerinin pişirme kaybı, su tutma kapasitesi, pH ve renk gibi fizikokimyasal özellikleri tespit edilmiştir. Tavuk ve sığır etlerinin kimyasal kompozisyonları ve et+çözelti karışımlarının pH değerleri belirlenmiş ve bu karışımların çörek otu tohumu ve yer fıstığı yağları ile oluşturduğu emülsiyonların; emülsiyon kapasitesi (EK), emülsiyon stabilitesi (ES), emülsiyondan ayrılan su oranı (EAS), emülsiyondan ayrılan yağ oranı (EAY), emülsiyon viskozitesi (EV), emülsiyon özgül ağırlığı (EÖA), ısıl işlem uygulanmış ve uygulanmamış emülsiyonların renk değerleri belirlenmiştir. Sığır eti %34.61 kuru madde, %20.77 protein, % 12.16 yağ ve % 1.58 mineral madde içeriğine sahip olup, tavuk eti ise; %26.10 kuru madde, %21.52 protein, %3.28 yağ ve %0.98 mineral madde içeriğine sahiptir. Çörek otu tohumu yağı; %53.69 linoleik, %26.31 oleik, %12.17 palmitik ve %3.33 stearik asit; yer fıstığı tohum yağı ise; %23.07 linoleik, %59.11 oleik, %8.85 palmitik ve %34.98 stearik asit içermektedir. Sığır etinin pH değeri 5.69, tavuk etinin pH değeri ise; 6.32'dir. Sığır etinin çörek otu tohumu yağı ile oluşturduğu emülsiyonun EK'si 342.8 ml yağ/g protein, tavuk etinin EK'si 366.2 ml yağ/g proteindir. Sığır etinin yer fıstığı tohum yağı ile oluşturduğu emülsiyonun EK'si 324.8 ml yağ/g protein iken, tavuk etinin EK'si 349.3 ml yağ/g protein olarak bulunmuştur. Çörek otu ve yer fıstığı tohum yağı ile hazırlanan emülsiyonlar kontrol grubuyla oluşturulan emülsiyonlarla karşılaştırıldığında yüksek EK değerlerine sahip olmalarına rağmen bu yağlar ES üzerinde azaltıcı bir etki göstermiştir (p, In this study, the effects of black cumin and peanut seed oils on some technological and emulsion properties of beef and chicken meat were investigated. Physicochemical properties of beef and chicken meats such as cooking loss (CL), water holding capacity (WHC), pH and color were determined. Chemical compositions of chicken and beef meat and the pH values of the slurries were determined. Then emulsions formed with black cumin seed and peanut oils; emulsion capasity (Ec), emulsion stability (ES), separated water (SW), separated oil (SO), emulsion viscosity (EV) and emulsion density (ED) and color values of uncooked and cooked emulsions were investigated. Beef meat has 34.61 % dry matter, 20.77 % protein, 12.16 % fat and 1.58 % mineral matter content and chicken meat has 26.10 % dry matter, 21.52 % protein, 3.28 % fat and 0.98 % mineral matter content. Black cumin seed oil contains 53.69 % Linoleic, 26.31 % Oleic, 12.17 % Palmitic ve 3.33 % Stearic Acid; peanut seed oil contains 23.07 % Linoleic, 59.11 % Oleic, 8.85 % Palmitic and 34.98 % Stearic Acid. The pH value of beef meat was 5.69 and the pH value of chicken meat was 6.32. EC of beef meat with black cumin seed oil is 342.8 ml fat / gr protein, and EC of chicken meat is 366.2 ml of fat / gr protein. EC of beef meat produced with peanut oil was 324.8 ml fat / gr protein, while EC of chicken meat was 349.3 ml fat / gr protein. Emulsions prepared with black cumin and peanut seed oils showed a decreasing effect on ES (p

Enzimler, endüstriyel işlemlerde istenilen reaksiyonların katalizlenmesinde kullanılırlar. Söz konusu işlemlerdeki enzim uygulamaları, günümüzde ihtiyaç duyulan enzimlerin az bulunur olmaları ve yüksek maliyetleri nedeniyle güçleşmektedir. Bu problemin üstesinden gelinebilmesi amacıyla mikrobiyel enzimler kullanılmaktadır. Proteaz, lipaz, katalaz, lâktaz, transglutaminaz gibi enzimler gıdaların üretiminde veya kalitelerinin arttırılmasında kullanılan başlıca mikrobiyel kaynaklı enzimlerdir. Transglutaminaz enzimi gıda proteinlerinin fonksiyonel özelliklerini modifiye etmek amacıyla kullanılabilmektedir. Transglutaminaz ile gıda proteinlerinin modifikasyonu, lisini kimyasal reaksiyonlardan korumaya, fonksiyonel özellikleri modifiye etmeye ve tamamlayıcı veya sınırlayıcı esansiyel aminoasitleri içeren farklı proteinlerin çapraz bağlanması vasıtasıyla daha yüksek besin değerlerinde gıda proteinlerinin üretimine yardımcı olmaktadır. Mikrobiyel enzim kullanımı dünyada gıda endüstrilerinde yeni fiziksel ve fonksiyonel özellikli et ve süt ürünlerinin geliştirilmesi yönünden de önem taşımaktadır. Bu projede transglutaminaz enziminin önemi; et, süt, su ve fırıncılık ürünlerinde kullanımı irdelenmiştir. Enzymes are used to catalyse the desirable reactions in industrial processes. Today, enzyme applications in such processing gets more difficulties because of the rare occurance and high costs. The aim of using the microbial enzymes is to achieve this problem. Such enzymes like proteases, lipases, catalase, lactases and transglutaminase are the main microbial enzymes used in food industry, that improves the quality of foods. Transglutaminase has been used to modify functional properties of food proteins. The modification of food proteins by transglutaminase may help protect lysine from chemical reactions, modifiy functional properties and produce food proteins with higher nutritive values through cross-linking different proteins containing complementary or limiting essential amino acids. At the same time, the usage of microbial enzymes are important for the development of meat and milk products with new physical and functional properties in world food industry. In this project the usage and importance of transglutaminase enzyme in meat, milk, seafood and bakery products were eveluated.

Çoklu emülsiyonların, sağlıklı gıda üretiminde yağ içeriğinin azaltılması, yağ asidi profilinin geliştirilmesi, fonksiyonel bileşenlerin enkapsülasyonu ve tat yoğunluğunu arttırarak gıdaların şeker/tuz içeriklerininin azaltılması gibi potansiyel uygulama alanları bulunmaktadır. Bu çalışmada, tuzluluk ve tatlılık algısını arttırmak ve demir mineralinin enkapsülasyonu amacıyla üç farklı özellikte çoklu emülsiyon sistemleri tasarlanmış ve karakterize edilmiştir. Çalışmada, öncelikle çoklu emülsiyonu oluşturacak olan tekli emülsiyonun stabilitesi üzerine çalışılmıştır. Tatlılık ve tuzluluk algısını arttırmak üzere hazırlanacak olan tekli emülsiyonlar faz ayrılması açısından, demir enkapsülasyonu amacıyla hazırlanacak olan tekli emülsiyon da oksidatif stabilite açısından incelenmiştir. Tat algısını arttırmak üzere hazırlanan tekli emülsiyonlarda lipofilik emülgatör (PGPR) konsantrasyonunın, su fazı içeriğinin ve yağ: su fazı oranının stabilite üzerine etkisi incelenmiş ve stabil tekli emülsiyon hazırlanmasında ağırlıkça % 4 konsantrasyonunda PGPR, 60:40 yağ: su fazı oranı ve magnezyum klorür içeren su fazı etkili bulunmuştur. Demir enkapsülasyonu için hazırlanan tekli emülsiyonda da yapıya peyniraltı suyu protein ilavesinin, oksidasyon stabilitesini önemli ölçüde arttırdığı saptanmıştır (p, The possible application of double emulsions in the healthy food production includes reducing fat content, improving fat acid profile, encapsulation of functional components, and reducing sugar/salt content of foods by increasing the perception of taste intensity. In this study, three different emulsion systems for enhancing the saltiness, sweetness perception and encapsulating the iron component were designed and characterized. In the study briefly, the stability of the single emulsions, which will form the multiple emulsions, was studied. The primary emulsions to be prepared to increase sweetness and salinity perception was examined in terms of phase separation and the primary emulsion to be prepared for iron encapsulation was also examined for oxidative stability. The effect of lipophilic emulsifier (PGPR) concentration, water phase composition and oil:water phase ratio on stability was investigated in the emulsions prepared to increase the taste perception; PGPR in a concentration of 4% by weight, water phase ratio of 60:40 oil: water phase ratio and magnesium chloride content in the internal aqueous phase was found effective in the preparation stabile primary emulsion. For the primary emulsion prepared for iron encapsulation, it was also found that addition of whey protein isolate to emulsions was significantly increased the oxidation stability (p

Bir farmasötik dozaj şeklinin geliştirilmesinde, biyofarmasötik sınıflandırma sisteminde ve bu sisteme bağlantılı olarak yeni formülasyonlarının geliştirilmesi hem sanayi hem de akademik alanlarda devam etmektedir. Biyofarmasötik sınıflandırma sistemi ilaç etkili maddelerinin sudaki çözünürlükleri ve bağırsak dokusundaki permeabiliteleri üzerine kurulmuştur. Bu çalışmanın amacı biyofarmasötik sınıflandırılmasında sınıf II olarak belirlenen ibuprofen etkin maddesinin çözünürlüğünü arttıracak yenilikçi formülasyonlar geliştirerek permeabilite ve in-vitro salım özelliklerini ticari formülasyon ile karşılaştırmaktır. Artrit, primer dismenore, grip semptomlarını azaltmak için ve ağrı kesici olarak kullanılmak üzere ibuprofen içeren mikroemülsiyon yöntem ile yumuşak jelatin kapsül formülasyonu hazırlanarak kalite kontrol ve ticari formülasyon ile karşılaştırılmasına yönelik çalışmalar yapılmıştır. Mikroemülsyon yönteminin kullanılarak yumuşak jelatin kapsül dozaj şeklinin tercih edilmesinin nedeni, mikroemülsiyonların termodinamik olarak dayanıklı olmaları, etkin maddenin biyoyararlanımını attırmaları, saydam ve çok küçük damlacık boyutuna sahip olmalarından, yumuşak jelatin kapsül dozaj şekillerinin ise yutulmalarının kolay, tatlarının olmamaları, darbelere karşı dayanıklı ve çok çeşitli renk ile boyutlarının olmalarından dolayı tercih edilmiştir. Bu kapsamda seçilen etkin madde ile yüksek basınçlı sıvı kromatografisi (HPLC) ile metot geliştirilip validasyonları gerçekleştirildi. İbuprofen'in çeşitli YEM, YYEM, yağ ve tamponlarda çözünürlük çalışması yapıldı. Çözünürlük çalışması sonrasında karar verilen yardımcı maddeler ile üçgen faz diyagramları çizilip en yüksek alan değerini veren formülasyona karar verildi. Termodinamik stabilite çalışmalarından sonra faz ayrışması gerçekleşmeyen formülasyon kararlaştırıldı ve formülasyonun fizikokimyasal özellikleri incelendi. Mikroemülsiyon formülasyonun içerik miktarı HPLC ile geliştirlen yöntem ile tayin edildi. İbuprofen etkin maddesinin geliştirilen mikroemülsiyon yöntem ile yumuşak jelatin kapsül dozaj şeklinin in-vitro çalışmaları gerçekleştirilip ticari formülasyon ile karşılaştıralarak benzerlik (f2) ve fark (f1) analizleri gerçekleştirildi. Ayrıca in-vitro ortamda Caco-2 hücreleri ile yapılan permeabilite çalışmalarında ibuprofen etkin maddesinin, mikroemülsiyon formülasyonun ve ticari formülasyonun geçiş çalışmaları yapılarak değerlendirilmiş olacaktır., Development Formulations to Increase The Solubility of Non Steroidal Antiinflammatory Drugs Biopharmaceutic Classification System as Class II. In the development of a pharmaceutical dosage form, which have been continue both in industry and academia, development of new formulations in the biopharmaceutical classification system and in connection with this system. The biopharmaceutical classification system is based on the solubility in water of drug substances affect and intestinal permeability. This study aimed to compared the permeability and in-vitro release properties of the commercial formulation of developing innovative formulations will increase the solubility of the ibuprofen active substance, identified as class II in biopharmaceutical classifications. The studies have been conducted for the preparation and quality control of ibuprofen containing microemulsion soft gelatin capsule that can be administered by peroral route for the treatment of arthritis, primer dysmenorrhea, pain reliever and symptoms of influenza will be compared the commercial formulation. The reason for was preferred the soft gelatin capsule dosage form using the microemulsion method, microemulsions are thermodynamically stable, increase the bioavailability of the active ingredients, have a transparent and very small droplet size, the soft gelatin capsule dosage forms are easy to swallow, haven't taste, resistant to puncture and have a wide variety of colors and sizes. The purpose, methods was developed and validated in selected active ingredients by HPLC. İbuprofen's solubility studies were done in various oil phases, surfactans, cosurfactans and buffers. After working with the solubility studies, triagle phase diagrams were drawn with specified compounds and formulation were decided. Thermodynamic stability studies of study results was determined stable formulation was not observed phase separation and examined physicochemical properties of this formulation. The amount of ingredients of the microemulsion formulation was preformed by HPLC. The active ingredient of ibuprofen, developed soft gelatin capsule dosage form using the microemulsion method was studied similarity (f1) and difference (f2) in-vitro release studies and compared with the commercial formulation. In-vitro permeation studies were carried out with the Caco-2 cells for absorption studies of active ingredient of ibuprofen, the microemulsion formulation and commercial formulation.

Tez çalışmalarımızın ilk aşamasında; nano çinko oksit içerikli yağlayıcı özellikli parafin emülsiyonlarının üretimi için ön formülasyon çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Ön formülasyon çalışmalarında, yağlama maddeleri için belirlenen HLB değeri aralığı üzerinden kullanılacak olan emülgatörlerin oranları HLB cetveli vasıtasıyla belirlenmiştir. Ön formülasyonlarda sabit sıcaklık ve sabit karıştırma süresinde farklı parametrelerin (pH, karıştırma hızı, çinko oksitin emülsiyona verilme zamanı, çinko oksitin partikül boyutu) emülsiyon üstündeki etkileri değerlendirilmiştir. Yapılan çalışmalarda, karıştırma hızının emülsiyonun partikül boyutunu etkilediği fakat çinko oksitin kendi partikül boyutunun emülsiyon içerisinde önemsiz kaldığı tespit edilmiştir. Üretilen emülsiyonların partikül boyutları, sanayide kullanılan yağların partikül boyutlarıyla kıyaslanmış ve üretilen nano çinko oksit içerikli parafin emülsiyonlarının partikül boyutunun, sanayide kullanmaya uygun olduğu tespit edilmiştir. Çinko oksit konsantrasyonu öncelikle literatürlerde antibakteriyel etkinin çıktığı minumum konsantrasyonda ve farklı üretim koşullarında denenmiştir. Üretilen bu yağlama emülsiyonları, krom tabaklanmış ve kurutulmamış durumdaki Almanya'daki bir fabrikadan temin edilmiş krast derilere ana yağlama işleminde verilmiş ve bu şekilde üretilen derilerde E. coli'ye karşı antibakteriyel etkinlik ASTM E2149-10 (Hareketsiz Antibakteriyel Ajanların Hareketli Temas Şartlarında Antimikrobiyel Özelliğinin Belirlenmesi Standartı) standardına göre belirlenmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, ön formülasyonlarla üretilmiş derilerde antibakteriyel etkinliğin yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Derilerde test bakterisi E. coli'ye karşı antibakteriyel etkinliğin artırılması ve ana emülsiyonlarda kullanılacak olan formülasyonların belirlenmesi amacıyla, emülsiyon üretiminde kullanılan etken madde, deri üretim reçetelerinde kullanılacak olan yağlama oranı, emülsiyonların pH değerleri ve emülsiyonların partikül boyutu gibi önemli parametrelerin uygun emülsiyon formuna ve üretim şartlarına getirilmesi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Çalışmalarımızın ikinci aşamasında; uygun emülsiyon formu ve üretim şartları belirlenmiş formülasyonlar, sabit sıcaklık koşullarında 6 farklı parafin türevi ile üretilmiştir. Wet blue olarak alınan sığır derileri, mobilya döşemelik amaçlı wet blue sonrası deri üretim reçetesine göre işlenmiştir. Üretilen parafin emülsiyonları, deri üretim reçetesinde yağlama aşamasında 50oC'de lesitin bazlı doğal yağ ve sülfite balık yağı ile birlikte derilere uygulanmıştır. Derilerde E. coli'ye karşı antibakteriyel etkinlik ASTM E2149-10 standardına göre belirlenmiştir. Sonuçlar incelendiğinde, 3 farklı pH değerinde üretilen tüm parafin emülsiyonlarının derilere test mikroorganizmasına karşı bakteriostatik etki kazandırdığı tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmada bazı derilerin SEM görüntüleri çekilmiştir. Tez çalışmasının üçüncü aşamasında; derilerin fiziksel özellikleri ortaya konmuştur. Üretilen derilerin çekme mukavemetleri (Çekme mukavemeti tayini TS 4119 EN ISO 3376), tek kenar yırtılma yükü (Yırtılma Yükü TS 4118-1 EN ISO 3377-2) , çift kenar yırtılma yükü (Çift Kenar Yırtılma Yükü TS 4118-2 EN ISO 3377-2), dikiş yırtılma mukavemetleri (Dikiş Yırtılma Dayanımı TS 4138) ve cilt çatlama dayanımları (TS4118-2 EN ISO 3377-2) belirlenmiştir. Araştırmada kullanılan nano çinko oksit içerikli parafin emülsiyonlarının derilerin ışık haslığı üzerine olan etkileri EN ISO 105-B02 standardına göre incelenmiştir. Ayrıca yağlama emülsiyonları ile işlem görmüş deri örneklerinin renklerinin ölçülmesinde Konica Minolta CM-3600d marka spektrofotometresi kullanılmış ve deriler; sıcaklığı ayarlanabilen UV kabininde (254 nm) 80 oC sıcaklık ve UV altında 24 saat ve 48 saat süreyle yaşlandırmaya tabi tutularak derilerde UV altında solma sağlanmıştır. Analizlerde kıyaslama yapabilmek ve kullanılan emülsiyonların etkilerini inceleyebilmek için, çinko oksit içerikli emülsiyon ile işlem görmeden mamul hale getirilen deri örneklerine de yaşlandırma yapılmış ve diğer örneklerle karşılaştırılmıştır. 24 saat ve 48 saat yaşlandırma sonrası kontrol örneklerine göre her bir deri renginin ne kadar değiştiği incelenmiştir. Yine parafin emülsiyonlarının derinin hidrotermal stabilitesi üzerine etkisinin belirlenmesi için, derilerin büzülme sıcaklıklığı (Ts) tayini IUP 16 standart test metoduna göre ölçülmüştür. Ayrıca parafin emülsiyonlarının derilere sağladığı dolgunluk etkisini incelenmiştir. Analiz sonuçları incelendiğinde yağlama işleminde kullanılan parafin emülsiyonları ile işlenmiş deriler, kontrol grubu örneklerine göre kıyas edildiğinde, mamul derilerin çekme mukavemeti ve dikiş yırtılma mukavemetinin büyük oranlarda iyileştiği tespit edilmiştir. Paroil 1045 ve Cloparten 330 parafini içeren emülsiyonlarla işlem görmüş derilerin en yüksek mukavemet değerlerine sahip olduğu belirlenmiştir. Mamul derilerin tek kenar yırtılma yükleri incelendiğinde kullanılan parafin emülsiyonlarının birçoğunun mukavemeti artırdığı fakat bazı emülsiyonların etkisiz olduğu belirlenmiştir. Verilen yağlama emülsiyonlarının çift kenar yırtılma yükü ve cilt çatlama dayanımı üzerinde genel olarak etkisiz olduğu tespit edilmiştir. Işık haslığı sonuçları incelendiğinde; yağlama işleminde kullanılan parafin emülsiyonlarının kontrol grubu örneklerine kıyasla mamul derilerin ışık haslığını iyileştirdiği tespit edilmiştir. Hidrotermal stabilite sonuçlarına göre, kullanılan parafin emülsiyonlarının derilerin büzülme sıcaklıklarını kontrol grubu örneklerine göre 15oC kadar artırdığı tespit edilmiştir. Ayrıca üretilen parafin emülsiyonlarının derilerde doldurucu etki sağladığı da tespit edilmiştir. Çalışmalarımızın dördüncü aşamasında; elde edilen derilerin dinamik su emme (TS 8541), statik su emme (TS 4123) ve su buharı geçirgenliği (TS 4135) analizleri yapılmıştır. Sonuçlar incelendiğinde, yağlama işleminde kullanılan parafin emülsiyonlarıyla üretilmiş derilerin kontrol grubu örneklerine göre su emme özelliklerinin önemli oranlarda azaldığı dolayısıyla bu yağlayıcı emülsiyonlar ile işlem görmüş derilerin su geçirmezlik yeteneklerinin arttığı, buna karşın su buharı geçirgenliği değerlerinin de olumsuz etkilenmediği tespit edilmiştir. Nano çinko oksit içerikli yağlama emülsiyonu ile yapılan deri üretim çalışmalarından, bu tür yeni nesil nanoteknolojik yağlama maddelerinin deri sanayinde kullanılabilirliği ve ticari ürüne dönüştürülebilirliği açısından da oldukça umut vaat edici olduğu düşünülmüştür., First part of our thesis includes the pre-formulation studies for the production of lubricating paraffin emulsions containing nano zinc oxide. In the pre-formulation studies, the emulsifier proportions to be used on HLB determined for fatliquoring agents were selected from HLB scale. The effects of different parameters (pH, mixing speed, dosing of zinc oxide to emulsion, particle size of zinc oxide) on emulsions were evaluated. It was observed that the mixing speed had significant effect on the particle size of emulsions, however, the effect on the size of zinc oxide nanoparticles was negligible. The particle sizes of the prepared emulsions were compared with the particle sizes of commercial fatliquors used in the industry. Particle sizes of the produced nano zinc oxide paraffin emulsions were found to be proper to use in industry. The minimum zinc oxide concentration that was mentioned in the literature to have antibacterial effect was chosen as initial ratio. Produced fatliquoring emulsions were given to leathers during fatliquoring process and the antibacterial efficiency of leathers against E. coli were determined according to ASTM E2149-10 standard. The preliminary results showed that the antibacterial efficiency of the emulsions against test microorganism E. coli on the leathers was insufficient. Optimization studies of emulsion's active ingredient, fatliquoring percentage ratio in leather production recipe, pH values and particles size of emulsions were carried out on the purpose of increasing the antibacterial effect against test bacteria E. coli and determining the formulations of the main emulsions. In the second part of our study, the formulations determined after optimization studies were prepared with 6 different paraffin types under constant temperature. Wet-blue bovine hides were processed with the recipe for upholstery leather production. Prepared paraffin emulsions were applied during the fatliquoring process in the leather production recipe. Antibacterial efficiency of leathers against E. coli was determined with ASTM E2149-10 standard. The results showed that all paraffin emulsions produced in 3 different pH conditions gained bacteriostatic effect for leathers against test microorganism E. coli. However, SEM images of some leathers were taken. Third part of the study, physical properties of the leathers were determined. Tensile strength of the finished leathers (TS 4119 EN ISO 3376), single edge tear load (TS 4118-1 EN ISO 3377-2), double edge tear load (TS 4118-2 EN ISO 3377-2), stitch tear strength (TS 4138) and ball bursts (TS 4118-2 EN ISO 3377-2) of leathers were tested. The effect of paraffin emulsions containing nano zinc oxide on light fastness of leathers was examined according to EN ISO 105-B02 standard. Moreover, color measurements of the leathers processed with fatliquoring emulsions were put forward with Konica Minolta CM-3600d spectrophotometer. The leathers were subjected to accelerated ageing for 24h and 48h under 80 oC and UV in a cabinet (UV light of 254 nm) with temperature setting, and then discolouration of leathers under UV was provided. To make a comparison in the analyses, a leather sample without processing with the emulsion was subjected to ageing and compared with the other samples and effect of emulsions was carried out. After 24h and 48h ageing, how the color of each leather samples changed was examined in compliance with control sample. Also, shrinkage temperature was determined with IUP 16 to understand the effect of paraffin emulsions on hydrothermal stability of the produced leathers. The filling coefficient of the paraffin emulsions on the leathers was also checked. Analysis results showed that tensile and stitch tear strength values of the finished leathers processed with paraffin emulsions in fatliquoring were highly improved in comparison with the control group. The leathers treated with Paroil 1045 and Cloparten 330 paraffin emulsions provided the highest strength values. Most of the paraffin emulsions increased the single edge tear strength of the final leathers, but some of the emulsions were ineffective. It was determined that fatliquoring emulsions were not effective on double edge tear strength and ball burst of the leathers in general. Paraffin emulsions used in fatliquoring process improved the light fastness values according to control group samples. According to the hydrothermal stability results, used paraffin emulsions were increased the shrinkage temperature of the leathers in a high amount as 15 oC compared to the control group. Besides, prepared paraffin emulsions provided filling effect on the leather. In the fourth part of our study, dynamic water absorption of the leathers (TS 8541), static water absorption (TS 4123) and water vapour permeability (TS 4135) analyses were performed. When the results were examined, water absorption properties of the final leathers produced with paraffin emulsions in fatliquoring process significantly decreased compared to the control group samples. Hence, hydrophobicity ability of these leathers produced by paraffin emulsions increased, on the other hand, water vapour permeability values were negatively affected. The results obtained from the studies carried out with these kind of new generation fatliquoring emulsions containing nano zinc oxide were found to be highly promising in terms of using in leather industry.

In this study, the effects of different levels (0.00, 0.25, 0.50%) of non-fat dry milk (NFDM) and whey powder (WP) on suspension and emulsion pH (pHs, pHe) and protein concentration of beef, chicken and turkey meats were studied by using a model system. The meat types had a significant (P, Bu araştırmada, sığır, tavuk ve hindi etlerine farklı seviyelerde (% 0.0, 0.25 ve 0.50) yağsız süttozu (YST) ve peyniraltı suyu tozu (PAST) ilavesinin, süspansiyon ve emülsiyon pH’sı (pHs, pHe) ve protein konsantrasyonu üzerindeki etkisi model sistem kullanılarak araştırılmıştır. Protein konsantrasyonu üzerinde tür etleri önemli (P

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2015, Serbest radikal polimerizasyonu bir zincir polimerizasyonudur. Monomerlerin aktif merkeze eklenmesiyle, polimer molekülü büyür. Her bir eklenmeden sonra serbest radikal, zincirin sonuna transfer olur. Serbest radikal polimerizasyonu 3 aşamadan oluşur. İlk aşama olan başlatma, başlatıcının radikal oluşturması ve bu serbest radikallerin monomer molekülüne eklenmesini kapsar. İkinci aşama olan ilerleme, monomer molekülünün aktif merkeze eklenmesiyle polimer zincirinin büyüdüğü aşamadır. Son aşama olan sonlandırmada, polimer zincirinin büyümesi durur. Bu sonlanma işlemi ya aktif zincirlerin çift oluşturarak kombinasyonu ile ya da hidrojenin aktif zincirle tepkimesiyle gerçekleşir. Emülsiyon polimerizasyonu, bir çeşit serbest radikal polimerizasyonudur. En genel çeşidi, su içinde yağ (Y/S) emülsiyonudur. Monomer damlacıkları, suyun içinde emülsiye edilir. Bu emülsiyon çeşidi, dört bileşenden oluşur: emülsifiyer, monomer,başlatıcı ve dispersiyon ortamı. Emülsifiyer (sürfaktan), bunun en önemli parçasıdır. Sürfaktanlar, hidrofobik kuyruk ve hidrofilik kafa kısmından oluşur. Belli bir konsantrasyona kadar sıvının yüzey gerilimini düşürürler. Bu nokta, kritik misel konsantrasyonudur. Kritik misel konsantrasyon noktasından sonra misel oluşumu başlar. Miseller, kolloid içinde disperse olmuş sürfaktan kümeleridir ve polimerleşme bu kümelerin içinde gerçekleşir. Sürfaktanlar, kafa kısmının karakterine göre i) anyonik, ii) katyonik, iii) nanyonik, iv) amfoterik olarak sınıflandırılır. Özellikle endüstride, en çok tercih edilen sürfaktan, nanyonik/anyonik kombinasyonudur. Sinerjik etki yaratarak partikül boyutu kontrolü ve arttırılmış kolloidal stabilite sağlar. Diğer bileşen, suda çözünmeyen ve serbest radikal polimerizasyonuna uygun monomerdir. Örneğin; bütadien, stiren, akrilatlar veya akrilik asitler gibi monomer veya monomer karışımları kullanılabilir. Önemli olan nokta, iyi şekilde disperse olmuş monomer emülsiyonu hazırlayarak sisteme vermektir. Emülsiyon polimerizasyonu reaksiyonlarında, suda çözünebilen termal ya da redoks başlatıcılar kullanılabilir. Y/S emülsiyon polimerizasyonlarında, dispersiyon ortamı olarak su kullanılır. Su mükemmel ısı transferi sağladığı için hızlı polimerizasyon oranlarında reaksiyon sıcaklığını kontrol etmek zor olmaz. Reaksiyon vizkozitesi çok yükselmez. Uçucu organik bileşikler bulundurmaz. Emülsiyon bileşenleri, reaksiyon başlamadan evvel hazırlanıp karıştırılabilir. Bu, kesikli işlem olarak adlandırılır. Diğer bir yöntem, yarı-kesikli işlemdir. Reaksiyon boyunca, bileşenlerin belli aralıklarla sisteme beslenmesiyle gerçekleşir. Bu yöntem, daha iyi bir reaksiyon kontrolünü mümkün kılar. Uygun şartlar oluştuğunda, polimerizasyon mekanizması Smith-Ewart teorisine göre devreye girer. Aşı kopolimerizasyonu, özel bir dallanmış kopolimer çeşididir. Yan zincirlerin yapısı, ana zincirden farklıdır. Aşı kopolimerizasyonu, 3 farklı şekilde gerçekleşebilir. i) Grafting from: Önceden belirlenmiş başlatıcı noktaları olan bir başlatıcı ile ikinci monomerin polimerizasyonu başlatılır. ii) Grafting through: Bir makromonomer ile düşük molekül ağırlıklı bir komonomer kopolimerize edilir. iii) Grafting onto: Fonksiyonel gruba sahip veya yaşayan bir polimer, başka bir polimerin fonksiyonel grubuyla çiftleşir. Doğal kauçuk, poliizopren yapısının doymamış karbon çifte bağları nedeniyle grafting onto kopolimerizasyonuna uygun bir polimerdir. 1493 yılında Christoph Kolomb tarafından bulunduğundan beri büyük öneme sahiptir. Mükemmel mekanik özelliklerine rağmen, doymamış karbon çifte bağları yüzünden çevresel faktörlere karşı dayanımı düşüktür. Bu nedenle, fiziksel ve kimyasal olarak modifiye edilerek dayanımı arttırılır. Ya da kürleştirme işlemine tabi tutularak doymamış bağların çapraz bağlanarak doyurulması sağlanır. Bu çalışmanın amacı, doğal kauçuğun çevresel faktörlere (UV, sıcaklık) dayanımını arttırmak için doymamış çifte karbon bağlarına stiren aşılanmasıdır. Stiren tercih edilmesinin sebebi, yapılan literatür çalışmaları sonrası veriminin yüksek olduğunun görülmesi, UV dayanımının olması ve maliyetinin düşük olmasıdır. Stirenin doğal kauçuk üzerine aşı kopolimerizasyonu, amonyum persülfat başlatıcı ile 85oC sıcaklıkta, 4 saatte gerçekleştirildi. Farklı başlatıcı konsantrasyonları ve farklı sıcaklıklarda kopolimerizasyon çalışması yapıldı. Böylece, başlatıcı miktarının ve sıcaklığın aşılanma verimine etkisi araştırıldı. 4 boyunlu reaktörle, 300 rpm dönme hızında çalışıldı. Reaktöre su, doğal kauçuk ve tampon çözeltisi konulup 30 dakika azot gazı ile içerisindeki oksijenden arındırıldı. Ayrı bir yerde, APS çözeltisi ile stiren monomeri, su ve anyonik/nanyonik sürfaktan karışımından oluşan monomer emülsiyonu hazırlandı. Reaksiyon sıcaklığına ulaşıldığında APS ve monomer emülsiyonu aynı anda sisteme beslenmeye başladı. Reaksiyon sonunda elde edilen emülsiye halde üründen örnek alınıp Gaz Kromatografi cihazı ile monomer dönüşümü hesap edildi. Dinamik ışık saçılımı yöntemiyle partikül boyutu ölçümü yapıldı. Aşılanma verimi, aşılanma oranı sonuçları için emülsiyon %10 konsantrasyonlu CaCl2 ile koagule edilerek deiyonize suyla yıkanıp etüvde kurutuldu. Reaksiyona girmemiş doğal kauçuk, homo-polistiren ve aşılanmış doğal kauçuktan oluşan katı haldeki ürün, Soxhlet ekstraksiyonu ile saflaştırıldı. Reaksiyona girmemiş doğal kauçuğu ayırmak için 24 saat boyunca 80 0C petrol eteri ile ekstraksiyon yapıldı. Kalıntı 1gün boyunca etüvde kurutulup ikinci ekstraksiyon yapıldı. Metil eter keton: aseton karışımıyla 24 saat ekstrakte edilerek homo-polistirenden arındırıldı. Ayrılan her bir parçanın tartımları alınıp uygun formülasyonlar kullanılarak aşılanma verimi, reaksiyona girmemiş doğal kauçuk yüzdesi ve homo-polistiren yüzdesi hesaplandı. Safsızlığından arındırılmış stiren aşılanmış doğal kauçuk kopolimeri, FTIR ve 1H NMR metotlarıyla analiz edilerek fonksiyonel grupları belirlendi. 80 g/m2 miktarında stiren aşılanmış doğal kauçuk ile aşılanmamış doğal kauçuk, halı sırtı kaplandı. UV dayanımı ve sıcaklığa karşı dayanımının test edilmesi için, hızlandırılmış yaşlandırma cihazı ile test edildi. 60 0C’de 4 saat boyunca ve 50 0C’de 4 saat boyunca nemli ortamda 315 nm dalga boyundaki UV lambasına maruz bırakılarak ASTM G154-00a standardına uygun olarak test edildi., NR has unique and special properties, including high tensile strength, high elongation, and outstanding resilience. It has gained more importance in industry due to its environmental preservation and being renewable source. However, natural rubber is weak in oil resistance, weather resistance, and ozone resistance because of unsaturated carbon double bonds. Some curing techniques and physical and chemical modifications have been developed to get better weathering stabilization of natural rubber. The chemical modification of NR by grafting with vinyl monomers combines the properties of NR and the monomer grafted. The most widely used vinyl monomers are methyl methacrylate, styrene, acrylonitrile. Many research in literature about the graft copolymerization of natural rubber have confirmed that St is one of the most suitable monomers when polymerized to give a high level of grafting, and also provides better ozone, heat, and weathering resistance. Graft copolymerization of St onto NR molecule has been performed by free radical polymerization in emulsion states using various initiator systems including thermal and redox initiators. This work deals with the graft copolymerization of St onto NR in emulsion state by free radical polymerization. The aim of this study was the graft copolymerization of Styrene (St) onto unsaturated carbon double bonds of Natural Rubber (NR) to improve the environmental resistance (UV, heat). The graft copolymerization of St onto NR was performed using ammonium persulfate (APS) as initiator in the emulsion polymerization at a temperature of 85 0C for 4 hours. The graft copolymerization was also carried out by varying the concentrations of initiator and reaction temperature. The grafting efficiency, graft ratio, particle size, and monomer conversion results were compared. The obtained copolymer composition was determined by nuclear magnetic resonance spectroscopy (NMR) and fourier-transform infrared spectrophotometer (FT-IR). The percentage of residual monomer was analyzed by gas chromatography (GC). The Styrene grafted Natural Rubber (St-g-NR) was applied as antislip carpet back-coating. The UV resistance and heat resistance of St-g-NR was tested by using accelerated weathering tester according to ASTM G154 Standard Practice for Operating Fluorescent Ultraviolet Lamp Apparatus for Exposure of Nonmetallic Materials., Yüksek Lisans, M.Sc.

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2014 Libra Kayıt No: 108681 …

Bu araştırmada, emülsiyonların fonksiyonel özellikleri üzerine iki tuz çözeltisi (NaCl+K2HPO4 ve KCl+ K2HPO4) ve iki karragenan tipinin (iota ve kappa) farklı seviyelerinin etkisi bir model sistem kullanılarak çalışıldı. Tavuk göğüs etine dört farklı seviyede (%0.0, %0.3, %0.6 ve %0.9) iota ve kappa karragenan ile tuz çözeltileri ilavesiyle yağ/su (Y/S) emülsiyon sistemleri hazırlandı. Hazırlanan emülsiyonlarda emülsiyon pH?sı, emülsiyon kapasitesi, emülsiyon stabilitesi, emülsiyon viskozitesi ve pişirilmiş emülsiyon jel rengi analizleri yapıldı. Ayrıca, tavuk göğüs etinin pişirme kaybı ve su tutma kapasitesi değerleri tespit edildi. Tuz çeşidi, karragenan tipi ve karragenan seviyesi emülsiyon pH?sı, emülsiyon kapasitesi (EK) ve emülsiyon viskozitesi (EV) değerleri üzerine istatistikî olarak önemli (P, In this study, the effect of different levels of two salts (NaCl + K2HPO4 and KCl + K2HPO4) and two types of carragenan (iota and kappa) on the functional properties of the emulsions were studied by using a model system. Oil/water (O/W) emulsion systems were prepared by adding salt solutions and four different levels of iota and cappa carragenan (0.0%, 0.3%, 0.6% and 0.9%) on to the chicken breast meat. pH of the emulsion, the emulsion capacity, emulsion stability, the emulsion viscosity and color of the cooked emulsion gel were analyzed on the emulsions which were prepared. Also, the cooking loss and water holding capacity chicken breast meat was determined. The type of varieties of carrageenan and level of carrageenan had statistically important effects on to the pH of emulsion, emulsion capacity (EC) and emulsion viscosity (P, Bu tez çalışması SÜ-BAP tarafından 11201072 nolu proje ile desteklenmiştir.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2012, Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, hedeflenen amaç Poli (Akrilonitril-ko-Vinil asetat)/Polipirol kompozitleri oluşturmaktır. Bu amaca yönelik yapılan ilk çalışma matris olarak seçilen Poli(Akrilonitril-ko-Vinil asetat) kopolimeri sentezlemektir. Ağırlıkça % 70 akrilonitril monomeri ve % 30 vinil asetat monomeri sisteme beslenmiştir. P(AN-co-VAc) kopolimerini oluşturmak için polimerizasyon tekniği olarak emülsiyon polimerizasyonu yöntemi kullanılmıştır. Emülsiyon polimerizasyosunda birbirine karışmayan iki faz bulunmaktadır. Monomer fazı dağıtma fazı içinde homojen olarak dağılır. Emülsiyon yapıcı maddeler kullanılarak monomer fazı dağıtma fazı içerisinde tek düze küresel partiküller homojen halde bulunur. Polimerizasyonda başlatıcı olarak Amonyum persülfat kullanılmıştır. Emülsiyon yapıcı madde olarak ise çok kullanılan yüzey aktif maddelerden biri olan dodesil benzen sülfonik asit tuzu kullanılmıştır. P(AN-co-VAc) kopolimerini sentezlemek için gereken reaksiyon süresi 3 saat ve reaksiyon sıcaklığı 70oC’dir. Üç saat sonunda elde edilen lateks halde bulunan P(AN-co-VAc) oda sıcaklığına getirildikten sonra 4 eşit hacme ayrılmıştır. Lateks halde bulunan P(AN-co-VAc) kopolimerininin bir kısmına pirol eklenmemiş ve karşılaştırma amacıyla kullanılmıştır. Ayrılan numunelere farklı miktarlarda pirol monomeri eklenmiştir. Pirol monomeri eklendikten sonra 18 saat boyunca oda sıcaklığında karıştırılmıştır. Artan başlatıcı polipirol sentezinde polimerizasyonun gerçekleşmesinde kullanışmıştır. Böylece P(AN-co-VAc) partiküllerine polipirol kaplama işlemi gerçekleştirilmiştir. Tek adımda kompozit oluşturulmuştur. Her bir numune için oluşturulan partiküllerin bir kısmı Taramalı elektron mikroskobuyla morfoloji ve boyut tayini için lateks halde ayrılmıştır. Kalan kısım ise yine her bir numune için ilk önce metanolde çöktürülmüş, daha sonra süzme işlemi ile ethanol ve saf sudan geçirilmiştir. Elde edilen kompozitlerin yapısını incelemek amacıyla FTIR-ATR, UV-Vis, NMR analizi yapılmıştır. Termal, morfolojik ve iletkenlik özelliklerini incelemek amacıyla ise DSC, DMA, SEM, PARSTAT cihazları kullanılmıştır. FTIR-ATR spektrometresi ile yapılan analizler sonucunda akrilonitril (AN) ve vinil asetat (VAc) monomerlerinin polimerleşerek yapıya girdiği gözlemlenmiştir. UV Görünür bölge spektrofotometresi ile de yapıda polipirol bulunduğu saptanmıştır. Polipirolün birimlerine ait π-π* geçisleri nedeniyle absorpsiyon pikleri elde edilmiştir. Değişen pirol(PPy) miktarlarına göre spektrumdaki piklerde değişimler ortaya konmuştur. Nükleer magnetik rezonans spektrumu (NMR) ölçümleri 250 MHz Bruker AC Aspect 3000 NMR ve 500 MHz Agilent VNMRS Nuclear Magnetic Resonance spektrometre cihazları kullanılarak yapılmıştır. NMR analizlerinden elde edilen verilerde aynı şekilde AN, VAc ve PPy yapıda bulunduğu gözlemlenmiştir. δ=2.07 ppm’de akrilonitril ve vinil asetat –CH2 protonuna ait pik, δ=3.12 ppm’de akrilonitril –CH protonuna ait pik, δ=5.13 ppm’devinil asetat –CH protonuna ait pik, δ=8 ppm’de ise polipirol halkalarına ait pik oluşumu saptanmıştır. Dinamik mekanik analiz (DMA) cihazı ile polimerlerin mekanik özellikleri incelenmiştir. DMA cihazı ile ölçüm yapabilmek için her bir polimerden ince filmler hazırlanmıştır. Bu filmler cihaza uygun boyutlarda kesilerek ölçüm için hazır hale getirilmiştir. Çekme gerilmesine karşılık uzama grafiğinden filmlerin elastik modülleri hesaplanmıştır. Yapıya eklenen pirol miktarı arttıkça elastik modül değerlerinde düşüş gözlemlenmiştir. Bu da yapıdaki pirol miktarının artmasıyla filmlerin çekme mukavemetlerinde düşüş olduğunu göstermiştir. DMA cihazı ile yapılan diğer bir analiz ise frekansa bağlı sıcaklık artışına dayanan testler yapılmıştır. Numunelerin termal özellikleri hakkında veriler elde edilmiştir. Bu testlerden elde edilen verilerde malzemelerin camsı geçiş sıcaklıkları tespit edilmiştir. Yapıya giren polipirol miktarı arttıkça camsı geçiş sıcaklıklarında bir artış gözlemlenmiştir. Bunun sebebi ise polipirol katılımının zincir esnekliğini düşürmesinden dolayıdır. Termal özellikler diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC) ile de incelenmiştir. DSC ile yapılan analiz ile de yine yapıya giren polipirol miktarının artışına bağlı olarak camsı geçiş sıcaklıklarında da artış gözlemlenmiştir. Bu yapıya giren polipirol polimerinin zincir esnekliğini düşürmesinden kaynaklanmaktadır. Emülsiyon polimerizasyonu sonucunda latex halde bulunan nanopartiküllerin morfolojik özelliklerini incelemek amacıyla taramalı elektron mikroskobu cihazı kullanılmıştır. Bu analiz ile içerisinde polipirol bulundurmayan latex partiküllerinin ortamda homojen olarak dağılımı söz konusudur. Yapıya giren polipirol miktarı artmasıyla partiküllerin morfolojilerinde değişiklikler ortaya çıkmıştır. İlk olarak en az miktarda polipirol içeren numunedeki partikül boyutu incelendiğinde çapta incelme tespit edilmiştir. Bu lateks halde akrilonitril vinil asetat kopolimerinin pirol damlatarak bir 18 saat daha karıştırılması sebebiyledir. Eklenen pirol miktarı arttıkça çapta bir artış gözlemlenmiştir. Ayrıca SEM görüntülerinden elde edilen sonuçlar göstermektedir ki polipirol partiküllerin çevresine ve kısmen içine girmiş şekilde görülmektedir. Ubbelohde viskozimetresi kullanılarak çözücü olarak DMF kullanılarak 28 oC’de ağırlıkça % 30 VAc içeren P(AN-ko-VAc) kopolimerinin intrinsik viskozitesi ölçülmüştür. P(AN-co-VAc) kopolimerinin moleküler ağırlığı figure 4.13’teki grafikte yer alan kesişim değeri Mark-Houwink denklemlerinde yerine konularak hesaplanmıştır. Bu hesaba gore kopolimerin moleküler ağırlığı 380,190 g/mol olarak bulunmuştur. Bunun yanında P(AN-ko-VAc) kopolimer ve P(AN-ko-VAc)/PPy kompozitlerinin özgül viskoziteleri yine 28 oC’de Ubbelohde viskozimetre kullanılarak hesaplanmıştır. Elde edilen veriler eklenen pirol miktarı arttıkça özgül viskozitenin düştüğünü göstermiştir. Literatürde iletken polimerlerin moleküler ağırlıklarının düşük olduğu belirtildiğinden; PPy içeren kompozitlerin özgül viskozitelerde düşüş gözlemlenmesi bununla ilişkilendirilebilir. Çalışmanın ikinci bölümünde ise amaç elde edilen Akrilonitril/Vinil asetat kopolimeri ve Poli(Akrilonitril-ko-Vinil asetat)/Polipirol kompozitleri ile nanolifler oluşturmaktır. Bu çalışmada izlenen yöntem; her bir numuneler için elektroçekim cihazı kullanılarak nanolifler elde etmektir. Oluşturulan nanoliflerin morfolojik özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve atomic güç mikroskobu (AFM) ile incelenmiştir. Nanofiber oluşturmak için polimerlerin ağırlıkça % 10’u DMF içerisinde çözülerek hazırlanan çözeltiden nanolif eldesi oluşturulmuştur. Elektroçekim parametreleri ve çözelti konsantrasyonu her numune için aynı şekilde tutulmuştur. Başlangıçta eklenen pirol miktarı göz önünde tutularak oluşan nanofiberlerin çapları ve morfolojileri incelenmiştir. Eklenen pirol miktarının arttışına karşılık nanofiber çaplarında azalış gözlemlenmiştir. Başlangıçta eklenen pirol miktarı molce %0.030 ile %0.075 aralığında değişirken nanofiber çapları da bununla orantılı olarak 200 nm- 120 nm aralığında azalmıştır. Ayrıca yapıdaki polipirol miktarı arttıkça nanofiberler üzerinde boncuklu yapıların oluştuğu ortaya çıkmıştır. Başlangıçta eklenen pirol miktarı, çözeltilerin viskoziteleri ve nanolif çapları arasındaki ilişki incelenmiştir. Kompozitlerdeki pirol miktarı arttıkça nanolif çapında düşüş gözlemlenmiştir. Nanofiberlerin morfolojik özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve atomik güç mikroskobu (AFM) ile incelenmiştir. Nanofiber çaplarında gözlenen azalma, malzemelerin viskozitelerindeki düşüşle doğru orantılıdır ve aynı trendi göstermektedir. Elde edilen nanofiberlerin iletkenlik özelliklerini incelemek amacıyla nanofiberler tekrar DMF çözücüsü ile çözülmüştür. Bu çözeltilerin PARSTAT cihazı kullanılarak yapılan empedans (EIS) ölçümlerinden faydalanarak iletkenlikleri incelenmiştir. Çözelti halinde ölçüm gerçekleştirilmiştir. Admitans grafiklerinden elde edilen verilerle iletkenlikleri saptanmıştır. Admittance grafiğinden elde edilen veriler Y=1/Z formülünde yerine konularak çözelti halindeki malzemelerin iletkenlikleri hesaplanmıştır. Yapıya giren polipirol miktarı arttıkça iletkenlik özelliklerinde de artış gözlemlenmiştir. Yapıda bulunan polipirol miktarı arttıkça buna bağımlı diğer özellikler karşılaştırıldığında nanofiber çapında gözlenen düşüşe karşılık iletkenlik özelliklerinde artış ve özgül viskozitelerinde düşüş saptanmıştır. Yapılan çalışma sonucunda elde edilen nanofiberler membran olarak çözeltiden metal iyonlarının (Au, Ag, vb.) geri dönüşümünde kullanılabilme özelliğinde olduğundan ilerleyen çalışmalarda bu amaçla uygulanabilir. İletkenlik özelliklerine bağlı olarak akıllı tekstiller, güneş pilleri, sensörler gibi uygulama alanlarında kullanılabilme durumu söz konusudur., In the first part of this study, synthesis of Poly(Acrylonitrile-co-vinyl acetate)/Polypyrrole composite particles with uniform size and morphology was objected using one step polymerization technique that involves swelling and coating of polypyrrole(PPy) into P(AN-co-VAc) latex particles. As an initial, free radical copolymerization of acrylonitrile (AN)-vinyl acetate (VAc) was synthesized by emulsion polymerization method using ammonium persulfate (APS) and Sodium dodecylbenzenesulfonic acid (DBSA). P(AN-co-VAc)/PPy composites were synthesized by adding the pyrrole monomers into the continued reaction. Composites were obtained with continued polymerization during 18 hours with adding different quantity of pyrrole in 4 sample flasks and stirring and mixing during the reaction time. Composites were characterized in terms of chemical composition, surface morphology, particle size, conductivity, thermal and mechanical properties by using NMR, Fourier Transform Infrared - Attenuated Total Reflectance spectrophotometer(FTIR-ATR), Scanning Electron Microscope(SEM), Parstat Electrochemical Analyser via EIS measurement, UV-Visible Spectrophotometer, Differential Scanning Calorimeter(DSC) and Dynamic Mechanical Analyser, DMA. FTIR-ATR spectra and NMR spectrum of copolymer revealed that AN and VAc had participated in polymerization effectively and also FTIR-ATR, UV-Vis spectra and especially NMR spectrum of P(AN-co-VAc)/PPy composites clearly observed that Py had participated in polymerization. The morphology of latex particles were indicated by SEM images. Participation of PPy to the copolymer latex particles were obviously obtained. The thermal effect of PPy on the copolymer structure was investigated by DSC and DMA analysers. Increase in glass transition temperatures with increasing feed pyrrole ratio were in spite of the lack of chain flexibility of polymer. Moreover, DMA also showed that the brittleness of PPy lead to decrease in tensile strength of polymeric films. The second aim of the study was in order to obtain nanofibers from the P(AN-co-VAc) copolymer and P(AN-co-VAc)/PPy composites by the electrospinning method. Moreover, the relationship between Py content, viscosity and fiber diameters were investigated and it was investigated that increase in initially feed ratio of Py content lead to decrasing nanofiber diameter was determined. Morphological properties of nanofibers were examined by scanning electron microscopy (SEM) and atomic force spectroscopy (AFM). If we make comparison between nanofiber diameters of P(AN-co-VAc) copolymer and P(AN-co-VAc)/PPy composites, it was clearly seen that nanofiber diameters were strongly dependent on pyrrole content in composites. Becouse of the the improvement in PPy solubility with the effect of dodecyl benzene sulfonic acid (DBSA), smoother and more homogeneus fiber morphology were obtained. Mole percent of the initially added Py concentration varies from 0.030% to 0.075%, the average diameters of the nanofibers were reduced from 200 to 120 nm. It is observed that the diameters of the fibers decrease slightly with the increase of Py feed ratio in composition with the increase of the initially added Py concentrations, some beads begin to appear. It can be said that this is result of the increased PPy content in the electrospinning solutions and also decrease in viscosity., Yüksek Lisans, M.Sc.

Çakır, Recep (Balikesir Author), In this study, PVAc homopolymer and copolymer properties in the improvement of different sizes were mixed with calcium carbonate (CaCO3). Homopolymer and copolymer emulsion properties of composites with filler ratio has changed. Tensile strength were increased when the filler content was 30 %. After 40 % filler content the mechanical properties of composites were decreased gradually. The mechanical properties of composites are examined, depending on the percentage PVAc matrix and the filler material and mechanical properties, depending on the mixture ratio and the aging time and temperature were varied. Tensile test were examined and the aging time and temperature depending on the strength and % elongation generally increased. Especially in the case of a mixture containing small particle size filler has a better binding occurred. The mechanical properties of composites better with filler material size 3 microns and observed good mixing., Bu çalışmada homopolimer ve kopolimer PVAc içerisinde farklı boyutlarda kalsiyum karbonat (CaCO3) karıştırılarak özellikleri iyileştirilmeye çalışılmıştır. Homopolimer ve kopolimer emülsiyon kompozitlerin özellikleri dolgu maddesi miktarına bağlı olarak değişmiştir. Dolgu maddesi % 30’a kadar özelliklede homopolimer emülsiyonlarında çekme mukavemetlerini yükseltmiştir. % 40’dan daha fazla kalsit dolgu maddesi kompozitlerin mekanik özelliklerini azaltıcı etki yapmıştır. Kompozitlerin mekanik özellikleri incelendiğinde, PVAc matris ve dolgu maddesi ve oranlarına bağlı olarak mekanik özelliklerin, karışımların oranı ve yaşlandırma süresi ve sıcaklığına bağlı olarak değiştiği belirlenmiştir. Çekme testlerinde yaşlandırma süresi ve sıcaklığına bağlı olarak mukavemet ve % uzamalarda genel artışlar olmuştur. Karışımlarda özellikle küçük partikül boyutuna sahip dolgu içermesi durumunda daha iyi bağlanma meydana gelmiştir. Özellikle dolgu maddesinin 3 mikron olması durumunda daha iyi karışma gözlenmiş ve daha iyi mekanik özellikler meydana gelmiştir.