Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, in-vitro olarak yapay olarak yaşlandırılmış ve yaşlandırılmamış rezin kompozit restorasyonların dental lup yardımıyla veya dental lup kullanılmadan uzaklaştırılmasının kavite boyutu değişikliği üzerindeki etkilerini değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Düşük hızlı mikro-motor ile 32 adet akrilik molar dişte oklüzal kaviteler hazırlandı. Kavite hazırlandıktan sonra kavitelerin boyutu ImageJ yazılımı kullanılarak hesaplandı. Kaviteler kompozit rezin ile restore edildikten sonra dental lup kullanıma (2.5x magnifikasyon) ve yaşlandırma etkisine göre dört gruba ayrıldı. Yaşlandırma etkisini simüle etmek için örnek 8 saat kaynar suda bekletildi. Yapay yaşlanmanın da kullanılan rezin kompozitin rengi ve translüsentliği üzerindeki etkileri spektrofotometre kullanılarak analiz edildi. Restorasyonların uzaklaştırılmasından sonra kavite boyutları ImageJ yazılımı kullanılarak yeniden hesaplandı ve kavite boyutlarındaki farklılıklar hesaplandı. Verilere bağımlı örneklem t testleri uygulandı (p < 0.05).Bulgular: Her iki teknik ve restorasyonda da kavite boyutlarında anlamlı artışlar olmasına rağmen, kavite boyutu artışı yaşlandırılmamış restorasyonların uzaklaştırılasında dental lup kullanıldığında daha az olmuştur.Sonuç: Restorasyon uzaklaştırılması sırasında kavite boyutu anlamlı olarak değişmektedir, ve dental lup kullanımı yaşlandırılmış rezin kompozit restorasyonların uzaklaştırılmasında kavite boyutunun artmasını azaltmada fayda sağlamayabilir., Introduction: The aim of the present study was to evaluate the effects of removal of artificially aged and non-aged resin composite restorations in-vitro with or without aid of dental loupe on cavity size change. Methods: A low-speed hand piece was used to prepare occlusal cavities in 32 acrylic molar teeth. The size of cavities after cavity preparation were calculated using ImageJ software. The teeth were restored with composite resin and divided into four groups according to the use of dental loupe (2.5x magnification) (with and without magnification) and ageing effect (non-aged and aged). In order to simulate the ageing effect, samples were kept in boiling water for 8 hours. The effects of artificial ageing on the color and translucency of the resin composites used were also analyzed using spectrophotometer. Cavity sizes after the removal of restorations were re-calculated by using the ImageJ software and differences in cavity sizes were also calculated. Paired t-tests were applied to data (p < 0.05). Results: There were significant increases in cavity size using both techniques and both type of restorations although the size increase in percentage was less only when magnification was used during removal of non-aged restorations. Conclusion: Cavity size changes significantly during replacement of restorations and the use of magnification may be not of benefit in reducing the size of the change of removal of aged resin composite restorations.

Background: The aim of the present study was to evaluate the effects of removal of artificially aged and non-aged resin composite restorations in-vitro with or without aid of dental loupe on cavity size change. Methods: A low-speed hand piece was used to prepare occlusal cavities in 32 acrylic molar teeth. The size of cavities after cavity preparation were calculated using ImageJ software. The teeth were restored with composite resin and divided into four groups according to the use of dental loupe (2.5x magnification) (with and without magnification) and ageing effect (non-aged and aged). In order to simulate the ageing effect, samples were kept in boiling water for 8 hours. The effects of artificial ageing on the color and translucency of the resin composites used were also analyzed using spectrophotometer. Cavity sizes after the removal of restorations were re-calculated by using the ImageJ software and differences in cavity sizes were also calculated. Paired t-tests were applied to data (P < 0.05). Results: There were significant increases in cavity size using both techniques and both type of restorations although the size increase in percentage was less only when magnification was used during removal of non-aged restorations. Conclusion: Cavity size changes significantly during the replacement of restorations and the magnification technique may not be useful to minimize the size of cavity in the removal of aged resin composite restorations., Amaç: Bu çalışmanın amacı, in-vitro olarak yapay olarak yaşlandırılmış ve yaşlandırılmamış rezin kompozit restorasyonların dental lup yardımıyla veya dental lup kullanılmadan uzaklaştırılmasının kavite boyutu değişikliği üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Düşük hızlı mikro-motor ile 32 adet akrilik molar dişte oklüzal kaviteler hazırlandı. Kavite hazırlandıktan sonra kavitelerin boyutu ImageJ yazılımı kullanılarak hesaplandı. Kaviteler kompozit rezin ile restore edildikten sonra dental lup kullanıma (2.5x magnifikasyon) ve yaşlandırma etkisine göre dört gruba ayrıldı. Yaşlandırma etkisini simüle etmek için örnek 8 saat kaynar suda bekletildi. Yapay yaşlanmanın da kullanılan rezin kompozitin rengi ve translüsentliği üzerindeki etkileri spektrofotometre kullanılarak analiz edildi. Restorasyonların uzaklaştırılmasından sonra kavite boyutları ImageJ yazılımı kullanılarak yeniden hesaplandı ve kavite boyutlarındaki farklılıklar hesaplandı. Verilere bağımlı örneklem t testleri uygulandı (P < 0.05). Bulgular: Her iki teknik ve restorasyonda da kavite boyutlarında anlamlı artışlar olmasına rağmen, kavite boyutu artışı yaşlandırılmamış restorasyonların uzaklaştırılasında dental lup kullanıldığında daha az olmuştur. Sonuç: Restorasyon uzaklaştırılması sırasında kavite boyutu anlamlı olarak değişmektedir, ve dental lup kullanımı yaşlandırılmış rezin kompozit restorasyonların uzaklaştırılmasında kavite boyutunun artmasını azaltmada fayda sağlamayabilir.

Maxillary first molars are distinguished for their numerous anatomical variations including the single root with a single canal, the presence of additional canals or the fusion. Fusion is an uncommon morphological variation that often occurs in deciduous anteriors but in the permanent maxillary first molars, it is rarely observed. Management of such diversions requires magnification, refinement in every step such as in access cavity preparation, cleaning-shaping and modification in the technique of obturation. The reported case enlightens the endodontic management of maxillary first molar exhibiting the fusion with the supernumerary tooth diagnosed using a Cone-Beam Computed Tomography (CBCT).

Aim: In-vitro study was done to evaluate the incidence of MB2 canals using three different methods (CBCT, CLINICAL ANALYSIS AND DENTAL LOUPES) and to compare the efficacy of the three methods in identifying the incidence of MB2 canals in maxillary permanent first molars. Materials and Methods: The study sample consisted of 120 extracted intact permanent maxillary molars. These extracted teeth were subjected to CBCT. Later the teeth were access opened with naked eye to find the incidence of MB2 canal, and then the teeth were visualised under dental loupe to locate MB2 canal if they were missed under naked eye. Results was statistically analysed by Mc Nemar's tests with Bonferroni correction, Chi square test and Cochran's Q test. Result: CBCT showed high incidence (68.3%) of MB2 canal in maxillary first molars and it showed to be a reliable method in detecting MB2 canal. When compared to dental loupe (52.5%) and naked eye (25%), the dental loupe improved the detection of MB2 canal. Conclusion: Within the parameter of this study in detecting the incidence of MB2 canal, using CBCT dental loupes and naked eye, detection of MB2 canal was significantly higher with CBCT followed by dental loupe and least with naked eye.