Search

Undocumented immigrants are affected by citizenship boundaries, complicating their everyday lives. Precarious working conditions, social welfare, and security thoroughly impede their opportunities. However, understudied is the family context in which precarious immigrants live. Even though immigration and citizenship laws are directed towards individuals, they often affect the intimate domains of the family. The commonly held belief that criminalizing immigration would protect citizens while punishing immigrants denies the tight links that exists between these groups in practice. This chapter presents ‘spillover effects’ that the weaker legal status of the undocumented partner may have on the stronger legal status of the citizen or permanent resident partner in the European context. From a legal perspective, the effects of restrictions play out along several domains: access and treatment by welfare and social security, housing, and family law. Studying legal anomalies may serve as a lens to grasp the financial consequences of the distinctions between citizens and noncitizens.

To achieve a more sustainable management of the subsiding Dutch peatlands, adaptations such as progressively higher surface water levels, pressurized field drains and a transition from dairy farming to paludiculture are considered. However, a clear understanding of implementation pathways for adaptive management strategies is lacking. Therefore, we used the RE:PEAT tool to elucidate the short-term and long-term impacts during 2025–2100 of two adaptive management strategies in Polder Zegveld and how to fairly distribute the costs and benefits of these strategies among the stakeholder groups. The strategies resulted in marked differences in soil subsidence and temporal trends in societal costs and benefits that affected stakeholders unequally. The adaptations were shown to reduce soil subsidence and enhance the sustainability of peatland management. We explored several options for a collective implementation of the adaptative management strategies. In addition, we discuss several ideas to further capitalize on the potential of the RE:PEAT tool to support peatland management. Currently, we are developing additional features that enable high spatio-temporal resolution simulations of the integrated dynamics of the surface water system, the shallow groundwater system, rainfall-runoff processes and solute transport. In combination with the PCDitch model, this will also enable detailed ecological assessments. This will pave the way for implementation pathways for adaptive management strategies that will contribute to a more sustainable peatland management.

This chapter introduces the reader to the book. It first describes the overall purpose of the book that brings together eighteen chapters that use money as a lens to address a wide range of cases from different disciplinary perspectives. Taken together its chapters balance empirical and theoretical work and use multiple methods. While the book does not force an overarching theoretical framework, it aims to facilitate overarching engagement and to encourage new multidisciplinary and interdisciplinary research into the role of money and resources on migration. Secondly, the chapter describes how aims, actors, and instruments are three important elements of analysis that return implicitly or explicitly in the individual chapters. It gives examples of how the lens of money can bring new insights to each of these elements in blurring formal distinctions. Thirdly, the chapter introduces the three parts of the book: migration, participation, and citizenship. It explains the choice for these three parts and how and why the distinct chapters connect under each part.

Access of non-EU nationals to the labour market of EU Member States is based on selection matching skills needs. EU nationals have a right under EU law to reside in other EU Member States on condition that they either are student or economically active, or do have ‘sufficient resources’. This chapter examines whether the differences in framework are also visible on the ground. It looks at the changing practice of monitoring ‘sufficient resources’. During the economic crisis, several Member States increased the threshold for ‘sufficient resources’ and introduced stricter enforcement of the financial conditions. At the same time, the percentage of flexible and temporary labour contracts on the labour market increased, making it harder to fulfil these financial conditions. This chapter analyses how the combination of stricter rules, economic crisis, and flexible contracts may impact on termination of residence of, presumably, less wealthy EU citizens. It argues that the distinction made at EU level between intra-EU mobility and labour migration from outside the EU is not an appropriate starting point to look at the complexities of movement of workers in and to the EU.

Migration, participation, and citizenship, are central political and social concerns, are deeply affected by money. The role of money - tangible, intangible, conceptual, and as a policy tool - is understudied, overlooked, and analytically underdeveloped. For sending and receiving societies, migrants, their families, employers, NGOs, or private institutions, money defines the border, inclusion or exclusion, opportunity structures, and equality or the lack thereof. Through the analytical lens of money, the chapters in this book expose hidden and sometimes contradictory policy objectives, unwanted consequences, and inconsistent regulatory structures. The authors from a range of fields provide multiple perspectives on how money shapes decisions from all actors in migration trajectories, from micro to macro level. Taking an interdisciplinary approach, the book draws on case studies from Europe, the Americas, Asia, and Africa. This comprehensive overview brings to light the deep global impacts money has on migration and citizenship.

This chapter addresses the intersection of innovation policy and migration law and regulation on the admission of third country national (TCN) entrepreneurs and how intersection can be pushed forward to benefit both policy fields as well as the policy field of integration. The twain do meet, but doubtfully enough to push for the innovation the EU calls for. The chapter discusses a myriad of international, regional or national trade and migration law instruments to facilitate economic migration with more or less attention to innovation The free movement within an ‘innovation zone’ as proposed by the E15 under GATS is presented as a source of inspiration. The chapter then builds on a Dutch case-study of decisions on the entry of migrant entrepreneurs, where innovation is hardly relevant. The multileveled regulation of economic migration and the multiple public and private actors involved creates an inscrutable legal complexity that calls for improvement. The chapter finally touches on a triangulation of innovation, migration and refugee integration policies, setting the stage for a policy innovation by including refugee entrepreneurship in the quest for innovation.

Dit artikel bespreekt de vraag in hoeverre de naleving van wettelijke regels zowel civielrechtelijk als bestuursrechtelijk kan worden afgedwongen (parallelle handhaving). Wat legitimeert een bestuursrechtelijke handhaving naast of in plaats van de civielrechtelijke handhaving? En in hoeverre staat de mogelijkheid van een civiele vordering in de weg aan bestuursrechtelijke handhaving? De aanleiding voor deze vragen zijn de problemen rond de handhaving van passagiersrechten. De auteurs bespreken ook andere vormen van parallelle handhaving.

Het verslag vangt aan met een overzicht van de aanbevelingen die uit het onderzoek naar voren komen. Uitgangspunt bij de aanbevelingen is steeds geweest dat de gemeente Amsterdam zich ervoor zal inzetten dat Britten de verblijfsrechten die ze vóór de Brexit hebben zo veel mogelijk behouden na de Brexit. Sommige aanbevelingen betreffen een keuze met betrekking tot het mogelijk resultaat van de EU - VK onderhandelingen over de Brexit. Andere aanbevelingen betreffen vooral keuzes die gemaakt kunnen worden als de onderhandelingen niet tot garanties voor Britse Amsterdammers leiden. Deze tweedeling is ook terug te vinden in de lijst. De aanbevelingen betreffen soms een actie of lobby op Europees niveau (bij de Brexit onderhandelaars, de Europese Commissie of het Europees Parlement), soms op nationaal niveau, en soms op lokaal niveau. De aanbevelingen zijn gerangschikt volgens deze niveaus. Na de lijst volgt een schematisch overzicht van alle aanbevelingen. Het eerste hoofdstuk schetst vervolgens het juridisch kader van de Brexit onderhandelingen tussen de EU en het VK. Uit het juridisch kader volgt dat garanties voor verblijfsrechten van Britten in Amsterdam zowel (1) binnen een akkoord tussen de EU en het VK gezocht moeten worden, als (2) in Europese regels die gelden ten aanzien van niet-EU burgers en (3) nationale regels die gelden ten aanzien van niet-EU burgers. Wat betreft garanties voor Britse studenten aan Amsterdamse universiteiten is dat niet anders. Gezien hun specifieke positie komen de rechten van studenten aan bod in een apart hoofdstuk, namelijk hoofdstuk 4. Het tweede hoofdstuk geeft aan, op basis van bestaande overeenkomsten tussen de EU en derde landen, op welke wijze verblijfsrechten gegarandeerd kunnen worden binnen een akkoord tussen de EU en het VK. Het derde hoofdstuk gaat in op garanties die gevonden kunnen worden in het Europese recht zoals dat geldt ten aanzien van niet-EU burgers. Hoofdstuk 5 geeft ten slotte aan welke acties ondernomen kunnen worden om de verblijfsrechten van Britse Amsterdammers zo veel mogelijk veilig te stellen onder het nationale recht.

Het onderzoeksrapport maakt de vier fases in het traject van azc naar een baan inzichtelijk. In de eerste fase, de asielprocedure, valt de asielzoeker onder de verantwoordelijkheid van het COA in afwachting van een status. Welk werk of andere activiteiten, zoals vrijwilligerswerk, mag een asielzoeker tijdens dat wachten doen en wat niet? Vervolgens breekt de fase aan dat de statushouder nog in een azc woont, maar kan wel beginnen met inburgeren. Juridisch gezien mag de statushouder wel werken, maar praktisch gezien is het vaak nog niet zo ver. Daarna is de statushouder in een gemeente gaan wonen; de gemeente gaat - in het kader van de uitvoering van de Participatiewet - aan de slag met de integratie van de statushouder. Ook de waardering van diploma’s komt dan aan de orde. In de laatste fase wordt vooruitgeblikt. De statushouder woont inmiddels al drie of vijf jaar in Nederland en heeft de verplichting om binnen drie jaar te slagen voor het inburgeringsexamen. Wat is de betekenis van de tijdelijkheid van de verblijfsstatus tot het moment dat na vijf jaar een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd wordt verkregen of de status eventueel wordt ingetrokken als het land van herkomst weer veilig is.

In dit artikel wordt ingegaan op het recht op toegang tot de arbeidsmarkt van asielzoekers die nog in afwachting zijn van een beslissing op hun asielverzoek en op de arbeidsmarktpositie van toegelaten asielzoekers. Ook wordt de vraag besproken of er een weg naar legale arbeid is voor uitgeprocedeerden. De regulering van de toegang tot de arbeidsmarkt van asielzoekers, statushouders en uitgeprocedeerden is geen louter Nederlandse aangelegenheid: bij de bespreking van het recht op toegang tot de arbeidsmarkt van de drie groepen worden de relevante Europese minimumnormen betrokken.

In mei 2016 werd, nadat de Europese Commissie ruim drie jaar eerder een voorstel daartoe had gedaan, een nieuwe richtlijn gepubliceerd, inhoudende een herziening van de bestaande richtlijnen voor toegang en verblijf van derdelanders met het oog op onderzoek en studie. De nieuwe richtlijn bevat ook bepalingen die zien op andere categorieën: scholierenuitwisseling, bezoldigde en onbezoldigde stages, vrijwilligerswerk en au-pairactiviteiten. In dit overzicht beschrijven Tesseltje de Lange en Arno Overmars de nieuwe voorwaarden en mogelijkheden ten opzichte van de huidige situatie voor derdelander onderzoekers en studenten. Ook wordt een aantal aandachtspunten benoemd waarvoor de nieuwe richtlijn geen oplossing biedt. De Lange en Overmars plaatsen deze beschrijving tegen de achtergrond van een tweetal trends: de trend van Europeanisering van het beleidsterrein in etappes, alsmede de trend van de verschuiving van studie- en onderzoeksmigratie als een vorm van ontwikkelingshulp aan de landen van herkomst naar een vorm van 'ontwikkelingshulp' aan de EU zelf: migratie is noodzakelijk ter verwezenlijking van de innovatie-agenda.

Nederland wil een aantrekkelijk vestigingsland zijn voor hooggekwalificeerde kenniswerkers van buiten de EU. Het migratiebeleid biedt die kenniswerkers de mogelijkheid om als zelfstandig ondernemers een bijdrage leveren aan de Nederlandse economie. Toch maken jaarlijks maar een paar honderd buitenlandse ondernemers van die mogelijkheid gebruik en zijn de afwijzingspercentages hoog. De Universiteit van Amsterdam onderzocht hoe de toelating voor arbeid als zelfstandig ondernemer naar Nederland is geregeld, hoe de aanvraag om toelating op grond van het gehanteerde puntenstelsel wordt beoordeeld, wat het resultaat was van die beoordeling en hoe dat resultaat valt te verklaren. Dat veel ondernemers niet in aanmerking komen voor toelating heeft meerdere oorzaken, zowel gelegen aan de kant van de ondernemers als aan de kant van de Nederlands overheid. Met betere informatievoorziening door de overheid, betere voorbereiding door de ondernemers, enkele aanpassingen aan het puntenstelsel en in de uitvoeringspraktijk, zouden meer buitenlandse ondernemers een kans krijgen om een bijdrage te leveren aan de Nederlandse economie. Daarmee dienen zij een wezenlijk Nederlands belang.

The symphony of the human genome concludes with a long Gregorian chant of TTAGGG repeats. This monotonous coda represents one of the most complex problems in chromosome biology: the question of how cells distinguish their natural chromosome ends from double-strand breaks elsewhere in the genome. McClintock's classic finding of chromosome breakage-fusion-bridge cycles, first reported by her at one of the early Cold Spring Harbor Laboratory Symposia (the ninth), served as a prelude to this question. The 75th Cold Spring Harbor Laboratory Symposium marks the completion of a series of mouse gene deletion experiments that revealed DNA-damage-response pathways that threaten chromosome ends and how the components of the telomeric shelterin complex prevent activation of these pathways.

In its 2020 strategy document, the European Commission writes that the EU needs migrant labour 'given both the seriousness of skills mismatch in European labour markets as well as irreversible demogrpahic developments' Symmetrie betreen the free movement of union nationals within the EU and the admission and integration of TCN is an important tool in this strategy. In this chapter I argue that the Blue Card Directive 2009/52/EC as it stands, is of little help in achieving the EU's ambitions because the Directive proves that there is a very low level of trust between Member States on the issues of entry and mobility rights for TCN. A comparison is made to the more succesfull Scientist Directive 2005/71/EC.

Met de besproken wijziging van de Wet arbeid vreemdelingen (Wav) wil de Minsiter van SZW de komst van arbeidsmigranten in met name laag- en ongeschoolde arbeid tot een minimum beperken. Ontvangers van uitkeringen moeten het werk doen, maar kennismigranten blijven welkom.De belangrijkste veranderingen in de Wav die centraal staan in dit artikel zijn de toename van het aantal dwingende weigeringsgronden en de beperking van de geldigheidsduur van de tewerkstellingsvergunning, de invoering van quota en het oprekken van drie naar vijf jaar van de termijn waarna de vreemdeling niet langer gebonden aan een bepaalde werkgever in Nederland mag verblijven. Geconcludeerd wordt dat één van de oorspronkelijke doelstellingen van de Wav overboord is gezet, namelijk om arbeidsmobiliteit binnen Nederland van eenmaal toegelaten arbeidsmigranten te bevorderen. De bijdrage van deze arbeidsmigranten moet juist zo tijdelijk mogelijk worden; een begrijpelijk standpunt in tijden van crisis, maar of in toekomstige jaren van krapte aan dit uitgangspunt zal worden vastgehouden is zeer de vraag.