Search

This report presents the current practices of 15 cases inside and outside the agrifood sector. The cases deal with forging links with society and want to offer concrete learning points for the agrifood sector. Dit rapport brengt de huidige praktijk van 15 casussen binnen en buiten de agrifoodsector in beeld. De casussen gaan over verbindingen maken met de maatschappij en willen concrete leerpunten aandragen voor de agrifoodsector.

Deze WOt-paper beschrijft de resultaten van de publieksenquête ‘Draagvlak voor natuur en natuurbeleid 2013’ en vergelijkt de uitkomsten met eerdere publieksenquêtes over dit onderwerp. Het is namelijk de vierde keer sinds 1996 dat zo’n enquête is uitgevoerd. Daarbij wordt aan een representatieve groep Nederlanders gevraagd hoe zij de natuur waarderen en gebruiken, hoe ze denken over het natuurbeleid en beleidsmaatregelen en in hoeverre ze betrokken zijn bij de natuur in hun dagelijkse bestaan. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heeft opdracht gegeven voor dit onderzoek. De kennis die deze longitudinale onderzoeken oplevert, helpt het ministerie van Economische Zaken, decentrale overheden en het maatschappelijk middenveld om het natuurbeleid beter aan te laten sluiten bij wat de burger belangrijk vindt.

In deze studie wordt aan de hand van een aantal casestudies een veelzijdig beeld geschetst van duurzame initiatieven en strategieën in de wereld van landbouw en voedsel. De veelzijdigheid van de praktijk is te plaatsen binnen enkele paradigma’s of veranderingsroutes. De hoofdboodschap is dat verduurzaming in landbouw en voedsel langs verschillende routes zal moeten verlopen. Hierin zijn vier pijlers aan te wijzen: (i) innovatieve en praktische kennis, (ii) marktervaring, (iii) betrokkenheid burgers en consumenten en (iv) ondersteunende beleidsarrangementen. De verduurzaming in landbouw en voedsel is op te vatten als een samenspel van kleinschalige en grootschalige initiatieven in combinatie met veranderingen in productie én consumptie. Veel hangt af van in hoeverre partijen en netwerken elkaar zullen weten te vinden, of ze hun energie ook in houdbare business weten om te zetten, en of innovatieve kennis haar eindgebruikers zal weten te bereiken

Vleesminderen is geen marginaal verschijnsel. Vleesminderaars 'light' - die minimaal 1 dag in de week vleesloos eten - vormen in Nederland een ruime meerderheid van 77,1% in 2012. In vergelijking met 2009 is het aantal 'light' vleesminderaars gestegen (van 69,5% naar 77,1%) en het aantal voltijds vleeseters ('vleesminnaars') flink gedaald (van 26,7% naar 18,4%). Hanteren we strengere definities, dan komen we uit op 42,5% van de onderzochte mensen die maximaal 4 dagen in de week vlees eet tijdens de hoofdmaaltijd, waarvan 14,8% die wekelijks hooguit 1 of 2 dagen vlees eet. Tellen we bij het laatstgenoemde percentage de 4,5% vleesmijders (vegetariërs en veganisten) op, dan eet bijna 20% van de respondenten vleesarm of vleesloos. Deze groep is van een vergelijkbare grootte als de groep van de vleesminnaars aan de andere kant van het spectrum.

In accordance with international agreements, phytosanitary regulations from standard setting to conformity assessment and monitoring have been assigned a public task which is carried out by government authorities. The private sector needs to comply with these phytosanitary requirements, and it is usually the private sector that is actively involved in handling phytosanitary risk within the chain. This report provides insights into possible options to give more responsibilities to the private sector and how such possibilities could be accommodated in the existing International Plant Protection Convention (IPPC) and the EU regulations for plant health.

In Nederland zijn tal van verschillende voedselinitiatieven ontwikkeld. Wie zijn de initiatiefnemers? Wat is hun doel? Wat willen ze? En: wat brengen zij teweeg? Deze vragen zijn beantwoord in dit rapport.

Deze beschouwing behandelt in vogelvlucht een aantal aspecten die samenhangen met de productie en consumptie van dierlijke eiwitten, met name vlees. De beschouwing begint met een mondiale blik, maar spitst zich verder vooral toe op Nederland.

In de VMT 1/2 van 2010 stond een interview met Landbouwminister Gerda Verburg waarin zij de invloed van het eten van minder vlees op duurzaamheid bestempelt als symboolpolitiek. Een opmerkelijke uitspraak waarop door LEI-onderzoekers wordt gereageerd

Beschrijving van de belangrijkste macro-economische ontwikkelingen, zowel op internationaal als op nationaal niveau.

Dit rapport presenteert de methodiek TRAK: een instrument waarmee verschillende beleidsscenario's transparant tegen elkaar kunnen worden afgewogen met behulp van een verzameling van criteria die samen alle relevante waarden dekken. Op deze wijze kan het voor consumenten en politici inzichtelijker worden gemaakt hoe allerlei waarden en belangen (zoals volksgezondheid, dierenwelzijn, milieu en eerlijke handel) in het beleid zijn meegenomen en gewogen.

In dit rapport wordt verslag gedaan van een workshop die ten doel had een beter inzicht te krijgen in de belangen van de Nederlandse samenleving met betrekking tot de vraag of het beleid ten aanzien van dierlijke eiwitten in diervoeders versoepeld kan worden. Daarbij is gebruik maakt van een nieuwe, brede afwegingsmethodiek (TRAK) waarmee het mogelijk is verschillende beleidsscenario's' aan de hand van verschillende waarden te beoordelen en te scoren.

Dit essay geeft een verdere aanzet tot een natuurverhaal dat kan zorgen voor meer draagvlak voor het natuurbeleid. Er worden drie spanningsbogen behandeld die voor de ontwikkeling van een nieuw natuurverhaal onmiskenbaar zijn: de spanning tussen beleid en cultuur, tussen economie en ecologie en tussen collectieve en particuliere waarden. Op basis hiervan worden contouren en uitgangspunten geschetst waarbinnen een natuurverhaal kan worden ontwikkeld dat beter past bij de hedendaagse belevenismaatschappij en de diverse behoeften en motivaties van burgers-consumenten. Om te vermijden dat het natuurverhaal abstract en wetenschappelijk wordt, is gekozen voor een benadering waarin zogenoemde belevingspoorten van mensen als vertrekpunt zijn genomen. Anders dan wanneer de Ecologische Hoofdstructuur als centraal uitgangspunt geldt, wordt een breed en meer (ver)beeldend natuurverhaal rond duurzaamheid en biodiversiteit bepleit waarin ook morele, esthetische en andere culturele oriëntaties gewicht krijgen.