Search

Angioedema stems from increased vasodilation and vascular permeability, resulting in extravasation of fluid. Hereditary and acquired types of angioedema can be distinguished, with 3 and 4 subtypes, respectively. Groups of medicaments potentially inducing angioedema are, among others: ACE inhibitors, angiotensin II receptor blockers, dipeptidyl peptidase-4 inhibitors, thrombocyte aggregation inhibitors and immunosuppressive agents. Urticaria is characterised by red, slightly raised swellings, usually associated with a strong itching sensation and can be subdivided in an acute and a chronic type. Mast cells in the uppermost layer of the skin or the mucous membranes release a lot of histamine, increasing the dilation and permeability of blood capillaries, resulting in extravasation of fluid. Medicaments potentially inducing urticaria are, among others, the following groups: analgesics, anaesthetics, antibiotics, antidepressants, antihistamines, antihypertensives, antifungals, corticosteroids, H2 blockers, cancer medicaments, muscle relaxants, thrombocyte aggregation inhibitors and vaccines. Medical history and being alert when administering and prescribing anaesthetics, analgesics and antibiotics are very important in the prevention or treatment of angioedema and/or urticaria.

The medicament afamelanotide is an analogue of endogenous ?-melanocyte-stimulating hormone. It promotes cutaneous pigmentation, providing protection from sunlight. In dermatology, afamelanotide seems to establish therapeutic results for polymorphic light eruption, solar urticaria, erythropoietic protoporphyria, Hailey-Hailey disease, vitiligo and acne vulgaris. Afamelanotide is available for non-medical use to realise quick and easy skin tanning. Adverse effects of afamelanotide mentioned in the scientific literature are development and aggravation of melanocytic naevi, degeneration of melanocytic naevi to melanomas, melanonychia, systemic toxicity, rhabdomyolysis, posterior reversible encephalopathy syndrome, priapism and hyperpigmentation of oral soft tissues. Furthermore, numerous adverse effects of afamelanotide have been reported to the Netherlands pharmacovigilance centre LAREB as well as numerous adverse effects due to overdosage of afamelanotide to the National Poisons Information Centre. Dentists should be alert to hyperpigmentation of oral soft tissues due to afamelanotide.

Een huistandarts stelde bij een 58-jarige man vast dat zijn mondverzorging opeens niet goed meer was. Vervolgens viel het deingeschakelde mondhygiënist op dat de handvaardigheid van de man tekortschoot. Via de huisarts werd de man verwezen naar een neuroloog die de diagnose ziekte van Parkinson stelde. Door deze problematiek bleef de man ongeveer een jaar uit beeld bij de huistandarts. Daarna is een traject van intensieve begeleiding bij het mondzorggedrag in gang gezet. Gezien de progressiviteit van de ziekte van Parkinson is het op dit moment zaak te streven naar een levensloopbestendige mondgezondheid. De huistandarts dient zich daarbij te realiseren dat hij een blijvende zorgverlenende en begeleidende taak heeft tot het tijdstip waarop mantelzorg en thuiszorg niet meer toereikend of goed realiseerbaar zijn en opname in een woonzorgcentrum onvermijdelijk is. Pas daarna kan de huistandarts deze verantwoordelijkheid eventueel overdragen aan een aan het desbetreffende woonzorgcentrum verbonden tandarts-geriatrie.