Search

Het rapport ‘Testen en ontwerpwaarden hergebruikt composiet’ is geschreven in opdracht van de Provincie Groningen en beschrijft het onderzoek dat het lectoraat heeft uitgevoerd voor deze opdrachtgever. Het onderzoek is gestart om in samenwerking met het bedrijf CRC de geschikte geshredderde vlokken van End-of-Life composiet te selecteren. Uitgangspunt hierbij is geweest een gunstige L/D verhouding van de vlokken en de beschikbaarheid van voldoende voorraad van dit materiaal om later kernen hiervan te kunnen maken voor schuiven in een primaire waterkering in Groningen. Van het geselecteerde materiaal is in een mal een balk geproduceerd met polyesterhars. De balk is vervolgens verzaagd tot proefstukken waarmee buigproeven en ILSS-afschuifproeven zijn uitgevoerd. De testresultaten zijn geanalyseerd en omgezet in ontwerpwaarden voor sterkte en stijfheid van het materiaal.

In deze literatuurstudie wordt onderzocht wat er bekend is over het lange-duurgedrag van thermoharde composieten. Omdat voor deze materialen in de meeste gevallen polyester als matrix wordt gebruikt is de studie hierop toegespitst.

In deze literatuurstudie wordt onderzocht wat er bekend is over het lange-duurgedrag van thermoharde composieten. Omdat voor deze materialen in de meeste gevallen polyester als matrix wordt gebruikt is de studie hierop toegespitst.

Het rapport ‘Testen en ontwerpwaarden hergebruikt composiet’ is geschreven in opdracht van de Provincie Groningen en beschrijft het onderzoek dat het lectoraat heeft uitgevoerd voor deze opdrachtgever. Het onderzoek is gestart om in samenwerking met het bedrijf CRC de geschikte geshredderde vlokken van End-of-Life composiet te selecteren. Uitgangspunt hierbij is geweest een gunstige L/D verhouding van de vlokken en de beschikbaarheid van voldoende voorraad van dit materiaal om later kernen hiervan te kunnen maken voor schuiven in een primaire waterkering in Groningen. Van het geselecteerde materiaal is in een mal een balk geproduceerd met polyesterhars. De balk is vervolgens verzaagd tot proefstukken waarmee buigproeven en ILSS-afschuifproeven zijn uitgevoerd. De testresultaten zijn geanalyseerd en omgezet in ontwerpwaarden voor sterkte en stijfheid van het materiaal.

The objective of the project was to investigate the long-term hot/wet performance of Glass fibre Reinforced Epoxy composites used for industrial pipe systems. A large part of the work consisted of the development of test methods for both macroscopic and microscopic level. This resulted in new test methods that were found to be as discriminative as the proven internal ‘finger-print tests’ of FPI, a much more elaborative test. A series of glass fibre products was evaluated both for their resistance to storage in hot environments (‘thermal ageing’) and to long-term hot-wet exposure up to temperatures of 125 C. Furthermore, Carbon Fibre Reinforced Epoxy (CFRP) and Glass Fibre Reinforced Epoxy (GRE) were monitored for their response to long-term hot/wet exposure up to a temperature of 150 C.

The objective of the project was to investigate the long-term hot/wet performance of Glass fibre Reinforced Epoxy composites used for industrial pipe systems. A large part of the work consisted of the development of test methods for both macroscopic and microscopic level. This resulted in new test methods that were found to be as discriminative as the proven internal ‘finger-print tests’ of FPI, a much more elaborative test. A series of glass fibre products was evaluated both for their resistance to storage in hot environments (‘thermal ageing’) and to long-term hot-wet exposure up to temperatures of 125 C. Furthermore, Carbon Fibre Reinforced Epoxy (CFRP) and Glass Fibre Reinforced Epoxy (GRE) were monitored for their response to long-term hot/wet exposure up to a temperature of 150 C.

Binnen dit onderzoeksproject is de uitloging van hergebruikt composiet onderzocht door een beschikbaarheidsproef en een diffusieproef. De uitkomst is dat er geen risico is op schadelijke uitloging en dat het materiaal ruimschoots voldoet aan het geldende bouwbesluit voor uitloging en de NEN-normen. Voor dit onderzoek is een sample genomen van verschillende ontmantelde polyester boten.

Binnen dit onderzoeksproject is de uitloging van hergebruikt composiet onderzocht door een beschikbaarheidsproef en een diffusieproef. De uitkomst is dat er geen risico is op schadelijke uitloging en dat het materiaal ruimschoots voldoet aan het geldende bouwbesluit voor uitloging en de NEN-normen. Voor dit onderzoek is een sample genomen van verschillende ontmantelde polyester boten.

This report describes the research that has been performed by Wageningen Food & Biobased Research on the development of bamboo composites from Bamboo from Ethiopia. This research is part of the INBAR DUTCH-Sino program. Currently the industry in Ethiopia is producing bamboo panels and bamboo stick based products – blinds, tooth picks, incense sticks. Plastic composite panels would be a new option for bamboo products in Ethiopia. Based on existing knowledge of plastic composite production processes an overview of possible processes and plastics matrix material is given. Ideally, plastic waste streams from Ethiopia would be used as plastic matrix, however, the plastic polymer type of two major large waste streams, PET bottles and PE bags and foils is considered not suited as plastic matrix for plastic fibre composites. Lab-scale tests have been performed on fine and course residues from current bamboo stick industry (based on highland and lowland bamboos) and on milled samples from top, middle and bottom parts of highland and lowland bamboo. Injection moulded composites were produced base on 30wt% of bamboo combined with a commercial grade polypropene (67 wt%) and a commercial coupling agent (3 wt%). Mechanical testing results show that all types of bamboo sources can be used to produce composites. On average, the composites of highland bamboo had slightly lower mechanical properties than lowland bamboo. The bending stiffness of the fine and course residues was slightly lower than the unprocessed bamboo samples. However, differences are small. Some considerations and recommendations concerning the development of bamboo composite panels are made, highlighting the differences with the current bamboo stick industry in Ethiopia. Current industry is labour intensive and the process is robust, the processes can be halted and restarted at any moment, water content/dryness of the bamboo is not extremely critical. The production process for bamboo composites is capital intensive. The process should be run continuously to prevent losses on start-up and shut down. Moisture content of the fibres needs to be controlled, ideally production should be performed under climate controlled conditions in the work space.

In dit lectoraatsonderzoek is onderzocht op welke wijze mix-plastics kunnen worden gebonden tot een schuimachtige massa. Achterliggende gedachte is om enerzijds een oplossing te hebben voor het hergebruiken van de mix-plastics en anderzijds hiermee een opvulling te realiseren in composietproducten van hergebruikt materiaal in plaats van nieuw (virgin) schuim om hiermee een hogere mate van circulariteit te krijgen. De mix-plastics zijn niet met conventionele verwerkingstechnieken te recyclen door de heterogeniteit en hoge vervuilingsgraad. Twee methoden van het binden van de mix-plastics tot een schuimachtige massa zijn onderzocht: mengen met een schuimende polyurethaan en mengen met extra PE-bedrijfsafval en vervolgens consolideren door te smelten. Het onderzoek toont dat beide methoden mogelijkheden bieden voor het gebruiken van mix-plastics om hiermee een schuimachtige massa te maken die in nieuwe composietproducten kan worden ingezet.

Kan de methode van hergebruik van end-of-life (EoL) thermoharde composieten op industriële schaal worden toegepast? Deze publicatie beschrijft de activiteiten en de resultaten van het RAAK-MKB project met het onderzoek naar deze vraag. Deze centrale praktijkvraag viel voor het onderzoek in twee deelvragen uiteen: kan het economische rendabel worden voor de industrie, en kan een kwaliteitsniveau worden gegarandeerd. Deze deelvragen zijn onderzocht aan de hand van de realisatie van een vijftal demonstrators met een groot consortium van 36 partners, onderzoekers van het lectoraat en studenten.

Kan de methode van hergebruik van end-of-life (EoL) thermoharde composieten op industriële schaal worden toegepast? Deze publicatie beschrijft de activiteiten en de resultaten van het RAAK-MKB project met het onderzoek naar deze vraag. Deze centrale praktijkvraag viel voor het onderzoek in twee deelvragen uiteen: kan het economische rendabel worden voor de industrie, en kan een kwaliteitsniveau worden gegarandeerd. Deze deelvragen zijn onderzocht aan de hand van de realisatie van een vijftal demonstrators met een groot consortium van 36 partners, onderzoekers van het lectoraat en studenten.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek naar verwerking tot vlokken als grondstof voor VVK-OSB.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.020 en kenmerk SVB/CE.01.020. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof (VANG). Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren Bijl Profielen, en Boverhoff, welke beiden een duidelijke rol in de keten hebben; Bijl als producent van composiet profielen en Boverhoff als een mogelijke verwerker. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek naar verwerking tot vlokken als grondstof voor VVK-OSB.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.020 en kenmerk SVB/CE.01.020. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof (VANG). Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren Bijl Profielen, en Boverhoff, welke beiden een duidelijke rol in de keten hebben; Bijl als producent van composiet profielen en Boverhoff als een mogelijke verwerker. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt.

Dit boek is het resultaat van het SIA Raak MKB project “Biocomposieten voor civiele en bouwkundige toepassingen; Biobased brug”. Het is geschreven voor bedrijfsleven en studenten van het MBO, het HBO en de universiteiten. Het project leverde een haalbaarheidsonderzoek van een volledig biocomposieten voetgangersbrug. Materialenonderzoek bij Inholland Composites en stijfheid en sterkte berekeningen toonden aan dat een volledig biocomposieten voetgangersbrug haalbaar was. De Dommelbrug is met succes door ruim 100 studenten gebouwd.

Dit onderzoek volgt op twee reeds uitgevoerde onderzoeken in het kader van hergebruik van thermoharde composieten. Het eerste onderzoek, ‘Onderzoek van afvalproductsoorten’ heeft zich gericht op het in kaart brengen van de composiet afvalstromen in Nederland. In het tweede onderzoek, ‘Onderzoek naar mogelijke producten en toepassingen’ is onderzocht welke producten en toepassingen het meest geschikt zijn voor hergebruik van thermoharde composieten. Het onderhavige onderzoek richt zich op het verkrijgen van versterkingselementen uit grote composiet afvalproducten en de invloed die deze versterkingselementen kunnen hebben op de sterkte en stijfheid van een nieuw product. Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim, in samenwerking met studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies. De deelnemende bedrijven in het project waren: bootjessloperij ’het Harpje’, leverancier van waterstraalsnijmachines IWE en branchevereniging Nederlandse Jachtbouw Industrie (NJI). Door de deelname van deze partijen is kennis, materiaal en materieel beschikbaar gesteld om dit onderzoek succesvol uit te voeren. De resultaten van het project zullen onder de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties. In deze rapportage worden er aan aantal vermeld in het overzicht van referenties.

Dit boek is het resultaat van het SIA Raak MKB project “Biocomposieten voor civiele en bouwkundige toepassingen; Biobased brug”. Het is geschreven voor bedrijfsleven en studenten van het MBO, het HBO en de universiteiten. Het project leverde een haalbaarheidsonderzoek van een volledig biocomposieten voetgangersbrug. Materialenonderzoek bij Inholland Composites en stijfheid en sterkte berekeningen toonden aan dat een volledig biocomposieten voetgangersbrug haalbaar was. De Dommelbrug is met succes door ruim 100 studenten gebouwd.

Dit rapport beschrijft de resultaten van de verkennende literatuurstudie naar de mogelijkheden voor verwaarding via bioraffinage van vrijkomend maaisel en in het waterbeheer af te voeren waterplanten. Daartoe is een inventarisatie gemaakt van de vrijkomende hoeveelheden en samenstelling van maaisels bij de acht deelnemende waterschappen en is via een literatuurstudie informatie verzameld over de fysisch-chemische samenstelling van de meest voorkomende planten in de maaisels. Daarbij is een literatuurscan uitgevoerd van de wetenschappelijke literatuur naar wat bekend is over biomassa samenstelling van de meest voorkomende niet-inheemse waterplanten en de aanwezigheid van specifieke inhoudstoffen voor verwaarding. Op basis van deze informatie en inzicht in biobased conversie technieken, is een inschatting gemaakt van het potentieel voor verwaarding van deze groenresten door waterschappen. Mogelijke producten zijn eiwitten voor veevoeder of technische toepassingen, vezels voor papier/karton of diverse biocomposiet-toepassingen, en soms zijn specifieke inhoudstoffen aanwezig, zoals gelerende stoffen of antioxidantia.

Dit rapport beschrijft de resultaten van de verkennende literatuurstudie naar de mogelijkheden voor verwaarding via bioraffinage van vrijkomend maaisel en in het waterbeheer af te voeren waterplanten. Daartoe is een inventarisatie gemaakt van de vrijkomende hoeveelheden en samenstelling van maaisels bij de acht deelnemende waterschappen en is via een literatuurstudie informatie verzameld over de fysisch-chemische samenstelling van de meest voorkomende planten in de maaisels. Daarbij is een literatuurscan uitgevoerd van de wetenschappelijke literatuur naar wat bekend is over biomassa samenstelling van de meest voorkomende niet-inheemse waterplanten en de aanwezigheid van specifieke inhoudstoffen voor verwaarding. Op basis van deze informatie en inzicht in biobased conversie technieken, is een inschatting gemaakt van het potentieel voor verwaarding van deze groenresten door waterschappen. Mogelijke producten zijn eiwitten voor veevoeder of technische toepassingen, vezels voor papier/karton of diverse biocomposiet-toepassingen, en soms zijn specifieke inhoudstoffen aanwezig, zoals gelerende stoffen of antioxidantia.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek van mogelijke producten en toepassingen.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.006 en kenmerk 2015-765. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof (VANG). Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren Poly Products, Bijl Profielen, Jansen Venneboer, Royal Haskoning DHV en MRCONSULT. De bedrijven Poly Products en Bijl Profielen vertegenwoordigen een lange ervaring in het ontwerpen en vervaardigen van composietproducten. Met Jansen Venneboer, Royal Haskoning DHV en MRCONSULT is er in het project veel kennis gekomen van infrastructurele toepassingen. Bovendien hebben deze bedrijven ook al ervaring met het toepassen van composietproducten. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt. De projectdeelnemers zien terug op een inspirerend en succesvol project en wensen u veel leesplezier toe.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek van mogelijke producten en toepassingen.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.006 en kenmerk 2015-765. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof (VANG). Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren Poly Products, Bijl Profielen, Jansen Venneboer, Royal Haskoning DHV en MRCONSULT. De bedrijven Poly Products en Bijl Profielen vertegenwoordigen een lange ervaring in het ontwerpen en vervaardigen van composietproducten. Met Jansen Venneboer, Royal Haskoning DHV en MRCONSULT is er in het project veel kennis gekomen van infrastructurele toepassingen. Bovendien hebben deze bedrijven ook al ervaring met het toepassen van composietproducten. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt. De projectdeelnemers zien terug op een inspirerend en succesvol project en wensen u veel leesplezier toe.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek van afvalproductsoorten en inzameling van onderzoeksafvalproducten.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.005 en kenmerk 2015-764. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof. Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren BiinC, CTC, Future Pipe Industries en Holland Composites. Met de deelname van BiinC is de verbinding gelegd met de branchevereniging VKCN en kwamen reeds bekende studies en overzichten beschikbaar. Met de deelname van CTC, Future Pipe Industries en Holland Composites kwam een jarenlange kennis beschikbaar van thermoharde composietproducten, marktgegevens en ook fysiek beschikbare end-of-life producten ten behoeve van vervolgonderzoek. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt. De projectdeelnemers zien terug op een inspirerend en succesvol project en wensen u veel leesplezier toe.

Het onderhavige rapport geeft de inhoudelijke eindrapportage van de uitgevoerde werkzaamheden binnen het KIEM-VANG project met de titel ‘Hergebruik van thermoharde composieten. Onderzoek van afvalproductsoorten en inzameling van onderzoeksafvalproducten.’ Het project is bij het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA aangevraagd en toegekend met als projectnummer PROVA.CE.01.005 en kenmerk 2015-764. De financiële eindrapportage met de verantwoording van uren en kosten wordt niet in dit document beschreven maar wordt separaat gerapporteerd. Met de omschrijving ‘hergebruik van thermoharde composieten’ wordt een geheel andere, nieuwe werkwijze nagestreefd om end-of-life (afval) producten van dit materiaal te verwerken dan er in de afgelopen decennia is gedaan. Doelstelling is om met zo weinig mogelijk bewerkingen (kosten) het end-of-life product om te zetten in versterkingselementen die in nieuwe producten kunnen worden gebruikt. Op deze manier wordt een economisch interessante oplossing nagestreefd om zoveel mogelijk van de nog aanwezige hoogwaardige materiaaleigenschappen te benutten in een nieuw product. Deze werkwijze past in het principe van de circulaire economie: Van Afval Naar Grondstof. Het huidige onderzoek is uitgevoerd onder leiding van de onderzoekers van het Lectoraat Kunststof Technologie (LKT) van de Hogeschool Windesheim. Hierbij waren ook studenten en het bedrijfsbureau van de technische studies betrokken. De deelnemende bedrijven in het project waren BiinC, CTC, Future Pipe Industries en Holland Composites. Met de deelname van BiinC is de verbinding gelegd met de branchevereniging VKCN en kwamen reeds bekende studies en overzichten beschikbaar. Met de deelname van CTC, Future Pipe Industries en Holland Composites kwam een jarenlange kennis beschikbaar van thermoharde composietproducten, marktgegevens en ook fysiek beschikbare end-of-life producten ten behoeve van vervolgonderzoek. De resultaten van het project zullen op uitgebreide schaal in de belangstelling worden gebracht door middel van presentaties en publicaties, waarvan een aantal in het overzicht van referenties van deze rapportage gemeld wordt. De projectdeelnemers zien terug op een inspirerend en succesvol project en wensen u veel leesplezier toe.

Er wordt steeds meer aandacht besteed aan bio-based materialen. Ook bij draagconstructies kunnen dit alternatieven worden voor staal en beton. Dit onderzoek beschouwt de milieu-impact van het eerste vlasvezel versterkt beweegbare brugdek dat is gerealiseerd.

Er wordt steeds meer aandacht besteed aan bio-based materialen. Ook bij draagconstructies kunnen dit alternatieven worden voor staal en beton. Dit onderzoek beschouwt de milieu-impact van het eerste vlasvezel versterkt beweegbare brugdek dat is gerealiseerd.

Veel civiele kunstwerken worden ontworpen voor een levensduur van 100 jaar. De meeste kunstwerken worden gemaakt van gewapend beton: in het werk gestort en of van prefab elementen. De levensduur van betonnen constructies wordt in grote mate bepaald door corrosie van het wapeningsstaal. Huidige maatregelen om te voldoen aan de levensduureisen zijn grootte van de dekking op het wapeningsstaal, grootte van scheurwijdte, cementtype, cementgehalte en watercementfactor. Met een materiaal dat niet corrodeert en de trekkrachten op kan nemen, is het eenvoudiger om aan de levensduureisen van de Eurocode te voldoen. Vezel versterkt kunststof heeft beide eigenschappen. Van beton en wapeningsstaal is bekend hoe deze samenwerken in draagconstructies. Dit onderzoek kijkt naar de constructieve samenwerking tussen beton en een vezel versterkt kunststof wapeningsschil. Deze schil moet dan tevens de bekisting vormen. Dit rapport is de aangepaste en aangevulde versie van het afstudeerwerk van de studenten.

Veel civiele kunstwerken worden ontworpen voor een levensduur van 100 jaar. De meeste kunstwerken worden gemaakt van gewapend beton: in het werk gestort en of van prefab elementen. De levensduur van betonnen constructies wordt in grote mate bepaald door corrosie van het wapeningsstaal. Huidige maatregelen om te voldoen aan de levensduureisen zijn grootte van de dekking op het wapeningsstaal, grootte van scheurwijdte, cementtype, cementgehalte en watercementfactor. Met een materiaal dat niet corrodeert en de trekkrachten op kan nemen, is het eenvoudiger om aan de levensduureisen van de Eurocode te voldoen. Vezel versterkt kunststof heeft beide eigenschappen. Van beton en wapeningsstaal is bekend hoe deze samenwerken in draagconstructies. Dit onderzoek kijkt naar de constructieve samenwerking tussen beton en een vezel versterkt kunststof wapeningsschil. Deze schil moet dan tevens de bekisting vormen. Dit rapport is de aangepaste en aangevulde versie van het afstudeerwerk van de studenten.

Een onderzoeksrapport van het lectoraat Kunststoftechnologie dat generieke handvatten biedt voor de toepassingsmogelijkheden van thermoplastische composieten in het MKB.

Een onderzoeksrapport van het lectoraat Kunststoftechnologie dat generieke handvatten biedt voor de toepassingsmogelijkheden van thermoplastische composieten in het MKB.

Er worden reeds composiet draagconstructies, zoals brugdekken, gemaakt van glasvezel versterkte kunststoffen. Daarbij is doorbuiging veelal maatgevend. Vanwege de gunstige stijfheid komen vlasvezels versterkte kunststoffen eveneens in aanmerking om draagconstructies mee te maken. In dit onderzoek is ingezoomd op bio-composiet bestaande uit niet gedroogde UD vlasvezels zonder chemische voorbehandeling en kobaltvrije thermoharders. Om inzicht te krijgen in lange termijn gedrag van zijn de volgende lange termijn effecten onderzocht: UV, chemicaliën, slijtage, verrotting, vocht, temperatuur, kruip en vermoeiing. Alle effecten zijn onderzocht middels literatuuronderzoek en interviews. Daarnaast zijn er proeven uitgevoerd naar het belangrijkste degradatiemechanisme voor sterkte en stijfheid: vocht al dan niet in combinatie met temperatuur.

Er worden reeds composiet draagconstructies, zoals brugdekken, gemaakt van glasvezel versterkte kunststoffen. Daarbij is doorbuiging veelal maatgevend. Vanwege de gunstige stijfheid komen vlasvezels versterkte kunststoffen eveneens in aanmerking om draagconstructies mee te maken. In dit onderzoek is ingezoomd op bio-composiet bestaande uit niet gedroogde UD vlasvezels zonder chemische voorbehandeling en kobaltvrije thermoharders. Om inzicht te krijgen in lange termijn gedrag van zijn de volgende lange termijn effecten onderzocht: UV, chemicaliën, slijtage, verrotting, vocht, temperatuur, kruip en vermoeiing. Alle effecten zijn onderzocht middels literatuuronderzoek en interviews. Daarnaast zijn er proeven uitgevoerd naar het belangrijkste degradatiemechanisme voor sterkte en stijfheid: vocht al dan niet in combinatie met temperatuur.