Search

New solutions are being produced for problems such as inadequate stock of agricultural products that can’t satisfy the food need due to rapid increase of the world population, adaptation difficulties arising in livestocks due to climate change and various diseases spreading each day. The use of genome editing techniques which is developing recently, has been recognized by scientists as a solution to these problems. Genome editing is the method of genomic modification which is generating double strand breaks with nucleases in a specific locus of the genome by repairing these double chain breaks with one of homologous recombination or nonhomologous recombination methods. By combining these methods with embryo transfer technology, the main purpose in animal breeding is increasing yield and quality of products as well as to increse animal welfare and resistance to diseases. In this study, it is aimed to explain the methods of genome editing and their application areas in animal breeding., Dünya nüfusunun hızla artmasıyla ortaya çıkan gıda ihtiyacını karşılayamayan tarımsal ürünlerin stok yetersizliği, iklim değişiklikleri sebebiyle çiftlik hayvanlarında ortaya çıkan adaptasyon güçlükleri ve yaygınlaşan çeşitli hastalıklar gibi problemler için her geçen gün yeni çözümler üretilmektedir. Son zamanlarda geliştirilen genom düzenleme tekniklerinin kullanımı ile bu sorunlara çözüm bulunabileceği bilim insanları tarafından kabul edilmektedir. Genom düzenleme, nükleazlar sayesinde genomda belirlenmiş bir yerden bölgeye özel DNA çift zincir kırıkları (DSB) oluşturduktan sonra homolog rekombinasyon (HDR) veya homolog olmayan rekombinasyon (NHEJ) yöntemlerinden biriyle çift zincir kırıkları tamir edilerek genom değişimini meydana getirebilme metodudur. Bu metotlar ile embriyo transfer teknolojisi birleştirilerek hayvan ıslahına uygulanmasında temel amaç, verim ve kaliteyi artırmanın yanında hayvan refahının arttırılması ve hastalıklara karşı direnç sağlanmasıdır. Bu çalışmada, genom düzenleme yöntemlerinin ve hayvancılıkta uygulama alanlarının açıklanması amaçlanmıştır.

Bu çalışma, FAO tarafından önerilen onaltı mikrosatellit belirteç kullanılarak genetik kaynak olarak korunan Güney Karaman koyun popülasyonuna yönelik genetik çeşitlilik ve darboğaz analizlerinin gerçekleştirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın hayvan materyalini Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü'nde yetiştirilen 119 Güney Karaman ırkı koyun oluşturmuştur. Çalışılan on altı mikrosatellit belirteçten toplam 277 allel tespit edilmiştir. Populasyon büyüklüğü çok sınırlı olmasına rağmen, ortalama alel sayısı (17.31), gözlemlenen heterozigotluk (0.81) ve polimorfik bilgi içeriği (0.82) bulguları, bu popülasyonda gözle görülür bir genetik çeşitlilik olduğuna işaret etmektedir. İncelenen on altı mikrosatellit belirteçin onunda pozitif FIS değeri elde edilmiştir. Ortalama FIS değeri 0.042 olmuştur. Genetik darboğazın tespiti için Bottleneck yazılımındaki sonsuz alel modeli (IAM), iki fazlı mutasyon modeli (TPM) ve aşamalı mutasyon modeli (SMM) gibi üç farklı model kullanılmıştır. Gerçekleştirilen darboğaz analizinden elde edilen L şeklindeki eğri, Güney Karaman koyun populasyonunda yakın zamanda herhangi bir genetik darboğaz olmadığını ortaya çıkarmıştır. Bu sonuçlar, Güney Karaman koyun populasyonu için koruma stratejilerinin geliştirilmesine yardımcı olacaktır., The present study was performed to reveal genetic variability of autochthonous Güney Karaman sheep breed, which is conserved as a genetic resource, using sixteen microsatellites marker recommended by FAO. Animal material for the study was consisted of 119 Güney Karaman sheep raised in Bahri Dagdas International Agricultural Research Institute. A total of 277 alleles were detected from sixteen markers studied. Although total population size is very limited, the mean number of alleles (17.31), observed heterozygosity (0.81) and polymorphic information content (0.82) findings indicated that noticeable genetic variability in this population. Ten out of the sixteen microsatellite markers studied had a positive FIS value. The mean value of FIS was 0.042. The infinite allele model (IAM), two-phase mutation model (TPM) and stepwise mutation model (SMM) in the Bottleneck software were used to check genetic bottleneck. The L-shaped curve obtained from analyze indicates absence of bottleneck in Güney Karaman sheep population. These results will help to develop conservation strategies for the Güney Karaman sheep population.

Uşak ili Eşme ilçesi, Batı Anadolu'da koyunyetiştiriciliği açısından önemli merkezlerden biridir. Eşme ilçesinde yürütülençalışmada ekstansif koşullarda yetiştirilen Kıvırcık koyunların süt verimözelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Irkın süt verim özellikleri, dörtişletmedeki 227 koyunun günlük süt verim denetim kayıtları kullanılarakbelirlenmiştir. Günlük süt verim denetim ölçümlerine doğumdan 15 gün sonrabaşlanmış ve koyunlar kuruya çıkıncaya kadar 14 gün arayla devam ettirilmiştir.Günlük ortalama süt verimi, laktasyon süresi ve laktasyon süt verimi içinortalamalar sırasıyla 656.8 g, 162.4 gün ve 107.6 kg olmuştur. Bireylere aitlaktasyon süt verimleri 31.4 ve 262.8 kg arasında değişmiştir. Bu durum sütverimi bakımından populasyonda geniş bir varyasyona işaret etmektedir. Günlüksüt verimi, laktasyon süresi ve laktasyon süt verimi açısından çiftlikler içinelde edilen ortalamalar, istatistiksel olarak anlamlı farklar ortaya koymuştur.Sonuçlar, Kıvırcık koyunların süt verim performanslarının dikkat çekiciolduğunu, ortaya konan bu yüksek varyasyona dayalı gerçekleştirilecekseleksiyon programları ile koyunların verim performanslarının ve dolayısıylayetiştirici gelirlerinin artırılabileceğini göstermiştir., Eşme district of Uşakprovince is one of the important centers in Western Anatolia in terms of sheepbreeding. The aim of the present study is to determine milk yieldcharacteristics of Kıvırcık ewes in extensive conditions of rural farms at Eşmedistrict of Uşak province. Milk yield characteristics of the breed were obtainedusing test day milk records of 227 ewes in four farms. Test-day milk yieldsrecorded at 14 days interval starting 15 days after lambing until theewes dried off. Means for average daily milk yield, the length of lactation andlactation milk yield were 656.8 g, 162.4 day and 107.6 kg, respectively.Lactation milk yield of ewes are ranged between 31.4 and 262.8 kg. It points tothe presence of high variation in this population. Means obtained for farms interms of daily milk yield, the length of lactation and lactation milk yieldwere show us statistically significant differences. Results indicated that milkyield performances of Kıvırcık ewes is remarkable and the income of breederscan be increased by improving milk yield performances of ewes by exploiting thepresent high variation by selection.

Yapay sinir ağları, insanlara benzer şekilde, örnekler üzerinden öğrenen yapay zeka temelli bir yöntemdir. Yapay sinir ağları yöntemi birçok farklı alanda olduğu gibi son yıllarda hayvancılık alanında da özellikle tahmin çalışmalarında regresyon analizine alternatif olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Bu çalışmada 475 baş Kıl keçisine ilişkin morfolojik özellik ölçümlerinin canlı ağırlık üzerine etkileri yapay sinir ağları ve çoklu doğrusal regresyon analizi ile modellenmiş ve yöntemler bir karşılaştırmaya tabi tutulmuştur. Çalışmada yapay sinir ağları ile gerçekleştirilen analizlerde Levenberg-Marquart, Bayesian regularization and Scaled conjugate olmak üzere üç farklı geri yayılım algoritması kullanılmıştır. Yöntemlerin performansları düzeltilmiş belirleme katsayısı, hata kareler ortalamasının karekökü, ortalama mutlak sapma ve ortalama mutlak yüzde hata istatistikleri ile değerlendirilmiştir. Analiz sonucunda, Kıl keçilerinde canlı ağırlık tahmini bakımından yapay sinir ağlarının çoklu doğrusal regresyon analizine göre daha başarılı olduğu belirlenmiştir. Artificial neural networks are artificial intelligence based methods which learns like humans, as humans did from instances. In recent years, artificial neural networks are often preferred in prediction studies of farm animals as like in many different fields as an alternative to regression analyses. In this study, based on measurements of morphologic traits of 475 Hair goats, the impact of different morphological measures on live weight has been modelled by artificial neural networks and multiple linear regression analyses. Comparison of these two models has been done. In the analyses done with the artificial neural networks method three different back propagation algorithms, such as Levenberg-Marquart, Bayesian regularization and Scaled conjugate, have been used. Methods performances have been determined with different criteria as coefficient of determination, mean absolute deviation, root mean square error and mean absolute percentage error. According to the analyses results, it’s noted that artificial neural networks method is more successful than multiple linear regression in prediction of body weight in hair goats.

Bu çalışmada, TÜBİTAK-KAMAG 109G014 nolu proje kapsamında yürütülen ıslah programı çerçevesinde oluşturulan tümleşik (Elit+Ara Elit) işletmelerdeki 14 baş dişi ve 15 baş erkek Kıvırcık kuzuların kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesi ve elde edilecek sonuçların uygulanan ıslah programına entegrasyonu olanağının araştırılması amaçlanmıştır. Sütten kesimden sonra besiye alınan kuzular besi sonunda kesilmiş ve sıcak karkas ağırlığı ve kesim özellikleri belirlenmiştir. Soğuk hava deposunda +4 oC’de 24 saat muhafaza edilen karkasların soğuk karkas ağırlığı belirlenerek pH ölçümleri yapılmış ve soğutma firesi hesaplanmıştır. Karkaslar standart parçalama ile parçalara ayrılmış ve elde edilen parçaların toplam karkasa oranları hesaplanmıştır. Çalışmada cinsiyetler arasında kesim ağırlığı, dört ayak ağırlığı (P, The study was aimed to determine the slaughter and carcass characteristics of 15 male and 14 female Kıvırcık lambs in integrated farms (elite and intermediate elite) which were created in the breeding programme of TUBITAK-KAMAG 109G014 project. Fattened lambs, after weaning, were slaughtered and hot carcass weights and slaughter characteristics were determined. pH of the carcasses was determined and cooling loss was evaluated by determining the cold carcass weight after preserving the carcass at +4oC for 24 hours. Carcasses were dissected according to standards and the ratio of the part of the carcass was determined. There were significant differences between males and females in terms of slaughter weight, fourfeet weight (P

The aims of the present study were to evaluate the growth characteristics of Kıvırcık sheep and describe non-genetic factors influencing their expression. Data were collected from 6 flocks including a nucleus flock and 5 breeders’ flocks (2 in mountainous and 3 in lowland villages). Flocks raised in extensive conditions were kept in pastures throughout the year. The body weight of ewes at parturition and the birth and weaning weight of lambs were recorded during 2 lambing seasons (1999-2000 and 2000-2001). The least-squares mean of ewe body weight at parturition was 42.2 kg. Lambing season, flock and age of ewe were significant (P < 0.01) sources of variation for body weights of ewes at parturition. Mean birth weight of lambs was 3.56 kg. The means of flock, birth type and sex of lambs for birth weight were significantly different (P < 0.01); however, the effect of lambing season and age of dam on birth weight was not significant. Birth weight was also significantly (P < 0.01) influenced by dam body weight at parturition. Mean weaning weight of lambs weaned at an average age of 66.5 days was 18.5 kg. Weaning weight was influenced significantly by lambing season, flock, sex, birth weight and weaning age (P < 0.01) but not by birth type or age of dam. The results of this study indicated that Kıvırcık lambs had a good growth rate.

Esme District in Usak Province has a special role in western Anatolia sheep husbandry due to its number of animals and large pastures. A genotype with the characteristics of the Kivircik breed has emerged and became common in the region in the last 20-30 years. This study aimed to determine the meat quality characteristics of Kivricik lambs reared in the locality, which has a large market share. The study determined parameters about water and cooking loss and shear force in M. longissimus dorsi, M. longissimus thoracis, and M. semitendinosus muscles taken from the left half of lamb carcasses. Furthermore, meat quality characteristics such as pH, color, and fatty acid composition characteristics in the M. longissimus dorsi muscle were determined. In conclusion, the low shear force values (mean 2.27) obtained from Kivircik meat showed that it was tender. This result is consistent with the high demand from consumers for the meat of this breed.

International audience; The diversity of populations in domestic species offers great opportunities to study genome response to selection. The recently published Sheep HapMap dataset is a great example of characterization of the world wide genetic diversity in sheep. In this study, we re-analyzed the Sheep HapMap dataset to identify selection signatures in worldwide sheep populations. Compared to previous analyses, we made use of statistical methods that (i) take account of the hierarchical structure of sheep populations, (ii) make use of linkage disequilibrium information and (iii) focus specifically on either recent or older selection signatures. We show that this allows pinpointing several new selection signatures in the sheep genome and distinguishing those related to modern breeding objectives and to earlier post-domestication constraints. The newly identified regions, together with the ones previously identified, reveal the extensive genome response to selection on morphology, color and adaptation to new environments.

This study was to investigate the association of Calpastatin (CAST) gene with carcass quality characteristics in Kivircik lambs, which are important in Turkey in terms of meat production and quality. It was found that allele M of Calpastatin locus was the most common allele. MM, MN and NN genotype frequencies were 72.91%, 22.66% and 4.43%, respectively. This SNP was associated with backfat thickness and skin+backfat thickness values of loin eye muscle (Musculus longissimus thoracis et lumborum-MLD) and average daily gain (P

Bu makalede, çiftlik hayvanlarında major genlerin belirlenmesine yönelik metotların detaylı bir şekilde ortaya konması ve tartışılması amaçlanmıştır. Son zamanlarda istatistik ve moleküler genetik alanında gerçekleşen gelişmeler çiftlik hayvanlarının genetik ıslahında, büyük etkili kantitatif karakter lokuslarından yararlanabilme olanağını ortaya koymuştur.Hayvan populasyonlarında major genlerin ortaya çıkartılması ve bireylerin major lokustaki genotiplerinin belirlenmesi için çok basit (Major Gen İndeksi, Bartlett Testi, Skewness ve Kurtosis Katsayıları gibi) ve çok ayrıntılı istatistiki metotlar (segregasyon analizi) ortaya konmuştur. Bu basit metotlar, etkin olmamalarına karşın hesaplanmaları kolaydır ve bu metotlar major gen varlığının ön belirleyicisi olarak sistematik bir şekilde kullanılabilir. Günümüzde, “Segregasyon Analizi” en iyi major gen belirleme metodu olarak göz önüne alınmaktadır.Genotiplerin belirlenmesi için moleküler genetik alanında birçok uygulamaya girişilmiştir. Yakın zamanlarda kimi genetik markörler ile Booroola, Callipyge, Çift Kas, RN ve diğer major genler arasında bağlantı ortaya çıkartılmıştır. Major genler, çiftlik hayvanlarında genetik değerin hızlı bir şekilde ıslahında büyük bir potansiyele sahiptir. İstatistiki metotlar major genlerin belirlenmesinde ve genotip tayininde, genetik markör kullanımı gibi moleküler genetik metotlar ise çok daha doğru genotip tayininde kullanılabilir., Bu makalede, çiftlik hayvanlarında major genlerin belirlenmesine yönelik metotların detaylı bir şekilde ortaya konması ve tartışılması amaçlanmıştır. Son zamanlarda istatistik ve moleküler genetik alanında gerçekleşen gelişmeler çiftlik hayvanlarının genetik ıslahında, büyük etkili kantitatif karakter lokuslarından yararlanabilme olanağını ortaya koymuştur. Hayvan populasyonlarında major genlerin ortaya çıkartılması ve bireylerin major lokustaki genotiplerinin belirlenmesi için çok basit (Major Gen İndeksi, Bartlett Testi, Skewness ve Kurtosis Katsayıları gibi) ve çok ayrıntılı istatistiki metotlar (segregasyon analizi) ortaya konmuştur. Bu basit metotlar, etkin olmamalarına karşın hesaplanmaları kolaydır ve bu metotlar major gen varlığının ön belirleyicisi olarak sistematik bir şekilde kullanılabilir. Günümüzde, “Segregasyon Analizi” en iyi major gen belirleme metodu olarak göz önüne alınmaktadır. Genotiplerin belirlenmesi için moleküler genetik alanında birçok uygulamaya girişilmiştir. Yakın zamanlarda kimi genetik markörler ile Booroola, Callipyge, Çift Kas, RN ve diğer major genler arasında bağlantı ortaya çıkartılmıştır. Major genler, çiftlik hayvanlarında genetik değerin hızlı bir şekilde ıslahında büyük bir potansiyele sahiptir. İstatistiki metotlar major genlerin belirlenmesinde ve genotip tayininde, genetik markör kullanımı gibi moleküler genetik metotlar ise çok daha doğru genotip tayininde kullanılabilir

Farklı major gen açılımlarının kimi parametre tahminleri ve verilerin dağılışı üzerine etkileri baba-bir üvey kardeş deseni esas alınarak simülasyonla değerlendirilmiştir. Normal dağılışa uyum ve familya içi varyans homojenliğine dayalı 11 farklı test major genlerin belirlenmesi bakımından değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, major gen varlığının kalıtım derecesinde en yüksek değişimi poligenik kahum derecesinin düşük düzeylerinde yarattığını göstermiştir. Tüm testler dominant gen etkisinde daha etkili olmuşlardır. Major genlerin belirlenmesi bakımından normal dağılışa uyum testleri varyans homojenliği testlerinden çok daha yüksek güç sergilemişlerdir. Normal dağılışa uyum testleri üvey-kardeşlere dayalı hayvan populasyonlannda 2 veya üzerinde standart sapmahk etkiye sahip major genlerin belirlenmesinde kullanılabilirler. Anahtar Sözcükler: Kantitatif karakterler, major gen, simülasyon, test istatistikleri Effects of Major Genes on the Parameter Estimations in Quantitative Traits ABSTRACT Effects of different major gene segregation on some parameter estimations and distribution of data in half-sib family structure were evaluated by simulation. Eleven statistical tests based on normality and within-family variance homogeneity were examined for the identification of major genes. Results indicated that the change of heritabilities due to existence of major genes was highest when the level of polygenic heritabilities was low. All tests were much more efficient in dominant gene actions. The power of normality tests for the detection of major genes was much higher than variance homogeneity tests. These normality tests can be used in half-sib animal populations to detect major genes with gene effects of 2 or more standard deviation. Key Words: Quantitative traits, major gene, simulation, test statistics Farklı major gen açılımlarının kimi parametre tahminleri ve verilerin dağılışı üzerine etkileri baba-bir üvey kardeş deseni esas alınarak simülasyonla değerlendirilmiştir. Normal dağılışa uyum ve familya içi varyans homojenliğine dayalı 11 farklı test major genlerin belirlenmesi bakımından değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, major gen varlığının kalıtım derecesinde en yüksek değişimi poligenik kahum derecesinin düşük düzeylerinde yarattığını göstermiştir. Tüm testler dominant gen etkisinde daha etkili olmuşlardır. Major genlerin belirlenmesi bakımından normal dağılışa uyum testleri varyans homojenliği testlerinden çok daha yüksek güç sergilemişlerdir. Normal dağılışa uyum testleri üvey-kardeşlere dayalı hayvan populasyonlannda 2 veya üzerinde standart sapmahk etkiye sahip major genlerin belirlenmesinde kullanılabilirler. Anahtar Sözcükler: Kantitatif karakterler, major gen, simülasyon, test istatistikleri Effects of Major Genes on the Parameter Estimations in Quantitative Traits ABSTRACT Effects of different major gene segregation on some parameter estimations and distribution of data in half-sib family structure were evaluated by simulation. Eleven statistical tests based on normality and within-family variance homogeneity were examined for the identification of major genes. Results indicated that the change of heritabilities due to existence of major genes was highest when the level of polygenic heritabilities was low. All tests were much more efficient in dominant gene actions. The power of normality tests for the detection of major genes was much higher than variance homogeneity tests. These normality tests can be used in half-sib animal populations to detect major genes with gene effects of 2 or more standard deviation. Key Words: Quantitative traits, major gene, simulation, test statistics 125

ÖZET Kantitatif karakterler için klasik hayvan yetiştirme teorisi poligenik kalıtım modeline dayanmaktadır. Bu teori bu karakterlerin herbiri küçük etilere sahip birçok gen tarafından belirlendiğini varsaymaktadır. Bununla birlikte son yıllarda çiftlik hayvanlarında ticari karakterler üzerine büyük etkiye sahip birkaç major gen belirlenmiştir. Koyunda ovulasyon oranını etkileyen Booroola (FecB) ve et verimini etkileyen callipyge genleri, sığırda et verimini etkileyen double muscling ve süt verimini etkileyen weaver genleri, tavuklarda ısıya toleransı etkileyen çıplak boyun ve vücut büyüklüğünü etkileyen cücelik genleri, keçide süt akış oranını etkiyen gen ve domuzdaki et üretimini etkileyen halothane sensitivity ve et kalitesini etkileyen RN genleri major genler için belli başlı örneklerdir. Major genler basit mendel kalıtımı izlemektedirler. Her ne kadar bunların kalıtımı basit mendel kalıtımı ise de bunların pratikte kullanım daima kolay olma maktadır. Booroola geninin keşfi evcil türlerde verim karakterlerini etkileyen major genlerin araştırılmasına karşı ilgi uyanması bakımından bir kıvılcım olmuştur. Merinos koyununda Booroola geninin keşfinden sonra en azindan diğer yedi koyun populasyonunda (İzlanda, Cambridge, Javanese, Yeni Zelanda Romney, Olkuska. Belclare ve Creole) döl verimini etkileyen benzer genler tanımlanmış veya varsayılmıştır. Eğer diğer ırk veya soylar dikkatlice incelenecek olursa, bu listeye ilavelerin olması muhtemel görünmektedir. Genel olarak, birçok ticari karakter için seleksiyon ile yıllık genetik ilerleme oranı bu özellikleri düşük kalıtım derecesi sebebiyle yaklaşık %l-3 civarında beklenebilir. Bu yüzden seleksiyonun direk olarak major locuslar bakımından genotiplere veya fenotiplere uygulanması, kısa vadede hızlı genetik ilerlemeye imkan tanımaktadır. Koyunlardaki Booroola ve diğer major döl verimi genleri ovulasyon oranını ve böylecede batın genişliğini etkilemektedirler. Örneğin Booroola geninin bir kopyası batın genişliğini yaklaşık bir kuzu artırmaktadır. Koyunlardaki major döl verimi genleri bakımından genotip tayinleri laparoskopi ile elde edilen ovulasyon oranı gözlemlerine dayanmaktadır. Buna karşın koçalrın genotip ayrımlarında kullanılacak açık bir fiziksel özellik mevcut değildir. Bundan dolayı koçların genotipi döl testiyle belirlenmektedir. FecB geni ovulasyon oranı bakımından aditif ve batın genişliği bakımından dominant etkiye sahiptir. Booroola koyunun yüksek döl veriminin tek gen kalıtımı Avusturalya ve Yeni Zelanda'lı araştırıcılar tarafınden ortaya konduktan sonra, birçok ülkede Booroola koyununa karşı büyük bir ilgi olmuştur.Booroola geni Avusturalyadan dünyadaki birçok ülkeye transfer edilmiştir. Şu anda, tüm dünya üzerine dağılan tek major gen Booroola genidir. Major genlerin diğer ırk veya soylara transferi klasik geriye melezleme planlarıyla yapılabilmektedir. Bu yöntem introgresyon olarak isimlendirilmektedir. Arzu edilen gen hedef ırka birkez katıldıktan sonra genel olarak geriye melezleme yöntemiyle hedef ırka katım devam etemketedir. Yeni sentetikte hedef ırkın genlerinin %87.5 beklenenini verebilmek için genel olarak en az üç melezlemeye ihtiyaç olacaktır. Major döl verimi genleri bakımından yakın bir marker'm varlığı yöntemin zaman sürecinin sadece ergenlik yaşı ile sınırlanacağı manasına gelmektedir. Şimdiye kadar FecB geni diğer birçok koyun ırkına introgresyon yöntemiyle kayılmıştır. Major genlerin diğer ırk veya türlere transferi bakımından ikinci bir yolda Rekombinant DNA teknolojisi aracılığıyla gen transferidir. Şu anda çiftlik hayvanlarında gen transferinin en iyi yöntemi, klonlanmış genin birkaç yüz kopyasının erken embriyonun pronükleusuna mikroenjeksi- yonudur. Eğer söz konusu major genler belirlenebilir, izole edilip ve klonlanabilirse hedef ırklara veya diğer türlere bir generasyonda ve klasik introgresyon yöntemi kullnıldığında daima bir risk olan diğer arzu edilmeyen genler katılmadan transfer edilebilir. Major genler tarafından meydana getirilen değişkenliğin en iyi şekilde kullanımı için, hayvanların genotiplerinin belirlenmesi zaruridir. Major genlerin etkileri genellikle poligenik ve çevresel variyasyonun örtücü etkilerinden dolayı maskelenmektedir. Son yıllarda, hayvan populasyonlarında major genlerin ortaya çıkartılması ve bireylerin major lokustaki genotiplerinin belirlenmesi için çok basit (Major Gen İndeksi-MGI, Bartlett testi, skewness ve kurtosis katsayıları,...) ve çok teferrutlı istatistiki metotlar (Segregasyon Analizi) ortaya konmuştur. Bu basit metotlar, etkin olmamalarına karşın hesap lanmaları kolaydır, bu metotlar major gen ön belirleyicisi olarak sistematik bir şekilde kullanılabilir. Tekrarlanma ve kalıtım dereceleri ve variyasyon katsayıları bakımında yüksek değerlerin gözlenmesi bir major gen açılımını ilka belirleyicileridir. Fakat bu parametrelerin etkinlikleri sınırlı olduğundan bunlar major genin varlığının ispatı için kullanılamazlar. Günümüzde,5 `Segregasyon Analizi` en iyi major gen belirleme metodu olarak göz önüne alınmaktadır. Bu model maksimum olabilirlik (ML) yöntemini temel almaktadır ve çok muhtemel genetik modellerin tayini için farklı genetik modeller altında verilerin olabilirliklerinin maksimizasyonunu ve karşılaştırılmasını kapsamaktadır. Bir major genin belirlenmesi için poligenik model altındaki veriler ile kombine model (major gen + Poligenler) altındaki verilerin maksimum olabilirlikleri kar-şılaştırılmaktadır. Bu test çok güçlü olup ve parametre tahminleri aracılı ğıyla belirlenen major gen hakkında bilgilerde vermesiyle önem arzetmek- tedir. Ama ne yazıkki, segregasyon analizinin uygulanması çok zordur ve bu metot çok hesaplama süresi gerektirmektedir. Genotiplerin belirlenmesi için moleküler genetik alanında birçok uygulamaya girişilmiştir. Yakın zamanlarda genetik markerlar ile Booroola, Callipyge and diğer major genler arasında bağlantı ortaya çıkartılmıştır. Genetik marker'lann kullanımı genotip tayinin büyük oranda kolaylaştıracak ve masrafları azltacaktır ve ayrıca genotip tayinleri daha erken devrede, örneğin kuzulamada, gerçekleştirilebilecektir. Sonuç olarak, major genler çiftlik hayvanlarında genetik değerin hızlı bir şekilde ıslahında büyük bir potansiyele sahiptir. İstatistiki metotlar major genlerin belirlenmesinde ve genotip tayininde ve genetik marker'lar gibi moleküler genetik metotları çok doğru bir şekilde genotip tayininde kullanılabilir. Bu major genler günümüzde introgresyon prose- dürüyle ve gelecekte Rekombinant gen transfer metotlarıyla diğer ırk veya soylara transfer edilip ardından kullanılabilrir. SUMMARY The classical animal breeding theory for quantitative traits is based on the polygenic model of inheritance. Its assumes that traits are controlled by many genes each have small effect. However, in recent years several genes having a major effect on commercial traits have been identified in farm livestock. Notable examples for major genes are the Booroola gene affecting ovulation rate and the callipyge gene affecting meat production in sheep, the double muscling gene affecting meat production and the weaver gene affecting milk production in cattle, the naked neck gene affecting heat tolerance and dwarf gene affecting body size in poultry, the gene affecting rate of milk flow in goats and the halothane sensitivity gene affecting meat production and RN gene affecting meat quality in pigs. The inheritance of major genes is simple mendelian. Although the inheritance are simple mendelian, their use in practice is not always straightforward. The discovery of the Booroola gene sparked interest in the search for major genes affecting production traits in domestic species. After the discovery of the Booroola gene in the Merino sheep, segregation of similar genes affecting prolificacy has been described or postulated in at least seven other sheep populations (Icelandic, Cambridge, Javanase, New Zealand Romney, Olkuska, Belclare, Creole). If other breeds and strains are carefully investigated, it seems likely that further addition will be made to this list. In common, the annual rate of genetic change that may be expected from selection for many of the commercial characters about 1-3% due to their low heritability. Therefore the application of selection directly on genotypes or phenotypes for the major locus allows faster improvement in the short term. The Booroola and other major prolificacy genes in sheep increases ovulation rate and thus litter size. For example, one copy of the FecB gene increases litter size about 0.9-1.0 lambs. The genotype determination of these major prolificacy genes in ewes is based on ovulation rate observation which performed by laparoscopy. In contrast to the ewe, there are no obvious physical characteristics which distinguish genotypes of rams. Therefore genotype of rams determined by progeny test. The effect of the FecB gene is additive for ovulation rate and dominant for litter size. Since the single gene inheritance of high prolificacy in Booroola sheep was first reported by researchers in Australia and New Zealand there has been growing interest in Booroola sheep in many countries. The Booroola gene transferred from Australia to the many of the countries inthe world. At present, FecB is the only major gene have been distributed all over the world. Transfer of the major genes to the other breeds and strain can be performed by classical backcrossing schemes. This process referred to as introgression. Once the desired gene has been imported, it will generally have to be introduced into the target breed by a process of backcrossing. A minimum of tree crosses will generally be required giving an expectation that 87.5% of the genes in the new synthetic derive from the target breed. The availability of a close marker for the major prolificacy genes would mean that the time scale of the process is limited only by the age at puberty in sheep. Up to now FecB gene has been transferred into the several other sheep breed by the introgression process. A second way for transfer of major genes to other breeds or species is gene transfer via Recombinant DNA technology. At the present time, the best methodology of gene transfer in farm animals is the microinjection of several hundred copies of cloned gene into the pronucleus of an early embryo. If major genes in question can be identified, isolated and cloned, they may be transferred to the target breeds or to the other species in one generation without introducing undesirable genes as is always a risk when using classical introgression procedures. To best use the variability induced by these major genes, it is neces sary to identify the genotype of the animal. The effects of major genes usually masked due to the obscuring effects of polygenic and environ mental variation. In recent years, many simple (Major Gene Index-MGI, Bartlatt test, skewness and kurtosis coefficient,...) and more elaborate (Segregation Analysis) statistical methods have been proposed to detect major genes in animal populations and to determine the genotype of individuals at the major locus. These simple methods are not very robust but easy to calcu late, these methods could be used in a systematic way as first major gene indicators. The observation of high values of repeatability and heritabil- ity and of coefficients of variation are first indicators of the segregation of a major gene. But these parameters cannot be considered as proofs of a major gene inheritance due to their lack of robustness. In recent years, some methods of human genetics (Segregation Analysis, Major Gene In dex-MGI) modified for detection of major animal genes. At this time, the `segregation analysis` considered as the best method for major gene detection. This method is based on maximum like lihood procedure and it involves maximizing and comparing the likelihood of the data under different genetic models to ascertain the most probablegenetic model. To identify a major gene the maximum likelihood (ML) of the data under the polygenic model compared with that under the com bined model (a major gene + polygenes). This test is powerful and has the interest of giving an information on the detected major gene through the estimations of the parameters. Unfortunately the application of segregation analysis is very difficult and this method is very computer time demand ing. Several approaches in molecular genetic area have been attempted to make the identification of genotypes. Recently linkage between genetic markers and Booroola, Callipyge and some of other major genes has been detected. The use of genetic markers would greatly simplify and reduce the cost of the genotype assignments and the genotype assignments would be realized in early stages of life, such as at lambing time. And genotype determination with markers would be more accurate. In conclusion, major genes have a great potential for the rapid im provement of genetic merit in livestock. The statistical methods can be used for major gene determination and genotype assignment and the mo lecular genetic methods such as genetic markers can be used for more ac curate genotype assignment. These major genes could be transferred and then to other breeds and species by introgression procedure and at the fu ture by Recombinant gene transfer methods and then may be exploited.. 72