Search

Voor hydrologische berekeningen is informatie over buisdrainage veelal een noodzakelijk gegeven. Op basis van de landbouwmeitellingen 2010 is een landsdekkende kaart met het voorkomen van buisdrainage afgeleid. Bij de meitellingen van 2012 is opnieuw het areaal buisdrainage geïnventariseerd en bovendien zijn enkele aanvullende vragen gesteld over o.a. de diepte vanbuisdrainage, het functioneren van buisdrainage en de aanwezigheid van maaiveldgreppels. Door de bedrijfsgegevens m.b.t. areaal buisdrainage te combineren met het BRP-gewassenbestand van 2012, met informatie over de ruimtelijke ligging van de percelen van de landbouwbedrijven, is op bedrijfsniveau buisdrainage toegekend aan gebruikspercelen. Deze kaart is aangevuld op basis van informatie van Top10NL en LGN7. Omdat tevens de draindiepte is geïnventariseerd, zijn twee drainagedieptekaarten gemaakt, nl. op basis van vuistregels en volgens opgave van de boeren. Dit heeft ook geresulteerd is twee drainageweerstandskaarten. Naast genoemde kaarten zijn kaarten gemaakt over functioneren van drainage en van de verspreiding van peilgestuurde drainage en maaiveldgreppels

Voor hydrologische berekeningen is informatie over buisdrainage veelal een noodzakelijk gegeven. Op basis van de landbouwmeitellingen 2010 is een landsdekkende kaart met het voorkomen van buisdrainage afgeleid. Bij de meitellingen van 2012 is opnieuw het areaal buisdrainage geïnventariseerd en bovendien zijn enkele aanvullende vragen gesteld over o.a. de diepte vanbuisdrainage, het functioneren van buisdrainage en de aanwezigheid van maaiveldgreppels. Door de bedrijfsgegevens m.b.t. areaal buisdrainage te combineren met het BRP-gewassenbestand van 2012, met informatie over de ruimtelijke ligging van de percelen van de landbouwbedrijven, is op bedrijfsniveau buisdrainage toegekend aan gebruikspercelen. Deze kaart is aangevuld op basis van informatie van Top10NL en LGN7. Omdat tevens de draindiepte is geïnventariseerd, zijn twee drainagedieptekaarten gemaakt, nl. op basis van vuistregels en volgens opgave van de boeren. Dit heeft ook geresulteerd is twee drainageweerstandskaarten. Naast genoemde kaarten zijn kaarten gemaakt over functioneren van drainage en van de verspreiding van peilgestuurde drainage en maaiveldgreppels

In dit artikel staat de opkomst en uitbreiding van de drainage met kleibuizen centraal. Dit gebeurde geheel handmatig. Bij de Groninger methode stond men zelf in de sleuf; bij de Zeeuwse methode legde men vanaf maaiveld de buizen. Het waren de provincies bij uitstek die voorop liepen met buisdrainage. In Zeeland was door de aanwezigheid van de Wilhelminapolder, in Groningen was dat de stimulans van de Commissie van Landbouw

Bij de herinrichting van Geelbroek als natuurgebied wordt de waterhuishoudkundige inrichting van het gebied aangepast, voornamelijk door het te vernatten. Dit gebeurt door het laten dempen en dichtgroeien van sloten waardoor de afvoer van water wordt vertraagd en er meer water in het gebied wordt vastgehouden. In deze studie zijn drie deelonderzoeken m.b.t. Geelbroek uitgewerkt. In het eerste deelonderzoek is – voor een door de opdrachtgever aangegeven strook aangrenzende agrarisch gebied – een geschiktheidsbeoordeling voor normale buisdrainage uitgevoerd voor zowel weidebouw als akkerbouw. Voor de voorlopige beoordeling van de geschiktheid is o.a. gebruikgemaakt van informatie uit bodemkundig/hydrologisch onderzoek over o.m. de Gt, de doorlatendheid en de aard van het materiaal. De geschiktheid van natte gronden kan veelal duurzaam worden verbeterd door de aanleg van buisdrainage. Echter, door de ondiepe ligging van de keileem en andere storende lagen in een groot deel van het onderzochte gebied, resteren slechts weinig gronden waar het zandpakket voldoende dik is om goed te kunnen draineren. Voor het tweede deelonderzoek is bij zes bestaande peilbuislocaties een extra filter bijgeplaatst om te onderzoeken of in de reeds bestaande ondiepste filter de freatische grondwaterstand wordt gemeten. Uit de statistische analyse blijkt dat de grondwaterstanden in de nieuwe ondiep geplaatste filters significant verschillen van de bestaande peilfilters, echter de gemeten verschillen zijn voor de meeste buizen gering. Voor twee van de zes peilbuislocaties wordt geadviseerd het nieuw geplaatste filter te handhaven ten koste van de bestaande ondiepe filters; de overige vier kunnen worden verwijderd. Als derde deelonderzoek is de Gt-kaart uit het bodemkundig/hydrologisch onderzoek opgeschaald naar schaal 1 : 50.000 voor vergelijking met de historische Gt-kaart schaal 1 : 50.000 van de Bodemkaart. Uit de vergelijking blijkt dat zowel vernatting als verdroging is opgetreden sinds de jaren tachtig. Verdroging is veelal te wijten aan de toepassing van buisdrainage. Als mogelijke oorzaken van vernattting zijn te noemen: verwijderen van zaksloten, verhoging van winterpeil in de Ruimsloot, mogelijk uitstraling van het vernatte natuurgebied en daling van het maaiveld door oxidatie van het veen.

Bij de herinrichting van Geelbroek als natuurgebied wordt de waterhuishoudkundige inrichting van het gebied aangepast, voornamelijk door het te vernatten. Dit gebeurt door het laten dempen en dichtgroeien van sloten waardoor de afvoer van water wordt vertraagd en er meer water in het gebied wordt vastgehouden. In deze studie zijn drie deelonderzoeken m.b.t. Geelbroek uitgewerkt. In het eerste deelonderzoek is – voor een door de opdrachtgever aangegeven strook aangrenzende agrarisch gebied – een geschiktheidsbeoordeling voor normale buisdrainage uitgevoerd voor zowel weidebouw als akkerbouw. Voor de voorlopige beoordeling van de geschiktheid is o.a. gebruikgemaakt van informatie uit bodemkundig/hydrologisch onderzoek over o.m. de Gt, de doorlatendheid en de aard van het materiaal. De geschiktheid van natte gronden kan veelal duurzaam worden verbeterd door de aanleg van buisdrainage. Echter, door de ondiepe ligging van de keileem en andere storende lagen in een groot deel van het onderzochte gebied, resteren slechts weinig gronden waar het zandpakket voldoende dik is om goed te kunnen draineren. Voor het tweede deelonderzoek is bij zes bestaande peilbuislocaties een extra filter bijgeplaatst om te onderzoeken of in de reeds bestaande ondiepste filter de freatische grondwaterstand wordt gemeten. Uit de statistische analyse blijkt dat de grondwaterstanden in de nieuwe ondiep geplaatste filters significant verschillen van de bestaande peilfilters, echter de gemeten verschillen zijn voor de meeste buizen gering. Voor twee van de zes peilbuislocaties wordt geadviseerd het nieuw geplaatste filter te handhaven ten koste van de bestaande ondiepe filters; de overige vier kunnen worden verwijderd. Als derde deelonderzoek is de Gt-kaart uit het bodemkundig/hydrologisch onderzoek opgeschaald naar schaal 1 : 50.000 voor vergelijking met de historische Gt-kaart schaal 1 : 50.000 van de Bodemkaart. Uit de vergelijking blijkt dat zowel vernatting als verdroging is opgetreden sinds de jaren tachtig. Verdroging is veelal te wijten aan de toepassing van buisdrainage. Als mogelijke oorzaken van vernattting zijn te noemen: verwijderen van zaksloten, verhoging van winterpeil in de Ruimsloot, mogelijk uitstraling van het vernatte natuurgebied en daling van het maaiveld door oxidatie van het veen.

Long term drainage water salinity of pipe drains is modeled with the advection-dispersion equation for the zone above drain level and stream functions for the zone below drain level. Steady-state water flow is assumed. The model is applied to two experimental pipe drainage sites in Haryana State, India. Calculations are conducted for different values of leaching fraction and drain spacing. On average, comparison between measured and predicted drainage water salinity is satisfactory for both the Sampla site and the Hisar site. Calculations show that it may take 15-50 years before drainage water salinity has reduced to equilibrium levels. Leaching fraction has considerable influence on the drainage water salinity. An increase in the leaching fraction from 0.2 to 0.4 will reduce the time to reach equilibrium drainage water salinity levels by about 50%. Drain spacing has little influence on drainage water salinity, provided the hydraulic properties below drain level are uniform (Sampla). Some influence of drain spacing might be expected if the zone below drain level consists of a less conductive layer underlain by a more conductive layer (Hisar). In the latter case, the larger the drain spacing, the longer the time to achieve equilibrium drainage water salinity levels. (C) 2000 Elsevier Science B.V.

Drainage water salinity data from 71 public deep tubewells and 79 pipe drainage units near Faisalabad, Pakistan, were studied. Drainage water salinity of the tubewells and the pipe drains remained approximately constant with time. This was attributed to the deep, highly conductive, unconfined aquifer underlying the area, which facilitates lateral groundwater inflow into the drained areas. Tubewells alongside surface drains showed average electrical conductivity, sodium adsorption ratio, and residual sodium carbonate values of 3.2 dS m-1, 17.2 (meq l-1)(0*5), and 6.4 meq 1-1, respectively. For pipe drains, which are situated in areas with comparable conditions, the corresponding values were 2.5dS m--1, 12.2 (meql-J)°5, and 3.7meq 1-1, respectively. Tubewells have an inferior drainage water quality because they attract water from greater depths, where the water is more saline.

To assess the drainable surplus of an irrigated area, a methodology based on a groundwater-balance approach was developed and applied in Schedule I-B of the Fourth Drainage Project near Faisalabad in Pakistan. To determine the seasonal net recharge in this area, a numerical groundwater model was run in inverse mode. The data input for the model consisted of the geometry of the aquifer system, the aquifer parameters, and historical watertable elevations. The seasonal net recharge values, calculated from the individual recharge and discharge components, were "tuned" with the results of the inverse modelling. The advantage of such an integrated approach is that all these components are linked. The design net recharge was estimated from the historical net recharge of the wettest monsoon in the study period. Its rainfall recharge values were then substituted for those of a design monsoon. In this substitution procedure, the rainfall recharge methodology and parameters were adopted from the tuning procedure. From this design net recharge, estimates could be made of the required drainable surplus, with and without drainage simulation.

Voor hydrologische berekeningen is informatie over buisdrainage veelal een noodzakelijk gegeven. De eerste versie van deze kaart was gebaseerd op veldinventarisaties in een beperkt aantal proefgebiedjes. Deze informatie is met behulp van karteerbare kenmerken vertaald naar een kaart voor geheel Nederland en had een sterk statistisch karakter. Via de landbouwmeitellingen 2010 is landsdekkende informatie over het areaal buisdrainage per landbouwbedrijf beschikbaar gekomen. Door deze gegevens te combineren met het BRP-bestand, informatie over de ruimtelijke ligging van de percelen van de landbouwbedrijven, is het mogelijk om op bedrijfsniveau buisdrainage toe te kennen aan gebruikspercelen. De afgeleide kaart is voor vier gebieden getoetst. In drie gebieden is hiervoor gebruik gemaakt van een gebiedsdekkende inventarisatie en in één gebied van puntwaarnemingen van buisdrainage. De landbouwmeitellingen hebben alleen betrekking op het landbouwgebied, voor de overige gebieden is de kaart aangevuld met informatie uit de TOP10-vector en LGN6 met aanvullende objecten waarvan wordt verwacht dat deze eveneens zijn gedraineerd. De buisdrainagekaart is beschikbaar als dieptekaart en als weerstandskaart

Voor hydrologische berekeningen is informatie over buisdrainage veelal een noodzakelijk gegeven. De eerste versie van deze kaart was gebaseerd op veldinventarisaties in een beperkt aantal proefgebiedjes. Deze informatie is met behulp van karteerbare kenmerken vertaald naar een kaart voor geheel Nederland en had een sterk statistisch karakter. Via de landbouwmeitellingen 2010 is landsdekkende informatie over het areaal buisdrainage per landbouwbedrijf beschikbaar gekomen. Door deze gegevens te combineren met het BRP-bestand, informatie over de ruimtelijke ligging van de percelen van de landbouwbedrijven, is het mogelijk om op bedrijfsniveau buisdrainage toe te kennen aan gebruikspercelen. De afgeleide kaart is voor vier gebieden getoetst. In drie gebieden is hiervoor gebruik gemaakt van een gebiedsdekkende inventarisatie en in één gebied van puntwaarnemingen van buisdrainage. De landbouwmeitellingen hebben alleen betrekking op het landbouwgebied, voor de overige gebieden is de kaart aangevuld met informatie uit de TOP10-vector en LGN6 met aanvullende objecten waarvan wordt verwacht dat deze eveneens zijn gedraineerd. De buisdrainagekaart is beschikbaar als dieptekaart en als weerstandskaart

Available at Provincie Zeeland

Available at Provincie Zeeland

In dit artikel staat de opkomst en uitbreiding van de drainage met kleibuizen centraal. Dit gebeurde geheel handmatig. Bij de Groninger methode stond men zelf in de sleuf; bij de Zeeuwse methode legde men vanaf maaiveld de buizen. Het waren de provincies bij uitstek die voorop liepen met buisdrainage. In Zeeland was door de aanwezigheid van de Wilhelminapolder, in Groningen was dat de stimulans van de Commissie van Landbouw

Voor bet beoordelen van vergunningaanvragen voor buisdrainage is in bet kader van dit onderzoek een methode ontwikkeld voor de bepaling van de waterhuishoudkundige effecten van de aanleg van buisdrainage. Behalve de methode is een GIS-applicatie ontwikkeld voor de berekening van de hydrologische invloed op de omgeving van het te draineren perceel. Deze GIS-applicatie berekent de afstand tot een bepaalde grondwaterstandsverlaging rondom het te draineren perceel. Vervolgens wordt op basis van de berekende afstanden een verdrogingskaart gegenereerd. Op basis van de bepaalde effecten op perceelsniveau en de uitstralingseffecten kan een aanvraag voor drainage beoordeeld worden.

Voor bet beoordelen van vergunningaanvragen voor buisdrainage is in bet kader van dit onderzoek een methode ontwikkeld voor de bepaling van de waterhuishoudkundige effecten van de aanleg van buisdrainage. Behalve de methode is een GIS-applicatie ontwikkeld voor de berekening van de hydrologische invloed op de omgeving van het te draineren perceel. Deze GIS-applicatie berekent de afstand tot een bepaalde grondwaterstandsverlaging rondom het te draineren perceel. Vervolgens wordt op basis van de berekende afstanden een verdrogingskaart gegenereerd. Op basis van de bepaalde effecten op perceelsniveau en de uitstralingseffecten kan een aanvraag voor drainage beoordeeld worden.

In het kader van de bouw van het nutriëntenuitspoelingsmodel STONE is aan Alterra, RIZA en RIVM verzocht gezamenlijk nieuwe hydrologische randvoorwaarden als invoer voor dit model toe te leveren. Hiertoe is een ruimtelijke schematisering van met name het topsysteem van de ondergrond gemaakt in zogenaamde unieke combinaties. Voor het ontwerpen van deze schematisering is zoveel mogelijk gebruik gemaakt van (recente) overzichtskaarten en zijn ook gericht gegevens verzameld via een beperkt veldonderzoek.Op basis van deze schematisering zijn nieuwe hydrologische berekeningen uitgevoerd. Het resultaat van deze studie zal worden gebruikt voor een vertaling naar mestploteenheden voor de definitieve nutriëntenberekeningen.

In het kader van de bouw van het nutriëntenuitspoelingsmodel STONE is aan Alterra, RIZA en RIVM verzocht gezamenlijk nieuwe hydrologische randvoorwaarden als invoer voor dit model toe te leveren. Hiertoe is een ruimtelijke schematisering van met name het topsysteem van de ondergrond gemaakt in zogenaamde unieke combinaties. Voor het ontwerpen van deze schematisering is zoveel mogelijk gebruik gemaakt van (recente) overzichtskaarten en zijn ook gericht gegevens verzameld via een beperkt veldonderzoek.Op basis van deze schematisering zijn nieuwe hydrologische berekeningen uitgevoerd. Het resultaat van deze studie zal worden gebruikt voor een vertaling naar mestploteenheden voor de definitieve nutriëntenberekeningen.

Drainage water salinity data from 71 public deep tubewells and 79 pipe drainage units near Faisalabad, Pakistan, were studied. Drainage water salinity of the tubewells and the pipe drains remained approximately constant with time. This was attributed to the deep, highly conductive, unconfined aquifer underlying the area, which facilitates lateral groundwater inflow into the drained areas. Tubewells alongside surface drains showed average electrical conductivity, sodium adsorption ratio, and residual sodium carbonate values of 3.2 dS m-1, 17.2 (meq l-1)(0*5), and 6.4 meq 1-1, respectively. For pipe drains, which are situated in areas with comparable conditions, the corresponding values were 2.5dS m--1, 12.2 (meql-J)°5, and 3.7meq 1-1, respectively. Tubewells have an inferior drainage water quality because they attract water from greater depths, where the water is more saline.

Om inzicht te verkrijgen in de verdroging door rijksinfrastructuur is in een GIS een methode ontwikkeld. Bij de methode is gebruik gemaakt van een aantal fasen. In de eerste fase is met gebruikmaking van de spreidingslengte het potentiële invloedsgebied van infrastructuur bepaald. Vervolgens zijn selecties gemaakt om de infrastructuur die verdroging tot gevolg heeft te selecteren. Voor de geselecteerde infrastructuur zijn de verdrogingseffecten bepaald met gebruikmaking van analytische formules. De methode is na enige aanpassing toe te passen voor geheel Nederland. Uit het onderzoek blijkt dat verdroging door infrastructuur in de provincies Gelderland en Overijssel een beperkte omvang heeft.

North West Frontier Province (N.W.F.P.)

Om inzicht te verkrijgen in de verdroging door rijksinfrastructuur is in een GIS een methode ontwikkeld. Bij de methode is gebruik gemaakt van een aantal fasen. In de eerste fase is met gebruikmaking van de spreidingslengte het potentiële invloedsgebied van infrastructuur bepaald. Vervolgens zijn selecties gemaakt om de infrastructuur die verdroging tot gevolg heeft te selecteren. Voor de geselecteerde infrastructuur zijn de verdrogingseffecten bepaald met gebruikmaking van analytische formules. De methode is na enige aanpassing toe te passen voor geheel Nederland. Uit het onderzoek blijkt dat verdroging door infrastructuur in de provincies Gelderland en Overijssel een beperkte omvang heeft.

To assess the drainable surplus of an irrigated area, a methodology based on a groundwater-balance approach was developed and applied in Schedule I-B of the Fourth Drainage Project near Faisalabad in Pakistan. To determine the seasonal net recharge in this area, a numerical groundwater model was run in inverse mode. The data input for the model consisted of the geometry of the aquifer system, the aquifer parameters, and historical watertable elevations. The seasonal net recharge values, calculated from the individual recharge and discharge components, were "tuned" with the results of the inverse modelling. The advantage of such an integrated approach is that all these components are linked. The design net recharge was estimated from the historical net recharge of the wettest monsoon in the study period. Its rainfall recharge values were then substituted for those of a design monsoon. In this substitution procedure, the rainfall recharge methodology and parameters were adopted from the tuning procedure. From this design net recharge, estimates could be made of the required drainable surplus, with and without drainage simulation.

Het inventarisatie-onderzoek Intreeweerstanden Waterlopen is te beschouwen als het belangrijkste researchdeel van het Project 'Informatiesysteem Ontwateringsstelsels'. Dit project had tot doel de criteria te onderzoeken voor het vastleggen van met name de tertiaire ontwateringsstelsels in een landsdekkend informatiesysteem ten behoeve van geohydrologisch (model)onderzoek.

Het inventarisatie-onderzoek Intreeweerstanden Waterlopen is te beschouwen als het belangrijkste researchdeel van het Project 'Informatiesysteem Ontwateringsstelsels'. Dit project had tot doel de criteria te onderzoeken voor het vastleggen van met name de tertiaire ontwateringsstelsels in een landsdekkend informatiesysteem ten behoeve van geohydrologisch (model)onderzoek.