Search

Magazine over de kansen en knelpunten voor biologische boeren in het nieuwe GLB. Met artikelen over: Hoeveel GLB geld gaat er naar bio?; Wat kun je met bufferstroken langs waterlopen?; Cranberry's: kansen voor natte teelten; Biodiversiteit verhogen door ecologisch slootschonen; Strokenteelt: experimenten in de praktijk; Meer ruimte voor agrarisch natuur- en landschapsbeheer; Biologisch vlasteelt, gewas van de toekomst?

De hoeveelheid land die nodig is om in de Nederlandse consumptie (van burgers en overheid) te voorzien wordt ook wel de landvoetafdruk genoemd; deze wordt geschat op ongeveer driemaal het landoppervlak van Nederland. Ruim 80 procent van de landvoetafdruk ligt in het buitenland, waarvan circa de helft binnen de EU.

De interesse voor het telen van lisdodde als bouwmateriaal groeit, maar het verdienmodel is nog een uitdaging. Zaaien in plaats van aanplanten kan de investering wellicht drukken. De ervaringen met zaaien zijn echter nog zeer wisselend. Binnen het Veenweiden Innovatie Programma Nederland (VIPNL) Natte Teelten kijkt een experiment naar het effect van waterpeil, bodemtype en afplaggen op de kieming en begingroei van grote en kleine lisdodde. Bodemvruchtbaarheid en nathouden blijken cruciaal.

Aspergillus fumigatus is een schimmel die van nature voorkomt in dood plantenmateriaal en die daarnaast infecties kan veroorzaken bij patiënten met specifieke aandoeningen. Wanneer patiënten worden geïnfecteerd met A. fumigatus die resistent is tegen azolen wordt de behandeling ernstig bemoeilijkt. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat het gebruik van azolen in niet-medische toepassingen leidt tot een toename van azoolresistente A. fumigatus op verschillende plekken in het milieu, in zogenaamde hotspots. Het is de vraag of de praktijk van circulair terreinbeheer waar maaisel en blad wordt verzameld om te worden bewerkt tot organische bodemverbeteraar zo’n hotspot is. Het maaisel en blad kan namelijk in aanraking zijn geweest of behandeld zijn met azolen en zou (hoge) fracties azoolresistente A. fumigatus kunnen bevatten. Het concrete doel van dit onderzoek is om eventuele risico’s van resistentieontwikkeling in A. fumigatus in de diverse groenreststromen (maaisel en blad) die verwerkt worden bij de pilots van het kennisprogramma Circulair Terreinbeheer te inventariseren en in kaart te brengen. Indien mogelijk gebruiken we de resultaten om adviezen te formuleren om mogelijke risico’s te voorkómen en/of significant te verlagen. Hierbij is gekeken naar de eventuele effecten die bewerkingsmethoden zoals Bokashi en compost-O hebben op de aanwezigheid, groei en resistentieontwikkeling van A. fumigatus. Dit geldt zowel in het materiaal voor bewerking als in het product na bewerking. In totaal zijn elf locaties (pilots van Circulair Terreinbeheer) bemonsterd. We hebben monsters geanalyseerd op de totale hoeveelheid aanwezige A. fumigatus; de fractie azoolresistente A. fumigatus; de hoeveelheid azolen en hun residuen; en een toetsing of het genetische mechanisme van resistentie gelijk is aan het medische resistentiemechanisme (cyp51) gevonden in patiënten.

Een aantal Fluids Processing projecten, wereldwijd.

De faculteit Industrieel Ontwerpen (IO) van de TU Delft heeft eind 2022 het Biodesign Lab officieel geopend. In de gecontroleerde omgeving van het ML 1 Lab kan het ontwerppotentieel van micro-organismen als algen, bacteriën en schimmels onderzocht worden en benut voor duurzame, toekomstige­ ­toepassingen.

Mammoetgras wordt het ‘wondermiddel’ genoemd. Het gewas houdt veel stikstof vast, helpt de bodem reinigen én het gewas valt op veel manieren te verwerken. Dutch Plant Force is al een tijdje aan het experimenteren met het telen van mammoetgras. In Boerderij Uitgelicht vertelt Gert van Buren meer over hoe je dit gewas het beste kunt telen.

De laatste jaren is er duidelijk een kentering gekomen in de manier waarop we naar water als bron van voedsel kijken. Water blijkt namelijk ook kansen te bieden om nieuwe duurzame plantaardige producten te kweken, CO2 te binden, bedreigde vissoorten te ontzien, en voedsel te kweken met minimale vervuiling en impact op de natuur. De aanleg van windparken in zee bieden ongekende mogelijkheden om in afgesloten gebieden nieuwe vormen van duurzame ‘aquacultuur’ te verkennen. Over al die experimenten en vormen van duurzame (en minder duurzame) kweek gaat dit biocahier. De rode draad is duurzaamheid: het zo efficiënt mogelijk gebruiken van grondstoffen, of het zo efficiënt mogelijk produceren van voedsel met minimale impact voor het milieu.

Deze Nationale Aanpak Biobased Bouwen beschrijft de doelen, activiteiten en organisatie die nodig zijn om de markt voor biogrondstoffen in de bouw snel op te schalen.

This report covers part two of the Eurostat grant deliverables, focusing on (wood) biomass for energy purposes as an ecosystem service. The provision of wood biomass for energy purposes is an important ecosystem service. It is widely acknowledged that society source and utilize biomass from ecosystems in diverse ways and for various reasons, such as food, fibre, and energy. In line with the System of National Accounts (SNA) approach, all biomass provisioning that contributes to subsistence production in agriculture, forestry, and fisheries should be encompassed in ecosystem accounts. However, in the Ecosystem Accounts for the Netherlands, biomass used for energy purposes has been excluded thus far. Currently, only the wood provision of round wood for timber as a provisioning service has been included.

Natte teelten, zoals lisdodde, riet en meerjarige wilde rijst, kunnen bijdragen aan meerdere doelstellingen in veenweidegebieden: het verminderen van bodemdaling en broeikasgasemissies, het verbeteren van de waterkwaliteit, meer ruimte geven voor biodiversiteit en verdiensten leveren uit ecosysteemdiensten en biomassaproductie. Lisdodde en riet worden al ingezet in de biobased bouw. Maar hoeveel biomassa levert een hectare lisdodde of riet op? En welke factoren zijn daarin bepalend? Het eerste jaar onderzoek op acht locaties wijst uit dat gesteldheid van bodem en water in ieder geval belangrijke factoren zijn.

Om telen voor de bouw tot succes te maken, zijn randvoorwaarden nodig, zegt Adinda Lodders van BO Akkerbouw.

Opschaling van houtbouw vormt een belangrijk middel bij het behalen van klimaatdoelen en biedt tegelijkertijd kansen voor de ambitie van de realisering van nieuwe woningen. Maar wat is eigenlijk de oorsprong van ons bouwhout en welke mogelijkheden zijn er voor opschaling? Stichting Probos zocht het samen met Centrum Hout uit in opdracht van RvO. Naar schatting is slechts 5% van het houtverbruik voor materiaaltoepassing afkomstig uit Nederland (8% voor bouwhout), waarmee we verreweg het grootste deel importeren uit overige landen. Van ons geïmporteerde bouwhout komt ongeveer 80% uit Europa, overwegend uit landen met een hoog aandeel gecertificeerd bos. Tot slot is de jaarlijkse bijgroei in het Europese bos aanzienlijk hoger dan de jaarlijkse oogst (circa 65% van bijgroei), wat mogelijkheden biedt om onder bepaalde voorwaarden de houtoogst op te schalen.

Het is geen goed idee om hout dat afkomstig is van boomkap in bosrijke gebieden een op een in biomassacentrales te verbranden. Ook onbruikbaar snoeihout dat als reststroom van ver wordt aangevoerd, soms zelfs van overzee, staat haaks op de drie P's van people, planet en profit. Maar hoe gaan we om met de reststroom die Nederlandse hoveniers en aannemers zelf produceren?

In deze deltafact wordt de (economische) mogelijkheid beschreven van het toepassen van de teelt van gewassen die onder natte bodemomstandigheden groeien. Natte teelten hebben de potentie om meerdere diensten te leveren: zuivering van oppervlaktewater, vasthouden van water, tijdelijke berging van oppervlaktewater ter voorkoming van overstromingen, vergroten van de biodiversiteit, productie van grondstoffen voor de biobased economy en verminderen van bodemdaling en CO2-uitstoot in veengebieden. Welke diensten en in welke mate hangt af van het gewas, het doel van de teelt en de manier van telen.

Doel van project “Biobased opwerken van mest en digestaat” is om manieren te vinden mest en digestaat van vergisters op een alternatieve wijze te benutten. Het project betreft een zogenaamde publiek private samenwerkingen (PPS) waarbinnen overheid, bedrijfsleven en kennisinstellingen samenwerken. Via bewerking van de mest en vervolgens de kweek van alternatieve biomassa (o.a. wormen, insecten, paddenstoelen, waterplanten, algen) op mest(producten) wordt geprobeerd om op lokaal niveau vee- of visvoer en/of waardevollere producten te ontwikkelen. Dit kan helpen om een vermindering van import van veevoer te bewerkstelligen en daarbij tot een vermindering te komen van het fosfaatoverschot in Nederland. CNC richt zich binnen het project specifiek op de teelt van champignons. Meer bepaald wordt geprobeerd om te kijken of digestaat een vervanger kan zijn van veen in de productie van dekaarde.

Volgens een studie van VITO en ILVO versnelt de bio-economie in Vlaanderen. De land- en tuinbouwsector is een belangrijke leverancier van grondstoffen voor deze groeiende tak van onze economie.

Met de opkomst van de biobased economy ontstaan kansen voor nieuwe producten, energieen grondstofzekerheid én de teler krijgt nieuwe verdienmogelijkheden. Van biobased gewassen kun je alles maken, zegt Cor van Oers van Delphy, maar dat vraagt wel om een andere manier van denken en werken.

Ons huidige voedselsysteem is verre van circulair. Er worden te veel broeikasgassen uitgestoten, er is een probleem met stikstof, we gebruiken nogal wat fossiele energie, de voedselverspilling is groot en we benutten de grondstoffen niet optimaal. De ‘voetafdruk’ in Europa is meerdere malen ons eigen grondoppervlak en dat kan natuurlijk veel beter. Bijvoorbeeld door meer plantaardige eiwitten te eten en minder dierlijke. Dan benutten we in ieder geval het beschikbare land rechtstreeks voor voeding voor de mens en niet voor veevoer. Ook zouden we onze reststromen beter kunnen benutten, door het niet langer als afval te zien, maar als waardevolle grondstof voor biobased materialen en chemicaliën. En het is belangrijk minder plastic en minder textiel te gebruiken en meer biobased te gaan produceren. Dit alles vergt wel aanpassing van onze manier van eten produceren en consumeren én van de huidige regelgeving. Jan Broeze en zijn team onderzoekers bij Wageningen University & Research onderzochten manieren om in ieder geval op de schaal van Europa te laten zien hoe een circulair voedselsysteem ook leverancier kan worden van biogrondstoffen voor materialen en chemicaliën. Niet als einddoel, want het denken hierover eindigt eigenlijk nooit. Maar wel als middel om te kijken hoe het beter kan. En hoe we de vruchtbare grond niet alleen benutten voor voedselproductie, maar eventueel ook voor de teelt van bio-grondstoffen voor bouwmaterialen, chemicaliën en brandstoffen. Wetenschappers willen hierbij graag de maatschappij inspireren en berekenen wat de effecten zijn van onze keuzes.

Eindverslag van het project New-C-Land. Het project New-C-Land heeft tot doel gebieden aan te wijzen waar plantaardige biomassa kan worden geteeld, en bedrijven samen te brengen om deze lokale hulpbronnen te gebruiken voor de productie van energie en biogebaseerde materialen. Sinds vier jaar ligt de nadruk op ongebruikte of braakliggende terreinen die niet geschikt zijn voor landbouw of bewoning, de zogenaamde "marginale gronden". Dit eindverslag vat de belangrijkste resultaten van het project samen en geeft praktische adviezen voor de identificatie en de aanleg van marginale gronden en het gebruik van plantaardige biomassa van deze gronden in de biogebaseerde economie. De ervaringen opgebouwd in de projectregio Frankrijk-Wallonië-Vlaanderen zijn ook nuttig voor marginale gronden in andere regio’s.

Pure mycelium materials are a novel type of biobased materials that provide an alternative to otherwise polluting leather products and meat. Pure mycelium is considered a sustainable material as it is being produced through biofabrication while making use of renewable biomass resources or waste streams. However, the production of this pure mycelium results in a waste stream itself. This waste stream consists mostly of the spent mycelium substrate (SMS) used for its production along with a smaller share of pure mycelium waste (PMW) which cannot be used for its intended purpose due to contamination with substrate particles. The current knowledge gap with regards to the lack of appropriate options for its valorisation results in these waste streams to be composted and provides a serious burden to producers of mycelium materials as this disposal is costly. Additionally, composting of these mycelium waste streams is considered unsustainable according to the principles of the circular bioeconomy (CBE). The CBE is suggested as an alternative economic system that is to overcome the problems that are inherent to our present linear economic systems e.g., resource depletion and environmental degradation. This thesis aims to determine the potential for valorisation of these mycelium waste streams to support operationalisation of the CBE and to improve the cost-efficiency of pure mycelium materials. To assess this potential, the characteristics of the mycelium waste streams are synthesized from the literature and various options for its valorisation are identified from the literature based on these characteristics. The environmental impacts (GWP, water- and energy consumption) and economic viability of the identified valorisation options are determined by studying available lifecycle impact assessments and techno-economic assessments of processes comparable to those for the valorisation of the mycelium waste stream. Additionally, the eco-efficiency, or the relation between the e

De wereld verandert, dus Royal Cosun ook. De 125-jarige agrarische coöperatie met ruim 8.000 telers van oeroude gewassen als suikerbieten, aardappelen en cichorei ziet, naast de productie van voeding en groen gas ook toekomst in de ontwikkeling van hoogwaardige en klimaatvriendelijke biobased materialen. “Wij geloven dat we nog veel meer uit planten kunnen halen.”

Toen het Bio-based Industries Consortium in 2012 van start ging, werd er nauwelijks gesproken over mariene en aquatische biomassa. Nu, tien jaar later, heeft BBI JU 11 gehonoreerde projecten op dit gebied lopen met een totaal budget van 58 miljoen euro. Het is een teken dat de waarde van de blauwe bio-economie steeds breder wordt erkend.

Microalgae is one of the most promising bio-based sources. It does not compete for arable land; can be cultivated in marine and fresh water and contains high amount of valuable biomolecules. However, microalgae production at a commercial scale is hindered by the high costs of cultivation and biorefinery. Currently, microalgae biorefineries focus on one-single product and specific markets (e.g. high value pigments and specialty chemicals), wasting and devaluating the remaining of the biomass. Therefore, novel technologies able to simplify the extraction process of multiple products and integrate different unit operations in an efficient and clean manner are needed. In this PhD thesis a liquid-liquid extraction technology named aqueous two phase systems (using ionic liquids as green solvents) was studied in its ability to extract and fractionate proteins, carbohydrates, pigments and lipids. The potential of this technology was demonstrated by its application in multiproduct and integrated biorefineries

This thesis addresses the critical issue of implementing a global private governance regime promoting sustainability in global commodities, such as RSPO-certification in palm oil, in a country with its specific local context.The central research question of this thesis is “how can more sustainable palm oil in Thailand be created involving the whole supply chain.” The following four research questions have guided the study; (1) What are the factors influencing the adoption of sustainable oil palm practices certified through Thai-GAP and RSPO by smallholders in Thailand?; (2) Does RSPO certification change governance arrangements and power relationships within the Thai palm oil value chain?; (3) What policy arrangement can effectively balance the use of palm oil in Thailand for the production of biodiesel, palm cooking oil, and other usages, and strengthen sustainability by reducing greenhouse gas (GHG) emissions?; and (4) What interests exist among Thai consumers for sustainable palm oil and what arrangements would enable them to express their sustainability concerns for palm cooking oil?The study found that both local (Thai-GAP) and global (RSPO) voluntary certification schemes were adopted by Thai smallholders. The main factors contributing to the adoption of the Thai-GAP certification were the image of the scheme, concerns about the quality of their land, concerns about the water quality, and the trust farmers have in the scheme. In the case of RSPO-certification these factors were being a member of a farmers group and being the target of the scheme in combination with the trust farmers have in the scheme. There are four important characteristics of the certified and the non-certified palm oil value chains in Thailand. First, introducing RSPO-certification in the Thai sustainable palm oil value chain was mainly done by NGOs and private millers without much support from government agencies. Second, the RSPO-certified palm oil value chain is governed by a global sus

The Seventh National Forest Inventory (NBI-7) of the Netherlands, commissioned by the Ministry of Agriculture, Nature and Food Safety, was carried out in the period 2017–2021. This report describes the methods and basic results of the inventory. Forests cover 11% of the total land area of the Netherlands, but the total area decreased slightly in the period 2013–2021. Trends observed in previous inventories continue: on average, Dutch forests are getting older, more mixed and more uneven-aged. The average volume of living and dead wood continues to increase, but at a slower rate due to the dry summers in 2018–2020. Ash is affected greatly by ash dieback, while Norway spruce is suffering from drought and spruce bark beetle attacks. Gross annual increment has decreased, while fellings remained about constant. The shift from conifers to broadleaves is continuing, with broadleaves for the first time occupying more than half of the forested area., In de periode 2017-2021 is in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit de zevende Nederlandse Bosinventarisatie (NBI-7) uitgevoerd. Dit rapport beschrijft de onderliggende methoden en de basisresultaten. Bos beslaat 11% van het grondgebruik in Nederland, maar de oppervlakte daalde licht. Trends uit de voorgaande inventarisaties zetten door: het Nederlandse bos wordt gemiddeld ouder, meer gemengd en meer ongelijkjarig. De gemiddelde voorraad levend en dood hout blijft toenemen, maar minder snel door de effecten van de droge zomers in de periode 2018-2020. De es staat duidelijk onder druk door de essentaksterfte en de fijnspar door de combinatie van droogte en aantasting door de letterzetter. De gemiddelde bijgroei is gedaald, bij ongeveer gelijkblijvende kap. De verschuiving van naaldboomsoorten naar loofboomsoorten zet door, waarbij nu loofboomsoorten voor het eerst het grootste aandeel hebben.

Het lectoraat Marine Biobased Specialties (MBBS) wil mariene biomassa en de stoffen die je hieruit kunt verkrijgen duurzaam toepassen in de transitie naar een bio-circulaire economie. Tanja Moerdijk en haar collega-onderzoeker Dylan de Jong zijn daar vrijwel elke dag mee bezig.

Het Planbureau voor de Leefomgeving werkt momenteel aan de tweede fase van de Ruimtelijke Verkenning. De tweede fase van de Ruimtelijke Verkenning 2022 kent meerdere modules. Eén van deze modules focust op de ruimtelijke effecten van de transitie naar een circulaire economie. Dit rapport, dat input vormt voor de Ruimtelijke Verkenning 2022, illustreert de oorzaken en effecten van de transitie naar een circulaire economie in de ruimtelijke economie in Nederland op basis van vijf cases. De vijf cases betreffen de plasticsindustrie, woningbouw/utiliteitsbouw, auto delen, grond, weg- en waterbouw, en lokale teelt van biomassa. De ruimtelijke impacts van een circulaire economie verschillen per sector, maar kunnen in potentie groot zijn (onder de voorwaarde dat een vergaande circulaire economie ook echt gerealiseerd wordt).

Voor het snelgroeiende gewas Miscanthus zijn inmiddels veel toepassingen ontdekt. Denk aan hamburgerdoosjes, papier en melkpakken. In de groensector wordt de plant ook veel toegepast, bijvoorbeeld als afdeklaag in potten en op de volle grond, als veenvervanger en als plantenstokje. Plantenkwekerij Joost Sterke kweekt Miscanthus, in eerste instantie voor eigen gebruik. Inmiddels zijn er proeven uitgezet bij meerdere kwekerijen.

De oceanen, rivieren en meren van de wereld zijn een veelbelovende hernieuwbare bron van biomassa. Vis en schaaldieren vormen slechts het topje van de ijsberg. Vooral algen en microalgen, die in natuurlijke wateren voorkomen of op het land worden gekweekt, bevatten grote hoeveelheden eiwitten, vetzuren en pigmenten. Toch blijven ze vaak onderbenut. Hoe kan mariene en aquatische biomassa bijdragen aan een gezonde biobased industrie? BIC organiseerde er onlangs een ledenwebinar over.

De vraagstelling van deze literatuurstudie is: 1. of er een risico is op de vorming van lachgasemissies bij natte teelten; En als er significante lachgasemissies op kunnen treden: 2. welke factoren daarin de belangrijkste rol spelen en hoe zich dat verhoudt tot verschillende omstandigheden (o.a. peil boven maaiveld, kortere versus langere droogval); 3. een orde van grootte van de lachgasemissies uit literatuur af te leiden.

The Arabian Peninsula, due to its climate, availability of non-arable land, seawater, and carbon dioxide, is one of the best global locations for commercial cultivation of algae and cyanobacteria. This work focused on the screening of multiple locally isolated strains for their capability to thrive under industrially relevant conditions of elevated temperatures (up to 40 ˚C) and carbon dioxide levels (up to 30%). Two strains, Leptolyngbya sp. and Picochlorum sp., grew well at temperatures of up to 40 ˚C, and also showed a tolerance towards elevated CO2 concentrations. Both microalgae isolated, T. subcordiformis and Picochlorum sp., presented significant amounts of lipids, including high-value omega-3 fatty acids EPA and DHA. On the other hand, both cyanobacteria, Leptolyngbya sp. and Chroococcidiopsis sp., presented levels of phycobiliproteins. The isolates, all very diverse in response and products, showed promising characteristics, making them valuable strains for further investigation towards commercial applications and CO2 capture.One of the identified cyanobacteria was further investigated for its potential to produce phycocyanin, a nutraceutical with high commercial value, under desert climate conditions. Under elevated temperatures and light intensities, of up to 40 ˚C and 1800 µmol photons·m-2·s-1, Leptolyngbya sp. biomass productivity was up to 45% higher as compared A. platensis, the commercially most commonly produced strain for phycocyanin. High temperatures were found to improve both the biomass productivity and phycocyanin content, with maxima of 1.09±0.03 gX·L-1·d-1 and 72.12±3.52 mgPC·gX-1, respectively. Furthermore, various cell disruption methods and buffers were tested for the efficient extraction of high-purity phycocyanin. The best results were found through bead-beating in phosphate buffer, which showed the highest combined phycocyanin yield (169.9±3.6 mgPC·gX) and purity (7.37±0.16). The extract purities obta

Currently it is normal practice to landfill biomass ash. As an alternative, biomass ash has been proposed as a substitute for raw clinker materials, a secondary cementitious material, or as a soil amendment. This alternative use of biomass ash avoids landfilling, saves traditional resources for cement production, and hence lowers the carbon footprint of cement products.This thesis has shown that biomass ash can be successfully used as raw material for clinker production and substitute a large part of the raw feed minerals. The direct use of biomass ash as secondary cementitious material was also found to be feasible for specific biomass ash types. The inclusion of biomass ash at 20 and 40% by weight of Portland cement reduced the compressive strength after 28 days but a functional strength was still obtained.Results also showed that an assessment and regulatory criteria based on the leaching rather than total content of elements may widen the application of biomass ash as soil amendment. When biomass ash was mixed in cement, the cement matrix dominated the release of elements in leaching tests.Results from the life cycle assessment established that biomass ash use in cement is always a more sustainable solution than landfilling. The environmental performance of biomass ash blended with cement was equal to that of traditional cement during all the considered life stages of materials

Here we give an overview of known effects of stoichiometry on fish, zooplankton and phytoplankton. We consider Lake IJssel a case study for potential effects of (changes in) nutrient runoff on fish productivity. We identify potential effects, list the information that is available for all relevant trophic levels and processes and identify knowledge gaps. Finally, we hypothesize how the observed changes in stoichiometry may have affected the fish productivity and which knowledge is required to investigated these effects thoroughly. In the discussion we consider the broader perspective of the Lake IJssel food web and possible implications of changes in nutrient loading.

Volgens buitenlands onderzoek is gebleken dat sorghum beter dan mais in staat is om dieper te wortelen in droge, verdichte zandgronden. Omdat sorghum voor Nederland nog een vrij nieuw gewas is, is een proef uitgevoerd in Brabant om na te gaan of sorghum ook hier dieper wortelt dan mais op een verdichte zandgrond. Gegevens zijn verzameld over bodem- en gewasparameters en ook over nitraatresidu aan het eind van het seizoen.

A large amount of grass is produced in the Netherlands and is dried using fossil fuels such as coal. The goal of a fossil-free future with energy transition can be realized, while interest in home-grown feed sources in livestock farming is increasing. In this report, the factors affecting quality of grass and losses, energy issues, CO2-footprint and the possibilities of grass drying are discussed at two levels: i) farm scale (decentralised) and ii) regional scale (centralised). Conclusions are drawn about future gras dryers running on green energy., In Nederland wordt veel gras geproduceerd en gedroogd met fossiele brandstoffen zoals steenkool. Het doel van een fossielvrije toekomst met energietransitie kan worden gerealiseerd, terwijl de belangstelling voor zelfgekweekte voerbronnen in de veehouderij toeneemt. In dit rapport worden de factoren die van invloed zijn op de kwaliteit van gras en verliezen, energieproblematiek, CO2-footprint en de mogelijkheden van grasdrogen op twee niveaus besproken: i) bedrijfsschaal (decentraal) en ii) regionale schaal (gecentraliseerd). Er worden conclusies getrokken over toekomstige grasdrogers op groene energie.

Dit implementatieplan volgt op het advies over de inrichting van de toetsing duurzame biogrondstoffen. De inzet van duurzame biogrondstoffen draagt bij aan de klimaattransitie. Daarom ontwikkelen de ministeries van I&W en EZK een nieuw duurzaamheidskader biogrondstoffen en bijbehorende duurzaamheidscriteria. Een nader in te stellen commissie toetst certificatieschemas die toezien op duurzaamheid van grondstoffen op deze criteria en adviseert ministeries. In het advies van oktober 2021 over de inrichting van de toetsing is geadviseerd één nieuwe commissie in te stellen: De Adviescommissie Duurzame Biogrondstoffen (ADB). Deze commissie heeft een eenduidige en onafhankelijke opdracht om te adviseren over schema's die toezien op de oorsprong van de grondstoffen. Het advies wordt gebruikt voor verschillende doeleinden. Aanvullend kunnen ministeries nog om adviezen vragen over specifieke toepassingen van grondstoffen. Voorliggend implementatieplan is een uitwerking van dit advies over de inrichting van de nieuwe Adviescommissie Duurzame Biogrondstoffen en vertegenwoordigt het plan van aanpak om de nieuwe toetsingscommissie te implementeren.

Biomassa is en blijft noodzakelijk voor de verduurzaming van onze economie en het realiseren van de klimaatopgave. Circa 3,9 miljoen ton in 2020 (20% van het totaal) wordt gebruikt voor energiedoeleinden. Het gebruik is met bijna 1,3 miljoen ton (48 %) toegenomen ten opzichte van 2019. De meeste biomassa (90%) wordt gebruikt in installaties groter dan 10 MW voor de productie van elektriciteit en warmte. Dit zijn belangrijke uitkomsten van de jaarlijkse inventarisatie van Platform Bio-economie rapportage over houtige biomassa voor energieopwekking, aangeboden aan de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO).

De behoefte aan strooisel waarvan de oorsprong bekend is en waar geen residuen van pesticiden in zitten, groeit. Het is niet voor iedereen weggelegd om zelf een graangewas te telen waarvan het stro gebruikt kan worden. Daarom is er interesse in ander gewassen die gebruikt kunnen worden als strooisel, bijv. miscanthus. Door de lange stengels kun je per hectare meer miscanthus strooisel oogsten dan bijv. gerste- of tarwestro. Miscanthus is een makkelijk gewas, maar het eerste jaar is cruciaal. In deze factsheet wordt de teelt in algemene termen beschreven voor op landbouwgrond maar ook natuurgrond. Lokale omstandigheden kunnen een andere aanpak vragen.

Het is niet de vraag óf we overschakelen op een biobased economy, maar wannéér we dat doen, aldus onderzoekers van Wageningen University & Research. Ze zijn hard op zoek naar biobased alternatieven voor plastics. Niet alleen om vervuiling te voorkomen, maar vooral om het gebruik van fossiele grondstoffen tegen te gaan. En er is werk aan de winkel: slechts een half procent van alle plastics bestaat uit bioplastics.

Zowel de publieke opinie als het onduidelijke overheidsbeleid frustreren bestaande en nieuwe tuinbouwtoepassingen. Het denken over houtkachels behoeft meer nuance, onder meer over de gebruikte brandstof. De houtige producten zijn afkomstig van lokale en regionale snoeiprojecten. Voorlopig is er voldoende en hoeven we niks te importeren. Grootste uitdaging is om een balans te krijgen tussen vraag en aanbod van deze reststromen. Belangrijk, omdat biomassa voorlopig hard nodig is om de klimaatdoelstellingen te halen.