Search

Ochrona zwierząt w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych jest zagadnieniem złożonym. W razie wystąpienia takiego zagrożenia w kolizji pozostają ze sobą dwa rodzaje dóbr prawnych – życie i zdrowie ludzi oraz zwierząt, chronione przed rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej i wiążącymi się z tym zagrożeniami, oraz wolność zwierząt od zadawanego im bólu lub cierpienia. Ze względu na mogącą wystąpić szeroką skalę szerzenia się choroby zakaźnej zwierząt w ramach epizootii, ich uśmiercenie stanowi często jedyną szansę na przerwanie łańcucha epizootycznego i zatrzymanie dalszego rozwoju danej choroby. W konsekwencji ustawodawca przyznaje wyższy priorytet bezpieczeństwu zdrowotnemu osób i zwierząt przybywających na określonym terytorium w związku z zagrożeniem tego obszaru epizootią niż dobru pojedynczych osobników zwierząt. Niedopuszczalne jest jednak całkowite zrezygnowanie ze wszystkich aspektów ochrony humanitarnej zwierząt. Uzasadnione, ze względu na wystąpienie epizootii, uśmiercenie zwierzęcia nie eliminuje konieczności przeprowadzania takich czynności w sposób humanitarny. Animal protection related to the control of infectious diseases is a complex issue. In case of such a threat, two types of legal goods are in conflict – the life and health of people and animals, protected against the spread of an infectious disease and the related threats, and freedom of animals from pain or suffering. Due to the potentially occur widely spread of a contagious disease of animals within epizootic, the killing is often the only chance to discontinue epizootic chain and arresting further development of the disease. Consequently, the legislator gives higher priority to the safety of the health of people and animals arriving on a specific territory in connection with the threat that the epizootic area than to welfare of the individual animals. However, it is unacceptable to completely abandon all aspects of the humanitarian protection of animals. Justified by an epizootic, killing an animal does not eliminate the need for such operations to be carried out humanely.

Artykuł odnosi się do instytucji tzw. klauzuli dobrego Samarytanina – regulacji wprowadzającej możliwość wyłączenia odpowiedzialności karnej za wskazane przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, popełnione przez przedstawicieli zawodów medycznych w związku z udzielaniem przez nich świadczeń zdrowotnych, w ramach zapobiegania, rozpoznawania lub leczenia COVID-19. W tekście przeanalizowano poszczególne przesłanki tej klauzuli w kontekście błędu lekarskiego, występującego przede wszystkim w związku z udzielaniem w czasie pandemii koronawirusa porad lekarskich na odległość przy użyciu systemów teleinformatycznych lub systemów łączności (teleporady).

Artykuł dotyczy prawnokarnych aspektów testowania na zwierzętach produktów kosmetycznych lub ich składników. Zagadnienie to nie traci wciąż swojej aktualności – zarówno uwzględniając rozwój nauki i technologii, jak i biorąc pod uwagę modyfikację przepisów prawnych oraz społeczną ocenę tego typu zachowań. Z uwagi na rolę, jaką pełnić mogą testy na zwierzętach we wskazanym kontekście, zakwalifikować należy je jako formę testowania toksyczności lub badania bezpieczeństwa, mieszczących się w ramach procedur, w rozumieniu przepisów ustawy z 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych. Z tego względu wszelkiego rodzaju nadużycia w zakresie przeprowadzania takich testów powinno się analizować przez pryzmat odpowiedzialności karnej na gruncie powyższej ustawy (narażanie zwierząt na niepotrzebny ból, strach, cierpienie lub trwałe uszkodzenie organizmu) lub ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (znęcanie się nad zwierzętami oraz niehumanitarne lub nieuzasadnione pozbawienie ich życia). Przyjęcie odpowiedniej wykładni i zastosowanie właściwych przepisów jest szczególnie istotne, biorąc pod uwagę uchylenie dotychczasowej ustawy z 30 marca 2001 r. o kosmetykach i wejście w życie nowych regulacji w ramach ustawy z 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych, a także w związku z surowymi karami pieniężnymi grożącymi za naruszenie zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach. Celem artykułu jest dokonanie prawnokarnej oceny przeprowadzania testów kosmetyków na zwierzętach w zależności od spełnienia wymogów formalnych przewidzianych dla procedur doświadczalnych z wykorzystaniem zwierząt. Poruszono również kwestie znaczenia ochrony humanitarnej zwierząt, warunków przeprowadzenia legalnych procedur doświadczalnych, stosowania metod alternatywnych w ich ramach oraz potencjalnych konsekwencji prawnych związanych ze skazaniem za przestępstwo wymierzone w ochronę humanitarną zwierząt doświadczalnych. The article deals with criminal law aspects of animal testing of cosmetic products or their ingredients. This issue does not lose its relevance – taking into account the development of science and technology, as well as taking into account the modification of legal regulations and the social assessment of this type of behavior. Due to the importance of animal testing in the indicated context, they should be qualified as a form of toxicity testing or safety testing, falling within the procedures as defined in the Protection of animals used for scientific or educational purposes Act of 15th January 2015. For this reason, any kind of abuse in conducting such tests should be analyzed through the prism of criminal liability under the above Act (exposure of animals to unnecessary pain, fear, suffering or permanent damage to the organism) or the Protection of Animals Act of 21st August 1997 (abuse over animals and inhumane or unjustified deprivation of their lives). Adoption of the relevant interpretation and application of relevant provisions is particularly important, considering the repeal of the current Cosmetics Act of 30th March 2001 and the entry into force of new regulations under the Cosmetics products Act of 4 October 2018, as well as in relation to financial penalties for violating the ban on testing cosmetics on animals. The purpose of the article is to make a criminal law assessment regarding the testing of cosmetics on animals, depending on compliance with formal requirements for experimental procedures using animals. The issues of the importance of humanitarian protection of animals, conditions for conducting legal experimental procedures, the use of alternative methods within them as well as the potential legal consequences related to conviction for a crime aimed at the humanitarian protection of experimental animals were also raised.

Artykuł dotyczy prawnokarnej oceny eksploracji miejskiej (urban exploration). Jako niekonwencjonalna forma turystyki, polegająca na odkrywaniu miejsc opuszczonych i trudno dostępnych, wiąże się niejednokrotnie z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony własności lub posiadania. W tekście przeprowadzono analizę celem zbadania, czy każda wyprawa eksploracyjna wypełnia znamiona przestępstwa naruszenia miru domowego – poprzez wdzieranie się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu. W podjętych rozważaniach uwzględniono także możliwość popełnienia innych czynów zabronionych: spowodowania niebezpiecznego zdarzenia (w postaci zawalenia się budowli), kradzieży, kradzieży z włamaniem, zniszczenia mienia i zniszczenia zabytku, znieważenia grobu i zwłok oraz znieważenia przedmiotu czci religijnej lub miejsca przeznaczonego do publicznego wykonywania obrzędów religijnych. Autorka sięgnęła przede wszystkim po metodę formalno-dogmatyczną. Uzyskane wnioski odnoszą się do tego, jakie zachowania mieszczące się w ramach eksploracji miejskiej będą stanowić czyny zabronione i w jakich okolicznościach może dojść do wyłączenia odpowiedzialności karnej. The article concerns the criminal law assessment of urban exploration. As an unconventional form of tourism, which consists in discovering abandoned and inaccessible places, it is often associated with the violation of the provisions on the protection of property or possession. For this reason, the aim of the article is to analyze whether each exploration trip bears the features of a crime of violating the home miracle – by breaking into someone else’s house, apartment, flat, room or fenced area, causing a dangerous event (in the form of a building collapse), theft, theft with burglary, destruction of property and destruction of a monument, insulting a grave and corpse, and insulting an object of religious worship or a place intended for the public performance of religious rites. The article uses mainly the formal-dogmatic method. The article contains conclusions on what behaviors within the framework of urban exploration will constitute prohibited acts and in what circumstances criminal liability may be excluded. У статті йдеться про кримінально-правову оцінку міського дослідження (urban exploration). Як нетрадиційна форма туризму, що полягає у виявленні покинутих і важкодоступних місць, вінa часто асоціюється з порушенням правових положень про охорону власності чи володіння. У тексті було проведено аналіз, щоб перевірити, чи кожна пошукова експедиція має ознаки злочину порушення домашнього миру – проникнення в чужий будинок, квартиру, приміщення, кімнату, чи огороджену територію. У статті також враховувалася можливість вчинення інших заборонених поступок: спричинення небезпечної події (у вигляді обвалення будівлі), крадіжки, крадіжки зі зломом, знищення майна та руйнування пам’ятника, образа могили і людського трупа та образа предмету релігійного культу або місця, призначеного для пу-блічного виконання релігійних обрядів. Автор насамперед застосував формально-догматичний метод. Отримані висновки стосуються того, яка поведінка в рамках міського дослідження буде вважатися забороненими діями та за яких обставин можна застосувати виключення кримінальної відповідальності. В настоящей статье рассматривается уголовно-правовая оценка городских исследований (urban exploration). Как нетрадиционная форма туризма, предполагающая освоение заброшенных и недоступных мест, она часто связана с нарушением законов о защите собственности и владения. В данном тексте был проведен анализ, чтобы выяснить, соответствует ли каждая разведочная экспедиция критериям преступления незаконного проникновения – проникновения в чужой дом, квартиру, помещение, комнату или огороженную территорию. При этом учитывается возможность совершения других запрещенных деяний: совершения опасного события (в виде обрушения конструкции), кражи, взлома, уничтожения имущества и разрушения памятника, осквернения могилы и тела и осквернения объектов и предметов религиозного почитания или места, предназначенного для публичного совершения религиозных обрядов. Автор в основном прибегает к формально-догматическому методу. Сформулированные выводы касаются того, какое поведение, относящееся к городским исследованиям, будет являться запрещенным деянием и при каких обстоятельствах уголовная ответственность может быть исключена.

Artykuł dotyczy oceny odpierania i zwalczania niebezpieczeństwa ze strony zwierząt. Problem wydaje się szczególnie istoty z punktu widzenia różnorodności przepisów regulujących ochronę zwierząt: jako istot zdolnych do odczuwania bólu lub cierpienia, stanowiących cudze mienie czy też w związku z ochroną środowiska. W każdym z powyższych zakresów ustawodawca przewidział bowiem odpowiedzialność karną za zachowania je naruszające. Oczywiste jest jednak, że ochrona prawna zwierząt nie jest nieograniczona i dopuszczalne są sytuacje, w których człowiek ma prawo bronić się przed niebezpieczeństwem ze strony zwierzęcia, nie narażając się przy tym na odpowiedzialność karną. Opracowanie przedstawia regulacje prawne, które wiążą się z brakiem bezprawności wspomnianych naruszeń mających miejsce w związku z odpieraniem i zwalczaniem niebezpieczeństwa ze strony zwierząt, tj. obrony koniecznej, stanu wyższej konieczności, uśmiercania osobników niebezpiecznych dla ludzi i innych zwierząt oraz zwalczania zagrożeń sanitarnych. The article concerns the assessment of resisting and combating the danger from animals. The problem seems particularly important from the point of view of the variety of laws governing the protection of animals: as creatures capable of feeling pain or suffering, being someone else’s property, or in connection with the protection of the environment. In each of the above ranges, the legislator has foreseen criminal responsibility for behavior that violates them. It is obvious that the legal protection of animals is not unlimited and situations are permissible in which a person has the right to defend himself against the danger of an animal, without risking criminal liability. The article presents legal regulations that are related to the lack of unlawfulness of the above-mentioned violations in connection with resisting and combating danger from animals, i.e. necessary defense, necessity, killing individuals dangerous to humans and other animals, and combating sanitary threats.

Crimes regarding the abuse of free-living (wild) animals The article addresses the issue of criminal responsibility for the crime of abuse of free-living (wild) animals. It touches upon the issues related to the assessment of a legal interest – humanitarian protection of animals, which this crime targets. The aim of this protection is to counteract actions which involve the illegal infliction of gratuitous and excessive pain or suffering to animals. Moreover, the two-way nature of the aforementioned protection and the way in which wild animals are subjected to it are also highlighted. The article also includes the analysis of the elements of animal abuse crime, with particular attention put on its forms towards wild animals and game.

Artykul dotyczy oceny samobojstw popelnianych z motywow religijnych, przy uwzglednieniu norm prawa karnego, mogących stanowic podstawe kryminalizacji. Pomimo ze samobojstwo w świetle prawa karnego nie stanowi czynu zabronionego, ustawodawca wyszczegolnil wiele przepisow penalizujących doprowadzenie innej osoby do targniecia sie na wlasne zycie (m.in. art. 151 k.k., 207 § 3 k.k., 190a § 3 k.k.). Ponadto czynem zabronionym mogą byc rowniez zachowania samobojcy podjete w związku z zamachem na swoje zycie. W kontekście tym w artykule poddano analizie najczestsze przypadki samobojstw popelnianych z motywow religijnych, tj. terroryzm samobojczy, samobojstwa popelniane w sektach oraz rytual sati. W artykule wykorzystano przede wszystkim metode formalno-dogmatyczną.

The article deals with the criminal aspects of xenotransplantation. The first point is a discussion on the concept and scope of xenotransplantation – with consideration of the definition created by the U.S. Public Health Service and the regulations of the Act of 1 July 2005 on the collection, storage and transplantation of cells, tissues and organs. Attention is turned for instance to transplantation and the use of animal cells or tissues. Secondly, the legal conditions of xenotransplantation are discussed in accordance with the regulations of the Act of 5 December 1996 on the professions of a doctor and dentist (referring to a medical experiment). The article also presents a discussion of xenotransplantation as a circumstance that excludes illegality. It is based on the experimental nature of xenotransplantation. The article describes the criminal aspect of the protection of animals which are donors of organs, tissues and cells used in xenotransplantation. Finally, it contains de lege ferenda postulates and the introduction of appropriate regulations related to routinely performed procedures