Search

En este trabajo se esboza el papel desempeñado por la lengua vasca en la historia de Navarra. La falta de consenso que existe en la actualidad en la denominada "Comunidad Foral" en torno a la identidad de los navarros y de su futuro institucional dificulta enormemente un acercamiento historiográfico a la cuestión. La historia del Viejo Reino, y no digamos ya la de sus lenguas, tal vez más que ninguna otra, se escribe "ad probandum". En Navarra, el euskara es objeto de manipulación ya sea por exceso, por parte del nacionalismo vasco, atribuyéndole una extensión que nunca alcanzó, como por defecto, por parte del nacionalismo español y/o el navarrismo, negando u obviando el hecho de que el vascuence fue la lengua mayoritaria de los navarros hasta el siglo XIX.; This work outlines the role played by the Basque language in the history of Navarre. The lack of consensus that currently exists in the so-called "Foral Community" about the identity of the Navarrese and their institutional future makes the historiographical approach to this question very difficult. The history of the Old Kingdom, not to say that of its languages, perhaps more than any other history, is usually written "ad probandum". In Navarre, the Basque language is manipulated by two extremes. On the one hand, Basque nationalism attributes to it an expanse of land larger than the area it has ever had in reality. On the other, Spanish Nationalism and Navarrism deny or ignore the fact that it was the language of the majority of the Navarrese until the 19th century.

27 p. -- Bibliogr.: p. 25-27 Kareliera eremu urriko hizkuntza finiko bat da, beti egon da beste herrialde batzuen menpe, eta urte luzetan finlandieraren dialektotzat hartu dute. Finlandiaren eta Errusiaren artean kokatzen da, baina gutxi dira karelieraz dakiten biztanleak eta gaur egun ez du inongo ofizialtasunik. Karelia bi herrialde horien gatazka-arrazoia izan da urte luzez, baina Finlandia XIX. mendean hasi zen zonaldearekiko interesa agertzen, bere kulturaren zati bat Karelian kokatzen zela aurkitu baitzuen. Sobietar iraultza hasi berri zela Gerra Zibila hasi zen Finlandian, «gorrien» eta «zurien» artekoa. Zuriek irabazi zuten gerra hori, eta Karelia bere barne izango zuen «Finlandia Hobe» baten ideia sortu zuten. XX. mendean zehar kareliera zein finlandiera izan dira ofizialak Karelian, Finlandiaren eta Errusiaren arteko erlazioaren arabera. Horrez gain, 1930eko hamarkadako Stalinen purgak asko zentratu ziren Karelian eta bertan bizi ziren finlandiarretan, eta izugarrizko garbiketa etnikoa jasan zuten. Bigarren Mundu Gerra hasi eta hortik gutxira hasi zen Finlandiaren eta Sobietar Batasunaren arteko Neguko Gerra, eta bertan Finlandiak bere Kareliako lurren zati handi bat galdu zuen. Hala ere, hortik gutxira Finlandia Alemaniarekin batu zen Bizargorri Operazioan, eta berehala hasi zen Finlandiaren eta Errusiaren arteko Jarraipenaren Gerra. Gerra hartan Finlandia Ekialdeko Karelia okupatzera iritsi zen, baina laster bukatu zen «Finlandia Hobe» bat lortzeko ametsa, Armada Gorriak Karelia gehiena bereganatu zuenean. Horren ondoren Errusiak herrialdeko leku ezberdinetako jendez bete zuen Karelia, eta, gainera, gerra bakoitza bukatu ostean zonaldea egoera negargarrian geratu zenez, Finlandiara lekualdatu behar izan zuten kareliarrek. Beraz, kareliarrak gaur egun gutxiengo etniko bat dira beren herrialdean. Gerraren ondoren kareliera berpizteko eta bere egoera hobetzeko saiakerak egon dira, eta eskubide gutxi batzuk lortu diren arren egoera ez da asko aldatu, eta ez da hizkuntzaren ofizialtasuna berreskuratu, ez Finlandian ez Errusian. Hezkuntzan karelieraren erabilera urria da, eta egunerokotasunean ere, baina badaude karelierarekiko interesa agertzen hasi diren gazteak, eta baliteke horrek eremu urriko hizkuntza hori biziberritu dadin laguntzea.

28 p. -- Bibliogr.: p. 26-28 [EN] Brittany, a French region located in the north-east of France, has a very rich history. Around the 5th century, Celts brought their culture and language to what was then known as Armorica. Then, Julius Caesar conquered the territory and “Romanized it” for many centuries. Later, in 1532, France and Brittany started an annexation process, which led to almost losing their Celtic roots and their language. Nevertheless, in the 19th century, the Breton nationalist movement was born, and it was named Emsav. This movement had three phases. The fist Emsav (1898-1914) gave great importance to culture, literature and folklore, but it did not have much power among the citizens. The second Emsav (1919-1945) happened between the First and Second World Wars. It was in this moment when the Breton history twisted. The choices some nationalists took left a stain that would last many years: Bretons were given the opportunity to collaborate with German Nazis. Between their hatred of France and the promises the Germans made to achieve greater autonomy for the region, or even independence, some Breton nationalists did not hesitate to collaborate and took the violent path by creating military-like and armed groups. These actions doomed the nationalists for long and gave France the opportunity to use that fact to condemn both the nationalist movement and their language. After the Second World War and in such a hostile environment, started the third Emsav, which lasts up to these days. This phase is known for mass cultural movements. After many rough years, the movement became more leftist and started giving greater importance to their culture and language. They also changed the whole movement and started trying to achieve their goals politically. However, the French State did not cease the oppression of their language and their constant will to change things in their region. And some Breton nationalists started to take up arms, mainly blowing up buildings, infrastructures or statues with symbolic meanings until an unfortunate assassination provoked the decay of the armed groups. Nowadays, the situation and their fights have much changed. Brittany is nowadays asking for a referendum on the reunification of the Loire-Atlantique department, trying to keep their language alive due to its difficult situation where the learning their own regional language is not guaranteed. [ES] Bretaña, región francesa situada en el noreste de Francia, tiene una rica historia. Hacia el siglo V, los celtas llevaron su cultura y su lengua a lo que entonces se conocía como Armórica. Después, Julio César conquistó el territorio y lo "romanizó" durante muchos siglos. Más tarde, en 1532, Francia y Bretaña iniciaron un proceso de anexión, que hizo que casi perdieran sus raíces celtas y su lengua. Sin embargo, en el siglo XIX nació el movimiento nacionalista bretón, que recibió el nombre de Emsav. Este movimiento tuvo tres fases. El primer Emsav (1898-1914) dio gran importancia a la cultura, la literatura y el folclore, pero no tuvo mucha fuerza entre los ciudadanos. El segundo Emsav (1919-1945) tuvo lugar entre la Primera y la Segunda Guerra Mundial. Fue en este momento cuando la historia bretona se torció. Las decisiones que tomaron algunos nacionalistas dejaron una mancha que duraría muchos años: los bretones tuvieron la oportunidad de colaborar con los nazis alemanes. Entre su odio hacia Francia y las promesas de los alemanes de conseguir una mayor autonomía para la región, o incluso la independencia, algunos nacionalistas bretones no dudaron en colaborar y tomaron la vía violenta creando grupos militares y armados. Estas acciones condenaron a los nacionalistas durante mucho tiempo y dieron a Francia la oportunidad de utilizar este hecho para condenar tanto el movimiento nacionalista como su lengua. Después de la Segunda Guerra Mundial y en un entorno tan hostil, comenzó el tercer Emsav, que dura hasta estos días. Esta fase es conocida por los movimientos culturales de masas. Después de tantos años difíciles, el movimiento se volvió más izquierdista y empezó a dar más importancia a su cultura y a su lengua. También cambiaron todo el movimiento y empezaron a intentar alcanzar sus objetivos políticamente. Sin embargo, el Estado francés no dejó de oprimir su lengua y su constante voluntad de cambiar las cosas en su región. Por aquel entonces, algunos nacionalistas bretones empezaron a tomar armas, principalmente atacando edificios, infraestructuras o estatuas con significados simbólicos hasta que un desafortunado asesinato provocó la decadencia de los grupos armados. Hoy en día, la situación y sus luchas han cambiado mucho. Bretaña pide un referéndum sobre la reunificación del departamento de Loire-Atlantique, intentando mantener viva su lengua debido a su difícil situación, en la que el aprendizaje de su propia lengua regional no está garantizado. [EUS] Bretainiak, Frantziako ipar-ekialdean dagoen eskualde frantsesak, historia oso aberatsa du. V. mende inguruan, zeltek garai hartan Armorika zeritzonera eraman zituzten beren kultura eta hizkuntza. Ondoren, Julio Zesarrek lurraldea konkistatu zuen eta mende askotan zehar "erromanizatu" egin zuen. Geroago, 1532an, Frantziak eta Bretainiak anexio prozesu bat hasi zuten, euren sustrai zeltak eta hizkuntza ia galtzea eragin zuena. Hala ere, XIX. mendean mugimendu nazionalista bretoia sortu zen, Emsav izena jaso zuena. Mugimendu honek hiru fase izan zituen. Lehen Emsavak (1898-1914) garrantzi handia eman zion kulturari, literaturari eta folkloreari, baina ez zuen indar handirik izan herritarren artean. Bigarren Emsava (1919-1945) Lehen eta Bigarren Mundu Gerren artean gertatu zen. Une horretan okertu zen Bretainiako historia. Nazionalista batzuek hartutako erabakiek urte asko iraungo zuen orbana utzi zuten: bretoiek alemaniar naziekin elkarlanean aritzeko aukera izan zuten. Frantziarekiko gorrotoaren eta eskualdearentzat autonomia handiagoa edo independentzia lortzeko alemaniarrek egindako promesen artean, bretainiar nazionalista askok ez zuten zalantzarik izan elkarlanean aritzeko eta indarkeriazko bidea hartu zuten talde militar eta armatuak sortuz. Ekintza horiek denbora luzez gaitzetsi zituzten nazionalistak, eta Frantziari aukera eman zioten gertaera horiek mugimendu nazionalista zein bere hizkuntza gaitzesteko erabiltzeko. Bigarren Mundu Gerraren ondoren, eta hura bezalako ingurune zail batean, hirugarren Emsava hasi zen, Gaur egun arte irauten duena. Fase hau ezaguna da masa-mugimendu kulturalengatik. Hainbeste urte zailen ondoren, mugimendua ezkertiarrago bihurtu zen eta bere kultura eta hizkuntzari garrantzi handiagoa ematen hasi zen. Mugimendu osoa ere aldatu zuten, eta beren helburuak politikoki lortzen saiatzen hasi ziren. Hala ere, Frantziako Estatuak etengabe zapaldu zuen bere hizkuntza eta bere lurraldean gauzak aldatzeko etengabeko borondatea. Garai hartan, bretainiar nazionalista batzuk armak hartzen hasi ziren, batez ere esanahi sinbolikoa zuten eraikin, azpiegitura edo estatuei erasoz, zorigaiztoko hilketa batek talde armatuen gainbehera eragin zuen arte. Gaur egun, egoera eta borrokak asko aldatu dira. Bretainiak Loire-Atlantique departamenduaren bateratzeari buruzko erreferendum bat eskatu du, eta bere hizkuntza bizirik mantentzen saiatzen da,egoera zaila den arren eta, bere eskualde-hizkuntzaren ikaskuntza bermatuta ez dagoen arren.

26 p. : il. -- Bibliogr.: p. 22-26 Hizkuntzen eta nazioen arteko lotura kultural, sozial zein politikoak nabarmenak dira kasu askotan; nekez banandu ditzakegu hizkuntza gehienak nazio kontzeptutik. Eremu urriko hizkuntzen kasuan harreman horiek bereziki konplexuak dira, hizkuntza txiki eta nagusien arteko lehiak, funtsean, lurralde txiki eta nagusien arteko lehia ere ekartzen duelako. Hala, politikak esku hartzen du hizkuntzaren esparruan, eta horrek eztabaida delikatua dakar sarritan. Lan honetan, kornubiera hizkuntzaren bilakaera aztertu dut. Kornubieraren kasua bereziki bitxia da bere historian zehar bizi, hil, eta berpiztu egin delako. Horregatik, batez ere XVIII. mendeko heriotza XX. mendeko berpizkundea eta gaur egungo egoera aztertu ditut. Horretarako, heriotzan zein berpizkundean eragina izan duten hainbat aspektu hartu ditut oinarri, bai eta hizkuntzaren gorabehera nabarmenak ere. Hain zuzen ere, gorabehera horiek, askotan, hizkuntzaz gaindiko gertakariek zehaztu dituzte eta beraz, hizkuntza bera bakarrik ez, hizkuntzaren testuingurua ere kontuan hartu dut. Testuinguru horretatik kornubiar nortasunaren oinarriak eta nazionalismoarekiko jarrera orokorra bildu ditut, eta hizkuntzaren eta nazionalismoaren arteko lotura orokorrago bat jaso ahal izateko, konparaketa egin dut beste hizkuntza eta egoera soziolinguistiko batzuekin, hala nola hebreerarekin. Bi hizkuntzek herri-hizkuntza gisa beren lekua berreskuratu nahi izan duten arren, berpizkundeak oso modu ezberdinean garatu dira kontzeptu gako baten ondorioz: kornubiera nazionalismo eta eremu politikotik guztiz aldendu den bitartean, hebreera proiektu politiko baten baitan berpiztu zen. Ildo horretatik, nazionalismoen aspektu politikoa, hizkuntzaren politizazioa eta politizazio horrek hizkuntzaren berpizkundean duen eragina ere aztertu ditut. Bukatzeko, kornubieraren historiak, hebreerarekiko alderaketak eta eremu urriko hizkuntzen azterketak hainbat ondoriotara ekarri naute, eta nazio eta hizkuntzen harremana nolakoa den ondorioztatu ahal izan dut. Hizkuntza: euskara

28 p. -- Bibliogr.: p. 25-28 Traditional Jewish communities can be described as androcentric: males have occupied a central position and they have been the ones to decide women’s place in society. The women archetype in traditional Judaism describes females as recruited, silent and obedient agents whose main aspirations is to become a mother and a housekeeper. Despite the patriarchal conception of women’s roles and gender relations, these conceptions were reinterpreted in each period and place in which Jews lived. The present work aims to approach Jewish women’s diverse realities between the 19th and 20th centuries. Different historical contexts -from the assimilation of the Jewish minority to the larger society in Western Europe and America to the attempt of establishing a Jewish society in Palestine and the later State of Israel- led to different realities. In each one, gender roles and gender relationships will be analysed. Different models of Jewish females will be presented, however, despite the differences, what all have in common is discrimination based on a gender basis. Jewish women, aware of their subordinated position, have tried to find and fight for their place in society and the recognition as equal members.

The case of the Irish language could be considered an anomaly – a nation that, in most of its territory, achieved its independence about 100 years ago should, on paper, not speak the language of their colonizers. However, this is not the case in Ireland. The most accepted theory on the poor state of the language is that the nationalists who kick started the Irish national movement gave more importance to religion than to culture and language, thus linking a free Ireland with the Catholic fate and leaving the Gaelic language and culture aside. However true these words may be, and however important the history of a language may be to understand its current situation, this explanation is an oversimplification, and this paper will attempt to complete and correct this theory and try to prove that without a social backing and without greater involvement of the speakers themselves, no governmental action shall salvage Irish Gaelic. This weak support for the language has many factors, such as historical stigmas, unsuccessful policies, geographical and economic issues, and a deficient educational system. This paper argues that it is especially this last reason which has had a negative influence in the minds of many Irish people, creating some sort of resentment towards their language in the Republic of Ireland. In Northern Ireland, where the linguistic situation is even worse for Irish Gaelic, I will argue that the language has taken a political tinge, and that depending on who is asked, Irish will be of more or less importance for their national identity. This paper also points at the problems that the governments of the Republic of Ireland and Northern Ireland, may be able to fix before the seemingly impending doom that augurs Irish if nothing changes in the next few years.

34 p. -- Bibliogr.: p. 31-34 Europe has historically been a battleground for diverse communities, many of which fighting to achieve some form of power or sovereignty. Medieval battles between kingdoms lead to wars between empires and lastly to modern guerrilla based conflicts between armed organizations, which said to fight in the name of stateless nations, and their respective dominating states. These bloodsheds have drawn the geopolitical maps of modern Europe. The island of Ireland has not been exempt from this phenomenon. The lack of peace and political instability have caused numerous divisions in the Irish society, being even more profound in Northern Ireland. This paper argues the difficult Peace Process of Northern Ireland during the last two decades taking into account to do so the main clashing socio-political variables present in the area; The concept of modern state and national identities. First I will shed some light on the historical background of the Irish Peace Process emphasizing the importance of the Good Friday Agreement (1998). I will argue all the social work done in order to strengthen the foundations on which the Peace Process is built upon mainly focusing on social and the detrimental effects this has for the society. This paper points out the great influence of the last decades on the new historical chapter opened with the withdrawal process of the UK from the European Union. Lastly, I will try to note the great difficulties lying ahead in the near future for peace in Northern Ireland.

28 p. : il. -- Bibliogr.: p. 25-28 Gaur egun, Israelgo Estatua nazioarteari begira dagoen eztabaida politiko ohikoena da. Jarrera oso polarizatuen eta gatazka humanitarioen baitan bizi den Estatua da Israel, baina dudarik gabe, bizirik dago. Horretarako, Israelek aliatuen beharra du, eta aliatu juduak ez dira nahikoa inola ere. Azken hamarkadetan, Israelgo Estatuaren aliatu nagusia Amerikako Estatu Batuak izan dira, eta lan honetan, aliantza horren zergatietan murgilduko gara. Israelen aliatu izateko zergati horiek bi motakoak izan daitezke, batetik, estrategikoak, eta bestetik, ideologikoak. Lan honek Estatu Batuek Israelen eta sionismoaren alde kokatzeko dituzten motibazio ideologiko horiek aztertzen ditu, Ekialde Hurbilean juduen Estatua sortzeko proiektuak Estatu Batuetako gizartean hautsak harrotzen jarraitzen baitu. AEBen jatorri puritanoa eta tradizio biblikoa bertako kulturaren zutabe egonkorrak dira, politikan ere eragin nabarmen bat dutenak. Lan honetan ez da Israelek Estatu Batuen interes geopolitikoak babesteko duen gaitasuna ukatzen, izan ere, sionismoa babestea estrategia politiko baten emaitza izan daiteke. Baina Israel eta Estatu Batuen arteko aliantza ez da geopolitika hutsa. Estatu Batuetako komunitate ebanjelikoan gehienbat, Israel eta biztanleria judua liluraz begiratzea gertatzen da askotan, Itun Zaharrean duten leku berezi hori dela eta. Estatu Batuekiko pribilegiozko harreman bat du Israelgo Estatuak, bere historia motzean hainbat alditan agerian geratu dena. Harreman ezohiko hori faktore eta borroka ezberdinen emaitza da, eta lan honen helburua horiek argitzea da. Lanaren egiturari begira, aurkezpen sakon baten ostean, bi zatitan banatzen da lana: lehenik, Israel eta AEBen arteko harreman bilateralak aztertzen dira, eta bigarrenik, sionismo kristaua bezala ezagutzen den mugimendu soziopolitikoaren azterketa dugu (lanaren ildo nagusia). Horretarako iturri ezberdinak erabili behar izan ditut. Lehenik, sionismoaren historia ondo ezagutu beharra izan dut, ordurarte gai horren inguruan nuen ezagutza oso mugatua baitzen. Ondoren, Estatu Batuetako komunikabideak irakurtzen aritu naiz, herrialde hartan Israelekiko dagoen iritzi publikora gerturatu nahian. Bestetik, erlijioak AEBetan duen eragina, eta lan honetan aspektu teologikoek duten garrantzia jakinik, Bibliaren inguruko oinarrizko ezagupen bat beharrezko egin zait. Horrez gain, online aurki daitezken hedabideetako artikuluak oso baliagarriak suertatu zaizkit. Azkenik, gai honen inguruko bibliografia espezifikoa (nahiko mugatua bada ere) funtsezkoa izan da lan honen egiterako. Bukatzeko, argi utzi nahiko nuke gai honen inguruko lan batek bizi garen Europa laikoan aurkezteak harridura eta sinesgogorkeria sor dezakeela, baina Estatu Batuak bezalako herrialde batean erlijioak eta kulturak masa sozial eta eliteengan izan dezakeen eragina ukaezina da.

Jarraian aurkeztuko dudan Gradu Amaierako Lanaren helburu nagusia Eskoziako gaelikoaren iragana eta oraina aztertzea izan da. Itzulpengintza eta Interpretazio Graduko ikasle naizenez, ez da harritzekoa hizkuntzekin lotutako gai bat jorratu izana, betidanik izan baitut hizkuntzenganako interesa. Gainera, euskal itzultzaile izango naizen aldetik, euskara ez den eremu urriko beste hizkuntza baten historia aztertzea lan interesgarria izan da. Metodologiari dagokionez, Umberto Eco-ren Cómo se hace una Tesis liburua izan da oinarria, eta hor ematen dituen argibideei jarraituz osatu da egitekoa. Lan hau ikerketa batean emaitza izan da. Lehenik eta behin, Europako eremu urriko hizkuntza bat aukeratu behar izan nuen, eta behin hautatutakoan lanari ekin nion. Aukeratutako hizkuntza Eskoziako gaelikoa izan zen. Aditu desberdinen liburuak informazio iturri nagusia izan dira. Gaian aditu diren ikerlariengana ere jo dut lana osatu asmoz informazioa bilatzeko, beraz, iturri desberdinak erabili ditut. Lehenengo bi ataletarako batez ere liburuetara jo dut, eta hirugarren eta laugarren atalak osatzeko, berriz, artikuluetara, ikerlariengana eta erakundeetara. Lehenengo atalean XVIII. mendera arte Eskoziako gaelikoak izan duen garapena aztertuko da, eta gizarteko alor desberdinak uztartuko dira, esaterako, hezkuntza, erlijioa eta abar. Aipatzekoa da XI. mendean gertatu zen gaelikoaren beherakada Eskozian Malcolm eta Margaret tronuan zeudela. Horiek ingelesaren aldeko jarrera zutenez, orduantxe beherakada hasi zen. Bigarren atalean XVIII. mendetik XXI. mendera bitarteko hizkuntzaren garapenean arreta jarriko da, aurreko atalean bezalaxe alor desberdinen inguruan azalpenak emanez. Garai honi buruz zerbait aipatzekotan XVIII. eta XIX. mendeetan Eskoziako Highlands-etan, edo gaelikoz A’ Ghàidhealtachd (Eskoziako Goierri) gertatu zen behartutako lekualdatzea da. Lekualdatze horiek Highland Clearances moduan ezagutzen dira, edo gaelikoz Fuadach nan Gàidheal. Gaelikoak bertan zuenez indar gehiena, hizkuntzaren kalterako suertatu ziren Highland Clearances. Ahaztu gabe 1872. urtean hezkuntzan ezarri zen legea, zeinak gaelikoa ikasgeletan debekatu zuen, modu horretan hizkuntzaren beherakada azkartu zen. Ondoren, Eskoziako gaelikoaren gaur egungo egoera aztertuko da, eta gizarteko esparru desberdinen inguruan arreta jarriko da: erakundeak, komunikabideak, hezkuntza eta teknologia. Atal hau osatu ahal izateko, liburuetara baino gehiago, elkarteen web orrialdeetara jo dut, eta, aipatu bezala, elkarte eta aditu desberdinekin harremanetan jarri naiz. Horrek gaur egungo egoeraren berri izateko parada eman didalarik. Honakoak dira lanean aipatuko diren elkarteak: Eskoziako Alderdi Nazionala, Eskoziako Parlamentua, Scotland Education eta Oban Times; baita teknologian eta eremu urriko hizkuntzetan aditu den Michael Bauer ere. Lanaren hipotesia hizkuntza eta nazionalismoa oso lotuta egon ohi diren bi termino direla da, baina, Eskoziak indar handia duen nazionalismoa badu ere, nazionalismo horrek, ez dio ia garrantzirik ematen euren hizkuntza eta kulturari. Horren inguruan arituko naiz, hain zuzen ere, lanaren laugarren atalean. Bertan bi nazionalismo mota bereiziko dira (nazionalismo “zibikoa” eta nazionalismo “etnikoa”), eta Eskoziako nazionalismoaren kasua garatuko da, zeina herritarren borondatean oinarritzen den. Ondoren, lan honetan atera ditudan ondorioak aurkeztuko ditut, baita erabilitako iturriak ere. Azkenik, eskerrak eman nahi dizkiot nire Gradu Amaierako Lanaren zuzendariari, Xabier Zabaltzari. Bere laguntzarik gabe ezinezkoa bailitzateke lan hau aurkeztu dudan moduan egitea. Gai honetan berak duen ezagutza eskaini eta laguntzeko prest azaldu da momentu oro, bai posta elektronikoaren, bai tutoretzen bitartez. Era berean, eremu urriko hizkuntzen inguruko bibliografia zabalean informazio egokia bilatzen lagundu dit.

Combining both published and unpublished sources, in this work the nationalist movement in Wales is revisited. Welsh nationalism has showed a weak support in spite of having a culture and language of its own. We will try to understand its low impact through the analysis of certain aspects. First, we will establish the difference between Welsh nationalism and Welsh identity in order to prove that a sentiment of belonging to a certain place or culture does not always translate itself into a political one. We will continue with an analysis of the voting results of the General Elections and the Elections to the National Assembly for Wales. This data will show that in political terms nationalism fails to obtain more voters due to a duality of understanding Welsh identity. Later on, we will show Welsh economic situation and how the nationalist movement has created a discourse around it in the hope of reaching a certain kind of voter, one that feels neglected by the UK.Then we will explain the relationship between Wales and the rest of the UK and how it has pushed the rising of the nationalist movement. Finally, we will talk about language and culture, the key elements. Wales has been ensuring the continuity of them throughout the centuries. However, nowadays there are different ways of perceiving the Welsh language. Because of this the nationalist cause has not been able to reach all the people of this nation. We have seen that these aspects are resulting in a support focused on Welsh-speaking rural areas, isolated from the rest of the UK, where the feeling of abandon by Westminster is deeply rooted. Thus, creating an “ethnic” (cultural) nationalism that is unable to connect with all the regions of Wales due to a diversity of understanding what being Welsh means and how being part of the UK affects them. English.

Honako Gradu Amaierako Lanak lider sionista ezberdinek Israelgo Estatuaren sorreraren aurretik Palestinako arabiar populazioa kanporatazeko egindako planak aztertzea du helburu. Horretarako, sionismoaren korronte ideologiko ezberdinak aztertzen dira lanean. Lana euskaraz idatzirik dago.

Gradu amaierako lan honetan arabiar eta israeldarren arteko liskarrak dira ikergaia. Horretarako, sionismoa ardatz gatazka horretara heltzeko arrazoiak aztertu dira.