Search

Ulusal Psikiyatri Kongresi (56. : 2020) Tüm dünyada bilimsel üretim ve onun yansıdığı mecra olan yayıncılık, giderek artan oranda sermaye ve ödeme sistemlerinin kıskacı altına girmektedir. Çok sayıda dergiyi içinde barındıran büyük yayınevleri için dergiler, satış oranları, yan ürünleri, reklamları ile ticari bir meta haline geldiler. Bu ticari yayıncılık anlayışı her ekonomik sistemde olduğu gibi birçok ticari yan alan yaratmıştır. Danışmanlık şirketleri, dil edisyonu yapan şirketler, reklam şirketleri vb. Artık dergiler bilim insanlarının idaresinden daha çok ticari yayıncılığın idaresine geçmiş durumdadır. Bilimsel üretim yapmak isteyen akademisyenler için artık sadece bilimsel içeriğe önem veren az sayıda dergi kalmıştır. No sponsor

Background & Aim: Abnormal activity of Catechol-O-methyl transferase (COMT), as a major degrading enzyme of catecholaminergic neurotransmitters may be enrolled in the pathogenesis of mood disorders. The aim of this study was to investigate the association between COMT genetic polymorphism and major depression patients. Method: The study included 137 unrelated major depressive disorder (MDD) patients and 153 healthy unrelated controls, all were of Turkish origin. The patients were treated with antidepressant drugs for 8 weeks. All patients were assessed by Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) before and after the antidepressant treatment. The analysis of COMT G1947A polymorphism was performed using PCR based endonuclease digestion method. Results: No significant difference was found between MDD and control subjects. In the MDD patients, there was no relationship between duration of illness, and pretreatment HDRS scores in respect to COMT gene polymorphism. The distribution of COMT genotypes and alleles was not significantly different among the controls and MDD patients. Conclusion: Our findings indicated that distribution of COMT genetic polymorphism were not different significantly between the patients and controls. No allele was found to be a predictor for treatment outcome by antidepressant therapy or for clinical manifestations in MDD., Amaç: Katokolaminerjik nörotransmitter enzim yıkıcılarından Katekol-O-Metil Transferaz (KOMT)’ın anormal aktivitesi mizaç bozukluklarının patogenezinde rol oynayabilir. Bu çalışmanın amacı KOMT gen polimorfizmi ile major depresyon hastaları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Çalışma, Türk kökenli 137 majör depresyon (MD) hastası ile 153 kontrolü içermektedir. Hastalar 8 hafta süreyle antidepresan tedavisi görmüştür. Bütün hastalar Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ) ile tedavi öncesi ve sonrası değerlendirilmiştir. COMT G1947A polimorfizmi PZR kökenli endonükleaz injesyon metdu ile yapılmıştır. Bulgular: MD hastaları ile kontroller arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Hasta grubunda hastalık süresi ve tedavi öncesi HDDÖ skorları ile KOMT gen polimorfizmi arasında bağıntı bulunamamıştır. KOMT genotip ve alellerinin dağılımı hasta ve controller arasında anlamlı olarak farklı değildi. Sonuç: Bulgularımız KOMT gen polimorfizminin hasta ve controller arasında anlamlı olarak farklı olmadığını göstermiştir. MD’nin klinik görünüm ve antidepresan tedavisiyle ile ilişkili bir alel bulunamamıştır.

Aim: Metabolic changes in bipolar disorder appear to be among the cluster of disturbances that have insulin resistance as a common etiologic factor. Several recently discovered adipokines such as resistin and visfatin play a role in the pathogenesis of insulin resistance. In this study we aimed to evaluate the association between serum resistin levels and metabolic changes in bipolar disorder. Method: Sixty euthymic bipolar I disorder patients, of 29 on mood stabilizer (MS) (lithium, valproic acid, carbamazepine, and lamotrigine) treatment and of 31 on atypical antipsychotic (AA) (risperidone, quetiapine and olanzapine) treatment for at least 3 months, were enrolled. The control group consisted of 27 healthy members who have had similar distributions of age, sex, and BMI with the patients. Resistin, glucose, triglycerides, and high density lipoprotein (HDL) levels were measured in all groups. Results: Resistin levels were found to be significantly high in bipolar patients than that in the controls. However, when metabolic parameters were considered resistin levels were not significantly different between the patient and control groups (p>0.05). Conclusion: Despite serum resistin levels were high in bipolar patients, we did not find any association between metabolic disturbances and treatment modalities., Amaç: İki uçlu bozuklukta (İUB) görülen metabolik değişiklikler insülin direnci gibi çeşitli etyolojik etmenlerin gösterildiği hastalıkların bir kümesi olarak görünmektedir. İnsülin direncinin patogenezinde rezistin, visfatin gibi adipokinlerin rolü keşfedilmiştir. Bu çalışmada İUB’de metabolik değişiklikler ve serum rezistin seviyeleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: İUB tip I ötimik dönemdeki hastalardan en az 3 ay süre ile atipik antipsikotik (risperidon, ketiapin, olanzapin) almış 31 hasta ile mizaç düzenleyici (lityum, valproik asit, karbamazepin, lamotrijin) almış 29 hasta çalışmaya dahil edildi. Kontrol grubu 27 sağlıklı kişiden oluşmakta idi. Rezistin, glukoz, trigliserit ve HDL tüm gruplarda ölçüldü. Bulgular: İUB hasta grubunda kontrol grubuna kıyasla daha yüksek rezistin düzeyleri saptanmasına rağmen metabolik parametrelere bakıldığında serum rezistin seviyeleri açısından hastalar ve kontrol grubu arasında farklılık bulunmamıştır. Sonuç: Serum rezistin seviyeleri İUB hastalarında yüksek olmasına rağmen bu durumun metabolik değişiklikler ve tedavi modaliteleri ile ilişkisi bulunamamıştır.

Objective: Ceruloplasmin is a protein in the human serum that is synthesized by hepatocytes, but extrahepatic gene expression in the brain, lung, spleen, and testis has also been reported. Ceruloplasmin contains approximately 95% of serum copper and it carries copper from liver to numerous tissues. Ceruloplasmin level reflects largely the copper concentration of the serum. However, ceruloplasmin has also an antioxidant function that is known as the acute phase reactant. Additionally, ceruloplasmin has a role in the oxidation of serotonin, epinephrine, and norepinephrine. Abnormalities in ceruloplasmin levels have been associated with several neurodegenerative diseases. Moreover, the alteration of plasma ceruloplasmin levels has been linked to schizophrenia and its some clinical characteristics including acute or chronic phase, the length of the disease or whether the patients on treatment or not. However, there exists a controversy on relationship between the plasma level of ceruloplasmin and schizophrenia. There are number of reports on the increased or decreased and/or normal level of plasma ceruloplasmin in association with schizophrenia. These differences may have been originated from the usage of different measurement methods, clinical situations, and ethnobiological differences. In the present study, we aimed to investigate the association between plasma ceruloplasmin level and schizophrenia in Turkish patients. Methods: 60 patients (36 women and 24 men, mean of age 31.93±9.37 years, range 19-55) that were diagnosed as schizophrenia according to DSM-IV were included for this study at the Psychotic Disorders Unit, Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Gaziantep University, Gaziantep, Turkey. The control group consisted of 40 healthy subjects in similar age and gender (23 women, 17 men). Venous blood samples were collected from the left forearm into heparinized tubes. The blood samples were centrifuged and the plasma was removed. Erel's ceruloplasmin measurement method that is based on the enzymatic oxidation of ferrous ions to ferric ions was used. SPSS Windows program 13.0 was applied for statistical analysis. Results: Plasma ceruloplasmin levels of schizophrenic patients were significantly higher than the healthy controls (p

Amaç: İntihar en önemli halk sağlığı sorunlarından biridir. Koruyucu ruh sağlığı kapsamında ele alınması gereken intiharın çok çeşitleri nedenleri vardır. Mizaç, bireylerin doğasında bulunan, yaşamları boyunca değiştiremedikleri genetik ve yapısal davranışsal özellikleridir. Karakter ise, eğitim ve çevresel etkilerin katkıda bulunduğu, zamanla değişebilen bir kavram olarak ele alınmaktadır. Bu çalışmada intihar girişiminde bulunmuş olguları sağlıklı kontrollerden ayıran kişilik özelliklerinin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Mayıs 2003-Ağustos 2005 tarihleri arasında Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servis Bölümü’ne başvuran ve psikiyatrik yönden değerlendirilmeleri istenen intihar girişiminde bulunmuş olgular (s=69) DSM-IV tanı ölçütlerine göre değerlendirilmiş, Mizaç ve Karakter Ölçeği (MKÖ-240 maddelik), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) uygulanmış ve kişilik profilleri, yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilerek ruhsal bozukluğu olmayan kişilerden oluşan kontrol grubuyla (s=77) karşılaştırılmıştır. Bulgular: İntihar girişiminde bulunmuş olgularda kontrollerle karşılaştırıldığında zarardan kaçınma, kendini aşma skorları yüksek; kendini yönetme, işbirliğine yatkınlık, ödül bağımlılığı skorları düşük bulunmuştur. İntihar girişimi grubunda BUÖ zarardan kaçınma skoru ile pozitif yönde; ödül bağımlılığı, sebat etme, kendini yönetme, işbirliğine yatkınlık skorları ile negatif yönde ilişkilidir. İntihar girişimi grubunda cinsiyetler arasında MKÖ skorları açısından erkeklerde sorumluluk alma skoru daha yüksek iken, kadınlarda belirsizlik korkusu, erdemlilik, merhametlilik alt skorları daha yüksek bulunmuştur. Kontrol grubunda ise kadınlarda duygusallık, bağlanma ve empati alt skorları daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: İntihar girişiminde bulunmuş olguların mizaç ve karakter özellikleri sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldığında bazı önemli farklılıklar göstermektedir. İntihar girişiminde bulunmuş olguların kişilik özelliklerinin belirlenmesi farklı tedavi yaklaşımlarının uygulanmasında yararlı olabilir.

Amaç: Bu çalışmada ikiuçlu bozuklukta metabolik sendrom, serum leptin seviyeleri ve tedavi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: En az 3 ay süre ile atipik antipsikotik (AA) (risperidon, ketiapin, olanzapin) almış 31 ve duygudurum düzenleyici (DD) (lityum, valproik asit, karbamazepin, lamotrijin) almış 29 hasta olmak üzere ikiuçlu bozukluk I tanısı konan ötimik dönemdeki toplam 60 hasta çalışmaya alındı. Metabolik Sendrom (MetS) NCEP ATP III (Adult Treatment Protocol of the National Cholesterol Education Program) ölçütlerine göre tarandı. Bulgular: Hastaların %36.7’sinde MetS görüldü. AA alt grubunda DD alt grubuna oranla daha yüksek oranda MetS görüldü. Abdominal obesite ikiuçlu bozuklukta leptin seviyeleri ile anlamlı düzeyde ilişkili olarak saptandı. İkiuçlu bozuklukta leptin seviyeleri ve MetS arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Tartışma: AA kullanan ikiuçlu hastalar yüksek MetS oranlarına sahipti. Bununla birlikte AA’ler arasında MetS sıklığı açısından anlamlı farklılık yoktu. Leptin seviyeleri ikiuçlu hastalarda abdominal obesite ile anlamlı düzeyde ilişkili olmasına karşın MetS ile ilişkili görünmemektedir, Objective: In this study we aimed to evaluate the relationship between serum leptin levels, metabolic syndrome and treatment in bipolar patients. Method: Sixty bipolar I disorder (BD) patients were enrolled; 29 patients were on mood stabilizer (MS) (lithium, valproic acid, carbamazepin, and lamotrigine) treatment, 31 patients were on atypical antipsychotics (AA) (risperidone, quetiapine, and olanzapine) for at least 3 months . Metabolic syndrome (MetS) was evaluated according to NCEP ATP III (Adult Treatment Protocol of the National Cholesterol Education Programme) criteria. Results: 36.7% of the patients were recognized as MetS. The AA subgroup had significantly more MetS than MS. Abdominal obesity was significantly correlated with leptin levels in BD. No significant association was found between MetS and leptin levels in BD. Discussion: AA taking bipolar patients had higher MetS rates. However, there was no significant difference among AAs for inducing MetS. Leptin levels were significantly correlated with abdominal obesity in bipolar patients but seem not to be associated with MetS.

Amaç: Biz bu çalışmada ikiuçlu bozuklukta oksidatif metabolizmanındurumunu incelemeyi amaçladık.Yöntem: Çalışmaya dâhil edilen olgulardan ve sağlıklı kontrollerden usulüneuygun olarak alınan serum örneklerinde toplam antioksidan seviyesi (TAS),toplam oksidan seviyesi (TOS) ve oksidatif stres indeksi (OSİ), HarranÜniversitesi Biyokimya Labarotuvarı'nda çalışıldı.Sonuçlar: Hastaların TAS, TOS ve OSİ kontrollerden anlamlı olarakyüksekti. TAS ikiuçlu bozukluk I hastalarında geçmiş toplam atak sayısı ileters yönde ilişkili idi.Tartışma: İkiuçlu bozuklukta oksidatif denge bozulmuştur. Antioksidandüzeyi, oksidan artışına karşı dengeliyici olarak artmış olabilir.Anahtar kelimeler: İkiuçlu bozukluk, Oksidatif stres, Toplam antioksidanseviye, Toplam oksidan seviye Aim: In our study we aimed to evaluate the oxidative metabolism?s status inbipolar disorder.Method: Blood samples were taken from enrolled subjects in appropriate way andTotal Antioxidant Status (TAS), Total Oxidant Status (TOS) and Oxidative StresIndex (OSI) were studied in Harran University Biochemistry Laboratory.Results: The patients? TAS, TOS and OSI were significantly higher than controls.TAS is negatively correlated with the number of previous total attacks in bipolar Ipatients.Discussion: In bipolar disorder, oxidative balance is impared. High antioxidantlevels may have a compensatory increase against oxidant increase.Keywords: Bipolar disorder, Oxidative stres, Total antioxidant status, TotalOxidant status 86