Search

Down syndrome (DS) is the 21st chromosome anomaly with mental retardation as well as physical problems. Individuals having DS are prone to many diseases such as leukemia, congenital heart disease, vision and hearing problems, obesity, hypotonia, sleep apnea, anemia, celiac disease as a result of problems in organ functions. Although there are many endocrine causes to increase in the prevelace of obesity in the individuals having DS, the nutritional order also affects this condition. The growth and growth of the individuals with DS proceeds slower than that of the normal population. As a result of hypotonia presence, dental problems, oral anatomy differences, chewing, absorption and swallowing problems in their diet, food selection and transition time to solid food vary. There are some changes in macro and micronutrient consumption in nutritional situations and their tendency to some foods has increased. Biochemical examinations of the micronutrients of the individuals with DS show some inadequacies In the individuals with DS, the development of some diseases was prevented by means of using curcumin, epicateşin-3-gallat, resveratrol and hydroxytirosol as supplements. The growth, development and improvement in the life quality of individuals with DS can ve increased by means of providing the appropriate food choices specified to their diseases. In this review, the frequently observed diseases and nutritional situations are mentioned in the individuals with DS., Down sendromu (DS) mental retardasyonla birlikte fiziksel problemlerilerin de gözlendiği 21.kromozom anomalisidir. DS’li bireyler lösemi, konjenital kalp hastalıkları, görme ve işitme problemleri, obezite, hipotoni, uyku apnesi, anemi, çölyak hastalığı gibi organ işlevlerinde sorunlar sonucu birçok hastalığa yatkındır. DS’li bireylerde obezitenin prevelansındaki artışın endokrin sebebleri olmakla beraber beslenme düzeni de bu durumu etkilemektedir. DS’li bireylerin büyüme ve gelişmeleri normal bireylere göre daha yavaş ilerlemektedir. Beslenmelerinde hipotoni varlığı, diş problemleri, ağız anatomi farklılıkları sonucu çiğneme, emme ve yutma problemleri sebebiyle besin seçimleri ve katı gıdaya geçiş süresi değişmektedir. Beslenme durumlarında makro ve mikro besin tüketimlerinde değişimler vardır ve bazı besinlere eğilimleri artmıştır. DS’li bireylerin mikro besin öğelerinin biyokimyasal incelemelerinde bazı öğelerde yetersizlik saptanmaktadır. DS’li bireylerde takviye olarak kurkumin, epikateşin-3-gallat, resveratrol ve hidroksitirozol kullanımıyla bazı hastalıkların gelişimi önlenilmiştir. DS’li bireylere hastalıklarına özgü uygun besin seçimleri sağlanarak büyüme, gelişme ve yaşam kalitelerinde artış sağlanmaktadır. Bu derlemede DS’li bireylerde sık gözlenen hastalıklar ve beslenme durumlarından bahsedilmiştir.

GirişSağlık sistemi, çocuğa ve aileye erken çocukluk döneminde en fazla ulaşabilen ve bu nedenle erken müdahale hizmetlerinin planlanmasındaki önemli halkalardan biridir.Olgu Sunumu3 ay 24 günlük kız hasta, koruyucu ailesi ile gelişimsel pediatri polikliniğine başvurdu. İlk değerlendirmede, doğum asfiksisi yaşadığını düşündüren ağır spastisite bulguları saptandı. 7 aylıkken, Engelli Sağlık Kurulu Raporu çıkarılarak düzenli fizyoterapi eğitimi başlandı. Çocuğun takibinde, 10 aylıkken desteksiz oturduğu, 16 aylıkken sıraladığı ve 22 aylıkken ortez (afo) yardımıyla bağımsız yürümeye başladığı belirlendi.SonuçGelişim açısından riskler taşıyan (perinatal asfiksi, prematürite gibi) çocukların, düzenli sağlık ve gelişim izleminin yapılması, ailelerin evde çocukların gelişimini desteklemesi ve çocukların gerekli hizmetlere ulaşmasının sağlanması, çocukların var olan ‘gelişimsel potansiyeline’ ulaşması açısından çok önemlidir.Anahtar Kelimeler: Sağlık hizmetleri sistemi, erken müdahale (eğitim), erken tıbbi müdahale, GirişSağlık sistemi, çocuğa ve aileye erken çocukluk döneminde en fazla ulaşabilen ve bu nedenle erken müdahale hizmetlerinin planlanmasındaki önemli halkalardan biridir.Olgu Sunumu3 ay 24 günlük kız hasta, koruyucu ailesi ile gelişimsel pediatri polikliniğine başvurdu. İlk değerlendirmede, doğum asfiksisi yaşadığını düşündüren ağır spastisite bulguları saptandı. 7 aylıkken, Engelli Sağlık Kurulu Raporu çıkarılarak düzenli fizyoterapi eğitimi başlandı. Çocuğun takibinde, 10 aylıkken desteksiz oturduğu, 16 aylıkken sıraladığı ve 22 aylıkken ortez (afo) yardımıyla bağımsız yürümeye başladığı belirlendi. SonuçGelişim açısından riskler taşıyan (perinatal asfiksi, prematürite gibi) çocukların, düzenli sağlık ve gelişim izleminin yapılması, ailelerin evde çocukların gelişimini desteklemesi ve çocukların gerekli hizmetlere ulaşmasının sağlanması, çocukların var olan ‘gelişimsel potansiyeline’ ulaşması açısından çok önemlidir

Amaç: 3-60 ay arası olan çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının incelenmesi.Gereç ve Yöntem: Hastanemiz Genel Pediatri Polikliniği’ne Aralık 2014-Ocak 2015 tarihleri arasında başvuran, yaşları 3-60 ay arasında olan 155 çocuğun ebeveyni dahil edilmiştir. Ebeveynlerle anket formu doldurulmuştur.Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların %45,8’ini 3-24 ay, %52,2’sini 25-60 ay grubu oluşturmaktadır. Çocukların %52,2’si günde 2 saate kadar, %47,7’sinin 2 saat ve üzeri TV izlediği saptandı. Hiç televizyon izlememesi gereken iki yaş altı çocuklardan; 3-24 ay arası çocukların günlük ortalama 1.05 saat, 25-60 ay arası çocukların ise ortalama 2,9 saat televizyon izlediği tespit edilmiştir.Sonuç: Çalışmada 2 yaş altı çocuklar dâhil TV izleme süreleri çok yüksek bulunmuştur. Bu nedenle aileler, çocuklarının televizyon izleme alışkanlıkları konusunda bilgilendirilmelidir.Anahtar Kelimeler: Televizyon, çocuk, okul öncesi, Amaç: 3-60 ay arası olan çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının incelenmesi.Gereç ve Yöntem: Hastanemiz Genel Pediatri Polikliniği’ne Aralık 2014-Ocak 2015 tarihleri arasında başvuran, yaşları 3-60 ay arasında olan 155 çocuğun ebeveyni dahil edilmiştir. Ebeveynlerle anket formu doldurulmuştur.Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların %45,8’ini 3-24 ay, %52,2’sini 25-60 ay grubu oluşturmaktadır. Çocukların %52,2’si günde 2 saate kadar, %47,7’sinin 2 saat ve üzeri TV izlediği saptandı. Hiç televizyon izlememesi gereken iki yaş altı çocuklardan; 3-24 ay arası çocukların günlük ortalama 1.05 saat, 25-60 ay arası çocukların ise ortalama 2,9 saat televizyon izlediği tespit edilmiştir. Sonuç: Çalışmada 2 yaş altı çocuklar dâhil TV izleme süreleri çok yüksek bulunmuştur. Bu nedenle aileler, çocuklarının televizyon izleme alışkanlıkları konusunda bilgilendirilmelidir

Bu çalısmanın amacı, ergenligin basları olarakbilinen erinlik dönemindeki ilkögretim ikinci kademeye (6, 7 ve 8. sınıf) devam edenögrencilerin algıladıkları anne-baba tutumlarının, özerkliklerinin gelisimine ve okulbasarılarına olan etkilerini incelemektir. Çalısmanın örneklemini Ankara ilinde devletilkögretim okuluna devam eden 518'i kız, 488'i erkek olmak üzere 1006 erinolusturmaktadır.Örneklem grubuna algılanan anne-baba tutumlarını ölçmek amacıyla Lamborn,Mounts, Steinberg ve Dornbush (1991) tarafından gelistirilen ve kültürümüzdegeçerlik ve güvenirlik çalısması Yılmaz (2000) tarafından yapılan Anne-Baba TutumÖlçegi kullanılmıstır. Özerkligi ölçmek için ise Noom, Dekovic, Meeus (2001)tarafından gelistirilen Ergen Özerklik Ölçegi kullanılmıstır. Ölçegin Türk örneklemi içingeçerlik güvenirlik çalısması Musaagaoglu (2004) tarafından yapılmıstır. Ayrıcaçalısmada arastırmacı tarafından hazırlanan kisisel bilgi formu ve ögrencilerin sondönem karne notları kullanılmıstır.Verilerin analizi sırasında SPSS-10.0 istatistik paket programından yararlanılmıstır.Bu çalısma sırasında ikili karsılastırmalarda t-testi, çoklu karsılastırmalarda tek yönlüvaryans analizi (ANOVA), kullanılmıstır. ANOVA sonucunda bulunan gruplar arasıanlamlı farklılıkların hangi ikili gruplardan kaynaklandıgını tespit etmek için Tukey B(Cramer) ve Fisher LSD Post-Hoc testi ve son olarak da anne-baba tutumları ileduygusal özerklik, davranıssal özerklik ve akademik basarı arasındaki iliski asamalıçoklu regresyon analizi kullanılarak incelenmistir.Arastırmanın sonucunda cinsiyete, çocuk sayısına, dogus sırasına, anne-babanınegitim ve ailenin gelir düzeyine göre hem anne-baba tutum ölçegi faktör puanlarınagöre, hem de ergen özerklik ölçegi puanlarına göre gruplar arasında anlamlıfarklılıklar oldugu bulunmustur. Aile tipine göre ise her iki ölçekte de anlamlı faklılıkçıkmamıstır.Algılanan anne-baba tutumları, ergen özerklik ölçegi faktör puanları ve akademikbasarı açısından incelendiginde gerek anneden, gerekse babadan algılanandemokratik tutumun davranıssal özerklik, duygusal özerklik ve akademik basarıda ilksırada yer aldıgı görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Anne-baba tutumları, davranıssal özerklik, duygusal özerklik,erin This study aims to investigate the effects ofperceived parenting styles on the development of autonomy and academicachievement of early-adolescents, also known as pubescent, from 6th grade to 8th.The population of the study is constituted by 1006 pubescent with 518 girls and 488boys.The parenting style measure, developed by Lamborn, Mount, Steinberg andDornbush (1991) and studied by Yılmaz (2000) to adjust its cultural validity andreliability, was employed in this study to measure the perceived parenting stylesamong the selected population. On the other hand, to measure autonomy among thepopulation; adolescent autonomy measure, developed by Noom, Dekovic and Meeus(2001) was employed. This measure was later adjusted by Musaagaoglu (2004) tomake it valid and reliable for the characteristics of Turkish population. There also apersonal information form prepared by the author and student?s grades were used inthis study.The data collected was then analysed by SPSS-10.0 statistical analysis software. Forbilateral comparisons t-test and for multiplet comparisons unilateral variance analyse(ANOVA) were performed. In order to reveal which bilateral groups resulted in thesignificant differences found by ANOVA analysis, Tukey B (Cramer) and Fisher LSDPost-Hoc tests were used while the relation between parenting styles, emotionalautonomy, behavioral autonomy and academic achievement was examined bymeans of multiplet resgression analysis.The study found significant differences in both parenting style measure andadolescent autonomy measure with respect to sex, number of children, birth number,parent education level, and parent income level. There was no significant differencefound with respect to family type.As the perceived parenting styles were examined, it was realized from bothadolescent autonomy measure ratings and academic achievement level thatauthorative parenting style perceived from either mother or father comes in the firstplace in behavioral autonomy, emotional autonomy and academic achievement.Keywords: parenting styles, behavioral autonomy, emotional autonomy, pubescent. 150