Search

Araçlarda en önemli güvenlik elemanlarından biri ön çarpışma traversidir. Çarpışma traversleri aracın ön veya arkasına bağlantı elemanlarıyla montajlanan yapılardır. Görevleri; çarpışma esnasında gelen yükleri sönümleyerek önemli bileşenlere (motor ve motor boşluğunda bulunan parçalar, gövde vb.) zarar verilmesini önlemek, aynı zamanda sürücü ve yolcu kabinine zarar gelmemesi için sönümleme sonrasındaki kuvvetleri aracın şase kollarına aktarmaktır. Çarpışma traverslerindeki en önemli elemanlar çarpışma kutularıdır. Çarpışma kutuları enerjinin büyük oranda emilimini sağlamaktadırlar. Bu makalede, çarpışma kutularında alüminyum köpüğün plastik kılıf ve alüminyum kılıf ile kullanılmasının enerji emilimine etkisi incelenmiştir. Alüminyum köpüğün enerji emilimi davranışında kılıf olarak kullanılan malzemenin önemli bir etkisi olduğu ve alüminyum kılıf malzemenin plastik kılıf malzemeye göre daha üstün olduğu görülmüştür. One of the most important safety elements in vehicles is front crash beams. Crash beams are structures that are mounted to the front or rear of the vehicle with fasteners. Their duties are to prevent damage to important components (engine and parts in the engine compartment, body, etc.) by absorbing the loads during the collision, and to transfer the forces to the chassis arms of the vehicle after damping in order to prevent damage to the driver and passenger cabin. The most important elements in crash beams are crash boxes. Crash boxes provide a large amount of energy absorption. In this article, the comparison of using aluminium foam with plastic and aluminium sheath on energy absorption in crash boxes was investigated. It has been seen that the material used as the sheath has a significant effect on the energy absorption behavior of the aluminum foam, and the aluminum sheath material is superior to the plastic sheath material.

In this article, the roots, evolution and features of the military organization of the yörüks of Rumelia are discussed through the examples from the Western Thrace region. It aims to bring an alternative approach to the origins and the qualifications of the yörüks who had a significant role from the beginning of the conquests in Rumelia both as a military force and as a demographic element. In this aspect, upon the origins of the organization, the connection between the yörük organization and the routes of the first conquests together with the military groups which took part in the conquests is stressed. Then, the evolution of the organization in time and the meaning of the structural changes are evaluated through the laws on the organization and their changes in time. Lastly, the connection of the yörük organization with the yörük population in Rumelia is discussed through the literature on the issue. In parallel with it, it is questioned whether the yörük registers and cadastral surveys could give an answer to the problem of the extent of the military yörüks in the region., Bu makalede, esas olarak Rumeli yörüklerinin – Batı Trakya yörükleri örnekleri üzerinden – askerî teşkilatının kökeni, dönüşümü ve niteliklerini tartışılmaktadır. Rumeli’nin fethi sürecinden itibaren, bölgede hem askeri bir güç hem de demografik bir unsur olarak önemli bir role sahip olan yörüklerin, Osmanlı askeri teşkilatı bünyesinde teşkilatlandırılmasının kökeni ve niteliklerine dair literatürdeki yaklaşımlara alternatif bir yaklaşım getirmek hedeflenmiştir.. Bu çerçevede, ilk olarak teşkilatın kökeni ve ilk dönem fetihlerinin güzergahları ve bu fetihlerde yer alan askerî unsurlarla bağlantısına vurgu yapılmaktadır. Ardından teşkilata dair kanunlar ve kanunlardaki değişim üzerinden yörük teşkilatının evrimi ve gerçekleştirilen yapısal değişimin ne anlama gelebileceği değerlendirilmektedir. Son olarak ise, yörük teşkilatının Rumeli’deki yörük nüfusla ilişkisi, mevcut literatür üzerinden tartışılmaktadır. Ayrıca, yörük defterleri ve tapu tahrir defterlerinin, teşkilat kapsamındaki yörüklerin nüfus oranına dair net bir cevap verip veremeyecekleri sorgulanmaktadır. Söz konusu kaynakların karşılaştırmalı ve detaylı kullanımıyla bölgedeki yörüklerin önemli bir kısmının teşkilata mensup olmadıkları fakat teşkilatın insan rezervini oluşturduğu savunulmaktadır.

Bu çalışma esas olarak onaltıncı yüzyıla ait mâli ve askerî kayıtlar üzerinden Osmanlı Batı Trakyası'ndaki yörüklerin mahiyetini sorgulamaktadır. İlk önce, antropoloji ve coğrafya gibi diğer disiplinlerde hareketli sosyal topluluklar için kullanılan kavramlar hakkındaki mevcut tartışmalar sunularak, terminoloji üzerinde bir uzlaşma olmadığı ve hem kavramların kendi içinde hem de kavramlar arasında bir çeşitliliğin mevcut olduğu ortaya konulmuştur. Bu teorik arka plana paralel olarak, çeşitlilik mefhumunun yörüklerin yaşam biçimlerinde önemli bir rol oynadığı savunulmaktadır. Bu durum yörüklerin kaydedilme biçimlerine de yansımakla beraber, her farklı kayıt biçimi farklı bir yaşam biçimi anlamına da gelmemektedir. Demürhisar, Drama, Yenice-i Karasu ve Gümülcine kazâlarındaki yörük varlığı bu bağlam içerisinde değerlendirilmiştir.Sonrasında, bu bölgelerdeki yörüklerin askerî boyutu irdelenmiştir. Batı Trakya örneği üzerinden Osmanlı Rumelisi'ndeki yörük teşkilatının kökenleri ve kuruluşu meseleleri tartışılmıştır. Bu bağlamda teşkilatın çağdaş diğer yardımcı kuvvetlerle benzerlik ve farklılıkları da değerlendirilmiştir. Yörük teşkilatı için hâsıl olan kanunlar ile zamanla bu kanunlarda yapılan değişiklikler, süreç içerisinde teşkilatta meydana gelen değişmeleri görmek açısından ele alınmıştır. Askerîliğin bölgedeki yörükler arasındaki boyutları, tahrir kayıtları ve yörük defterleri üzerinden literatüre revizyonist bir yaklaşımla değerlendirilmiştir. Bununla bağlantılı olarak yörük defterlerinin yapısı sorgulanmış ve askerî olarak kaydedilen yörüklerle kaydedilmeyenler arasındaki ilişki ortaya konulmuştur. This study essentially questions the nature of the yörük population in Ottoman western Thrace through an examination of fiscal and military registers of the sixteenth century. Firstly, through a discussion of the terminology used for mobile social groups in other disciplines, such as anthropology and geography, it is revealed that there is no terminological consensus, but rather a variety within and among the terms used. In parallel with this theoretical background, it is argued that the concept of variety occupied an important role in yörüks? ways of life in the region in question. This is also reflected in the manners in which they were registered, though a different manner of registration did not necessarily signify a different way of life. In this particular sphere, the yörük groups examined are those of the districts of Demürhisar, Drama, Yenice-i Karasu, and Gümülcine.Next, the military nature of these yörüks is analyzed. The origins and formation of the yörük organization in Rumelia are discussed through the case of western Thrace. Similarities with and differences from other auxiliary forces are also investigated in connection with the question of origins and formation. The regulations issued for the yörüks as a military group and the changes that occurred over time are looked at so as to be able to see any differentiation. The extent of militarization among the yörüks in the region is evaluated through the classical fiscal surveys and the yörük registers, with a revisional approach to the literature being taken. Within this scope, the nature of the yörük registers is questioned, and the correlation between registered and unregistered yörüks is revealed. 262

Bu tez, antik Via Egnatia yolunu da kapsayan Paşa Sancağı Sol-Kolbölgesinin demografik ve yerleşim özelliklerini, temelde 1530 tarihli ve 167numaralı Muhasebe-i Vilayet-i Rumeli Defteri'ne göre tahlil etmektedir. Demografive yerleşim yapısını açıklamada temel oluşturması amacıyla, bölgenin coğrafi veiklimsel özellikleri ile göçebe yaşam tarzı anlatılmaktır. Bölgenin XV. yüzyıldanbazı tahrir kayıtlarını kullanarak, göçebelerle birlikte yerleşimin diğer parçalarını dakapsayan demografi özellikleri ve Türk yerleşimi ortaya konmaktadır. Sol-Kol'unidari yapısından, genel bir resim görebilmek için bahsedilmekte; sonrasında da,XVI. yüzyılda bölgedeki demografik yapı ve yörük varlığı değerlendirilmektedir.Anahtar Kelimeler: Paşa Sancağı, Sol-Kol, Via Egnatia, Muhasebe-i Vilayet-iRumeli Defteri, yörük, göçebe, tahrir, demografi, Balkanlar.iv The thesis analyzes demographic and settlement features of Paşa Sancağı Sol-Kolregion, which covers the ancient Via Egnatia route, mainly in accordance withMuhasebe-i Vilayet-i Rumeli Defteri dated 1530 numbered 167. For the purpose offounding a basis for the explanation of the demographic and settlement structure,the geographical and climatic conditions of the region and the nomadic type ofliving are told. Using some of the fiscal surveys (tahrirs) of the region from thefifteenth century, the demographic conditions and the Turkish settlement in theregion is revealed including other elements of settlement process together with thenomadic people (Yörüks). The administrative structure of the Sol-Kol is mentionedto be able to observe a general picture. Then, the demographic situation and theyörük presence in the region in the sixteenth century are evaluated.Keywords: Paşa Sancağı, Sol-Kol, Via Egnatia, Muhasebe-i Vilayet-i RumeliDefteri, yörük, nomad, tahrir, demography, Balkans.iii 129

In this article, the roots, evolution and features of the military organization of the yörüks of Rumelia are discussed through the examples from the Western Thrace region. It aims to bring an alternative approach to the origins and the qualifications of the yörüks who had a significant role from the beginning of the conquests in Rumelia both as a military force and as a demographic element. In this aspect, upon the origins of the organization, the connection between the yörük organization and the routes of the first conquests together with the military groups which took part in the conquests is stressed. Then, the evolution of the organization in time and the meaning of the structural changes are evaluated through the laws on the organization and their changes in time. Lastly, the connection of the yörük organization with the yörük population in Rumelia is discussed through the literature on the issue. In parallel with it, it is questioned whether the yörük registers and cadastral surveys could give an answer to the problem of the extent of the military yörüks in the region, Bu makalede, esas olarak Rumeli yörüklerinin – Batı Trakya yörükleri örnekleri üzerinden – askerî teşkilatının kökeni, dönüşümü ve niteliklerini tartışılmaktadır. Rumeli’nin fethi sürecinden itibaren, bölgede hem askeri bir güç hem de demografik bir unsur olarak önemli bir role sahip olan yörüklerin, Osmanlı askeri teşkilatı bünyesinde teşkilatlandırılmasının kökeni ve niteliklerine dair literatürdeki yaklaşımlara alternatif bir yaklaşım getirmek hedeflenmiştir.. Bu çerçevede, ilk olarak teşkilatın kökeni ve ilk dönem fetihlerinin güzergahları ve bu fetihlerde yer alan askerî unsurlarla bağlantısına vurgu yapılmaktadır. Ardından teşkilata dair kanunlar ve kanunlardaki değişim üzerinden yörük teşkilatının evrimi ve gerçekleştirilen yapısal değişimin ne anlama gelebileceği değerlendirilmektedir. Son olarak ise, yörük teşkilatının Rumeli’deki yörük nüfusla ilişkisi, mevcut literatür üzerinden tartışılmaktadır. Ayrıca, yörük defterleri ve tapu tahrir defterlerinin, teşkilat kapsamındaki yörüklerin nüfus oranına dair net bir cevap verip veremeyecekleri sorgulanmaktadır. Söz konusu kaynakların karşılaştırmalı ve detaylı kullanımıyla bölgedeki yörüklerin önemli bir kısmının teşkilata mensup olmadıkları fakat teşkilatın insan rezervini oluşturduğu savunulmaktadır