Search

Alyssum dudleyi Adıgüzel & R.D.Reeves tıbbi aromatik bitki olarak bilinen, Brassicaceae ailesi içerisinde yer alan ülkemize endemik bir tür olup eski zamanlardan beri geleneksel ilaç olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Alyssum dudleyi Adıgüzel & R.D.Reeves türünün mikroçoğaltımı amacıyla bitki büyüme düzenleyicilerinden BA (0, 0.5, 1 ve 1.5 mg/L) ve GA3’ün (0, 0.5, 1 and 1.5 mg/L) farklı kombinasyonlarını içeren MS besi ortamı kullanılmıştır. Elde edilen bitkiciklerin köklendirilmesi amacıyla farklı konsantrasyonlarda IBA ((Indole-3-butyric acid) 0, 0.5, 1.0, 1.5 ve 2 mg/L)) içeren MS ortamı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, en yüksek sürgün çoğaltım oranı %42 ile 0.5 mg/L BA + 0.2 mg/L GA3 içeren MS ortamdan elde edilirken, en iyi köklenme %20 oranla 1 mg/L IBA içeren MS ortamından elde edilmiştir., Alyssum dudleyi Adıgüzel & R.D.Reeves is known as medicinal and aromatic plant. Alyssum dudleyi Adıgüzel & R. D. Reeves is a plant which is endemic to Turkey in the Brassicaceae family. This species is used in folk medicine for the ancient time. in this study, Alyssum dudleyi Adıgüzel & R.D.Reeves were micropropagated using MS media containing different combination of plant growth regulators; BA (0, 0.5, 1 and 1.5 mg/L) and GA3 (0, 0.5, 1 and 1.5 mg/L) for propagation, IBA(Indole-3-butyric acid) 0, 0.5, 1, 1.5 and 2 mg/l) for rooting. the MS medium supplemented with 0,5 mg/L BA and 0,2 mg/L GA3 (Gibberellic acid) showed highest percentage of shoot multiplication with 42% and efficient rooting was observed MS medium containing 1 mg/L IBA with 20% response from shoot tip explant.

Difficulties associated with repeatability of in vitro regeneration methods between different laboratories are well known. In vitro regeneration of some Turkish melon (Cucumis melo L.) cultivars had been investigated in Turkey. However, quantitative repetition of the results was not obtained in Israel, although a very similar protocol was employed by the same researcher using the same seed batches. The objective of our study was to investigate the origin of discrepancy between results of the laboratories. The difference in the sucrose source was the major reason for the deviation in results between the two laboratories. The percentage of regenerating explants and number of bud-like protuberances and/or shoots were significantly greater when a food grade Turkish sugar (Yonca Co.) was used in the medium compared to analytical grade sucrose (Merck). Media formulated with the food grade sugar regenerated 37% and 67% more explants and bud-like protuberances and/or shoots, respectively, than media containing analytical grade sucrose. No meaningful differences were found in added elements or anions between the sucrose sources, or by liquid chromatography/mass spectroscopy. The only significant chemical difference observed between the sucrose samples was the presence of melanoidins in the food grade sucrose. The melanoidins were high molecular weight (>3,000 Da determined by ultrafiltation), with characteristic UV-visible spectra and in vitro antioxidant activity. Melanoidins are a common colored contaminant of sugar formed during processing, being the polymeric and colored final products of the Maillard reaction. Melanoidincontaining sugar can be differentiated by colour and spectroscopy.

Gene escape and fruit quality characteristics of transgenic melons (Cucumis melo L. var inodorus cv. ‘Kirkagac 637’) resistant to zucchini yellow mosaic virus (ZYMV) and control plants were investigated under screenhouse conditions. No significant differences were observed between transgenic and transgenic × control genotypes, with regard to rind thickness, fruit cavity length, fruit cavity width, total soluble solids, pistil scar diameter, and peduncle length. Fruit characters, including fruit weight, fruit width, fruit length, fruit flesh thickness, and peduncle diameter were significantly different. These results indicate that transgenic × control genotypes had higher values than transgenic (T4 and T20) genotypes, regarding fruit weight, fruit width, fruit length, fruit flesh thickness, and peduncle diameter. Significant differences were not observed between transgenic (T4 and T20), control, and transgenic × control genotypes in terms of L-ascorbic acid, malic acid, citric acid, sucrose, glucose, or fructose, but differences were observed for fruit total acidity. Esters, lactones, and alcohols were aroma components, but none differed significantly between the transgenic and control genotypes. The results show that there was 100% gene escape in the control plants within 10 m of the transgenic plants, while there was 70% gene escape in plants 12.5, 15, and 17.5 m from the transgenic plants under screenhouse conditions., Bu çalışmada, Kabak Sarı Mozaik Virüsüne (ZYMV) karşı dayanıklı transgenik ‘Kırkağaç 637’ kavun çeşidinin ve kontrol bitkilerinin tel sera koşulları içerisinde gen kaçışları ve meyve kalite özellikleri incelenmiştir. İstatistik analizler sonucunda, transgenik ve transgenik × kontrol melezlemesi sonucu elde edilen meyvelerdeki kabuk kalınlığı, çekirdek evi yüksekliği, çekirdek evi çapı, suda çözünebilir kuru madde, mühür çapı ve meyve sapının boyu bakımından fark bulunmadığı tespit edilirken; meyve ağırlığı, meyve çapı, meyve yüksekliği, meyve eti kalınlığı, meyve sapının çapı açısından ise fark bulunmuştur. Sonuç olarak, melez genotipe ait meyvelerin, transgenik genotiplerin meyvelerine (T4 ve T20) göre meyve ağırlığı, meyve çapı, meyve yüksekliği, meyve eti kalınlığı ve meyve sapı çapı bakımından daha yüksek değerler aldığı belirlenmiştir. Transgenik (T4 ve T20), kontrol ve melez (transgenik × kontrol) genotiplerde L-askorbik asit, malik asit, sitrik asit, sakkaroz, glikoz ve früktoz açısından istatistiki olarak fark bulunmazken, toplam asitlik bakımından farklılıklar tespit edilmiştir. Denemede öngörülen aroma bileşikleri analizleri sonucunda esterler, alkoller ve laktonlar saptanmış olup, uygulamalar arasında fark bulunmamıştır. Araştırma sonucunda, tel sera koşullarında transgenik bitkilerden yaklaşık 10 m uzaklıkta bulunan kontrol bitkilerinde %100 gen kaçışı görülürken; 12.5, 15 ve 17.5 m uzaklıktaki bitkilerde ise %70 oranında gen kaçışı belirlenmiştir.

Two different types of explant (proximal and flamingo-bill) from Emphasis seedlings, a hybrid cultivar of bottle gourd (Lagenaria siceraria (Molina) Stand.), germinated under dark and light conditions were cultured on 9 regeneration MS media containing various combinations of BA (0, 1.0, and 2.0 mg l–1) and IAA (0, 0.25, and 0.5 mg l–1). Comparison of the explant types showed that the flamingo-bill type explant had better shoot formation than did the proximal explant. The MS medium containing 1 mg l–1 of BA was optimal for shoot formation capacity when flamingo-bill type explants germinated in the dark (44%) and light (36%) were used. Histological analysis showed that explant cell division began after 3 days in regeneration medium and formation of primordium was observed in the tissues in culture between days 5 and 7. Differentiation of meristimatic structures was first observed after 9 days and development completed after 9-12 days in the culture., Bu çalışmada, hibrit su kabağı (Lagenaria siceraria (Molina) Stand.) çeşidi olan Emphasis’in hem ışık hem de karanlık koşullarda çimlendirilmiş olan bitkilerinden alınan 2 eksplant tipi (proksimal ve flamingo-bill), BA (0.0, 1.0 ve 2.0 mg l–1) ve IAA (0.0, 0.25 ve 0.5 mg l–1)’in 9 farklı kombinasyonunu içeren MS rejenerasyon ortamlarında kültüre alınmıştır. Eksplant tiplerinin karşılaştırıldığı çalışma sonuçları, sürgün oluşumu üzerine flamingo-bill tipi eksplantının proksimal eksplanta nazaran daha iyi sonuç verdiğini ortaya koymuştur. Karanlık ve aydınlık koşullarda çimlendirilmiş olan flamingo-bill eksplantlarında optimum sürgün oluşum kapasitesi, 1 mg l–1 BA içeren MS ortamından % 44 ve % 36 olarak saptanmıştır. Histolojik analizler, eksplantlardaki hücre bölünmesinin rejenerasyon ortamına alındıktan 3 gün sonra başladığını, primordiyum oluşumunun ise 5 ila 7. günler arasında gözlendiği belirlemiştir. Meristematik yapının farklılaşması ilk olarak 9. günde gözlenmiş, 9 ve 12. günler arasında ise oluşum tamamlanmıştır.

Bu çalışmada, Kabak Sarı Mozayik Virüsüne (ZYMV) dayanıklı olduğu varsayılan transgenik Kırkağaç 637 kavun çeşidinin ve kontrol bitkilerinin screenhouse koşullarında bitki özellikleri incelenmiştir. Değerlendirmeye alınan parametreler fide aşamasında kotiledon eni, kotiledon boyu ve hipokotil uzunluğu; bitki aşamasında ise bitki boyu, ana gövde çapı, boğum sayısı, yaprak sapı uzunluğu, yaprak genişliği ve yaprak boyudur. Yapılan analizler sonucunda transgenik bitkilerde kotiledon eni ve hipokotil uzunluğunun, transgenik olmayan bitkilere göre daha kısa olduğu bulunmuş, kotiledon boyları bakımından ise istatistiksel olarak bir fark saptanmamıştır. Transgenik ve transgenik olmayan bitkiler arasındaki bitki boyu (%1 önem seviyesinde), ana gövde çapı, boğum sayısı ve yaprak sapı uzunluğu da (%5 önem seviyesinde) istatistiksel olarak farklı bulunmuştur., In this study, plant characteristics of putative transgenic Kirkagac 637 melon cultivar resistant t Zucchuni Yellow Mosaic Virus and control plants under screenhouse condition were investigated The parameters used were cotyledon width, cotyledon length and hypocotyl length during seedlin period, plant length, main stem diameter, node number on main stem, petiole length, leaf width an leaf length. The analyses showed that cotyledon width and hypocotyl length of transgenic plants were shorter tha those of non transgenic plants. There was no difference on cotyledon length between transgenic an non transgenic plants, statistically. Significant differences on plant height (1% significant level), main stem diameter, length betwee internodes and petiole length (%5 significant level) were noted between transgenic and non transgeni plants, statistically.

TEZ13222 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 45-51) var. XVII, 53 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Colchicum cinsi içerisine giren türlerin kormları ve tohumları yüzyıllardır geleneksel tedavi yöntemlerinde; astım, dizanteri, romatizmaya karşı kullanılmaktadır. Günümüz modern tıbbında ise Colchicum yumru ve tohumları kolşisinoidler olarak adlandırılan terapötik aktif alkaloid kaynağı olarak kullanılmaktadır. Kolşisin Colchicum cinsi içerisine giren tüm türlerden elde edilen başlıca alkoloid türevidir. Son yıllarda farklı renkleri, tek ya da çoklu çiçek yapısına sahip farklı formlarının bulunması, acı çiğdemin süs bitkisi olarak kullanımını ön plana çıkarmaktadır, ancak türlerin yeni keşfediliyor olması çeşit geliştirme çalışmalarını geciktirmektedir Bu tez çalışmasında C. szovitsii, C. serpentinum ve C. figlalii türlerinde, yumru eksplantları kullanılarak doku kültürü ile embriyojenik yapıların oluşumu incelenmiştir. Embriyojenik yapıların elde edilmesi için farklı konsantrasyon ve kombinasyonlarda NAA, 2,4-D ve 2-iP içeren 6 farklı protokol denenmiştir. Bu protokollerin hepsinde embriyojenik yapı gözlemlenmiştir. En yüksek embriyojenik yapı oranı ise 2mg/l 2,4-D içeren ortamlarda %59 oranında gözlemlenmiştir. Elde edilen embriyojenik yapılar mikroskop altında gözlemlenmiş ve gelişim aşamalarına ait farklılılar incelenmiştir. Çalışmada embriyojenik yapı oluşumu dışında bitkicik oluşumu da gözlemlenmiştir. For centuries, the traditional treatment methods of the korms and seeds of the species that fall into the genus Colchicum; It has been used against asthma, dysentery, rheumatism. In modern medicine, Colchicum tubers and seeds are used as a therapeutic active alkaloid source called colchicinoids. Colchicine is the main alkaloid derivative obtained from all species in Colchicum genus. In recent years, the existence of different colors, different forms with single or multiple flower structures highlight the use of bitter crocus as an ornamental plant, but the new discovery of species delays cultivation development. 6 different protocols with different concentrations and combinations including NAA, 2,4-D and 2-iP were tried to obtain embryogenic structures. Embryogenic structure was observed in all of these protocols. The highest embryogenic structure rate was observed in environments containing 2,4-D and 2-iP. The embryogenic structures obtained were observed under the microscope and the differences in the stages of development were examined. Apart from embryogenic structure formation, vegetation formation was also observed in the study. Bu Çalışma TUBİTAK Tarafından Desteklenmiştir.. Proje no: 1160215.

TEZ12753 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 45-50) var. XIII, 51 s. :_res. (bzs. rnk.), tablo ;_29 cm. Bu tezde, Türkiye’nin değişik bölgelerinden toplanmış beş farklı soğan genotipinin (Pamukkale Üniversitesinde üretilmiş olan üç adet ıslah hattı, bir adet açık tozlanan yerli ve bir adet açık tozlanan yabancı çeşit) ginogenesis uyartımına verdikleri tepkiler gözlemlenmiştir. Beş farklı soğan genotipine ait 29010 açmamış çiçek tomurcuğu BDS ve MS temelli farklı sükroz konsantrasyonu (30 g/l ve 100 g/l) ve bitki büyüme düzenleyicileri (2 mg/l BAP ve 2 mg/l 2,4-D) içeren altı farklı besi ortamına ekilmiştir. Ekilen tomurcukların yaklaşık yarısı 21 gün sonra 30 g/l şeker içeren hormonsuz besi ortamına alt kültüre alınmıştır. Tomurcukların ekilmesinden ve alt kültüre alınmasından yaklaşık iki ay sonra ginogenik tepkiler gözlenmeye başlanmıştır. Yapılan gözlemlerde alt kültüre alınan tomurcuklardan elde edilen ginogenik bitkilerin daha sağlıklı ve güçlü geliştiği görülmüştür. Farklı soğan genotiplerinin ginogenesis oranları karşılaştırıldığında, DELFOS (%0,98) genotipinin en yüksek oranda olduğu ve MBDS-1 besi yerinden MBDS-2 besi yerine alt kültüre alınmasıyla elde edildiği görülmüştür. Elde edilen ginogenik bitkilerin 76 tanesi flow sitometri ile analiz edilmiştir. Toplamda test edilen ginogenik bitkilerin 48 (%63,10) tanesi haploid, 18 (%23,70) tanesi diploid ve 10 (%13,10) tanesi miksoploid olarak belirlenmiştir. In this thesis, gynogenic responses of five onion genotypes (three breeding lines produced at Pamukkale University, one open pollinated domestic line and one open pollinated variety) collected from different regions of Turkey were observed. In this thesis, five onion genotypes with superior quality features collected from different regions of turkey were observed for their gynogenic responses. 29010 surface sterilized unopened flower buds of onion genotypes were cultured in BDS and MS based six different medium containing different sucrose concentration (30 g/l and 100 g/l) and plant growth regulators (2 mg/l BAP and 2 mg/l 2,4-D). Approximately half of the buds were subcultured after 21 days. The subculture medium contains 30 g/l of sugar, without plant growth regulators. Approximately two months after bud cultivation and subculture, gynogenic responses started to be observed. It was observed that the gynogenic plants obtained from the subcultured buds developed healthier and stronger. When the response rates of different onion genotypes to ginogenesis were compared, it was showed that DELFOS (0.98%) genotype was the highest and obtained from subculturing MBDS-1 medium to MBDS-2 medium. 76 of the obtained gynogenic plants were analyzed by flow cytometry. In total, 48 (63.10%) of them were haploid; 18 (23.70%) of them were diploid, and 10 (13.10%) of them were mixoploid. Bu Çalışma TÜBİTAK Tarafından Desteklenmiştir. Proje no: 117O386.

TEZ12544 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 55-58) var. XV, 59 s. :_res. (gnl. rnk.), hrt. tablo ;_29 cm. Bu tez çalışmasında C. coum ve C.persicum türlerinde, yaprak ve yaprak sapı ve yumru eksplantları kullanılarak organogenesis yöntemi ile rejenerasyon araştırılmıştır. C.coum ve C.persicum türlerinde kallus ve sürgünlerin elde edilmesi için farklı konsantrasyon ve kombinasyonlarda GA3, Prolin, Spermin, NAA, IBA, BA ve Kinetin içeren yedi farklı bitki büyüme düzenleyicileri ve MS,B5, ROM ve WPM ortamları denenmiştir. Kallus ve sürgün oluşumu, GA3, Prolin, Spermin, NAA ve Kinetin içeren ortamlarda görülürken, IBA ve BA içeren ortamlarda görülmemiştir. En yüksek rejenerasyon oranları in vitro’da muhafaza edilen C.persicum ve tohumdan çimlendirilen C.coum bitkiciklerden alınan eksplantlar ile kurulan denemeden elde edilmiştir. Bu denemede, C.persicum türünde kallus oluşum oranları, yaprak sapında %15.6, yaprak eksplantlarında, %13.5 ve yumru eksplantından %23.9’dur. C.persicum türünde kallus oluşumunda en başarılı ortam ve eksplant interaksiyon sonuçları ise MS ortamı ve yumru eksplantından ( %39.6), sürgün oluşumunda ise WPM ortamı ve yaprak sapı eksplantından (%14.58), kök oluşumunda da WPM ortamı ve yaprak sapı eksplantından (%12.5) elde edilmiştir. C.coum türünde kallus oluşum oranları yaprak sapı eksplantlarında %20.8, yaprak eksplantlarında %12.5 ve yumru eksplantında %32.3 şeklinde gelişme göstermiştir. C.coum türünde kallus oluşumunda en başarılı ortam ve eksplant interaksiyon sonuçları ise WPM ortamı ve yumru eksplantından (%45.8), sürgün oluşumunda B5 ortamı ve yumru eksplantından (%16.6) ve kök oluşumunda ise ROM ortamı ve yaprak eksplantından (%60.42) elde edilmiştir. Her iki türde de 0.5 mg/l GA3, 1 mg/l prolin, 0.05 mg/l spermin, 3 mg/l Kinetin ve 1 mg/l NAA hormonları ve 1/2 MS ortamında kallus oluşumu görülmüştür. Elde edilen kallusların sürgün ve köke dönen gelişim aşamaları mikroskop ile görüntülenmiştir ve aşamalara ait farklılıklar incelenmiştir. In this thesis, regeneration by organogenesis technique was searched using leave, petiole and rhizome explants of C. coum and C. persicum species. Different combination and concentrations of 7 different plant growth regulators (GA3, Prolin, Spermin, NAA, IBA, BA ve Kinetin) and MS,B5, ROM ve WPM media were tested to get callus and shoot structures in C.coum ve C.persicum species. Callus and shoot formation were observed from the media with GA3, Prolin, Spermin, NAA and Kinetin. Nothing was observed from the media with IBA ve BA. The highest regeneration ratio was obtained from the experiments coming from in vitro C.persicum plants and C.coum germinated from seeds. In this experiment, callus formation ratios were obtained from petiole, leave and rhizome explants as 15.6%, 13.5% and 23.9%. In C.persicum, the best interaction between media and explant was observed from MS medium and rhizome explants (39.6%) for callus formation, WPM medium and petiole (14.58 %) for shoot formation, WPM medium and petiole (12.5 %) for root formation. In C.coum, callus formation ratios were obtained from petiole, leave and rhizome explants as 20.8%, 12.5% and 32.3%. In C.coum, the best interaction between media and explant was observed from WPM medium and rhizome explants (45.8 %) for callus formation, B5 medium and rhizome (16.6 %) for shoot formation, ROM medium and leave explant (12.5 %) for root formation. Callus formation was observed from 1/2 MS media with 0.5 mg/l GA3, 1 mg/l prolin, 0.05 mg/l spermin, 3 mg/l Kinetin ve 1 mg/l NAA in both C.persicum and C. coum species.

TEZ10193 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014. Kaynakça (s. 79-82) var. xiii, 83 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışma kapsamında; ülkemizde doğal olarak yetişen bazı eğrelti türlerinde (Asplenium scolopendrium, Asplenium adiantum-nigrum, Asplenium trichomones, Asplenium septentrionale) spor kültürü yöntemi ile mikroçoğaltımı ve gametofitik ve sporofitik evrelerin histolojik analizler ile farklılaşmalarının gözlenlenmesi amaçlanmıştır. Ülkemizin önemli bir genetik zenginliği olan eğrelti türlerinin in vitro koşullarda çoğaltım olanaklarının araştırılması amacıyla, sporlar kullanılarak in vitro çimlendirme ve ardından gametofit oluşturan sporlardan farklılaşma denemeleri kurulmuştur. Denemede bitki büyüme düzenleyicilerinden; NAA (0, 0.5, 1, 2 mgL-1), BA (0, 0.5, 1, 2 mg L-1), IBA (0, 0.5, 1, 2 mg L-1) ve KIN (0, 0.5, 1, 2 mg L-1)’nin farklı kombinasyon ve konsantrasyonları kullanılarak bitkilerin in vitro’da gelişim ve farklılaşmaları gözlenmiştir. Çalışma sonucunda; tüm eğrelti türlerindeki, sporların canlılık oranları, sporların çimlenme oranları, gametofitlerin yapısı, gametofitlerin sporofitlere dönüşüm oranları ve bu evrelerde meydana farklılaşmalar histolojik analizler ile saptanmıştır. The aim of this study was to propagate some fern species which are grown naturally in our country (Asplenium scolopendrium,, Asplenium septentrionale, Asplenium adiantum-nigrum L., Asplenium trichomonas) using spore culture technique and to observe the stages of germination, gametophyte emergence and sporophyte formation. In addition to these, for four species histological analyses were applied to obtain differentiation stages. In vitro regeneration experiments were conducted using spore explants belong to different fern species to search micropropagation possibilities of this plant which is a valuable genetic resource of Turkey. In the experiments, different plant growth regulators; NAA (0, 0.5, 1.0 mg L-1), BA (0, 0.5, 1.0 mg L-1), KIN (0, 0.5, 1.0 mgL-1) and IBA (0, 0.5, 1.0 mgL-1) combinations and concentrations were used to determine the growth and development of plants , As a result, ratio of the spores viability, ratio of germination, structure of gametophyte and sporophyte and their differentiation were determined via histological analyses. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FYL2014-2675.

TEZ9521 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 47-51) var. xi, 53 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada 1 türe ait 15 farklı bitkiden alınan eksplantların somatic embriyogenesis potansiyelleri test edilmiştir. Denemede eksplant kaynağı olarak ovül, bölünmüş ovaryum, yaprak ve yaprak sapı kullanılmıştır. Eksplantlar ½ MS (makro ve mikro elementler) fakat diğer bileşenler tüm miktar ve hormon olarakta 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) ve 6-(g,g-dimethylallylamino) purine (2iP) içeren ortamlarda kültüre alınmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen verilere göre eksplant tipleri ve bitkiler arasında somatik embriyogenesis potansiyeli açısından varyasyon olduğu tespit edilmiştir. En yüksek kallus oluşumu yaprak sapı eksplantında görülmesine karşın, en yüksek somatik embriyo oluşumu ovaryum eksplantında tespit edilmiştir. Kallus oluşum oranları yaprak sapı, ovaryum, ovul ve yaprak eksplantlarında sırası ile %34.3, %30.16, %26.6 ve %15.6 olarak tespit edilmiştir. Somatik embriyo oluşum oranları ise ovaryum, yaprak sapı, yaprak ve ovul eksplanlarında sırası ile %11.3, %8.00, %4.16 ve %2.83 olarak tespit edilmiştir. In this study, the potential of somatic embryogenesis from different explants (ovule, divided ovary parts, leaf and petiole segments) of 15 plants from one species was studied. Explants were cultured in the medium containing ½ MS (macro and micro elements) and 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) and 6-(g,gdimethylallylamino) purine (2iP) for inducing embriyogenic callus. Results showed that there was a variation in terms of somatic embryogenessis potantial between explant types and plants. Although the best ratio of callus formation was distinguished on petiole, the best ratio of somatic embryo was distinguished on ovary. The ratios of callus formation were calculated on petiole, ovary, ovule and leaf %34.3, %30.16, %26.6 and %15.6 respectively. The ratios of somatic embryo production were calculated on ovary, petiole, leaf and ovule %11.3, %8.00, %4.16 and %2.83 respectively. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2011YL11.

TEZ9839 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012. Kaynakça (s. 69-73) var. xi, 76 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Endemik bitkilerin biyoteknolojik yöntemlerle muhafazası, hem ülkemizdeki gen kaynaklarının korunması, hem de iyi adapte oldukları ortam şartlarında üretilmesi açısından oldukça önemlidir. Siklamen Magnoliopsida sınıfının Ericales takımına ait olan ve Primulaceae familyasında yer almaktadır. Ülkemizde endemik türlerin muhafaza altına alınması büyük önem teşkil etmektedir. Kriyoprezervasyon, son yıllarda genetik kaynakların korunmasında sıkça kullanılan en etkili yöntem haline gelmiştir. Bu tez çalışmasında ülkemizde endemik olarak yetişen üç siklamen (Cyclamen cilicicum Boiss &Heldr, Cyclamen mirabile Hildebr, Cyclamen pseudibericum) türlerinin rejenerasyonu ve ultra soğuk koşullarda muhafaza olanakları araştırılmıştır. Rejenerasyonda en iyi ortamların TBO’ya ek olarak; Cyclamen cilicicum Boiss & Heldr için; 2 mg L-1 2,4-D + 1.5 mg L-1 2IP, Cyclamen mirabile Hildebr için 2 mg L-1 2,4-D + 2 mg L-1 2IP ve Cyclamen pseud-ibericum için 2.5 mg L-1 2,4-D + 1mg L-1 2IP kombinasyonları olduğu tespit edilmiştir.Vitfrifikasyon yöntemiyle kriyoprezerve edilen bitkilerin kallusa dönüşme oranları ve en iyi eksplant tipleri karşılaştırılmıştır. Çalışmada kullanılan 3 türde de kallus oluşumu açaısından en iyi eksplant; yaprak ve yaprak sapı olarak kaydedilmiştir. Conservation of plant genetic resources and their biodiversity is extremely important because of the speed at which plant species are disappearing from our planet. Cyclamen belonging to the genus Magnoliopsida, order Ericales and family Primulaceae, is being considered as an important endemic plant to Turkey. Cryopreservation gains importance as an alternative and efficient technique to conservate genetic sources in recent years. In this study the possibilites of conservation of three endemic cyclamen species (Cyclamen cilicicum Boiss &Heldr, Cyclamen mirabile Hildebr and Cyclamen pseud-ibericum) using the cryopreservation technique, were invastigated. The best hormone combinations (within primer regeneatiın media) for callusformaton for Cyclamen cilicicum Boiss & Heldr; 2 mg L-1 2,4-D + 1.5 mg L-1 2IP, for Cyclamen mirabile Hildebr; 2 mg L-1 2,4-D + 2 mg L-1 2IP and for Cyclamen pseudon syibericum; 2.5 mg L-1 2,4-D + 1mg L-1 2IP were obtained. The best callus formationratios were all The vitrification method was used during cryopreservation. The best callus formation was observed at leaves and pedicels explants for each genotype. The results were discussed and compared considering callus formation ratio, survival ratio after cryopreservation and callus forms.

TEZ8568 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011. Kaynakça (s. 57-64) var. xi, 65 s. : rnk. res., çizelge ; 29 cm. Squash, belonging to the Cucurbitaceae family is an annual vegetable. In this research the rol (ABCD) genes causing dwarfism, were transformed via AATCC15834 strains of Agrobacterium rhizogenes to the commercial squash variety Tempra. For transformation, seeds of squash Tempra were germinated in in vitro and the cotiledons of these seeds were used as explants. The hairy root formation of the explants were observed afterwards. Samples were taken from the potential transgenic hairy roots to confirm transformation of Rol genes. DNA isolation and PCR analysis were performed in hairy roots. Based on the PCR results, whole samples used for transformation identified as transgenic and the role genes were transformed succesfully to the roots of plants. Kabak, kabakgiller familyası içerisinde yer alan tek yıllık bir sebzedir. Yapılan bu tez çalışmasında, ticari Tempra kabak çesidine bitkide bodurluğa sebep olan Rol (ABCD) genleri rekombinant olmayan Agrobacterium rhizogenes'in AATCC15834 suşu aracılığıyla aktarılmıştır. Transformasyon çalışmasının ilk aşamasında, tempra çeşidine ait tohumlar in vitro' da çimlendirilmiş, kotiledonları eksplant kaynağı olarak kullanılmış, bakteri inokülasyonu gerçekleştirilmiş ve bu eksplantlardan saçak kök oluşumları gözlenmiştir. Elde edilen aday transgenik saçak köklerden ise örnekler alınarak DNA izolasyonu ve Rol genlerinin köklere transferini doğrulamak için de PCR analizleri yapılmıştır. Analizler sonucunda transformasyonda kullanılan örneklerin tamamının transgenik olduğu, Rol genlerinin başarılı bir şekilde aktarıldığı PCR analizler ile tespit edilmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2011YL10.

TEZ8177 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2010. Kaynakça (s. 73-76) var. xiii, 77 s. : rnk. res., çizelge ; 29 cm. This study was conducted to determine the effect of 1-MCP mechanizm on shelf life and morphological characteristics of carnations (Dianthus caryophyllus). Three different 1 MCP (500 nl/l, 1000 nl/l doses and control) doses were applied for 24 hours at 20 oC on two commercial carnation species, 'Amelia' and 'Natila' after harvesting. Carnations were stored at 4 oC for 21 days after applications. During this storage time at 12th hours, 24th hours, 3rd day, 6th day, 10th day, 15th day and 21st day petal samples were obtained and morphological plant characteristics were determined and compared against each other. Real-Time PCR analysis were carried out to determine expression differences of CTR1 and ETR1 genes responsible from ethylene biosynthesis during storage. The results showed that, petal samples were still remain fresh and there was no ethylene expression in petal samples after 21 days of storage. CTR1 gene expression was more than ETR1 gene expression according to Real Time PCR analysis results. Bu tez çalışması karanfil bitkilerinde, 1-MCP'nin raf ömrü üzerine etki mekanizmasını araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla hasat sonrası ticari karanfil çeşitleri 'Amelia' ve 'Natila' karanfil örneklerine 20 oC sıcaklıkta, 24 saat süre boyunca 500 nl/l, 1000 nl/l dozları ve kontrol olmak üzere 3 farklı 1-MCP uygulaması yapılmıştır. Uygulama sonrasında karanfiller 3 hafta süresince soğuk hava deposunda muhafaza edilmiştir. Bu süre boyunca 12. saat, 24. saat, 3.gün, 6.gün, 10.gün, 15.gün ve 21.günlerde karanfil bitkilerinden petal örnekleri alınarak morfolojik ve fizyolojik özellikleri değerlendirilmiştir. Muhafaza sırasında belirtilen sürelerde alınan örneklerde 1-MCP uygulamaları sonucunda, etilen biyosentezinden sorumlu olan CTR1 ve ETR1 genlerinin ifadesindeki farklılıkları tespit etmek amacıyla Real-Time PCR analizleri yapılmıştır. Bu sonuçlara dayalı olarak tüm uygulamalarda 21 günlük muhafaza sonrasında örneklerin halen canlılıklarını korudukları gözlenmiş ve örneklerde etilen üretimine rastlanmamıştır. Real Time PCR analizleri sonucunda CTR1 geninin ETR1 genine göre daha yüksek düzeyde ifade edildiği görülmüştür. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: ZF2009BAP13.

TEZ7114 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2009. Kaynakça (s.56-59) var. viii, 60 s. : rnk.res. ; 29 cm. In this study, micropropagation of three cultivars of Spathiphyllum was studied by shoot tip culture. In the first step of micropropagation, plantlets were transferred in to the MS media containing Kin (0.0, 1.0, 2.0 mg/l) and BA (0.0, 1.0, 2.0 mg/l. In the second part of the study, multiplication ratio of three varieties of Spathiphyllum was tested in the MS media containing BA (0.0, 0.5, 1.0, 2.0 mg/l) and NAA (0.0, 0.5, 1.0 mg/l) combinations. In the third part of the study, multiplication ratio and epigenetic variation caused by high cytokinin of three varieties of Spathiphyllum were tested in the MS media containing BA (0.0, 2.0, 4.0, 8.0 mg/l) and NAA (0.0, 2.0, 4.0 mg/l) combinations. The results were analysed statisticaly. The highest proliferation ratios in the media containing 1.0 mg/l BA for two varieties were 14.3 shoot/explant for S. dario and 13.5 shoot/ eksplant for S. chicco. The media containing 1.0 mg/l Kin showed that 7.5 shoot/explant and 4.5 shoot/explant for two varieties, respectively. The best proliferation ratios in MS media containing BA (0.0, 0.5, 1.0, 2.0 mg/l) and NAA (0.0, 0.5, 1.0 mg/l) combinations were obtained from 1 mg/l BA alone as 15.3, 17.8 ve 18 shoots/explant for three Spathiphyllum varieties (Spathiphyllum 'Sweet Dario', Spathiphyllum. 'Sweet Chico', Spathiphyllum 'Sweet Cupido',) respectively. In the third study, the plantlets grown in the MS media containing 8.0 mg/l BA showed leaf deformity and somaclonal variation. This variation was determined by morphologic and RAPD analysis. Bu çalışmada, Spathiphyllum'un 3 çeşidinin (Spathiphyllum 'Sweet Dario', Spathiphyllum. Sweet Chico', Spathiphyllum 'Sweet Cupido'), sürgün ucu kültürü yöntemiyle mikroçoğaltımı hedeflenmiştir. Mikroçoğaltımın birinci denemesinde bitkicikler, Kin (Kinetin) (0.0, 1.0, 2.0 mg/l) ve BA( Benziladenin) (0.0, 1.0, 2.0 mg/l) içeren MS ortamında kültüre alınmıştır. Çalışmanın ikinci denemesinde, 3 çeşitte, BA (0.0, 0.5, 1.0, 2.0 mg/l) ve NAA (0.0, 0.5, 1.0 mg/l)'nın 12 farklı kombinasyonu kullanılarak kardeşlendirme oranları incelenmiştir. Üçüncü denemede ise yüksek BA (0.0, 2.0, 4.0, 8.0 mg/l) ve NAA (0.0, 2.0, 4.0 mg/l)'nın 12 farklı kombinasyonunu içeren MS ortamlarına bitkicikler aktarılarak kardeşlenme oranları ve yüksek sitokinin konsantrasyonunun neden olduğu somaklonal varyasyonlar incelenmiş ve istatistiksel olarak hesaplanmıştır. BA-Kin denemelerinden elde edilen en iyi kardeşlenme oranı her iki çeşit için 1.0 mg/l BA içeren MS ortamından elde edilmiş olup S. 'Sweet Dario' 'da 1.0 mg/l BA'da 14.3, S. 'Sweet Chico' 'da. ise 13.5, 1 mg/l Kin' de ise sırasıyla 7.5 ve 4.5 sürgün/eksplant oranında saptanmıştır. BA-NAA ile kurulan 12 farklı denemede ise en iyi kardeşlenme oranı sırasıyla 3 çeşitte (Spathiphyllum 'Sweet Dario', Spathiphyllum 'Sweet Chico' ve Spathiphyllum 'Sweet Cupido') 15.3, 17.8 ve 18 sürgün/eksplant olarak 1.0 mg/l BA içeren ortamda kaydedilmiştir. Üçüncü denemede ise 8.0 mg/l BA içeren ortamlarda gelişen bitkiciklerde yaprakların mızrak şeklinde deforme olduğu ve somaklonal varyasyon görüldüğü hem görsel hem de RAPD analizleri kullanılarak saptanmıştır Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:ZF2008YL34

Bu tezde, karpuz (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum ve Nakai) bitkisinde rejenerasyon için gerekli olan uygun ortam optimizasyonu ve Agrobacterium aracılığıyla gen aktarma tekniği çalışılmıştır. Test edilen rejenerasyon ortamlarından en etkili olan, 5 gün çimlendirme ortamında olan karpuz tohumları 2 mg/l BAP + 0.1 mg/l IAA ile desteklenmiş MS ortamında kültüre alınmasıyla yüksek rejenerasyon frekansı elde edilmiştir. Agrobacterium'un C58C1-pmp90 ve C58C1-pch32 suşlarının VAT bölgesi ve 2.5 kb'lık 5' ve 3'regülatör dizinlerine sahip pBin19 binary vektör kullanılmıştır.Bakteri solüsyonu ile muamele edilen karpuz tohumu eksplantları, 2 mg/l BAP, 0.1 mg/l IAA, 200 mg/l timentin ve 7.5 g agar içeren MS ortamında kültüre alınmıştır. Gen aktarımı olan bitkileri tespit edebilmek için seçici seleksiyon ortamı (2 mg/l BAP + 0.1 mg/l IAA + 750 mg/l sefuroksim sodyum + 200 mg/l kanamycin + 7.5 g agar) kullanılmıştır. Seleksiyon ortamında canlılığını devam ettiren bitkiler MSG (sürgün geliştirme ortamı) ortamında geliştikten sonra DNA izolasyonu, PCR, Jel elektroforezi sonucunda aktarılan bantlara UVP Jel dökümantasyon sisteminde bakılmıştır. Bantlar ilgili bölgelerde tespit edilmemiştir.Anahtar kelimeler: Citrullus lanatus, transformasyon, Agrobacterium tumefaciens, rejenerasyon, Aphis gossypii In this thesis, optimum media for regeneration and gene transformation technique with Agrobacterium tumefaciens to watermelon (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum and Nakai) plant was studied. The best result obtained from MS medium containing 2 mg/l BAP +0.1 mg/l IAA added, for regeneration of the watermelon seeds which are incubated for germination for 5 days. Regeneration protocol has been achively applied to obtain transformed plants, using Agrobacterium tumefaciens strain C58C1-pmp90 and C58C1-pch32 which is harboring a binary vector pBin19 carring Vat coding region, 2,5 kb of 5? and 3? regulatory sequences.Watermelon seed explants which are treated with bacteria solution cultured in MS media containing 2 mg/l BAP + 0.1 mg/l IAA + 200 mg/l timentin + 7.5 g agar added. To determine the transformant plants, selective media containing (2 mg/l BAP + 0.1 mg/l IAA + 750 mg/l sefuroksim sodium + 200 mg/l kanamisin + 7.5 g agar) was used. The plants which are carried on living in selection medium were transferred to the MSG (medium of shoot growth). After completed their growth, the plants were harvested for DNA isolation. Transformed plants were detected by PCR, Gel Electrophoresis and UV decumantation system. Bands are not seen in the intended region.Key words : Citrullus lanatus, transformation, Agrobacterium tumefaciens, rejeneration, Aphis gossypii 83

TEZ7051 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008. Kaynakça (s.61-67) var. x, 68 s. : rnk.res. ; 29 cm. An efficient method for shoot regeneration and Agrobacterium mediated gene transformation in the two different melon (Kırkağaç 637 and Vedrantais has been developed in this study). The best regeneration result was obtained from MS medium supplemented 1.12 mg/l BA+0.88 mg/l IAA+ 0.26 mg/l ABA. Regeneration protocol has been achively applied to obtain transformed plants, using Agrobacterium tumefaciens strain C58C1-pmp90 and C58C1-pch32 which is harboring a binary vector pBin19 carring Vat coding region, 2,5 kb of 5' and 3' regulatory sequences. Transformed plants were detected by PCR, Gel Electrophores and UV documantation system. Bands are seen in the intended region. Bu tezde, iki kavun genotipinde (Kırkağaç 637 ve Vedrantais) rejenerasyon için gerekli olan uygun ortamın optimizasyonu ve Agrobacterium aracılığı ile gen aktarma tekniği araştırılmıştır. Yapılan çalışmalarda en uygun rejenerasyon ortamının 1.12 mg/l BA + 0.88 mg/l IAA+ 0.26 mg/l ABA eklenen MS olduğu belirlenmiştir. Rejenerasyon protokolü uygulanan bitkilerde, Agrobacterium'un C58C1-pmp90 ve C58C1-pch32 ırkları ile vat bölgesi ve 2,5 kb'lik 5' ve 3' regülatör dizinlerini taşıyan pBİN19 binary vektörü kullanılmıştır. Gen aktarımı olan bitkilerden DNA izolasyonu, PCR, jel elektroforezi sonucunda elde edilen bantlara UVP jel dökümantasyon sistemiyle bakılmış, istenilen bölgelerde bantlar görülmüştür. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:ZF2007YL9

ÖZYÜKSEK LİSANS TEZİHIYAR BİTKİSİNDE (Cucumis sativus L.) REJENERASYONUNOPTİMİZASYONU ve AGROBACTERİUMARACILIĞIYLA GFP (YEŞİL FLORESAN PROTEİN) GENİNİNAKTARILMASISinem SERBEST-KOBANERÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİFEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜBİYOTEKNOLOJİ ANABİLİM DALIDanışman : Doç.Dr. N.Yeşim YALÇIN-MENDİYıl : 2006, Sayfa : 97Jüri : Doç.Dr. N.Yeşim YALÇIN-MENDİProf.Dr. Selim ÇETİNERDoç.Dr. Mukaddes KAYIMBu tezde, hıyar (Cucumis sativus L.) bitkisinde etkili bir rejenerasyon veAgrobacterium aracılığıyla gen transformasyonu yöntemi geliştirilmiştir. Çeşitlirejenerasyon ve transformasyon yöntemleri test edilmiştir. Dört günlük fidelerinkotiledon eksplantlarının 2 mg/l BAP+1 mg/l IAA ile desteklenmiş MS ortamındakültüre alınması ile en yüksek rejenerasyon frekansı (% 82) elde edilmiştir.rejenerasyon protokolü Agrobacterium tumefaciens'in, CaMV 35S promotorükontrolünde npt II (seçici markör geni) ve yeşil floresan proteinini kodlayan mGFP5-ER genlerini taşıyan pBin-mGFP5-ER binari vektör plazmidi içeren, AGL-1 ırkıkullanılarak gen aktarılmış bitkilerin eldesinde başarı ile uygulanmıştır. Bakterisüspansiyonu ile enfekte edilen kotiledon eksplantları, 2 mg/l BAP, 1 mg/l IAA, 200μM asetosiringon, 0.5 g/l MES ve phytagel içeren MS ortamında birlikte kültürealınmıştır. Transform olmuş dokular çok erken bir dönemde el UV'si ile 254/365 nmemisyon aralığında tespit edilmiştir.Anahtar kelimeler: Hıyar, rejenerasyon, mGFP5-ER, transformasyon, AgrobacteriumtumefaciensI ABSTRACTMSc THESISREGENERATION OPTIMISATION OF CUCUMBER (Cucumissativus L. ) and GFP (GREEN FLUORESCENT PROTEIN) GENETRANSFORMATION via Agrobacterium tumefaciensSinem SERBEST-KOBANERDEPARTMENT OF BIOTECHNOLOGYINSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENSESUNIVERSITY OF CUKUROVAFirst Supervisor : Doç.Dr. Neslihan Yeşim YALÇIN-MENDİYear : 2006, Page: 97Jury : Doç.Dr. Neslihan Yeşim YALÇIN-MENDİProf.Dr. Selim ÇETİNERDoç.Dr. Mukaddes KAYIMAn efficient method for shoot regeneration and Agrobacterium mediated genetransformation of Cucumber (Cucumis sativus L.) has been developed in this study.The optimum regeneration and transformation protocol were tested. The use ofcotyledon explants excised from 4 day-old seedlings cultured in Murashige andSkoog?s medium, supplemented with 1mg/l BAP and 1 mg/l IAA, resulted in a highregeneration frequency (% 82). Regeneration protocol has been successfully appliedto obtain transformed plants, using Agrobacterium tumefaciens strain AL-1 which isharboring a binary vector pBin m-GFP5-ER carrying npt II (selectable marker gene)and mGFP5-ER (Haseloff, 1995) (reporter gene), encoding green fluorescent protein,driven by cauliflower mosaic virus 35S promoter. Cotyledon explants, infected byAgrobacterium suspansion, cocultivated in the MS medium supplemented with 2mg/l BAP, 1 mg/l IAA, 200 μM acetosyringon, 0.5 g/l MES and phytagel.Transformed tissues were detected at a very earyl stage at 254/365nm.emmition byhand UV.Keywords: Cucumber, regeneration, mGFP5-ER, transformation, AgrobacteriumtumefaciensII 97

TEZ4220 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2002. Kaynakça (s. 81-84) var. v, 84 s.; res. ; 30 cm. … Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:2084