Search

Bu çalışmada, Saccharomyces cerevisiae L. kültür ortamında bazı fosfazenlerin biyokimyasal aktiviteleri belirlendi. Deneysel uygulamada farklı fosfazen molekülleri kullanıldı. Çalışma kapsamındaki deney grupları; kontrol grubu, H2O2 (Hidrojen peroksit) ve fosfazen molekülleri grupları şeklinde düzenlendi. Gruplar hazırlandıktan sonra, kontrol grubu dışında diğer kültürlere 30 µg fosfazen ve 100 µl H2O2 ilave edildi. 30 °C de 72 saat inkübasyona bırakıldı. İnkübasyon sonunda hücre peletleri ayrıldı. Elde edilen süpernatantdan Glutatyon S-Transferaz (GST) ile total protein düzeyleri belirlendi. Hekzan/izopropanol alkol karışımı ile elde edilen homojenattan da yağ asidi ve lipofilik moleküllerin analizi yapıldı. Deney sonuçlarına göre, fosfazen molekülü ve H2O2 ilave edilen maya hücrelerinde total protein değerleri ile GST değerlerinde paralel bir artış gözlenirken, bazı gruplarda protein miktarında artış saptandığı halde GST düzeyinde azalma olduğu belirlendi. S. cerevisiae’ nin membran yapısında önemli bir yer kaplayan ergosterolün, T3 ve T3B kodlu fosfazenler ile H2O2 gruplarında kontrol grubuna göre yüksek, T4 kodlu fosfazenler ile H2O2 gruplarında ise düşük olduğu belirlendi. Sonuç olarak; S. cerevisiae kültür ortamına fosfazen ve H2O2 moleküllerin eklenmesinin, ergosterol ve yağ asidi sentezi ile yağ asitlerinin hidrokarbon zincirine çift bağ girişi yapan enzimlerin son ürünlerinde artışlara ya da azalışlara neden olduğu ortaya konulmuştur., In this study, biochemical activities of some phosphazenes were determined in Saccharomyces cerevisiae L. culture medium. Different phosphazene molecules were used in experimental practice. The experimental groups within the scope of the study were organized as control group, H2O2 (Hydrogen peroxide) and groups of phosphazen molecules. After the groups were prepared, 30 µg of phosphazen and 100 µl of H2O2 were added to other cultures, except for the control group of S. cerevisiae culture. It was incubated for 72 hours at 30 °C. At the end of incubation, cell pellets were separated. Glutathione S-Transferase (GST) and Total protein levels were determined from supernatant. The fatty acid and lipophilic molecules were analyzed from the homogenate obtained with the hexane / isopropanol alcohol mixture. According to our experimental results, while total protein values and GST values increased in parallel with the phosphazen molecule and H2O2 added yeast cells, GST levels were decreased in some groups, although an increase in the amount of protein was observed. Ergosterol, which has an important place in the membrane structure of S. cerevisiae, was found to be higher in T3 and T3B coded phosphazenes and H2O2 groups compared to the control group, and low in T4 coded phosphazenes and H2O2 groups. Our study results revealed that as a result of the addition of phosphazen and H2O2 molecules to the culture medium of S. cerevisiae, ergosterol and fatty acid synthesis, fatty acids cause increases or decreases in the end products of enzymes that double-enter the hydrocarbon chain.

Hawthorn, which grows in nature as a wild plant, is a significant fruit for human health. In this study, the characterization of the kernels' shell and inner seeds obtained from the Hekimhan district of Malatya province carried out. It was determined that the whole kernel with the shell contains 14% inner weight core, and the inner seed contains 49.40% oil by weight. It was determined that the inner core includes 5.91% moisture and 4.56% ash by weight. The protein content of the inner core was determined to be 41.25% by weight on a dry basis. When the inner core fatty acid composition examined, it was determined that the saturated fatty acids were 11.67%, the monounsaturated fatty acids were 38.92%, and the polyunsaturated fatty acids were 48.24%. In addition, it has been determined that the hawthorn seed shell has a semi-crystalline cellulosic structure, Doğada yabani bir bitki olarak yetişen alıç, insan sağlığı için önemli bir meyvedir. Bu çalışmada Malatya ili Hekimhan ilçesinden elde edilen çekirdeklerin kabuk ve iç tohumlarının karakterizasyonu yapılmıştır. Kabuklu bütün çekirdeğin ağırlıkça %14 iç çekirdek, iç çekirdeğin ise ağırlıkça %49.40 yağ içerdiği belirlenmiştir. İç çekirdek ağırlıkça %5,91 nem ve %4,56 kül içermektedir. İç çekirdeğin protein içeriği, kuru bazda ağırlıkça %41.25 olarak belirlenmiştir. İç çekirdek yağ asidi bileşimi incelendiğinde doymuş yağ asitleri oranı %11,67, tekli doymamış yağ asitleri %38,92 ve çoklu doymamış yağ asitleri %48,24 olarak tespit edilmiştir. Ayrıca alıç tohum kabuğunun yarı kristal selülozik bir yapıya sahip olduğu saptanmıştır.

Bu çalışmada amacımız, chia (Salvia hispanica L.) tohumu ve kendi yetiştirdiğimiz S. hispanica yaprak ve gövde metanol özütlerinin kimyasal içeriğini belirleyerek MCF-7 meme kanseri hücreleri ve MCF-12A sağlıklı meme hücreleri üzerine farklı doz ve zaman aralıklarında uygulanması ile sitotoksisite tayinini araştırmaktır. Bununla birlikte S. hispanica'nın tohum, yaprak ve gövde metanol özütlerinin uygulandığı MCF-7 hücrelerindeki lipit peroksidasyon analizlerini ve hücrelerdeki tümör baskılayıcı genlerin (TXNIP ve BTG1) ifade düzeylerini belirlemektir. Öncelikle, S. hispanica bitkisinin kimyasal içeriği; toplam fenolik ve flavanoid madde tayini, DPPH radikal süpürme etkinliği, toplam antioksidan kapasitesi, bitkinin yağ özütünün elde edilmesi ve yağ asidi bileşenlerinin analizi ile belirlenmiştir. Bitki metanol özütlerinin MCF-7 meme kanseri hücreleri ve MCF-12A sağlıklı meme hücreleri üzerindeki sitotoksik etkisi MTT yöntemi kullanılarak incelenmiş, hücrelerdeki oksidatif stresi belirlemek için lipit peroksidasyon analizleri (MDA ve GSH) yapılmıştır. En son olarak kantitatif gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (qRT-PZR) ile hücrelerdeki tümör baskılayıcı genlerin ifade düzeyleri incelenmiştir. Yaprağın antioksidan içeriği en yüksek bulunurken, tohum özütünün diğer özütlere göre daha yüksek çoklu doymamış yağ asiti içeriğine sahip olduğu bulunmuştur. Uygulanan tüm özütler içerisinde, MCF-7 hücrelerinin 24 saat muamele edilmiş yaprak özütüne daha duyarlı olduğu ve bunu 48 ve 72 saat MCF-7 hücrelerine uygulanan gövde özütünün takip ettiği gözlenmiştir. Ayrıca S. hispanica'nın tüm özütlerinin hücre kontrole kıyasla MDA seviyelerinin IC50 konsantrasyon değerleri ile uyumlu olarak arttığı bulunmuştur. Tüm özütlere 24, 48 ve 72 saat maruz bırakılan MCF-7 hücrelerinde BTG1 ve TXNIP gen ifade düzeylerinin de genel olarak arttığı gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, S. hispanica bitkisinin meme kanseri hücreleri üzerine toksik etkisi gözlenirken, MDA, GSH değerleri ve tümör baskılayıcı gen ifade düzeyleri incelendiğinde meme kanseri tedavisinde terapötik bir ajan olarak kullanılabileceği düşünülmektedir., In this study, our aim is to determine the chemical content of chia (Salvia hispanica L.) seed and S. hispanica leaf and stem, we have grown, methanol extracts and to investigate the cytotoxicity determination by applying different doses and time intervals on MCF-7 breast cancer cells and MCF-12A healthy breast cells. In addition, it is to determine the lipid peroxidation analysis and the expression levels of tumor suppressor genes (TXNIP and BTG1) in MCF-7 cells to which seed, leaf and stem methanol extracts of S. hispanica were applied. First of all, the chemical content of the S. hispanica plant; determination of total phenolic and flavonoid substances, DPPH radical scavenging activity, total antioxidant capacity, obtaining oil extract of the plant and analysis of fatty acid components were determined. The cytotoxic effects of plant methanol extracts on MCF-7 breast cancer cells and MCF-12A healthy breast cells were examined using the MTT method, and lipid peroxidation analyzes (MDA and GSH) were performed to determine the oxidative stress in the cells. Finally, the expression levels of tumor suppressor genes in cells were investigated by quantitative real-time polymerase chain reaction (qRT-PCR). While the leaf has the highest antioxidant content, the seed extract has been found to have a higher polyunsaturated fatty acid content than other extracts. Among all the extracts applied, MCF-7 cells were more sensitive to the leaf extract treated for 24 hours, followed by the stem extract applied to the MCF-7 cells for 48 and 72 hours. In addition, it was found that MDA levels of all extracts of S. hispanica increased in accordance with the IC50 concentration values compared to the cell control. In MCF-7 cells exposed to all extracts for 24, 48 and 72 hours, it was observed that BTG1 and TXNIP gene expression levels were generally increased. According to the results obtained, while the toxic effect of S. hispanica plant on breast cancer cells was observed, it is thought that it can be used as a therapeutic agent in breast cancer treatment when MDA, GSH values and tumor suppressor gene expression levels are examined., Bu tez çalışması BAP tarafından 17201081 nolu proje ile desteklenmiştir.

Seasonal changes of the lipid and fatty acid composition of Pleurobrachia pileus investigated monthly from March 2012 to February 2013. Average total lipid content was determined as percentage (%) and per individual (mg ind-1). It was highest in February (1.48 %; 3.55 mg ind-1). However, it was proportionally the lowest in April (0.40 %), and per individual in August (0.33 mg ind-1). Major fatty acids of P. pileus were identified as 16:0, 14:0, 11:1 n-9c, 20:5 n-3, and 22:6 n-3. P. pileus had on average 27.27 % ∑SFA, 25.04 % ∑MUFA and 47.63 % ∑PUFA content. EPA and DHA were the major fatty acids from PUFA. Seasonal changes of DHA were more obvious than EPA (p, Pileurobrachia pileus’un lipit ve yağ asiti kompozisyonunun mevsimsel değişimleri Mart 2012’den Şubat 2013’e kadar aylık olarak araştırılmıştır. Ortalama toplam lipit içeriği yüzde (%) ve birey başına (mg ind-1) olarak belirlenmiştir. Ortalama toplam lipit miktarı en yüksek şubat ayında bulunmuştur (% 1.48; 3.55 mg ind-1). Bununla birlikte, oransal en düşük miktar Nisan ayında (% 0.40) ve birey başına Ağustos ayında (0.33 mg ind-1) belirlenmiştir. P. pileus'taki en önemli yağ asitleri 16: 0, 14: 0, 11: 1 n-9c, 20: 5 n-3 ve 22: 6 n-3 olarak tespit edilmiştir. P. pileus’da ortalama % 27.27 ∑SFA, % 25.04 ∑MUFA ve % 47.63 ∑PUFA belirlenmiştir. EPA ve DHA’nın, başlıca PUFA yağ asitleri olduğu ve. DHA'da mevsimsel değişikliklerin EPA'dan daha belirgin olduğu saptanmıştır (p

Uzun Zincirli Çoklu Doymamış Yağ Asitleri (UZ-ÇDYA) insanvücudunda gerçekleşen fizyolojik süreçlerde son derece önemli roller oynayanmaddelerdir. Bu maddelerin seviyeleri ve kompozisyonu diyet yoluyla direkttayin edileceği gibi, yağ asitiprekürsörlerinin yine diyet yoluyla alımı ile belirlenebilmektedir. Yağ asitiprekürsörleri endojen olarak yağ asiti desatüraz enzimleri tarafındanuzatılarak ve desatüre edilerek fizyolojik aktif UZ-ÇDYA’lerinedönüştürülürler. Yağ asit desatüraz enzimleri FADS genleri tarafındankodlanırlar. Bu gen kümesinde tek nükleotid polimorfizmlerin (SNP) ω3- veω6-yağ asitleri seviyeleri ile yakından ilişkisi bulunmaktadır. Beslenme olgusuyanında, genetik faktörler de UZ-ÇDYA regulasyonunu etkilemektedir. Desatürazenzim aktivitelerindeki değişimlerin sellüler seviyede yağ asiti oranlarınıciddi şekilde etkileme potansiyelleri bulunmaktadır. Sellüler seviyedegerçekleşen yağ asiti değişimleri biyolojik süreçleri de etkilemektedir. Buderlemede yağ asiti desatüraz enzimleri kodlayan FADS genlerinde tek nükleotidpolimorfizmler üzerinden ve insan sağlığına nütrigenetik bir bakış verilmesiamaçlanmıştır., Long-chain polyunsaturated fatty acids (LC-PUFAs) play animportant role in some physiological processes in the human body. Their leveland composition are highly dependent on their intake in the diet or on theintake of fatty acid (FA) precursors. The fatty acid precursors areendogenously elongated and desaturated to physiologically active LC-PUFAs bythe fatty acid desaturases (FADS), encoded by FADS gene cluster. The singlenucleotide polymorphisms (SNPs) in these genes are highly associated with theconcentration of ω3- and ω6-fatty acids. Beside nutrition, genetic factors alsoplay an important role in the regulation of LC-PUFAs. Changes in desaturaseactivity have potentially large impacts on cellular FA content, whichconsequently influences numerous biological processes. A genetic variation inthe LC-PUFA biosynthetic pathway, especially within the FADS gene cluster,determines the levels of circulating and tissue PUFAs and several biomarkers. Inthis review, we aimed to provide an nutrigenetic overview to the human healthover single nucleotide polymorphisms in the fatty acid desaturase (FADS)encoding genes.

Bu çalışmada halk arasında puf mantarı olarak bilinen ve çeşitli bölgelerden toplanan Bovista plumbea Pers. türünün yağ asit kompozisyonları incelenmiştir. İncelenen türe ait yağ asit kompozisyonlarında oran olarak en fazla heneikosanoik asit (C21:0), eikosenoik asit (C20:1), behenik asit (C22:0), vaksenik asit (C18:1), linoleik asit (C18:2) ve linolenik asit (C18:3) izomerleri tespit edilmiştir., In this study, fatty acid compositions of Bovista plumbea Pers., known as puffball mushrooms and collected from different localities, were examined. In the fatty acid compositions of the examined species, the ratio is at most heneicosanoic acid (C21:0), eicosenoic acid (C20:1), behenic acid (C22:0), vaccenic acid (C18:1), linoleic acid (C18:2), and linolenic acid (C18:3) isomers., DOI: 10.15318/Fungus.2017.40

TEZ8898 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2013. Kaynakça (s. 59-73) var. ix, 75 s. : res. ; 29 cm. This study is conducted with European Sea Bass (Dicentrarchus labrax) and the fish were divided into two groups and the water temperature is determinated as 22oC and 15oC. And then the fish were fed for 30 days and starved for 9 days. At the end of starvation period the water temperature of two tanks which belong to 15oC group, was increased to 22oC degree within 24 hours and later all groups refeed for 12 days. Liver, ventral, dorsal muscle and plasma were sampled on determinated days. Generally, after the 30 days feeding period a strong decrease had been observed for the levels of plasma metabolites, (triglyceride, glucose and cholesterol) with the starvation period for all temperature groups. By the beginning of reefeding period the levels of plasma metabolites had been recovered their self immediately and stay stable at the end of the refeeding period. In conclusion, results of this study showed that sea bass experience rapid metabolic adjustments to both short starvation and refeeding and that water temperature significantly influences the metabolic responses to these nutritional challenges. Avrupa deniz levreği (Dicentrarchus labrax) ile gerçekleştirilen çalışmada balıklar iki gruba ayrılmış ve su sıcaklıkları 22oC ve 15oC olacak şekilde belirlenerek ve 30 gün boyunca beslenmiş ve ardından 9 günlük bir açlık periyoduna maruz bırakılmışlardır. Bu açlık periyodu sonunda 15oC grubuna ait 4 tankın ikisinin su sıcaklığı 24 saat içerisinde 22oC'ye çıkarılmış ve her grup için 12 günlük geri besleme periyodu başlatılmıştır. Açlık ve geri besleme periyodunun belirlenen günlerinde ventral ve dorsal kas bölgeleri ve karaciğer örneklemeleri yapılmıştır. Genel olarak 30 günlük besleme periyodu ardından tüm sıcaklık gruplarının plazma metabolitleri trigliserit, glikoz ve kolesterol seviyelerinde açlık periyodunun ilk günü ile birlikte bir düşüş ve geri besleme ile miktarlarında kuvvetli bir artış ve geri besleme periyodu sonunda sabit kalma eğilimi görülmektedir. Sonuç olarak, kısa sureli açlık sonrası levreğin hızlı metabolik düzenlemeler gerçekleştirebildiği ve bu metabolik ayarlamaların sıcaklık ve besin miktarıdan önemli derecede etkilendiğini gözlemlenmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SÜF2011YL08.

Bu çalışmada, sakız ağacının (Pistacia lentiscus L.) in vivo ve in vitro şartlarda yetiştirilen erkek ve dişi genotiplerinin farklı eksplantlarındaki yağ asitleri gaz kromatografisi (GC) ile uçucu bileşenleri gaz kromatografisi kütle spektrometresi (GC-MS) aracılığıyla analiz edildi. Her iki genotipin farklı organlardaki yağ asiti içeriklerinin ana bileşenlerinin benzer olduğu bulundu. Eksplantın tipine bağlı olarak değişen oranlarda dört majör yağ asiti grubunun (palmitik asit (16:0), oleik asit(18:1n-9), linoleik asit (18:2n-6) ve linolenik (C18:3n-3) bulunduğu saptandı. Doğal şartlarda yetişen sakız ağacının erkek ve dişi genotiplerinin yapraklarının majör yağ asiti erkek (% 35.5) ve dişide (%36.78) linolenik asittir (18:3n-3). Gövdenin majör yağ asiti erkek (% 45.25) ve dişide (%40.78) linoleik asittir. Kökte ise majör yağ asiti erkek (% 45.09) ve dişi ağaçta (%47.00) linoleik asittir. Doğada yetişen bitki organlarının içeriğine benzer şekilde in vitro yetiştirilen genç sakız ağacı yapraklarının majör yağ asitinin linolenik asit (% 32.06), gövdesinin ise linoleik asit (% 32.55) olduğu saptandı. Miristik asit (C14:0), pentadekanoik asit (C15:0), heptadekanoik asit (C17:0),palmitoleik asit (C16:1n-7), stearik asit (C18:0), ve eikosenoikasit (C20:1n-9) gibi diğer yağ asitleri eser miktarlarda tespit edildi. Doğal şartlarda yetişen erkek sakız ağacının yapraklarından elde edilen uçucu yağın majör bileşenleri germakren-D (%33,38), trans karyofillen (%14.12) ve ?-kardinen (%8,34) iken, dişi sakız ağacının yapraklarının majör bileşenleri ise; 3-siklohekzen-1-ol, 4-metil-1 (%30.7), limonen (% 10.7) ve trans karyofillen (% 10.25) olarak tespit edilmiştir. Erkek sakız ağacının gövde bölümünden elde edilen uçucu yağın majör bileşenleri; ?-mirsen (% 11.75), trans karyofillen (%12.61) ve germakren-D (% 12.66) iken, dişi sakız ağacının gövdesinin majör bileşenleri ise; ?-kardinen (% 12.11), ?-pinen (% 7.08) ve limonen (%6.96) olarak tespit edilmiştir. Her iki genotipte belirlenen uçucu yağlarda, monoterpen ve seskiterpen bileşenler dominant iken diğer grup bileşenlenler daha düşük miktardadır. İn vitro ortamda yetiştirilen sakız ağacının yapraklarından elde edilen uçucu yağın majör bileşenleri delta-karen (% 16.98), trans karyofillen (% 14.29) ve trans 3(10)-karen-4-ol (% 11.58), gövde de ise; ?-pinen (% 31.08), ?-mirsen(% 33.01) ve delta 3-karen (% 35.91) olarak bulundu. P.lentiscus L.?nin dişi ve erkek genotiplerinden elde edilen yağların yağ asitleri ile uçucu yağlarının kimyasal karakterizasyonunun araştırıldığı bu çalışmanın sonuçları onların kalitesini değerlendirmede, farmakolojik aktivitelerini aydınlatmada ve biyoreaktörlerde yağ asitleri ile uçucu yağların seri üretimi için in vitro süspansiyon kültürlerinin başlatılmasında önemlidir. Anahtar kelimler:İn vitro, İn vivo, P.lentiscus L., Sakız ağacı, Uçucu yağ, Yağ asiti. In this study, fatty acids and essential oils of different organs of male and female genotypes of lentisk (P. lentiscus L.) grown in vivo and in vitro conditions were analyzed by gas chromatography (GC) and gas chromatography?mass spectrometry (GC?MS) analysis. Fatty acid compositions of different organs of both genotypes were found similar by the main compounds. The dominant components observed in the fatty acids of both genotypes depending on the type of the explants by varying amount were palmitic acid (16:0), oleic acid (18:1n-9), linoleic acid (18:2n-6) and linolenic acid (C18:3n-3). Linolenic acid (18:3n-3), the major fatty acid of leaves of both male and female genotypes grown in nature were found 35.5% and 36.78%, respectively. Linoleic acid, the major fatty acid of the stem parts of both genotypes was 45.25% for male and 40.78% for female. The proportions of major fatty acid in root tissues of lentisk were 45.09% for male and 47.0% for female. Similar to the composition of lentisk grown in vivo, linolenic acid (32.06%) in the leaf part and linoleic acid (32.55%) in the stem part of juvenile lentisk grown in vitro were found. Other fatty acids such as myristic, pentadecanoic, heptadecanoic, palmitoleic, stearic and eicosenoicacid were present in trace proportions. The dominant components observed in the essential oil extracted from leaves of male and female lentisk grown in nature were germacrene-D (33.38%), trans caryophyllene (14.12%), ?-cardinene (8.34%) and 3-cyclohexen-1-ol, 4-methyl-1 (30.7%), limonene (10.7%) and trans caryophyllene (10.25%), respectively. The major essential oils determined from stem parts of male and female genotype grown in vivo were ?-myrecene (11.75%), transcaryophyllene (12.61%) and germacrene- D (12.66%) and ?-cardinene (12.11 %), ?-pinene (7.08%) and limonene (6.96%), respectively. In both genotypes essential oils determined, monoterpene and sesquiterpene components were found dominant while the amount of other group components was lower. The main constituents were delta 3-carene (16.98%), trans caryophyllene(14.29%) and trans 3(10)-caren-4-ol (11.58%) in the essential oil extracted from leaves, while they were ?-pinene (31,08%), ?-myrecene (33.01 %) and delta 3-caren (35.91%) in the essential oil extracted from stem parts of juvenile seedlings. The results presented from chemical characterization of different fatty acids and essential oil sources of both male and female genotypes belonging to Pistacia lentiscus L. are important for evaluation of their quality, the elucidation of their pharmacological activities and the establishment of in vitro suspension cultures for mass production of fatty acids and essential oils in bioreactor systems. Keywords: Essential oil, Fattyacid, İn vitro, İn vivo, Lentisk, P.lentiscus L.

[No Abstract Available]

IV ÖZET Bu çalışmada laboratuvar şartlarında stok kültür ortamı üzerinde yetiştirilen Karaçekirge Melanogryllus desertus' un yumurtasının, 7., 8., ve son nimf evreleri, 1 günlük, 20 günlük ve 40 günlük ergin erkek ve dişi bireylerinin fosfolipit ve triaçilgliserol fraksiyonlarındaki yağ asitleri bileşimleri gaz kromatoğrafîk yöntemle ayrı ayrı analiz edildi. Analiz edilen böceklerin tüm gelişim evrelerinde yağ asidi bileşimlerinin büyük bir kısmını oleik, linoleik, palmitik ve stearik asitler oluşturdu. Palmitoleik, miristik ve linolenik asitler daha düşük yüzdelerde bulundu. Erkek ve dişi bireylerin çeşitli nimf ve ergin gibi değişik gelişim evrelerinde yağ asitlerinde artma ve azalmalar kaydedildi Bir günlük ve daha yaşlı erginlerde, nimf evrelerine oranla oleik asidin azaldığı, fakat buna karşılık linoleik asidin arttığı saptandı. SUMMARY In this study, fatty acid composition in phospholipid and triacylglycerol fractions of eggs, first, seventh, eighth and last nymphs stages, one - day, 20 - day and 40 - day old adult, males and females of black cricket Melanogryllus desertus grown in stock - culture media at laboratory conditions analysed by gas chromatographic methods. Large amount of fatty acid components at the all development stages of insects analysed were oleic, linoleic, palmitic and stearic acids. However, palmitoleic, miristic and linolenic acids were found to be at lower levels. There was an increase and decrease in fatty acids at different development stages such as various nymphs and adults of males and females insects oleic acid deceased in one - day old and older adults compared to nymph stages, whereas linoleic acid increased. 34