Search

Objective: The aim of our study is to determine the perspectives of the students regarding the place and use of technological measurement and treatment tools in rehabilitation. Material and Method: 1st, 2nd, 3rd, and 4th term students over the age of 18 who continued their education and volunteered to participate in the study were included. Thirteen questions prepared by researchers were asked via Google Forms to evaluate the perspectives on the place and use of technological tools in rehabilitation. Students were asked about their encounters with technological evaluation and treatment tools during their education, and the advantages and disadvantages of these tools. Students’ ideas about the tools they want to experience and the impact of technological tools on employment were recorded. Students’ preferences between traditional and technological rehabilitation approaches were questioned. Results: Ninety students with an average age of 21.66 were participated in the study.48% of the students stated that they encountered technological tools during the evaluation and 46% during the treatment. 30% of these students were gathered in the 4th term.Robotic rehabilitation, gait analysis, and activity meters were frequently encountered technological approaches.While 65% of the students were of the opinion that technological approaches would not negatively affect employment, 81% of them stated that they would prefer technology-based rehabilitation. Conclusion: According to this study, one in every two students encountered technological tools during education, and these experiences were concentrated in the final year.Raising the awareness of students about the technological tools from the early period through informational meetings, seminars, and curriculum arrangements will contribute to the training of contemporary physiotherapists., Amaç: Çalışmamızın amacı öğrencilerin rehabilitasyonda teknolojik ölçüm ve tedavi araçlarının yeri ve kullanımı ilgili bakış açılarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18 yaş üzerinde olan ve eğitimlerine devam eden, araştırmaya katılmaya gönüllü Dönem 1, 2, 3 ve 4 öğrencileri dahil edildi. Teknolojik araçların rehabilitasyondaki yeri ve kullanımına ilişkin bakış açılarını değerlendirmek için araştırmacılar tarafından hazırlanan 13 soru Google Forms üzerinden uygulandı. Öğrencilerin eğitimleri süresince teknolojik değerlendirme ve tedavi araçlarıyla karşılaşma durumları ile bu araçların avantaj ve dezavantajları soruldu. Öğrenciler tarafından deneyimlenmek istenen araçlar ve teknolojik araçların istihdama etkisi hakkında öğrencilerin fikirleri kaydedildi. Öğrencilerin geleneksel ve teknolojik rehabilitasyon yaklaşımları arasındaki tercihleri sorgulandı. Bulgular: Yaş ortalamaları 21,66 olan 90 öğrenci çalışmaya katıldı. Öğrencilerin %48’i değerlendirme ve %46’sı tedavi sırasında teknolojik araçlarla karşılaştıklarını belirtti. Bu öğrencilerin %30’u Dönem 4 grubunda toplanmıştı. Robotik rehabilitasyon, yürüme analizi ve aktivite ölçerlerin sık karşılaşılan teknolojik yaklaşımlar olduğu görüldü. Öğrencilerin %65’i teknolojik yaklaşımların istihdamı olumsuz etkilemeyeceği görüşündeyken, %81’i teknoloji temelli rehabilitasyonu tercih edeceklerini belirttiler. Sonuç: Çalışmaya göre her iki öğrenciden birinin eğitimleri süresince teknolojik araçlarla karşılaştığı ve bu deneyimlerin son sınıf derslerinde yoğunlaştığı sonucuna varılmıştır. Dönem bilgilendirme toplantıları, seminerler ve müfredat düzenlemeleri ile öğrencilerin erken dönemden itibaren teknolojik araçlar hakkındaki farkındalığını artırmak, çağa uyumlu fizyoterapistlerin yetişmesine katkıda bulunacaktır.

Amaç: Bu çalışmanın amacı; serebral palsi (SP) ve nöromusküler hastalığı (NMH) olan çocuklarda yürüyüş için kullanılan ayak ve ayak bileği ortezlerinin (AFO) yürüme performansı ve enerji harcamasına etkilerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Retrospektif tanımlayıcı bir araştırma dizaynı içerisinde hastalara, ortez kullanmaksızın ve ortez kullanılarak uygulanmış olan 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT) ile elde edilen yürüme mesafesi, kalp atım hızı, solunum frekansı, dispne ve genel yorgunluk şiddetinin (Borg skalası ile) değerlendirme sonuçları SP ve NMH tanısı olan çocuklar arasında karşılaştırıldı. Ayrıca çocukların yürüme sırasındaki enerji tüketimlerinin hesaplanması amacıyla Fizyolojik Harcama İndeksi kullanıldı. Bulgular: Ocak 2018 –Aralık 2019 tarih aralığını kapsayan dosya taramaları sonucunda dahil edilme kriterlerine uygun olan çocukların 13’ü (%52) SP grubu olarak, 12’si (% 48) ise NMH grubu olarak gruplandırıldı. 6DYT kapsamında elde edilen kalp atım hızı, solunum frekansı, dispne ve yorgunluk şiddeti değerleri, kaydedilen yürüme mesafesindeki değişimler ve enerji tüketimleri her iki grup için de ortez kullanılmadığı ve kullanıldığı durumlarda benzer değişim gösterdi (p>0,05). Gruplar arası karşılaştırmalarda ortez kullanımı ile yürüyüş performansı ve enerji tüketimi açısından fark olmadığı sonucuna ulaşıldı (p>0,05). Sonuç: Bu retrospektif çalışmada AFO kullanımının SP ve NMH’li çocuklarda tanıdan bağımsız olarak yürüyüş performansını ve enerji tüketimini etkilediği sonucuna ulaşıldı. Her ne kadar konuya ilişkin genel bir bakış sağlamaya çalışılsa da, alanda biyomekanik etkilerin de dahil edildiği çok faktörlü etkileri inceleyen daha kapsamlı araştırmalara ihtiyaç duyulduğu görülmektedir., Objective: The aim of this study is to compare the effects of foot and ankle orthoses used for walking in children with cerebral palsy and neuromuscular disease on walking performance and energy expenditure. Materials and Methods: In a retrospective descriptive study design, the 6 Minute Walk Test (6MWT) was performed with and without orthoses. The evaluation results of walking distance, heart rate, respiratory rate, dyspnea, and general fatigue severity (with Borg scale) were compared between children with a diagnosis of cerebral palsy (CP) and neuromuscular disease (NMD). In addition, the Physiological Cost Index was used to calculate the energy expenditure of the children during walking. Results: As a result of file scans, 13 (52 %) of the children who were eligible for inclusion criteria were grouped as the SP group and 12 (48 %) as the NMH group. Heart rate, respiratory rate, dyspnea, and fatigue severity values, changes in recorded walking distance, and energy consumption within the scope of 6MWT showed similar changes for both groups when performing with and without orthosis (p>0.05). In between-group comparisons, it was concluded that there was no difference between gait performance and energy consumption with and without orthosis (p>0.05). Conclusion: This retrospective study should be considered as a valuable study in terms of presenting the effect of the choice of orthoses suitable for their conditions and the effect of gait performance in both the NMH and CP groups and the comparison between the groups. Although there is an attempt to provide an overview of the effects of ankle-ankle orthoses on gait performance and energy consumption in two different pediatric situations, more comprehensive research is needed in the field to present multifactorial effects, including biomechanical effects.

Bu çalışmanın amacı, klinikte sık karşılaşılan ve ayak ağrılarıyla ilgili problemlerin büyük bir kısmını oluşturan plantar fasiitli olgularda, farklı konservatif tedaviler arasındaki farkları karşılaştırmak ve ölçülen parametreler açısından en etkin rehabilitasyon programını belirlemekti. Plantar fasiiti (PF) olan 20-65 yaş aralığındaki 47 bireye (ortalama yaş: 40,89 ± 12,45; 31 kadın, 16 erkek) ait 84 plantar fasiit tanılı ayak çalışmaya dahil edildi. Çalışma kapsamında randomize edilerek üç gruba ayrıldı. PF tanılı ayakların 28'i yoğun fizyoterapi grubu (YFG) kapsamında haftada 2 seans manuel uygulamalara ek olarak, germe ve kuvvetlendirme egzersizleri ile tabanlık uygulaması, 30'u ev programı grubu (EPG) kapsamında germe ve kuvvetlendirme egzersizleri ile tabanlık uygulaması ve 26'sı kontrol grubu (KG) kapsamında tabanlık uygulaması ile altı hafta boyunca takip edildi. Tedavi öncesi ve sonrası ağrı şiddeti, ayak bileği dorsifleksiyon eklem hareket açıklığı, ayak fonksiyonel seviyesi, fonksiyonel yürüyüş kapasitesi ve sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi parametreleri değerlendirildi. Gruplar arası farklılık için Tek Yönlü ANOVA Analizi testi kullanılırken, grupların kendi içlerinde tedavi önce ve sonrası karşılaştırılması için Bağımlı Gruplarda t testi kullanıldı. Ağrı şiddeti ve fonksiyonel ayak değerlendirmeleri tüm gruplarda, aktif normal eklem hareketi ve genel sağlık memnuniyeti YFG ve KG'de, pasif normal eklem hareketi YFG'de ve yaşam kalitesinin çevresel kısmı sadece KG'de tedavi öncesine göre iyileşme gösterirken (p0,05). Bu çalışma sonucunda toplumda bireyleri oldukça etkileyen ve sık görülen ayak problemlerinden biri olan plantar fasitte uygulanan bu üç tedavi yönteminin birbirileri üzerinde üstünlükleri görülmezken, kliniklerde kişiye ve ihtiyaçlarına özel tedavi programlarının oluşturulmasının önemi vurgulandı.Anahtar Kelimeler: Ayak, egzersiz, fizyoterapi, plantar fasiit. In the present study, it is aimed to compare the differences between different conservative treatments in patients with plantar fasciitis, which is a common cause of foot pain, and to determine the most effective rehabilitation program in terms of measured parameters. A total of 47 subjects (mean age: 40.89 ±12.45±; 31 females, 16 males) who were between 20-65 years of age with plantar fasciitis (PF) were included in the study. In the context of the study, 84 feet of the subjects with PF were allocated into three groups as intensive physiotherapy group (IPG - manual interventions, stretching and strengthening exercises, and insoles), home-based exercise program (HBEP - stretching and strengthening exercises, and insoles), and control group (CG – insoles) by using computer generated randomization program. Pain intensity, ankle dorsiflexion range of motion, foot functional level, functional walking capacity, and health-related quality of life were evaluated before and after treatment. One-way ANOVA Analysis test was used to determine the difference between the groups, and paired sample t test was used for intragroup analysis. Pain severity and functional foot evaluations showed improvements in all groups, active dorsiflexion range of joint motion and overall health satisfaction improved in IPG and CG (p0.05). As a result of this study, it was emphasized the importance of creating special treatment programs for the patients and their needs in the clinics.Key Words: Foot, exercise, physiotherapy, plantar fasciitis 108