Search

Amaç: Obezite Farkındalığı ve İçgörü Ölçeğinin (OFİ Ölçeği) (OASIS: The Obesity Awareness and Insight Scale) Türkçeye ve Türk kültürüne uyarlanarak geçerlilik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Gereç ve yöntem: Metodolojik tipteki bu araştırma bir eğitim ve araştırma hastanesinin endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları polikliniği ile bir eğitim aile sağlığı merkezinde yürütülmüştür. Araştırma örneklemini bu birimlere başvuruda bulunan165 fazla kilolu/obez birey oluşturmuştur. Veriler Görüşme Formu ve “Obezite Farkındalığı ve İçgörü Ölçeği (OFİ)” (www.illnessawarenessscales.com) ile toplanmıştır. Ölçeğin geçerlilik analizleri “Kapsam Geçerlilik İndeksi, Açımlayıcı Faktör Analizi” ile, güvenilirlik analizleri “değişmezlik, iç tutarlılık ve madde toplam puan korelasyonu” ile yapılmıştır. Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 50,27±16,58 olup, %63,6’sı kadındır. Geçerlilik analizlerinde KMO=0,89, χ2 =468,137; p=0,000’dır. OFİ güçlü iç tutarlılık (Cronbach alpha 0,86), test tekrar test güvenilirliği (0,79) göstermiştir. Madde toplam korelasyonu değerleri 0,428-0,746 arasında değişmektedir. Açımlayıcı faktör analizine göre ölçek tek boyutludur. OFİ toplam puan ortalaması 6,87±2,48 olup, bireylerin obezite farkındalıklarının ortanın üstünde olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Obezite Farkındalığı ve İçgörü Ölçeği, fazla kilolu/ obez bireylerin obezite farkındalıklarını belirlemek amacıyla kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır, Objective: The aim of this study is to adapt the Obesity Awareness and Insight (OASIS) to Turkish and Turkish culture and to conduct validity and reliability studies. Material and methods: This methodological research was carried out in an education and research hospital endocrinology and metabolic diseases polyclinic and in an education family health center. The research sample consisted of 165 overweight / obese individuals applying to these units. Data were collected by Interview Form and “Obesity Awareness and Insight Scale”. Validity analyzes of the scale were made with “Content Validity Index, Exploratory Factor Analysis” and reliability analyzes were made with “test-retest reliability, internal consistency and item total correlation”. Results: The average age of individuals is 50.27 ± 16.58 and 63.6% of them are women. In validity analysis, KMO = 0.89, χ2 = 468,137; p = 0.000. The OASIS showed strong internal consistency (Cronbach alpha 0.86), test-retest reliability (0.79). Item total correlation values ranged from 0.428-0.746. According to exploratory factor analysis, the scale is single latent component. The total mean score of the OASIS is 6.87 ± 2.48, and the obesity awareness of individuals is above the middle. Conclusion: The Turkish form of the Obesity Awareness and Insight Scale is a valid and reliable measurement tool that can be used to determine the obesity awareness of overweight / obese individuals.

GİRİŞ: Bu çalışmanın amacı ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinde yaş ve cinsiyete göre obezite görülme oranını ve obeziteyle ilişkili özellikleri belirlemektir. GEREÇ ve YÖNTEM: Kesitsel tipte olan bu araştırma İzmir‘in merkeze bağlı dört ilçesinde okul sağlığı çalışmalarının yürütüldüğü, sosyoekonomik düzeyi aynı olan dört ilköğretim okulunda (N:1550), 15 Mart- 3 Haziran 2017 tarihleri arasında yürütülmüştür. Ulaşılabilen ve gönüllü katılım gösteren toplam 1003 öğrenci çalışmaya dahil edilmiştir. Veri toplamada sosyo-demografik bilgi formu, beslenme özellikleri ve alışkanlıkları formu-çocuk / ebeveyn kullanılmıştır. Antropometrik ölçümler (boy, ağırlık) yapılmıştır. BULGULAR: Çocukların yaş ortalamaları 8,73 ± 1,35 (min-max: 7-12) yıl olup %53,1‘i kızdır. Çocukların %24,8‘i fazla tartılı, %9,7‘si obezdir. Çocuklar tarafından kantinden en çok tüketilen yiyecekler sırasıyla gevrek (%55,8), poğaça (%46,1) ve çikolatadır (%43,5). Çocukların günlük tükettikleri süt miktarı medyanı 1 bardaktır (min-max: 0,25-6). Kızların erkeklere göre her gün meyve (X2 =10,88; p=0,004) ve kuru baklagil (X2 =11,568; p=0,003) tüketimleri daha fazladır (X2 =10,88; p=0,004). Erkekler kızlara göre daha fazla gazlı içecek tüketmektedir (X2 = 20,44; p

Yetmiş bir yaşındaki erkek hasta, sağ gözünde 5 gündür devam eden görme azlığı, kızarıklık ve çapaklanma şikayeti ile başvurdu. Sol göz yıllar öncesinde evisserasyon cerrahisi geçirmişti. Hastanın mevcut durumu öncesinde skalp Kapasi sarkomu için kemoterapi kullanım hikayesi bulunmaktaydı. Biyomikroskobik muayenede, etrafında stromaya uzanan infiltrasyon bulunan, hipopyonla birliktelik gösteren geniş korneal ülser mevcuttu. Mikrobiyolojik inceleme sonucu etken çoklu ilaç direncine sahip Pseudomonas aeruginosa olarak tanımlandı. Kültür antibiyogram sonucuna göre hastaya %0,19 konsantrasyonunda topikal kolistin, saat başı damla olarak başlandı. Keratitin, rezidü korneal skar bırakarak tamamen düzeldiği izlendi. Son yıllarda, P. aeruginosa keratitinde giderek artan bir ilaç direnci ortaya çıkmaktadır. Dirençli ajanlara karşı yeni geliştirilen antimikrobiyellerin bulunmaması, klinisyenleri eski bir ilaç olan kolistini tedavide yeniden kullanmaya yöneltmiştir. Bu olgu sunumu ile Kaposi sarkomlu bir hastada gelişen bakteriyel keratitin tedavisinde kolistinin yerini vurgulamayı istedik., A 71-year-old male patient presented with decreased visual acuity, redness, and discharge in his right eye for 5 days. He had undergone evisceration of his left eye several years earlier. Before presentation, he had received chemotherapeutic agents for Kaposi’s sarcoma of the scalp. Slit-lamp examination revealed severe hypopyon and an extensive corneal ulcer with surrounding infiltrate, which extended to the deep stroma. Microbiological evaluation identified the causative agent to be multiple drug-resistant Pseudomonas aeruginosa. Based on culture and susceptibility results, the patient was started on topical colistin 0.19% instilled hourly. Complete resolution of keratitis with residual corneal scarring was observed. in recent years, there has been an increase in drug resistance in P. aeruginosa keratitis. the lack of new antimicrobial agents against these resistant strains has led clinicians to reconsider colistin, which is an old drug. in this report, we aimed to stress the utility of colistin in multiple drug-resistant P. aeruginosa bacterial keratitis in a Kaposi’s sarcoma patient

Amaç: Bu çalışmanın amacı orta sosyoekonomik düzeydeki üç ilköğretim okulunda öğrenim gören 6-14 yaş arası öğrencilerde şişmanlık, bodurluk, hipertansiyon ve görme sorunu sıklığını değerlendirmektir. Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu çalışmanın evrenini birinci sınıftan 8. Sınıfa kadar öğrenim gören 2930 öğrenci oluşturmuştur. Öğrencilere boy-kilo-tansiyon ölçümleri yapılmıştır.Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %17,4'ü hafif şişman, %22,8'i şişman, %1,1'i çok kısa, %83'ü kısadır. Kızlar erkeklere göre 6 yaşta şişman ve 7 yaşta hafif şişman ve şişman grubundadır. Sekiz yaşta ise şişman grubundaki erkek öğrenci oranı daha fazladır. Sistolik kan basıncı Evre I hipertansif %6,8, Evre II %3,2'dir. Diastolik kan basıncı Evre I hipertansif %5,5 ve Evre II %1,1'dir. Sonuç: Araştırma sonuçlarına göre 6-14 yaş arası çocuklarda kısa boy uzunluğu, hafif şişmanlık/kilolu olma, Evre I ve II hipertansiyon sıklığı yüksektir. Okullarda yürütülecek rutin taramalarla çocukların sorunlarının erken belirlenmesi ve önlem alınması yönünden önem taşımaktadır., Objective: the study aimed to investigate the prevalence of obesity, stunting, and hypertension problems among 5-14 year-old students from three primary schools. Methods: the sample of this cross-sectional study comprised of 2930 primary school children (first-eight grade). the participants' heights, weights, and blood pressures were measured.Results: of the participants, 17.4% were overweight, 22.8% were obese, 1.1% stunted, and 5.9% were short. in the eight-year age group, the percentage of overweight boy students was higher than that of the overweight girl students. the proportions of the students with stage I and stage II systolic hypertension were 6.8% and 3.2%, respectively. While 1.1% of the students had stage I diastolic hypertension, 5.5% had stage II diastolic hypertension.Conclusions: the prevalence of stunting, overweight, and stage I and II hypertension among the children aged 6-14 years was high. Thus, it is important to identify such problems early among children and take precautions by conducting routine screenings in schools.

Introduction: The aim of this study was to determine the prevalence of obesity, and obesity related characteristics among primary school students in terms of age and gender. Material and Methods: This cross-sectional study was carried out between March 15, 2017 and June 3, 2017 with students (N: 1550) going to four junior high schools with the same socioeconomic level in four districts in the city center of u0130zmir province where school health studies were conducted. Of these students, 1003 who volunteered to participate in the study were included in the study. The Socio-demographic Characteristics Questionnaire, and Nutritional Characteristics and Habits Form child / parent were used to collect data. Anthropometric measurements (height, weight) were performed.Results: The mean age of the participating students was 8.73 u00b1 1.35 (min-max: 7-12) years. Of them, 53.1% were girls. 38.6% were overweight and 16.6% were obese. The foods most consumed by the students were gevrek (Turkish bagel) (55.8%), poacha (Turkish pastry with cheese filling) (46.1%) and chocolate (43.5%). The amount of milk they consumed per day was 1 cup (min-max: 0.25-6). The girl participants consumed fruits (X2=10.88; p = 0,004) and legumes (X2=11,568; p = 0,003) more than did the boy participants (X2=10.88; p = 0.004). The boy participants consumed carbonated drinks more than did the girl participants (X2= 0.44, p

ÖzetÖRNEK OLAY YÖNTEMİNİN DİL EĞİTİMİNDE İLETİŞİM, ELEŞTİREL DÜŞÜNME BECERİLERİ VE KAVRAM ÖĞRENMEYE ETKİSİBu çalışmada örnek olay yönteminin lise birinci sınıf anlatım bozuklukları konusundaki başarılarına, kavram öğretimlerine ve eleştirel düşünme becerilerine etkisi amaçlanmıştır. Çalışma 2010-2011 bahar dönemi Ağrı ili Öğretmenler Lisesinde yürütülmüştür. Lise 1. sınıfta öğrenim gören 72 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Öncelikle “örnek olay yöntemi” ilkelerine dayanarak ‘anlatım bozuklukları’ ünitesinin içeriği ile hedef ve davranışlar belirlenmiştir. Araştırma beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde araştırmanın önemi, amacı ve problem sorusu hakkında bilgi verilmektedir. Bu doğrultuda örnek olayın eğitimdeki öneminde ve dil eğitiminde bu yöntem aracılığıyla anlatım bozuklukları konusunun işlenmesiyle öğrencilerde oluşabilecek faydaların neler olduğuna dair bilgiler yer almaktadır.İkinci bölümde konuyla alakalı olarak eleştirel düşünme becerileri, kavram öğrenme ve örnek olay hakkında ayrıntılı bilgi verilmiştir. Bu bağlamda eleştirel düşünmenin örnek olayla, kavram öğrenmenin örnek olayla etkisi üzerine çeşitli kaynaklardan bilgi aktırılmıştır.Üçüncü bölümde, araştırmanın yönteminden bahsedilmiştir. Araştırmayı yapabilmek için hangi yöntemin tercih edildiği bilgisine yer verilmiştir.Dördüncü bölümde, araştırmada tayin edilen yöntem kapsamında elde edilen veriler bulgular başlığı ile bu bölümde yer almıştır. Her bir bilgi alanı ve başlığı ile ilgili tek tek incelemede bulunulmuştur.Beşinci bölümde araştırma sonucunda elde edilen sonuç, tartışma ve önerilere yer verilmiştir.Araştırma sonucunda her iki yöntemle yapılan öğretim sonunda uygulanan Türkçe başarı testine göre örnek olay yönteminin uygulandığı deney grubunun kontrol grubuna göre daha başarılı olduğu tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: örnek olay, kavram öğrenme, eleştirel düşünme.AbstractTHE EFFECT OF CASE BASED LEARNING ON COMMUNICATION, CRITICAL THINKING SKILLS AND THE CONCEPT OF AN INFLUENCE LEARNING IN LANGUAGE EDUCATIONThis case study method, a first-class out of order on the achievements of high school, the concept is intended to effect teaching and critical thinking skills. Working with high school teachers conducted in the province of Agri 2010-2011 spring semester.High School 1 72 Students were studying in the classroom with. First of all “case method” based on the principles of out of order unit goals and behavior with the content determined.Research consists of five sections. The importance of research is the first chapter,the question of the purpose and provides information about the problem. In this respect the importance of the case study in education and language educationthrough the narration of this method is the treatment of disorders, the issue contains information on what happened to the students of the benefits that may occur.In the second part of critical thinking skills relevant to the topic, concept learning, and examples are given detailed information about the event. In this context, examples of critical thinking in the incident, the concept of learning on the impact of the incidentinformation from various sources aktırılmıştır example.In the third chapter, the research method are discussed. In order to do research in the knowledge of which method is preferred.The fourth section, the method of determination of the scope of research findings obtained from the data received with the title of this section. An information area, and the title of each individual examination were made.The fifth section, make the results of research, discussion and recommendations are given.As a result of research done by two methods of teaching at the end of each test, according to the Turkish case study method is applied successfully to the control group than in the experimental group were found to be successful.Key words: Case-based learing, learning concept, critical thinking skills.

Bu araştırma 0-18 yaş kanserli çocukların bakım verenlerinin, çocuklarınhastalığa yönelik bilgi gereksinimleri ve fiziksel bakım gereksinimlerininkarşılanmasında planlı taburculuk programının (planlı taburculuk eğitimi, evziyaretleri ve telefon danışmanlığı) etkililiğinin incelenmesi amacıyla planlanmış,?benzer olmayan ve girişim uygulanmayan kontrol grubu ile zaman dizisi?modelinde yarı deneysel bir araştırma tipidirAraştırma, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tülay Aktaş Onkoloji veTransplantasyon Hastanesi Çocuk Onkoloji Kliniği'nde Mayıs 2004-Temmuz 2006tarihleri arasında yürütülmüş olup araştırmanın evrenini, 0-18 yaş grubu, yeni kansertanısı ve ilk kez kemoterapi alan ve terminal dönemde olmayan çocuklar ve bakımverenleri oluşturmuştur. Örneklemde deney grubuna İzmir içinde oturan 24, kontrolgrubuna İzmir dışında oturan 25 çocuk ve bakım vereni alınmıştır. Araştırmada veritoplama aracı olarak Görüşme Formu, Bakım Verenlerin Hastalığa İlişkin BilgiGereksinimlerini Belirleme Formu, Hastalığa İlişkin Bilgi GereksinimleriniDeğerlendirme Yönergesi, Çocukların Fiziksel Bakım Gereksinimlerini BelirlemeFormu, Telefon Danışmanlığı İzlem Formu ve Kanserli Çocukların Evde Bakımı ElKitabı kullanılmıştır. Deney grubuna yönelik olarak planlı taburculuk programı(taburculuk eğitimi, ev ziyaretleri ve telefon danışmanlığı) uygulanmıştır. Deney vekontrol grubuna beş izlem yapılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 14.1 paketprogramı kullanılarak, sayı, yüzde, chi-kare, Cochron Q, Friedman, Korelasyon,Kruskal Wallis ve Mann Whitney U testleri uygulanmıştır. İstatistiksel olarak p

Amaç: Sosyal pazarlama çerçevesinde kullanılan meme kanseri ile ilgili görsel materyallerin kadınların meme kanserine ilişkin erken tanı davranışlarına etkisinin incelenmesidir.Yöntem: Ön test - son test tek gruplu yarı deneysel tipte olan bu araştırma'de bir aile sağlığı merkezinde 80 kadın ile yürütülmüştür. Veri toplamada Görüşme formu, Sağlık İnanç Modeli Ölçeği, Meme Kanseri Erken Tanı Materyalleri ve İzlem Formu kullanılmıştır. Bulgular: Kadınların %36'sı hiç kendi kendine meme muayenesi (KKMM) yapmamış, %55'i hiç klinik meme muayenesi (KMM) yaptırmamıştır. 40 yaş üstü kadınların %59'u en az bir kez mamografi çektirmiştir. Tarama programlarını duyanların mamografi çektirme oranları daha fazladır. KKMM yapmayan kadınların Engel Algısı ölçek puan ortalamaları; KKMM yapanların Öz Etkililik ve Sağlık Motivasyonu ölçek puanları daha yüksektir. Mamografi çektiren kadınların Duyarlılık alt ölçek puanları daha yüksektir. Üçüncü ay görüşmesinde KKMM yapan kadınların Öz Etkililik alt ölçek puanları daha yüksektir. Erken tanı davranışlarını yapma/yaptırma durumunun son görüşme sonrası değişmediği belirlenmiştir.Sonuç: Araştırma bulguları sosyal pazarlama çerçevesinde kullanılan yazılı/ görsel materyallerin kadınların erken tanı davranışlarını gerçekleştirmelerinde etkisiz bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Meme Kanseri, Erken Tanı Davranışları, Sağlık İnanç Modeli, Sosyal Pazarlama Objective: The aim is to investigate the effects of breast cancer-related visual materials on women's behaviors towards early diagnosis of breast cancer within the framework of social marketing.Method: This pre-test and post-test single-group quasi-experimental study was conducted with 80 women in a family health center. The Interview Form, Health Belief Model Scale, Breast Cancer Early Diagnosis Materials and Follow-up Form were used to collect the study data. Results: Of the women participating in the study, 36% had never performed breast self-examination (BSE), and 55% had never had clinical breast examination (CBE). The rate of undergoing mammography was higher among those who heard of screening programs. While the participants who did not perform BSE obtained higher mean scores from the Perceived Barriers subscale, the participants who performed BSE obtained higher mean scores from the Self-efficacy and Health Motivation subscales. The participants who underwent mammography obtained higher mean scores from the Susceptibility subscale. The participants who performed BSE obtained higher mean scores from the Self-efficacy subscale at the third-month interview. There were no changes in the participants' behaviors of having or not having early diagnosis after the last interview.Conclusion: The findings of the study were found to be ineffective in the early diagnosis of women's written / visual materials used in the context of social marketing.Key Words: Breast Cancer, Early Diagnosis Behaviors, Health Belief Model, Social Marketing. 130

Giriş ve Amaç: Tanımlayıcı ve analitik tipteki bu araştırmanın amacı bir aile sağlığı merkezine kayıtlı 18-64 yaş arası Tip II Diyabetes Mellitus tanılı yetişkinlerin beslenme okuryazarlığı ve öz etkililiğin diyabet öz bakım aktivitelerine etkisinin incelenmesidir.Gereç-Yöntem: Araştırma İzmir iline bağlı merkez Karabağlar ilçesi 13 No'lu Bahçelievler Aile Sağlığı Merkezinde 200 Tip 2 Diyabetli Birey ile yürütülmüştür. Veri toplamada sosyodemografik ve sağlık özelliklerini içeren Bilgi Formu, Beslenme Okuryazarlığı Ölçeği, Diyabet Öz Bakım Ölçeği (DÖBÖ) ve Diyabet Öz Etkililik Ölçeği (DÖÖ) kullanılmıştır. Veriler Aralık 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında toplanmıştır. Veriler SPSS 25.0 programında analiz edilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılanların %65'i kadın (n:130), yaş ortalaması 52,9±9,34'dür. Bireylerin beslenme okuryazarlığı %74,5'inde yeterli, %24,9'unda sınırda, %2'sinde yetersizdir. Lise ve üniversite mezunlarında beslenme okuryazarlığı yeterli, ilkokul/ ortaokul mezunlarında sınırlıdır (x2=21,44; p=0.000). Diyabete ilişkin eğitim almayanların Genel Beslenme Bilgisi düzeyleri yetersiz/sınırlıdır (X2=10,11; p=0,006). DÖBÖ ölçek puan ortalamaları 88,03±14,77, DÖÖ toplam ölçek puan ortalamaları 69,87±16,60'dır. DÖÖ ile DÖBÖ toplam ölçek puanları arasında pozitif yönde, güçlü, ileri (r=0,73; p

Amaç: Bu çalışma 10-14 yaş arası ilköğretim öğrencilerinin benlik algıları ile obez çocuklara yönelik tutumlarını incelemek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Araştırma tanımlayıcı ve ilişkisel tipte bir çalışmadır. Araştırma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde İzmir ili Çiğli ilçesi İl Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı dört ilköğretim okulunda gerçekleştirilmiştir. Dört ilkokuldan toplam 693 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Sosyo-demografik Bilgi Formu, Obez Çocuklara Yönelik Tutum Ölçeği (OÇYTÖ) ve Çocuklar İçin Benlik Algısı Profili (ÇİBAP) kullanılmıştır. Araştırmada tanımlayıcı istatistikler için sayı, yüzde, ortalama, medyan, standart sapma, ilişkisel analizler için t-testi, varyans ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Etik kurul ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nden kurum izinleri alınmıştır. Bulgular: Yaşa, cinsiyete ve beden kütle indeksine göre öğrencilerin Obez Çocuklara Yönelik Tutum Ölçeği ve alt ölçek puan ortalamaları değişmemiştir (p>0.05). Annesini fazla kilolu olarak algılayan öğrencilerin Obez Akranı Kabul Etme alt boyut ölçek puanı, diğer öğrencilerden daha yüksektir (p=0,012). Erkek öğrencilerin Atletik Yeterlilik puanı, kız öğrencilerin puanından kısmen daha yüksektir (p=0,01 ). Kız öğrencilerin Davranışsal Özyönetim puanı erkek öğrencilerin puanından kısmen yüksektir (p=0,006). Obez Çocuklara Yönelik Tutum Ölçeği ve Obez Akranı Kabul Etme alt ölçeği ile Çocuklar İçin Benlik Algısı Profili ve alt boyutları arasında zayıf, pozitif yönde ve ileri düzeyde anlamlılık olduğu görülmüştür (p=0.000). Obez Akranı Reddetme alt boyutu ile Sosyal Kabul ve Atletik Yeterlilik dışında tüm alt boyutlar arasında zayıf, pozitif yönde, ileri düzeyde anlamlılık olduğu belirlenmiştir (p 0.05). Of the participating students, those who perceived their mothers as overweight obtained higher scores from the sub-dimension of Acceptation of Obese Peers scores than did the other students (p = 0.012). The Athletic Competence score of the boy students was a bit higher than that of the girl students (p = 0.01). The girl students' Behavioral Conduct score was slightly higher than that of the boy students (p = 0.006). There was a weak, positive and highly significant correlation between the mean scores for the overall Attitude toward Obese Children Scale and the Self-Perception Profile for Children Scale and sub-dimension of Acceptation of Obese Peers (p = 0.000). There was a weak, positive, and highly significant correlation between all the subscales except for the sub-dimension of Rejection of Obese Peer and Social Acceptance and Athletic Competence (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan bebeklerin annelerinin sağlık okuryazarlık düzeylerinin evde bebek bakım bilgisine etkisinin incelenmesidir.Yöntem: Tanımlayıcı ve analitik tipteki bu araştırma İstanbul Koç Üniversitesi Hastanesi ve İzmir Çiğli Bölge Eğitim Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde bebeği yatmakta olan 129 anne ile yürütülmüştür. Veriler Aralık 2018-2019 Haziran tarihleri arasında, Yenidoğan Evde Bakım Bilgisi Anketi (YEBBA) ve En Yeni Hayati İşaret Testi (NVST) kullanılarak toplanmıştır. Veriler SPSS 25.0 programında analiz edilmiştir. Bulgular: Annelerin YEBBA puan ortalaması 17,79±4,66'dır (Medyan 19, min-max: 3-28). Lise, üniversite mezunu ve çalışan annelerden ( p=0,000) ek doz ateş düşürücü vermeyi ve uygun meyve suyu miktarı vermeyi bilen annelerin (p=0,017) YEBBA puan ortalamaları daha yüksektir. Annelerin %65,1'i 0-1 düzeyinde (sınırlı), %16,3'ünün olası sınırlı (2-3 arası puan) ve %18,6'sı yeterli (4-6 arası puan) düzeyde sağlık okuryazarlığına sahiptir. Bölge Eğitim Hastanesi'nde yatan bebeklerin annelerinin daha çok `sınırlı` sağlık okuryazarlığına sahip olduğu, özel hastanede yatan bebeklerin annelerin `yeterli` sağlık okuryazarlık düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir (p=0,000). Sağlık okuryazarlık durumuna göre annelerin YEBBA puan ortalamalarının değiştiği, sınırlı sağlık okuryazarlığına sahip annelerin YEBBA puan ortalamalarının, yeterli okuryazar grupta olan annelerin YEBBA puan ortalamalarından daha düşük olduğu belirlenmiştir (p=0,000). Sonuç: Araştırma bulguları annelerin evde bebek bakım bilgilerinin orta düzeyde, sağlık okuryazarlık düzeylerinin orta düzeyde olduğunu göstermiştir. Sağlık okuryazarlığı arttıkça YEBBA puanlarının arttığı belirlenmiştir. Aile hekimliği tarafından yürütülen gebelik izlemleri sürecinde bebek bakım bilgisine yönelik eğitimlerin süre ve içerik olarak genişletilmesi, gebe ve annelere yönelik sunulacak eğitimlerde annenin eğitim durumunun göz önüne alınması ve sağlık okuryazarlık düzeylerinin belirlenerek, bu doğrultuda eğitim içeriklerinin oluşturulması ve yürütülmesi önerilebilir.Anahtar Kelimeler: Sağlık Okuryazarlığı, Yenidoğan Bakımı, Annelerin Bilgi Düzeyi Objectives: The aim of this study is to investigate the effect of health literacy levels of mothers of infants hospitalized in neonatal intensive care unit at home baby care knowledge.Methods: This descriptive and analytical study was carried out with 129 mothers who were hospitalized in the neonatal intensive care units of Istanbul Koc University Hospital and Izmir Cigli Regional Training Hospital. Data were collected between December 2018-2019 June using the Neonatal Home Care Information Form (YEBBA) and Newest Vital Sign Test (NVST). The data were analyzed in SPSS 25.0 program.Results: The mean YEBBA score of the mothers was 17.79 ± 4.66 (Median 19, min-max: 3-28). High school, university graduates and working mothers (p=0.000), the additional dose of antipyretics and mothers who know to give the appropriate amount of fruit juice (p = 0.017) have higher YEBBA average score. 65.1% of mothers had 0-1 level (limited), 16.3% had possible limited (2-3 points) and 18.6% had sufficient (4-6 points) health literacy. It was determined that the mothers of the infants hospitalized in the Regional Training Hospital had more `limited` health literacy, while the mothers of the infants in the private hospital had `adequate` health literacy level (p = 0.000). According to the health literacy status, it was determined that the average of YEBBA scores of the mothers changed and the average of YEBBA scores of the mothers with limited health literacy was lower than the average of the mothers in the adequate literacy group (p = 0,000).Conclusions: The findings of the research showed that mothers' knowledge of home baby care was moderate and health literacy levels were moderate. As health literacy increased, YEBBA scores had increased. In the course of pregnancy follow-ups carried out by the family physician, it may be suggested to extend the trainings for infant care information in terms of duration and content, taking into account the educational status of the mother in the trainings to be offered for pregnant and mothers, determining the health literacy levels and creating and conducting educational contents in this direction.Keywords: Health Literacy, Newborn Care, Knowledge Level of Mothers 116

Amaç: Bu araştırmanın amacı Demans tanılı yaşlıların aile yakınlarına verilen ev düzenleme eğitiminin düşmeleri önlemeye etkisini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırma Kasım 2017-Haziran 2018 tarihleri arasında İzmir Alzheimer Derneği aracılığı ile kartopu örneklem yöntem kullanılarak ulaşılarak demans tanılı yaşlılar ve aile yakınları ile yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemi Demans tanısı almış 65 yaş ve üzerindeki toplam 42 yaşlı ve aile yakınından (18 yaş ve üzerinde) oluşmuştur. Veri toplamada `Yaşlı ve Aile Yakını Sosyodemografik Bilgi Formu, DENN Düşme Risk Değerlendirme Skalası, Düşme yönünden Ev İçi Çevre Özellikleri Değerlendirme Formu, Katz ve Brady ve Lawton'un Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği, Düşme İzlem Formu, Demans Tanılı Yaşlılarda Düşmeleri Önlemeye Yönelik Girişimler Eğitim Kitapçığı'' kullanılmıştır. Her yaşlıya başlangıç, 3. Ay ve 6. Ayda olmak üzere toplam üç ev ziyareti yapılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 (Statistical Package for Social Sciences) paket programı kullanılmıştır.Bulgular: Araştırmaya katılan Demans tanılı yaşlıların yaş ortalaması 79.04 ±7.7 (min-max: 65-94), % 47.6'sı erkek, %57.1'i, kadındır. Demans tanılı yaşlıların %40.5'inin en az bir kez düşme öyküsü olduğu, % 3.3'ünün yardımcı araç kullandığı, en çok kullanılan yardımcı aracın baston (%23.8) olduğu belirlenmiştir. KATZ indeksine göre Demans tanılı yaşlıların en yüksek oranda bağımlı oldukları günlük yaşam aktiviteleri ile beslenme (%57.1), hareket etme (%47.6), tuvalettir (%35.7). DENN skalası düşme riski değerlendirmelerine göre Demans tanılı yaşlıların %14.3'ü düşük, %35.7'si orta,%50'si yüksek riskli grupta yer almışlardır. Altı aylık süreçte toplamda 17 yaşlının altı aylık süreçte düşme yaşadığı, 0-3 ay aralığında düşen hasta sayısının 15, 3-6 ay aralığında düşen yaşlı sayısının ise 2 olduğu saptanmıştır. İki ziyaret aralığında (0-3 ay, 3-6 ay) düşme sayılarının azaldığı, bu azalmanın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p=0.002). Altı aylık izlem sürecinde toplamda 18 yaşlının ev içinde düşmeleri önlemeye yönelik düzenlemeler yaptığı belirlenmiştir. Ev iç düzenleme yapılan yaşlılardan 17'sinin, 3-6 aylık izlem aralığında düşmediği, sadece birisinin düştüğü belirlenmiştir. Bununla birlikte 3-6 aylık izlem aralığında hem ev içi düzenleme yapan hem yapmayan yaşlılarda düşmeyen yaşlı sayısının arttığı, ancak bu artışın ev içi düzenleme yapılan yaşlılarda olduğu istatistiksel olarak saptanmıştır (p=0.000).Sonuç: Araştırma bulguları eğitimler sonucu düşme yaşayan yaşlı sayısının azaldığını ve yaşlıların yaklaşık yarısının ev içinde düzenleme yaptığını göstermiştir. Demanslı yaşlıların aile yakınlarına yönelik daha uzun vadeli eğitimler ile izlemlerin yapılması, multisektörel ev içi düzenleme girişimlerinin uygulanması önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Düşme, Düşmeleri Önleme, Demans, Eğitim Objective: The aim of this study was to investigate the effect of home-modification education given to the family members of elderly patients with dementia on the prevention of falls.Materials and Methods: The study was carried out between November 2017 and June 2018 under the auspices Izmir Alzheimer's Association and included elderly people diagnosed with dementia selected with the snowball sampling methodThe study sample consisted of 42 elderly aged 65 years and over diagnosed with dementia, and their relatives aged 18 years and over. To collect the study data, the Elderly and Relative Sociodemographic Characteristics Questionnaire, DENN Fall Risk Assessment Scale, Evaluation Form of Domestic Environmental Risk Factors of Falling, Katz Index of Independence in Activities of Daily Living, Lawton - Brody Instrumental Activities of Daily Living Scale, Fall Follow-up Form, and Training Booklet on Interventions to Prevent Falls in Patients with Dementia were used. Each elderly participant was visited at home three times: at the onset, 3rd month and 6th month of the study. The SPSS 22 (Statistical Package for Social Sciences) was used to analyze the study data.Results: The mean age of the participating elderly diagnosed with dementia was 79.04 ± 7.7 (min-max: 65-94) years. Of them, 47.6% were male, and 57.1% were female, 40.5% had a history of falls at least once, 3.3% used an assistive device (a mobility aid). The most commonly used assistive device (a mobility aid) was a cane (23.8%). According to KATZ Index of Independence in Activities of Daily Living, among the activities of daily living causing elderly patients with dementia to be dependent on others most are feeding (57.1%), transferring (47.6%), and toileting (35.7%). According to the assessments made with the DENN Fall Risk Assessment Scale, of the elderly patients with dementia, 14.3% were in the low-risk group, 35.7% were in the moderate-risk group and 50% were in the high-risk group. In the six-month follow-up period, 17 elderly participants experienced falls. While 15 of these 17 elderly participants experienced falls between the 1st visit paid on the onset of the study and 2nd visit paid at the 3rd month, 2 of them experienced falls between the 2nd visit and the 3rd visit paid at the 6th month. The number of falls determined between the 1st and 2nd visits decreased between the 2nd and 3rd visits, and the decrease was statistically significant (p = 0.002). During the six-month follow-up period, it was determined that 18 elderly people had their homes modified to prevent falls. While 17 of the 18 elderly participants who had their homes modified did not experience falls within the first 3 months of the 6-month follow-up period, only one of them did. Within the next 3 months of the 6-month follow-up period, the number of the elderly who did not experience falls increased both in those who had their homes modified and in those who did not (p = 0.000). However, the increase in the former group was statistically significant (p=0.000).Within the next 3 months of the 6-month follow-up period, the number of the elderly who did not experience falls increased both in those who had their homes modified and in those who did not (p = 0.000). However, the increase in the former group was statistically significant (p=0.000).Conclusion: The findings of the study demonstrated that there was a decrease in the number of falls experienced by the elderly participants after the trainings, and that half of them had their homes modified. It is recommended that elderly patients should be monitored longer and that home modifications should be made through multi-sectoral coordination.Keywords: Falls, Fall Prevention, Dementia, Education 113

Yürütülen bu tez çalışmasının birincil amacı toplumda yaşayan 65 yaş ve üzerindeki bireylerde hastane dışında yaşanan düşmeler ile hemşireler tarafından uygulanan düşmeyi önleme girişimlerinin maliyetlerinin hipotetik olarak karar ağacı analizi yöntemiyle incelenmesidir. Araştırmanın ikincil amacı ise düşme maliyetini etkileyen etmenlerin belirlenmesidir. Kesitsel, retrospektif olarak planlanan bu çalışmanın evrenini bir eğitim ve araştırma hastanesinin acil servisine 01.01.2016 - 31.12.2016 tarihleri arasında düşme nedeniyle başvuran 65 yaş ve üstü tüm hasta dosyaları oluşturmuştur (N: 2271). Örneklem hesabına gidilmeden tam sayım yöntemiyle tüm evrene ulaşılması hedeflenmiş, araştırmaya dâhil edilme kriterlerine uygun 2075 hasta dosyası incelenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak `Düşme Vaka Bilgileri ve Düşme Maliyeti Veri Toplama Formu` kullanılmıştır. Veri analizinde SPSS 22.0 (2014) ve TreeAge Pro Suit (2009) programları kullanılmıştır. Düşme ile hastaneye başvuran bireylerin yaş ortalaması 76,8 ± 7,8 (min: 65 – max: 101), %43,4'ü genç yaşlı ve %65,2'si kadındır. Acil servise başvuran hastaların %18,7'sinin hastaneye yatışı olduğu, bu hastaların %73,2'sinin ortopedi servisine yatış yaptığı belirlenmiştir. Başvuranların %52,4'ünde yaralanma meydana geldiği bulunmuştur. Düşme ile hastaneye başvuran bir kişinin ortalama maliyeti 1.197,86 ± 4.318,06 TL'dir. Olağan bakımda her bir kişi için ortalama 113,7 TL harcanırken, Model 1'de düşme olasılığını %3,5 azaltmak için kişi başına 1250 TL, Model 2'de %7,8 azaltmak için 337 TL, Model 3'te %11,3 azaltmak için 112 TL harcanması gerektiği bulunmuştur. Bu çalışmada test edilen düşme önleme programının genel olarak sağlık masraflarını artırırken düşmelerin azalmasını sağladığı sonucuna varılmıştır. The main objective of this thesis is to examine the falling which occurred outside the hospitals of the individuals aged 65 years and older and falling prevention initiatives applied by the nurses using hypothetically decision tree analysis method. The secondary aim of the study is to determine the factors affecting the falling costs.The study is planned as cross-sectional and retrospective and the population of the study consists of all recorded files of aged 65 years and older who applied to emergency service of a hospital due to falling between the date of 01.01.2016- 31.12.2016 (N: 2271). Two thousand seventy five patient files were examined in accordance with the research criteria. `Falling Case Information and Falling Cost Data Collection Form` was used as data collection tool in the study. SPSS 22.0 (2014) and TreeAge Pro Suit (2009) programs were used for data analysis. The mean age of the individuals who applied to hospital due to falling was 76.8 ± 7.8 (min: 65 - max: 101), 43.4% were young older and 65.2% were females. It was determined that 18.7% of the patients who applied to emergency service were hospitalized and 73.2% of these patients were hospitalized in the orthopedic department. 52.4% of the patients were found to be injured. The average cost of a person who applied to the hospital with falls was 1.197,86 ± 4.318,06 TL. It was found that in Model 1, 1250 TL per person needed to spend in order to reduce the risk of falling by 3.5%, in Model 2, 337 TL per person needed to spend in order to reduce the risk of falling by 7.8% and in Model 3, 112 TL per person needed to spent to reduce the risk of falling by 11.3%, while 113.7 TL per person spent in routine care. As a result of this thesis, it was concluded that the tested falling prevention program generally reduced the falling while increased the health costs. 139

Bu tez çalışmasının amacı bir aile sağlığı merkezine başvuran Tip II Diabetes Mellitus tanılı bireylerin tedaviye uyumları ile sağlık okuryazarlığı arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Tanımlayıcı ve ilişkisel tipteki bu araştırma 17 Nolu Katip Çelebi Eğitim Aile Sağlığı Merkezi'nde (ASM) yürütülmüştür. Araştırmaya 18 yaş üzerinde 108 Tip 2 Diyabetli birey katılmıştır. Veri toplama aracı olarak bilgi formu, Tıpta Yetişkin Okuryazarlığının Hızlı Tahmini-REALM ve Diyabet Uyum Anketi kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 (Statistical Package for Social Sciences) paket programı kullanılmıştır. Araştırmaya katılan bireylerin %44,4'ü 60-74 yaş grubunda, % 50,9'u erkek, % 30,5'i ilkokul ve % 30,6'sı üniversite mezunudur. Diyabet Tedavisi Uyum puanı ortalaması 66.5 ±16.1 'dir (min-maks: 15-95). Kadınların erkeklere (t=2.12 p=0.036), sigara kullanmamış bireylerin halen kullananlara (F=4.66, p=0.01) hiç alkol kullanmamış bireylerin halen kullananlara (F=7.14, p=0.001) göre tedavi uyum puanlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bireylerin % 63,3'ünün Sağlık okuryazarlığı (SOY) lise düzeyindedir. SOY puanlarının erkeklerde kadınlara göre daha yüksek (t=-3.04; p=0.001), 74 ve üzeri yaştaki bireylerde diğer yaş grubundakilere göre daha düşük (F=12.8; p=0.000), okuryazar olmayanların ve ilköğretim mezunlarının, lise ve üniversite mezunlarına göre daha düşük (F=46.92; p=0.000), halen sigara kullanan ve bırakmış olanların hiç kullanmayanlara göre daha yüksek ( F=6.61, p=0.002), halen alkol kullananların hiç kullanmayanlara göre daha yüksek ( F=3,29, p=0.04) olduğu belirlenmiştir. Diyabete uyum puanları ile SOY düzeyi arasında bir ilişki saptanmamıştır. Araştırma sonuçları diyabete uyumun orta düzeyde olduğunu ve yaş, cinsiyet, sigara ve alkol kullanımına göre değiştiğini, sağlık okuryazarlığının lise düzeyinde olduğunu göstermiştir. Diyabetli bireylere yönelik yürütülecek tedavi uyum eğitimlerinde bu değişkenlerin dikkate alınması hastalığa uyum sağlamayı ve kronik hastalığın yönetimini kolaylaştıracaktır.Anahtar kelimeler: Sağlık Okuryazarlığı, Tip II Diyabet, Diyabette uyum The aim of this thesis study is to examine the relationship between the compliance of Type 2 Diabetes Mellitus diagnosed individuals who has applied to the medical center and health literacy. This study of descriptive and relational type has been conducted in Katip Celebi Community Health Center No 17. 108 individual over 18 years of age with Type 2 Diabetes has participated in the study. Information form, Rapid Estimation of Adult Literacy in Medicine-REALM and Diabetes Adjustment Inventory has been used as data collection tool. SPSS 22 (Statistical Package for Social Sciences) package software has been used in the data analysis. Among the individuals participated in the study, % 44,4 are in the age group of 60-74, % 50,9 are male, % 30,5 are primary school graduate and % 30,6 are university graduate. Diabetes Treatment Compliance point average is 66.5 ±16.1. (Min-max: 15-95). It has been established that the treatment compliance scores of females over males (t=2.12 p=0.036), non-smokers over currently smokers (F=4.66, p=0.01) and individuals who have never consumed alcohol over currently alcohol consumers (F=7.14, p=0.001) had been higher. Health literacy (HL) of % 63,3 of the individuals are at the high school level. It has been established that HL scores in males are higher compared to females (t= -3.04; p=0.001), lower in individuals at the age of 74 or higher compared to other individuals in different age groups (F=12.8; p=0.000), lower in illiterates and primary school graduates compared to high school and university graduates (F=46.92; p=0.000), higher in currently smokers and in individuals who stopped smoking compared to the ones who have never smoked ( F=6.61, p=0.002), higher in currently alcohol consumers compared to the ones who have never consumed alcohol ( F=3,29, p=0.04). There has not been any association established between diabetes compliance score and HL level. Research results show that the compliance with diabetes is at intermediate level and it varies in accordance with age, sex, smoking and alcohol consumption and the health literacy is at high school level. Considering these variables in compliance treatment educations for individuals with diabetes will facilitate the compliance with the disease and the management of the chronic disease. Keywords: Health Literacy, Type 2 Diabetes, Compliance in diabetes 83

Bu çalışma 18-65 yaş arası evli kadınların servikal kansere ilişkin bilgi düzeyi ile öz-etkililik ve sağlık okuryazarlığı düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi İzmir ili Çiğli İlçesi'nde bir aile sağlığı merkezi'nde 24 Şubat- 1 Mayıs 2016 tarihleri arasında başvuran, 18-65 yaş arasındaki 400 evli kadından oluşmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak `Görüşme Formu`, `Servikal Kanser ve Pap Smear Tarama Testine İlişkin Bilgi Düzeyi Formu`, `Öz Etkililik-Yeterlilik Ölçeği`, `Tıpta Yetişkin Okuryazarlığının Hızlı Tahmini-REALM Ölçeği` kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilerin analizinde tanımlayıcı analizler, kikare-, t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmış, %95 güven aralığında p

Dünyada hemen hemen bütün okullarda görülen problemlerin başında yer alan şiddet ve saldırganlık içeren davranışlardan biri olarak kabul edilen alaya alma durumu ile ilgili Türkiye'de herhangi bir ölçek kullanılmadığı için, Çocuk-Ergen Alay Edilme Ölçeği'nin (Child- Adolescent Teasing Scale - CATS) Türk dilinde geçerlik ve güvenirliğini yapmak amacıyla yürütülen bu araştırma metodolojik tiptedir. Çalışma kapsamında toplam 400 ilköğretim 5-6-7-8. Sınıf öğrencileri ile çalışılmıştır. Araştırmada 32 maddelik CATS ve 23 maddelik Öğrenci Tanıtım Formu kullanılmıştır. Ölçeğin değerlendirilmesinde kapsam geçerliği, yapı geçerliği, iç tutarlık, zamana karşı değişmezlik yöntemleri kullanılmıştır. Araştırma verileri ortalama 3 ayda toplanmıştır.Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin % 52,5'i kız, % 47,5'i erkektir. Yaş ortalamaları X=12,54±1,11 (min-max=11,00-15,00) olarak belirlenmiştir.Ölçeğin Kapsam Geçerlik İndeksi=0,87, Çocuk-ergenlerde alay edilme sıklığı madde puan ortalamaları ve korelasyon katsayılarının 0.34 ile 0.70 arasında değiştiği, çocuk-ergenlerde alay edilme davranışının ne kadar rahatsız ettiğine yönelik yöneltilen soruların madde puan ortalamaları ve korelasyon katsayılarının 0.38 ile 0.64 arasında değiştiği, Cronbach alfa katsayısı ise 0,925 olarak bulunduğu saptanmıştır. Dört haftalık test-tekrar test korelasyonu yüksektir (r=0,877). Doğrulayıcı ve açımlayıcı faktör analizleri ölçeğin 4 faktörlü yapıda olduğunu göstermiştir. Dört faktör tarafından açıklanan toplam varyans % 55,51'dir. Buna göre Faktör 1: toplam varyansın % 38,4'ünü, Faktör 2: % 4,95'ini, Faktör 3: % 5,78'ini, Faktör 4: % 6,36'sını açıklamaktadır. Ölçeğin her bir alt boyut ile toplam ölçek puanı arasındaki ilişki ilişkide güvenirlik katsayıları 0,569 ile 0,936 arasında değişmektedir. Toplam ölçek puanı 1,53±0,54 olup, alt ölçeklerin madde puan ortalamaları sırasıyla Faktör 1 İçin 1,56±0,60; Faktör 2 İçin 1,68±0,86; Faktör 3 İçin 1,37±0,61; Faktör 4 İçin 1,57±0,62 bulunmuştur. Ölçeğin Türkçe'ye uyarlamasında yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonucu 9 madde (5,12, 13, 15, 20, 22, 25, 26,27) ölçekten çıkarılmış, ölçek toplam 23 maddeli olarak uyarlanmıştır. In virtually, all countries in the world teasing amongst school-age children which is considered one of the violent and aggressive behaviors is increasing. It is found that The behavior of teasing measurement devices have not taken part in Turkish literature. The purpose of this methodological research is to adapt Child- Adolescent Teasing Scale – CATS to Turkish and examine its validity and reliability.A diverse sample of participants; N=507 students in grades 5th, 6th, 7th and 8th at Selim Diniz Middle School in Cigli district of Izmir province in the 2015-2016 academic year. A psychometric sample of 400 students from this middle school (Grades 5-6-7-8 ) was formed. Home Survey and Child- Adolescent Teasing Scale – CATS are utilized as the data collection tool. Content validity, design validity, internal consistency, stability methods against time were used in evaluation of the CATS.The scope of the sample is consist of % 52.5 female, % 47.5 male and the mean of their ages is 12.54±1.11. Scope Validity Index is 0.87 after the researcher's notion. The correlation coefficient is found 0.34 to 0.70 for the frequency of teasing adolescent- children. The correlation coefficients of the behavior of teasing that how much bother are ranged from 0.38 to 0.64. In addition, the standardized Cronbach's alpha is 0.925. The test-retest correlation values of r = 0.877. The scale confirmatory factor analysis showed that the scale is in 4 -factor structure. 55,51 % of the total variance is explained by the four factors. Accordingly, the total variances illustrated by Factors 1through 7 are; % 38,4; % 4,95; % 5,78; % 6,36 respectively. The reliability coefficient of the relationship between each subscale in relation to the total scores of the scale ranged from 0,569 to 0,936. The total scale score; the averages of subscale scores are, 1,53±0,54; Factor 1: 1,56±0,60; Factor 2: 1,68±0,86; Factor 3: 1,37±0,61; Factor 4: 1,57±0,62. 101