Search

Küçükural, Önder (IHU Author) Ecological reasoning has been a subject of discussion for some time now. The earliest references to it dates back to 1983 when John S. Dryzek wrote his article on ‘ecological rationality’.3 In this article, Dryzek discussed the problem of collective decision making and argued that ‘ecological rationality’ is a more fundamental form of reason than all other forms of rationality - political, economic, technical, legal and social4 - and hence should take precedence over them when making collective decisions or public policies.5 Dryzek gave the utmost importance to ‘ecological rationality’ because he claimed that “the preservation of the life-support systems upon which human beings depend is a precondition to the continued existence of society.”6 Although, he argued that ecological reasoning should set the standard of reasoning, he didn’t make it clear what ecological reasoning entails. This paper aims to explore the incurrent patterns of ‘ecological reasoning’ through observations of instances of reasoning by self-claimed ecological reasoners in an ethnographic research. In our in depth interviews (48 owners and managers of greentech and consultancy firms in Portugal and Turkey) some of our interlocutors, self claimed ecological reasoners, said that they need to translate their ecological reasoning into economical reasoning in order to appeal to their customers. In other words, in order to make sense, they need to frame their ecological concerns in economic terms. However, contrary to the clarity of economic reasoning, ecological reasoning manifests in a foggy terrain. What are the characteristics of reasoning pattern that make it ecological? Economic reasoning manifests itself in profit maximization, interest seeking etc. However ecological reasoning is a camelon, the colours oscillates between attributing intrinsic value to nature on the one hand; and it gains the colour of means-end rationality on the other.

The essay advances a proposal that is addressed primarily to theorists, but with implications for the entire profession: the proposal to replace or supplement the rehearsal of routinized canons with a turn to global, cross-cultural (or “comparative”) political theorizing. I offer geopolitical and general intellectual reasons why the turn seems appropriate today, and I discuss a variety of theoretical or philosophical inspirations undergirding the turn. After highlighting some recent examples of comparative political theorizing, I conclude by responding to critical queries as well as indicating broader implications of the move “beyond monologue.”, Bu makale, öncelikli olarak teorisyenlere yöneltilmiş olan, fakat bütün bir disiplin için içerimleri bulunan bir öneriyi biraz daha ileri taşımaktadır: rutinleşmiş kanonların hikâyesini küresel, kültürler-arası (ya da “karşılaştırmalı”) bir siyaset teorileştirmesine yönelişle değiştirmek ya da tamamlamak önerisi. Burada önce, bu yönelişin bugün neden uygun olduğuna yönelik jeopolitik ve genel entelektüel gerekçeler sunuyorum ve bu yönelişi destekleyen çeşitli teorik ya da felsefi esin kaynaklarını tartışıyorum. Ardından, karşılaştırmalı siyaset teorileştirmesine yönelik bazı güncel örneklere dikkat çektikten sonra, bazı eleştirel sorgulamalara cevap vererek ve bununla birlikte “monologun ötesine” geçmenin daha geniş içerimlerine işaret ederek makalemi sonlandırıyorum

Bu çalışmada, Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP) özellikle 2010 sonrası Kemal Kılıçdaroğlu dönemindeki laiklik söylemleri post-sekülerizm bağlamında incelenmiştir. Jürgen Habermas'ın literatüre kazandırdığı 'post-seküler' kavramı, modernleşmenin beraberinde getirmiş olduğu seküler dönemi sonlandırdığı iddiası taşıyan, dinin kamusal alandaki etkisi ile dine duyulan kişisel ilginin de artmış olduğu bir dönem olarak nitelendirilmektedir. Habermas, bu kavramı halihazırda sekülerleşmiş toplumlar için ortaya attığından bu çalışmada da Türkiye'de genel olarak 'seküler' kesimi temsil ettiği kabul edilen CHP üzerine odaklanılmıştır. Türkiye üzerine yapılan araştırmalarda, bazı araştırmacılar post-seküler dönemin varlığının mümkün olmayacağını, laiklik politikaları ve toplumun çoğulcu yapısını göz önüne alarak söylerken, bazıları da tam tersine bu çağın Avrupa'da olduğu gibi ülkemizde de yaşanmakta olduğunu ileri sürmektedir. Bu araştırmada kullanılan veriler CHP'nin resmî web sitesinden elde edilmiştir. Site içerisinde yer alan, TBMM konuşmaları, basın açıklamaları, parti ve seçim söylemleri, tv programları, sosyal medya paylaşımları, miting konuşmaları, genel başkan haberleri ve röportajlar içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Bu tez çalışmasının temel bulgusu, CHP'nin 2010 sonrasındaki laiklik söyleminin post-seküler bir zihniyeti/bilinci yansıttığı şeklindedir. Bunun da temel gerekçeleri bu dönemde CHP'nin laikliği inanç hürriyetlerinin temini anlamında değerlendirmesi, toplumsal kutuplaşmaya karşı olabilecek bir siyasi araç olarak görmesi ve laikliğin meşruiyetini dini referanslar ile de desteklemesidir. In this study, CHP's (Republican People's Party) discourse on laicism, especially during Kemal Kılıçdaroğlu's presidency after 2010, has been analyzed in the context of post-secularism. As a concept introduced by Jürgen Habermas, 'post-secular' refers to a period whereby the secular era has ended and a new era where religion in the public sphere and in the lives of individuals have started to increase. Since Habermas developed this concept for already secularized societies, in this study we have focused on CHP which is considered as the representative of secularized parts of Turkish society. When we look at studies that focus on Turkey, we see that while some researchers argue that Turkey cannot be considered as post-secular because of its conception of laicism and because of its diverse social structure, others argue that a post-secular era is being experienced in Turkey just like Europe. Data that are used in this study has been collected from CHP's official website. More specifically, TBMM (Turkey Grand National Parliament) speeches, press briefings, party and election speeches, TV shows, social media posts, public meeting speeches, news about chairperson and interviews that are found in the official website has been analyzed using a content analysis method. This study has found that CHP's discourse on laicism under Kılıçdaroğlu era can be taken to reflect a post-secular consciousness because laicism is understood as freedom of conscience, as a political instrument to serve against social polarization, and its legitimacy is supported via religious references.

Bu tez çalışması 2020 yılının Nisan ve Temmuz ayları arasında İstanbul ilinin Şişli ilçesinde Kurtuluş semti, İzzetpaşa Mahallesi ve Nişantaşı semtlerinde ikamet etmekte olan katılımcıların, ilçede meskûn yabancılar hakkındaki görüşleri aracılığıyla, göç ve çokkültürlülük kavramlarına karşı olan yaklaşımlarını incelemek üzere hazırlanmıştır. Farklı sosyal, kültürel ve demografik değerlere sahip olan bu bölgelerde toplam 30 kişi ile yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Yabancılar hakkında olumlu ve olumsuz düşünen katılımcılar bu düşüncelerini çeşitli sebeplere dayandırmaktadır. Çalışmanın bulgularına baktığımızda göçmenlere ve çokkültürlük olgusuna karşı olumlu düşünen katılımcıların söylemlerinde insani sebeplerle empati kurmak, esasen göçmenlere karşı olmayıp kontrollü alımı savunmak ve hem kendi bireysel tecrübelerinden hem de ailelerinin göçmenlik serüvenlerinden hareketle geliştirdikleri hoşgörü gibi öğeler görülmüştür. Olumsuz düşünen katılımcıların söylemlerinde ise 'Arap karşıtlığı' olarak da nitelendirilebilecek olan Arap halkına karşı duyulan antipatik duygular', 'salt ideolojik karşıtlık (oy verilen partinin ilgili politikalarından farklı bir pozisyonda düşünememek)', 'ekonomik kriz, işsizlik ve kayıt dışı istihdam gibi ekonomi temelli problemler', 'siyasi iktidarın ilgili politikalarını eleştirir pozisyonda bulunmak suretiyle bu politikaların kat'i surette değiştirilmesi gerektiği düşüncesi', 'ülke içinde yabancılara karşı denetim mekanizmalarının güçlendirilmesi gerektiği düşüncesi' ve son olarak 'kültürel farklılıklara dayalı ön yargılar' şeklinde sıralanabilecek olan öğeler görülmüştür. Bu tezin temel argümanı ise, katılımcıların göçmenlere ve çokkültürlülüğe yönelik olumlu söylemlerinde kendi bireysel tecrübeleri ya da empati kurma durumlarının, olumsuz söylemlerinde ise Arap karşıtlığı, ideolojik karşıtlık ve ekonomi temelli gerekçelerin önplana çıktığı yönündedir. This thesis is based on a field research conducted in Şişli district of Istanbul between April and July of 2020 to examine the attitudes of local residents of Kurtuluş, İzzetpaşa and Nişantaşı neighborhoods towards the concepts of migration and multiculturalism through an analysis of their discourse towards foreigners residing in these neighborhoods. 30 face-to-face interviews were held in these areas which have different social, cultural and demographic values. Participants who think positively and negatively about foreigners base their thoughts on various reasons. When we look at the discourses of the participants who think positively about immigrants and multiculturalism, we see emphaty for humanitarian reasons, not being essentially against migrants but preferring controlled and conditional admission to the country, and tolerance towards migrants due to their personal experiences and their parents migrant background. In the discourses of the participants who think negatively, we have seen antipathic feelings towards the Arab people, which can also be described as 'anti-Arabism', 'purely ideological opposition' (thinking in accordance with the negative policies of the party they vote for), 'problems related to economy such as economic crisis, unemployment and unregistered employment', 'criticizing the relevant policies of the political power and the idea that these policies must change, 'the thought that the control mechanisms should be strengthened against foreigners, and finally 'prejudices based on cultural differences'. The main argument of this thesis is that in the positive statements of the participants towards immigrants and multiculturalism, their individual experiences or their ability to emphatize stand out, while in their negative statements, anti-Arabism, ideological opposition and economy based reasons stand out.

Diyarbakır ili domates üretim alanlarında Domates sarı yaprak kıvırcıklık virüsü (Tomato yellow leaf curl virus, TYLCV), Patates Y virüsü (Potato virus Y, PVY), Domates mozaik virüsü (Tomato mosaic virus, ToMV), Domates lekeli solgunluk virüsü (Tomato spotted wilt virus, TSWV) ve Domates halkalı leke virüsü (Tomato ringspot virus, ToRSV)'nün belirlenmesi amacıyla 2018 yılında sürvey çalışmaları yürütülmüştür. TYLCV'nin varlığını araştırmak için PCR yöntemi, PVY ve ToMV'nin varlığını araştırmak için Multipleks RT-PCR yöntemi, TSWV ve ToRSV'nin varlığını araştırmak için ise RT-PCR yöntemi kullanılmıştır. Domates üretim alanlarında virüs belirtisi gösteren ve göstermeyen toplam 278 adet yaprak örneği rastgele toplanmıştır. Moleküler yöntemler ile testlenen örneklerin 56 (%20.1)'sının virüs ile enfekteli olduğu tespit edilmiştir. Testlenen örneklerin 41'inin ToMV (%14.7), 21'nin PVY (%7.6) ve 6'sının ise ToMV+PVY (%2.2) ile bulaşık olduğu saptanmıştır. Çalışma kapsamında yürütülen moleküler testler sonucunda domates örneklerinde TYLCV, TSWV ve ToRSV enfeksiyonları tespit edilmemiştir. Diyarbakır ili domates üretim alanlarında tespit edilen PVY ve ToMV izolatlarından 4'er tanesi rastgele seçilerek kılıf protein genleri karakterize edilmiş ve Gen bankası kayıtları yapılmıştır. ToMV izolatları dünyadaki diğer izolatlar ile nükleotit düzeyinde %99-100 arasında benzerlik gösterirken, PVY izolatları %88-99 arasında değişen oranda benzerlik göstermiştir. Yürütülen bu çalışma ile ToMV ve PVY Diyarbakır ili domates üretim alanlarında ilk defa rapor edilmiştir. Survey studies were conducted to determine the presence of Tomato yellow leaf curl virus(TYLCV), Potato virus Y (PVY), Tomato mosaic virus (ToMV), Tomato spotted wilt virus (TSWV) and Tomato ringspot virus (ToRSV) in tomato production areas of Diyarbakir province in the year 2018. PCR method was implemented to investigate the presence of TYLCV, Multiplex-RT-PCR method to PVY and ToMV infections, and RT-PCR method was implemented to investigate the presence of TSWV and ToRSV in tomato samples. A total of 278 leaf samples with and without virus symptoms were randomly collected in tomato production areas. It was determined that 56 (20.1%) of the samples tested by molecular methods were infected with at least one virus. Of the samples tested, 41 were infected with ToMV (14.7%), 21 were infected with PVY (7.6%) and 6 were contained mix infections with ToMV + PVY (2.2%). TYLCV, TSWV and ToRSV infections were not detected in the tomato samples. Four of PVY and four of ToMV isolates were randomly selected, coat protein genes were characterized, and their nucleotide sequences were recorded in GenBank. ToMV Diyarbakir isolates showed 99-100% similarity with other isolates in the world, while PVY isolates showed similarity between 88-99%. With this study, ToMV and PVY were reported for the first time in tomato production areas in Diyarbakir. 65

Araştırmamız, İstanbul ilinde 0-2 yaş bebeği olan ve emziren annelerde emzirmeyi bırakmaya neden olan faktörler ve emzirme süresinin anne bebek bağlanmasındaki etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırma için gerekli izinler alındı. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gaziosmanpaşa Taksim Eğitim Araştırma Hastanesi'nde Şubat 2017/Mart 2017 tarihleri arasında 0-2 yaş çocuğu olup çocuk polikliniğine başvuran annelerden araştırma kriterlerini karşılayan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 356 anneden oluşmuştur. Verilerin toplanmasında demografik özellikleri içeren Anne Bebek Tanıtıcı Bilgi Formu (ABTBF) (EK 1) ve Anne Bebek Bağlanma Ölçeği (ABBÖ) (EK 2) kullanıldı. Öğrenim düzeyi iyi olan annelerin ve çekirdek ailelerde anne bebek bağlanmasının daha iyi bulunmuştur. Düşük doğum kilolu bebeklerde emzirme süresinin azaldığı, altıncı aydan itibaren anne sütü ile emzirmeye devam edenlerde anne bebek bağlanmasının daha iyi olduğu, anne bebek bağlanmasında sosyal çevrenin sağlık personelinden daha etkili olduğu, planlanmış gebelik yaşayanların bebeğini daha erken emzirmeye başladığı, miadından erken doğan bebeklerde emzirmeye başlama süresinin daha geç olduğu bulundu. Toplumdaki kadınların öğrenim seviyelerinin artırılması, anne bebek bağlanmasını geliştirmek için sağlık personeli desteğinin etkili hale getirilmesi, bebeklerin mümkün olduğunca erken emzirilmeye başlanması ve 2 yaşına kadar emzirmenin devam ettirilmesi desteklenmelidir. Anne Bebek Bağlanma ölçeğinin güvenilirlik geçerliliğinin Türk toplumunda farklı sosyokültürel yapılarda tekrarlanması önerilir., This study were performed as descriptive at Provience of İstanbul. The purpose of study was determining the factors (that) cause to quıt breastfeeding and effect of breastfeedıng duratıon to mother chıld bondıng (who) has 0-2 period age . The legal permissions were taken. The sample of the study formed from 356 mothers with 0-2 period child who refer to child out patient clinic and accept to participate the study between the period of February- March 2017 at University of Health Sciences Gaziosmanpaşa Educatıon and Research Hospital. The data were collected with Mother Baby Introductory Informatıon Form and Mother Baby Bonding Scale. Mother baby bonding were found better for well educated mothers and nuclear families. Breastfeeding duratıon decreased in low gestastıonal weight babies, mother-baby bonding were better in babies who continue to breastfeed more than 6 mouth mother social envoriment is more effective than health professionals in mother-bonding, the mothers start to breastfeeding earlier whose pregnany were planned, starting to brastfeeding delayed in preterm babies. Promoting the education level of women in the society, activating the health care provider support for bonding, initiating breastfeeding in early period, supporting breastfeeding until two age were important items for duration breastfeeding and mother baby bonding. The Turkish validity and realibility of mother- baby bonding scale were retested in diffrent socia-cultural group were suggested.